De begraafplaats moet blijven leven
Op een begraafplaats werd vroeger niet alleen begraven en het was beslist geen plek waar alleen treurende nabestaanden kwamen. In de Middeleeuwen waren kerkgebouw en kerkhof het centrum van het sociale leven. Het fungeerde als ontmoetingsplaats, de plaats waar de gemeenschap haar religieuze, politieke, juridische en economische bijeenkomsten hield. Er waren markten, er werd recht gesproken en er werd geflaneerd.
Die functie heeft het allang niet meer. Stenen zijn getuigen van de geschiedenis en verbeelden de sociaal-maatschappelijke ontwikkeling van een gemeenschap. De cultuurhistorie die op een begraafplaats ligt is als een stukje collectief geheugen, van iedereen en vóór iedereen. Juist daarom moet de begraafplaats blijven leven.
Onze gemeente kent een aantal niet gemeentelijke begraafplaatsen, waar vrijwilligers hun uiterste best doen de zaak levend te houden. Omdat wij van mening zijn dat ook deze begraafplaatsen moeten kunnen blijven leven, hebben we een motie ingediend. Daarin vragen we om een financiële tegemoetkoming voor de komende twee jaren én een structurele oplossing voor de toekomst. Deze motie is unaniem aangenomen.
Foto: Begraafplaats Eext-Anderen-Eexterzandvoort gemaakt door H.F.Delicaat