Over een jaar zijn er nieuwe Tweede Kamer verkiezingen. Het is nu al te merken. Er is wat meer reuring binnenskamers in het Torentje, de coalitiepartijen slaan al aan het profileren. Ook de oppositie is aan het messen slijpen. De rechter vleugel speelt tot nu toe de bekende melodie. Op links is er veel meer te melden. Er gaan stemmen op voor nog meer samenwerking, zelfs fusie, waarbij vooral Groen Links en PvdA worden genoemd als mogelijke partners. Is de SP nog te links voor de voorheen sociaal liberalen? Het is opvallend dat de PvdA voor de verkiezingen als SP light in de spotlights kwam, maar in de Rutte-kabinetten ruimhartig steun heeft geboden aan de uitvoering van puur neoliberaal beleid. Deze week stapten enkele PvdA partijprominenten door de draaideur en kwamen er in een rood sociaal boetekleedje weer uit. Men had grote fouten gemaakt. Zo hadden de sociale werkplaatsen niet op slot gezet moeten worden, het leenstelsel was fout, de verhoging van de AOW te snel, de bezuinigingen te ingrijpend, kortom, men was te "wild" bezig geweest en moest weer terug naar de sociaal democratische roots. Ja, inderdaad, men was wel erg "wild" enthousiast geweest over de zegeningen van de vrije markteconomie. Maar ingegeven door het desastreuze zetelverlies bij de vorige verkiezingen en de onrust en chaos binnen de publieke sector is dat enthousiasme flink bekoeld.
Nu is de vraag of wij als socialisten erg blij moeten zijn met deze boetedoeningen. Natuurlijk, we krijgen wèèr achteraf gelijk, dat is fijn voor ons ego, maar daar kopen we electoraal niks voor is uit eerdere verkiezingen wel gebleken. Zolang het tot een goede samenwerking leidt in de linkse oppositie is dat mooi natuurlijk, maar wat als er weer coalitie onderhandelingen komen?. Ligt de PvdA bijl dan al weer klaar bij die nu plots weer gekoesterde sociale wortels? Want hoe sterk is de sociaal liberale vleugel nog binnen die partij en was Asscher niet mede verantwoordelijk als vice-premier? Zicht op regeringsdeelname maakt alles weer anders. Wat dat betreft speelt politiek opportunisme een grote rol. Neem bijvoorbeeld het CDA en hun samenwerking destijds met de PVV en nu weer met FvD in Brabant. De ruk naar rechts van Groen Links onder Van Halsema. We kunnen zelfs uit eigen ervaring spreken. Wie herinnert zich de AOW- draai van de SP nog in de verkiezingsstrijd? Het is mooi dat links momenteel op veel onderwerpen elkaar kan vinden, maar houdt als het er op aankomt die draaideur heel goed in de gaten.