Zoals dat past binnen het huidige bejubelen van de participatiemaatschappij, moedigt ook de Baarnse coalitie in haar coalitieakkoord (nieuwe) maatschappelijke en culturele initiatieven van harte aan. Zij vindt het belangrijk ‘dat de sociale samenhang in buurten wordt versterkt’ en gaat er daarbij uit van de kracht van de samenleving en wil daar waar mogelijk initiatieven van inwoners stimuleren, zoals bijvoorbeeld buurtkamers.

Aan kunst- en cultuurinstellingen wil de coalitie ‘efficiënte en adequate huisvesting bieden.’ Niks mis met deze ambities, zou je zeggen. In de grote, gevestigde  Kunst- en Cultuurinstellingen als bibliotheek en theater wordt dan ook terecht flink geïnvesteerd. Dat geldt veel minder voor de kleinere initiatieven die – zoals dat tegenwoordig heet – van onderop (zijn) ontstaan. De ruimtes waar deze initiatieven kunnen plaatsvinden worden steeds schaarser in het dorp: het gemeentelijk vastgoed waarin deze initiatieven tot nu toe een plek vinden of vonden wordt de komende jaren afgebroken om plaats te maken voor woningbouw en/of commerciële invullingen.  Denk aan het Poorthuis, de Boemerang, De Loef, het Koetshuis, de voormalige scholen Gaspard de Coligny– en de Montinischool, het Nutsgebouw en ook de benedenverdieping van de huidige bibliotheek aan de Hoofdstraat. Dat betekent dat al bestaande initiatieven zoals het Kunstenaarscollectief Baarn, Lokaal-O, HappyKids, Repair Café, Frontaalkunst etc. het straks moeten stellen zonder ruimte. En hoe om te gaan met nieuwe initiatieven?

De BOP begrijpt het dilemma: sociale woningbouw is gewenst in Baarn en dat er op de plekken van de oude Gaspard de Coligny, de oude Montini en De Loef woningen worden gebouwd is op zich een goede zaak. Maar tot hoever kan je gaan met het ‘vermarkten’ van je maatschappelijk vastgoed zonder ruimte te garanderen voor maatschappelijke en culturele initiatieven? Want mooie woorden in een coalitieakkoord over bewonersinitiatieven is één, maar als daar letterlijk geen ruimte voor wordt geboden dan hebben die mooie woorden niet veel om het lijf. Die discussie wil de BOP graag aangaan. In die zin mag u deze bijdrage zien als de spreekwoordelijke knuppel in het hoenderhok.

Marjo Stam