Stel je voor dat je ‘s ochtends wakker wordt en beseft dat je geen dak meer boven je hoofd hebt. Het huis dat je ooit je thuis noemde, is weg. Misschien is het door financiële problemen, een onverwacht verlies van werk, een scheiding, of een andere ongelukkige gebeurtenis. Plotseling sta je op straat, zonder een plek om naartoe te gaan. De schok en het gevoel van verlies kunnen overweldigend zijn. Deze verhalen van Bredanaars die in soortgelijke situaties komen raken je. Dakloosheid brengt talloze uitdagingen met zich mee. Het dagelijks leven wordt een constante strijd om te overleven. Het vinden van voedsel, onderdak en basisvoorzieningen wordt een dagtaak. Daklozen moeten vaak slapen op straat, in openbare ruimtes of in noodgebieden. Deze omstandigheden brengen talloze risico’s met zich mee, waaronder geweld, uitbuiting, gezondheidsproblemen en psychische aandoeningen.

Dakloosheid kan iedereen overkomen. Het heeft verwoestende gevolgen die vaak worden versterkt door sociale stigmatisering en uitsluiting. Gelukkig zijn er organisaties die daklozen helpen met onderdak, voedsel, medische zorg en begeleiding. Meer aandacht, middelen en maatschappelijke steun zijn echter nodig om de onderliggende oorzaken van dakloosheid aan te pakken, zoals armoede, mentale gezondheidsproblemen en gebrek aan sociale ondersteuningssystemen.Het is cruciaal dat we streven naar effectieve actie om dakloosheid te voorkomen en op te lossen. Dit kan worden bereikt door het ondersteunen van initiatieven die zich inzetten voor huisvesting, werkgelegenheid en geestelijke gezondheidszorg voor daklozen. Dakloosheid kan iedereen overkomen, ongeacht de omstandigheden. Het is belangrijk dat we onze samenleving zo inrichten dat er voldoende ondersteuning en middelen beschikbaar zijn om dakloosheid te voorkomen en degenen die het treft te helpen herstellen.

Van opvang naar wonen: LPF steunt nieuw beleidskader voor dak- en thuisloosheid

Gemeenten in de regio Breda bundelen hun krachten met centrumgemeente Breda om dak- en thuisloosheid aan te pakken en kwetsbare inwoners de ondersteuning te bieden die ze nodig hebben. Het nieuwe beleidskader dat vandaag voorligt, legt de basisprincipes vast voor een effectieve aanpak van dit groeiende maatschappelijke probleem. Geïnspireerd door ervaringen en het Nationaal Actieplan Dakloosheid, streeft het beleidskader ernaar om dak- en thuislozen te voorzien van passende huisvesting en hen te begeleiden naar herstel en doorstroming naar een stabiele woonsituatie. Een belangrijke verschuiving in dit beleidskader is de focus van opvang naar wonen. Het doel is om tegen 2030 de opvang zoveel mogelijk af te bouwen en voldoende woonoplossingen te realiseren. In plaats van daklozen alleen tijdelijk op te vangen, krijgen ze nu de kans om tot rust te komen en te werken aan hun herstel. Dit stelt hen in staat om sneller door te stromen naar een passende woon- of vervolgplek. Door wonen als uitgangspunt te nemen, wordt de nadruk gelegd op het bieden van een stabiele leefomgeving waarin dak- en thuislozen kunnen bouwen aan een betere toekomst.

Cruciale moties niet gesteund door coalitiepartijen.

De unanieme steun voor het nieuwe beleidskader zou een stap voorwaarts moeten zijn in het aanpakken van dakloosheid. Echter, de afwijzing van menselijke opvang en het stoppen van buitenslaapsancties door coalitiepartijen is zeer bedroevend. In een schokkende vertoning van harteloosheid en politieke onwil hebben de coalitiepartijen VVD, PvdA, GroenLinks en CDA tegen belangrijke moties gestemd die gericht waren op het waarborgen van menselijke opvang en het beëindigen van buitenslaapsancties. Deze verontrustende afwijzing van basale menselijkheid toont aan dat de belangen van kwetsbare mensen duidelijk niet op de agenda van deze partijen staan. Een van de meest fundamentele verplichtingen van een beschaafde samenleving is het bieden van een veilige en humane opvang aan degenen die het meest behoeftig zijn. Desalniettemin hebben de coalitiepartijen ervoor gekozen om deze verplichting terzijde te schuiven en te stemmen tegen moties die gericht waren op het verbeteren van de levensomstandigheden van daklozen en ongedocumenteerde mensen. Door het afwijzen van deze moties tonen de coalitiepartijen een schokkend gebrek aan empathie en mededogen. Ze lijken te vergeten dat daklozen en ongedocumenteerden, net als ieder ander, mensen zijn met basisbehoeften, gevoelens en waardigheid. In plaats van te streven naar oplossingen en het beschermen van de meest kwetsbare leden van onze samenleving, hebben deze partijen ervoor gekozen om hen verder te marginaliseren en te negeren.

Een van de moties waar de coalitiepartijen tegen hebben gestemd, was gericht op het beëindigen van buitenslaapsancties. Het is schrijnend dat deze partijen niet kunnen inzien dat het straffen van daklozen door middel van boetes en andere beperkingen geen effectieve oplossing is. In plaats van hen te helpen een stabiel leven op te bouwen, duwen deze sancties daklozen verder naar de marge van de samenleving en maken ze het nog moeilijker voor hen om uit de vicieuze cirkel van dakloosheid te ontsnappen. Daarnaast is het ronduit verontrustend dat de coalitiepartijen ook hebben gestemd tegen moties die gericht waren op het verbeteren van de menselijke opvang. Het is onaanvaardbaar dat in een welvarend land als het onze mensen gedwongen worden om onder mensonterende omstandigheden te leven. De coalitiepartijen hebben met hun stemgedrag laten zien dat ze de ogen sluiten voor de realiteit van daklozen en ongedocumenteerden, en hun recht op fatsoenlijke huisvesting en een menswaardig bestaan negeren.

Motie “Zorg voor een menswaardige opvang”

Het is van groot belang dat we streven naar een menswaardige opvang voor dak- en thuislozen, en dat betekent dat we de huidige problemen onder ogen moeten zien en aanpakken. Het is zorgwekkend dat de DSV dagelijks meer cliënten laat verblijven dan oorspronkelijk de bedoeling was. Hierdoor verblijven cliënten met velen op een kleine ruimte, waardoor rust en herstel niet kunnen plaatsvinden. Dit heeft niet alleen negatieve gevolgen voor de cliënten zelf, maar ook voor het personeel dat hen begeleidt. Een overvolle opvang is contraproductief en bemoeilijkt het herstelproces. Bovendien is het verontrustend dat er in zowel 2021 als 2022 geld voor de daklozenaanpak niet is uitgegeven. Dit wijst op een gebrek aan prioriteit en inzet om deze problemen aan te pakken. Het is de taak van de overheid om te zorgen voor voldoende middelen en faciliteiten om daklozen te ondersteunen en een weg naar zelfstandigheid te bieden. Daarnaast is de langzame uitstroom bij de DSV al vele jaren een probleem. Mensen moeten veel langer dan bedoeld in deze opvanglocatie verblijven, wat een grote impact heeft op hun leven. LPF heeft deze motie van SP Breda van harte gesteund.

Motie “Stop buitenslaapsancties”

De motie brengt belangrijke punten naar voren die de zorg voor een veilig en leefbaar klimaat in de DSV benadrukken, terwijl ook wordt erkend dat de huidige buitenslaapsancties niet effectief zijn en geen positieve impact hebben op de betrokken cliënten. Ten eerste constateren we dat in 2022 een aanzienlijk aantal personen, namelijk 73, met een buitenslaapsanctie uit de DSV zijn gezet. Dit varieerde van uren tot meerdere weken. Dit toont aan dat de huidige aanpak niet voldoende is om de gewenste gedragsverandering te bewerkstelligen. Daarnaast wordt in de motie verwezen naar de beantwoording van art 9 vragen, waaruit blijkt dat momenteel 64 personen onvrijwillig, 7 dagen per week en 24 uur per dag in de DSV verblijven. Het is van belang om te erkennen dat het aantal mensen dat in de faciliteit verblijft een directe invloed kan hebben op de veiligheid en leefbaarheid binnen de DSV. Om een veilig en leefbaar klimaat voor iedereen te waarborgen, moeten we dit aspect serieus nemen. De motie benadrukt terecht dat de cliënten zelf niet geholpen zijn met een buitenslaapsanctie. Het eenvoudigweg op straat laten slapen van cliënten is geen effectieve manier om hun gedrag te veranderen of om hen de hulp en ondersteuning te bieden die ze nodig hebben.