Op uitnodiging van de eigenaar van het bedrijventerrein, Reinoud Arts, ben ik een kijkje gaan nemen op het terrein. Rond de 1300 vaten (1300000 kg) aan brandblusschuim met het giftige PFOS Niet alleen het beeld, de hoeveelheid en erbarmelijke staat van vaten, maar ook de stank is overweldigend.
Naar inschatting van Reinoud Arts, staat inmiddels ongeveer de helft van de vaten te lekken. Hij liet me zien dat vaten al leeg gelekt zijn. Ze staan op vermolmde pallets.
De vaten bevatten PFOS. Een stof dat sinds 2011 officieel staat geregistreerd als zwaar toxisch. Niet afbreekbaar in het milieu, slecht voor de volksgezondheid, mogelijk kankerverwekkend. Ik heb zelf kunnen waarnemen hoe de vloeistof in de bodem verdwijnt, via het riool, in het grondwater en hoogst waarschijnlijk komt het ook in de Oude IJssel die vlakbij stroomt. Voor degenen die daar vissen, eet ze in vredesnaam niet op. Vlak achter het terrein staan koeien te grazen. Koeien wiens vlees en/of melk bedoeld zijn voor consumptie.
Onbegrijpelijk dat de eerste overtreding al op 11 november 2011 geconstateerd is. Het betreft de opslag van 264.468 kg blusschuim daar waar maximaal 10.000 kg is vergund.
Rutgers Milieu kreeg vanaf 4 mei 2010 een oprichtingsvergunning van de gemeente. In de tussentijd is de verantwoordelijkheid voor de vergunningen overgenomen door de provincie. De provincie Gelderland heeft op 31 juli 2012 een vergunning verleend voor een nieuwe activiteit , het recyclen van van blusschuim. Door een foute interpretatie van de vergunning door een ambtenaar van de provincie, is Rutgers gaan uitbreiden tot zo’n 1300 vaten.
De Omgevingsdienst Achterhoek (ODA), verantwoordelijk voor de verstrekking en controle van de naleving van de vergunningen deed niets volgens Reinoud Arends. De ODA die eens in het jaar Rutgers Milieu standaard controleerde. De explosieve groei van het aantal vaten, mocht volgens de ODA. Wijzen op de milieuvergunning door de ODA zelf verstrekt, waarin staat maximaal tien vaten liep op niets uit, vertelde Reinoud Arts. Volgens de vertegenwoordiger van de ODA was alles in orde. Een mail uit 2015 waarin de buurman erop wees, dat er inmiddels al 600 vaten stonden, leverde ook niets op. Lekkende vaten zorgden in eerste instantie niet voor aanmaningen, laat staan boetes, volgens Arts. Er was geen gevaar, ook al liet bodemonderzoek in opdracht van de eigenaar Reinoud Arts iets heel anders zien. Conclusie uit dat onderzoek zou zijn; afgezien van het blusschuim verwijderen, bodem saneren van het terrein, saneren van de bodem van bedrijven eromheen en het bos erachter. Waarvan bomen inmiddels zichtbaar aan het afsterven zijn. Pas toen de eigenaar Reinoud Arts uit wanhoop volgens zijn zeggen met de vaten is gaan slepen en ze op andere terreinen waar Rutgers Milieu actief was dumpte, werd men gealarmeerd. Het leverde Reinoud Arts een boete op. Rutgers zelf nog steeds niet. Die had ondertussen een aardige handel in oud ijzer van oude brandblusapparaten. Ook het innemen van de brandblusapparaten leverde hem geld op. Het blusschuim bleef achter op het terrein van Reinoud Arts.
Na lange tijd is eindelijk een traject ingezet waarbij Rutgers aanmaningen en vervolgens boetes kreeg opgelegd. In mei liet Rutgers zich failliet verklaren. Volgens Reinoud Arts heeft hij alweer een doorstart gemaakt. Inmiddels heeft hij een handel in plastic. Eigendommen zijn overgeheveld naar een b.v. en privé blijft hij buiten schot. Er was immers tijd genoeg om zijn zaken te regelen. Een ontluisterend verhaal.
Het meest trieste is dat het nog steeds niet duidelijk is, wanneer het gif wordt opgeruimd. Er is overleg tussen betrokken partijen, er worden verwachtingen uitgesproken, maar niets is zeker. Ondertussen verslechtert de situatie met de dag.