Naar aanleiding van de grote brand in de kippenstallen in Niawier, heeft Annemarie van Gelder, voorzitter a.i. van de afdeling Friesland van de Partij voor de Dieren, onderstaande reactie geschreven. WAT ALS HET PUPPIES WAREN? In Niawier zijn circa 42000 kippen verbrand. Het stond in alle kranten. Iedereen vindt het 'erg', niet alleen voor de kippen, maar ook voor de kippenhouders, die hun broodwinning in vlammen zien opgaan. Sprinklers blijken 'onhandig' in dergelijke stallen en vluchtmogelijkheden voor dieren bij brand zijn volgens een LTO-woordvoerder 'een toestand als die dieren allemaal gaan rondlopen.' Tsja. Op Facebook las ik over een puppy, die in de vlammenzee zou zijn omgekomen. Het was niet echt gebeurd, maar de vergelijking trof me. Hoe zouden wij reageren als er werkelijk jonge hondjes levend verbrand waren? Zou men het dan ook 'erg' vinden en overgaan tot de orde van de dag? Er is iets helemaal scheefgegroeid in onze samenleving. We weten dat de natuur bestaat uit 'eten en gegeten worden' en velen menen dan ook dat dieren eten 'natuurlijk' is. Maar 'natuurlijk' is het allang niet meer. We hebben de dieren waar onze voorouders nog op jaagden, 'gedomesticeerd', opgesloten, doorgefokt en geïndustrialiseerd. Koeien staan hoger op de poten, hebben alle hetzelfde formaat en uiers ongeveer drie keer zo groot als hun voormoeders. Varkens - net zo slim als honden- zitten hun korte leven gevangen in troosteloze donkere stallen, vaak tussen ijzeren stangen. Kippen zijn zo doorgefokt dat ze door hun eigen poten zakken. 'Gelukkig' voor hen worden ze niet ouder dan een week of zes, want dan worden ze - machinaal- gevangen en vervoerd naar speciale slachterijen, waar ze te vaak half levend machinaal geplukt worden. Het is lopende band werk. Per jaar jagen we alleen in Nederland al circa 550 miljoen dieren over de kling. Anderhalf miljoen dieren per dag! Dergelijk grote aantallen bevatten wij mensen niet, onze enige reactie is dan ook vaak: 'Wat erg!' Om vervolgens te zeggen: 'maar dat ene stukje vlees laat ik niet staan, hoor.' Want lekkere trek wint het toch meestal van mededogen. Zo houden we deze niet aflatende ellendestroom voor kansloze medeschepselen in stand en wenden onze blik af. Maar wat als het puppies waren? Honden zijn in onze samenleving volwaardige gezinsleden geworden, waar ze in bijvoorbeeld Azië nog op het menu staan. Dat vinden we verschrikkelijk! Hobbykippenhouders weten hoe intelligent kippen kunnen zijn. Kippen communiceren met hun kuikens, zijn zorgzaam en speels en hebben een prima geheugen, ze zijn sociaal en leven normaal in kleine groepjes met een heldere hiërarchie en leefgedrag. Voor leg- en consumptiekippen is de realiteit niet anders dan de hel. En dat doen wij deze medeschepselen onafgebroken aan om, als ze levend verbranden, te zeggen 'erg hoor!' en doen alsof wij er niets mee te maken hebben. Maar wat als het puppies waren? Annemarie van Gelder Voorzitter a.i. Partij voor de Dieren Friesland