Enerverende raadsvergadering in Hellevoetsluis…

Op donderdag 12 december vond de laatste raadsvergadering voor dit jaar plaats in Hellevoetsluis; het beloofde en bleek een enerverende vergadering te zijn.

Drie agendapunten trokken in het bijzonder de aandacht op deze dag:

De besluitvorming over een opt-in systeem voor reclamefolders. Het goedkeuren van de Bestuursrapportage BERAP 2019-2. Het goedkeuren van de Begrotingswijzigingen.

Opt-in systeem reclamefolders

Het opt-in systeem voor reclamefolders was een waardevol initiatiefvoorstel van GroenLinks. Dit voorstel beoogt om de verspreiding van papieren reclamefolders terug te dringen door de inwoners meer bewust een keuze te laten maken dat zij die folder echt willen hebben, in plaats van dat deze maar standaard in de brievenbus worden gedropt. Feitelijk gaat het er om dat de huidige JA/NEE (‘ik wil geen reclamemateriaal, maar wel huis-aan-huis bladen’) en NEE/NEE (ík wil geen reclamemateriaal, en geen huis-aan-huis bladen’) stickers vervallen, en dat de inwoners dan geen reclamemateriaal in de bus krijgen maar wel huis-aan-huisbladen. Zij hoeven hiervoor verder niets te doen.

Wil men echter ook de huis-aan-huisbladen niet ontvangen, dan moet er een NEE/NEE-sticker worden geplakt. Wil men daarentegen zowel de huis-aan-huisbladen als het reclamemateriaal ontvangen, dan moet men de JA/JA-sticker plakken.

https://voorne.pvda.nl/nieuws/12044/Met dit gewijzigde beleid wordt voorkomen dat drie op de tien folders ongelezen van de brievenbus rechtstreeks in de prullenbak belanden, en dan vraag je je af, zoals ook Loesje deed met haar onovertroffen poster: “WAAROM AFVAL PRODUCEREN ALS HET TOCH WORDT WEGGEGOOID”.

De fractie van de PvdA in Hellevoetsluis kon zich volledig in dit GroenLinks-initiatief vinden, evenals ook de fracties van CDA. Ook vrijwel alle raadsleden van de VVD stemden voor dit beleid, op een na: VVD-raadslid Ed Weeder vond het commerciële prevaleren ten opzichten van het milieu.

Een heel ander verhaal was het bij IBH; deze fractie stemde volledig en unaniem tegen het voorstel. Ik kan mij niet voorstellen dat alle leden van deze partij van mening waren dat het opt-in systeem niet waardvol zou zijn, en dat werd dan ook min of meer bevestigd bij monde van de fractievoorzitter Rien Kap: ‘ja, bij ons kennen wij fractiediscipline.’ Met ander woorden: andere meningen worden niet geaccepteerd. Triest, maar waar. Dan heb ik meer respect voor de VVD waar een individueel raadslid er wel een andere mening op mag nahouden. Jammer dat de fractiediscipline bij IBH er toe leidt dat sommige fractieleden hun eigen mening niet mogen uiten, maar nog meer jammer is dat daardoor de waardevolle inspanningen van GroenLinks en een goed initiatief de grond wordt ingeboord.

Even leidden de beraadslagingen nog tot enige hilariteit toen de IBH-voorman Bianca Verschoor van GroenLinks voorhield dat het met reclamefolders hetzelfde is als met kleding: die heb je toch ook nodig? Ik kon het niet laten om bij interruptie aan Rien Kap de stelling voor te leggen dat ik hem liever zie zonder reclamefolders dan zonder kleding.

Bestuursrapportage en Begrotingswijzigingen

Nadat de fractie van de PvdA op 7 november tegen de begroting 202 e.v. had gestemd omdat feitelijk belangrijke financiële tegenvallers nog niet bekend waren, kregen wij vervolgens de BERAP 2019-2 te behandelen. Dit is een stand van zaken van de begroting in het lopende jaar 2019. Nu werden er enkele tipjes van de sluier opgelicht: met name in het Sociaal Domein moest er maar even 3 miljoen extra worden uitgegeven doordat dit in 2018 verkeerd was berekend. Geen kleingeld dus, en nog geen andere uitleg dan dat er nader onderzoek zou plaatsvinden. Op zich was alleen dit al genoeg om tegen deze Berap te stemmen, zeker in de context van de begrotingswijzigingen die ons daarop werden voorgeschoteld.

Wat er aan de begrotingswijzigingen vooraf ging: woensdag 4 december werd de vergadering van de commissie Algemene Zaken en Middelen afgesloten met een besloten gedeelte. In dat besloten deel werd ons door de wethouder Financiën mevrouw den Brok medegedeeld dat de Provincie had aangegeven dat zij niet akkoord zouden gaan met de begroting die door de coalitie op 7 november was vastgesteld; zonder wijzigingen zou de gemeente op 1 januari onder preventief toezicht van de Provincie komen te staan. Verder nog niets, maar wel dat dit nader besproken zou worden in de raad van 12 december. Desgevraagd door mij, werd door de wethouder schoorvoetend bevestigd dat dit waarschijnlijk wel in openbaarheid zou worden behandeld.

Het was kort dag, omdat onze fractie, evenals de andere raadsfracties, op maandag 9 december de aanstaande raadsvergadering zouden voorbereiden. Dat was reden voor mij om al op vrijdag 6 december een aantal vragen voor te leggen, met het verzoek deze te beantwoorden vóor maandag 15 uur:

Kunnen wij zo snel mogelijk inzage krijgen in het schrijven waarin de provincie de gemeente over haar bezwaar informeerde; graag per ommegaande. Wij verzoeken het college om bij het vaststellen van de mogelijke opties ook te overwegen welke maatregelen er aan de inkomstenkant (bijv. OZB) genomen zouden kunnen worden. In dat kader zouden wij dan ook graag vernemen welke verhoging nodig zou zijn om de begroting sluitend te krijgen met de voorgestelde beleidsopties. Wij nemen aan dat de opties vanuit uw collegeoverleg op dinsdag ons diezelfde dag zullen bereiken; hoe laat kunnen we die informatie verwachten? Tevens nemen wij aan dat u voor dinsdag, mogelijk deze week al, een eerste, voorlopige schets van de volgens u in aanmerkingen komende opties voor ogen heeft. Indien de aandelen van ENECO inderdaad verkocht worden, op welke termijn kunnen de gelden die daaruit naar Hellevoetsluis vloeien voor de gemeente beschikbaar zijn. Tijdens de Begrotingsraad werd o.m. een motie aangenomen om een subsidie van bijna k€ 17 aan de kledingbank toe te wijzen. Staat ook deze subsidie op losse schroeven als donderdag in de raad de begroting herzien wordt?

U raadt het al: op maandag kregen wij geen antwoord. Op dinsdagochtend was het college in beraad, en wij hoopten dan ook die middag wat meer te horen; helaas! Wij moesten tot woensdagmiddag 17u06 wachten om dan pas te vernemen dat het college het licht had gezien: de 43 beleidsopties die bij de behandeling van de begroting op 7 november waren vastgesteld, werden met een streep allemaal ingetrokken. 43 beleidsopties waarvan de raad had vastgesteld dat Hellevoetsluis deze nodig heeft. Ik citeer hierbij uit mijn inbreng in de raad enkele beleidsopties die van groot belang zijn voor de inwoners, maar ook voor de medewerkers van de gemeente:

‘Nadat u lange maanden, te lang, zat te broeden op de gemeentelijke organisatie, vaststelde dat u minstens 18 formatieplaatsen moest invullen, maar waarschijnlijk meer, zet u daar met één pennestreek een streep door. Ik noem er nog een paar: de extra kosten voor het Integraal KindCentrum en omgeving, toch niet meer nodig? Doorontwikkelen wijkgericht werken? Weer een plakje van de salami af. Praktijkondersteuner huisarts? Zou juist geld opleveren, toch maar geschrapt. ‘Meedoen’, als onderdeel het top-speerpunt WERKEN? Hatsekiedee, er wordt niet geparticipeerd. En zo zijn er nog 38 beleidsopties die wij noodzakelijk vonden maar die u maar parkeert.’ Klik hier om naar de bijlage met de 43 beleidsopties te gaan.

Weliswaar hadden wij tot dat moment vrijwel in het duister getast, maar op basis van eigen gevolgtrekkingen en zwarte verwachtingen hadden wij in de fractievergadering van maandag al zo goed mogelijk onze strategie bepaald; onze reguliere fractie bestaande uit Agnes, Anneke en Gerie was aangevuld met Wibo Bouma (die de wens te kennen had gegeven een hele raadscyclus mee te willen maken), en door Henk Joosten omdat ik voor deze gelegenheid graag gebruik wilde maken van zijn ervaring, helder inzicht en analytisch vermogen. Onze strategie was toen:

College vragen om een extra raadsvergadering tussen 12 december en de jaarwisseling; Ons er op voor te bereiden dat het college alle beleidsopties zou schrappen, hetgeen wij dan tegen zouden stemmen; Af te stemmen met de andere oppositiefracties omdat ook die zeer terughoudend waren ten opzichten van de begrotingsperikelen.

Met veel dank aan Agnes, Anneke, Gerie, Henk en Wibo voor hun bijdrage in de fractie en hun inbreng, soms per whatsapp, tijdens de raad en haar schorsingen.

De dagen daarop volgende koortsachtig overleg met GroenLinks en D66, en allengs werd het steeds duidelijker dat wij het beleid van dit college niet konden aanvaarden, en wij kwamen tot de slotsom dat wij het beleid in elk geval niet zouden ondersteunen. Ook stelden wij gezamenlijk dat het gevoerde beleid zodanig armzalig was dat dit een Motie van Wantrouwen alleszins zou rechtvaardigen; omdat wij echter het niet als een oplossing zouden zien als de zittende coalitie een nieuw college moesten instellen werd besloten om het college een heel serieus signaal te geven in de vorm van een Motie van Afkeuring. We hadden daarbij enigszins de hoop dat het dualisme (college en raad hebben ieder hun eigen verantwoordelijkheid) ook bij de coalitiefracties zou zegevieren, en dat zij mee zouden kunnen gaan in een Motie van Afkeuring. College, u mag blijven zitten om het puin te ruimen, maar wij zijn niet trots op u!’ Het bleek (uiteraard?) ijdele hoop. De coalitiefracties kwamen niet verder dan krokodillentranen, ach en wee-geroep, en ‘hoe heeft dit toch kunnen gebeuren’. (Klik hier om naar de Motie van afkeuring te gaan).

Bij aanvang van de raadsvergadering vroegen de fracties van D66, GroenLinks en PvdA om de begrotingswijzigingen in een extra raadsvergadering te bespreken, ondanks dat ook wij wel hadden willen genieten van een ongestoord Kerstreces, maar de coalitiefracties wezen dit voorstel unaniem af; het leek er op dat zij al eerder dan de oppositie in kennis gesteld waren van de plannen van het college. Er restte ons niet anders dan als kleine minderheid tegen de voorstellen te stemmen, en de Motie van Afkeuring in stemming te brengen; deze werd, zoals eerder gesteld, verworpen met uitsluitende voorstemmen van D66, GroenLinks en PvdA.

Hoe nu verder? Het is eigenlijk zo eenvoudig: je laat je bewoners in de kou staan door hen een hele reeks aan voorzieningen te ontzeggen. Voorzieningen die de gemeente in het verleden noodzakelijk vond. Of je gaat er iets aan doen om de inkomsten te verhogen; niet leuk, maar waar niets is, verliest de keizer zijn recht. De coalitie is er trots op dat Hellevoetsluis een van de goedkoopste gemeenten van Nederland is, maar heeft geen oog voor de gevolgen daarvan. Onze inwoners verdienen beter dan dit.

Het bericht Enerverende raadsvergadering… verscheen eerst op PvdA Voorne.