Het gaat ontzettend goed met onze economie. Er is ruim 10 miljard euro over op de Nederlandse begroting. Het aantal miljonairs is weer gestegen. Winstuitkeringen aan aandeelhouders ook, maar tegelijkertijd leven in ons land bijna 600.000 gezinnen in armoede. Daaronder bevinden zich 260.000 kinderen, blijkt uit onderzoek van het CBS, evenveel als vorig jaar. Waarom neemt de armoede niet af? Dat is het gevolg van bikkelharde politieke keuzes.

Elke dag een warme maaltijd, op bezoek gaan bij familie, kerst met een kerstboom, een cadeautje, geen van deze dingen is vanzelfsprekend voor kinderen die in armoede opgroeien. Helaas worstelen veel gezinnen nog steeds met het betalen van noodzakelijke kosten, zoals de huur, de energierekening, zorgkosten en eten. Ouders willen dit allemaal wel, hebben een baan, maar verdienen niet genoeg om rond te kunnen komen.

Er zijn ruim een half miljoen mensen in Nederland die werken voor het minimumloon. Veel van deze gezinnen komen structureel geld tekort. Het Nibud heeft onderzocht dat een paar met twee oudere kinderen 217 euro per maand tekort komt, hoe meer kinderen, hoe hoger de tekorten. Geen wonder dat zoveel kinderen in armoede opgroeien.

De afgelopen decennia zijn het minimumloon en de bijstand steeds verder gedaald ten opzichte van het gemiddelde loon, omdat deze niet aan elkaar zijn gekoppeld. Het gemiddelde loon bleef op zijn beurt fors achter op de groeiende welvaart. De afgelopen veertig jaar is het besteedbaar inkomen niet noemenswaardig gestegen, blijkt uit onderzoek van de Rabobank. In de woorden van premier Rutte: het enige dat stijgt bij bedrijven zijn de lonen aan de top. Anders gezegd: terwijl de winsten door het dak schieten blijven de lonen achter.

Armoede is geen natuurverschijnsel, maar een politieke keuze. Het is de prijs van vier decennia neoliberaal beleid. Het is een politieke keuze om het minimumloon laag te houden waardoor veel kinderen geen kerst kunnen vieren of zonder winterjas rondlopen. Als we dit probleem de wereld uit willen helpen, dan is er dus ook politieke actie nodig.

Daarom pleiten wij voor een verhoging van het minimumloon. Dat heeft allerlei voordelen. De koopkracht neemt toe, om te beginnen voor de laagste inkomens.

Daarnaast zullen meer lonen stijgen als het minimum omhoog gaat. Dat wordt hoog tijd na veertig jaar waarin de lonen nauwelijks zijn gestegen. Wat ons betreft is het tijd voor een nieuwe economie, waarin iedereen zijn eerlijke deel krijgt. Een hoger minimumloon is niet alleen rechtvaardig, het is ook haalbaar en betaalbaar.

Maar ondertussen gaan 600.000 gezinnen de feestdagen in armoede doorbrengen, voor hen geen kerstdiner, geen boom en geen cadeau. Voor deze kinderen wordt het kringgesprek op school overgeslagen. Dat is onbegrijpelijk als je tegelijkertijd weet dat we maar liefst 10 miljard euro over hebben gehouden dit jaar. Laten we dan in ieder geval een deel van dat geld nu gebruiken om een eenmalig een eindejaarsgift te geven aan hen die dat het hardste nodig hebben. Daarom stellen wij voor: gebruik 300 miljoen uit het begrotingsoverschot om de 600.000 gezinnen een eindejaarsgift van 500 euro te geven. Vanaf volgend jaar gaan we aan de slag met een structurele oplossing voor armoede, maar hiermee helpen we hen in ieder geval menselijk en misschien ook feestelijk het nieuwe jaar in.

Jasper van Dijk, Tweede Kamerlid SP

Eva Yoo Ri Brussaard, oprichter kinderarmoede.nl en Single Super Mom