Holadiejee, holadiejoo, we zijn vrij, we mogen weer de wijde wereld in! Nou ja wijde wereld, de nabije wereld, maar toch… Goedgekeurd door de Nederlandse regering. Nou, gaan dan maar…?

Nu we toestemming hebben om de intelligente lockdown in te wisselen voor de ‘voorzichtige vrijheid’, breekt een nieuwe fase aan van de coronacrisis. Wat twee maanden geleden lacherig begon met een ellebooggroet, bracht ons via de handhygiëne, de thuisquarantaine en de anderhalvemeterregel, waar we nu zijn.

Voor veel mensen is dit het sein: naar buiten! Maar de opgelopen infectievrees en ontwijkstress, leidt bij anderen tot schrikreacties als iemand in de openbare ruimte te dichtbij komt. En hoe moet dat met de kapper? Durven we ons hoofd te laten aanraken, zodat we eindelijk af kunnen van de coronacoupe?

Angst was de afgelopen maanden hét middel dat werd ingezet om ons te motiveren om de regels na te leven. Het kabinet koos er voor om ons als volwassenen op onze verantwoordelijkheid aan te spreken, maar in de grote informatiestroom overheerste het inspelen op angst. Het leek soms bijna een geloof: als mensen nu maar doodsbang waren voor het virus, dan durfde bijna niemand meer naar buiten. En dan zouden we Corona eronder krijgen. Filosoof Jean Paul Sartre schreef: In de angst wordt de mens zich bewust van zijn vrijheid.

Motiveren met angst heeft grote nadelen: het leidt tot stress, slapeloosheid en verslechtering van de gezondheid. En, angst blijft niet vanzelf in stand. Het moet steeds worden gevoed om effectief te blijven. Zodra de angst afneemt, permitteren mensen zich steeds meer vrijheid. Dat zien we nu gebeuren, nu mensen in groten getale de straat op gaan.

Maar alsjeblieft, laten we nu niet weer bangmakerij inzetten om mensen in het gareel te houden. Leg hen liever uit hoe belangrijk hun gedrag is, voor de gezondheid van henzelf en de ander (en nog eens en nog eens en nog eens). En, gebruik in de communicatie de kennis die er is, over hoe je een boodschap moet brengen, zoals: rechtstreeks zeggen: ik heb uw hulp nodig! Niet óver 17 miljoen Nederlanders praten, maar tégen hen. Ik hou het simpel voor mezelf. Of ik de maatregelen nu onderschrijf en het effect ‘geloof’ of niet, ik volg de gevraagde regels van het kabinet op. Niet meer en niet minder. Simpelweg omdat ik verantwoordelijkheid neem voor mijn kleine aandeel in het voorkomen van meer besmettingen met het coronavirus. En, omdat ongeacht mijn mening, ik de wijsheid niet in pacht heb en niemand van ons!

Als u liever strengere regels voor uzelf hanteert dan het kabinet heeft voorgeschreven, dan staat dat u vrij, maar leg het de ander niet op. Laten we bedenken dat vrijheid nooit helemaal zonder gevaren is; dat was het al nooit.

Trijntje van Es

(de column is ook gepubliceerd op Papendrecht.net)

The post (Column) Wees (niet) bang! appeared first on Papendrecht.