Ze zijn er weer, de bruin-oranje glyfosaatvelden. Ondanks alle signalen over gevaar voor Parkinson bij gebruik van deze onkruidverdelger, of het verband met lymfeklierkanker; men blijft dit gebruiken.
De Europese commissie was in 2017 nog niet bereid om glyfosaat definitief te verbieden; wel werd het gebruik ervan ontraden. In 2022 bekijkt Europa opnieuw of dit middel verboden moet worden in de Europese Unie. In Nederland gebruiken de boeren ca 150.000 kilo glyfosaat; daarmee staan we wereldwijd in de top 3 van grootste gebruikers per hectare. Vooruitlopend op een verbod hebben diverse gemeenten in Nederland al besloten om op hun eigen gronden het gebruik van glyfosaat te verbieden, in bermen, parken en op gronden die in pacht uitgegeven zijn.
Onze fractie heeft in 2019 een motie ingediend, om dit ook in Peel en Maas zo te regelen en met de agrariërs in gesprek te gaan om glyfosaat tot het uiterste minimum te beperken. Die motie is door de coalitiepartijen verworpen, zelfs door partijen die de term ‘biodiversiteit’ zo vaak gebruiken. Dit, terwijl al lang bekend is dat glyfosaat het bodemleven ernstig verarmt en verstoort en een regelrechte bedreiging vormt voor de drinkwatervoorziening: in oppervlaktewater zit volgens de drinkwaterbedrijven regelmatig veel te veel glyfosaat. Vandaar dat vanwege de invloed op bodem- en waterleven, de waterschappen glyfosaat op hun gronden niet mogen gebruiken.
Voor dit alles lijkt het VVD-Lokaal P&M-CDA-college volledig doof. ‘Na ons de zondvloed’, lijken ook de coalitiepartijen te denken. En: ‘als we agrariërs maar niet tegen ons in het harnas jagen.’ Het is de angst voor die achterban, die maakt dat we er qua duurzaamheid in Peel en Maas niet erg op vooruit gaan. Dat is angst voor de verkeerde dingen: laten we angst voor het voortbestaan van de aarde nou eens gebruiken om stappen te zetten naar duurzame landbouw.
Raf Janssen, Frits Berben, Annigje Primowees Fractie PvdA/GroenLinks
Het bericht De bruin-oranje velden van de angst… verscheen eerst op PvdA Groenlinks.