Tot nu toe was het nog een ver-weg-verhaal: 50 graden en bosbranden in Canada; smeltende permafrost in Siberië. Het klimaat verandert. Maar ver weg en hier niet direct merkbaar. De mensen langs Maas, Rijn en zijrivieren weten intussen beter: we zitten midden in een klimaatverandering met steeds extremere uitersten van verdroging en overstroming. Hoe daarop te reageren?
Gelukkig zijn dijken verhoogd en is meer ruimte gegeven aan de rivier. Dat heeft veel mensen nu een hoop ellende bespaard. Maar het blijkt onvoldoende. Dat merken de mensen van wie huis en haard geteisterd zijn door kolkende watermassa’s. Terecht vergoeden we als samenleving de schade, want het is het probleem van ons allemaal. Maar het blijft een schrale troost. Zeker als naast materiële schade mensenlevens zijn te betreuren. De beelden van de ramp roepen indringend de vraag op wat we kunnen doen. Dijken versterken en verhogen, overloopgebieden maken, zandzakken klaarleggen … het gebeurt al en moet nog meer gebeuren. Maar is het genoeg?
Het zijn pogingen ons te beschermen tegen gevolgen, maar de oorzaken worden niet weggenomen. Die oorzaken moeten we zoeken in onze manier van produceren en consumeren, in onze manier van werken en leven. Wat kan en moet daarin veranderen?
PvdA/GroenLinks heeft raad en college voorgesteld om die vraag als stageopdracht voor te leggen aan studenten van hogescholen en universiteiten in de buurt. Daar zitten jonge mensen die straks besluiten moeten nemen over de vraag hoe wij als mensen in vrede met de natuur kunnen blijven leven. Ons voorstel was om die jongeren uit te dagen om met gedurfde nieuwe antwoorden te komen. Raad en college vonden ons voorstel uiterst sympathiek en … stemden vervolgens tegen.
Roepen dat het allemaal heel erg is, maar de kop in het zand steken als gezocht wordt naar oorzaken van de rampspoed. Onbegrijpelijk en ongeloofwaardig!
Annigje Primowees, Frits Berben, Raf Janssen, Raadsleden.
Het bericht Wat kunnen we doen tegen klimaatverandering? verscheen eerst op PvdA Groenlinks.