De eerste week van mei is een week van gedenken en vieren.
1 mei mag dan in Nederland vrij stil voorbij gaan, voor veel mensen in vele landen is het de ‘Dag van de Arbeid’. Grappig dat juist op zo’n dag in het buitenland vele mensen ‘vrij van werk’ zijn. Waarbij we moeten blijven bedenken dat er altijd mensen zijn die op zo’n dag moeten werken: in de zorg, in het openbaar vervoer, de politieagenten. Ook de koeien zullen op zo’n dag gemolken moeten worden. In wezen in sectoren die gaan over onze eerste levensbehoeften: zorg, voedsel, veiligheid en dergelijke.
Op 4 mei herdenken we. We zijn met onze gedachten bij de medemensen die zijn overleden in de Tweede Wereldoorlog. Met name aan hen die gestreden hebben tegen de bezetter van Nederland.
Foto Koudum.nl
Ons raadslid Jacoline Engelmoer mocht het gemeentebestuur in Koudum vertegenwoordigen. Na een korte stille tocht van de kerk naar de begraafplaats bracht zij in een toespraak de mensen daar ook tot nadenken en legde zij een krans. Opvallend dat er zoveel jeugd bij was. Aan wie overigens ook gevraagd was om in een door henzelf gemaakt gedicht weer te geven wat zo’n dag hen deed.
Maar het gaat niet alleen om Nederlanders, die we herdenken. In Koudum zijn er ook vier gedenkstenen voor Engelsen en Canadezen, die er aan mee geholpen hebben dat ons gebied bevrijd werd. Daarom klonk in Koudum naast het Wilhelmus ook het Britse en Canadese volkslied en werden er bloemen gelegd bij die monumenten.
Ook gedenken we die dag de Nederlandse militairen die in oorlogen na WO II overal in de wereld hun leven hebben gegeven. Mooi dat in Koudum een militair veteraan ook een krans mocht leggen.
En dan is 5 mei alweer 78 jaar de dag waarop we onze vrijheid vieren. Met festivals om ook de jonge mensen te laten beseffen hoe fijn het is in een land te leven waar we in wezen allemaal mogen doen wat we willen.
“Wie zijn geschiedenis niet begrijpt is gedoemd hem te herhalen”. (Harry Truman; vml. Aamerikaans President)
Er zijn altijd mensen die zich inzetten om veranderingen in gang te zetten en uit gaan voeren. Er zijn echter ook altijd mensen die tegen veranderingen zijn en via geweld hun zin willen doorzetten om te willen behouden wat men bezit. Daarnaast zijn er altijd mensen die wat er in de geschiedenis is gebeurd ontkennen.
En toch is het doorgeven van de geschiedenis belangrijk voor het heden en de toekomst. Beseffen dat de geschiedenis de basis is van onze huidige samenleving leert ons dat de tijd waarin wij nu leven niet vanzelf is ontstaan. En soms moeten we weer terug naar wat in het verleden nodig was.
Wat arbeid betreft zijn er in ons land toch weer werkonderbrekingen en stakingen voor meer loon. Maar wel met het besef dat in ons vrije Nederland staken een recht is. En vanuit onze vrijheid hebben we te maken met een oorlog niet ver weg van ons (iemand zei laatst: “maar twee grenzen verderop”) waar weer een land zich moet verzetten tegen een naburige overheerser. Daarbij konden we de leider van dat land, president Selensky, in onze vrijheid ontvangen.
We vangen daarom Oekraïners op. Naast mensen die in andere gebieden geen vrijheid hebben en niet veilig zijn. Daardoor leven we in een multiculturele samenleving. Ook in onze gemeente SWF. Met mensen waarvan we de ervaringen en levensloop niet kennen. Maar kennen we die wel van zogenoemde autochtone medeburgers?
Zo maken we samen vandaag de geschiedenis van morgen.
Om die toekomst mooi te maken moeten willen wij ons als Nieuw Sociaal inzetten. Maar ook vooral luisteren naar elkaar. Met respect voor de ander. Die ander, die zo belangrijk is voor ieder van ons. Daarom: jij staat centraal voor Nieuw Sociaal.