Geplaatst op 08:19h in Uncategorized door Jong Uden
Remco Koenen, Erelid & Nr. 37 Lijst Jong Uden
Donderdag 30 Juli 2016, Hovden, Noorwegen.
De zomervakantie van 2016! Samen met mijn vrouw en drie kinderen, toen 5, 6 en 7 jaar oud, naar Noorwegen. Yes! Eindelijk, onze droom kwam uit. Een heerlijk vooruitzicht met eindeloze bergachtige landschappen, fenomenaal mooie fjorden en oneindig aanbod aan sportieve activiteiten.
De oudste dochter had zo haar bedenkingen over Noorwegen. Zij prefereert duidelijk een vakantie in een luxe all-inclusive-resort met zwemparadijs. Waar die fascinatie bij dochterlief vandaan komt, is voor mij en mijn vrouw nog steeds een raadsel. Wij kunnen beide vol verbazing kijken naar YouTube filmpjes waarop om 07.00 uur in de ochtend, na het startschot van de dienstdoende badmeester, een hele menigte rennende vakantiegangers zich op slippertjes duwend en vechtend een weg baant om als eerste een zo dicht mogelijk bij het zwembad gelegen ligbed te veroveren. Voor ons een nachtmerrie. Wij trekken liever de natuur in!
Onze zoon ontpopte zich in de Noorse bergen als de jongere versie van wereldreiziger Roald Amundsen en leidt sindsdien alle expedities gedurende onze vakanties tot grote successen. Tot slot onze jongste dochter van destijds 5 jaar. Voor haar kan het niet gek genoeg. Het liefst beklimt zij de Mount Everest en de K9 in 1 dag. Hoe groter het gevaar, hoe breder de grijns op haar gezicht.
Hartevassnuten! Op die bewuste donderdagochtend besloten wij om de Hartevassnuten (1068m) te beklimmen met het hele gezin. Allemaal de bergschoenen stevig gestrikt, goed en warm gekleed en met voldoende proviand in de rugzak zijn wij vertrokken. Op de kaart van de plaatselijke VVV stond beschreven: Een leuke en plezierige wandeling voor het hele gezin. Duurt ongeveer 2,5 uur. Max! Moeilijkheidsgraad: Gemiddeld. Prima wandeling dus. Wij hadden onszelf thuis immers goed voorbereid door regelmatig het kabouterpad te lopen, zowel linksom als rechtsom. En ook op Bedaf hadden wij de blote kont een aantal keren op 1 dag beklommen om vervolgens urenlang na te praten in het base-camp bij Rems Verbossen. Hartevassnuten, here we come!
We startten in de zon en wandelden gezellig langs een paar schattige typisch Noorse huisjes. Al redelijk snel veranderde het Noorse “Kabouterpad’’ in een beklimming op handen en voeten, waarbij wij elkaar handen en knietjes moesten geven om het hoogteverschil te kunnen overbruggen. Prachtig, wat een teamwork. De kinderen genoten van het samen zijn. Even rusten. Kijkend naar het adembenemende Noorse landschap, dronken en aten we wat. En doorrrr… En nog verder. De top! Na ongeveer 1,5 uur bereikten wij de summit. Tijd voor high-fives en het nemen van enkele victory-foto’s.
Na een kleine discussie over de te vervolgen “blauwe” route gingen we voorwaarts. Op naar de volgende blauwe stip op een steen. Na nog eens een uur verder gewandeld en geklommen te hebben, waren het dal en de finish nog altijd niet in zicht. Nog een keer goed kijken op de kaart. Hmmm, waarschijnlijk moeten we dat kleine bergkammetje nog over voordat we weer aan de afdaling kunnen beginnen. Tijdens het vierde uur werd langzaam maar zeker duidelijk dat de kaart waardeloos was of dat wij waardeloze kaartlezers waren. Verdwaald!
Verdwalen op het kabouterpad in slabroek is praktisch onmogelijk. En mocht het toch gebeuren, dan kun je altijd een richting in blijven lopen en komt het vanzelf goed. Mocht dat ook niet lukken, dan kun je de navigatie op je telefoon aanzetten of zelfs 112 bellen. In Noorwegen, op een “wandelpad” met een gemiddelde moeilijkheidsgraad, kom je erachter dat altijd één richting in lopen in zijn geheel GEEN optie is. Tevens blijkt je telefoon volstrekt nutteloos. Nou ja, nutteloos, je kan er leuke foto’s mee maken. Foto’s van een hele boze vrouw of drie huilende kinderen op een berg. Totaal geen bereik! Tot overmaat van ramp kwam Murphy ook nog aanwaaien. De wet van Murphy, welteverstaan: “Anything that can go wrong, will go wrong”
De zon was overigens onopgemerkt al een aantal uren verdwenen, en nu werd het steeds donkerder en behoorlijk mistig, met als dieptepunt hagel en natte sneeuw. We waren op zomervakantie! Ineens stonden wij in het donker op een mistige berg in Noorwegen in de sneeuw. Ook veranderde de gekozen wandel-survival route in een soort 250 meter brede oversteek van een rotsen-gletsjer met diepe gaten om allebei je benen als luciferhoutjes, in een keer te breken.
Dit was serieus! Mijn vrouw en ik keken elkaar aan en begrepen direct dat absolute focus nu noodzakelijk was. Wat mij achteraf altijd is bijgebleven van dit moment, is dat kinderen ook direct instinctief in de gaten hebben wanneer focus en doorzettingsvermogen noodzakelijk zijn.
Vanaf dit moment zeurde niemand meer. De knop was om! Na meer dan 6 uur “wandelen” en wat verkennerswerk van mijn vrouw, besloten we vervolgens gezamenlijk om niet de volledige route terug te lopen, maar de route te vervolgen. Eindelijk, na 8,5 uur “overleven” waren we weer beneden. De high-fives en omhelzingen binnen het gezin zal ik nooit meer vergeten. Wat waren wij blij! En wat waren wij ontzettend trots op onze kinderen. Wat een teamwork! Hartevassnuten!
Vanaf die dag is het woord “Hartevassnuten” een normaal Nederlands woord binnen ons gezin. Hartevassnuten staat voor focus, doorzetten, niet zeuren en finishen! Wanneer wij bij onze kinderen langs de lijn staan, roep ik nog regelmatig “Hartevassnuten” richting de kinderen. Ook wanneer er een tekening is “mislukt” zeggen de kinderen tegen elkaar “Hartevassnuten”. Afgelopen Carnaval wilde ik op maandagavond/-middag op tijd naar huis, maar riepen mijn kinderen in koor: “Kom op pap, Hartevassnuten!”
Twintig jaar geleden, in 1997 besloten Marnix en ik een nieuwe politieke partij op te richten. Een partij die voor vernieuwing en permanente lente binnen de Gemeente Uden zou gaan zorgen. En dat is gelukt! Niet alleen toen in 1997, maar nu nog steeds. En dat komt niet door mij of Marnix of door alle andere oprichters van het eerste uur. Nee, dat komt omdat het Hartevassnuten-DNA diep in de partij Jong Uden geworteld is. Dat komt omdat iedere keer weer een nieuwe generatie Udenaren opstaat om ervoor te zorgen dat Uden de allermooiste plek is én blijft om te wonen, voor jong en oud!
Hartevassnuten! Jong Uden zet al meer dan 20 jaar door! Jong Uden heeft al meer dan 20 jaar focus op de wensen van de Udenaren. Jong Uden blijft resultaten boeken. Jong Uden blijft vernieuwen, niet zeuren en finishen! Hartevassnuten Jong Uden! Hartevassnuten Uden!