In de gemeenteraad spreekt men vaak over ONS HUIS. Daarmee wordt bedoeld dat het gemeentehuis een plek is, waar iedereen zich welkom kan voelen. Maar is dat zo?

Sylvia heeft in haar wens voor Veenendaal aangegeven dat ze graag wil dat het gemeentehuis toegankelijker wordt voor mensen met een beperking. Zelf heeft zij heel veel moeite om de hellingbaan te nemen met haar handrolstoel. Ze heeft  het me laten zien. Eigenlijk komt ze niet verder dan halverwege. Daarna vraagt ze mij om haar verder omhoog te duwen.

Als we boven zijn, wil ze wel even van het toilet gebruik maken. Het duurt even voor we het toilet gevonden hebben. Ergens, links van de ingang achter een muurtje, staat het verdekt aangegeven. We moeten, naar beneden, naar de parterre. Vraag is, welk knopje in de lift moeten we indrukken. De -1, de 0??? We druken op goed geluk op een van die knopjes. We hebben geluk!

Op naar het toilet. Het openen van de deur gaat zwaar en er ligt een drempeltje, wat de toegang bemoeilijkt. Dan is er op het toilet een zeepdispenser waar je op moet duwen. Voor Sylvia betekent dit dat ze geen zeep op haar hand krijgt, maar dat ze zichzelf naar achteren duwt.  Dit kan beter. Een dispenser waar je aan het handeltje trekt, maakt haar leven gemakkelijker. 

Na al deze hobbels heeft Sylvia trek  een kopje koffie. Vlak bij het toilet staat een koffiemachine. Helaas kan ze niet bij de knoppen van de koffiemachine. Dan maar ergens in het dorp een kopje koffie drinken,

Met een noodgang  glijdt Sylvia de hellingbaan af, weg van 'ons huis'.  Sylvia voelt zich als rolstoeler niet echt welkom in 'ons huis'. Misschien kan daar iets aan gedaan worden?

Bekijk ook de video over de rolstoelbaan op onze Facebookpagina.
Zie ook: Baukje Hiemstra