Poliflw

In de Baarnse samenleving rijzen vragen over de wijze van inrichting en financiering van het participatieproces dat is ingezet inzake de planontwikkelingen die Made by Holland voorheeft voor zijn Paleis Soestdijk en het daarbij behorende landgoed. De BOP herkent zich in deze vragen. Al eerder gaf de BOP samen met Groenlinks aan twijfels te hebben bij de keuze voor het adviesbureau Awareness het participatieproces te begeleiden, omdat dit adviesbureau eerder in het kader van de betreffende planvorming diensten heeft verricht voor de Meyer Bergman Erfgoed Groep. Op vragen van de stichting Parel van Baarn aangaande de wijze van financiering van het participatieproces weigert het college openheid van zaken te geven. Het college wijst erop dat het verstrekken van die informatie zou neerkomen op het prijsgeven van bedrijfsgevoelige informatie en derhalve strijdig zou zijn met concurrentiebelangen. Dit suggereert dat er andere partijen in beeld waren om de klus te klaren. Aangezien Awareness het participatieproces reeds uitvoert en er derhalve geen andere partijen zijn die meedingen naar de onderhavige werkzaamheden, is er ons inziens geen enkel belang meer dat uitnodigt tot schimmigheid. Daarom heeft de BOP vandaag (29/10) deze schriftelijke vragen gesteld aan het college:

Een motie van de coalitiepartijen (VVD, D66, CDA, CU/SGP), waarin het college de taak krijgt om constructief samen met ontwikkelaar

te onderzoeken of het haalbaar is een cultuurhuis te bouwen op de plek van de huidige

aan de Brink, kreeg gisteravond steun van alle raadsfracties, minus die van de PvdA en de BOP. Komende december moet de raad geïnformeerd worden over de haalbaarheid van het plan. Een maand later kan dan de klap definitief vallen. Een motie van VoorBaarn en GroenLinks die hetzelfde beoogde, maar meer tijd gunde aan de ontwikkelaar, kreeg alleen steun van de indieners.

Het standpunt van de BOP in dezen is al ruim geventileerd. In bijdragen op deze website en ook tijdens de raadsberaadslagingen over dit onderwerp brachten wij goed terdege onderbouwd onze bezwaren naar voren tegen de bouw van een cultuurhuis aan de Brink. Een negen pagina’s tellend memo van het college over dit onderwerp onderschrijft op een aantal belangrijke punten ons verzet tegen de planvorming. Die hebben onder andere van doen met de grote financiële consequenties die de bouw van zo’n nieuw centrum met zich meebrengt, aspecten van planologische aard en de te verwachten parkeerproblemen.

De BOP geeft voorstanders van de planvorming het advies de slingers nog even in de la te laten. De motie van de coalitiepartijen is niet meer dan een poging goede sier te maken. Je kunt draaien aan wat voor knoppen dan ook, vast staat dat een cultuurhuis aan de Brink óók op de lange termijn vele extra miljoenen zal vragen van de gemeente. De begroting biedt hier geen ruimte voor en dus valt er niet te ontkomen aan bezuinigingen en/of een forse verhoging van de WOZ. Dat argument zal in januari voor de coalitiepartijen de doorslag geven om alsnog afscheid te nemen van de plannen voor de projectontwikkelaar. Het gedrag van de coalitiepartijen laat zich dan ook eerder verklaren door populisme dan door realisme.

Kees Koudstaal

Op de website van de gemeente is onlangs een aan Baarnse inwoners gerichte uitnodiging geplaatst om zitting te nemen in een klankbordgroep met het oog op het voor Paleis Soestdijk en het omringende landgoed op te stellen bestemmingsplan. De uitvoering van dit participatietraject is in handen gegeven van het Adviesbureau Awareness. In het algemeen vinden wij het van belang dat er rond grote projecten veel ruimte is voor inspraak en meedenken van onze inwoners. Echter, er dient dan wel sprake te zijn van een neutrale opzet.

Klankbordgroepen dienen daarom gemêleerd van samenstelling te zijn. Het is de vraag of daar in dit geval sprake van zal zijn. Immers, het participatieproject wordt opgezet en begeleid door het Adviesbureau Awareness. Dit bureau kreeg vorig jaar de opdracht van de MeyerBergman Erfgoed Groep een advies uit te brengen over de communicatie en participatie bij het opstellen van het Ruimtelijk Kader voor het paleis en het landgoed. De keuze van het college juist dit adviesbureau het participatietraject in handen te geven, zet wat de fracties van GroenLinks en de BOP betreft vraagtekens bij de onafhankelijkheid van de klankbordgroep en de waarde van het uiteindelijke advies.

Tijdens de raadsvergadering van as. 29 mei leggen wij dan ook deze vragen voor aan het college:

Het instellen van de klankbordgroep Paleis Soestdijk valt onder de verantwoordelijkheid van de gemeente Baarn, waarom heeft het college dan gekozen voor een adviesbureau dat een duidelijke link heeft met de MeyerBergman Erfgoed Groep/Made by Holland?

Het Adviesbureau Awareness is verantwoordelijk voor de selectie voor de leden van de klankbordgroep. Aan welke criteria moeten de twintig leden van de klankbordgroep voldoen?

Is het college met ons van mening dat door het betrekken van het Adviesbureau Awareness de onafhankelijkheid van het advies van de klankbordgroep niet kan worden gegarandeerd?

Bent u bereid om gelet op het belang van de Klankbordgroep een ander bureau opdracht te verlenen voor dit participatietraject?

De aandacht die de BOP tijdens de debatraad van jl. 13 maart vroeg voor FrontaalKunst heeft tijdens de raadsvergadering van 27 maart geresulteerd in een aantal toezeggingen van verantwoordelijk wethouder Theo Stroo (D66). Zo hoeft de instelling, die kunstzinnige zorg biedt aan mensen met een beperking, geen ruimte in te leveren in het Poorthuis en treedt de gemeente opnieuw met de instelling in overleg om te bereiken dat na de sluiting van het Poorthuis (of eerder) FrontaalKunst kan overstappen naar vervangende huisvesting in Baarn, al dan niet in het toekomstige sociaal/culturele verzamelgebouw Hoofdstraat 1.

Een door de BOP voorbereide en aangekondigde motie, mede ondertekend door de fracties van PvdA en GroenLinks, kon derhalve worden ingetrokken. Vanzelfsprekend zijn wij met FrontaalKunst blij met deze ontwikkeling, omdat die past bij de inclusieve samenleving voor mensen met een beperking die de overheid voor ogen staat. Daarbij is het niet alleen noodzakelijk dat er fysieke obstakels voor mensen met een lichamelijke beperking worden geslecht, het vraagt ook om stappen die maken dat mensen met een verstandelijke beperking mee kunnen doen aan de samenleving. In dit licht gezien is het verheugend dat de wethouder bereid is extra inspanningen te leveren voor de FrontaalKunstenaars.

Op Sportpark Ter Eem worden volgend jaar de toplagen van twee kunstgrasvelden vervangen. In overleg met Seste, de stichting die verantwoordelijk is voor het beheer van de op het sportpark gelegen voetbalvelden, heeft het college ervoor gekozen ook de nieuwe kunstgrasvelden in te strooien met rubbergranulaat. Het college zegt in een aan de raad gerichte informatiebrief: ‘De zorg om de invloed van rubberkorrels in kunstgras op de gezondheid van de sporters en het milieu leeft niet alleen bij u, maar ook bij ons als college, de gemeentelijke medewerkers, de bestuurders van de Stichting Exploitatie Sportpark.’ Seste geeft hierbij aan, dat de ‘kosten voor aanleg, onderhoud en afschrijving bij gebruik van kunstgrasvelden met rubbergranulaat het laagst zijn’.

Op z’n zachtst gezegd valt daar het nodige op af te dingen. Sinds de discussies over het gebruik van rubbergranulaat op de Baarnse sportvelden zijn er wereldwijd nieuwe inzichten ontstaan. Die hebben van doen met de schadelijke milieuaspecten die het gebruik van rubbergranulaat op kunstgrasmatten met zich meebrengen. De nieuwe infill die gebruikt gaat worden op de Baarnse kunstgrasvelden voldoet weliswaar aan het nieuwe ECHA/RIVM advies – rubberkorrels mogen niet meer dan 17 milligram van de som van de acht risicovolle PAK’s per kg infill bevatten – maar er zijn twee significante aspecten die nadrukkelijk om aandacht vragen.

RIVM adviseert 65 keer lagere normen

Alvorens daar dieper op in te gaan eerst een opmerking over het nieuwe standpunt dat het RIVM inneemt aangaande het gebruik van rubbergranulaat op kunstgrasvelden. Gaf het onderzoeksinstituut eerder aan dat de gezondheidsrisico’s bij sporten op kunstgrasvelden ‘praktisch verwaarloosbaar’ waren, nu adviseert het samen met het European Chemicals Agency (ECHA) het toegestane gehalte aan kankerverwekkende PAK’s in rubberen kunstgraskorrels drastisch te verlagen. De Utrechtse hoogleraar toxicologie Martin van der Berg zegt hierover: “Anderhalf jaar lang riep het RIVM dat rubbergranulaat volledig veilig was en nu stelt ze voor de norm 65 keer te verlagen. Volstrekt terecht, maar de gehele gang van zaken is wrang. […] Bij mijn weten is er in de tussentijd geen nieuw doorslaggevend onderzoek geweest dat we anderhalf jaar geleden niet kenden. En dan nu ineens de norm met 65 keer verlagen? Het lijkt wel een klucht. Als het niet om iets serieus als de volksgezondheid zou gaan, zou je erom kunnen lachen.” (bron: Zembla/BNNVARA). De nieuwe norm die RIVM en ECHA nu voorstellen ligt overigens nog aanzienlijk hoger dan de norm die sinds 2015 klaar ligt in een Europees voorstel voor rubberproducten die in contact komen met de huid, waaronder speelgoed én rubberkorrels, en waarover nog een besluit moet worden genomen. Als het zover is dan mag er per kilo rubbergranulaat slechts 1mg aan schadelijke PAK’s voorkomen. Dat de autobanden lobby er alles aan gelegen is het zover niet te laten komen mag duidelijk zijn.

Schadelijke milieueffecten en kunstgrasmaffia

Het opnieuw aankaarten van gezondheidsrisico’s die mogelijk verbonden zijn aan het sporten op gemalen autobanden is in Baarn een gepasseerd station. Echter, in het door Seste ingebrachte en door het college onderschreven kostenverhaal ontbreken twee belangrijke elementen. Die hebben van doen met de schadelijke milieueffecten die met rubbergranulaat ingestrooide kunstgrasvelden veroorzaken én de kunstgrasmaffia. Uit een eerder dit jaar door het RIVM gepubliceerd onderzoek bleek dat op negen van tien willekeurig onderzochte kunstgrasvelden de normen die het Besluit Bodemkwaliteit stelt werden overschreden. Recycling Netwerk Benelux noemt dit bijzonder zorgwekkend: “Het RIVM-onderzoek betrof kunstgrasvelden die aangelegd zijn onder toezicht van gemeenten. En zelfs die kunstgrasvelden vertonen grote problemen voor het milieu. Terwijl ze in principe de voorzorgsmaatregelen van het door de bandenindustrie opgestelde Zorgdocument moeten opvolgen om milieuschade te voorkomen.”

Een beeld uit de uitzending van Zembla

Een tweede probleem dat tot nadenken stemt heeft te maken met de kunstgrasbergen waar Zembla jl. september over berichtte. In ons land houden twee afvalverwerkers zich bezig met de recyclage van kunstgrasmatten. Die bedrijven, de Barneveldse afvalverwerker Vink en het Dongense TUF Recycling, overtreden hierbij op grote schaal de geldende regelgeving. In de Zembla-uitzending was te zien dat er bergen kunstgrasmatten illegaal liggen opgeslagen op de bedrijfsterreinen van TUF Recycling en Vink. Toeval of niet, amper een maand na de Zembla-uitzending en kort na door de gemeente Dongen aangekondige maatregelen brandde het bedrijf tot op de grond toe af. Onlangs werd duidelijk dat afvalverwerker Vink zich elders in Gelderland ook schuldig maakt aan illegale dumping van ingezamelde kunstgrasmatten.

GroenLinks dringt bij staatssecretaris aan op directe stop kunstgrasvelden

Voor het GroenLinks Tweede Kamerlid Suzanne Kröger vormde dit de bekende druppel. Zij stelt voor direct te stoppen met de aanleg van nieuwe kunstgrasvelden en verzoekt de staatssecretaris maatregelen te treffen die borgen dat afgedankte kunstgrasmatten voortaan wél op een passende wijze worden verwerkt. Dat zal nog een hele klus worden. Daarbij komt dat het op juiste wijze recyclen van kunstgrasmatten in de toekomst vrijwel zeker meer kosten met zich mee zal brengen. Los van dit kostenaspect zou het Baarnse college zijn verantwoordelijkheid moeten nemen en de raad moeten voorstellen definitief vaarwel te zeggen tegen met rubbergranulaat ingestrooide kunstgrasvelden. Dat zou niet alleen getuigen van verantwoord besturen, de gemeente zou daarmee ook een krachtig signaal afgeven in de richting van de kunstgrasmaffia.

Kees Koudstaal

Het Zembla dossier kunstgrasvelden

Het coalitiebelang prevaleert

‘Laatste akte in soap rond de reclamemast langs de A1’ kopt de Gooi en Eemlander in de editie van jl. 1 december. De krant meldt dat de Stichting Behoud de Eemvallei bezwaar heeft aangetekend tegen het eerder dit jaar door het college genomen besluit een omgevingsvergunning af te geven aan het bedrijf Interbest BV dat een digitale reclamemast langs de A1 nabij de afslag Baarn- Bunschoten wil plaatsen. Terecht meldt de krant dat het een voorzorgsmaatregel van de stichting betreft, immers de gemeenteraad sprak zich afgelopen september al uit tegen de 28 meter hoge digitale reclamemast op de Noordschil en weigerde een zogenoemde Verklaring van geen bedenkingen (vvgb) af te geven. Aan dat raadsbesluit lag een motivering ten grondslag die in opdracht van de tegenstanders van de reclamemast (D66, CDA, GroenLinks, CU/SGP en de BOP) op basis van eerder tijdens raadsvergaderingen door hen aangedragen bezwaren was opgesteld door adviesbureau Rho Adviseurs.

Interbest tekent bezwaar aan tegen raadsbesluit

Tegen het besluit van de gemeenteraad géén toestemming te verlenen voor de reclamemast heeft Interbest op 29 november jl. bezwaar aangetekend. Het is aan de gemeenteraad daar in een Nota van zienswijze passend op te reageren. Daarop vooruitlopend wil ik op persoonlijke titel alvast iets kwijt. De opsteller van het bezwaar van Interbest, advocaat R. Van ’t Zelfde, hekelt het feit ‘dat de raadsfracties van D’66, CDA, GroenLinks, CU/SGP en de BOP zich al tegen het verlenen van een vvgb hebben uitgesproken voordat het rapport van Rho Adviseurs is opgesteld’ en dat ‘Rho Adviseurs waarschijnlijk is verzocht om negatief te adviseren over het bouwplan van Interbest en om deze reden dient getwijfeld te worden aan de objectiviteit van het rapport van Rho Adviseurs.’ De advocaat geeft bovendien aan dat ‘Interbest niet uitsluit dat Rho Adviseurs niet objectief en onbevooroordeeld heeft gerapporteerd c.q. dat Rho Adviseurs door de gemeente(raad) doelgericht op pad is gestuurd. Dat zou zo maar ook goed kunnen verklaren waarom het rapport van Rho Adviseurs – doorgaans wel een gerespecteerd adviseur – opmerkelijk veel zwakke c.q. suggestieve punten bevat.’

Blijkbaar heeft de advocaat van Interbest zich onvoldoende verdiept in de materie. Immers, de raad gaf Rho Adviseurs júíst de opdracht een rapport te schrijven op basis van de standpunten die genoemde fracties eerder inbrachten tijdens de diverse raadsbehandelingen aangaande de digitale reclamemast. Het verwijt van mr. Van ’t Zelfde is dan ook op z’n zachtst gezegd niet relevant en daarbij getuigt zijn opmerking, dat Rho Adviseurs planologische onzin verkondigt, van weinig collegiaal respect…

Tenslotte. Het dreigement dat Baarn een miljoenenclaim van Interbest tegemoet kan zien als het niet komt tot een digitale reclamemast op de Noordschil, daar lig ik niet wakker van. Immers, het besluit van de raad geen vvgb voor de reclamemast af te geven berust op goede gronden.

Kees Koudstaal,