Poliflw

Er zijn plannen om het opvallende oranje gebouw aan de Hynsteblom in Damwâld - ons gemeentehuis- te vernieuwen voor de gemeentelijke huisvesting. Nu we een zelfstandige gemeente zijn natuurlijk erg belangrijk voor het huisvesten van onze (nieuwe) ambtenaren. Maar er wachten nog meer grote opgaven binnen dit kader. Denk aan tal van andere maatschappelijke gebouwen waar hoge kosten mee gemoeid zijn. Enkele voorbeelden daarvan zijn ‘De Kruisweg’ in Damwâld, basisscholen De Wingerd in Damwâld, De Wel in Broeksterwâld en de CNS in Walterswâld. Bij welk gebouw ligt onze prioriteit? Wij missen op dit moment context binnen de startnotitie huisvesting. We willen graag het grote plaatje ophelderen voor een solide gemeentefinanciering van huisvestingsopgaven voordat we tot besluiten komen met elkaar.

De raad van de gemeente Amersfoort, Overwegende dat: a. De omgevingsvisie over het fysieke domein gaat; b. Het een ambitiedocument en terzelfder tijd een richtinggevend kader is; c. Het in de Regio Amersfoort een gevecht is om de ruimte; d. Alle nieuwe fysieke ontwikkelingen leiden tot meer mensen en het geluid dat zij voortbrengen; e. Geluidsoverlast een groeiende bron van zorg is voor veel Amersfoorters. Denk hierbij aan verkeerslawaai, uitgaanslawaai, warmtepompen, bladblazers en zo verder; f. Op de grond er een onvermijdelijke toename van geluid is door de toename van mensen en bedrijvigheid; g. Ook zonder de mogelijke komst van een vierde aanvliegroute, wat een enorme verslechtering van het leefklimaat in onze regio zou betekenen, is de geluidsoverlast van vliegtuigen nu al vaak hemeltergend; verzoekt het college: 1. De toename van geluid en geluidsoverlast, zowel op de grond als in de lucht, in de verdere uitwerking van dit visiedocument een volwaardige plek te geven. Alex Engbers CDA

De dagen worden korter en de temperatuur daalt. Ideale omstandigheden voor huiselijke gezelligheid en warmte. Stralende verlichting in tuinen en balkons zorgen voor een sfeervol gezicht in deze donkere dagen van het jaar. Door de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen is Kerstmis 2023 voor velen anders dan voorheen. De CDA-Tweede Kamerleden die niet zijn herkozen hebben afscheid genomen van het parlement en de vijfkoppige nieuwe CDA-fractie legde de eed of gelofte af. Zij zijn daarmee klaar om aan de slag te gaan voor een fatsoenlijk land. Twee jaar en negen maanden zaten ze er maar, de lichting-2021 van de Tweede Kamer, die recent door delichting-2023(67 nieuwe gezichten, dertien herintreders) werd vervangen. Meer dan de helft van de zittende Kamerleden, tachtig in totaal, zeiden de zaal vaarwel en keren niet terug. Onder hen zaten gezichtsbepalende CDA-politici. Verloop onder Kamerleden is gezond en van alle tijden. Maar deze leegloop is tekenend voor de vluchtigheid van het politieke bestaan. In de korte periode dat de lichting-2021 in de Kamer zat, nam het aantal ernstige bedreigingen tegen politici toe en raakten de politieke verhoudingen verder uit evenwicht. Intimiderend en onbetrouwbaar gedrag was voor velen de norm, met polarisatie als een politieke component. Minstens zo ernstig was het dat de taak die de Kamer heeft in een democratie, het controleren van de regering en het maken van nieuwe wetten, moeizaam verliep. Crisis na crisis bleek dat weer, of het nu ging over stikstof of klimaat, over woonbeleid of migratie. De Kamer bleek, net als het kabinet, niet bij machte die problemen eensgezind aan te pakken. Alle vijftien fracties wacht nu de taak te doen wat de vorige Kamer te vaak naliet: de uitdagingen van deze tijd verdienen een serieus debat. Een nieuw kabinet heeft serieuze controle nodig. Grote problemen als het woningtekort en de stikstofcrisis moeten onder ogen gezien worden. De tactiek van uitstel werkt niet meer. Alleen zo kan de Kamer werken aan gezag en vertrouwen. De nieuwe Tweede Kamer is niet alleen een stuk onervarener, maar ook politiek uit totaal ander hout gesneden. Een van de grote signalen die de kiezer gaf, is dat zij genoeg heeft van de machteloosheid en de leegte die de traditionele politieke partijen bieden. Het gevolg: verdere irrelevantie, sterkere flanken en een wankelende rechtsstaat en -democratie. We staan voor grote economische,- technische- en sociale uitdagingen. Niet eerder in ons bestaan zorgt het wegvallen van structuur en dagelijkse routine voor veel mensen problemen. Gelukkig vindt men in deze moeilijke periode ook herkenning bij elkaar. We inspireren elkaar met oplossingen en proberen die ander écht te begrijpen, zonder oordeel. Zo ontstaat er een soort gezamenlijke veerkracht. Luid en precies tikken de laatste weken van dit jaar de uren weg, de chronologische tijd die niet versnelt of vertraagt. De dagen zijn voor velen lang en lastig door te komen. Juist in deze tijd is aandacht voor elkaar erg belangrijk. Zeker voor veel mensen die nu het alleen zijn ervaren. Denk in de periode vooraf aan Kerst aan dierbaren en dank hen voor de mooie vriendschap van de afgelopen jaren. Sta vooral ook stil bij wat er nog om je heen is. Maar ook met alles wat er helaas niet meer is. Bij die tafel waar een lege stoel staat. Sta tijdens de decembermaand bewust eens stil bij tranen om ziekte, eenzaamheid en verdriet. En wens hun in gedachten sterkte, liefde en licht. Kerstfeest is voor velen niet meer dan een jaarfeest, maar Kerst kan je ook beschouwen als het feest van reflectie om met elkaar gezelligheid, verbondenheid en bezinning te vinden. Als we een lichtje in slechts één ander hart ontstoken hebben, begrijpen we de echte boodschap van het Kerstfeest. Het Licht kan ons de weg wijzen in het donker van deze tijd. Zo kan de decembermaand en ook de donkere maanden daarna toch een warme en sfeervolle periode zijn. Kerstmis verbindt de hoop met geloof en liefde. Hoop kijkt niet terug maar juist vooruit. Het is een inspiratie en een verwachting van een betere wereld en een beter leven. Het is de bron van onze levenskracht. In de boodschap van hoop, geloof en liefde zien wij de betekenis van Kerstmis, het feest van de verwachting en van nieuwe tijden. Laten we het Kerstfeest dit jaar gebruiken om tegen elkaar te zeggen dat er hoop is. Dat is niet altijd eenvoudig. Wanneer te veel schaduw op onze weg valt, is het soms moeilijk nog licht te ontwaren. Maar wie zijn ogen openhoudt ziet niet alleen een wereld van louter duisternis. Het Licht kan ons de weg wijzen in het donker van deze tijd. Het gaat om onze levenshouding, om de wil te zoeken naar licht in een wereld waarin het negatieve discour helaas vaak de meeste aandacht krijgt. Kerstmis richt onze aandacht op het positieve en brengt ons samen om het ontvangen licht door te geven. Ik wens u allen een sfeervolle Kerst en een liefdevol en vooral gezond 2024.

Onze arbeidsmarkt is vastgelopen. Dat zal niemand ontgaan zijn. Daarnaast is bestaanszekerheid voor een groeiende groep onzeker, terwijl de tekorten aan arbeidskrachten reden zijn voor economische stilstand, achteruitgang en uitval van belangrijke diensten of voorzieningen. Denk aan uitval van treinen, van lessen in het onderwijs en vermindering van zorg door personeelstekorten. Veertig jaar geleden was de arbeidsmarkt ook vastgelopen, in omgekeerde zin, met een hele hoge werkeloosheid. Een akkoord werd gesloten dat op anderhalf A4 paste en de basis was voor economisch succes en herstel van concurrentievermogen. Arbeidstijdverkorting in ruil voor loonmatiging was het destijds overeengekomen principe. Een simpele uitruil, zoals in 1982, tussen werkgevers en werknemers, is nu te kort door de bocht. Maar toch zou de polder nu urgentie moeten voelen om opnieuw met elkaar tot afspraken te komen. De schouders te zetten onder een gezamenlijke agenda. Om de bakens te verzetten en de koers van de arbeidsmarkt-tanker te wijzigen. Wat ons betreft langs vier principes. Als eerste; verhoging van lonen! Vakmanschap moet beloond en arbeid zou überhaupt zodanig beloond moeten worden dat daarmee kan worden voorzien in levensonderhoud. Om daarbij een loon-prijsspiraal te voorkomen moet dit deels gefinancierd worden uit lagere lasten op arbeid: dus belastinghervorming. Als tweede een extra inspanning voor inclusief werkgeverschap. Dit voor mensen die ook tijdens deze krapte alsnog niet aan de slag komen: mensen met een arbeidsbeperking (fysiek of mentaal), langdurig werkloze jongeren, vijftigplussers of nieuwkomers. De groep “beschikbaar, maar niet gezocht”. In de eerste plaats omdat werkgevers zich dit niet meer kunnen veroorloven, maar we moeten het ons als samenleving vooral ook niet wíllen veroorloven. Inclusiviteit is geen gunst, maar voorwaardelijk voor de gemeenschap. Als derde een verlaging van de marginale druk – van elke verdiende euro meer overhouden - om deeltijders aan te moedigen om meer te werken en of langer door te werken, zonder te pushen op voltijdswerk voor iedereen. Ook vrijwilligerswerk en mantelzorg hebben een belangrijke functie in de samenleving. Verlaging van de marginale druk moet worden meegenomen in een bredere belastinghervorming, met de nadruk op zoveel mogelijk eenvoud en transparantie, en een stop op het rondpompen van geld door toeslagen. Tot slot: de krapte van nu mag niet afleiden van de noodzaak tot investeren in leven lang ontwikkelen en investeringen in verduurzaming. Er dienen gezamenlijke afspraken te worden gemaakt over investeringen vanuit de loonsom door werkgevers, een bijdrage vanuit de overheid met leerrechten en toerusting tot technologische vernieuwing en duurzaam werk. Brede welvaart is een breed omarmd principe. Maar dat vraagt ook om keuzes die gedragen en actief ingevuld worden door overheid, werkgevers en werknemers. Laat de polder de handen ineens slaan met de overheid voor een omgekeerde Wassenaar agenda. Tweede Kamerleden Hilde Palland & Inge van Dijk Woordvoerders Sociale Zaken en Werkgelegenheid respectievelijk Financiën en fiscaliteit

Het is nog maar een goed jaar geleden dat de gemeenteraad akkoord ging met de Regionale Energie Strategie (RES) van de Regio Foodvalley. Onderdelen waarvoor Scherpenzeel koos zijn onder andere een energiebesparing van 1% punt per jaar tot 2030, meer opwekken van zonne-energie en zo nodig het plaatsen van windmolens. Inmiddels zijn we in Nederland en heel West-Europa geconfronteerd met een energiecrisis die zijn weerga niet kent. Ouderen onder ons herinneren zich nog de energiecrisis van 1973, met onder andere een autoloze zondag. Maar de crisis van vandaag, veroorzaakt door de brute oorlog van Rusland tegen Oekraïne, heeft een veel grotere impact. Maar liefst ruim 1,2miljoen huishoudens dreigen in financiële problemen te komen door de uitzonderlijke stijging van de energierekening. Dat betreft dus zo’n 1 op de 6 Nederlanders. Vertaald naar Scherpenzeel gaat het dan om zo’n 750 gezinnen. En dan laat ik de bedrijven nog buiten beschouwing. Wie nu de tuinbouwsector als grote afnemer heeft, heeft een groot probleem. Op het moment dat ik dit schrijf is het kabinet druk bezig oplossingen te bedenken om de ergste financiële pijn te verzachten. Maar dat is slechts een oplossing voor de korte termijn, die de oorzaken niet wegneemt. Een echte remedie komt er natuurlijk pas als we onze veel te grote afhankelijkheid van (Russisch) gas wegnemen. De opgave die voor ons ligt doet de maatregelen van onze RES verbleken. In het verleden hebben we vaker aangetoond dat we grote problemen kunnen aanpakken door gezamenlijk de schouders er onder te zetten. Denk bijvoorbeeld aan de afsluiting van de Zuiderzee en het Deltaplan. Daarmee hebben we een solide verdediging opgeworpen tegen de gigantische krachten van de zee. De kans op dijkdoorbraken en overstromingen is daardoor gelukkig veel en veel kleiner geworden. Ik pleit ervoor dat we de huidige energiecrisis aangrijpen en ook gezamenlijk aanpakken. Ik doe vier concrete suggesties, voor maatregelen die we in Scherpenzeel kunnen nemen. Allereerst: de gemeente en de ondernemers gaan snel om de tafel zitten en een actieplan ontwikkelen om op korte termijn veel meer zonne-energie op te wekken. Waarom lukt het tot nog toe niet en zijn er alleen drie pilots op dat gebied? Wat kan de gemeente bijdragen om tot snelle resultaten te komen? Ten tweede: bij de verbouwing van de Breehoek gaat de gemeente het dak voorzien van zonnepanelen. Er komen binnenkort nieuwe zonnepanelen op de markt, die een fractie wegen van de huidige. En ze worden ook nog eens in Nederland zelf, dus niet in China geproduceerd. Als derde: de gemeente gaat burgers helpen om hun woning te isoleren, via een gemeentelijk isolatieplan. Het doel is om uiterlijk in 2025 alle woningen geïsoleerd te hebben, tot minimaal energielabel B. Tot slot: het Zwarteland II gaat volkomen energieneutraal worden. Het liefst zou het zelfs per saldo energie moeten opwekken, die aan andere bedrijven en burgers geleverd kan worden. Bijvoorbeeld via een energie-coöperatie. Een kansloze droom? We hebben als dorp vaker getoond dat we samen veel kunnen bereiken!

Op 25 juni is het onze Nationale Veteranendag. Deze wordt gehouden in Den Haag. Er is een bijeenkomst met koning Willem-Alexander in de Ridderzaal, een groot defilé met duizenden veteranen door de stad en een enorme manifestatie op het Malieveld. Zeer bijzonder om mee te maken. Veteranen, hebben we die dan nog? Die zijn toch onderhand bijna allemaal overleden? Die vraag hoor ik nog wel eens. Bij veteranen denken veel mensen aan de soldaten die de 2e wereldoorlog hebben meegemaakt. En ja, die zijn er niet veel meer. Of zij die gevochten hebben in Nederlands Indië, eind jaren 40, of de Korea-oorlog, zo rond 1950. Ook die veteranen zijn inmiddels 90 jaar of ouder. En inderdaad, ook zij sterven uit. Sinds begin deze eeuw kent ons land de Veteranenwet. Daarin is bepaald dat iedere militair die ooit een uitzending heeft meegemaakt automatisch veteraan is. En ja, dan neemt het aantal veteranen sterk toe. Denk maar aan Libanon, Rwanda, Bosnië, Kosovo, Irak, Afghanistan, Jordanië en zeer recent nog Mali. In totaal gaat het om vele tientallen grotere en kleinere missies. Verspreid over bijna de hele wereld, maar vooral in Afrika en Azië. In totaal kent Nederland zo’n 100.000 veteranen. De jongste daarvan is 18 jaar, de oudste meer dan 100. Veel veteranen kijken met een goed gevoel terug op zo’n missie. Ze hebben een goede tijd gehad en vooral veel kameraadschap ondervonden. Een relatief kleine groep, zo’n 5%, leeft echter met schadelijke gevolgen. Beelden van de massamoorden in Rwanda, de brute moord op duizenden mannen en jongens in Srebrenica, of een verblijf van een half jaar op een geheel gesloten kazerne in Afghanistan met dagelijks temperaturen van 45 graden doen wat met een mens. In de Verenigde Staten worden veteranen vaak als helden gezien. In Nederland is het respect voor veteranen bij de normale burger wat minder groot. Mee om die reden is de Veteranenwet ingevoerd. Zij beoogt allereerst erkenning en waardering voor veteranen uit te spreken. Dat is goed natuurlijk, maar dat is niet altijd voldoende. Voor die veteranen die nog steeds last hebben van (gevolgen van) hun uitzending zijn er allerlei voorzieningen gekomen. Onze nationale ombudsman, Reinier van Zutphen, is ook veteranenombudsman. En de inspecteur generaal van de krijgsmacht, is dat ook voor de veteranen. In Doorn is er het Veteranen-Instituut (VI), waar veteranen voor allerlei vormen van hulp terecht kunnen. Dat kan specifiek maatschappelijk werk zijn, maar ook behandeling tegen PTSS bijvoorbeeld. Ook zijn er vier Geestelijk Verzorgers (dominee, aalmoezenier, raadsman) speciaal voor veteranen. Een heel laagdrempelige vorm van hulp bieden de Veteranen Ontmoetings-Centra (VOC’s), waarvan er zo’n 30 zijn, verspreid over geheel Nederland. In onze omgeving in Harskamp, Ermelo en Schaarsbergen. Daar kunnen veteranen en hun thuisfront terecht voor een praatje en een bakje koffie. In al deze VOC’s zijn deskundigen, zogeheten 0-lijns-ondersteuners aanwezig, die zo nodig kunnen doorverwijzen naar gespecialiseerde hulp. Goed om te weten, als een familielid veteraan is. Maar ook als u predikant, arts of maatschappelijk werker bent.

Stelling 4, dinsdag 15 februari Doorgaand verkeer moet uit het centrum worden geweerd, het autoluw maken van het centrum is een goed idee Reactie CDA: Het CDA heeft er onlangs voor gepleit om serieus te onderzoeken of de Dorpsstraat geheel of gedeeltelijk ingericht kan worden als fietsstraat. Dat bevordert de veiligheid van fietsers en voetgangers, doordat auto's, bussen en vrachtverkeer dan bij de fietsers te gast zijn. Hoe minder doorgaand verkeer er in het centrum is, hoe beter. Helemaal weren van doorgaand verkeer is vrijwel onmogelijk. Denk alleen maar aan het openbaar vervoer, dat beschikbaar moet blijven voor jong en oud.

Maak van Opsterland de fitste gemeente - op werkbezoek in Bakkeveen en Siegerswoude Samen Opsterland Groener is de slogan van CDA Opsterland. Laat dit nou goed aansluiten bij Bloeizone Bakkeveen. Wij willen namelijk de fitste gemeente van Friesland worden. We werden vandaag bijgepraat door Annemarie Bongers, ons kandidaatsraadslid nummer 9, en Emy Hoogenboom van Bloeizone Bakkeveen. Al vijf jaar zijn ze in Bakkeveen met positieve gezondheid bezig. Verbinding zoeken tussen bewoners en samen met hen de bloeizone vormgeven. Een methode om gezond oud te worden. Het heeft al tot prachtige resultaten geleid. Terugkerende fit-testen, wandelgroepen, een filmhuis, een energiegroep, koffieochtenden, samen eten, een dorpstuin en een bloeizone kids. En dat allemaal door en met vrijwilligers. De bewoners benutten hun eigen talenten om samen een lang, gezond en gelukkig leven in Bakkeveen te bevorderen. Een prachtig voorbeeld waar we veel van kunnen leren. Graag wil CDA Opsterland plaatselijke maatschappelijke initiatieven die gericht zijn op een positieve gezondheid faciliteren. Bakkeveen is al volop bezig met de bloeizone, ook Wijnjewoude heeft inmiddels een werkgroep. Dergelijke initiatieven willen we ook in andere dorpen in de gemeente stimuleren. In onze mooie gemeente gebeurd al veel en ook op papier hebben we al veel uitgewerkt. In de preventie agenda worden vitale dorpen gepromoot. Graag willen we dit verder uitdragen en handen en voeten geven. Denk aan fittesten per dorp, lezingen over positieve gezondheid, een uitnodigende openbare ruimte met aandacht voor sporters, het stimuleren van gezonde kinderopvang, gezonde kantines en gezonde scholen. Dank Bakkeveen voor de inspirerende presentatie en we hopen de aankomende jaren dat we met alle dorpen in onze gemeente vitaler kunnen worden. https://www.opsterland.nl/preventie-agenda Op bezoek bij de melkveehouderij Dijk in Siegerswoude Aansluitend aan ons bezoek in Bakkeveen hebben we een bezoek gebracht aan Siegerswoude. Daar zijn we bij ons kandidaatsraadslid nummer 5 Kees Jan Dijk op bedrijfsbezoek geweest. Kees Jan heeft ons vol enthousiasme verteld over zijn melkveebedrijf, de innovaties die doorgevoerd zijn en de uitdagingen waar de (jonge) agrariërs tegenwoordig mee te maken hebben. Mooi om te zien hoe de veehouderij en natuur in de omgeving ook goed samen gaan. Het Ald Djilp grenst aan de landerijen, daar wordt ook uitvoerig rekening mee gehouden in de bedrijfsvoering. Ons werd duidelijk dat de agrarisch ondernemer met name snakt naar lange termijn duidelijkheid. Waar en hoe kun je investeren om een toekomstbestendig bedrijf te voeren. Leuk en interessant Kees Jan om te zien waarmee jij elke dag met plezier mee bezig bent. Dank je wel!

Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te bestrijden* Meer dan een decennium heb ik naast pastoor Jos van Vegchel en Mies Meiberg aan de Eijerdijk in Hattem mogen wonen. De aanhef van deze kerstboodschap* was een lijfspreuk van Jos en is voor mij een verbeelding van wat de Kerstboodschap kan betekenen. De situatie in onze samenleving met honger, ongelijkheid, criminaliteit en polarisatie staat symbool voor de duisternis en is inderdaad lastig te bestrijden. Tegelijkertijd zie ik om mij heen dat er veel kaarsen aangestoken worden. Denk bijvoorbeeld aan de acties van Unicef, Kerk in Actie en Artsen zonder Grenzen. Ook Hattemse initiatieven zoals VluchtelingenContact, Op Koers, Stichting Welzijn Hattem zijn voorbeelden van ‘aangestoken kaarsen’. Zij bieden hulp bij taal, hulp bij financiële vragen en hebben aandacht voor eenzaamheid. Ook het Hospice Hattem en de recente kerstpakketten actie van De Fontein zijn voor mij prachtige voorbeelden van ‘aangestoken kaarsen’. Ook ik denk in deze tijd van het jaar na waar ik ‘een kaars heb aangestoken’. Dat is best lastig en soms confronteert het mij met de vraag of het genoeg is. Wij hebben als gezin de gewoonte om in de laatste week van het jaar kaarsen en bosjes bloemen rond te brengen naar mensen die een naaste hebben verloren of in een lastige situatie zitten. Inzet voor het CDA-Hattem, Scouting De Trijsberg, collectes lopen en de Hattemse kerken zijn ook plekken waar we een ‘kaars aansteken’. Het doet mij beseffen dat er veel mogelijkheden zijn om bij te dragen aan meer licht in de samenleving. Laten we elkaar inspireren door voorbeelden met elkaar te delen. Ik zie dat er veel mensen ‘kaarsen aansteken’ in Hattem, in Nederland en de wereld waarin we leven. Ik denk dat Jezus al deze lichtjes waardeert en denkt ‘….. er zijn veel mensen die Mijn Licht van Kerst laten schijnen en doorgeven’. Ik hoop dat u, jullie en ikzelf weer veel lichtjes mogen aansteken in 2022. Ik wens iedereen een gezegend kerstfeest. Henberto Remmerts, voorzitter van een CDA-Hattem dat ook een licht wil zijn voor onze naasten.

Het is bijna kerst, een mooie tijd om stil te staan bij volgend jaar. Het CDA Hulst hoort daarom graag wat de inwoners van onze gemeente bezighoudt. Heeft u een mooie kerstwens voor het komende jaar voor Hulst? Laat het weten en stuur een mailtje naar cdahulst@zeelandnet.nl Juist in deze tijd is aandacht voor elkaar erg belangrijk. Zeker voor veel mensen die nu het alleen zijn ervaren. Denk in deze dagen aan elkaar. Juist nu het niet mogelijk is om in (grote) groepen bij elkaar te komen, dan kan een kaartje, een berichtje of een belletje zoveel voor iemand betekenen. Pas goed op elkaar! Het CDA Hulst wenst u prettige feestdagen en alvast een goed, gezond, liefdevol en gelukkig 2022!