Poliflw

Het CDA en zijn kernwaarden Maakt het CDA zijn kernwaarden waar? Dat is de vraag toen de partij op 7 februari van dit jaar besloot met VVD en Forum voor Democratie het gesprek aan te gaan om te komen tot een nieuwe coalitie in Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant. Zij vonden in Lokaal Brabant een vierde partner. Er werd overeenstemming bereikt en een nieuwe cultuur van politiek bestuur gevonden. Het bestuursakkoord werd ingezet met de slogan Samen, Slagvaardig en Slim. Forum ziet de samenwerking met de VVD en het CDA in Noord-Brabant als een mijlpaal voor de partij. ‘Constructief samenwerken, verbinden’, liet hun partijleider weten. Strategische fout Een merkwaardige uitspraak voor iemand die CDA en VVD recent tot de linkse cultuur marxistische hoofdstroom rekende die uit is op de vernietiging van Nederland. Tien jaar geleden was er het geruchtmakende CDA-congres in de Rijnhal in Arnhem over het coalitieakkoord van het CDA en VVD met de PVV. Maxim Verhagen liet zich onlangs ontvallen dat hij niet aan het avontuur was begonnen, wanneer hij had geweten dat de gedoogcoalitie in de praktijk als een gewone coalitie zou worden uitgelegd. Hij blikt ook liever niet op deze episode terug. Dat is wel te begrijpen, want voor het CDA pakte de strategische fout van Verhagen rampzalig uit. Een electorale terugval naar dertien zetels en, nog veel erger, een zwaar verlies van politiek-morele geloofwaardigheid. Verhagen was niet de enige die weigerde om dit te zien. De partij moest deze geschiedenis verwerken, waardoor de episode een leerzame ervaring is geworden. Oud-premier Piet de Jong had op dat CDA-congres geen moeite de aard van de politicus Wilders te doorzien: ‘Laat die maar alleen marcheren’ werd een gevleugelde uitspraak. Verbindende middenpartij De faux pas veroorzaakt nog steeds bij de geringste beroering emoties en heeft het uitzetten van een bestendige koers in de weg gestaan. De partij heeft nog steeds de intentie de verbindende middenpartij te zijn die het was in de vorige eeuw en de verleiding mee te liften met populistisch rechts. Probleem van het eerste is dat het midden al lang niet meer het exclusieve domein is van de christendemocraten. Dat was het in de vorige eeuw, zolang VVD en PvdA elkaar uitsloten. Na de val van de Muur hebben deze partijen laten zien dat ze compromissen konden sluiten en het zonder CDA af konden. Het CDA maakt nu deel uit van een druk midden dat er, te midden van luidruchtige flanken, in slaagt het landbestuur draaiende te houden. Wat is gebleven is de Nolens-reflex: alleen in uiterste noodzaak samenwerking met links. De katholieke leider deed deze uitspraak in 1918 en had toen tot doel een opening naar samenwerking met niet-christelijke partijen (in die tijd links) te maken. Later is Nolens de sleutel geworden waarmee het CDA kabinetsformaties in ging: als het kan met rechts, als het moet met links. Het verklaart waarom Buma in de formatie van 2017 GroenLinks buiten werkte; het verklaart ook waarom het CDA in Brabant de voorkeur geeft aan samenwerking met Forum boven een college met GroenLinks. Het CDA is hiermee geen middenpartij, maar een partij rechts van het midden waarin zij moeten concurreren met de VVD, PVV en Forum. Verbindende rol Politiek-inhoudelijk heeft het CDA getracht een belangrijke rol te spelen in de splijtende sociale kwesties van deze eeuw: immigratie, integratie, duurzaamheid, energietransitie en de positie van de islam. Het CDA, een schoolvoorbeeld van culturele en religieuze integratie, had die kans in het eerste decennium van deze eeuw toen zij onder leiding van Balkenende de spilpositie in het krachtenveld heroverde. Oud-premier Lubbers, als katholiek geoefend in politiek bedrijven vanuit het midden, heeft daar een- en andermaal op aangedrongen, maar hij vond bij de gereformeerde Balkenende weinig of geen gehoor. Het CDA zal de komende tijd een offensieve koers moeten kiezen wil het zichzelf niet tot prooi maken van rivaliserende krachten. Het CDA gelooft in democratische waarden en laat zich inspireren en leiden door de Bijbelse boodschap van respect, liefde en omzien naar elkaar. Met de vier CDA-uitgangspunten: gespreide verantwoordelijkheid, gerechtigheid, solidariteit en rentmeesterschap wordt daaraan inhoud gegeven. Deze Kernwaarden én een strategische politieke ambitie moeten de partij weer het eigen vertrouwde gezicht geven.

Niet zozeer de werklozen en de gemeenten in Noord-Limburg als wel VVV en Tempo-Team profiteren van het werkgelegenheidsproject Transferkracht. Ons raadslid Aissa Meziani is kritisch over het werkgelegenheidsproject en stelt samen met collega's VVD en PVV vragen aan het college. Er wordt bijna vier ton voor het project uitgetrokken. Deze kosten staan echter niet in verhouding tot de verwachte resultaten. Daarbij komt dat de overheid de portemonnee trekt en als enige risico loopt, terwijl de werklozen er weinig op vooruit gaan... Samen met de VVD en PVV wil Aisa achterhalen hoe het kan dat VVV geld mag declareren, ongeacht het resultaat van het werkgelegenheidsproject. Het rekenkamerrapport wordt op 9 september besproken in de gemeenteraad.

Er komt een verbod op het gebruik van lachgas in de gemeente Groningen. Het gebruik van lachgas in de openbare ruimte wordt verboden doordat de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) wordt aangepast naar aanleiding van een amendement van het CDA. Dit amendement wordt ondersteund door de Christenunie, SP, 100% Groningen, Partij voor de Dieren, PvdA, Stadspartij en PVV en heeft daarmee een meerderheid in de gemeenteraad. In april 2019 stelde de fracties van de CDA, Christenunie, 100% Groningen en de SP al schriftelijke vragen aan het college over de mogelijkheden voor een verbod op de verkoop van lachgas binnen de gemeente Groningen. Dit omdat het gebruik van lachgas als genotsmiddel een gevaar is voor de volksgezondheid en leidt tot overlast en onveilige situaties. Naar aanleiding van deze vragen mocht er geen lachgas verkocht meer worden bij evenementen in de openbare ruimte. Ook mensen die lachgaspatronen achterlaten op straat konden vanaf toen bekeuring verwachten. Het amendement dat de partijen indienen gaat nog verder en zorgt ervoor dat een verbod op het gebruik van lachgas in de openbare ruimte mogelijk gemaakt wordt.Dit verbod is vergelijkbaar met het al bestaande verbod voor openlijk drankgebruik. Het plan betekent niet dat lachgasgebruik op straat overal verboden wordt, zegt fractievoorzitter René Bolle. 'Het college kan straks plekken aanwijzen waar een verbod gaat gelden. Op die manier kunnen boa's en politie de overlast gerichter tegengaan.' Het amendement wordt ingediend bij de raadsvergadering van 9 september.

De discussie in de Tweede Kamer afgelopen woensdag over racisme, dat Nederlanders met een migratieachtergrond de weg verspert naar een goedbetaalde baan en een fatsoenlijk huis, had meer weg van een ordinaire burenruzie in plaats van een inhoudelijk politiek dispuut. Terwijl alle ingrediënten voorhanden waren voor een volgende stap in het nationale racismedebat mondde het Kamerdebat een week voor de zomerstop uit in ruzie en gescheld. Partijen vlogen vooral elkaar verbaal in de haren. Allerlei onderwerpen werden erbij gehaald en persoonlijke kwesties werden weer actueel. Oud zeer tussen de PvdA en de partij DENK, die werd opgericht door oud-PvdA-Kamerleden, werd uitgevochten en verschillende fractievoorzitters botsten hard met PVV-leider Geert Wilders wegens zijn felle betoog. Grof taalgebruik Gesterkt door de uitspraken van de premier, die erkende dat racisme in Nederland net zo goed een systemisch probleem is, vroegen D66, PvdA en GroenLinks een debat aan. Een hardere aanpak van discriminatie door uitzendbureaus, een verbod op etnisch profileren en excuses voor het eigen slavernijverleden: met minder zouden zij geen genoegen nemen. En dan was het ook nog Keti Koti, de viering van de afschaffing van de slavernij in 1863. Alle ingrediënten dus voor een goede gedachtenwisseling. Maar al binnen het half uur was duidelijk dat het debat niet aan de hoge verwachtingen ging voldoen. De discussie ontaardde in een aaneenschakeling van oprispingen van oud zeer, beledigingen en grof taalgebruik. Bij vlagen ging het geruzie over in triviaal gescheld. Klaver noemde Wilders een idioot. Andersom was de Groen Linkser een politieke hooligan, met partijgenoten die vroeger communistische massamoordenaars steunden. De scheldgrage PVV-leider liet vervolgens niet na te zeggen dat er na het coronavirus een hysterisch discriminatievirus over de wereld gaat. Beschonken komkommer Hoewel onaanvaardbaar en zelfs verwerpelijk, was het origineelst met de pretentieuze coterie in ’s lands vergaderzaal Farid Azarkan, de fractievoorzitter van DENK, die SP-leider Lilian Marijnissen een beschonken komkommer noemde. Benieuwd of dit aforisme in de Handelingen (woordelijke verslaglegging) blijft staan. Klaver bracht vervolgens in herinnering dat Asscher als minister geen excuses voor de slavernij had aangeboden. Farid Azarkan noemde het verhaal van Asscher een goedkope babbeltruc, omdat de PvdA enkele DENK-moties tegen discriminatie niet had gesteund. Hij haalde ook uitspraken uit het verleden aan van PvdA-kopstukken over Marokkanen. Het ontlokte een woedende tegenaanval van Asscher, die een tirade afstak over de video’s waarin DENK kritiek uitte op Kamerleden met een Turkse achtergrond. De inbreng van Kees van der Staaij (SGP) aan het Kamerdebat was nog het meest veelzeggend. Voor hem is het uitgangspunt helder: alle mensen zijn naar Gods evenbeeld geschapen. Racisme is daarom uit den boze. We zijn immers allemaal van dezelfde lap gescheurd. Het is maar dat u het weet. Geen excuses Vanwege de vrees voor polarisering zag de premier niets in het aanbieden van excuses voor de Nederlandse rol in de slavernij en de slavenhandel. Eerder betuigde de Nederlandse staat wel zijn diepe spijt en berouw. Dat gaat niet voor iedereen ver genoeg, erkende hij. Maar voor anderen zouden excuses juist weer te ver gaan. ‘Kun je mensen die vandaag leven verantwoordelijk houden voor het verre verleden?’, vroeg hij zich af. Volgens de premier zouden excuses meer polariseren, dan dat ze mensen zouden samenbrengen omdat het aanbieden daarvan ook op tegenstand stuit. ‘Als ik het zal doen, voor wie doe ik het dan, aan wie bied ik ze dan aan? En hoe ver moeten we dan teruggaan? Tegelijkertijd, erkennen dat dat niet usance is in de wereld om dat wel te doen. Om al die redenen hebben we het niet gedaan’, aldus de premier. Het kabinet-Rutte II betuigde eerder diepe spijt en berouw voor het slavernijverleden, en dat vindt de premier voldoende. Wel is hij voorstander van een herdenkingsjaar over slavernij in 2023. In dat jaar is het 150 jaar geleden dat Nederland een eind maakte aan slavernij. Voortdurend punt van discussie Slavernij gebeurde honderden jaren geleden. Niemand die nu leeft, heeft daar direct verantwoordelijkheid voor. Schaamte en schuld is totaal niet nodig Maar waar men als samenleving wel verantwoordelijkheid voor heeft, is je te informeren over wat zich heeft afgespeeld. Je kunt niet de glorieuze kant van de geschiedenis vieren zonder dat je er rekenschap van geeft dat die niet voor alle mensen gold. Zoals ook de nieuwe Canon weer aantoont, is de omgang met het Nederlands verleden een voortdurend punt van discussie, dat evenveel zegt over hoe wij over onze gezamenlijke identiteit denken als over het verleden. Het Rijksmuseum werd bij heropening in 2013 gemunt als museum van Nationale Geschiedenis en nam de beslissing om kunst en geschiedenis voor het eerst integraal te laten zien. Zeven jaar geleden was dat nog vanuit het perspectief van het glorieuze Holland, de koopmansgeest; nu is het tijd voor gedeeld verleden. Dat maakt de functie gevoelig: die moet zich constant verhouden tot de gepolariseerde actualiteit.

Het CDA heeft 2 juni jl. in het debat al aangegeven dat naar de mening van het CDA op dit moment nog niet voldoende duidelijk is hoe de transitie- en uitvoeringsplannen er uit gaan zien. Ook is niet duidelijk wat nodig is voor de dienstverlening van de brede doelgroep, evenals de financiën die met dit alles gepaard gaan en bovendien krijgen we te maken met een krimpende economie door de corona crisis. Daarom heeft het CDA vanavond tijdens de raadsvergadering te kennen gegeven dat het CDA het voorgenomen besluit om de GR Soweco op te heffen nu niet wil nemen, maar dat er eerst meer duidelijkheid verkregen moet worden over de nieuw te vormen stichting in een gefundeerd en gedegen plan. Er is de afgelopen weken veel overleg geweest tussen de oppositie partijen PVDA-GL, SGP en PVV. Ook is er nog contact geweest met Soweco en uiteindelijk is er een amendement ingebracht van bovengenoemde partijen met als voorstel de GR Soweco per 1 juli 2021 om zo meer tijd te creëren om met een goed en gedegen transitieplan te komen. In het amendement staat dat het college de raad moet betrekken bij de besluitvorming en de inrichting van de nieuwe uitvoeringsorganisatie die voldoet aan datgene wat is afgesproken met het Dagelijkst Bestuur Soweco en de Raad van Commissarissen van Soweco. Stemverklaring Het CDA is van mening dat de contourennota en de thans voorliggende informatie te summier is om nu in te stemmen met het raadsvoorstel om de GR Soweco per 1 -1-2021 op te heffen. Daarom zal het CDA tegen het raadsvoorstel stemmen.

Martijn van Helvert en Pieter Omtzigt kandidaten CDA-lijsttrekkerschap Het CDA heeft er onverwachts een derde én vierde kandidaat voor het lijsttrekkerschap bij: Tweede Kamerleden Martijn van Helvert en Pieter Omtzigt. Eerder stelden zich Hugo de Jonge en Mona Keijzer al kandidaat. Nieuwe wending Met de onverwachte kandidatuur van Limburger Martijn van Helvert heeft de strijd om het CDA-lijsttrekkerschap een nieuwe wending gekregen. De uitgesproken Van Helvert, Kamerlid sinds 2014, zal naar verwachting het koersdebat in de partij nog meer over eventuele samenwerking met Forum voor Democratie, en in iets mindere mate de PVV, laten gaan. In een interview met het Radio 1-programmaMet het oog op morgenzei Van Helvert landelijke regeringssamenwerking met FVD niet uit te sluiten. Van Helvert staat bekend als lid van de rechtervleugel in de Kamerfractie (negentien zetels) en profileert zich in de Kamer als zuidelijk, rooms-katholiek politicus. Hij haalde een Mariabeeld naar de Tweede Kamer, houdt geregeld spreekuur in Sittard en kan bogen op een regionale populariteit. In 2017 behaalde hij 19.106 voorkeursstemmen. Fel debater Van Helvert staat bekend als fel debater. Als woordvoerder voor Buitenlandse Zaken en Defensie valt hij vaak op met zijn uitspraken. Tijdens demoeizame Kamerdebattenmet minister en partijgenoot Ank Bijleveld (Defensie) over de zeventig burgerdoden in de Iraakse stad Hawija sprong hij keer op keer voor haar in de bres. Van Helvert heeft een persoonlijke geschiedenis met het rechts-populisme. Toen hij in 2011 fractievoorzitter was van het Limburgse CDA vormde zijn partij een coalitie met de PVV. Dat college klapte door zijn toedoen al in 2012. Door Van Helverts relatief welwillende houding ten opzichte van FVD, die hij deelt met Mona Keijzer, kan Hugo de Jonge bijna niet anders dan hier een belangrijk campagnethema van maken. De Jonge sloot, in steeds minder behoedzame bewoordingen, deze samenwerking recent uit. Strategisch komt het hem niet slecht uit dat hij nóg een tegenstander heeft: Van Helverts politieke profiel ligt dichter bij Mona Keijzer dan bij De Jonge, en hij zou dus stemmen bij haar weg kunnen halen. Pieter Omtzigt vierde CDA’er Kamerlid Pieter Omtzigt is de vierde CDA’er die zich verkiesbaar heeft gesteld. Met zijn kandidatuur zet hij de interne verkiezing nog meer op scherp. Omtzigt geniet veel steun onder CDA-leden. In 2012 was hij door het partijbestuur aanvankelijk niet op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen geplaatst. Door een actie van lokale partijbesturen kwam hij op een onverkiesbare plek 39 te staan. Uiteindelijk wist hij met 36.750 voorkeursstemmen alsnog in de Kamer te komen. Dat was ruim het dubbele van de voorkeursdrempel, het aantal stemmen dat nodig is om in aanmerking te komen voor een zetel. Toeslagenaffaire Omtzigt is vooral bekend vanwege zijn rol in de toeslagenaffaire bij de Belastingdienst. Jarenlang heeft hij zich, samen met SP-Kamerlid Renske Leijten, vastgebeten in dat dossier. Inmiddels heeft het kabinet een financiële schadevergoeding toegezegd aan door de fiscus gedupeerde ouders. In een recent interview met NRC zegt Omtzigt: ‘Ik heb gezien hoe de overheid mensen volledig klem heeft gezet. Kijk naar de Belastingdienst en het UWV. Ook heb ik gezien hoe de Europese Unie te lijden heeft onder de erosie van de rechtsstaat en financiële soliditeit. Ik zie dingen misgaan, het moet anders.’ Omtzigt zegt dat hij een andere vorm van politiek wil bedrijven en zou willen dat de Kamer een wat lossere rol ten opzichte van de regering heeft. De eerste controle is volgens hem altijd de interne controle. ‘De coalitie moet niet zitten wachten tot de oppositie vindt dat iets niet goed gaat. Ook als coalitie-Kamerlid zie ik dat als mijn kerntaak.’ Eerste gesprekken gevoerd Het CDA-partijbestuur heeft inmiddels gesprekken gevoerd met de kandidaten. Op 26 juni doet het een voordracht. Daarna is er nog de mogelijkheid voor CDA’ers om zich als tegenkandidaat te melden. De eerste stemronde voor CDA-leden is op 6 juli. De partij organiseert op die dag hoogstwaarschijnlijk ook een debat tussen de kanshebbers.

Best CDA-lid, Geen alleenstaand asielzoekend kind, geen twaalfjarige, geen vijftien- of achttienjarige, is uit de Griekse Vluchtelingenkampen naar Nederland gehaald. Geen oproep had effect. Zwijgen ook niet. Helpt dan misschien een schreeuw die namens hen geslaakt wordt? Waar moet die dan geslaakt worden? In de straten, op de pleinen, in de huizen, op het Binnenhof? Binnen het CDA waarvan de top streng is op migratie? Streng op migratie: is dat weigeren om 500 alleenstaande asielzoekende kinderen op te vangen? Is dat de rug toekeren naar kinderen in kampen? Streng op migratie: is dat ouders, die misschien nog leven, tot wanhoop drijven? Ouders, grootouders misschien ook, die hopen en bidden dat hun kinderen of kleinkinderen een goed en veilig leven krijgen? Die hopen en bidden dat ze hun kinderen, hun kleinkinderen ooit weer in hun armen kunnen sluiten? Is dat streng zijn op migratie? Heeft het CDA kamerlid-woordvoerster gelijk dat onze partij zich politiek niet hoeft te onderscheiden op het terrein van migratie en zeker niet ten aanzien van die 500 asielzoekende kinderen? Spreekt ze de waarheid als ze aan vluchtelingenorganisaties schrijft dat het CDA geen cruciale rol heeft bij het halen van de asielzoekende kinderen. Spreekt ze de waarheid als ze schrijft: ‘Wij niet meer dan een ander’? Is dat zo? Is het christen democratisch appèl geen onderscheidend appèl? In elk geval niet op het terrein van migratie? Doen wij daarin hetzelfde appèl als Forum voor Democratie, als de PVV? Als wij CDA-leden daarop ‘nee’ zeggen, laten wij dan een schreeuw slaken. Laat elke CDA fractie, elk CDA-lid, man of vrouw, rijk of arm, jong of oud een schreeuw slaken namens al die kinderen van wie de schreeuw niet gehoord wordt. Schreeuw: Onze partij is anders dan andere partijen. Wij zijn christen-democraten. Wij willen dat het CDA ervoor zorgt dat 500 alleenstaande asielzoekende kinderen uit de Griekse vluchtelingenkampen naar ons land worden gehaald. Niet morgen, niet overmorgen. Vandaag. Want-wij-zijn-anders. Wij stellen gerechtigheid en solidariteit voorop. Zend uw schreeuw aan onze voorzitter Rutger Ploum (rutger.ploum@cda.nl), aan onze fractievoorzitter in de Tweede Kamer Pieter Heerma (p.heerma@tweedekamer.nl), aan onze vice-fractievoorzitter Madeleine van Toorenburg (m.vtoorenburg@tweedekamer.nl) en ook aan onze secretaris Marischa Kip (marischa.kip@cda.nl) en (cda@cda.nl). Alstublieft, schreeuw namens die kinderen. Doe het, voor het migratiebeleid nog strenger wordt, nog minder christendemocratisch appèl-achtig. En laat het ons weten via attinoordhof@gmail.com Namens CDA Bloemendaal, Atti Noordhof, bestuurslid

Een nipte meerderheid in de Haagse gemeenteraad wil dat buitengewoon opsporingsambtenaren (boa’s) worden uitgerust met een korte wapenstok. Dat blijkt uit een inventarisatie door Den Haag FM. De Haagse boa’s moeten een korte wapenstok kunnen krijgen, als de ‘lokale driehoek’ van burgemeester, politie en justitie dat nodig vindt voor hun veiligheid. Minister Ferd Grapperhaus (CDA) wil dat er op korte termijn proeven worden gedaan op verschillende plekken in het land. In de Haagse gemeenteraad zijn Hart voor Den Haag/Groep de Mos, VVD, CDA, PVV, ChristenUnie/SGP, Partij voor de Toekomst en de Partij van de Eenheid voorstander van een wapenstok voor boa’s. Zij hebben samen 23 van de 45 raadszetels in de gemeenteraad van Den Haag, een krappe meerderheid dus. De kwestie verdeelt niet alleen de raad in twee kampen, maar splijt ook de coalitie in tweeën: VVD en CDA zijn voor, maar coalitiepartners D66, GroenLinks en PvdA tegen. CDA: wat extra gereedschap voor de boa’s De grootste oppositiepartij in de Haagse raad, Hart voor Den Haag/Groep de Mos, is voor uitbreiding van de verdedigingsmiddelen voor handhavers. Raadslid Jelle Meinesz: “We hebben altijd al gepleit voor het uitbreiden van de wapenuitrusting, maar daar hoort wel een goede opleiding bij en in goede afstemming met de politie. We willen ook bodycams en een noodknop om snel politie in te kunnen roepen bij escalatie. En natuurlijk moeten er agenten bij, onze stad komt honderden agenten tekort.” Ook de grootste coalitiepartij, de VVD, is voorstander van de wapenstok. VVD-fractieleider Frans de Graaf noemt het “verstandig” dat de gemeente nadenkt om de handhavers uit te rusten met wapenstok. Een andere coalitiepartij, het CDA, vindt het een goed plan als de boa’s worden uitgerust “met wat extra gereedschap”. CDA’er Kavish Partiman: “Zo kunnen ze hun werk naar behoren doen.” De Haagse PVV is het daarmee eens. Partij voor deToekomst: boa’s met stroomstootwapens is overweging waard “Het gewelds monopolie ligt bij de overheid, meer precies bij defensie en politie”, zegt Pieter Grinwis van de ChristenUnie/SGP. Hij redeneert als volgt: “Boa’s zijn ander opgeleid, maar komen steeds vaker in bedreigende situaties. Je kunt ze dan beter uitrusten of meer politie inzetten. Meer politieagenten zijn komende jaren niet voorhanden en is dus geen oplossing op korte termijn.” Maar brengt het bewapenen van boa’s hun veiligheid en de vrede in stad daadwerkelijk dichterbij? “Over die vrede, dat durf ik niet te zeggen. Feit is dat boa’s zich steeds vaker bedreigd voelen en zeker in relatie tot groepen zijn pepperspray en een bodycam niet genoeg. Bovendien, executieve politievrijwilligers hebben ook een wapenstok en die zijn ook niet zo opgeleid als een beroepsagent. Zij vallen weliswaar onder de politie, maar toch. Alles overwegend zijn wij voorstander van de wapenstok voor boa’s, mits de opleiding voor boa’s met een wapenstok ook meer vergelijkbaar wordt met een politie-surveillant.” De kwestie ligt ook bij de Partij voor de Toekomst (PvdT) genuanceerd, maar is overwegend voorstander. “De wapenstok heeft psychologisch meer effect dan praktisch. Vooral trouwens in de beleving van boa’s zelf, meer dan in de afschrikking van overtreders. Bij kleine opstootjes met maar twee politiedienders wordt hij zelden gebruikt. Dat pakt niet goed uit”, zegt Frans Hoynck van Papendrecht. Boa’s met vuurwapens uitrusten, gaat er niet van komen. Maar op termijn stroomstootwapens wél toestaan, is een overweging waard, vindt Hoynck. Net als de Partij voor de Toekomst vindt de Partij van de Eenheid (PvdE) dat er duidelijke protocollen en een goede training moeten komen voor het gebruik van de wapenstokken. Arnoud van Doorn (PvdE): “Dus dezelfde training hanteren voor geweldsmiddelen als de politieagenten krijgen.” Hij voegt eraan toe: “Deëscalatie blijft uiteraard de beste methode.” D66: probleem is niet tekort aan wapens, maar aan politieagenten Het andere kamp in de Haagse raad kent weliswaar meer partijen, maar samen hebben ze net iets minder zetels. Coalitiepartij D66 is de grootste in het nee-kamp. Fractievoorzitter Hanneke van der Werf legt uit waarom haar partij tegenstander is: “Boa’s doen waardevol werk, maar dat werk is niet het vervangen van politieagenten. Het probleem is niet een tekort aan wapens bij boa’s, maar een tekort aan politieagenten. We kunnen veel winst behalen door boa en agent meer te laten samenwerken en elkaar aan te vullen.” Fractieleider Arjen Kapteijns van GroenLinks is het daarmee eens. Hij noemt het “een onverstandig lapmiddel”. “En er is helemaal niet zo veel gebeurd, zou ik willen zeggen tegen de VVD. Het aantal incidenten met boa’s is niet toegenomen. Risico van escalatie wordt met wapenstok juist groter”, denkt Kapteijns. Zijn collega Mikal Tseggai van de PvdA vindt hij aan zijn zijde. Tseggai: “Het is onnodig. Het is een escalerend wapen voor onze handhavers!” HSP: probleem ontstaan door uitholling va npublieke taken Ook de Haagse Stadspartij (HSP) is “uiteraard” tegen. Fractievoorzitter Joris Wijsmuller betoogt: “Het geweldsmonopolie ligt nu bij de politie en dat kan al tot veel discussie leiden, getuige de protesten die nu wereldwijd gaande zijn. Boa’s bewapenen gaat weer een stap verder en is een escalatie die principieel de verkeerde kant op gaat. De discussie die hierachter schuil gaat is het capaciteitsprobleem bij de politie en de weeffouten in de politiewet. Ofwel de uitholling van publieke taken onder jarenlang neoliberaal beleid.” “De politie wordt jarenlang opgeleid om waar nodig wapens toe te passen. Boa’s zijn hier niet voor getraind en worden hier niet op aangestuurd”, stelt Robert Barker van de Partij voor de Dieren (PvdD). Het lijkt de PvdD daarom niet verstandig om boa’s opeens wapens te geven. Islam Democraten: kan voor onnodige machtsvertoning zorgen De functieomschrijving en taken van boa’s behoeft geen verdere uitrusting, dus zij moeten niet verdergaan dan toezicht houden, stellen Islam Democraten. Fractievoorzitter Tahsin Cetinkaya beargumenteert: “Hun opleiding is niet voldoende om te reageren op bepaalde situaties, wat gevaarlijke gevolgen kan hebben. Bovendien zien wij nog steeds dat er sprake is van institutionele racisme, waarbij de wapenstok voor onnodige machtsvertoning kan zorgen.” Het geweldsmonopolie ligt niets voor niets bij de politie, vindt de Haagse SP. Lesley Arp: “Wil men boa’s zwaarder gaan uitrusten, dan vergt dit ook training om goed met die uitrusting om te gaan. Ik ben bang dat enkel zwaardere uitrusting verstrekken escalatie juist in de hand werkt. Liever zie ik dat politie en handhavers beter gaan samenwerken.” Ook NIDA sluit zich daarbij aan. Den Haag wil grote verschillen met G4-steden voorkomen Waarnemend burgemeester Johan Remkes van Den Haag heeft de besluitvorming van de minister maandag besproken in de Driehoek (burgemeester, politie en justitie). De Driehoek zoekt afstemming met Amsterdam, Rotterdam en Utrecht (zogeheten G4-steden) om grote verschillen tussen de grote steden te voorkomen, zegt een woordvoerster van Remkes. De kwestie wordt binnenkort in het wekelijkse overleg van de Driehoek besproken. Haagse ambtenaren zetten de komende tijd op een rij of de korte wapenstok “een nodige of nuttige aanvulling” is. De vraag is ook welke boa’s daar dan voor in aanmerking zouden komen en welke niet. Ook wordt gekeken welke aanvullende opleidingseisen er moeten worden gesteld: een initiële opleiding en een periodieke training? Een andere vraag is hoe het juiste gebruik van de wapenstok wordt getoetst. Als de Driehoek op al deze en andere vragen heeft geformuleerd, zal de burgemeester een voorstel naar de raad sturen. De raad kan dan over het voorstel debatteren en een definitief besluit nemen. Bron / foto: Den Haag FM, Ivar Lingen

Het ongrijpbare CDA Alexander van Kessel, senior onderzoeker aan de Radboud Universiteit Nijmegen op het terrein van de parlementaire geschiedenis, schreef een interessant essay over het ongrijpbare CDA. Volgens hem blijft het CDA voor buitenstaanders een enigma, een raadsel. Zelfs de meest doorgewinterde politieke analist had een jaar geleden niet voorspeld dat de christendemocraten in Noord-Brabant een coalitie zouden aangaan metForum voor Democratie (FvD). Het flirten met het radicaal en polariserend gedachtegoed door de FvD-leider zou voor het CDA genoeg reden zijn om afstand te bewaren, zo was de veronderstelling. En anders zouden de ervaringen met de gedoogconstructie in het kabinet-Rutte I (2010-2012) het geheugen moeten opfrissen. De formatie van dat kabinet, waarinVVDen CDA gedoogsteun kregen van dePVV, zorgde voor hoog oplopende tegenstellingen in het CDA. Sterke clubgeest Nog wel eens wordt over het hoofd gezien dat de discussie over de gedoogconstructie ondanks hoog oplopende emoties op geen enkel moment leidde tot initiatieven de partij te scheuren. Het CDA bezit ook een sterke clubgeest. Op het befaamde partijcongres van 2 oktober 2010 in Arnhem, waar de kabinetsdeelname voorlag aan de leden, werd die het best verwoord doorHannie van Leeuwen.De moeder van het CDA verklaarde het principieel oneens te zijn met de verbintenis met de PVV, maar ze riep tegelijk haar partijgenoten op bijeen te blijven. De mastodonten Van Agt en Aantjes, ook al fel tegen samenwerking met de PVV, stemden vanuit hun kritiek op de partijkoers soms ondeugend op andere partijen, maar hebben hun lidmaatschap nooit opgezegd. Patriottisch-conservatief Een ding is volgens Alexander van Kessel zeker: het CDA blijft verrassen. Iedere keer als men meent enige zekerheid te hebben over de koers, maken de christendemocraten een manoeuvre dat het beeld doet kantelen. Onder leiding van Sybrand Buma was de partij na 2012 ogenschijnlijk in patriottisch-conservatief vaarwater geraakt. Dat paste geheel in de geest van de christelijk-historische bloedgroep waartoe Buma gerekend kan worden. In 2019, toen Buma naar Leeuwarden vertrok, leek het erop dat het CDA weer afstand nam van die lijn. Onder druk van de religieuze achterban wijzigde het begin van dat jaar zijn standpunt inzake het kinderpardon en in november verscheen het discussiestukZij aan zij – Toekomstperspectief voor Nederland in 2030van het Wetenschappelijk Instituut, dat een progressieve geest ademde. Boerenrevolte En dan kort erna, naar aanleiding van de boerenrevolte in Brabant, de flirt met FvD, die overduidelijk is bedoeld om de agrarische achterban te bedienen. De wijze waarop de christendemocraten in Brabant (samen met de VVD overigens) tussentijds overstapten van een coalitie met VVD,GroenLinks,PvdAenD66doet enigszins denken aan de coalitiewisseling op landelijk niveau in het voorjaar van 1965. Toen strandde de tot dan tamelijk succesvolle samenwerking van de christendemocraten met de VVD op een principieel en levensbeschouwelijk punt (de publieke omroep), waarnaKVPenARPzonder tussentijdse verkiezingen -en met achterlating van deCHU- overschakelden op een kabinet met de PvdA. Het was de meest opvallende illustratie van de ‘lood om oud ijzer’-politiek waarvan de confessionelen door hun politieke tegenstanders (meestal: voormalige coalitiepartners) werden beschuldigd. Die verwijten van principeloosheid en opportunisme gingen (en gaan) echter voorbij aan de geschiedenis en het karakter van het CDA als brede volkspartij. Het CDA is daarbij in belangrijke mate de erfopvolger van de Katholieke Volkspartij, dat het politieke tehuis was voor zowel de roomse arbeider als zijn katholieke werkgever. De katholieke sociale leer, dat het fundament vormde onder de politieke uitgangspunten van de KVP, was weinig politiek-concreet en daardoor nogal multi-interpretabel. Die katholieke eenheidspartij bestaat uiteraard allang niet meer, evenmin het electoraat dat daarbij hoorde. Het volkspartij-DNA is echter nog steeds aanwezig in het CDA. De door Piet Steenkamp begin jaren zeventig uitgedachte antwoordfilosofie en de later geformuleerde vier grondbeginselen: rentmeesterschap, gespreide verantwoordelijkheid, publieke gerechtigheid en solidariteit maken de christendemocratie tot een huis met vele kamers. Christendemocratische politici van zowel progressieve als conservatievere snit kunnen zich hierin thuis voelen. Het maakt het CDA vaak ongrijpbaar voor andere partijen. Politiek leider Het is de vraag of de aanwijzing van een nieuwe politiek leider daarin structureel verandering gaat brengen, al zal deze zeker zijn of haar stempel drukken.Pieter Heermais nadrukkelijk slechts voorzitter van de Tweede Kamerfractie, zijn afzijdigheid in de Brabantse kwestie onderstreept zijn beperkte politieke ambitie. Als opvolgers lopen zich de ministersWopke HoekstraenHugo de Jongewarm. Over de uitkomst van de leidersverkiezing valt nog weinig te zeggen; de coronacrisis kan beiden nog maken of breken. Geen van beiden heeft nog een scherp inhoudelijk profiel. Onze partij heeft ook nog even de tijd: de volgende Kamerverkiezingen zijn pas op 17 maart 2021. Hoe dan ook: het CDA zal een pluriforme partij blijven. Toekomstige politieke verrassingen zijn daarbij uiteraard niet uit te sluiten.

Mooi weer in Zandvoort! Met deze leus ging het CDA de bestuursperiode 2018-2022 in. De voorspellingen waren immers goed: Zandvoort was financieel gezond en de ambitie was groot. Wat waren we goed op weg: het bezoekersaantal groeit en het aanbod, de diversiteit en de kwaliteit van hotels, pensions en restaurants maakt een flinke slag. We zien kwalitatieve verbeteringen van de openbare ruimte (o.a. Entree, Fenemaplein, Stationsplein en de vergroening). De F1 is terug en had als grootste evenement in Nederland in decennia kunnen worden gereden ondanks slechts één jaar voorbereidingstijd – een ongekende prestatie. Als spin-off effect van de F1 is een decennialang gekoesterde wens tot uitbreiding van de treincapaciteit eindelijk vervuld. Wij bouwen honderden woningen. Er is een sterk opvangnet voor sociaal kwetsbaren. Kortom, Zandvoort zat in een lift en daar wordt volop aan gewerkt. Het heersende virus zet in één klap alles stil. Juist in een tijd waarin inwoners en ondernemers bestuurskracht vragen en alle ogen hoopvol zijn gericht op het bestuur, belandt Zandvoort in een diepe politieke crisis. Wij horen op straat terecht de vraag: waarvoor? Het valt niet uit te leggen, maar wij voelen ons gelet op de vele vragen en onduidelijkheid die hierover heerst verplicht de situatie toch te proberen te duiden. Feit 1: Bij raadsbesluit van 26 maart 2019 stelt de raad unaniem €4,1 miljoen beschikbaar voor de terugkomst van de F1, inclusief een investering van €500.000 voor een nieuwe toegangsweg van de boulevard naar het circuit om de grote toestroom bezoekers beter te kunnen reguleren. Feit 2: Bij raadsbesluit van 29 oktober 2019 geeft de raad toestemming voor aanleg van de weg. Feit 3: Bij besluit van 25 februari 2020 keurt het college de uitgewerkte plannen tot realisatie en het gebruik van de nieuwe toegangsweg voor 50 evenementendagen per jaar onder een aantal voorschriften goed, waarna bij besluit van 28 februari 2020 de vergunning wordt verleend. Feit 4: Het Circuit Zandvoort gaat op basis van de vorige besluiten over tot realisatie van de weg. Feit 5: In de gemeenteraadsvergadering van 6 en 7 mei 2020 is aan de orde de administratieve afhandeling van de bij besluit van 26 maart 2019 toegezegde investering van €500.000 (inmiddels bijgesteld naar €450.000). Het gaat om een technische afhandeling. De PVV, D66 en GroenLinks dienden een amendement in, dat aan de betaling van het toegezegde bedrag van €450.000 de nadere voorwaarde verbindt, namelijk dat de weg slechts drie dagen per jaar mag worden gebruikt en bovendien alleen als vluchtweg. Voor het CDA is het amendement onuitvoerbaar, omdat uitvoering hiervan zou leiden tot handelen in strijd met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, in het bijzonder het vertrouwensbeginsel, het rechtszekerheidsbeginsel en het zorgvuldigheidsbeginsel. Immers, de raad heeft het geld onvoorwaardelijk toegezegd aan het circuit en voor ons geldt: een man, een man – een woord, een woord. Het is onbehoorlijk dat achteraf eenzijdig nadere voorwaarden worden gesteld. Het geeft bovendien een verkeerd signaal af aan alle (toekomstige) investeerders in Zandvoort. Nog los van de juridische ondeugdelijkheid van het amendement, deugt ook de motivering van het amendement niet. Anders dan de indieners stellen, staat in alle besluiten de algemene bereikbaarheid van het circuit als doel voorop, wat aansluit op het raadsprogramma (p. 15) waarin de raad de ambitie heeft uitgesproken om het circuitterrein tot een evenementenlocatie te ontwikkelen, dus voor meer dan alleen race-evenementen. Het college heeft in een 8 uur durende vergadering duidelijk gemaakt dat zij het amendement om voormelde redenen niet zal uitvoeren. Het amendement werd desondanks doorgezet en aangenomen met een meerderheid van OPZ, PVV, D66 en GroenLinks. Naar staatsrechtelijk gebruik staat dit gelet op de vooraf gegeven weigering om het uit te voeren gelijk aan een motie van wantrouwen en daarmee het ontslag van het college. Het CDA betreurt deze gang van zaken. Dat een college op een administratieve afwikkeling wordt weggestuurd is al een bestuurlijk ongekend feit, maar dat dat ook nog eens gebeurt in een crisis die ook de Zandvoortse gemeenschap ongekend hard raakt, is buitengewoon triest. U vraagt dan ook volledig terecht: Hebben jullie geen belangrijkere dingen te doen? Het CDA roept de hele raad op om het college de ruimte te geven om haar werk te blijven doen in het belang van Zandvoort. Staatrechtelijk moet ontslag volgen, maar het CDA meent dat uitzonderlijke tijden, uitzonderlijke oplossingen vraagt. Wat het CDA betreft, wordt daarom de vernietigbaarheid van het amendement onderzocht, althans worden de indieners in de gelegenheid gesteld het amendement terug te trekken en blijft het college zitten in het belang van onze ondernemers en onze inwoners wier baan en gezondheid thans op het spel staat. Blijf gezond! Fractie CDA Zandvoort