Poliflw

Differentiatie parkeernorm maakt kleinschalige bouwprojecten mogelijk

De gemeenteraad van Castricum heeft vorig jaar het realiseren van nieuwe woningen benoemd tot belangrijkste prioriteit. Bij kleinschalige bouwprojecten loopt die ambitie helaas regelmatig vast op de zogenaamde ‘parkeernorm’. Op basis van een besluit uit 2013 wordt gerekend met 1,8 parkeerplaats per woning. In de praktijk blijken zoveel plekken niet nodig te zijn en staan hele parkeerplaatsen gewoon leeg.

Volgens raadslid Lenie Kelder van CKenG is differentiatie de oplossing. “Er zijn grote verschillen tussen wijken voor wat betreft het aantal auto’s per huishoudens”, zegt zij. “In sommige straten heeft iedereen ouder dan 18 jaar een auto, in andere straten is het gemiddelde minder dan 1 auto per huishouden. Dat is bijvoorbeeld het geval in wijken met veel sociale of seniorenwoningen. Waarom zou je daarvoor dan dezelfde parkeernorm voor moeten hanteren?”

Kelder wijst ook op maatschappelijke ontwikkelingen. Demografische trends laten een toenemend aantal eenpersoonshuishoudens zien. En om redenen van klimaat en duurzaamheid kiezen steeds meer mensen er bewust voor om geen auto te bezitten. Als zij er echt een nodig hebben, dan huren ze die. Ook wordt het delen van auto’s steeds populairder. Dat scheelt kosten, uitstoot en parkeerplekken.

Een lagere norm voor parkeerplekken vergroot de haalbaarheid van bouwprojecten, met name daar waar het plannen voor sociale koop- en huurwoningen betreft. Als er minder plekken nodig zijn, biedt dat ook meer kansen op groen in de openbare ruimte en dat helpt om in stedelijk gebied de temperatuur aangenaam te houden tijdens hete dagen. In een aantal gemeenten, waaronder Heemskerk, worden gedifferentieerde parkeernormen al tot volle tevredenheid toegepast. Dan geldt er bijvoorbeeld in de ene wijk een norm van 2,4 en in de andere wijk een norm van 1,2.

CKenG heeft nu het initiatief genomen om de bestaande nota te actualiseren. Kelder: “Onze fractie heeft een motie opgesteld die het college vraagt om de mogelijkheden te onderzoeken en een voorstel tot differentiatie aan de raad voor te leggen. Wij hebben daarin goed samengewerkt met Machiel Postma van de fractie van GroenLinks, die de motie mede zal indienen. Ook een aantal andere fracties heeft al steun toegezegd”. De motie van CKenG en GroenLinks zal later dit najaar in de raad worden behandeld.

De afgelopen jaren is bestuur en gemeenteraad in Castricum regelmatig het verwijt gemaakt, dat er geen beslissingen werden genomen en dat problemen steeds opnieuw werden doorgeschoven. Het vertrouwen in de lokale politiek was mede daardoor tot een dieptepunt gedaald. Na de verkiezingen, nu een half jaar geleden, is de wind uit een andere hoek gaan waaien. De raad kent een nieuwe samenstelling, de wethouders zijn geselecteerd op basis van competenties en daadkracht, er is een Raadsprogramma overeengekomen en alle betrokkenen zijn met veel energie aan de nieuwe periode van vier jaar begonnen.

Belangrijk is dat politici keuzes durven maken en knopen doorhakken in langslepende dossiers. Dat geldt voor het nieuwe zwembad, de probleemoverweg naast het station, het strandplateau en vooral voor wat betreft de beschikbaarheid van woningen voor verschillende doelgroepen zoals starters, gescheiden ouders en senioren. Zodat de doorstroming op gang komt en inwoners, die vaak al jaren op een wachtlijst staan, geschikte en betaalbare woonruimte kunnen vinden en niet de gemeente uitgejaagd worden of noodgedwongen langdurig moeten bivakkeren in een ruimte die niet voor hen geschikt is.

Alle woningzoekenden op dezelfde wachtlijst

Juist over die wachtlijsten hebben de fracties in de raad van Castricum afspraken gemaakt in het Raadsprogramma. Overeengekomen is dat de voorrangsregeling voor asielzoekers met een verblijfsvergunning wordt afgeschaft. Tot op heden kregen deze zogenaamde statushouders voorrang bij toewijzing, wanneer er een sociale huurwoning beschikbaar kwam. Daardoor moesten mensen die al op de wachtlijst stonden (nog) langer wachten. De raad heeft het nieuwe college van B&W opgedragen om daar een eind aan te maken. Als gevolg van dit besluit worden ook statushouders op de lijst geplaatst en moeten zij (afhankelijk van de overige criteria) net zo lang wachten als iedere andere inwoner van Castricum die op dezelfde lijst staat.

Het is belangrijk te weten, dat (zonder uitzondering) alle fracties in de raad hebben ingestemd met het Raadsprogramma. Daarbij dient vermeld te worden dat een drietal fracties (GroenLinks, SP en D66 – samen 6 van de 25 zetels) bij het aannemen hebben laten aantekenen dat zij het met dit specifieke onderdeel (afschaffen van de voorrangsregeling) niet eens zijn.

College voert uit wat de Raad heeft opgedragen

Nu het college bezig is uitvoering te geven aan het programma en het besluit is opgenomen in de Begroting voor 2019 blijkt er ineens onrust te ontstaan. Het staat de drie genoemde fracties vanzelfsprekend vrij om politieke instrumenten in te zetten. Zij hebben immers op dit punt een aantekening laten maken. Maar dat geldt niet voor de overige fracties die wél volledig met het Raadsprogramma hebben ingestemd en waarvan de betrokken raadsleden, ook persoonlijk, mede aan de basis hebben gestaan van de opdracht die het college nu uitvoert. PvdA, GDB, de Vrije Lijst en Van Schoonhoven hebben daarom in dit dossier geen enkel recht van spreken in de gezamenlijk aanval van de zeven fracties op het college, in deze vertegenwoordigd door wethouder Paul Slettenhaar. De wethouder treft geen blaam, want hij doet precies wat de raad hem eerder opgedragen heeft.

Ook inhoudelijk slaan de fracties de plank mis. De ophanden zijnde ‘boete’ is een fabel, die eerder al, in april 2017, door de toenmalige portefeuillehouder als onjuiste reden werd opgevoerd om de urgentie er doorheen te drukken. De gemeentelijke opdracht bestaat immers uit het aanbieden van een gelegenheid waar statushouders kunnen verblijven, zodat zij het AZC kunnen verlaten. Die gelegenheid hoeft niet een zelfstandige woning te zijn. Het genoemde aantal sociale huurwoningen, waar de fracties naar verwijzen, klopt feitelijk niet. Het percentage woningen in handen van de corporatie bedraagt 16 procent, daarnaast is er een kleine 10 procent van de woningen in handen van particulieren. Ook in die groep wordt een groot deel verhuurd voor sociale tarieven. Het is overigens appels met peren vergelijken wat betreft percentages. Steden als Amsterdam waar het aantal sociale woningen de 60 tot 70 procent aanraakt, geven een totaal scheef beeld. Als je kijkt naar met Castricum vergelijkbare gemeenten, meerdere dorpen, dan ligt dat het percentage sociale huurwoningen ongeveer gelijk aan dat bij ons.

In het Raadsprogramma staan nog veel meer zaken om de woningmarkt in onze gemeente te bevorderen. Het percentage sociale woningen wordt bij nieuwbouwplannen verhoogd naar minimaal 30%. We gaan bouwen voor het middensegment en sociale woonvormen. Daarnaast bevat het programma tal van andere plannen. Iedere partij heeft daarin zaken gesteund die niet direct in lijn liggen met hun eigen programma, juist met de wil om na jaren van pappen en nathouden gezamenlijk stappen vooruit te maken. Het is teleurstellend om te zien hoe makkelijk sommigen dan nu een terugtrekkende beweging maken als het op de uitvoering van een specifiek onderwerp aankomt.

Doorpakken in plaats van Cherry Picking

Daar waar partijen schrijven dat er iets is veranderd in de sfeer op straat, moeten wij ze gelijk geven. Het is ongelooflijk hoeveel steunbetuigingen en e-mails wij hebben ontvangen van onze inwoners waarin deze ophanden zijnde maatregel wordt bejubeld. Via ingezonden brieven en op social media krijgt de afschaffing van de voorrangsregeling massaal bijval, die in verschillende online enquête oploopt tot 96 procent van het aantal deelnemers. Op de Facebook-pagina ‘Je bent Castricummer als’ lezen wij dat inwoners eindelijk trots zijn op hun gemeentebestuur. In een groot aantal andere gemeenten in het land, waaronder Raalte, Haarlemmermeer, Rotterdam, Den Helder en in West-Friesland, zijn initiatieven genomen om het voorbeeld van Castricum te volgen. En verschillende politieke partijen in de Tweede Kamer roepen de RO-wethouders in andere gemeenten op hetzelfde te doen.

De oplossing is natuurlijk dat er meer gebouwd wordt. Maar dan moeten juist de fracties die nu dwarsliggen bij de uitvoering van het eerder genomen besluit over hun eigen schaduw heen springen. Zij willen allen bouwen, zo lezen we, maar het mag niet te hoog, niet in het buitengebied en niet in het groen. Zo komen we natuurlijk nergens. We moeten gewoon aan de gang, de handen uit de mouwen steken. In het belang van iedereen die hier al langere tijd op zoek is naar een woning. Fijn dat naast VVD, CKenG, CDA en Forza ook anderen eindelijk willen gaan bouwen. Maar dan moeten deze fracties ook bereid zijn om water bij de wijn te doen en durven te kiezen voor vernieuwende oplossingen in plaats van vast te houden aan hun oude idealen.

De ondertekenaars van dit bericht hebben hun handtekening gezet onder het Raadsprogramma en zich gecommitteerd aan de uitvoering ervan. Houden de andere fracties zich ook aan de gemaakte afspraken of beperken zij zich tot Cherry Picking? De komende weken, waarin de Begroting 2019 wordt behandeld, zullen het duidelijk maken.

Fracties VVD, CKenG, CDA en Forza