Nieuws van ChristenUnie over GroenLinks inzichtelijk

704 documenten

Aandacht voor wat echt telt (bijdrage Algemene Politieke Beschouwingen)

ChristenUnie ChristenUnie GroenLinks CDA Nederland 16-09-2020 21:18

Door Gert-Jan Segers op 16 september 2020 om 22:23

Aandacht voor wat echt telt (bijdrage Algemene Politieke Beschouwingen)

Bronnie Ware was een palliatief verpleegkundige in Australië. Jarenlang heeft zij gesproken met mensen die op hun sterfbed lagen. Zij luisterde naar hun verhalen. En na een tijdje, toen ze veel verhalen had gehoord, ontdekte ze patronen in die verhalen. En ze schreef ze op. Ze noemde de zaken waar stervende mensen het meeste spijt van hadden.

Alle mannen van die generatie, het ging toen om mannen, hadden spijt dat ze zo hard hadden gewerkt en daarmee veel van hun geliefden en hun kinderen hadden gemist.

Iedereen miste zijn of haar vrienden aan het sterfbed en had er verdriet over dat vriendschappen waren verwaterd.

En de meeste mensen hadden te veel geluisterd naar wat andere mensen van hen verwachten en waren daardoor niet trouw gebleven aan hun idealen. En aan wat ze écht belangrijk vonden.

Op ons sterfbed telt niet wat we hebben gepresteerd, niet hoeveel we hebben verdiend, niet wat columnisten van ons vinden, laat staan wat peilingen van ons vinden. Wat telt als we het meest kwetsbaar zijn, is dat er iemand is die onze hand vasthoudt. Dat er liefde is.

Eigenlijk weten we dit ook allemaal. Vriendschappen en relaties maken gelukkig en eenzaamheid is gif. Het is ingebakken in de schepping: je wordt en bent mens in relatie tot anderen.

En toch zijn grote politieke keuzes in ons land ingegeven alsof we vooral een individu zijn, zelfredzaam, onafhankelijk van anderen. Alsof we alleen maar rationeel en weloverwogen onze keuzes maken.

We weten dat het niet waar is, maar toch gaan grote politieke keuzes ervan uit dat vooral betaald werk ons gelukkig maakt en dat we zoveel mogelijk moeten verdienen. Het individualisme heeft de laatste decennia de toon gezet en er is een vorm van liberalisme die ervan uitgaat gaat dat we een homo economicus zijn. Terwijl we weten – of in ieder geval kunnen weten – dat het gewoon niet waar is.

De coronacrisis is niet ons sterfbed. Er is leven na deze crisis. Maar in deze crisis stond wel alles even helemaal stil. Of bijna alles. Veel viel ons uit handen. En daardoor leren we juist in deze tijd scherper te kijken. We zien beter wat niet deugt, wat niet werkt en we zien beter wat écht telt.

En wat we zien, is niet nieuw. Het zijn de verhalen die ik al hoorde van jongeren bij de totstandkoming van Coalitie-Y.

Stel je voor. Een jong stel. Ontmoet elkaar tijdens de studententijd. Boordevol idealen en hoop voor de toekomst. Vier studiejaren later zitten ze allebei opgezadeld met een enorme studieschuld. En als ze werk vinden, is er weinig kans op een vast contract. Ze verdienen genoeg om rond te komen, maar te weinig om echt iets op te bouwen. Ze verdienen te weinig om een huis te kopen, maar kunnen niet betaalbaar huren. Het ontbreekt hen aan zekerheid om keuzes voor de toekomst te kunnen maken. De kinderwens wordt even geparkeerd.

De minister-president zal deze verhalen herkennen, hij praat met jongeren van Coalitie-Y. Hij heeft de handschoen opgepakt en daar ben ik hem dankbaar voor. Hij zit geregeld met collega’s om de tafel met mensen van Coalitie-Y.

De verhalen van deze jongeren komen niet voort uit een soort natuurtoestand, maar komen voort uit politieke keuzes in ons belastingstelsel, op de arbeidsmarkt, de woningmarkt. Tussen ons en nieuw levensgeluk, tussen ons en de zorg voor elkaar, staan wetten en praktische bezwaren. En die wetten en praktische bezwaren komen uit deze Kamer.

De coronacrisis heeft nog scherper laten zien wat niet deugt. We zien dat ZZP’ers als eerste geholpen moesten worden. Zij zijn als eerste kinderen van de rekening van deze crisis en moeten middenin deze crisis op het sociaal minimum zien te overleven.

We hadden in ons land in de vorige eeuw lang een eerlijk sociaal contract met elkaar. We kregen allemaal de kans om te leren, we werkten hard, de overheid beschermde tegen uitbuiting, verdeelde de welvaart eerlijk en winsten van bedrijven vertaalden zich in hogere lonen. Werkgevers en werknemers vonden elkaar in eerlijke overeenkomsten en er waren bedrijven zoals het oude Philips. Ik heb er al eerder aan gerefereerd. Collega Dijkhoff heeft daar een prachtig beeld van geschetst, vorig jaar bij de Algemene Politieke Beschouwingen. Een goede werkgever die goed zorgde voor werknemers zoals zijn opa, een studiefonds voor hun kinderen zoals zijn moeder en een sportvereniging waar de mooiste voetbalclub van Nederland uit voortkomt. Maar dit sociaal contract is verbroken.

Het heeft geleid tot een generatie van stagnatie. Onze economie is de afgelopen 40 jaar sterk gegroeid en de Rabobank berekende dat 60% daarvan bij bedrijven terecht is gekomen, 40% bij de overheid, maar dat gezinnen al veertig jaar lang ongeveer hetzelfde besteedbare inkomen hebben. En dat is niet rechtvaardig.

We zijn in de afgelopen vier decennia iets kwijtgeraakt. Ons mensbeeld gaat mank. We lopen op één been. Wij zijn geen homo economicus. Wij zijn mensen die gedijen bij vriendschap, liefde, zorg voor elkaar, en zijn bestemd voor bloei. Is dit een open deur?! Laten we er dan alsjeblieft heel snel doorheen lopen en niet langer buiten blijven staan! Want wat nu nodig is, is beleid dat recht doet aan wie wij zijn. Wat nu nodig is, zijn nieuwe keuzes. En we kunnen ons laten aanmoedigen door wat Nelson Mandela ooit zei: Moge onze keuzes onze hoop reflecteren – en niet onze angst!

Ja, we kunnen bang zijn voor economische krimp en opnieuw alle kaarten op de groei van ons BBP zetten. We kunnen bang zijn voor mensen die anders zijn dan wij en onze grenzen gesloten houden. We kunnen bang zijn voor het verliezen van grote bedrijven en onze belastingen kunstmatig laag houden.

Maar we kunnen ook kiezen voor beleid dat niet onze angsten reflecteert maar onze hoop. En kiezen voor wat echt telt.

Het eerste dat echt telt is ‘zorg voor elkaar’.

Als ik vanuit hier, langs de Hofvijver, naar de Korte Voorhout loop, zie ik een welvarend land. Maar als ik de uitgang neem bij Lange Poten naar de Schilderswijk wandel, de wijk waar mijn zus op een basisschool werkt, dan houd ik mijn hart vast. Het is één stad, maar het zijn twee werelden. Het zijn twee wijken, vlakbij elkaar, en toch oneindig ver van elkaar verwijderd, door een breuklijn in deze stad.

En zo lopen er meer breuklijnen door ons land. En de coronacrisis maakt de breuklijnen alleen nog maar extra zichtbaar.

Tussen mensen zonder schulden en mensen met schulden.

Tussen gezinnen met een goed inkomen en mensen die nauwelijks kunnen rondkomen.

Tussen jongeren met wie het goed gaat en jongeren die vastlopen.

Tussen de Randstad die groeit en regio’s die krimpen.

En als we in deze crisis iets hebben geleerd, dan is het wel dat het aankomt op die zorg voor elkaar. Dat is wat ons mens maakt en dat is wat ons land zo mooi maakt.

Dat heeft in deze coronacrisis letterlijk handen en voeten gekregen door het fantastische werk van ons zorgpersoneel. Het is goed dat het kabinet werk gaat maken van betere werkomstandigheden, zodat mensen plezier in hun werk in de zorg houden. Het is goed dat er ook bonussen worden uitgekeerd, dit jaar en volgend jaar.

Maar er is wel meer nodig. En ik hoor graag van het kabinet hoe het het onderzoek daarnaar vormgeeft en hoe dat kan bijdragen aan betere waardering, meer zeggenschap en grotere arbeidsvreugde van het zorgpersoneel.

Het is mooi om te zien dat kabinet ook andere hoopvolle keuzes maakt.

Het verlaagt de lasten voor burgers en met het noodpakket helpt het mensen hun baan te behouden en dat is hoopvol.

Het kabinet trekt 150 miljoen uit voor hulp aan mensen met problematische schulden. En dat is hoopvol in een jungle waarin schulden handelswaar zijn geworden, waardoor mensen alleen maar dieper in de misère belanden. Ik wil het kabinet vragen om een waarborgfonds te starten waarmee schulden kunnen worden afgekocht en hierbij het overleg te zoeken met organisaties als Schuldhulpmaatje.

Het kabinet trekt ook extra geld uit, 150 miljoen, voor gezinnen met een laag inkomen, het verlengt de verhoging van het budget voor Jeugdzorg en dat is hoopvol voor jongeren voor wie het leven soms zwaar is.

En ik wil het kabinet aanmoedigen om hoopvolle stappen te blijven zetten. Zorg voor elkaar betekent ook samen verantwoordelijkheid dragen.

Bijvoorbeeld voor Noord-Nederland. Een regio met krimp en met Groningen als een provincie met breuklijnen. Letterlijk, scheuren in huizen, maar ook mentaal is er iets kapot gegaan daar. Daar is mentale hulp nodig, snel herstel en versterking van hun huizen. Maar er zijn ook banen nodig. Ik wil het kabinet vragen om de middelen die het ontvangt uit het Europese Just Transition Fund te investeren in Noord-Nederland. In werkgelegenheid in de energietransitie, zodat het koploper wordt in bijvoorbeeld de ontwikkeling van groene waterstof. Dat zou hoopvol zijn.

Samen verantwoordelijkheid dragen is ook nodig als het gaat om het Europees migratiebeleid. Daar zijn geen gemakkelijke antwoorden. Er wordt naar oplossingen gezocht, ook in Europa. Als er Europees een appèl wordt gedaan op ons, op Nederland, om mee te werken aan de herverdeling van vluchtelingen, dan wil ik het kabinet vragen daar serieus het gesprek over aan te gaan. En dan met een warm hart keuzes te maken.

Ik zei het al. Wat echt telt, is zorg voor elkaar.

En wat in de tweede plaats echt telt, is dat we ons niet moet blindstaren op de groei van het BBP, maar ons sterk moeten maken voor bloei van de samenleving.

Bij de presentatie van het groeifonds hoorde ik de minister van Financiën, minister Hoekstra, zeggen dat investeringen uit dit fonds moeten leiden tot groei van het BBP. Ik weet dat de doelstellingen van het fonds veel breder en rijker zijn, maar ik wil graag waken dat ook bij dit fonds er een fixatie komt op het Bruto Binnenlands Product.

In het boek Fantoomgroei, dat volgens mij nu zo’n beetje iedereen gelezen heeft, komen de schrijvers Noten en Heijne met een sprekend voorbeeld hoe die fixatie ons op het verkeerde been kan zetten. De olieramp in de Golf van Mexico was een ecologische ramp, maar bleek goed voor het BBP.

Dichter bij huis. Als ik minder ga werken om voor mijn moeder te zorgen is dat slecht voor het BBP, maar als ik een pakje sigaretten koop, is dat goed voor het BBP. Met andere woorden: we hebben een vreemde manier van meten of het goed met ons gaat.

Als ik iemand op straat tegenkom en vraag hoe het gaat, zou het vreemd zijn als diegene zegt: 60.000 euro.

Door de manier waarop we onze welvaart meten, weten we vaak wel de prijs, maar niet altijd de waarde van iets.

Ik wil het kabinet vragen hoe we het brede welvaartsbegrip dat we steeds beter kunnen hanteren ook kunnen inzetten bij de bepaling van de waarde van het groeifonds. Ik hoop dat de minister van Financiën die vraag heeft meegekregen. Misschien was hij al in overleg met de minister van Economische Zaken.

Daarnaast zou ik het kabinet ook willen vragen wat de lessen zijn als het gaat om onze afhankelijkheid van de wereldmarkt. De coronacrisis liet ons zien dat we voor onze mondkapjes afhankelijk waren van verre landen met wispelturig voorkeursbeleid.

Wat de ChristenUnie-fractie betreft is dit het moment om een brede analyse te maken van wat we als land echt nodig hebben, voor onze veiligheid, onze gezondheid, ons voedsel. Samen met het CDA doen we het voorstel om te komen tot een Planbureau voor de Veiligheid. Juist omdat we bij wat van waarde is niet afhankelijk willen zijn van een wereldmarkt waarin alleen de prijs telt.

Wat echt telt is dat we gaan voor bloei en niet alleen maar voor groei.

Wat echt telt is dat we zorgen voor elkaar.

Maar wat ook echt telt is dat we kiezen voor de schepping.

De feiten hoef ik niet te herhalen. De aarde wordt warmer en op steeds meer plekken extreem droog of juist extreem nat. De stijging van de zeespiegel versnelt, wat ook ons land in toenemende mate kan bedreigen. En jaarlijks verdwijnt er een oppervlakte van vier keer Nederland aan bos – veertig voetbalvelden per minuut. Netto.

Willen we goede rentmeesters zijn, dan moeten we door met de energietransitie.

Wij willen investeren in schone energie en niet langer afhankelijk zijn van olie uit het Midden-Oosten. Wij willen stoppen met gaswinning in Groningen en niet afhankelijk zijn van Rusland. Maar dat zijn wat abstracties en vaak ver van ons bed. Om die energietransitie dichter bij huis te brengen, moeten we komen tot een Nationaal Isolatieprogramma voor huizen, zodat energieverbruik verminderd wordt en kosten op de lange termijn worden bespaard. Inzetten op datgene dat waardevol is en de schepping op waarde schat – dat is rentmeesterschap. Samen met GroenLinks willen we het kabinet vragen om op korte termijn met een plan te komen voor isolatie, een nationaal, grootschalig en toegankelijk isolatieplan.

Vroeger of later blikken we terug. Net als die Australiërs met Bronnie Ware aan hun bed. En dan bedenken we waar we spijt van hebben. Waarin we tekort zijn geschoten. Wat mooi was, wat de moeite waard was, waar we dankbaar voor zijn.

Dit is de laatste begroting van dit kabinet en we gaan ongetwijfeld terugblikken.

Dit is de laatste Algemene Politieke Beschouwingen van veel Kamerleden en die gaan terugblikken op hun politieke loopbaan in dit Huis.

Nog even en dan kunnen we deze coronacrisis achter ons laten en blikken we terug op deze ongekende tijd.

En ooit komen we allemaal zelf in de herfst van ons leven en gaan we ook persoonlijk de balans opmaken.

En wat ik hoop is dat we in al die rollen die we hebben, bij de belangrijke keuzes die we maken en in het leven dat we leven, dat we trouw blijven aan onze idealen en het goede doen.

Mogen onze keuzes onze hoop reflecteren – en niet onze angst. Laten we kiezen voor wat echt telt. En ik wens daarbij het kabinet en de Kamer de zegen van God toe.

En als je dat nou niet zoveel zegt, dan nog één beeld. Ik hoorde het Malieveld langskomen, wat regelmatig volstond met boze mensen. Vlak voor het zomerreces, vlak voor de zomer, stond het ook vol met mensen die aan het bidden waren. Voor jullie allemaal, voor ons. En ook al geloof je niet, weet je gezegend.

Woonplicht nieuwbouwwoningen

ChristenUnie ChristenUnie GroenLinks PvdA Zaltbommel 11-08-2020 10:09

Op de website van de NOS (https://nos.nl/artikel/2343549-steeds-meer-gemeenten-voeren-woonplicht-in-voor-eigenaar-nieuwbouwwoningen.html) lazen we het artikel ‘Steeds meer gemeenten voeren woonplicht in voor eigenaar nieuwbouwwoningen’.  Gemeenten voeren een zogeheten zelfbewoningsplicht in zodat de koper hiermee wordt verplicht het huis zelf te gaan bewonen. Daarmee is het niet langer toegestaan de woning te verhuren. Deze maatregel moet voorkomen dat beleggers nieuwbouwwoningen opkopen en deze doorverhuren aan starters. De constructie drijft prijzen op terwijl het woningaanbod toch al schaars is.

Starters, middeninkomens en kwetsbare groepen hebben in de huidige woningmarkt moeite een passende woning te vinden. Ze moeten vaak genoegen nemen met de bestaande woningvoorraad.

Het verdelen van woningen op de nieuwbouwmarkt moet beter en eerlijker als het aan de fracties van ChristenUnie en PvdA/GroenLinks ligt. We willen dat het voor iedereen mogelijk wordt om een woning voor een redelijke prijs te kopen. Het idee voor woonplicht is dat een woning er is om in te wonen en niet om geld aan te verdienen.

De maatregel betekent dat de eerste eigenaar van de woning zelf in de woning moet gaan wonen en dat die niet direct, vaak met forse winst, mag worden doorverkocht. We denken bijvoorbeeld aan een termijn van 5 tot 10 jaar. We realiseren ons ook dat er uitzonderingen op de regel zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het ontstaan van een echtscheiding. In zo’n geval moeten mensen niet gedwongen worden om bij elkaar te blijven omdat ze hun huis niet mogen verkopen.

 

 

Nieuwe visie Buitengebied

ChristenUnie ChristenUnie GroenLinks D66 Wageningen 27-07-2020 06:50

https://wageningen.christenunie.nl/k/n6177/news/view/1318326/112357/DJI_0011 (2).JPGNa bijna een jaar hard werken heeft de gemeenteraad van Wageningen afgelopen de Visie Buitengebied vastgesteld. Daarin is vastgelegd welke ontwikkelingen de komende jaren kunnen plaatsvinden in het buitengebied van de gemeente Wageningen. Lees hier hoe de ChristenUnie daarover denkt.

Door Jan van Harten, steunfractielid

De visie is tot stand gekomen samen met bewoners, grondeigenaren, experts en andere geïnteresseerden. Een belangrijk moment om input voor deze visie op te halen was een gebiedsconferentie georganiseerd in het stadhuis, met maar liefst 23 workshops over onderwerpen die te maken hebben met het buitengebied, zoals tiny houses, natuur en de opwek van zonne- en windenergie. Op basis van alle inbreng is er een hoofdlijnennotitie geschreven, waar via internet thema op gereageerd kon worden. Ook zou er een twee gebiedsconferentie worden georganiseerd. Deze kon helaas niet doorgaan door de maatregelen rond het coronavirus. In plaats daarvan is er wel meer tijd gekomen om via internet te reageren, en ook kon men telefonisch reageren.  

Bij het maken van deze visie stonden vier kernopgaven centraal: energie, natuur, voedsel en gezondheid. Alle vier de kernopgaven, maar ook andere functies, vragen om ruimte in ons buitengebied, en daarom is het belangrijk om goede kaders te stellen voor toekomstige ontwikkelingen.

 

Energie

Wageningen heeft de ambitie om een klimaatneutrale gemeente te zijn in 2030. Er moet nog veel gebeuren om dat te bereiken, bleek onlangs uit een rapport van de Rekenkamer Wageningen. Helaas is het niet mogelijk om het doel te bereiken met alleen maar energiebesparing en zon op daken. Daar wordt ook door de gemeente hard aan gewerkt, maar zelfs alle daken volgelegd worden en er 50% minder energie verbruikt gaat worden is er nog steeds grootschalige energie-opwek nodig. In Wageningen is dat vrijwel alleen mogelijk in het buitengebied. Daarom is het goed dat in de conceptvisie uitgebreid beschreven is waar zonneparken en windmolens zouden kunnen komen en onder welke voorwaarden. Het belangrijkste idee wat hierbij geïntroduceerd wordt is de ‘transformatiezone’, een gebied lopen vanaf de Nude, langs de stadsrand bij Noordwest, via de proefvelden van de universiteit tot aan Bennekom. In de transformatiezone kunnen grootschalige zonneparken komen, maar alleen als ze bijdragen aan een positieve verandering van het landschap, door het aanplanten van natuurlijke hagen (waardoor we samen met GroenLinks en D66 een amendement hebben ingediend), het aanleggen van nieuwe wandelpaden en het ontwikkelen van nieuwe stukken natuur. Om dit te bereiken zijn regels opgesteld die voor alle nieuwe zonneparken zullen gelden. Ook is er een maximum van 15 hectare per projectgebied vastgelegd, en een minimale afstand van 50 meter tot de stadsrand en de rand van de Oude Nude. Er gaat ook onderzoek gedaan worden naar de haalbaarheid van twee windmolens binnen de gemeente. Uit de eerdere onderzoeken zijn geen geschikte locaties voor windenergie in Wageningen gekomen. Maar tegelijkertijd zou één windmolen meer, 10 hectare zonnepark minder betekenen. Het scheelt dus behoorlijk wat schaarse ruimte. Ook geven netbeheerders aan dat er welliswaar nog geen problemen te verwachten zijn met de netcapaciteit, maar ze vinden dat er in de regio te veel in gezet wordt op zonne-energie, en te weinig op windenergie. Daarom is het wel nuttig om nog eens kritisch te kijken of er toch geen mogelijkheden zijn voor windmolens, te beginnen bij het gebied ten noorden van de campus. Afhankelijk van het wel of niet vinden van geschikte locaties voor twee windmolens mag er 50 tot 70 hectare zonnepark komen in de transformatiezone, dat is 75 tot 105 hectare inclusief landschappelijke inpassing.

 

Natuur

Er wordt in die visie ingezet op complete ecosystemen, waardoor de waarde van de biodiversiteit in Wageningen toe kan nemen. In het begin van het proces was het idee om de noordelijke ecologische verbindingszone tussen het Binnenveld en de Eng te schrappen. We hebben er succesvol op aangedrongen om die wel weer op te nemen in de visie. Wel maken we ons zorgen om de bijzondere dieren en planten die nu afhankelijk zijn van de landbouw in de transformatiezone, zoals de patrijs, steenuil, ree en allerlei zeldzame akkeronkruiden. Nieuwe ontwikkelingen in de transformatiezone zouden een negatieve impact kunnen hebben als er niet genoeg aandacht wordt besteed aan de bestaande biodiversiteit. Een concrete uitwerking voor het stimuleren van de biodiversiteit komt met de ontwikkeling van een biodiversiteitsplan, een proces dat later dit jaar opgestart gaat worden. Ook het maken van een gebiedsplan kan er voor zorgen dat nieuwe ontwikkelingen de biodiversiteit versterken.

 

Voedsel

Er is in Wageningen de wens voor meer natuurinclusieve en lokale voedselproductie. Er gaat een voedselstrategie ontwikkeld worden waarin dit uitgewerkt wordt. Maar tegelijkertijd zorgt met name de ontwikkeling van zonneparken voor druk op de huidige landbouwbedrijven, waardoor het lastiger wordt om over te gaan op natuurinclusieve landbouw. Daarom vragen we met een motie aan het college om, in samenwerking met de provincie, met de boeren in Wageningen in gesprek te gaan over hun ideeën voor de toekomst en de verduurzaming van hun bedrijf.

 

Gezondheid

Om gezond te blijven is belangrijk om genoeg te bewegen. De gemeente wil bewoners stimuleren om te bewegen, en daarvoor moeten er genoeg aantrekkelijke verbindingen zijn om naar buiten te gaan, ook voor mensen met een beperking. Daarom wordt er ingezet op nieuwe verbindingen tussen stad en buitengebied, gekoppeld aan het idee voor de transformatiezone. Bestaande wegen zullen zoveel mogelijk autoluw worden gemaakt. Ook wordt het idee geopperd om technologie in te zetten om vooral jonge mensen te stimuleren om naar buiten te gaan.

 

Conclusie

Met deze visie, die met 22 stemmen voor en 3 stemmen tegen is aangenomen, zetten we een grote stap om helder te maken hoe ons buitengebied er over 10 jaar uit gaat zien. Er wordt gebruik van gemaakt door wandelaars, fietsers, natuur, boeren en onderzoek, maar tevens is er ruimte voor inpassing van zonneparken en windmolens. Want om onze klimaatambitie te halen hebben we zonneparken en windmolens nodig. Hiervoor zijn vrij strikte regels opgesteld, waardoor de zonneparken landschappelijk ingepast kunnen worden en een bijdrage zullen leveren aan de versterking van de biodiversiteit. Zo zal ook in de toekomst ons landschap aantrekkelijk blijven om in te recreëren, met nog meer mogelijkheden voor een ommetje vanuit huis.

De visie en meer achtergrondinformatie is te vinden op toekomstwageningen.nl

GroenLinks en ChristenUnie dienen initiatiefwet in tegen hatecrimes

ChristenUnie ChristenUnie GroenLinks Nederland 29-06-2020 10:14

Door Webredactie op 29 juni 2020 om 12:11

GroenLinks en ChristenUnie dienen initiatiefwet in tegen hatecrimes

Gert-Jan Segers dient samen met GroenLinks-Kamerlid Kathalijne Buitenweg vandaag een wetsvoorstel in om de strafmaat voor hatecrimes te verhogen. Met de nieuwe wet wordt de maximale straf voor misdrijven met een discriminatoir motief verhoogd.

Gert-Jan Segers: “De bescherming van minderheden is de lakmoesproef voor iedere samenleving. En dus moeten we opstaan tegen geweld gericht op joden, op homo’s, op mensen die vanwege hun huidskleur te maken krijgen met racisme. We willen dat hatecrimes zwaarder gestraft kunnen worden en geven daarmee het signaal dat we het zwaar opnemen als je iemand bedreigt of aanvalt omdát iemand homo, jood of zwart is. Door dit soort discriminatoir geweld doe je namelijk niet alleen een persoon iets aan, maar bedreig je indirect een hele groep mensen die over hun schouder moeten kijken of zij misschien de volgende zijn.”

Voorbeelden

Hatecrimes komen veelvuldig voor. Zoals de mishandeling van een man uit Almelo vanwege zijn huidskleur. Of van de mannen die in Arnhem hand in hand liepen. Zoals de veelvuldige vernielingen bij het Amsterdams joodse restaurant HaCarmel. En de bekladding van gebedshuizen met haatdragende slogans.

Deze strafbare feiten hebben een extra grote impact op slachtoffers omdat ze voortkomen uit haat om wie ze zijn. Daarmee raakt het ook de rest van de samenleving. Want ook andere mensen die zich met hen identificeren kunnen zich hierdoor met rede bedreigd voelen. Dat zet de bijl aan de wortel van de rechtsstaat die iedereen in staat hoort te stellen om zonder geweld en angst het eigen leven vorm te geven.

Kathalijne Buitenweg (Tweede Kamerlid namens GroenLinks): “Ons strafrecht dient slachtoffers recht te doen en de norm van gelijkwaardigheid te bevestigen. We falen op beide fronten als een discriminerend motief in de rechtszaal niet eens aan de orde komt.”

Onderzoek

Onderzoek wijst uit dat het discriminatieaspect nu gaande het strafproces meestal uit beeld verdwijnt. Maar een bestraffing van hatecrimes alsof het ‘gewone’ vernieling of ‘gewone’ mishandeling is, doet geen recht aan slachtoffers. Omdat de discriminatoire drijfveer bij delicten vaak onbenoemd blijft ontstaat bij slachtoffers de gedachte dat het niet als belangrijk geacht wordt. Gevolg: slachtoffers doen geen aangifte van wat hen is overkomen.

Het initiatiefwetsvoorstel tegen hatecrimes dat vandaag wordt ingediend neemt het discriminatieaspect als wettelijke strafverzwaringsgrond op in het Wetboek van Strafrecht. Als een strafbaar feit met een discriminatoir oogmerk wordt begaan, dan kan de daarop gestelde gevangenisstraf of hechtenis met een derde worden verhoogd.

Uit onderzoek van het WODC blijkt dat het al vaak misgaat bij de aangifte. Discriminatie wordt door de politie vaak niet geregistreerd en komt daardoor niet bij het Openbaar Ministerie terecht. In 2019 zijn er slechts 47 veroordelingen geweest in zaken met een discriminatieaspect, blijkt uit het overzicht discriminatiecijfers van het Openbaar Ministerie.

GroenLinks en ChristenUnie dienen initiatiefwet in tegen hatecrimes

ChristenUnie ChristenUnie GroenLinks Kies Gemeente/Lokale afdeling 29-06-2020 10:14

Gert-Jan Segers dient samen met GroenLinks-Kamerlid Kathalijne Buitenweg vandaag een wetsvoorstel in om de strafmaat voor hatecrimes te verhogen. Met de nieuwe wet wordt de maximale straf voor misdrijven met een discriminatoir motief verhoogd.

GroenLinks en ChristenUnie dienen initiatiefwet in tegen hatecrimes

ChristenUnie ChristenUnie GroenLinks Waadhoeke 29-06-2020 10:14

Gert-Jan Segers dient samen met GroenLinks-Kamerlid Kathalijne Buitenweg vandaag een wetsvoorstel in om de strafmaat voor hatecrimes te verhogen. Met de nieuwe wet wordt de maximale straf voor misdrijven met een discriminatoir motief verhoogd.

Dring slavernij terug door wetgeving voor bedrijven

ChristenUnie ChristenUnie GroenLinks PvdA Nederland 17-06-2020 11:44

Door Joël Voordewind op 17 juni 2020 om 10:30

Dring slavernij terug door wetgeving voor bedrijven

Illegale houtkap, moderne slavernij, ernstige milieuvervuiling en kinderarbeid. Het zijn enkele voorbeelden van praktijken die nog altijd plaatsvinden in de productieketens van bedrijven. Tot nu toe bleef de Nederlandse aanpak grotendeels beperkt tot vrijwillige maatregelen. Alles wijst erop dat er nu wetgeving moet komen.

De cijfers zijn duizelingwekkend. Er leven meer dan veertig miljoen mensen in moderne slavernij. Meer dan 150 miljoen kinderen moeten werken als kindarbeider. De ontbossing in de Amazone is erger dan ooit.

Veel bedrijven hebben niet eens weet van de uitbuiting, milieuschade en slavernij die in hun ketens plaatsvinden. Productieketens zijn immers zo opgeknipt en versnipperd, dat iets simpels als een spijkerbroek een wereldreis maakt van 24.000 kilometer langs talloze leveranciers en producenten. De kostprijs voor bedrijven is op deze manier zo klein mogelijk, maar het zijn de meest kwetsbaren op de wereld die daarvoor de prijs moeten betalen.

Eerlijk speelveld

Tot nog toe heeft de Nederlandse overheid met vrijwillige maatregelen en convenanten geprobeerd maatschappelijk verantwoord ondernemen te versterken en te verbeteren. Maar de vrijwillige maatregelen waartoe Nederland zich tot nu toe in zijn beleid beperkt, lijken veel te weinig effect te hebben. In het regeerakkoord is afgesproken dat we wachten op de definitieve evaluatie, maar alles wijst er inmiddels op dat er wetgeving nodig is om misstanden aan te pakken en te voorkomen. Na de evaluatie mag het kabinet niet langer treuzelen en moet het in actie komen.

Zelfs bedrijven vragen om wetgeving. Want alle goede initiatieven en convenanten ten spijt, bedrijven die wel hun productieketens actief verduurzamen, uitbuiting bestrijden en eerlijke prijzen betalen, worden geconfronteerd met bedrijven die dit niet doen. Enkel omdat het niet verplicht is. Dat is oneerlijk.

Met een wettelijke ondergrens voor verantwoord ondernemen komt er voor alle bedrijven een gelijk en eerlijk speelveld, waarbij de meest kwetsbaren niet de prijs hoeven te betalen. Andere landen, zoals het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, zijn ons al voorgegaan. Nu is het belangrijk dat ook eindelijk Nederlandse bedrijven worden verplicht om actief in hun keten misstanden op te sporen en op te lossen.

Dienstbaar

Gelukkig zijn er ook veel bedrijven die hun beste beentje voor zetten en op dit moment werk maken van afspraken die al zijn gemaakt in verschillende sectoren. Als je echter bedenkt dat slechts 35 procent van de grote bedrijven in Nederland de OESO-richtlijnen over maatschappelijk verantwoord ondernemen onderschrijven, terwijl het doel voor 2023 90 procent is, besef je dat er nog veel moet gebeuren.

In wetgeving moet je regelen dat élk bedrijf verantwoordelijk is voor wat er gebeurt in de eigen productieketens, waarin je juist ook die bedrijven steunt die wel willen maar tegen concurrentie oplopen van andere bedrijven die afspraken nu niet navolgen. Ondernemerschap is iets moois, maar moet dienstbaar zijn aan mens en natuur, hier en elders in de wereld.

Rechtvaardiger

Vandaag komen wij als ChristenUnie, samen met PvdA, SP en GroenLinks, alvast met de schetsen voor de nieuwe wet. In de initiatiefnota zetten wij uiteen hoe deze wetgeving voor internationaal maatschappelijk ondernemen eruit moet zien. Na de evaluatie wil de ChristenUnie dat de minister met wetgeving komt. Anders zal de partij, mogelijk weer met andere partijen, zelf een initiatiefwet indienen.

Zo maken we de wereldeconomie een stukje eerlijker en rechtvaardiger. En voorkomen we dat wij profiteren van producten, bedrijven mooie winsten maken, maar de allerarmsten de rekening betalen.

Dit opinie-artikel verscheen eerder in het Reformatorisch Dagblad.

Deventer is bereid vluchtelingenkinderen op te vangen

ChristenUnie ChristenUnie GroenLinks CDA PvdA Deventer 05-05-2020 19:23

Mocht het kabinet alsnog besluiten om alleenstaande kinderen uit vluchtelingenkampen op Griekse eilanden naar Nederland te halen, is het college van Burgemeester en Wethouders bereid om een aantal van dergelijke jonge en kwetsbare vluchtelingen in Deventer op te vangen. Dat zegt wethouder Rob de Geest (PvdA) in een antwoord op vragen van CDA, ChristenUnie, DeventerSociaal, GroenLinks en PvdA.

Houden of doen.

ChristenUnie ChristenUnie GroenLinks SGP Vlaardingen 02-05-2020 20:42

https://christenunie-sgpvlaardingen.nl/content/houden-doen

Van een pakketbezorger krijg ik op mijn werk elke dag als groet “jongens, afstand!”.  Een leuke groet, die ik ook overgenomen heb. Het herinnert je elke dag op een mooie manier aan de afstand en de situatie waarin wij zitten.

 

Wanneer het woord ‘afstand’ vaker op een dag gebruikt wordt, ga je er ook anders naar luisteren en ga je het ook beter verstaan. Het is goed om nu afstand te houden. Een bewuste actie, die zelfs het veiligst is en laat zien dat je om je medemens geeft. We moeten er niet aan denken dat we nog maanden afstand van elkaar moeten houden. Wie mist al die contacten niet? Elkaar ontmoeten in de kerk, een vereniging of gewoon op visite bij familie of vrienden.

 

Het afstand houden zorgt ervoor dat we juist heel betrokken raken op onze omgeving en de ontwikkelingen in ons eigen land. Het lijkt zelfs of het leed van de hele wereld wat meer op afstand is komen te staan. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat er geen oog meer is voor het leed van anderen in de wereld.

Zo diende GroenLinks afgelopen raadsvergadering een motie in om juist in deze tijd weeskinderen uit kampen op Griekse eilanden op te vangen in Vlaardingen. Kinderen op grote en zorgelijke afstand van normale levensbehoeften. Als CU-SGP fractie hebben wij besloten om niet met deze motie in te stemmen, omdat de staatssecretaris heeft aangegeven miljoenen euro’s beschikbaar te stellen om juist hulp op afstand te kunnen bieden.

 

Jammer dat de collega’s van GroenLinks niet wilde luisteren naar deze argumentatie en juist de christelijke partijen in een column heeft verweten afstand te doen van naastenliefde. Het ligt er maar aan hoe je kijkt naar hulp of omzien naar elkaar. Sinds wanneer is hulp op afstand geen hulp of naastenliefde meer? Van hun uitspraak neem ik daarom afstand.

Wij zien nu in onze maatschappij dat afstand houden juist uit naastenliefde en bescherming wordt gedaan.

Voorlopig een goede gedachte zolang we maar geen afstand van elkaar doen.

 

Geen afstandelijke groet, maar met  vriendelijke groet op afstand,

 

Erik van Pienbroek

Harderwijk, toon bereidheid om kinderen uit Griekse vluchtelingenkampen op te vangen!

ChristenUnie ChristenUnie PvdA GroenLinks SGP D66 CDA Harderwijk 29-04-2020 08:49

In het vluchtelingenkamp Moria op het Griekse eiland Lesbos verblijven momenteel duizenden kinderen in slechte omstandigheden onder de dreiging van een corona-uitbraak. De Harderwijkse fracties van CDA, ChristenUnie, PvdA, GroenLinks, D66 en SGP vragen het college om het kabinet op te roepen om net als andere Europese landen ook 500 kinderen in Nederland op te vangen.

Fractievoorzitter Mirjam Driest legt hieronder uit waarom.