Poliflw

Onderzoeksmotie ineens keiharde vergunningseis voor vreugdevuren - ChristenUnie/SGP verbijsterd over hoe aansprakelijkheidsverzekeringswens gemeenteraad een eis werd

Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Het college heeft van een onderzoeksmotie een keiharde eis gemaakt om een vergunning al of niet te verlenen. Daarmee gaat het college een stuk verder dan de raadsuitspraak op 17 oktober. Toen stemde de raad namelijk in met een onderzoek naar de mogelijkheid van het opnemen van de aansprakelijkheid als vergunningsvoorwaarde. Door dit nu ineens als harde vergunningsvoorwaarde op te nemen, slaat het college, nog meer dan degenen die de motie in hebben gediend (GroenLinks, VVD, D66 en Partij voor de Dieren) onze in die raadsvergadering gegeven waarschuwing in de wind. Toen waarschuwde ik er namelijk voor dat de bouwers nooit een verzekeraar zullen kunnen vinden die tegen een schappelijk tarief een aansprakelijkheidsverzekering wil afsluiten. Als het mogelijke gevolg van een calamiteit zo groot is, zullen de premies óók bij een kleine kans van optreden onbetaalbaar zijn voor een vrijwilligersorganisatie.”

Grinwis vraagt het college daarom hoe het kan dat de onderzoeksmotie ineens uitgelopen is op een harde vergunningsvoorwaarde. “Door te zeggen dát de aansprakelijkheid geregeld kan worden met een verzekering heeft het college alleen de vraag: ‘kan het?’ beantwoord. Maar hebben ze ook bedacht wat de praktische consequenties voor de bouwers zijn, als ze zo'n voorwaarde stellen? Kunnen we met de torenhoge, voor een vrijwilligersorganisatie onbetaalbare premies voor een aansprakelijkheidsverzekering in het achterhoofd, dit redelijkerwijs wel van hen verwachten? De vraag stellen is hem beantwoorden.”

Grinwis vraagt zich naar aanleiding hiervan af met welke grondhouding het stadsbestuur eigenlijk kijkt naar de vergunningaanvragen. “Wil je graag een vergunning afgeven en gun je Scheveningen en Duindorp een verantwoord vreugdevuur, of ga je als een boekhouder te werk, waarbij aan alle eisen, inclusief de onredelijke, onverkort moet zijn voldaan? De gemeente verschuilt zich toch niet achter een lijstje af te vinken criteria om daarna droog te constateren dat niet is voldaan aan alle criteria en dus de vergunning niet kan worden verleend? Ik ben benieuwd wat het antwoord van het stadsbestuur hierop is.” Hij heeft het college met klem verzocht de vragen mee te wegen bij de besluitvorming en te beantwoorden vóór het raadsdebat over de vergunningen op 28 november.

Onderzoeksmotie wordt harde vergunningseis.pdf

Voorzitter, de ChristenUnie-SGP maakt de volgende kanttekeningen bij de begroting die we vanavond bespreken.

We constateren dat de coalitie de inwoner volgend jaar ongeveer 7% hogere gemeentelijke lasten wil  laten betalen. Dat komt voor een groot deel door de forse stijging van de afvalstoffenheffing met ca 20%. Het argument is de extra afvalstoffenbelasting en de stijging van het restafval.

Dat laatste wordt veroorzaakt door gebrek aan goed beleid van dit en het vorige college: tot twee maal toe konden deze colleges geen deugdelijke uitvoeringsplan door de raad loodsen.

Wethouder Hagen wil nu eerst een uitgebreide consultatie van de fracties. Wat ons betreft kan dat heel snel; in september hebben de fracties uitvoerig hun opvattingen aangegeven. Wij gaan ervan uit dat een gewijzigd, en dit keer wel deugdelijk, voorstel in het eerste kwartaal 2020 voorgelegd kan worden.

Maar om tempo te maken, dienen wij vanavond alvast twee moties in. Ten eerst (samen met Lijst 8 Kernen) een motie met het verzoek na te gaan of de doorbelaste kosten van de afvalverwerkers niet omlaag kunnen. Ten tweede, samen met PvdA/GL en Lijst 8 Kernen, een motie om een Afvalbarometer in te voeren.  De inwoner heeft nu geen informatie over hoeveelheden en kosten. Deze barometer moet dan aangeven hoeveel afval maximaal ingeleverd mag worden om de heffing gelijk te houden of zelfs met bijvoorbeeld 5 of 10% te verlagen. Tegelijk moet die barometer maandelijks aangeven waar we staan, zodat de inwoner ziet of we de goede of verkeerde kant op gaan. Naast de duurzaamheids motivatie, een financiële prikkel om de inwoner te motiveren beter te scheiden, minder restafval aan te leveren en daarmee in de toekomst minder heffing te betalen.

Nu we het toch over verduurzamen hebben. In de begroting lezen we

Om onze ambitie De Ronde Venen klimaatneutraal 2040 te realiseren zijn we in grote mate afhankelijk van keuzes en initiatieven van onze inwoners en bedrijven. Daarom werken we met hen samen aan duurzaamheids initiatieven en blijven we die initiatieven stimuleren

De ChristenUnie-SGP is van mening dat de inwoners daar een flinke steun in de rug bij kunnen gebruiken om door het doolhof van oplossingen, aanbieders, subsidies en financiering heen te komen. Veel mensen doen nu niets omdat ze niet weten waar en hoe te beginnen. In diverse gemeenten worden nu initiatieven gestart om inwoners de ontzorgen. Voor dit doel dienen we samen met PvdA/GL een motie in.

Het college heeft recent besloten om af te zien van het fietspad op de oude spoorbaan. Daarmee valt een bedrag van ruime 2,5 ton vrij uit het "Fietsplan 2019" waartoe we vorig jaar per amendement hebben besloten. Wat ons betreft blijf dit budget beschikbaar voor verbetering van fietsroutes in onze gemeente en dus dienen we hiervoor (samen met PvdA/GL en Lijst 8 Kernen) een motie in.

Het college gaat uit van ca 25-30% externe inhuur. Tijdens de commissiebehandeling gaf de wethouder aan, dat dit een soort landelijk gemiddelde is. Wij hebben dat nagekeken, maar voor een gemeente van onze omvang ligt het gemiddelde onder de 20%. We dienen dus (samen met Lijst 8 Kernen) een motie in om de inhuur onder de 20% te houden. Daarmee voorkomen we verloop van kennis en expertise en vergroten we de kwaliteit van de eigen organisatie.

Dan hebben wij ons verbaasd over de optimistische raming in de begroting van de kosten voor het sociaal domein. Met name de kosten voor de jeugdhulp en de huishoudelijke hulp. Als we de informatie uit de monitor over het 1e halfjaar bekijken, dan gaan we in dit jaar niet met het begrote budget uitkomen. En daarmee mist een lager budget hiervoor in 2020, zoals de begroting aangeeft, elke grond. We komen dus met een amendement om € 430.000 extra voor het sociaal domein te begroten.

Wat de jeugdhulp betreft: we zijn teleurgesteld dat dit college, inmiddels meer dan anderhalf jaar onderweg, nog steeds geen jeugdbeleidsplan heeft kunnen presenteren. Daarmee is voor de raad en de inwoners onduidelijk hoe dit college de stijging van de jeugdhulp wil tegengaan. Hoe haar gewenst preventief beleid er precies uit ziet. Laat staan dat we daar in 2020 al de vruchten van zouden plukken.

Wat ons betreft moet "investeren in gezinnen" daarbij een belangrijke peiler zijn. En dan niet als de gezinnen al uit elkaar liggen (waar deze gemeente wel heel wat energie in steekt), maar vooral voordat er problemen ontstaan. Als het jeugdbeleidsplan daar geen goede invulling aan geeft, zal de ChristenUnie-SGP daar geen steun aan geven.

In de begroting geeft het college aan "We evalueren het huidige gezondheidsbeleid en leveren een nieuw beleidsplan op. Hierin is aandacht voor gezondheidsbevordering, preventie en vroegsignalering van problemen" en " Er moet aandacht zijn voor de schadelijke gevolgen

van roken, overgewicht en drugsgebruik".

Hoewel wij dat laatste zeker toejuichen, verbaast het ons dat de begroting nergens spreekt over alcohol. Alleen in de passage over de GGD komt dat woord voor met de tekst " In onze gemeente is relatief veel overgewicht en wordt relatief veel alcohol gedronken, mede door jongeren". De GGD signaleert dus een serieus probleem, wat we bevestigd zien in de GGD-atlas. Vreemd genoeg wordt dat door het college in een recente informatienota weg gewimpeld.

Op onze technische vragen rondom het gezondheidsbeleid, blijkt dit nogal versnipperd te zijn. En de focus met betrekking tot gebruik van drank en drugs vooral op jongeren 13+ te liggen. Ouders zijn sowieso buitenbeeld, hoewel zij de belangrijkste beïnvloeders van hun kinderen zijn. Bij de discussie over de coffeeshop begin dit jaar, was er geen meerderheid te vinden om die meer aan banden te leggen, maar wel om het preventiebeleid, met name voorlichting, op te schroeven. Daarom komen we met een motie voor een meer integraal en transparant gezondheidsbeleid en meer aandacht voor ouders bij de voorlichting.

Uit de begroting blijkt dat de gemeente er vooralsnog gezond voor staat. Met een algemene reserve van ca 20 miljoen  en een begrotingsresultaat voor de komende twee jaar  van bijna 2 miljoen is er op de korte termijn geen vuiltje aan de lucht. Daarvan is 1 miljoen veroorzaakt door de recent gemelde hogere bijdrage van het rijk, maar we weten inmiddels dat dit een instabiele jojo is. En aangenomen moties en amendementen vanavond zullen ook invloed hebben.

Overigens dat miljoen is in 2023 door tekorten in de jaren 2022 en 2023 al weer verdampt. Daarnaast zijn de stijgende kosten in het sociaal domein een reële bedreiging van de beoogde begrotings-overschotten.

Maar vooral de jaren na 2023 verdienen extra aandacht. Geen substantiële inkomsten meer uit grondexploitaties, maar wel structureel stijgende lasten door de investeringen die we tot dan toe van plan zijn te doen. Met name in wegen en bruggen. We zien in de begroting dat na 2023 het investeringsplafond is bereikt, terwijl we nog wel ambities hebben zoals het gemeentehuis en het laatste deel van de Baambrugse Zuwe. Een ontwikkeling waar de ChristenUnie-SGP in 2015 al voor heeft gewaarschuwd en waar onder andere dat investeringsplafond uit is voortgekomen.

2023 is nog even weg, maar regeren is vooruitzien. Wij zijn wel benieuwd welke creatieve oplossingen het college, en andere fracties, mogelijk hebben om ook na 2023 de financiën in balans te houden.

Naschrift

Tijdens het debat bleek al snel dat onze moties over afval het niet zouden halen, de coalitie gaf aan geen enkele motie of amendement over dat onderwerp te zullen steunen. Omdat de wethouder aangaf in januari met een nieuw voorstel te komen en de suggesties in onze moties daarbij mee te zullen nemen, hebben wij (in overleg met PvdA/GroenLinks en Lijst 8 Kernen) besloten de moties voor dit moment in te trekken.

Ons amendement over de Jeugdhulp en Huishoudelijke Hulp heeft het niet gehaald, de wethouder gaf aan alles nog eens goed bekeken te hebben en het college is van mening dat de begroting voor het totale sociaal domein toereikend zou moeten zijn.

Ook onze motie over het gezondheidsbeleid en de limitering externe inhuur redde het helaas niet. Maar het signaal is afgegeven en te zijner tijd (behandeling gezondheidsnota resp. jaarrekening2020) zullen we hier extra scherp op letten.

Onze motie over het behoud van het Fietsbudget leidde tot een nogal technische discussie, waarna we die hebben aangepast. Deze motie is vervolgens wel aangenomen. Datzelfde geldt ook voor onze motie "Ontzorgen vergroot verduurzaming"

Daarnaast hebben we steun gegeven aan de motie "Bereikbaarheid nieuwe MBO-campus Utrecht" (mede-indiener) en het amendement "Onderhoud kunstwerken (kunst en cultuur)".

Maandag 16 september, vroeg in de ochtend, werd ik gewaar dat de Seniorenpartij uit de coalitie was gestapt, door een mailtje van een lokale journalist om een reactie. Donderdagavond  vernam ik dat de overgebleven coalitiegenoten hadden besloten met z'n drieën verder te gaan, via een persbericht.

Dat was het dan, alsof het een onbetekenend detail in de gemeentepolitiek is, dat één van de vier coalitiepartijen, nota bene de grote winnaar van de verkiezingen, met - overdrachtelijk - slaande deuren de coalitie uitstapt. Geen lijmpoging, geen consultatie van andere partijen, geen overleg over een eventueel andere deelnemer. Maar ook geen openbaar debat over de ontstane situatie. De ChristenUnie-SGP vindt dat niet gepast. Vandaar ons verzoek voor een interpellatie.

Wij hebben daarbij de volgende vragen.

1) De Seniorenpartij heeft in haar persbericht forse beschuldigingen geuit, met name aan het adres van het CDA en de RVB, maar ons is de motivatie en onderbouwing niet duidelijk. Kan de Seniorenpartij daar toch wat meer duiding op geven.

2) We hebben de indruk dat het al langer niet boterde in de coalitie. Welke acties hebben de overige coalitiepartijen (en met name het CDA als grootste fractie) ondernomen om dit vertrek uit de coalitie te voorkomen?

3) in dat licht ook: in hoeverre hadden de coalitiegenoten feitelijk van de Seniorenpartij dan wel haar wethouder mevrouw Becker al afscheid genomen gezien de uitspraken van VVD-raadslid Van Olden in de commissie van woensdag 11 september over gebrek aan "Leiderschap". Wij kregen eerlijk gezegd wel een naar deja-vu gevoel op grond van onze ervaringen in 2013 en 2016 met coalitiegenoten in deze gemeente.

4) Wat heeft de huidige coalitiepartijen bewogen geen enkel overleg met ander fracties te voeren over die situatie dan wel geen andere fractie te benaderen over eventuele deelname aan de coalitie ter vervanging van de Seniorenpartij? Daarbij is het overigens interessant dat deze partijen op donderdag de 19e een persverklaring hebben gegeven, maar dat de bijlage met de nieuwe portefeuilleverdeling kennelijk twee dagen eerder al gereed was (gedateerd 17 september).

5) Welke motivatie heeft het college dan wel de coalitie ten aanzien van de herverdeling van de portefeuilles. Het valt ons bijvoorbeeld op dat "kunst en cultuur" enerzijds en "erfgoed" anderzijds nu bij twee verschillende portefeuillehouders terecht is gekomen. Saillant omdat onder andere D66 in de commissie bij de behandeling van de Kunst- en cultuurnota (ook van mevrouw Becker) nog sterk bepleitte Erfgoed er maar uit te schrappen.

Aanvullend werden door RVB (mede namens Lijst 8 Kernen) en PvdA/GroenLinks nog vragen gesteld over de status van het coalitieakkoord en waarom de coalitie denkt het nu wel met drie wethouders af te kunnen.

Vanuit de Seniorenpartij werd aangegeven dat per abuis en in de haast een verkeerd persbericht was uitgestuurd waardoor er onnodige verwarring was ontstaan over de rol van onder andere D66 en RVB. De heer Luijben maakte daar excuses voor, maar gaf wel een uitleg hoe men tot de keuze is gekomen om uit de coalitie te stappen. Dat had vooral te maken met de bejegening van mevrouw Becker door zowel oppositie als coalitiepartijen.

Vanuit de coalitie gaf de raadslid Rouwenhorst een (naar ons oordeel nogal nietszeggende) reactie op de vragen. Refererend aan de goede sfeer en samenwerking tussen de drie overige partijen, wens tot snelle besluiten en geen bereidheid bij de Seniorenpartij tot overleg (wat de heer Luijben bevestigde) verdedigde hij het ontbreken van overleg met andere fracties en keuzes die verder gemaakt zijn. Wim Stam heeft in een afrondende reactie (het recht van de interpellant) aangegeven de reactie op onderdelen ongeloofwaardig te vinden en het vermoeden te hebben, dat de drie huidige coalitiepartijen al langer hierop voorbereid waren.

Artikel 38 (Reglement van Orde van de gemeenteraad De Ronde Venen) Interpellatie

1. Het verzoek tot het houden van een interpellatie wordt, behoudens in naar het oordeel van de voorzitter spoedeisende gevallen, ten minste 48 uur voor de aanvang van de vergadering schriftelijk bij de voorzitter ingediend. Het verzoek bevat een duidelijke omschrijving van het onderwerp waarover inlichtingen worden verlangd alsmede de te stellen vragen.

2. De voorzitter brengt de inhoud van het verzoek zo spoedig mogelijk ter kennis van de overige leden van de raad en de wethouders. Bij de vaststelling van de agenda van de eerstvolgende vergadering na indiening van het verzoek wordt het verzoek in stemming gebracht. De raad bepaalt op welk tijdstip tijdens de vergadering de interpellatie zal worden gehouden.

3. De interpellant voert niet meer dan tweemaal het woord, de overige leden van de raad, de burgemeester en de wethouders niet meer dan eenmaal, tenzij de raad hen hiertoe verlof geeft.

We mogen ons gelukkig prijzen, dat we in een gunstige arbeidsregio wonen, wat zonder meer invloed heeft op het relatief lage aantal uitkeringsgerechtigden. We zien dat ook in het overschot van de BUIG-gelden, de vergoeding van het rijk voor de uitkering van de bijstand. We houden daar structureel ca 6 ton per jaar aan over. Het college wil de komende jaren 1 ton per jaar hiervan overhevelen naar extra reintegratie-aanpak. Naar ons oordeel is dat nog wat zuinig, maar voor het moment laten we het daarbij. Want iedere inwoner die we aan werk kunnen helpen, is niet alleen fijn voor die inwoner, maar ook voor de gemeentelijke portemonnee.

Over de hele linie kan de ChristenUnie-SGP de voorgelegde koers steunen. Maar op een aantal punten wil ik toch een accent leggen voor een verdere aanscherping.

Terecht spreekt het voorstel meerdere keren van de mismatch tussen vraag en aanbod. Maar als het om maatregelen gaat, vinden wij de koers daar erg vaag over. U heeft het over "in nauwe samenwerking met werkgevers versterken van de arbeidsmarktpositie van de doelgroep", maar nergens lezen we "Hoe" m.u.v. iets over de studiekeuze van jongeren wat geheel buiten de gemeente om gaat? Kennis, competenties en vaardigheden vergroten bijvoorbeeld via omscholing, zou wat ons betreft de aanpak zijn, maar we lezen daar niets over. Waarom hier niet een concreet programma van gemaakt met cofinanciering van diverse partijen (gemeente, werkgevers en werknemers) en gebruikmakend van subsidies?

Uit de Rapportage Participatie blijkt dat er nog een behoorlijke groep mensen is die na 3 of 6 maanden opnieuw instromen. Over de afgelopen twee jaar is die terugval bijna 20%. Dat vinden wij best veel. Een analyse naar oorzaken hiervan en hoe we de uitstroom effectiever kunnen maken, lijkt ons verstandig. Kan de wethouder dat toezeggen?

U geeft aan de instroom te willen stabiliseren (waarom eigenlijk niet verlagen?) en in te willen zetten op preventie. Dan verbaast het ons dat u er kennelijk genoegen mee neemt pas 3 maanden voordat iemand de bijstand instroomt (dus na ruim 1,5 jaar werkloosheid) geïnformeerd te worden. Waarom niet een veel actievere samenwerking met het UWV dan wel actiever mensen op te roepen zo snel mogelijk na het werkloos worden ook met het werkcentrum contact op te nemen?

Tot slot nog bijzondere aandacht voor statushouders. De ervaring leert, dat zij toch wat extra begeleiding nodig hebben, omdat cultuurverschillen een succesvolle re-integratie in de weg kunnen staan. Dus niet alleen taal, maar ook gebruiken kunnen tot misverstanden leiden. Bij een gesprek op het werkcentrum zal de statushouder wellicht al snel zeggen, dat hij het begrijpt omdat hij niet onbeleefd of dom over wil komen. We hopen dat het werkcentrum daar alert op is. Ook vinden wij het belangrijk dat qua werk zo veel mogelijk wordt aangesloten bij de werkervaring uit het land van herkomst. Waarom iemand naar een baan helpen die totaal niet aansluit bij wat iemand in zijn/haar thuisland deed? Dat leidt misschien wel tot snelle successen, maar niet duurzaam en het demotiveert. En we verspillen menselijk kapitaal en talent. Ook daar zou ik nog wel een reactie van de wethouder op willen horen.

Ondanks dat we niet echt tevreden waren met de beantwoording van het college hebben we het voorstel wel gesteund omdat er ook veel goede dingen in de participatiekoers zitten. Het amendement en de motie van PcdA/GroenLinks samen met RVB hebben we niet gesteund omdat we daar ten opzichte van het raadsvoorstel geen echte meerwaarde in zagen. Het raadsvoorstel is vervolgens aangenomen met alleen tegenstemmen van de RVB-raadsleden.

Voorzitter, toen ik de begroting uit had, bekroop mij niet alleen een gevoel van teleurstelling, maar ook van grote zorg. De keuzes van dit politiek veelkleurige college zijn niet de keuzes van de ChristenUnie/SGP. Hun prioriteiten zijn niet de onze. Dit is niet hoe ik de toekomst van onze stad zie. Ik pleit vandaag voor een betere kijk op Den Haag. Voor een begroting en beleid waarbij we niet langer wegkijken, maar omkijken naar elkaar en beter vooruitkijken.

Kijk niet langer weg…

Voorzitter, met welke bril kijken wij eigenlijk naar de werkelijkheid, kijken wij naar onze stad? Welke bril zetten we op? En welke bril hebben we nodig?Dat we soms door een andere bril moeten kijken, werd weer eens duidelijk begin deze maand. Plaatsvervangend politiechef Paul Entken sprak niet mis te verstane woorden in deze zaal. Hij waarschuwde voor de grote groei van drugsmarkten. En hij zei het minister Grapperhaus na: “We moeten het eens hebben over de vraagkant van de drugsmarkt.” En terecht, een markt zonder vraag bestaat niet. De snel groeiende vraag duidt op een ongekende normalisering van drugs. Maar al dat snuiven en slikken heeft vele keerzijden. “Denk even aan deze puinhoop als je weer gezellig een pilletje neemt om te feesten”, twitterde wethouder Van Asten een jaar geleden terecht naar aanleiding van een drugsafvaldumping. En voorzitter, erger dan dat is natuurlijk de ondermijning van een stevig deel van onze stedelijke economie met al dat drugsgeld. De Weimarstraat is al veelvuldig aan bod gekomen het afgelopen jaar. Hoe staat en gaat het daar eigenlijk met de aanpak van ondermijning? En dan de harde criminaliteit, soms culminerend in liquidaties. Na de liquidatie gisteren op nota bene een advocaat - een paar jaar ouder dan ik, vader van twee jonge kinderen - staat die keerzijde weer op ons netvlies gebrand.

Natuurlijk schrikken we hiervan. Van dumpingen en hartinfarcten. Van zwart drugsgeld dat wordt witgewassen. Van liquidaties, nota bene van onschuldigen, en aanvallen op de rechtsstaat. Maar wat ik bij drugs echt niet begrijp is de dubbele standaard, de dubbele moraal, de houding van moet kunnen. Van wel problemen met het eten van een gehaktbal hier in het stadhuis (GroenLinks) of met de komst van een Burger King (D66), maar niet met het slikken van een pilletje of het snuiven van een lijntje coke. Alsof we massaal bijziend zijn. We schudden het hoofd over wat we dichtbij zien passeren, maar we doorzien niet de consequentie van onze inconsistentie.

Voorzitter, is het college het eigenlijk eens met politiechef Entken dat we het eens moeten hebben over de vraagkant van de drugsmarkt? Welke ambitie heeft het college om de groeiende vraag in onze stad naar wiet, cocaïne en XTC terug te dringen? Hoe geeft het daar invulling aan?

En voorzitter, over groeiende vraag gesproken. Waar ik me toch van geschrokken ben de afgelopen maanden is van de volgende krantenkoppen: “Twee twintigers met dwarslaesie door lachgas ”, “Studente invalide na inhaleren 360 lachgaspatronen”, “Lachgaspatronen in auto dodelijk ongeval ”, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal krantenkoppen over de gevolgen van het zogenaamde recreatieve gebruik van lachgas. Het wordt met de dag duidelijker hoe schadelijk en ontwrichtend dat spul is.

Al sinds begin 2017 trekt de ChristenUnie/SGP bij het college aan de bel om de verkoop van lachgas aan banden te leggen. Soms alleen, soms samen met de collega’s van Groep de Mos en het CDA. En herinnert u zich nog de motie die we daar vorig jaar over indienden? En is het u ook opgevallen hoe ontzettend stil het daarna is gebleven? Geen briefje, geen afdoening, geen uitvoering. En dit terwijl, terwijl allerlei gemeenten inmiddels zijn overgegaan tot lokale verboden.

Voorzitter, wat betreft de ChristenUnie/SGP wacht ook de gemeente Den Haag niet langer op het andere Den Haag met het nemen van maatregelen tegen deze partydrug. Daarom presenteer ik vandaag ons initiatiefvoorstel “Van het lachgas af”. Mijn fractie stelt voor om (1) het gebruik en (2) het venten van lachgas in aangewezen gebieden te verbieden en (3) wil mijn fractie een verkoopverbod opnemen in de evenementenvergunning.

Graag dien ik het voorstel hierbij in en ik ben benieuwd naar uw eerste welwillende reactie.

…maar kijk om naar elkaar…

Voorzitter, ik had het zojuist over de noodzaak van het opzetten van een bril, maar soms twijfel ik of het college wel de goede bril op heeft gehad. Bij het bestuderen van de begroting bekroop me namelijk vaak het gevoel dat vooral door een roze bril is gekeken. Alsof je zonder gevolgen voor mensen die afhankelijk zijn van zorg 33 miljoen euro kunt bezuinigen.

En natúúrlijk: dat het college zorgcowboys wil aanpakken: prima. Dat het college af wil van scootmobielen die buiten staan te verroesten: prachtig. Dat het college af wil rekenen met fraude: perfect.

Maar sommige maatregelen zijn van een heel andere orde. Ambtenaren die gaan indiceren in plaats van zorgprofessionals en kostenbesparingen inboeken door het leveren van meer lichte in plaats van zware zorg. Hoe moet ik dit voor me zien? Heeft onze wethouder Parbhudayal bijzondere gaven waarvan wij het bestaan nog niet kennen? Die ervoor zorgen dat mensen ineens minder zorg nodig hebben? Ik ben bereid veel te geloven - ik zit niet voor niets bij deze fractie - maar dit zou ik wel heel wonderlijk vinden. Ik ben zeer benieuwd naar haar reactie.

Voorzitter, en over wethouder Parbhudayal gesproken; ik zou bijna denken dat haar collega’s een hekel aan haar hebben. Terwijl ze collega De Mos volslagen over het hoofd zagen bij het oplossen van de financiële problemen; die hoeft immers niets te bezuinigen, keken ze alleen maar naar onze wethouder zorg, jeugd en volksgezondheid. En die had al te forse bezuinigingen op haar bordje op welzijn en beschermd wonen vanuit het coalitieakkoord. Vooruit, wethouder Bruines doet een klein duitje in het zakje, maar daar is ook alles mee gezegd. Hoe en waarom heeft wethouder Parbhudayal zich zo de kaas van het brood laten eten? En waarom hebben bijvoorbeeld de wethouders Van Tongeren en Van Alphen dit zo geaccepteerd? De gekozen oplossing is toch niet bepaald sociaal?

… en vooruitkijken!

Voorzitter, ik stelde de brilkeuze van het college bij het opstellen van de begroting al aan de orde. Waar ik echter nog meer aan twijfel is of het college de beschikking heeft over een verrekijker. Is er bij het opstellen van de begroting bijvoorbeeld eigenlijk wel gedacht aan de volgende generatie wethouders? Ik betwijfel dat.

Hoe kun je anders zo’n greep doen uit de reserves? Herinnert de wethouder financiën zich nog zijn antwoord op mijn vragen over de financiële gezondheid van onze gemeente? Nog geen vier maanden geleden gaf hij mij de garantie dat hij de solvabiliteitsratio niet onder het gezondheidsminimum van 20% zou laten zakken. Wat schetst mijn verbazing? In deze begroting kom ik 15% tegen. Kijk, ik weet dat het Rijk het heeft af laten weten, maar dit kan toch niet wethouder? Wat was uw garantie waard? Waarom bijvoorbeeld die grote uitruil met de Activareserve?

En voorzitter, bij Eneco maakt de wethouder het helemaal bont. Zelfs inmiddels lang afgetreden Griekse regeringen boekhouden beter. Als de Hans Klok van het ijspaleis goochelt wethouder Guernaoui geld tevoorschijn dat er helemaal niet is. 51 miljoen euro van de opbrengsten van de Eneco-zilvervloot, die notabene nog moet aanmeren in Den Haag. 51 miljoen om begrotingsgaten te dichten. En dat is nog tot daar aan toe, ware het niet dat de coalitie heeft afgesproken om de opbrengsten van ons tafelzilver te benutten voor echte investeringen in duurzame mobiliteit, energietransitie en gebiedsontwikkeling. En dan de toelichting met zinnen als dat de gemeente “niet kan én wil vooruitlopen op de beoogde verkoopopbrengst uit Eneco.” Bespottelijk. Hoe krijg je het uit je pen. Dit gegoochel met woorden en geld is niet om aan te zien.

En dan ook eens de aloude kaasschaaf, die met het deels inhouden van de loon- en prijsbijstelling over onze ambtenaren wordt gehaald, vooral in de jaren als dit college al geschiedenis is. Ik weet het, voor een protest tegen het inhouden van de loon- en prijsbijstelling komt niemand zijn bed uit, maar dit is toch te makkelijk wethouder?

En voorzitter, waarom toch? Ik snap de frustratie over het Rijk. Ik snap de frustratie over mijn partij, die op dit moment deel uitmaakt van het kabinet. Ik snap het allemaal best. Maar waarom heeft het college niet gekozen voor een wat rechtvaardiger verdeling van de pijn? Waarom niet iets voorzichtiger met al die bezuinigingen op zorg, jeugdhulp en beschermd wonen? Waarom die trucs en grote grepen in de reserves? Waarom niet ook een bijdrage gevraagd aan huizenbezitters, aan hen die zich een tweede auto kunnen veroorloven en aan hondenbezitters? Waarom koste wat kost de goedkoopste OZB-gemeente van het land willen blijven en er nog trots op zijn ook?

Voorzitter, het moge duidelijk zijn. De ChristenUnie/SGP pleit voor een andere, voor een betere kijk op Den Haag. En u kent mijn fractie, wij blijven niet hangen in kritiek. Ik bied ook graag een alternatief. Kortom, ik heb mijn teleurstelling in de begroting van het college omgezet in een voorstel voor een alternatieve begroting. Een realistisch alternatief, een rechtvaardiger alternatief, een alternatief waaruit naar mijn bescheiden mening toch een betere kijk op Den Haag blijkt dan die van het college.

In onze tegenbegroting leggen we de pijn van de gemeentelijke financiële problemen niet eenzijdig neer bij kwetsbare mensen. Een ook niet eenzijdig bij één wethouder. Wij hebben zogezegd mevrouw Parbhudayal even lief als meneer De Mos. En dat levert een veel beter te verteren begroting op dan het voorstel van het college. Een behoorlijk aantal onsjes minder bezuinigingen op zorg en welzijn, een paar ons meer op de weinig effectieve economiegelden, evenementen en citymarketing. Een vleugje ozb per maand er bij en nog wat vleugjes hier en daar. We investeren in een paar broodnodige extra ingrediënten. En zie daar, een smakelijk geheel, waar de wethouder financiën nu toch al het water van in de mond moet lopen.

En serieuzer. De ChristenUnie/SGP vraagt dit college, evenals veel andere fracties, om zijn begrotingskeuzes te heroverwegen. Om niet te blijven steken bij de te gemakkelijke keuzes die zijn gemaakt, maar te gaan voor dappere keuzes. Voor keuzes waarbij we niet wegkijken van wat krom is. Voor keuzes waarbij we omkijken naar elkaar en waar we mensen die zorg en hulp behoeven niet laten bloeden voor het financieel zware weer waar de gemeente in terecht is gekomen, maar waar we van iedereen een rechtvaardige bijdrage vragen. Voor keuzes waarbij we vooruit kijken en investeren in een gezonde en duurzame toekomst. Voorzitter, mijn oproep aan het college is kortom: kijk met de juiste bril naar de begroting en met andere ogen naar onze stad.

Als ChristenUnie-SGP Vlaardingen willen wij, samen met een aantal andere Vlaardingse fracties, onze steun aan burgemeester Jetten uitspreken. Hieronder de steunverklaring: VLAARDINGEN - Ondergetekende Vlaardingse gemeenteraadsfracties roepen op om positief de samenwerking te zoeken in het besturen van de stad. Uiteraard inhoudelijk kritisch, maar altijd met respect voor de persoon en het ambt van burgemeester. Dit doen wij omdat we samen het stadsbestuur vormen en daarbij een voorbeeldfunctie hebben richting de maatschappij. De wijze waarop ons college, en onze burgemeester in het bijzonder, in toon en houding wordt bejegend, passen niet binnen een bestuur gericht op de inhoud. We doen dan ook een beroep op de hele raad en in het bijzonder de fractie Boers om zich niet langer op de persoon, maar op de inhoud te richten. Zo kunnen we ons weer gezamenlijk richten op het besturen van Vlaardingen. Getekend: Kees Rijke​​​​: fractievoorzitter VVD Lianne van Kalken​​​: fractievoorzitter GroenLinks Raymond van Haren​​​: fractievoorzitter VV2000/ Leefbaar Vlaardingen Koen Kegel​​​​: fractievoorzitter D66 Corné Venema​​​​: fractievoorzitter CDA Marcel Kerkhof​​​​: fractievoorzitter Onafhankelijke Socialisten (fractie Kerkhof) Nel Versteeg​​​​: plaatsvervangend fractievoorzitter PvdA Eric van Pienbroek​​​: fractievoorzitter ChristenUnie/ SGP Salih Akca​​​​: raadslid Beter voor Vlaardingen Peter Leeman​​​​: fractievoorzitter Stadsbelangen Vlaardingen

Met betrekking tot het voorstel over het lang parkeren lag er dus een voorstel met drie varianten en een voorkeur van het college voor variant 2. De ChristenUnie-SGP werd van geen enkele variant enthousiast.

De 1e variant, een parkeergarage, ziet er wel mooi uit, maar 3,5 miljoen euro uitgeven voor een welgeteld 89 parkeerplekken is wel een heel dure oplossing. Een parkeergarage kan wat ons betreft alleen in combinatie met betaald parkeren, en dat willen we zo lang mogelijk vermijden.

De 2e variant betekent een heel langgerekt parkeerterrein met grote loopafstanden en maakt het daarmee erg onaantrekkelijk.

De 3e variant is een eenvoudige oplossing waarmee we 64 parkeerplekken meer realiseren, maar wij zijn geen voorstander van een parkeerdek aan de noordkant van het terrein.

In de commissie proeven we ook de nodige aarzeling bij diverse fracties, ook door het ontbreken van een geintegreerde parkeervisie voor het centrum inklusief de fiets-parkeermogelijkheden en de toekomst van het Haitsmaplein

Dat heeft ons ertoe gebracht een amendement voor te bereiden waarbij we de voorstellen een vereenvoudige uitvoering van de 2e variant als voorlopige tussenoplossing uit te voeren en de tijd die ons dat geeft te gebruiken om het parkeerprobleem meer integraal te onderzoeken. Daarbij zouden wij ook graag een variant uitgewerkt zien waarbij een parkeerdek op de zuidzijde van het terrein aan te leggen. Daarvoor hebben we, samen met RVB en PvdA/GroenLinks, een amendement ingediend, die het helaas niet haalde. Het voorstel zelf hebben we toen uiteindelijk met aarzeling wel gesteund omdat we het parkeerprobleem wel serieus nemen.

Over het tweede voorstel zijn we wel positief. De ChristenUnie-SGP is blij met het feit dat GroenWest weer gaat bouwen in onze gemeente en in de Gosewijn Van Aemstelstraat een mooi appartementengebouw wil gaan realiseren. Ook is het positief dat GroenWest in het plan meer parkeerplekken opneemt dan strikt noodzakelijk is volgens de parkeernormen. Daarmee voorkomen we een toename van parkeerproblemen in deze wijk.

Toch zien we één knelpunt in het voorstel namelijk dat het beleid van deze gemeente ten aanzien van parkeren op eigen terrein bij dit voorstel opnieuw losgelaten wordt. Een groot aantal parkeerplekken blijft in deze oplossing op de openbare weg aanwezig.

Daarmee ontstaat een risico op precedentwerking.

We begrijpen ook dat voor deze route gekozen is om zoveel mogelijk groen te behouden. Toch zijn wij van mening dat een iets grotere inspanning van GroenWest gevraagd mag worden. Om die reden hebben we in eerste instantie een amendement ingediend, die een compromis tussen de verschillende belangen beoogt. De zes vrijwillige parkeerplekken, aangevuld met vier plekken, om het groen zoveel mogelijk te sparen, komen dan op gemeentegrond. De rest moet op eigen terrein waarbij we voorstellen een langparkeerstrook (eventueel gedeeltelijk) voor het gebouw te realiseren. Daarmee zal de positionering of uitvoering van het gebouw misschien iets aangepast moeten worden, maar naar ons idee is dat doenbaar.

Tijdens de behandeling bleek dat de aanpassing van de bebouwing op grote problemen stuit omdat hier sprake van een dijklichaam is. Het waterschap wil daar dan niet aan meewerken. Omdat we de bouw zelf niet in gevaar willen brengen, hebben we toen van het amendement een motie gemaakt. Een motie is een minder verstrekkend instrument. Helaas haalde die motie het niet. Daarmee gaat de gemeente in korte tijd voor de tweede keer voorbij aan haar eigen parkeerbeleid.

Nou ben je misschien politiek geïnteresseerd, maar ik geloof niet dat er iemand is die daar echt benieuwd naar is. Ja, tenzij je natuurlijk op een kandidatenlijst voor een waterschap staat. En dan nog.

Toch wil ik in deze column een lans breken voor de waterschapsverkiezingen. Of beter gezegd: voor de waterschappen. Je mag best weten. Ik hou van de waterschappen. Eerlijk gezegd meer dan van de provincie (zeg ik heel zachtjes, maar ik geef eerlijk toe dat dat vast met mijn vorige banen bij Verkeer en Waterstaat en de deltacommissaris te maken zal hebben).

Lang voor Nederland bestond met z’n raden, staten en Kamers, waren hier waterschappen. Polder voor polder werd veroverd op het water. En om deze polders ook te veroveren op de toekomst, moest er worden samengewerkt. Door vrije boeren, vrije burgers en vrije kooplieden. En dat gebeurde in waterschappen. Je weet het, de oudste democratische lichamen van ons land.

Deze polderbewoners hadden een groot belang bij veilige polders en goed beheer van het water. Ze betaalden daaraan. En ze hadden zeggenschap. Zo ontstond de aloude trits belang-betaling-zeggenschap, een trits die vandaag de dag nog steeds deze functionele democratie kenmerkt. By the way, dit is gelijk de verklaring waarom die waterschappen zogenaamde geborgde zetels hebben voor het bedrijfsleven, de landbouw en de natuur. Hun belang is groot, zij betalen meer dan burgers, maar zijn met weinigen. En zijn er dus speciale zetels voor hen gereserveerd in de algemene besturen van de waterschappen. Maar dat terzijde.

Polder voor polder ingepolderd, dijk voor dijk gebouwd. Duizenden waterschappen ontstonden in ons lage landje aan de zee. En toen de watervloed van 1953 het zuidwesten van ons land overspoelde, waren er wel 2.651 waterschappen. Nu zijn het er nog slechts 21. En zijn het professionele organisaties met een dichtheid aan nuchtere ingenieurs die je bij geen enkele andere overheidslaag aantreft. Dat is logisch en dat moet zo blijven.

In onze algemene democratie bieden politici en beleidsambtenaren al snel tegen elkaar op met allerlei doelen. De een nog mooier en ambitieuzer dan de ander. 40% CO2-reductie in 2030. Nee, 49. Wie biedt meer? 55 hoor ik daar iemand roepen. Ja, ambitieuze doelen stellen voor een toekomst voorbij een regeerperiode, dat kunnen we als de beste in Nederland. Maar hoe verhouden die doelen zich eigenlijk met de realiteit? Al jarenlang stoten wij bijna de meeste CO2 per hoofd van de bevolking uit van heel Europa. En ook als het gaat om de afname van de CO2-intensiteit van de economie de afgelopen jaren, gaat het hier niet heel hard. We kijken met afgrijzen naar de Brexit, maar man, aan hun CO2-reductie kunnen wij een puntje zuigen. En als ik hier lokaal kijk - ik ben tenslotte raadslid - als ik kijk hoe moeizaam, afgezien natuurlijk van de Groene Mient, de zeewatercentrale in Duindorp werkt en dat de Aardwarmtecentrale aan de Leyweg na bijna 10 jaar nog altijd stilligt, dan zie ik dat de energietransitie in de praktijk geen appeltje eitje is. Dat hoge doelen mooi zijn, en natuurlijk nodig voor een stabiel ambitieus beleid, maar dat eerst en vooral we in de praktijk de hand aan de ploeg moeten slaan. In onze fabrieken, bedrijven, huizen, mobiliteit, landbouw, noem maar op.

Nee, dan de waterschappers. Ze meten wat er gebeurt en wat er verandert in weer en klimaat, ze weten wat er speelt, houden rekening met onzekerheid en ze handelen ernaar. En ondertussen zijn steeds meer van hun afvalwaterzuiveringen ook nog eens heuse energiecentrales.

Afgelopen week was ik bij een verkiezingsavond van de ChristenUnie/SGP-lijst voor het Hoogheemraadschap van Delfland, een paar kilometer verderop in Monster. Geen vlotte speeches, kekke oneliners of fraaie frames, maar gewoon een hele avond inhoud. Over zeespiegelstijging. Je mag best weten, ik vond het fantastisch. Wist je bijvoorbeeld dat Nederland de langste betrouwbare meetreeks heeft over zeespiegelstijging voor z’n kust, sinds 1890 al? En wist je dat de zeespiegel sindsdien met 24 cm is gestegen? En wist je dat er nog geen versnelling zichtbaar is in die stijging en dat we daarmee op dit moment onder het minst vergaande scenario van het KNMI zitten met onze zeespiegel en dat elders op de wereld die versnelling al wel zichtbaar is en dat de zeespiegel dus niet overal even hard stijgt? Zo maar wat interessante feitjes die langs kwamen op een verkiezingsavond voor ons waterschap met meer dan 125 bezoekers!

Ik liet net het ‘Hoogheemraadschap van Delfland’ vallen. Ons waterschap. Relatief klein van stuk, maar met meer dan 1,2 miljoen mensen en zeer veel bebouwing heeft het een uitdagende taak in het zorgen voor veilig leven met schoon water dat je bij een steeds vaker voorkomende piekbui niet tot de lippen stijgt.

Best belangrijk, hoor ik je denken, dat water keren, water beheren en zorgen voor een goede waterkwaliteit. Best ook dat die dingen bestaan. En vooruit, ik betaal mijn waterschapsbelasting wel weer hoor dit jaar, maar waarom zou ik m’n bed uit komen om naar de stembus te gaan voor waterschapsverkiezingen?

Eerlijk gezegd begrijp ik deze vraag best. Zeker in relatie tot de politieke lijsten die we sinds 2008 hebben. Daar ben ik eigenlijk ook niet zo’n groot fan van. Daarvoor konden we stemmen op een persoon die zich had gekandideerd, bijvoorbeeld omdat haar of zijn belang groot was, of omdat hij of zij er veel affiniteit mee had. Maar sinds 2008 hebben we lijsten van vooral politieke partijen, zoals de bekende politieke partijen en bijvoorbeeld Water Natuurlijk waar D66 en GroenLinks achter schuil gaan.

Natuurlijk, er zijn politieke verschillen in de waterschappen. Bijvoorbeeld over of de functie nu het waterpeil moet volgen, of het peil de functie. Over in welke mate het water gezuiverd moet worden. Over hoe dijken moeten worden ingepast het landschap en hoe ze gebruikt mogen worden. Over de bestrijding van muskusratten. Over de inzet voor duurzame energie. Over wie nu wat moet betalen en of huishoudens met een laag inkomen niets hoeven te betalen.

Ik hoor je denken: nou vooruit, best belangrijk allemaal. Omdat je zo aandringt, ga ik wel stemmen, maar op wat of wie dan?

Je hoort er ook zo weinig over, over het waterschap. Natuurlijk bij extreme droogte of bij extra hoog water zie je wel eens een dijkgraaf in beeld verschijnen. En als er stront aan de knikker is. Want helaas kwam Delfland daar het afgelopen jaar het meest mee in het nieuws. Over armpje drukken tussen de hoogheemraden, zeg maar de wethouders van het hoogheemraadschap. Misschien heb je dat nieuws ook wel gezien bij Omroep West.

Juist daar waar SAMENWERKEN met hoofdletters moet staan geschreven, in het oudste democratische orgaan van ons land, in de polder, daar waar waterveiligheid, waterkwaliteit en waterbeheer alles met elkaar te maken hebben, daar maakten ze er volgens de dijkgraaf himself een zootje van in het dagelijks bestuur, zeg maar het college van B&W van het waterschap. Dat dagelijks bestuur bestond de afgelopen vier jaar overigens uit de VVD, het CDA, Water Natuurlijk, de Algemene Waterschapspartij en de bedrijfslevenzetel.

Kortom, dat dagelijks bestuur kan wel wat ChristenUnie gebruiken. Inhoudelijk heeft de ChristenUnie/SGP, zoals altijd, een verstandig programma. Daar kun je van op aan. Maar de ChristenUnie is ook een club waar ze SAMENWERKEN, net als in de polder zoals die bedoeld is, met hoofdletters hebben geschreven. Zeker in ons Hoogheemraadschap van Delfland is een keuze voor de ChristenUnie zo gek nog niet. Een partij met hoopvol realistische mensen met passie voor water, die zeker in de waterschappen, nuchter en met oog voor elkaar de hand aan de ploeg zullen slaan.

Terug naar de vraag waar ik mee begon. Ben jij ook zo benieuwd wie de waterschapsverkiezingen gaat winnen? Ik denk nog steeds dat je antwoord, ook na deze column, nee zal zijn. Maar hopelijk is in ieder geval wel het vlammetje voor de waterschappen wat harder gaan branden. En ben je gemotiveerd geraakt om a.s. woensdag te gaan stemmen. Ik zou het wel weten.

Pieter Grinwis is lijstduwer van de ChristenUnie/SGP (lijst H).

Allereerst is het goed te melden dat ChristenUnie-SGP-fractie geen principieel tegenstander is van dijkverzwaring of landophoging. Ook niet als de betreffende ondernemer daar een flinke boterham aan verdiend. Maar het kan niet zo zijn dat de lasten daarvan worden afgewenteld op de omgeving en de samenleving in de vorm van het stuk rijden van wegen, gevaar voor de fietsveiligheid en storten van grond en uitvloeisel van onbekende kwaliteit die voor een deel belandt in het oppervlaktewater. Met alle milieu-risico's van dien, ook voor omliggende bedrijven.

De heer van Sligtenhorst heeft in de commissie van februari een groot aantal vragen gesteld, die vervolgens maar gedeeltelijk beantwoord werden. In de informatieronde van eind februari zijn dus vervolgvragen gesteld, die door de aanwezige ambtenaren en de wethouder niet beantwoord konden worden. Kort voor de commissie van afgelopen donderdag 7 maart kregen we dan een uitgebreide schriftelijke beantwoording, maar nog steeds niet volledig. Wij hebben het gevoel dat er op alle fronten tijd gerekt wordt of, zoals de heer Schreurs (PvdA/GroenLinks) het in de commissie verwoordde "bent u nog wel in control?".

Wel geeft de uitgebreide beantwoording ons meer inzage in een aantal bijzondere feiten. Zo wordt in de vergunning gesproken over een volume van 575.000 m3, maar er is inmiddels al ruim 850.000 m3 aangemeld en het einde is nog niet in zicht. Door de ODRU is inmiddels alleen over 2018 en 2019 al ruim 750 uur besteed voor controle, maar ondanks constateringen, gaan de werkzaamheden ongehinderd door. Een globale doorrekening van het college geeft aan dat er inmiddels al zo'n kleine 20.000 vrachten geweest zijn en dat kunnen we zien aan het wegdek van de Pastoor Kannelaan. Daarbij begrijpen we dat het hier een openbare weg betreft, maar we vragen ons wel af of bij de vergunningverstrekking de impact hiervan goed is ingeschat en of daar geen betere afspraken met de ondernemer voor gemaakt hadden kunnen worden.

In de genoemde beantwoording komen we ook een merkwaardige zin tegen "Met de gemeente is afgesproken dat geen intensief toezicht gehouden zal worden op het werk, maar dat in plaats daarvan 1 à 2 maal per jaar een locatiebezoek zal plaatsvinden, gecombineerd met een uitgebreide fysieke en administratieve controle van het werk". Kortom, in hoofdzaken een papieren controle. En dat terwijl (zo blijkt ook uit de antwoorden) de verwachting was (!) dat ca 40-60% zgn "industrie-grond" zou zijn. Hoeveel dat in werkelijkheid is? Wij weten het niet. Een en ander geeft ons niet het vertrouwen dat de gemeente de controle heeft over dit project.

Onze grootste zorg zit in het feit dat op diverse punten de vergunningseisen niet worden nageleefd, maar dat het college niet optreedt. Met name de milieu-aspecten baren ons grote zorgen. We zien sterk vervuilde sloten in de directe omgeving van het terrein en vragen ons af wat daarin zit. Tot onze grote verbazing lijkt Waternet ook niet bereid te zijn tot controles. Ondanks herhaaldelijk telefonisch contact van onze fractie met de verantwoordelijk controleur, lijkt het erop, dat er niets gebeurd.

Van Sligtenhorst gaf tijdens de commissievergadering ook een groot aantal voorbeelden[1] van overtredingen waarop gehandhaafd had kunnen worden, die de wethouder niet zegde te kennen. Dat verbaast de ChristenUnie-SGP in hoge mate, want die feiten komen uit de eigen stukken van het college of de ODRU (de controlerende instantie namens de gemeente). "Wat moet er dan nog meer gebeuren, voor u echt gaat ingrijpen" verzuchtte Van Sligtenhorst vervolgens.

De wethouder heeft aangegeven de komende dagen hier dieper in te duiken en zo spoedig mogelijk met een afdoende reactie te komen. Op maandag 11 maart is er, op verzoek van het college, een overleg met de ChristenUnie-SGP en het CDA over de genoemde constateringen en de stappen die gezet kunnen worden. Hopelijk leidt dit tot handelen van de gemeente zodat wij in de raad van 21 maart geen raadsuitspraak hierover hoeven te vragen.

[1] Zoals (enkele voorbeelden):

In november 2017 zijn tekortkomingen geconstateerd (bodemvreemd materiaal in de grond/klei) waar actie op genomen zou worden, maar wat in maart 2018 nog steeds niet is gebeurd.

Storten van boorzand wat verboden is

Uitspoeling in oppervlaktewater waar niet op gecontroleerd wordt.

Wijze van opbrengen van grond en omgang met watergangen in strijd met vergunningsvoorschriften

Maximale ophoging volgens de vergunning is 1,75 meter, maar op delen is de ophoging meer.

In de Bibliotheek Julianalaan 47 te Pijnacker wordt een debat avond gehouden i.v.m. met de verkiezingen van de Prov.Staten op 20 maart as.

Vertegenwoordigers van CDA, ChristenUnie, PvdA, GroenLinks, VVD, Partij voor de Dieren en D66 doen mee aan het debat.

Organisatie is in handen van de gezamelijke partijen van Pijnacker -Nootdorp.

De avond wordt gehouden op maandag 11 maart 2019

Inloop 20:15u aanvang debat 20:30u

Een ieder is van harte welkom.