Nieuws van Forum voor Democratie over PvdA inzichtelijk

24 documenten

Laten we heel goed luisteren naar tramterrorist Gökmen Tanis

Forum voor Democratie Forum voor Democratie PvdA Nederland 07-03-2020 12:00

Eindelijk komt dan het proces tegen Gökmen Tanis (38) op stoom. Hij wordt verdacht van viervoudige moord en bedreiging met een terroristisch oogmerk. Hij schoot op 18 maart 2019 vier mensen dood in een tram in Utrecht. Twee jonge vrouwen raakten zwaargewond. De moeder van een van de slachtoffers, Roos (19), gaf het volgende commentaar: “Hij schiet mijn kind dood. Zo wreed en onmenselijk.’’ En dan gaat zij verder met het hartverscheurend commentaar: “Mijn kind. Mijn meisje van me afgepakt. Ik heb haar moeten wegdragen. Dat is ondraaglijk.’’ Volgens Roos’ moeder is er één ding dat Tanis niet kapot heeft kunnen maken: “Dat is mijn liefde voor Roos. Ze is bij me. Voor altijd.’’

Het gedrag van Gökmen tijdens de zitting is wanstaltig. Hij grijnst naar familieleden van de omgekomen slachtoffers. Hij steekt zijn vinger op naar de rechter. Hij maakt kusgebaren naar de officieren en bespuugt zijn advocaat. Niet een erg sympathieke persoonlijkheid. Hebben we te maken met een psychopaat?

De verleiding is groot dat te denken. En dat wordt dan ook gedacht: “Hij is geen terrorist, maar een psychopaat, 100 procent,” luidt een van de commentaren. Maar Tanis presenteert ook commentaren waaruit een klassiek salafistische en jihadistische gezindheid blijkt. Zo zegt hij: “Ik ken jullie wetten niet en ik erken deze rechtbank niet.” Voor salafisten is dat logisch. Je kan alleen de wetten van God erkennen. En dat betekent de sharia. Deze rechtbank en alle wetten die deze zegt toe te passen zijn lucht voor een rechtgeaarde jihadist. Op het briefje dat hij achterliet in de auto waarmee hij na de schietpartij vluchtte stond: “Ik doe dit voor mijn geloof, jullie maken moslims dood en willen ons geloof van ons afpakken.” Hoe psychopathisch ook, dit past helemaal in de wereldbeschouwing van de jihadist. Ook wat hij tegen de rechter-commissaris zei past in dit beeld, namelijk “dat hij niet met zijn geloof laat spotten.”

Dit zijn hetzelfde soort verklaringen zoals we die in Nederland konden optekenen uit de mond van Mohammed Bouyeri na de moord op Theo van Gogh (2004). En uit de mond van de gebroeders Kouachi nadat zij de redactie van Charlie Hebdo hadden uitgemoord (2015).

Met die ideologie is Europa nog niet klaar: Nederland niet, Frankrijk niet, Duitsland niet, maar ook de Verenigde Staten niet. Voor politici betekent dit dat men in wetgeving die in de maak is om de democratie te beschermen niet in eerste instantie zou moeten inzoomen op pedofielen verenigingen en motorclubs (zoals nu gebeurt), maar op de aanslagen die het jihadistisch terrorisme nog kan (en waarschijnlijk zal) plegen. We hebben gezien dat met name de minister van Justitie en Veiligheid meerdere keren heeft gewezen op het gevaar van ondermijnende criminaliteit en ook laten zien dat het beleid ter beteugeling daarvan tot nu toe te weinig effectief is geweest. Die “paradigmawisseling” in het denken ten aanzien van ondermijnende criminaliteit zouden wij ook graag zien ten aanzien van de aanpak van het jihadistisch terrorisme en de geestelijke grondslag daarvan, namelijk het salafisme. Misschien kan de regering inspiratie putten uit het rapport Asleep at the wheel in Amsterdam: Police and city ignore a terror problem (augustus 2019) van terrorisme-expert Ronald Sandee en op de position paper die door Sandee voor de parlementaire enquêtecommissie moskeefinanciering uit onvrije gebieden op 10 februari 2020 is gepresenteerd (Financiering moskeeën Nederland vanuit het buitenland, 18 januari 2020).

De parlementaire ondervragingscommissie zal in april haar rapportage presenteren en de fractie van FVD vindt dat dit ook gevolgen moet hebben voor de wetgevingstrajecten die op stapel staan in Den Haag (zoals onder andere de aanpassing van art. 2:20 BW).

FVD in Amsterdam wijst al jarenlang op de uit de hand gelopen radicaliseringsproblematiek en raadslid Annabel Nanninga deed dat al in haar vorige leven als journalist bij GeenStijl. Opeenvolgende PvdA-burgemeesters als Cohen en Van der Laan hebben de boel echter op hun beloop gelaten en nog steeds is de omslag in het beleid daar niet te zien. Tot overmaat van ramp dacht interim-burgemeester Jozias Van Aartsen dat men met salafisten moest samenwerken om de radicalisering te bestrijden. Hoe naïef kan je zijn? Nou, het kan nog altijd erger want D66-parlementariër Rob Jetten denkt dat dit soort aanslagen helemaal niets met de islam te maken hebben.

Laten we hopen dat men heel goed gaat luisteren naar Gökmen Tanis de komende dagen.

Verslag klimaatpanel FVD Overijssel in Zwolle

Forum voor Democratie Forum voor Democratie VVD PvdA Overijssel 06-03-2020 13:00

Honderden belangstellenden kwamen af op de informatieavond die Forum voor Democratie Overijssel eind februari organiseerde in de fraaie theekoepel van restaurant Agnietenberg in Zwolle. Thema van de avond: het klimaat, en de gevolgen van de uitwerking van het klimaatakkoord voor de inwoners van Overijssel. De avond was openbaar en gratis toegankelijk voor alle geïnteresseerden, en de vier sprekers hadden uiteenlopende politieke achtergronden.

Johan Almekinders, fractievoorzitter van FVD Overijssel heette namens FVD iedereen van harte welkom. Hij vertelde kort over de waanzin van gesubsidieerde biomassa waarvoor hele bossen verdwijnen en hoe fraai Overijssels landschap kapot wordt gemaakt in het streven naar onrealistische klimaatdoelen. ‘Het lijkt er op dat we de natuur kapot maken om het klimaat te redden.’ Vervolgens wees hij op kernenergie als een pragmatische oplossing: één kerncentrale levert evenveel energie als vele honderden windturbines.

Marcel Crok was de eerste spreker; hij is klimaatjournalist en mede-oprichter van stichting Climate Intelligence (Clintel). Hij toonde in een boeiende presentatie dat er ondanks enige stijging van de temperatuur sinds 1850, er geen stijgende lijn zit in het aantal overstromingen, tornado’s of bosbranden en dat de aarde aanmerkelijk groener is geworden. Het aantal aan het klimaat gerelateerde sterfgevallen is spectaculair gedaald, wat vooral te danken is aan de toename van de welvaart. Draconische klimaatmaatregelen brengen juist die welvaart, die talloze mensenlevens spaart, in gevaar.

Na een vragenronde en korte pauze kwamen de andere sprekers aan bod: Tijs de Bree (PvdA) gedeputeerde in Overijssel voor onder meer de portefeuilles Energie en Milieu, zette uiteen hoe de Provincie het landelijke klimaatakkoord uitwerkt op provinciaal niveau. Hij beloofde dat er in Overijssel geen nieuwe biomassacentrales zullen komen. Vanuit het publiek kwam de vraag of er nog iets te veranderen valt aan de klimaatplannen van het kabinet. Zijn antwoord was opmerkelijk: ‘Als u iets wilt veranderen aan de plannen, zult u op andere partijen moeten stemmen. Dat is nu democratie.’ De vraag is gerechtvaardigd wanneer de kiezer überhaupt in de gelegenheid is gesteld om zich uit te spreken over het klimaatakkoord. Voor het overige is FVD blij met het stemadvies van de gedeputeerde.

Hierna nam Gert-Jan Oplaat het woord. Hij was jarenlang Tweede Kamerlid voor de VVD en is afkomstig uit de agrarische sector. Hij had lovende woorden over hoe FVD inhoudelijk en met argumenten de klimaatdiscussie voert en sprak : ‘Een sterker FVD is nodig voor het groene realisme.’

Tenslotte betrad Sytse de Jong het podium. Hij heeft twaalf jaar ervaring als wethouder in Staphorst en is inmiddels actief als adviseur voor FVD Overijssel. Hij zette uiteen hoe de plannen en procedures voor zonneakkers en windturbines voorbij gaan aan de belangen van omwonenden: het gaat uitsluitend om belangen die in geld zijn uit te drukken. Ook zette hij het standpunt van FVD uiteen: FVD is vóór het duurzaam omgaan met natuurlijke hulpbronnen, maar dan wel op een realistische manier. En FVD verzet zich tegen onhaalbare klimaatdoelen die ten koste van alles en iedereen gaan en die de toekomst van de generaties na ons op het spel zetten.

Na afloop vertelde Gert-Jan Oplaat dat hij de bijeenkomst had ervaren als een ‘warm bad’ en Tijs de Bree sprak over ‘een mooie avond’. Maar het belangrijkste is dat de mensen uit de provincie de gelegenheid hebben gehad om vragen te stellen en van gedachten te wisselen met uiteenlopende deskundigen over dit onderwerp, een onderwerp dat iedereen raakt en waar nog zoveel onduidelijk over is. FVD Overijssel is blij hieraan een bijdrage te hebben kunnen leveren.

Speech van Thomas Blinde op de nieuwjaarsborrel

Forum voor Democratie Forum voor Democratie VVD CDA PvdA drenthe 30-01-2020 13:00

Wat leuk dat wij hier met zoveel mensen samenkomen. Het is zo fantastisch dat er elke keer weer zoveel mensen bijeenkomen om met elkaar over politiek te praten en ons, gekozen statenleden, te vertellen wat er speelt. En ik wil graag toch even benadrukken hoe bijzonder dit is en hoe belangrijk wij dit ook vinden. In 2016 zijn we begonnen als politieke partij, en in leden zijn we nu al de grootste! Onze collega’s in Assen van andere partijen kijken er met jaloezie, verbazing en verwondering naar. Hoe kan dit? Hoe kan het nou dat FVD zo aanspreekt bij mensen?

Nou dat is heel simpel te beantwoorden. En ook volstrekt logisch. FVD is veel meer dan een politieke partij. Wij laten niet alleen van ons horen tijdens verkiezingstijd. Wij zijn een beweging. Je zou het bijna een conservatieve zuil kunnen noemen. En dat impliceert een heleboel. Het houdt een bepaalde levenshouding in. En dat uit zich bij de FVD bijvoorbeeld in dat wij altijd met onze achterban in gesprek blijven. Zo houden wij elk jaar in elke gemeente een borrel in Drenthe. Dat komt ook wel mooi uit, aangezien Drenthe 12 gemeenten heeft… Maar dit is slecht een symptoom wat ik nu beschrijf. Er ligt iets diepers achter, iets wat in de oer-Provincie Drenthe heel natuurlijk tot stand kwam: noaberschap.

En met noaberschap, dit hoef ik u vast niet te vertellen, komt noaberplicht. Dat wij hier samenkomen met elkaar betekent ook dat wij graag achter onze toetsenborden weglopen, de tv uitzetten en ons met raad en daad inzetten voor elkaar. Continu. Wij komen hier bij elkaar om naar elkaar te luisteren, te discussiëren met elkaar en elkaar te ondersteunen. En dat kost wat moeite. En dat mogen we niet onderschatten! In deze totaal geïndividualiseerde samenleving, waarin men alleen maar in rechten kan praten, kiest u ervoor om niet een boze tweet te sturen o.i.d. u kiest ervoor om de deur uit te lopen en daadwerkelijk contact te maken met anderen. Noaberplicht.

Elkaar met raad en daad ondersteunen, daadwerkelijk contact hebben…..Dat brengt mij ook bij de kern van democratie en het statenwerk wat wij doen. Want waar lopen wij nu zoal tegenaan? Nou, het eerste wat bij mij naar bovenkomt is de idiotie die heet: Regionale Energie Strategie. 

In de klimaatwet, die dus vanuit Den Haag komt, is er ruimte gemaakt voor regionale en lokale invulling. Die ruimte noemen we even voor het gemak de RES. Dat houdt in dat de nationale taakstelling van 35 TWh hernieuwbare energie opgewekt moet worden per 2030 door de RES ingevuld mag worden. Het is dus een Nationale doelstelling, vastgelegd in een nationale klimaatwet, die vervolgens uitgewerkt wordt door Provincie Drenthe, Drentse waterschappen en Drentse gemeenten (RES).

Om het allemaal nog logischer te maken: elke overheid binnen de RES heeft weer andere bevoegdheden. Zo kan de Provincie in haar omgevingsvisie vaststellen waar in Drenthe windmolens moet komen. Echter, de gemeenten zelf bepalen via het bestemmingsplan de precieze invulling…Echter, als Provincie en gemeenten niet de nationale doelstelling halen, gaat het Rijk op de stoel zitten van de gemeente en Provincie. 

Dus, wat gebeurt er vervolgens in de Provinciale Staten met de behandeling van de RES? CDA, PvdA,VVD, CU en GL (de coalitie) hebben de mond vol van draagvlak, betrekken, informeren, draagvlak creëren, burgers inspraak geven…….. Met andere woorden, ze doen het overkomen alsof ze met u ingesprek gaan. Alsof iemand die geen windmolen in z’n achtertuin wil, die ook daadwerkelijk niet krijgt. Dit is volstrekte flauwekul.

Want wat gebeurt er daadwerkelijk? Wanneer je de coalitie het vuur aan de schenen legt in de Provincie? Dan zeggen ze: we weten niet wat dat inhoud, daar gaat de gemeente over. Zij beslissen uiteindelijk…. Nu mag u drie keer raden hoe men in de gemeente reageert wanneer daar de inwoners om de toegezegde inspraak vragen:….. Juist: daar gaan wij niet over, het Rijk legt ons dit op……. Etcetera. Ze spelen elkaar de Zwarte Piet toe, maar niemand is uiteindelijk geraadpleegd. Er is geen enkel draagvlak gecreëerd.

Dus, wat moeten we doen? We moeten afdwingen dat zij, net als wij, daadwerkelijk contact met elkaar gaan krijgen. Dat betekent bijvoorbeeld dat in plaats van je te verstoppen, je een zaal afhuurt en mensen uitnodigt. Een andere optie van echt contact en echte gesprekken is: directe democratie. Een referendum. Op die manier kan geen enkele partij zich meer verstoppen achter mooie woorden om de gevolgen vervolgens een ander aan te rekenen. Je neemt uiteindelijk een duidelijk standpunt in en vervolgens peil je of dat draagvlak er is, waar ze de mond zo van voorhebben.

Goed, ik heb u nu denk ik al lang genoeg verveeld. Bij deze weer het woord aan Hendrikus.

Een Kerstoverdenking door professor Paul Cliteur over Urgenda en de Hoge Raad

Forum voor Democratie Forum voor Democratie VVD PvdA Partij voor de Vrijheid Nederland 23-12-2019 09:30

Op 20 december 2019 werd geschiedenis geschreven. NRC Handelsblad omschrijft het als volgt:

“De Hoge Raad beleefde vrijdag een primeur. Voor het eerst las de hoogste rechter in Nederland zijn uitspraak ook in het Engels voor. Vanwege het aanwezige internationale publiek. ‘The Supreme Court decides that the order to the Dutch state, issued by the district court and confirmed by the court of appeal is definitively upheld.'

Er had toen al twee keer luid applaus en gejoel geklonken vanuit het publiek bij het lezen van de uitspraak in het Nederlands. Voor juristen werd deze vrijdag geschiedenis geschreven. Nooit eerder dwong een rechter een land om een strenger klimaatbeleid te voeren.”

Interessant, nooit eerder dwong een rechter een land een strenger klimaatbeleid te voeren. Bij ons wel dus. Het gaat mij even over dat dwingen door de rechter. Dus niet de regering bepaalt welk klimaatbeleid wordt gevoerd, de rechter bepaalt dat. De rechter, deze keer bij naam genoemd (Kees Streefkerk), vertelde dat Nederland volgend jaar 25 procent minder broeikasgassen moet uitstoten dan in 1990. En wel op basis van de Europese Verklaring voor de Rechten van de Mens, meldt de krant.

Let op de woorden “op basis van”. Want in die Europese Verklaring staat natuurlijk niets over 25 procent. Het is Kees Streefkerk die iets vindt. Om dat vervolgens aan ons op te leggen. En alsof Kees Streefkerk wel aanvoelt waar de schoen wringt, geeft hij ook nog uitleg over zijn actie. Dit is de enthousiaste beschrijving van het rechterlijk optreden door NRC:

“Streefkerk maakte ook korte metten met de bewering van de staat dat de rechter zo op de stoel van de politiek gaat zitten.”

Korte metten dus, volgens NRC. Het is allemaal OK.

Maar is dat wel zo? Heeft de rechter niet een beslissing genomen die de regering kennelijk niet wil en grote delen van het electoraat ook niet? Waarom zou de Hoge Raad (Kees Streefkerk) de wil van het volk mogen weerstreven? Met welk recht?

MontesquieuLang geleden was er een man die luisterde naar de sprookjesachtige naam Montesquieu (1689-1755). Hij dacht dat om de vrijheid van de burgers te waarborgen men moest onderscheiden tussen drie staatsfuncties: 1. Elke staat maakt wetten, 2. Op basis van die wetten wordt bestuurd, 3. De rechter oefent controle uit over dat bestuur op basis van diezelfde wetten.

Maar Montesquieu onderscheidde niet alleen deze drie activiteiten, hij zei ook nog dat wetgevende macht (1), uitvoerende macht (2) en rechterlijke macht (3) in een evenwichtige verhouding tot elkaar zouden moeten geplaatst. De ene macht moet niet “op de stoel” van de andere gaan zitten.

Goed bestuurTot zover heb ik Montesquieu weergegeven, nu stap ik over op mijn eigen interpretatie van die drie machtenleer (trias politica). Er zijn namelijk drie interpretaties van het gewenste evenwicht binnen die trias. Kees Streefkerk verwoordt er maar één.

De eerste heet democratie. Dan ligt het zwaartepunt van de macht bij de burgers die via gekozen vertegenwoordigers de richting van het beleid kunnen bepalen. In de Montesquiviaanse typologie: meeste macht bij de wetgever. Centraal voor de richting die we uitgaan zijn de discussies in het parlement. Het parlement vertolkt de wil van het volk. De wetgever maakt de wetten, de ambtenaren voeren die uit. Net als de rechter.

De tweede heet bureaucratie. Dan ligt niet het centrum van de macht bij de wetgevende macht, maar bij de uitvoerende macht. Het zijn ambtenaren die niet zozeer het beleid “uitvoeren” maar de richting daarvan bepalen. De motivering hierachter is vaak dat het volk niet bekwaam genoeg is om te weten welke kant het uit moet met het land, dus dat kan je beter aan de experts overlaten.

Een derde interpretatie die men aan de trias kan geven is die van de dikastocratie. Dan zijn het de rechters die de belangrijkste politieke beslissingen nemen. Zij doen dat overigens – zeggen ze zelf – “op basis” van het recht. Streefkerk vertelde in zijn toelichting op het oordeel van de Hoge Raad dat de uitvoering van het klimaatbeleid weliswaar toekomt aan parlement en regering, maar het is aan de rechter om te beoordelen of dat beleid wel binnen de grenzen van het recht blijft. “Dat is een wezenlijk onderdeel van de rechtsstaat.”

Wat Streefkerk er niet bij vertelt, is dat het recht vaak heel vaag is en dat in een democratie rechters heel voorzichtig moeten zijn met politieke uitspraken. In de democratie (in tegenstelling tot de dikastocratie) zorgt de rechter dat hij buiten de politiek blijft. In een democratie wordt geregeerd op basis van “het recht”, maar niet op basis van geheel nieuwe rechterlijke vonnissen. Een “rechtsstaat” (rule of law) is ook iets wezenlijk anders dan een “rechtersstaat” (rule of men). Wanneer dus zelfs NRC zegt “nooit eerder dwong een rechter een land een strenger klimaatbeleid te voeren” dan zouden alle alarmbellen moeten gaan rinkelen. We zijn in een rechtersstaat terecht gekomen in plaats van in een rechtsstaat. In een dikastokratie in plaats van in een democratie.

Forum voor democratieWaarom kiezen niet alle politieke partijen voor de democratie en laten zij zich meezuigen in de bureaucratie of dikastokratie? De reden daarvoor is dat sommige politieke partijen hun politieke wensen beter via de ambtenarij en de rechterlijke macht kunnen verwerkelijken dan via het parlement.

Volgens de jongste peilingen van 22 december staan PVV en FVD op 19 en 18 zetels, VVD en PvdA elk op 19. In een democratie zouden PVV en FVD daarom min of meer evenveel politieke macht moeten vergaren. Het probleem is echter dat VVD en PvdA ook belang hebben bij een bureaucratie en dikastocratie omdat mensen van hun politieke kleur oververtegenwoordigd zijn binnen het ambtelijk apparaat en binnen de rechterlijke macht. Maar om precies diezelfde reden is FVD ook voor het hernemen van de wetgevende macht. Een herstel van democratie. De burgers moeten weer kunnen beschikken over hun eigen land. Zij willen hun land terug. En dat betekent ook een kritiek op dikastocratie en bureaucratie. Daarom ook is Forum voor democratie een forum voor democratie.

Zalige Kerst

FVD opent onderhandelingen met kabinet over dramatische Stikstofwet

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 CDA PvdA GroenLinks VVD ChristenUnie Nederland 12-12-2019 18:30

Forum voor Democratie heeft vandaag de onderhandelingen geopend met het kabinet over de dramatische Stikstofwet. Deze spoedwet komt - net als de ‘stikstofcrisis’ zélf - voort uit boekhoudkundig geblunder van het kabinet-Rutte. Zoals wij al vaak hebben toegelicht: er ís geen ‘stikstofprobleem’. Onze uitstoot daalt al jaren en onze normen zijn 140 keer strenger dan de drempelwaarde in Duitsland.

Door achterhaalde rekenmethodes en de angst om in Brussel voor Nederlandse belangen op te komen, is het hele land nu stil komen te liggen. De bouw ligt stil, de boeren zitten klem en de maximumsnelheid wordt verlaagd van 130 naar 100 km per uur.

De wet die nu voorligt lost niets op. Wederom worden de boeren keihard de dupe van het kabinetsbeleid; blijft de rest van het land (waaronder de bouw en de infrastructuur) half op slot en blijft de kern van het probleem - ons onnauwkeurige meetsysteem, onze veel te strenge drempelwaardes en een onzinnig overschot aan ‘Natura2000’-gebieden - voortbestaan. Daarom heeft Forum voor Democratie met volle overtuiging TEGEN deze wet gestemd in de Tweede Kamer.

Stemming in de Eerste KamerKomende dinsdag stemt de Eerste Kamer over de spoedwet. De coalitie heeft daar op dit moment géén meerderheid. Om de spoedwet Stikstof erdoor te krijgen moeten VVD, CDA, D66 en ChristenUnie nog zes extra zetels zien te vinden (zij hebben er nu 32 in de Senaat, terwijl er 38 benodigd zijn voor een meerderheid).

Het kabinet zoekt daarom steun. Als die steun wordt verkregen bij GroenLinks of PvdA, zijn de boeren nóg slechter af. Zullen er nóg meer klimaatmaatregelen komen en zullen deze partijen mogelijk ook toezeggingen op het gebied van immigratie en asiel loskrijgen. FVD is daarom bereid óók te onderhandelen met het kabinet. Met als inzet VOLLEDIGE STEUN voor de boeren en daarnaast strenger immigratiebeleid en meer inspraak van burgers over miljarden verslindende klimaatplannen.Steun voor de boeren!De agrarische sector wordt hard geraakt door deze wet en bijbehorende maatregelen. Deze schade moet worden beperkt. Forum voor Democratie verlangt van het kabinet:

Invoering generieke nationale drempelwaarde van ten minste 1 mol per hectare (ter vergelijking: de drempelwaarde in Duitsland ligt op 7 mol);

Invoering van een volledig transparant meet- en monitoringsnetwerk van stikstofdeposities in heel Nederland;

Géén afroming emissierechten voor boeren;

Géén vergunningsplicht voor bemesting en begrazing; 

Géén afpak van vergunde depositieruimte; eens vergund blijft vergund;

Volop steun inclusief compensatieregeling voor boeren en bedrijven die buiten hun schuld ná het sneuvelen van de PAS hun vergunning zijn misgelopen;

Géén eerste aankooprecht voor provincies van (boeren)grond zodat de waarde van (boeren)grond behouden blijft;

Kabinetssteun voor de Limburgse (meest ruime) uitleg van provinciale beleidsregels;

En actieve, concrete inspanningen van minister Schouten om met het landbouwcollectief in gesprek te gaan en te blijven voor een lange termijn oplossing op stikstofgebied.

Aanvullende wensen FVDDe hierboven genoemde verbeteringen maken een slechte wet minder slecht. Maar nog altijd zouden we natuurlijk liever TEGEN stemmen in de Eerste Kamer; het gehele stikstofbeleid van het kabinet is immers op onjuiste gronden gebaseerd. Door de boekhoudkundige blunders van Rutte wordt bijvoorbeeld ook de transport- en de bouwsector ongenadig hard getroffen. Als het kabinet onze steun voor deze wet wil, dan zal het ook over de brug moeten komen met concessies op een aantal andere terreinen. Tijdens de onderhandelingen hebben wij de volgende concrete punten genoemd:Immigratie FVD stelt een aantal zeer concrete verbeteringen voor, die snel en eenvoudig kunnen worden ingevoerd:

Verbied de voorrang van asielzoekers op huurwoningen; zodat de tienduizenden nieuwe (huur)woningen die gebouwd moeten worden, voor Nederlanders zijn en niet met voorrang worden toegewezen aan asielzoekers.

Verbied de islamitische gebedsoproep in onze straten;

Stel illegaal verblijf van vreemdelingen strafbaar. Hiermee kunnen illegale vreemdelingen worden opgepakt en uitgezet.  

KlimaatakkoordIedereen zat aan de klimaattafels van Ed Nijpels - iedereen, behalve de Nederlandse belastingbetaler die straks die 1.000 miljard moeten betalen. Daarom willen wij dat de bevolking het laatste woord krijgt over het klimaatakkoord. Dit is een mooie graadmeter om draagvlak te meten. Aangezien er in de Kamer een brede meerderheid is voor het klimaatakkoord, zouden partijen dat referendum met vertrouwen tegemoet moeten zien. En zich vooraf aan de uitslag moeten committeren.

ConclusieFVD is bereid te onderhandelen met het kabinet. We willen niet alleen roepen aan de zijlijn maar ook verantwoordelijkheid dragen. Met als inzet onze volledige steun voor de boeren; inperking van de immigratie en versterking van de democratie. Het kabinet zal linksom óf rechtsom een meerderheid moeten zien te halen voor de wet. De bal ligt nu bij Rutte. 

VVD roept samen met D66 en GroenLinks de klimaatnoodtoestand uit

Forum voor Democratie Forum voor Democratie GroenLinks VVD D66 PvdA Nederland 29-11-2019 17:50

“I want you to panic!”, riep de 16-jarige klimaatactiviste Greta Thunberg eerder dit jaar in het Europees Parlement. Het is deze beruchte uitspraak die door menig links-activistische politicus wordt gebruikt om het absurde en contraproductieve klimaatbeleid erdoor te drukken. Het lijkt er nu echter op dat de VVD hier net zo van overtuigd is als GroenLinks en D66. Want toen het Europees Parlement op donderdag 28 november officieel de “klimaatnoodtoestand” wilde uitroepen, stemde de VVD voor.

Steun voor Europese Green DealDe EU-resolutie, die met 429 stemmen voor en 225 tegen werd aangenomen, verklaart het volgende:

1. kondigt een noodsituatie op het gebied van klimaat en milieu af; dringt er bij de Europese Commissie, de lidstaten en alle mondiale actoren op aan met spoed de concrete maatregelen te nemen die nodig zijn om deze dreiging te bestrijden en in te dammen voordat het te laat is, en zegt toe zich hiervoor zelf in te zetten;

2. dringt er bij de nieuwe Commissie op aan de impact van alle relevante wetgevings- en begrotingsvoorstellen op het klimaat en het milieu uitvoerig te beoordelen en te waarborgen dat ze allemaal volledig in overeenstemming zijn met de doelstelling om de opwarming van de aarde onder 1,5 °C te houden, en dat ze niet bijdragen aan het verlies aan biodiversiteit;

3. verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad, de Commissie en de regeringen en parlementen van de lidstaten.

De bedoeling van de resolutie is om via het klimaatbeleid de macht en legitimiteit van de Europese Unie verder uit te breiden. Het is dan ook geen toeval dat de resolutie tegelijkertijd werd aangenomen met de officiële benoeming van Frans Timmermans (PvdA) als Eurocommissaris voor Klimaat & Milieu (de VVD stemde hier ook voor). Deze resolutie zal volgens Timmermans de “democratische” steun vormen voor zijn ‘Europese Green Deal’, een megalomaan project dat 11.500 miljard euro moet kosten met als doel de EU in 2050 “volledig klimaatneutraal” te krijgen.

De klimaatambities van de VVDHet is tekenend voor de klimaatambities van de VVD die zich via de achterdeur, buiten het zicht van de kiezer, voltrekken. Mark Rutte zei jaren geleden nog dat windmolens “niet op wind, maar op subsidie draaien”. Nu zien we een absurde en ondoordachte draai in de beleidskeuzes van de VVD. Rutte wil fossiele brandstoffen uitfaseren zonder dat er goede alternatieven zijn. Hij wil inzetten op zon- en windenergie, maar het aandeel hiervan aan onze energiemix kwam in 2018 uit op slechts 2,3%. Biomassacentrales, ook onderdeel van de Green Deal, leverden 4,5% zogenaamde duurzame energie. Deze energiebron stoot 20% meer stikstof, fijnstof en broeikasgas uit dan stroom uit een kolencentrale. Hoe kan Rutte dit irrationele en peperdure beleid nog verdedigen?

Wat FVD wilFVD heeft uiteraard tegen deze resolutie gestemd. Wij gaan niet mee in het paniekvoetbal van de klimaatonheilsprofeten. Wij staan voor een realistisch beleid, waarbij we willen investeren in de ontwikkeling van kerncentrales. Dat is het beste alternatief dat we nu voor handen hebben. Hoge energiedichtheid, betrouwbare levering en geen luchtvervuiling.

Ook wil FVD vasthouden aan aardgas - de schoonste brandstof die er is. Nederland kent een van de meest hoogwaardige gasinfrastructuren ter wereld. Het gasverbod zorgt voor totaal onnodige, torenhoge kosten. Aardgas is de meest efficiënte en schone brandstof die er is. Wij hebben bovendien enorme hoeveelheden zélf voorradig. Niet alleen in Groningen, maar ook in de Waddenzee, voor de kust bij IJmuiden en elders. Wat ons betreft gaan de baten die voortkomen uit winning van deze reserves naar een Sovereign Wealth Fund, zoals bijvoorbeeld Noorwegen en Qatar dat ook hebben.”

Maar kernenergie en aardgas, dat willen de linkse partijen niet. En de VVD? Die volgt slaafs dit beleid. Er wordt ons een angst- en schuldgevoel aangepraat. Via het klimaatbeleid wordt de welvaart herverdeeld en de macht van de EU uitgebreid. Dat het klimaatbeleid voor de linkse partijen een middel is om een groene planeconomie tot stand te brengen, is een doelstelling die de VVD kennelijk van harte steunt.

VVD en CDA stemmen vóór terughalen IS-kinderen

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 CDA PvdA GroenLinks VVD Nederland 28-11-2019 17:12

Op dinsdag 26 november hebben VVD en CDA in het Europees Parlement gestemd vóór het terughalen van IS-kinderen naar Europa. Mede door hun stem kon een EU-resolutie worden aangenomen die kinderen van IS-strijders laat terugkeren naar de Europese landen waar hun IS-ouders verbleven.

FeitenDe resolutie op initiatief van Groenlinks, D66 en PvdA, roept lidstaten op om “alle kinderen van buitenlandse strijders in het noordoosten van Syrië te repatriëren”. VVD en CDA stemden hier vóór. Het Europees Parlement dringt er nu bij EU-lidstaten op aan om “alle kinderen te repatriëren, rekening houdend met hun specifieke gezinssituatie en het belang van het kind als belangrijkste overweging”. De resolutie “betreurt” ook “dat de EU-lidstaten tot nu toe geen actie in die richting hebben ondernomen.”1 

Juist kinderen van IS-strijders zijn vatbaar voor radicalisering op latere leeftijd. Van jongs af aan zijn ze geïndoctrineerd met de giftige, kwaadaardige ideologie van de radicale islam. Ze zijn vanaf hun geboorte blootgesteld aan ongeëvenaarde gruwelijkheden en geweld en zijn opgevoed met wapens, trainingen en uiterst strenge islamitische beginselen. We weten dat het levensgevaarlijke, tikkende tijdbommen zijn die op ieder moment kunnen ontploffen. Het zijn bovendien kinderen die op geen enkele relevante manier Nederlands of Europees zijn. Het is dus niet alleen zeer gevaarlijk en volkomen strijdig met onze belangen om ze terug te halen; ook de argumenten om ze wél hierheen te halen, blijken flinterdun.

Verweer van VVD en CDAVVD en CDA verweren zich voor dit stuitende stemgedrag door te zeggen dat zij tegen de  omstreden tekst uit paragraaf 61 hebben gestemd.  VVD en CDA stemden weliswaar tegen dit stukje tekst, maar stemden uiteindelijk gewoon vóór de resolutie waar de betreffende tekst uit paragraaf 61 nog steeds onderdeel van was. Ze stemden dus vóór het halen van IS-kinderen naar Europese landen.

Illustratief voor probleem EUDeze hele gang van zaken is natuurlijk tekenend voor de onacceptabele opstelling van VVD en CDA in Brussel; ondanks alle verkiezingsbeloftes en praatjes voor de bühne stemmen ze uiteindelijk in met alle bizarre Brusselse plannen.

Bovendien laat het zien op welke wijze de Europese Unie constant de eigen macht weet te vergroten - en fundamenteel onhervormbaar is. Tussen een groot aantal bepalingen waar niemand het eigenlijk mee oneens kan zijn - maar die ook niet veel uithalen - wordt een kleine passage verwerkt waarin de soevereiniteit van EU-lidstaten wordt ondermijnd, immigratie verder wordt aangewakkerd, klimaatmaatregelen worden opgedrongen of transfers van Noord naar Zuid worden geregeld.

Omdat deze bepaling slechts een kleine speld in de hooiberg van wollige algemeenheden is, zien de meeste partijen altijd wel een reden om er toch voor te stemmen. Of voelen ze zich opgelaten om tegen te stemmen. Of lopen ze dan de beloofde toezegging die zij - op hun beurt - dan weer wilden opstrijken mis.

Zo dijt het bureaucratische monster in Brussel telkens weer een stukje verder uit. VVD en CDA zijn daaraan volledig medeplichtig.

1 Zoals de resolutie onder punt 61 bepaalt: “Toont zich uiterst bezorgd over de humanitaire situatie van kinderen van buitenlandse strijders in het noordoosten van Syrië en dringt er bij de lidstaten op aan alle Europese kinderen te repatriëren, rekening houdend met hun specifieke gezinssituatie en het belang van het kind als belangrijkste overweging, en de nodige steun te verlenen voor hun rehabilitatie en herintegratie; betreurt het dat de EU-lidstaten tot nu toe geen actie in die richting hebben ondernomen en dat er geen sprake is van coördinatie op EU-niveau”.

Maidenspeech van FVD-senator Paul Cliteur over de staat van de rechtsstaat

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 CDA PvdA Partij voor de Vrijheid VVD Partij voor de Dieren Nederland 30-10-2019 17:00

FVD mocht als grootste oppositiefractie in de Eerste Kamer op 29 oktober beginnen op de Algemene Politieke beschouwingen. Fractievoorzitter Paul Cliteur heeft toen een betoog gehouden over de democratische rechtsstaat, omdat deze in een versplinterde wereld het enige culturele erfgoed is dat we delen. Uitdagingen voor de rechtsstaat zijn onder andere de drugscriminaliteit die Amsterdam tot een “failed city” maken en het jihadistisch terrorisme dat het kabinet niet onder controle heeft.

Mijnheer de voorzitter,Ik zou vandaag mijn bijdrage aan de Algemene Politieke Beschouwingen, tevens mijn maidenspeech, willen wijden aan de democratische rechtsstaat. Mijn beschouwingen zullen zich dan richten op Justitie en Veiligheid, Immigratie en Asiel, Binnenlandse Zaken en Sociale Zaken. Ik zal eerst vertellen waarom.

Wat wij niet delenMijn eigen partij heet “Forum voor Democratie”. Het zou natuurlijk fijn zijn wanneer u allemaal diep doordrongen zou zijn van de juistheid van de ideologie van mijn partij. Dat u allemaal zou weten dat de wereld bestaat uit ongeveer 200 soevereine natiestaten. En dat die natiestaat grenzen nodig heeft. De natiestaat als kwetsbaar vaasje.

Maar ik weet natuurlijk dat ik mijn eigen ideologie niet als gedeeld kan veronderstellen.

In die situatie zitten trouwens alle sprekers vandaag.

Mijn vrienden van de CDA-fractie moeten leven met het feit dat we niet allemaal cultuurchristenen zijn.

Mijn vrienden de VVD moeten leven met het feit dat onze collega’s van de SP of PvdA het liberalisme de verkeerde keuze zullen vinden.

Mijn vrienden van de PVV moeten leven met het feit dat vele collega’s van D66 niet zullen begrijpen waarom je de islam op een hele andere manier zou moeten bekijken dan het christendom, jodendom, boeddhisme of hindoeïsme.

En mijn vrienden van de Partij voor de Dieren moeten constateren dat van diervriendelijkheid tijdens onze debatten weinig overblijft in het restaurant.

Dit is de tragiek van het moderne leven. De tragiek van de diversiteit. 

Wat wij delenMaar er is ook gemeenschappelijkheid en dat brengt mij bij het eigenlijke onderwerp van mijn beschouwingen. Hier begint het goede nieuws, mijnheer de voorzitter, want bij het bestuderen van de begrotingsstukken en de Troonrede viel mij op dat telkens een beroep wordt gedaan op een gedeeld erfgoed dat door niemand ter discussie wordt gesteld. Ik heb geconstateerd dat in al die stukken voortdurend wordt gesproken over – en daar komt het – de “democratische rechtsstaat”. En dat is dus best hoopvol. We hebben ook een gedeeld huis. Het huis van de rechtsstaat.

Over die rechtsstaat zou ik wat Algemeen Politieke Vragen aan u willen voorleggen.

Het verschil tussen een staat en een rechtsstaatDan is de eerste stap die we moeten maken, denk ik, dat een rechtsstaat een staat is. Een staat is een organisatie die als doel heeft het vreedzaam samenleven van een groep van mensen (“de bevolking”) op het grondgebied van die staat. En dat kan alleen als die staat macht en gezag kan uitoefenen op dat grondgebied. Kan de staat dat niet, dan is die staat geen “staat”.

Nu de rechtsstaat. Een rechtsstaat is een staat die heeft besloten zijn eigen macht te laten beperken door het recht.

De rechtsstaat is dus zelfbeperking: een rechtsstaat acht zich aan zijn eigen wetten gebonden. De staat is beperking van ieder ander die de pretentie heeft macht te kunnen uitoefenen op het grondgebied. 

Forum van Democratie is van mening dat de komende jaren een aantal uitdagingen op ons afkomt en die kan je verdelen in:

Uitdagingen voor de staatUitdagingen voor de rechtsstaat

Ik begin met de staat.

De criminele uitdaging voor de staatEr is in de politiek al veel aandacht geweest voor het rapport De achterkant van Amsterdam: een verkenning van drugsgerelateerde criminaliteit (Tops en Tromp). Als je dat rapport gelezen hebt dan kan je toch eigenlijk niet tot een andere conclusie komen dan dat Amsterdam een soort failed state is? Of misschien moeten we zeggen failed city?

Ik heb de indruk dat de bevindingen van dat rapport pas na de moord op advocaat Wiersum echt zijn ingedaald. Van wie is de stad nu eigenlijk? En het is verdraaid moeilijk daarop te antwoorden: van de Amsterdamse wetsgetrouwe burgers.

“De drugsgerelateerde criminaliteit heeft in Amsterdam in vergaande mate vrij spel”. Drugstoerisme. Sterke toename van xtc, cocaïne en amfetamine. Liquidaties. Misdaadjournalisten onder politiebewaking. De Telegraaf kwam dit weekend zelfs met het bericht dat de mocromaffia liquidaties uitvoert voor Iran. Ik kom daar nog op terug.

De plannen van de regering ter bestrijding van de georganiseerde criminaliteitOnze fractie heeft kennis genomen van de brief van de minister van Justitie en Veiligheid van 11 juli 2018 waarin een pakket aan maatregelen wordt gepresenteerd ter bestrijding van de georganiseerde aan drugs gerelateerde criminaliteit die de samenleving ondermijnt. Onze fractie steunt de robuuste aanpak van het kabinet. Maar – en hier komt de vraag die ik wil stellen – gaan al die maatregelen, al die nieuwe wetgeving wel helpen?

Mijn partij heeft grote zorgen niet alleen over de criminele uitdaging, maar ook over de gedoogcultuur, het gebrek aan de bereidheid tot handhaving bij de overheidsinstellingen. Burgemeesters die openlijk uitspreken bijvoorbeeld een boerkaverbod niet te gaan handhaven omdat het niet past bij de stad ondermijnen het respect voor de wet in zijn algemeenheid. Wil de premier afstand nemen van die gedoogcultuur?

De culturele factorTops en Tromp formuleren dat heel goed tussen de regels door wanneer zij schrijven – ik citeer nu – “Het Nederlandse drugsprobleem is in de kern dat drugs wettelijk verboden zijn in een cultuur van gedogen en meer dan dat. Dit schept een ideaal klimaat voor zelfverrijking door criminele groeperingen op ongehoord grote schaal” (p. 53).

Als dit waar is, mijnheer de voorzitter (en ik denk dat het waar is), dan hebben we daar de kern: een cultuur van gedogen. We hebben niet een probleem met de mocromaffia, we hebben een probleem met onszelf.

Dat is een cultureel probleem. En dat valt nog niet met al het geld van de wereld op te lossen; niet met 100 miljoen, niet met 1000 miljoen.

Politiechef Erik Akerboom legt de vinger op de zere plek: “Zolang er vraag is, is er aanbod”.

Dat brengt mij op de vraag: moet niet die vraag naar illegale drugs harder worden aangepakt? Hebben niet Tops en Tromp gelijk in hun – naar mijn smaak wat “weggestopte” – echte conclusie dat wettelijke verboden in een cultuur van gedogen niet helpen?

Dit, voorzitter, is een probleem dat een veel bredere strekking heeft dan alleen de drugs-gerelateerde georganiseerde criminaliteit. En het is een probleem waar wij, als Eerste Kamer, mee te maken hebben. Wij controleren de wetten, zogezegd, op “handhaafbaarheid”. Maar we zouden ook moeten constateren dat werkelijk gehandhaafd moet worden.

De terroristische uitdaging voor de staatTot zover de criminele uitdaging voor de staat. Een tweede uitdaging (naast de criminele) die voorligt voor de staat, betreft het jihadistisch terrorisme. Ik gebruik hier met opzet de officiële overheidsterminologie. Het wettelijk kader ter bestrijding hiervan is voorhanden. Maar functioneert het ook? Hebben we succes?

Het Jaarverslag van de AIVD over 2018 constateert “een toename van incidenten met een jihadistische, terroristische of radicaalislamitische achtergrond.”

De AIVD  verwijst dan naar Jawed S., de 20-jarige Afghaanse asielzoeker, die via Duitsland (denk aan onze open grenzen!) ons land binnenkwam en op 31 december 2018 twee Amerikaanse toeristen neerstak op het Amsterdamse Centraal Station. Naar eigen zeggen, uit wraak omdat Geert Wilders een cartoonwedstrijd wilde organiseren in de Tweede Kamer. Precies vandaag staat nog een andere Pakistaanse verdachte terecht vanwege bedreigingen richting Wilders voor die cartoons.

    Dat brengt mij op de volgende vragen.

Vindt de minister-president dat we door het opengrenzen beleid van de EU nu weerbaarder of kwetsbaarder geworden voor terroristische aanvallen? Wij denken kwetsbaarder. Graag zijn visie.Is de premier het met mij eens dat door de doorwerking van het Marrakesh immigratiepact Nederland kwetsbaarder zal worden voor mensen als Jawed S. en Junaid I.?Is de premier het ook met mij eens dat door de onzekere situatie in Syrië de gerechtvaardigde vrees bestaat van een uitbraak van ISIS-terroristen?Is de premier het met ons eens dat deze IS-terroristen ongeveer zo’n zelfde wereldbeschouwing hebben als Jawed S. en de Pakistaan Junaid I. die vandaag terecht staat?Is de premier het verder met mij eens dat we de afgelopen twintig jaar (van elf september 2001 tot aan 2019) geen significante vooruitgang hebben geboekt bij het beteugelen van het jihadistisch terrorisme?Vindt de premier ook dat landen als Pakistan waar openlijk de Nederlandse vlag wordt verbrand en waar bedreigingen tegenover de leider van de oppositie in de Tweede Kamer schering en inslag zijn niet op zijn minst ter verantwoording moeten worden geroepen? Waarom is dat nog niet gebeurd? Of hebben we iets gemist op het terrein van de stille diplomatie?Voor het ministerie van Onderwijs Cultuur en Wetenschappen en Sociale Zaken lijkt toch ook van belang dat hier een taak ligt voor het Nederlandse onderwijs? Is niet elke uitreizende Syrië-ganger een wandelend bewijs van het falen van ons integratiebeleid? Van ons falende schoolsysteem in de overdracht van democratische waarden? We worden in Amsterdam geconfronteerd met het Cornelius Haga-Lyceum. NRC Handelsblad en Nieuwsuur berichten over Salafistische scholen (“50 onderwijsplekken die salafistisch zijn of er sterk door worden beïnvloed”) waar kinderen wordt geleerd zich af te keren van Nederland (NRC Handelsblad, 10 september 2019).  Die kinderen “krijgen te horen dat mensen met een ander geloof of levensovertuiging de doodstraf verdienen”. Stel je voor! Waarom worden de artikelen 137c en d Sr. (aanzetten tot haat en geweld) hier niet ingezet? Hier hebben we nu eens echte voorbeelden van aanzetten tot haat, discriminatie en geweld op grond van het geloof, of niet-geloof, van een andere groep?Het optreden van de Hofstadgroep uit 2004 is alweer 15 jaar geleden. Maar moeten we niet erkennen dat we te maken hebben met een niet opgelost probleem? Is de premier dat met mij eens? Is de premier het met mij eens dat wanneer de AIVD in 2018 constateert dat de “jihadistische dreiging in West-Europa nog steeds aanwezig is.” (cursivering toegevoegd) het beter zou zijn te zeggen dat in de twintig jaar die sinds 9/11 2001 verstreken zijn de Nederlandse overheid helemaal niet geslaagd is in het onder controle krijgen van deze problematiek? En dat de situatie nu, mede door de internationale migratiebewegingen en het oorlogsgeweld, erger is dan ooit? Dit weekend kwam De Telegraaf met een bericht dat de voortvluchtige crimineel Ridouan Taghi in bescherming zou zijn genomen door Iran. Taghi zou ook Iran hebben geholpen met liquidaties in Europa, ook in Nederland. Zo vloeit de mocromaffia dus over in jihadistisch terrorisme. Zou de regering geen sancties moeten aankondigen tegen de Iraanse staat?

Voorzitter, tot zover heb ik het gehad over de staat, over de monopolistische organisatie van de dwang op het grondgebied van de staat. Een staat die hier faalt, faalt in haar kerntaak.

Is de premier met mij eens dat uit deze voorbeelden blijkt dat we de greep op de staat aan het verliezen zijn?

Daarbij wil ik het laten voor wat betreft de staat. In de Tweede Termijn hoop ik wat vragen te stellen over de rechtsstaat.

De criminele en de terroristische uitdaging voor de rechtsstaatTerroristen en criminelen vormen een uitdaging voor de staat, hebben we vastgesteld, maar ook voor de rechtsstaat.

De moord op de advocaat Derk Wiersum bijvoorbeeld, is ook een uitdaging voor de rechtsstaat. Waarom? Omdat rechtsbijstand door een advocaat essentieel is voor de zelfbeperking van de staat. Wanneer advocaten niet meer bereid, of in staat, zijn kroongetuigen te verdedigen dan verliest de staat vanzelf haar rechtsstatelijke karakter.

Dat mag nooit gebeuren, zeggen we dan in koor. Maar wie raadt zijn eigen dochter of eigen zoon aan deze advocatenklus op zich te nemen als de staat zelf niet bij machte blijkt de criminele uitdaging te weerstaan?

De aanslag van Jawed S. in het Amsterdamse Centraal Station was, net als de moord op Wiersum, óók een aanval op de rechtsstaat.

Waarom? Omdat geweldplegers als S. erin geslaagd zijn zelfs de best beveiligde Nederlander, te weten de heer Wilders, te doen afzien van het organiseren van zijn protestmanifestatie ter verdediging van die vrijheid van kritiek. Mijn vraag: is dat niet vergelijkbaar met de situatie dat geen enkele advocaat meer bereid zou zijn voor een kroongetuige op treden? En zou dit ons, als Eerste Kamer, als hoedster van de rechtsstaat (of vindt u mij nu te theatraal?), niet te denken moeten geven?

We falen niet alleenNu falen we niet alleen. We falen Europees. Misschien wel mondiaal. Denemarken, Frankrijk of de Verenigde Staten van Amerika – ze hebben allemaal geprobeerd het probleem van de aanslag op de vrijheid van expressie door het jihadistisch terrorisme op te lossen. In al deze landen zijn cartoonwedstrijden gehouden (of cartoons gepubliceerd) en overal zijn die afgeblazen omdat de staat niet meer bij machte was de betrokken activisten te beschermen. Maar we moeten ook onder ogen zien, denk ik, dat daarmee artikel 7 van de Nederlandse Grondwet (vrijheid van drukpers) en artikel 10 van het EVRM (vrijheid van expressie) tot een dode letter dreigen te worden. Althans, wel op de punten waarop jihadistische martelaren bereid zijn op te treden. Zij zijn bereid te sterven voor de afschaffing van art. 7 Gw in Nederland. Wij niet voor het behoud daarvan.

Weerbare rechtsstaatIs de premier het met mij eens dat we niet alleen een weerbare staat nodig hebben, maar ook een weerbare rechtsstaat? En als hij dat met mij eens zou zijn (wat ik verwacht), kunnen we dan ook gemeenschappelijke grond vinden ten aanzien van de interpretatie van dat concept “weerbare rechtsstaat”? Laat ik een paar suggesties doen.

Is de premier het met mij eens dat de vrijheid van expressie onder druk staat en de overheid meer in het werk zal moeten stellen om die te verdedigen. De staat dient niet alleen het fysieke territorium van de staat te verdedigen, maar ook het geestelijke erfgoed van een democratie. Daartoe behoort zonder twijfel de vrijheid van expressie.Is de premier het met ons eens dat bij een dergelijke benadering niet goed past dat iemand die de gramschap van jihadistische terroristen over zich heeft afgeroepen ook nog eens door het Openbaar Ministerie wordt vervolgd? Waarom is dat dan gebeurd in de zaak Wilders? Hangt een dergelijk lot ook andere politici boven het hoofd? En waarom is het stiekem gebeurd? De voormalige minister van Justitie beweert dat hij zich niet met de zaak heeft bemoeid, maar dat hebben de ambtenaren van Justitie wel gedaan. Het is hoogst ongemakkelijk dat daarmee op zijn minst de schijn is gewekt van een politiek proces, iets dat in een democratische rechtsstaat niet behoort plaats te vinden.Deelt de premier ook de stelling dat het ironisch is dat bij die aanslag op de vrijheid van expressie nog een nieuwe aanslag gevolgd is door de Europese Commissie die online platforms tot zelfcensuur probeert te bewegen? De Nederlandse regering, in het bijzonder de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, heeft zich aan een implementatie van die plannen gezet in de bestrijding van “desinformatie” of “nepnieuws”. Nu hebben we net voor het reces de informatie gekregen dat onderzoek in opdracht van het ministerie van Biza heeft uitgewezen dat geen buitenlandse desinformatie of nep-actiegroepen zijn gevonden die hebben geprobeerd de Statenververkiezingen of de Europese parlementsverkiezingen van 2019 te beïnvloeden. Dat was wel de verwachting. Moeten we dan niet constateren dat die hele actie rond dat nepnieuws berust op een verkeerde inschatting? Is niet aan het vigerend beleid daarmee de grondslag ontvallen? Inmiddels is die actie tegen desinformatie omgedoopt tot een actie vóór “transparantie”. Maar kan de minister-president uitleggen wat hij daarover verstaat? ThePostonline, De Dagelijkse Standaard en GeenStijl zijn tegen linkse partijen. En daar zijn ze verdraaid transparant in. En de Correspondent en Joop.nl zijn tegen rechtse partijen. Daar zijn ze ook verdraaid transparant in. In die “clash of opinions” moet de regering en ook Brussel toch geen partij kiezen? GeenStijl betitelde onlangs het vooruitzicht van een kabinet Rutte IV als “horror”. Ik mag toch hopen dat de premier daar niet zenuwachtig van wordt. En we hebben toch niet een heel leger aan Brusselse bureaucraten en “fact checkers” nodig om vast te stellen dat het hier om een mening gaat waar ieder zo het zijne van mag denken? In een tijd van toenemende dreiging voor die vrijheid van expressie ervaren wij het als ironisch dat naast het Openbaar Ministerie ook nog eens de Europese Commissie zich opwerpt met pleidooien voor zelfcensuur. In dit geval van de online media. De grens tussen desinformatie en onwelgevallige informatie is flinterdun. Zou de staat en de regering niet juist de vrije uitwisseling van gedachten moeten waarborgen in plaats van bedrijven onder druk zetten beperkende maatregelen te nemen?

Ik zou het bijzonder waarderen, mijnheer de voorzitter, wanneer de premier ook op deze vragen over het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat nog zijn licht kon laten schijnen.

FVD Amsterdam: geen versterkte 'allahu akbar'-oproep in onze stad

Forum voor Democratie Forum voor Democratie PvdA Amsterdam 21-10-2019 13:00

De Blauwe Moskee in Amsterdam-West wil voortaan de islamitische gebedsoproep laten schallen door de buurt, elke vrijdagmiddag. Forum voor Democratie is hier uiteraard op tegen. Fractievoorzitter Annabel Nanninga legt uit waarom. 

De gebedsoproep gaat versterkt over de daken van Amsterdam schallen, zo heeft de Blauwe Moskee bij monde van imam Yassin Elforkani aangekondigd. Er is formeel niets wat de gemeente of rijksoverheid hier tegen kunnen doen. De oproep, die uiteraard in het Arabisch door onze wijken dient te galmen, luidt in het Nederlands:

Allah is de grootste.(Allahu akbar, in het Arabisch.)

Ik getuig dat er geen andere godheid is dan Allah.

Ik getuig dat Mohammed de Boodschapper van Allah is

Kom naar het gebed, Kom naar de verlossing, Allah is de grootste. 

Ik getuig dat er geen andere godheid is dan Allah.

(De zinnen worden tweemaal achter elkaar uitgesproken maar kortheidshalve hier in enkelvoud.) 

Wat is nu het probleem met deze boodschap versterkt rondbazuinen eenmaal in de week? 

Ten eerste is er het simpele feit van de geluidsoverlast. Vervelend voor de buren, en weldra voor alle Amsterdammers. Want na de provocatie van de Blauwe Moskee is het hek natuurlijk van de dam, meerdere moskeebazen hebben aangegeven dit voorbeeld te zullen volgen. Er zal  niet alleen in West, maar ook in andere stadsdelen elke vrijdagnamiddag een koor aan Arabische strijdkreten opklinken. (Opmerkelijk genoeg is de PvdA hier een warm voorstander van, terwijl de sociaaldemocraten normaal gesproken iedere bierfiets, buurtbarbecue of stadsgids met microfoon bedelven onder een laag bezwaren en verboden. Als het de islam betreft, is het voor de PvdA nog altijd alsof Fortuyn en Van Gogh nooit hebben bestaan.)

Want, ten tweede, de oproep is een strijdkreet. De door moslims en islamapologeten vaak gemaakte vergelijking met kerkklokken gaat niet op. Er wordt Amsterdammers straks letterlijk toegeschreeuwd dat er maar één god is, de grootste nog wel, en er is een gebod om naar de moskee te komen. Dat valt uit klokgebeier niet te destilleren, het non-verbaal geklingel van onze kerkklokken kan bovendien van alles aanduiden: het begin van een dienst, een begrafenis, een huwelijk of gewoon simpelweg de tijd.

Ten derde, de islam is abnormaal en allahu akbar is lelijk. Dat zegt althans de imam van de Blauwe Moskee, Yassin Elforkani, zélf. Hij zegt het impliciet in zijn argumentatie om versterkt te willen oproepen tot gebed: 

“We willen de islam normaliseren. We willen laten zien dat Allahu Akbar iets heel moois is. Daarmee kunnen we veel negativiteit wegnemen.”

Kennelijk is de islam op dit moment dus niet normaal en vinden mensen allahu akbar niet fraai, volgens Elforkani. Volkomen terecht, aangezien we de kreet in West-Europa vooral horen in relatie tot gruwelijke aanslagen als in Parijs op concertzaal Bataclan, de boulevard van Nice, de kerstmarkt van Berlijn, een popconcert in Manchester, de redactie van Charlie Hebdo, enfin de lijst is lang en het allahu akbar het Leitmotiv. 

De opdringerige manier van islamiseren die Elforkani voorstaat, past in de strategie van de Moslimbroederschap. Elforkani is geen hard core salafist, hij stond wel op de loonlijst van de Koeweitse overheid. De Blauwe Moskee ontving ook geld van Koeweit, en de moskeegangers kwamen gedurende een ingewikkelde machtsstrijd in 2013 in opstand tegen de conservatieve koers die onder Elforkani en bekeerling Jacob van der Blom werd ingezet.

Het is belangrijk om te begrijpen dat Elforkani geen geweld of intolerantie voorstaat, zijn uitlatingen tegen extremisme maakten hem een graag geziene talkshowgast en leverden hem uit jihadistische hoek bedreigingen op. De wijze van islamiseren die hij belijdt, doet sterk denken aan de islamitische dystopie die Michel Houellebecq schetst in zijn roman Onderworpen. Gaandeweg, met ogenschijnlijk zachte hand, kruipt de islam millimeter voor millimeter voort, nestelt zich, wortelt zich waar ook maar enigszins mogelijk. De niet-islamitische Fransen in de roman zijn de kikkers in de pan water, die langzaam aan de kook komt.

Dat is het patroon dat we hier nu ook zien, in ons Amsterdam, te beginnen in de Blauwe Moskee. Het is geweldloos maar opdringerig, lawaaiig, een schoffering van de slachtoffers van moslimterreur en een pure provocatie bovendien. 

Willen de moskeeën daadwerkelijk aantonen dat een vriendelijke, geïntegreerde vorm van Nederislam bestaat, een islam die niet alsmaar eist, dramt, doordrukt en opdringt, dan zien zij af van de versterkte oproep tot gebed.

Moskeeën zouden net als Nederlandse kerken een klok kunnen luiden. Of de oproeper gaat op de minaret of hangend uit een raam onversterkt zijn strijdkreet letterlijk van de daken schreeuwen. Als zijn god werkelijk de grootste is heeft hij geen versterker nodig om de gelovigen tot zich te laten komen. 

Interview met Paul Cliteur: FVD klaar voor het nieuwe jaar!

Forum voor Democratie Forum voor Democratie CDA PvdA GroenLinks Partij voor de Vrijheid Partij voor de Dieren Nederland 31-08-2019 19:45

Prof. dr. mr. Paul Cliteur (1955) is fractievoorzitter van Forum voor Democratie in de Eerste Kamer. Hij is hoogleraar aan de Rechtenfaculteit Leiden en auteur van tientallen boeken over o.a. dierenrechten, multiculturalisme, immigratie en vrijheid van meningsuiting. Hij was columnist van TV-programma Buitenhof en leidde als docent een hele generatie nieuwe denkers & doeners op, waaronder Amos Guiora, Bastiaan Rijpkema, Thierry Baudet en Ayaan Hirsi Ali.

De Senaatsfractie van FVD heeft deze zomer drie leden verloren. Is dat een groot verlies voor de partij?Het is natuurlijk altijd jammer wanneer je niet meer de grootste bent in de Senaat maar de op één na grootste. Tegelijkertijd was het, denk ik, ook min of meer onvermijdelijk.

Kunt u dat uitleggen?Nu het zeker is dat drie leden van de Senaatsfractie een eigen groep zijn begonnen voel ik me vrijer om daarover te spreken. Laat ik proberen het uit te leggen. We zijn begonnen op 11 juni 2019 met een tijdbommetje binnen de fractie: een uit zijn functie gezette voormalig penningmeester had een groot conflict met het partijbestuur maar die voormalig penningmeester maakte tevens deel uit van de Senaatsfractie. Dat conflict tekende vanaf het begin de verhoudingen binnen de fractie. De overgrote meerderheid van de fractie, ik ook, wilde dit conflict achter ons laten. In de Senaat zouden we opnieuw gaan beginnen met elkaar. Dat hebben we ook serieus geprobeerd. Maar dat is niet mogelijk gebleken. Het eendrachtig functioneren van de fractie werd bemoeilijkt omdat Otten onophoudelijk op de kwestie terugkwam: in het fractieoverleg, buiten het fractieoverleg, zelfs tijdens een borrel op het Plein aan het einde van de dag. Otten domineerde ieder gesprek, iedere vergadering op een volstrekt onwerkbare manier. Ik begrijp dat wel; Otten was geobsedeerd geraakt door zijn verloren machtspositie. Maar het was voor de Senaatsfractie ook onwerkbaar.

Het conflict kon niet worden bijgelegd?Voor mij was een probleem dat nog steeds een intern onderzoek liep naar het gedrag van Otten als penningmeester. Ik hoorde steeds meer opmerkelijke verhalen over onverantwoorde betalingen, verdwenen kasgelden, absurde verloningsafspraken met vriendjes - enfin, ik hoef dat hier niet allemaal te herhalen, het staat allemaal op de website van FVD. Ik vond dat we dat rapport moesten afwachten en kijken wat de visie was van het partijbestuur. Iemand die daar heftig op tegen was, was Dorien Rookmaker die ook deel uitmaakte van de senaatsfractie. Zij wilde dat een “onafhankelijke derde” een onderzoek naar het gedrag van Otten zou verrichten. De resultaten van dat onderzoek zouden dan door het partijbestuur moeten worden overgenomen. En daaruit zou ook het partijbestuur conclusies moeten trekken. Dus als de “onafhankelijke derde” zou hebben gezegd dat het gedrag van Otten er mee door kon, zou het partijbestuur moeten aftreden. Ik vond de plannen van Rookmaker totaal onrealistisch, naïef en onwerkbaar. De starre hardnekkigheid waarmee ze daaraan vasthield was verontrustend. Wat zij voorstelde zou uitlopen op een catastrofe - alleen al omdat het maanden zou duren. De pers zou op de accountantsverklaring met beperking zijn gedoken en dan uiteraard géén voorgewende onkunde hebben gehad om de ernstige bevindingen daarin te lezen. Want dat was natuurlijk het probleem van het partijbestuur: de jaarrekening moest worden gepubliceerd, en uit die jaarrekening spraken ernstige feiten. Dat het bestuur zijn verantwoordelijkheid heeft genomen vind ik zeer te prijzen - zo hoort dat in een vereniging. Otten had de mogelijkheid om in verweer te gaan en om daarna nog, in tweede instantie, bij de Commissie van Beroep - precies die “onafhankelijke derde” waar Dorien zo naar verlangde! - een verdediging te voeren. Hij deed niets van dat alles. Hij ging smijten met modder.

En tijdens die wanstaltige vertoning bleken voor mij steeds duidelijker twee dingen: (1) dat het partijbestuur juist had gehandeld (want Otten ontkende geen enkele beschuldiging maar overschreeuwde zich met verwijten die geen enkele FVD-er met het hart op de juiste plek ooit richting de partij zou maken), en (2) dat Rookmaker de visie van Otten volledig had overgenomen. Tot in de kleinste details herhaalde zij bij onze fractiebesprekingen steeds de ongeloofwaardige verklaringen en halfbakken excuses die ik ook van Otten al vele keren had gehoord. 

En toen wierp ze zich op als “bemiddelaar”. Ik heb haar daarbij veel succes gewenst, maar begon ernstig te twijfelen toen zij breed in de pers kwam aanzetten met de mededeling dat Baudet haar bemiddelingspoging had afgewezen terwijl Otten daar - verrassing! - wél voor open stond. Dit was meer stemmingmakerij dan bemiddeling. Eén van de kenmerken van een “bemiddelaar” is immers dat die zich onpartijdig opstelt en ook niet voortdurend de media opzoekt om partijen onder druk te zetten. Bovendien: hoe had Baudet, als lid van het partijbestuur, zo’n aanbod überhaupt kúnnen aanvaarden? Wij zijn een democratische vereniging, we hebben procedures voor royement. Die procedures moeten worden gevolgd, en die zíjn ook keurig gevolgd. De partijleider kan en mag daar niet zomaar in gaan roeren, en dat heeft Baudet - geheel terecht - dus ook niet gedaan. Dat Rookmaker dacht dat zij die procedure wel even op hoge poten omver kon werpen, pleit niet voor haar rechtsstatelijke intuïtie, to put it mildly.

Hoe schadelijk voor de positie van FVD is het dat nu in de EK drie senatoren hebben aangegeven een eigen Groep Otten te vormen? Ik denk dat die schade voornamelijk zit in de symboliek. Het was symbolisch natuurlijk leuk dat FVD de grootste was in de senaat. Maar we moeten ook realistisch zijn:  het kabinet kan voor elk wetsvoorstel dat de Tweede Kamer passeert op steun van 32 senatoren rekenen (de senatoren van de coalitiepartijen). Voor een meerderheid heb je 38 nodig. Dus men komt zes zetels tekort. Waar kan men die zes zetels steun verwerven? Bij alle EK-fracties met meer dan zes zetels. De PvdA heeft zes zetels. GroenLinks acht zetels. FVD negen zetels. Ook met combinaties van fracties kan men die zes stemmen krijgen, bijvoorbeeld bij de PVV (5), SP (4), PvdD (3). Dat FVD negen zetels in de Senaat heeft is een enorme prestatie voor een partij die nog zo jong is. Het CDA heeft ook negen zetels, maar die heeft wel 39 jaar de tijd gehad om dat te bereiken.

Wat betekent het ontstaan van de Groep Otten voor de interne verhoudingen binnen de EK-fractie van FVD?Eerlijk gezegd denk ik dat we van een zware last zijn verlost. Toen het partijbestuur besloot om Otten het lidmaatschap te ontnemen stond de EK-fractie voor een keuze. Kunnen wij iemand in de fractie handhaven die geen lid meer is van FVD? Voor negen van de twaalf fractieleden was het onmiddellijk duidelijk dat zoiets onmogelijk is. Alleen Rookmaker was ertegen dat Otten uit de fractie werd gezet en De Vries, op vakantie en telefonisch onbereikbaar, reageerde niet op de kwestie.

Acht u het mogelijk dat meer senatoren Rookmaker en De Vries zullen volgen? Dat acht ik uitgesloten. Uit de situatie zoals ik die hierboven heb geschetst blijkt wel hoe de verhoudingen liggen. Wanneer op 9 september het reces eindigt gaat de FVD fractie van start onder een veel gelukkiger gesternte dan op 11 juni. We hebben elkaar leren kennen, teambuilding in de praktijk gehad, en we weten wat we aan elkaar hebben. In de EK fractie waren Otten en De Vries sowieso risicofactoren. Zij zaten aan elkaar vastgeklonken, ook financieel, zoals we in het jaarverslag hebben kunnen lezen. Het was voor hen blijkbaar onmogelijk om een nieuw leven te beginnen als senator, om afscheid te nemen van de financiële voordelen die hoorden bij het penningmeesterschap van Otten en een nieuwe positie te aanvaarden in de partij. Senatoren controleren de wetgeving die de TK heeft aangenomen, houden speeches in de Eerste Kamer, dat is iets heel anders dan het organiseren van een campagne om leden te werven. Otten en De Vries zijn nooit uit hun oude rol gekomen. 

De situatie met Rookmaker is weer een heel andere. Rookmaker is gefrustreerd dat zij haar zin niet heeft gekregen met de hoogmoedige bemiddelingsvoorstellen die zij heeft gedaan. Dat spijt mij voor haar, maar haar voorstellen waren naïef en onwerkbaar. De Groep-Otten wordt ook niet bij elkaar gehouden door gemeenschappelijk gedeeld gedachtegoed of door een partijprogramma, maar door boosheid over hoe men zich behandeld voelt. Voor Otten is dat boosheid dat hij uit het lidmaatschap van de partij is gezet. Voor De Vries boosheid dat hij zijn baan als persvoorlichter en chauffeur voor de TK-fractie is kwijtgeraakt. Voor Rookmaker boosheid dat haar voorstellen niet worden overgenomen. De groep-Otten zal straks met een heel bijzondere situatie worden geconfronteerd, namelijk dat als drie mensen iets moeten beslissen twee mensen ergens voor kunnen zijn en ééntje tegen. Die ene persoon wordt dan geacht niet meteen interviews in De Telegraaf en NRC Handelsblad te geven om alsnog het eigen gelijk binnen te halen. Sommige mensen kunnen dat, anderen niet. Het lijkt mij een interessant sociaal experiment om te zien of de groep-Otten een nieuwe politieke beweging kan worden, maar eerlijk gezegd geloof ik dat niet. In de enorme energie van Otten in het opzetten van een partij geloof ik zeker, in het bijeenhouden daarvan geloof ik niet. Bovendien heeft de Groep-Otten nog het zwaard van Damocles boven het hoofd dat bij een Brexit Rookmaker een zetel in het Europarlement kan claimen. Dan verliest die Groep-Otten dus weer een lid. En op basis van wat ik van haar heb gezien in de vier weken dat we in de EK hebben gefunctioneerd sluit Rookmaker nooit iets uit.

Dus u gelooft wel in een voorspoedige afloop van de hele kwestie? Eerlijk gezegd is het voor mij een opluchting dat de zaak voorbij is. Ik heb ook hoge verwachtingen van het team dat er nu zit. Paul Frentrop heeft een voortreffelijke maiden speech gehouden in de Eerste Kamer. Lennart van der Linden is een groot politiek talent met scherp oog voor bestuurlijke verhoudingen. Nicki Verweij, de secretaris van de fractie, munt uit door een heldere visie, ook wanneer het om lastige kwesties gaat. Otto Hermans gaat onze club straks versterken. Fijn! Loek van Wely, de schaakkampioen die nu over justitie gaat, prachtige interviews geeft – het kan niet beter. Toine Beukering, een man met een geweldige ervaring in het leger. Bob van Pareren steunpilaar voor ons allemaal. Annabel Nanninga die ik al bewonderde als columniste voor TPO voordat ik met haar direct mocht samenwerken als collega in de EK en Johan Dessing als nieuwe compagnon: ik vind het een fantastische club. FVD in de Eerste Kamer is helemaal klaar voor het nieuwe parlementaire jaar.