Poliflw

In de Alkmaarse raadsvergadering van 18 april wordt het plaatsen van kleine boerderijmolens besproken. Leefbaar Alkmaar-commissielid John Hagens uit Stompetoren vindt de regels te strikt en betuttelend.

Sinds eind 2020 zijn kleine windturbines met een maximale ashoogte van 15 meter toegestaan in het landelijk gebied in de provincie Noord-Holland, zoals de Schermer. Deze kleine windturbines maken het mogelijk om te voorzien in de eigen energiebehoefte van boerderijen en dragen bij aan het realiseren van de gemeentelijke duurzaamheidsdoelstellingen. Bovendien kan het faciliteren van kleine windturbines een bijdrage leveren aan de doelstellingen voor duurzaamheid voor bedrijven. Kleine windturbines zijn bedoeld voor individueel gebruik en dragen weliswaar niet wezenlijk bij aan de opgave voor grootschalige energieopwekking. Maar zij hebben wel een belangrijk aandeel in een toekomstbestendig landelijk gebied. Tegelijkertijd is het ook nodig om de leefbaarheid, het natuurlandschap en de cultuurhistorische kwaliteit van de omgeving te behouden door zorgvuldig toe te zien op de inpassing en vormgeving van deze kleine windturbines.

John Hagens: ,,In het nieuwe beleidskader is echter sprake van disbalans en een te rigide inperking van de mogelijkheden van agrarische ondernemers om hun bedrijfsvoering te verduurzamen. Met name het feit dat in het beleidskader wordt uitgegaan van een minimale afstand van 1 kilometer afstand van de Schermer- en Beemsterringvaart- en dijk maakt dat veel agrarische ondernemers die een bedrijf hebben binnen een straal van 1 kilometer van de Schermer- en Beemsterringvaart- en dijk geen kleine windturbine kunnen aanvragen en realiseren.

Natuurlijk moeten we zorgvuldig omgaan met de ringvaarten en de dijken die de randen van de droogmakerij markeren en beeldbepalende lijnen in het landschap vormen. Door een veilige afstand van 200 meter te nemen voor het bewaken van deze markante en beeldbepalende lijnen zijn deze voldoende beschermd. Als gevolg hiervan komen echter wel een aanzienlijk groter aantal agrarische ondernemers in het gebied in aanmerking om met succes een eventuele aanvraag voor een kleine boerderijmolen op hun erf in te dienen.

Verder vinden wij het onjuist om de Starnmeerpolder tot een gebied te verklaren waar (uiterst) terughoudend zal worden omgegaan met aanvragen voor kleine windturbines. De Starnmeerpolder wordt doorkruist door het 150 KV Hoogspanningsnetwerk en er staan hoogspanningsmasten. Die hoogspanningsmasten zijn meer horizonvervuilend in het landschap in onze ogen dan wanneer daar een enkele of een paar agrariërs zouden besluiten tot het aanvragen en realiseren van een kleine windmolen in een ensemble op hun erf.

Tenslotte zien wij graag op basis van recente akoestische rapportages en recente publicaties de minimale afstand ten opzichte van een gevoelige gebruiksfunctie zoals een woning, deze minimale afstand verhoogd naar 120 meter in plaats van de 100 meter zoals die wordt voorgesteld.”

Foto: boerderijmolentje aan de Noordervaart

In de raadsvergadering van 4 maart diende Leefbaar Alkmaar een motie in over de spitspaal op de Herenweg. Sinds 2009 is de Herenweg in de ochtendspits van 6.00 tot 9.00 uur afgesloten door middel van een beweegbare paal. Er zijn sinds enkele jaren klachten van ouders, met name uit de wijk De Nollen, die na 2009 gebouwd is, dat zij door deze paal hun kinderen niet met de auto naar de basisschool in Sint Pancras kunnen brengen, een afstand van anderhalve kilometer. Onder de bewoners van de Herenweg is onrust ontstaan over een proef om bewoners van de wijk De Nollen pasjes te geven zodat zij de spitspaal in de ochtendspits kunnen passeren.

De geschiedenis van de plaatsing van deze spitspaal gaat terug tot 1997. Omwonenden hebben daarmee het idee al ruim 25 jaar strijd te voeren voor behoud van de leefbaarheid en veiligheid op de Herenweg. Zij hebben recht op duidelijkheid en een betrouwbare overheid. De bewoners van De Nollen waren bij oplevering van de wijk op de hoogte van bestaan, nut en noodzaak van de spitspaal. Nut en noodzaak met name liggen in het creëren van een veilige omgeving voor fietsers, waaronder veel schoolgaande kinderen, tijdens de spits.

In de pilot wordt gekeken naar het effect van het verlenen van pasjes op het totale aantal verkeersbewegingen op de Herenweg per etmaal. Dit is feitelijk de verkeerde vraag, aangezien de spitspaal alleen effect heeft op het aantal verkeersbewegingen in de spits. Hiermee verslechtert de veiligheid voor fietsers significant.

In de motie riep Leefbaar Alkmaar op om de proef af te gelasten en de spitspaal op de Herenweg definitief te laten staan. Mede-indieners van de motie waren GroenLinks, PvdA, SP en Partij voor de Dieren. In de raadsvergadering werd de motie van Leefbaar Alkmaar verworpen. D66, BAS, OPA, VVD, Seniorenpartij en CDA stemden tegen.

Leefbaar Alkmaar-raadslid Mieke Biesheuvel laat haar licht schijnen over de raadsdebatten over de opvang van asielzoekers in Alkmaar.

,,Begin januari werd er dan ‘eindelijk’ een klap gegeven op de plannen om het oude belastingkantoor aan de Robonsbosweg gedeeltelijk opnieuw open te stellen voor asielzoekers. Er is plek voor maximaal 150 mensen, de rest van de ruimte is voor andere doelgroepen bestemd. Tijdens deze raadsvergadering werd duidelijk dat de veelbesproken spreidingswet in de Eerste Kamer een meerderheid zou halen. De wet is per 1 februari ingegaan en gemeenten hebben tot november de tijd om hun plannen, via de provincie, in te dienen bij de staatssecretaris. Een schatting van het AD geeft aan dat er voor Alkmaar een taakstelling van ruim 600 asielzoekers zal zijn.

Twee weken later werd het onderwerp aan de agenda van de raadsvergadering toegevoegd, want verschillende partijen wilden weten van het college wat de plannen zijn nu die spreidingswet er definitief komt. Er zal plek gezocht moeten worden voor nog eens 450 asielzoekers, op één grote of meer waarschijnlijk meerdere kleinere locaties binnen de gemeente. Het antwoord van het college was echter verbijsterend: ze gaan niets doen en wachten af tot in december duidelijk is of er werkelijk dwangmaatregelen zullen komen. Zij willen eerst het traject aan de Robonsbosweg afmaken en zich daarná pas richten op de taakstelling van de spreidingswet. Aangezien de verwachting is (door de wethouder zelf gesteld in het Noordhollands Dagblad in oktober jl) dat het pand pas eind 2024 gereed is voor de komst van asielzoekers, zal het college op deze wijze nooit vóór november 2024 met concrete plannen voor de spreidingswet komen.

In het coalitieakkoord staat echter: ‘Mocht de spreidingswet in werking treden, dan wordt daar uitvoering aan gegeven. Voor Alkmaar betekent dit geen uitbreiding van de Robonsbosweg, maar elders in Alkmaarse wijken of dorpen.’ Het antwoord en de stellingname van het college staat dus haaks op het coalitieakkoord. Een motie om alvast te onderzoeken welke plekken geschikt zouden kunnen zijn voor opvang is weggestemd en een motie voor algemene participatie over alle inwoners van Alkmaar om te peilen hoe bepaalde wijken kijken tegen opvang in hun wijk en hun wensen en bedenkingen vooraf alvast in kaart te brengen haalde het ook niet.

Het college gaat niet pro-actief aan de slag met de spreidingswet en neemt hiermee niet de verantwoordelijkheid die zij zeggen te nemen in het coalitieakkoord. Het college kijkt weg, steekt de kop in het zand, in de hoop dat de spreidingswet daarmee ook verdwijnt. Maar zo werkt het niet. De wet is aangenomen en zal moeten worden uitgevoerd. De asielzoekers zullen er komen, met een bonus als het college van Alkmaar pro-actief plekken beschikbaar stelt, of met een boete als zij niets doet of te laat is.

Leefbaar Alkmaar hoopt, en verwacht, dat dit college alsnog tot inkeer komt en zich wel actief gaat inzetten om vóór november 2024 met een goed plan te komen om die ruim 450 asielzoekers te kunnen opvangen binnen de gemeente. Uit morele verplichting, uit humanitaire overwegingen, en om geen flater te slaan in de provincie en omliggende gemeenten. Al was het maar omdat Alkmaar er een financiële bonus mee kan binnenhalen die vrij te besteden is (bijvoorbeeld om zwembad de Hoornse Vaart te kunnen vernieuwen, waar alle Alkmaarders profijt van hebben).”

In de raadsvergadering van 8 januari diende Leefbaar Alkmaar, met BAS en OPA, een nieuwe motie in om jongerenhuisvesting te stimuleren. Jongeren moeten door hun korte inschrijfduur vaak lang wachten op een huurwoning, terwijl Alkmaar toch graag jongeren tot de gemeente wil binden. Er wordt nu gepleit dat jongeren voorrang kunnen krijgen bij het toewijzen van huurwoningen. Naast jongeren zouden wellicht ook andere groepen voorrang kunnen krijgen. Daarbij wordt gedacht aan leerkrachten, verplegers of politiemedewerkers. Deze motie werd in de gemeenteraadsvergadering van 8 januari unaniem aangenomen. Hoe de voorrang exact vorm gaat krijgen, is nog niet concreet. De wethouder gaat er mee aan de slag met zijn ambtenaren en de woningbouwverenigingen.

Het college stelde in de raadsvergadering van 18 december voor om de Wet Voorkeursrecht Gemeenten in te stellen aan de Oostrand van Alkmaar.

Het betreft het gebied ten weerszijden van de N242 naar Heerhugowaard. Dat betekent dat de gemeente als eerste die percelen mag kopen als ze te koop worden aangeboden. Juristen bij de gemeente adviseerden het college om de Wet Voorkeursrecht Gemeenten toe te passen in dit landelijke gebied.

Leefbaar Alkmaar stelde dat de afspraken bij de gemeentefusie met de gemeente Schermer in 2015 niet geschonden mochten worden. In het fusiedocument is vastgelegd dat het polderlandschap van de Schermer open moest blijven. Als je projectontwikkelaars hun gang laat gaan in dit gebied, worden we wellicht geconfronteerd met ongewenste ontwikkelingen. Daarom bracht Leefbaar Alkmaar een motie in waarin wordt gepleit voor een peiling onder de inwoners over dit gebied. De inwoners van Schermer mogen dan hun mening geven over het voormalige Schermer deel van het gebied en inwoners van Oudorp mogen meepraten over het Oudorper deel.

Met de WVG houdt de gemeente nadrukkelijk de regie in dit gebied. De motie van Leefbaar Alkmaar om de mening van de burgers te peilen werd unaniem aangenomen.

Op 12 december sprak de raadscommissie over de opvang van asielzoekers in Alkmaar. In dat debat voerde namens Leefbaar Alkmaar raadslid Mieke Biesheuvel het woord. Hieronder haar bijdrage.

,,Het college heeft een nieuw plan voor de opvang van asielzoekers in het voormalige gebouw van de belastingen aan de Robonsbosweg gepresenteerd. Het plan van het huidige college is op punten verschillend met het plan van het vorige college dat we afgelopen winter zouden bespreken.

In het nieuwe plan komt huisvesting voor ontheemde Oekraïners niet meer voor. Waar zullen zij naartoe moeten wanneer de locatie het voormalige ING-gebouw aan de Wognumsebuurt voor hen zal sluiten? In het vorige plan was het de bedoeling om rechtstreeks het aanmeldcentrum in Ter Apel te kunnen verlichten door de locatie Robonsbosweg in te richten als centrale ontvangst locatie (COL). Hier zouden asielzoekers hun eerste screening krijgen en maximaal twee weken in Alkmaar verblijven om daarna door te stromen naar reguliere AZC’s elders in het land. In de periode van de COL zouden asielzoekers geen gebruik hoeven maken van Alkmaarse zorg- en onderwijsvoorzieningen omdat alles intern door het COA georganiseerd zou worden.

In het nieuwe plan echter wordt de Robonsbosweg weer een regulier AZC, zoals het ook was in de periode 2016-2018. Asielzoekers verblijven op deze locatie zolang hun procedure voor een verblijfsstatus in behandeling is. De ervaring uit de vorige periode is dat – door verschillende oorzaken – de procedureperiode van enkele maanden tot zelfs twee á drie jaar kon oplopen. Al die tijd hebben deze asielzoekers het recht om gebruik te maken van zorg. Tandartsen, huisartsen, specialistische zorg in het ziekenhuis en bij de GGZ. Maar die zorg staat al behoorlijk onder druk met te weinig personeel en hoge werkdruk; en zal het college met deze vorm van opvang nóg meer onder druk zetten.

Dit geldt natuurlijk ook voor het onderwijs. Kinderen moeten zo snel mogelijk naar een taalklas op het reguliere onderwijs, maar ook die taalklasjes staan al onder druk, onder meer door de komst van de Oekraïense kinderen. Het onderwijs heeft een behoorlijk probleem met een lerarentekort en de instroom van nog meer kinderen in de Alkmaarse scholen zal het probleem alleen maar vergroten.

Maar het grootste verschil zit ‘m in de plannen om het pand aan de Robonsbosweg te willen kopen. Daar zijn nogal wat kosten mee gemoeid. In het raadsvoorstel staat letterlijk: ‘Alkmaar draagt de financiële consequenties van de niet sluitende businesscase, waaronder de financiële consequenties van de aankoop, verbouwing en exploitatie’. Daar het pand zich in slechte staat bevindt zal dat een behoorlijke kostenpost worden!

We hebben niet zo lang geleden een miljoenenbezuiniging op jeugdzorg behandeld en het terugduwen van extra hulp voor Alkmaarders met een smalle beurs, maar nu willen we wel miljoenen investeren in de aankoop van een klomp stenen? Het is maar waar dit Alkmaarse college de prioriteiten legt.

Volgens de geldende tijdelijke bestemming wonen is wonen voor de beoogde doelgroepen voor zeven jaar mogelijk, maar volgens de plannen wil het college de asielzoekers maar tot 2030 huisvesten. In een krantenartikel van 30 oktober spreekt wethouder Schouten dat de eerste asielzoekers op z’n vroegst pas over een jaar kunnen komen. De kans is dus groot dat pas in 2025 asielzoekers op de Robonsbosweg zullen wonen. Daarmee is een AZC op deze locatie dus voor maximaal vijf jaar, en niet voor zeven jaar zoals het college ons graag doet geloven. Dan is er een verlenging van huisvesting voor drie jaar mogelijk voor de ‘Alkmaarse doelgroepen’, maar dus niet meer voor het COA om asielopvang te verlengen.

Kortom dit plan is vooral gericht en voornemens om huisvesting voor de eigen Alkmaarders te realiseren, en helemaal niet vanuit humanitair oogpunt iets te doen aan de opvang van asielzoekers. Deze conclusie heeft Leefbaar Alkmaar doen besluiten niet in te stemmen met de geformuleerde uitgangspunten en dus met dit raadsvoorstel.”

Leefbaar Alkmaar heeft in de gemeenteraadsvergadering van 23 november een motie ingediend, waarin wordt bepleit dat de rijrichting op de Nieuwlandersingel en de Baansingel niet wordt gewijzigd. Die motie haalde een ruime meerderheid in de raadsvergadering.

Er wordt door enkele partijen lange tijd bepleit dat er een proef wordt gedaan om de rijrichting op de Nieuwlandersingel en de Baansingel tussen de Adelbertusschool en de Vondelstraat om te draaien. Die proef wordt voorgesteld door verkeersadviesbureau DTV. Dat houdt in dat autoverkeer vanuit het Emmakwartier niet meer rechtdoor over de Nieuwlandersingel en Baansingel naar de Vondelstraat kan rijden. Dat autoverkeer zal via de Lyceumstraat of de Blekerskade richting de Vondelstraat moeten rijden.

De gemeenteraadsfractie van Leefbaar Alkmaar vindt dit een onzalig en ondoordacht plan. Het kruispunt bij de Adelbertusschool zal erg druk worden. Er komt daar autoverkeer vanaf de Vondelstraat met in tegenovergestelde rijrichting verkeer vanuit het Emmakwartier. Voorts zijn de Lyceumstraat en de Blekerskade niet ingericht als doorgaande wegen.

De raadsfractie van Leefbaar Alkmaar stelde dat de rijrichting op de Nieuwlandersingel en de Baansingel niet gewijzigd moet worden. In de Lyceumbuurt was onrust ontstaan over de eventuele proef. Het gevolg van deze proef zou zijn dat er sluipverkeer door de Lyceumbuurt gaat rijden. Ook de Adelbertussschool en PCC Lyceum maakten duidelijk dat ze deze proef niet wilden.

Leefbaar Alkmaar verzocht het college om het rapport van DTV, waarin deze proef wordt voorgesteld, definitief in de prullenbak te deponeren en de verkeersoverlast op de Nieuwlandersingel in het gedeelte van de Lyceumbuurt op te lossen bij de herinrichting van de straat. Daarbij aantekenend er zorg voor te dragen dat deze oplossing de mobiliteitsvisie die nu ontwikkeld wordt niet wordt gehinderd.

Op 2 november had in de gemeenteraad het debat plaats over de begroting van de gemeente Alkmaar voor 2024. Hier de tekst van fractievoorzitter Maya Bolte.

,,Het is in deze tijd niet eenvoudig om een acceptabele begroting op te stellen. In 2026 gaat het Rijk 3 miljard bezuinigen op het Gemeentefonds. Dat hangt als een zwaard van Damocles boven de gemeentelijke financiële huishouding. Daar moeten we nu al op inspelen. Dat nu toch een sluitende begroting is gepresenteerd door het college is enerzijds een compliment waard. Anderzijds zijn we absoluut niet tevreden over de keuzes die het college heeft gemaakt.

Leefbaar Alkmaar is geschrokken van de miljoenenbezuiniging op de jeugdzorg. Daar is sprake van lange wachtlijsten. In de inleiding van de programmabegroting wordt door het college gesteld: ‘Alkmaar begeeft zich op het gebied van jeugdbeleid beduidend aan de bovenkant van het uitgavenniveau vergeleken met het landelijke beleid. De komende periode gaan we ons inzetten om dit op een meer evenwichtig niveau te brengen’. Dat betekent in de praktijk dus dat het Alkmaarse college miljoenen gaat bezuinigen op jeugdzorg. Dat zou ondervangen worden door de inzet van jeugdconsulenten. Dat klinkt mooi, maar wij denken dat de praktijk heel wat weerbarstiger zal blijken. Een dergelijk grote bezuiniging op de jeugdzorg is voor Leefbaar Alkmaar een heilloze weg.

Ook op het gebied van huisvesting laat het college jongeren in de steek. Onze motie om in de huisvestingsverordening extra in te zetten op starters van 23 tot 30 jaar vond geen vruchtbare grond bij het college en de coalitiepartijen. We moeten juist ons best doen om de jongeren in de stad en in de dorpen te houden door ze betere kansen te geven op de woningmarkt.

Leefbaar Alkmaar maakt zich zorgen over de ambtelijke organisatie. In plaats van het ambtelijk apparaat te verstevigen koerst het college op ‘kansrijke projecten’. Dat kan toch niet waar zijn. Zo blijf je bureaus inhuren om taken uit te voeren. De een komt en de ander gaat en de samenhang is ook vertrokken.

We gaan de komende jaren flink bouwen op de oevers van het Noordhollands Kanaal. Leefbaar Alkmaar hecht er zeer aan dat die projecten ook kwalitatief van hoog niveau zijn. We zijn dan ook blij met de intentie van het college om te benadrukken dat er voldoende groen rond deze nieuwbouw aangelegd moet worden. Dat de aanplant van 5000 extra bomen over wat meer jaren wordt gespreid, vindt Leefbaar Alkmaar jammer, maar we hebben daar wel begrip voor. Het idee voor een woonwijkje in de polder ten oosten van Oudorp vinden wij interessant.

Leefbaar Alkmaar is tevreden dat het dorpenbeleid van het vorige college wordt voortgezet. De dorpen hebben in de vorige raadsperiode de indruk gehad dat ze onvoldoende aandacht kregen van het gemeentebestuur. Met de plannen voor dorpshuizen in Stompetoren en Schermerhorn is een goede stap gezet om de leefbaarheid in de dorpen te waarborgen. Voorts hoopt Leefbaar Alkmaar dat de bouw van Stompetoren-West eens van start kan gaan. Stapsgewijze uitbreiding van het dorp is essentieel om het voorzieningenniveau op peil te houden.

Dan het sociale gezicht van de coalitie. Dit valt echt bar tegen, hebben we de laatste tijd gezien. Het armoedebeleid geldt straks niet meer voor de groep inwoners tussen de 120 en 150 procent van het sociaal minimumloon. Voor de AlkmaarPas geldt helaas hetzelfde. Deze groep mensen heeft het moeilijk in deze tijd van inflatie, hogere energieprijzen en dergelijke. Bestaanszekerheid is het modewoord in de landelijke politiek. Ook in Alkmaar moet dat voorop staan, maar de praktijk leert dat het college en de coalitiepartijen deze groep tussen de 120 en 150 procent van het sociaal minimum in de kou laat staan.

Wat betreft de opvang van asielzoekers doet het college niet meer dan het strikt voorgeschrevene. Kinderen op de vlucht konden niet op Alkmaarse steun rekenen. Dat doet gewoon pijn. Over de toekomst van het voormalige belastinggebouw aan de Robonsbosweg bestaat nog steeds veel onduidelijkheid. Dit duurt wel erg lang allemaal.

De wereld wordt steeds digitaler. Toch moeten we er rekening mee blijven houden dat een behoorlijke groep mensen, veelal ouderen, niet zo bekwaam is op de digitale snelweg. Fysieke ondersteuning op het stadskantoor of in de bibliotheek moet gehandhaafd blijven.

Leefbaar Alkmaar kijkt uit naar het mobiliteitsplan van het college. Er zullen knopen doorgehakt moeten worden over de bereikbaarheid van de stad, fietsveiligheid en de inrichting van wegen. Daarbij moeten we zeker ook kijken naar het prijskaartje dat aan de verschillende ingrepen komt te hangen. Je kunt geld maar één keer uitgeven. In dat kader geeft Leefbaar Alkmaar liever meer geld uit voor het minimabeleid dan aan een 140 miljoen euro kostende Bestevaer-autobrug. De wethouder heeft tot nu toe goed gehandeld door niet hap-snap op enkele punten aan de gang te gaan. Het geheel moet goed op elkaar worden afgestemd in de mobiliteitsvisie. Inspraak van alle belanghebbenden is daarbij uiterst belangrijk.

We zijn content over de inzet van de wethouder om het openbaar vervoer rond Alkmaar op peil te houden. Dat is een lastige klus, weten we uit ervaring. Een intercity naar Haarlem is toch wel het minste wat je mag verwachten van de NS. Het is een goede actie om beter openbaar vervoer te bepleiten samen met andere organisaties en bedrijven. Het busverkeer is nog veel erger aan het verschralen dan de treinen en juist dát vervoer heeft de functie stad en dorpen met elkaar te verbinden. Hierbij zouden we niet alleen moeten inzetten op behoud, maar juist ook op investering. Willen we de binnenstad verkeersluw maken en de wegen rondom Alkmaar doorstroombaar houden, dan móet er geïnvesteerd worden in het openbaar vervoer.

Resumerend: Er zitten zeker goede elementen in de begroting, maar op sociaal gebied scoort het college een onvoldoende. Dat het college en de coalitiepartijen geen extra inspanning willen plegen op het gebied van jongerenhuisvesting, vindt Leefbaar Alkmaar uiterst teleurstellend.”

In de raadsvergadering van 30 oktober stond het maaibeleid in de gemeente op de raadsagenda.

Er was een motie om het maaibeleid aan te passen: meer maaien, strakke gazons. Er is veel achterstallig onderhoud, mede door storm Poly, maar de achterstanden duren al langer. Er zijn vele klachten van bewoners en ook in de raadscommissie was er uitgebreid over gesproken.

De ingediende motie was echter te vaag, te ruim en te vrijblijvend, vond Leefbaar Alkmaar. De interpretatie van BAS over de motie om ook in parken veelvuldig te maaien gaf bij Leefbaar Alkmaar de doorslag om het voorstel niet te steunen. De biodiversiteit moet juist in de parken een kans krijgen.

Leefbaar Alkmaar ziet liever dat het college actief bezig gaat met communicatie en informatie op wijk- en buurtniveau, zodat bewoners beter weten hoe het beleid in hun wijk wordt uitgevoerd en wanneer ze de grasmaaier wel kunnen verwachten.

Tevens zien wij het grootste probleem in het achterstallig onderhoud: groen op ongewenste plekken als stoepen, stoepranden en parkeervakken.

Wel is het noodzaak om het maaibeleid wat aan te scherpen op kruispunten en plekken waar de verkeersveiligheid in het geding is door het (te) hoge gras. Ook de hondenuitlaatvelden moeten beter onderhouden worden in verband met giftige plantsoorten die er nu groeien.

Het evenwichtige maaibeleid in de parken moet wat Leefbaar Alkmaar betreft gehandhaafd blijven.

Marokko en Libië zijn recent getroffen door een natuurramp. In beide landen zijn duizenden slachtoffers gevallen. De raadsfractie van Leefbaar Alkmaar wilde dat de gemeente Alkmaar de portemonnee trekt voor Marokko, voor elke inwoner van Alkmaar een euro.

Eerder deed Alkmaar dit ook in februari na de aardbeving in Turkije. In de gemeenteraadsvergadering van 9 oktober werd mede door de PvdA, GroenLinks, PvdD en SP een motie ingediend om dat bedrag over te maken naar giro 6868 van het Rode Kruis.

Waarom geen donatie voor Libië? Het is geen beleid om bij iedere natuurramp in de wereld geld te doneren. Dit is namelijk geen kerntaak van de gemeente. Bij elke crisis hoort dit opnieuw te worden afgewogen. Belangrijk in die weging is de link tussen Alkmaar en het getroffen gebied. Alkmaar kent een grote Marokkaanse gemeenschap, 3000 mensen. Deze bijdrage is dan ook een teken van solidariteit richting hen en het land waar veel van hun familie woont.

De gevolgen van de aardbeving zijn ongekend en er is een grote behoefte aan hulp in Marokko. Voor de wederopbouw en de revalidatie en geestelijke ondersteuning van de overlevenden zullen meer hulp en middelen nodig zijn. Leefbaar Alkmaar, PvdA, GroenLinks, PvdD en SP stelden dat de lange en significante geschiedenis van inwoners, die óf een verbinding met het rampgebied óf voorouders/verband met Marokko hebben, een concrete steunbetuiging van het gemeentebestuur van Alkmaar rechtvaardigde.

In de raadsvergadering van 9 oktober werd de donatie besproken. De indienende partijen kregen steun van BAS, CDA en ChristenUnie, voldoende voor een meerderheid. D66, VVD, OPA, SeniorenPartij en Forum voor Democratie stemden tegen.