Poliflw

Mijn laatste toespraak als politicus 24 maart 2018

Nu de uitslag van de verkiezingen voor een nieuwe gemeenteraad bekend is, is het tijd om een en ander van commentaar te voorzien. Ik doe dat stap voor stap in alinea's met kopjes. Er is veel over te schrijven, ik kan natuurlijk nooit compleet zijn en er zullen altijd onderwerpen zijn die niet aan bod komen. Zie deze speech maar als een soort luchten van het hart!

Schrijven is leuk

Schrijven heb ik altijd erg fijn gevonden. Toen ik in 2002 samen met Arend Pruijs begon met Betaalbaar Bunschoten verzorgde ik vele jaren de nieuwsbrief en bracht deze met Magda rond in het dorp bij een groot aantal leden. Ook begon ik met een weblog. De stukjes waren scherp en ik had een eigen stijl ontwikkeld. In 2012 bundelde ik alle stukjes en schreef een boek over 10 jaar lokale politiek. Het werd geen bestseller, maar ik vond het leuk om een boek te schrijven en ik heb er nog vaak in gelezen. Als partij konden we ingezonden stukken schrijven voor de lokale krant. Dit was meestal wel goed geregeld en ik wil de Bunschoter bedanken voor de mogelijkheid. Ik heb de reactie van deze krant ook kritisch bejegend en wel eens gesteld dat de pers je kan maken en breken. De laatste tijd was ik niet meer zo actief op mijn weblog en in de toekomst zal deze ook een rustige periode ingaan zo is mijn vermoeden. Het schrijven over politiek zal niet meer zo vaak gebeuren vrees ik. De pen kan scherp zijn en in medialand moet de invloed op de politiek niet worden onderschat. Ik stelde vaak dat de SVP haar eigen pers heeft. Al die jaren heb ik op de website van de SVP de eerste termijnen en andere speeches gepubliceerd. Ik bracht zodoende ook de politiek dicht bij de burger. Maar aan het schrijven over politiek is nu een einde gekomen.

Spreken is leuk

De periode van 16 jaar politiek bedrijven heeft mij veel gegeven. Ik ben dankbaar dat ik het heb mogen meemaken. Het was altijd een hele eer om namens mijn kiezers het woord te voeren. Ook vond ik het leuk om vele jaren commissievoorzitter te zijn. Je krijgt al die jaren wat ervaring, de zenuwen verdwijnen en ik probeerde er af een toe een kwinkslag tussen te gooien. Ik ben nooit een groot politiek talent geweest, maar ik zag wel een groei in spreken en het ontspannen kunnen reageren in de tweede termijnen tijdens de raadsvergaderingen. Overigens bleef ik ook genoeg stil, dit was dan bij voorstellen die onze goedkeuring kregen. Ik kijk ook terug met dank aan de mogelijkheden bij de lokale omroepen om interviews te geven. Vele filmpjes zijn op youtube terechtgekomen. En hoogtepunt hierin is toch wel de serie met Maarten van de Molen over politiek en mijn prive leven uit september 2014, welke ik onlangs nog op Facebook heb gezet om terug te zien. Toen ik begon te flirten met de PVV was er ook aandacht van de landelijke televisie en hier en daar vond men het interessant een christen politicus te interviewen die openlijk zijn steun voor Geert Wilders uitsprak. Ja, want in de kerk was het meer geaccepteerd om op de PVV af te geven dan om enige sympathie voor dit gedachtengoed te hebben.

Geen officieel afscheid

Lang heb ik nagedacht om de officiële afscheidsbijeenkomst van 3 april aanstaande wel of niet bij te wonen. Ik heb besloten om dit niet te doen en blijf hierin in de lijn van mijn politieke standpunten en gebruiken van de afgelopen jaren. Melis weer dat ik geen lintje wil en op mooie woorden van collega's zit ik ook niet te wachten. Ik heb mijn werk als politicus gedaan voor de mensen die op ons gestemd hebben. Er is veel tijd en energie gestoken, ook in de laatste maanden voor de verkiezingen. De vorm van afscheid die ik hier kies, dus op mijn eigen weblog terugblikken en dankzeggen heeft mijn voorkeur. Natuurlijk wil ik alle mensen die mij helpen geholpen om politiek te bedrijven bedanken. Ik denk aan de griffie en de ambtenaren en de bodes die altijd gastvrij waren in het gemeentehuis waar we onze fractievergaderingen mochten houden. Dank ook aan de mensen die op de kieslijst durfden te gaan staan en de burgerleden die in de commissies hun SVP geluid lieten horen. En collega raadsleden die stoppen wens ik ook alle goeds toe voor de toekomst. De nieuwe raad ook alle goeds en wijsheid, maar ook plezier in het werk. Gekscherend heb ik wel eens gezegd 'ik ga door totdat ik nestor ben van de raad' met de finish in zicht ben ik echter nu gestrand...

Oorzaken van het verlies

Tja dat blijft koffiedik kijken. Toen ik op het stembureau zat in de Noorderkerk van 14 tot 21 uur kreeg ik al een soort voorgevoel dat het slecht zou aflopen. Ik probeerde oogcontact te maken met de kiezers, maar dit mislukte in vele gevallen. Dus op het non-verbale vlak zag het er niet goed uit. Dit was in vorige verkiezingen vaak anders. We kunnen niet helemaal doorgronden, wat de oorzaken van het verlies van stemmen zijn. Mogelijk grote concurrentie van de VVD. Aan de duidelijkheid van onze standpunten heeft het niet gelegen. En ook de mening dat je je moet onderscheiden van de rest staat op losse schroeven met deze uitslag. Juist de SVP had uitgesproken standpunten die nogal eens flink verschilden met de rest. Alle historie en eerste termijnen en algemene beschouwingen op de website van de partij kunnen dat aantonen. De SVP was heus niet overal op TEGEN. Maar in de politiek gelden andere wetten. Mogelijk hebben we teveel vertrouwen gehad in de kiezer. Maar laten we niet vergeten dat er ruim 300 kiezers ons trouw zijn gebleven. Deze kiezers hadden geen stemwijzer nodig om het vakje van de SVP rood te kleuren. Mogelijk hebben de veranderingen in mijn privéleven een rol gespeeld. Maar ja het volk wil blijkbaar dat Koops mag stoppen met het raadswerk en daar moet je je dan bij neerleggen. Zelf  ben ik ook niet altijd even tactisch en vriendelijk geweest tegen een aantal nare twitteraars, maar ja dat hoort er nu eenmaal bij. Wie kaatst kan de bal terug verwachten. Het zou mooi zijn dat een aantal burgers nog even laat weten waarom ze dit keer niet op de SVP hebben gestemd.

Twee hoogtepunten.

In al die jaren heb ik veel beleefd. 6 verkiezingen heb ik mogen meemaken, waarvan 5 met winst en nu de eerste met verlies. Hoogtepunten waren toch wel de winst in 2010 voor Henk van de Mheen, met zijn VVD en ik met de SVP, waarbij tegelijk Betaalbaar Bunschoten, die mij geroyeerd had op een officiële ledenvergadering, het veld moest ruimen en niet meer terugkwam in de raad. En dan het meedoen met de PVV tijdens de provinciale Statenverkiezingen in 2015. Ruim 700 stemmen in Bunschoten en 600 in de andere 25 gemeenten. Ja en dan ben ik trots op de SVP dat we stabiel zijn gebleven en geen interne ruzie hebben gekregen. Ook hebben we geen ruzie met andere fracties gemaakt en hebben de laatste jaren een fris tegengeluid laten horen. Ik heb toch het gevoel dat een groot aantal burgers onze standpunten niet goed wil  begrijpen en dat het volk nu besloten heeft om dit tegengeluid maar de nek om te draaien. Vreemd maar ook onrechtvaardig vind ik dat wel. Ja helemaal vrij van frustraties is mijn laatste toespraak op papier niet. Ik lucht mijn hart een beetje en schrijf wat van mij af. U begrijpt ik zal deze speech niet gaan voorlezen in de raad met het risico herinnert te worden aan een technisch voorzitter die mij probeert de mond te snoeren of mij te wijzen op een bepaalde spreektijd.

Vrienden en vijanden.

Ik dank alle vrienden en steunbetuigers op sociale media en in het dagelijks leven. Mensen die je politieke denken niet goed willen begrijpen of die in hokjes denken die hadden niet altijd de moed om mij persoonlijk aan te spreken. Je hoorde wel eens wat achter je rug om. Maar ja er is in ons dorp een roddelcultuur. Maar lieden die anders denken hebben me ook wel eens persoonlijk aangesproken en dat was goed. Het is goed om misverstanden uit de wereld te helpen. Moeite heb ik met mensen die een mening hebben over de SVP, maar die nooit enige moeite namen om op de fractie te komen of ons persoonlijk aan te spreken. Maar ja in de politiek neem je controversiële standpunten in en je positioneert je hoofd boven het maaiveld. Deze zal er dan door de opponenten graag worden afgehakt. Ik ben blij en trots dat ik met twee eigen lokale partijen 16 jaar raadslid ben geweest. Criticasters die nu mekkeren, af geven en de spot drijven daag ik uit om dat ook eens te gaan presteren. Makkelijker is het om je aan te sluiten bij de bestaande landelijke partijen.  De visie die de SVP met het dorp voor stond wordt niet gedeeld door het gros van het volk. Het is niet anders, we zullen dit moeten accepteren en over moeten gaan tot de orde van de dag.

Toekomst

En dan zijn er mensen die vragen naar de toekomst. Niemand kan in de toekomst kijken, maar u zult begrijpen dat mijn pet even niet staat naar politiek. Ik heb geprobeerd een lokale PVV afdeling te realiseren, maar dit werd door derden de nek omgedraaid. En nu is het met de SVP ook over. En wat ik verder maatschappelijk en privé ga ondernemen dat laat ik nu even in het midden. Wel is voor mij duidelijk dat ik met mijn politieke denken niet goed in onze gemeente pas. Mogelijk ga ik mijn leven buiten de grenzen van ons land proberen in te richten. Ik ben los van mijn lieve vrouw Magda, die mij altijd politiek heeft gesteund. Ook dank ik mijn lieve zonen Huibert en Jan-Willem die ik redelijk (zonder drank, drugs, vloeken en nicotine) heb opgevoed, en ook politiek bewustzijn heb bijgebracht en die behoorden bij die trouwe achterban van ruim 300 stemmers. Ik ben gehard in de politiek maar heb ook een gevoelige kant nu ik deze laatste zinnen met tranen in mijn ogen schrijf. Ik schaam mij niet voor mijn denken en doen, het heeft zo moeten zijn in mijn leven. Ik zoek geen schuldigen maar vraag me wel af waar God is in het hele verhaal. Ergens kan ik sceptisch en cynisch ietwat opstandig reageren. God bestuurt onze levens? Blijkbaar vindt Hij het wel best dat er geen krachtig  islamkritisch geluid meer is in de raad. Tja een profeet, zo noemde mijn wijkpredikant mij wel eens, wordt in eigen land niet geëerd. Dat blijkt met deze verkiezingsuitslag maar weer eens. Wat de toekomst brengt Mij geleid des Heeren hand is een mooie spreuk. Ergens wil ik wel kind van God blijven en in hem geloven en in Jezus mijn verlosser zien. Mogelijk dat de lust om hiervoor te bidden terugkomt...

Einde

Ondertussen bekruipt mij het gevoel dat ik moet gaan afronden. Het was een beetje een rommelige speech, maar ja het rommelt nog wel een tijdje in mijn hoofd. Ik dank u voor het lezen ervan. Ik ga afscheid nemen van het politieke werk in mijn leven en alleen nog maar leuke dingen doen zoals ik al stelde tijdens de laatste algemene beschouwingen. Mogelijk dacht u toen al, het wordt tijd dat Koops stopt, ik stem niet meer op hem. Bedankt voor uw aandacht en Gods zegen voor de toekomst...

Op twitter reageerde ik met ‘CU en CDA rotten naar Psalm 1 samen met de spotters van de scheppingsorde’ dit naar aanleiding van de ontwikkelingen van de genderneutraliteit in onze op drift geslagen samenleving. Na een lange tijd hebben vier partijen elkaar gevonden en zijn er in geslaagd om partij nummer 2 de PVV buiten spel te houden. Politiek is een smerig spel in veel opzichten. De leugens van Rutte over Griekenland en de 1000 euro zijn overigens geen bezwaar geweest voor velen om de VVD weer het vertrouwen te geven. De burgers krijgen een regering die het verdient. Een slechte zaak is dat er nog steeds veel geld naar ontwikkelingssamenwerking gaat waarmee er veel geld en energie verloren gaat die in de eigen ontwikkeling van ons land zou kunnen worden gestoken. De stakingen in het basisonderwijs hebben hun vruchten opgeleverd. Meester X en juf Y krijgen wat centjes erbij. Overigens vind ik het persoonlijk een slechte zaak dat naar het middel van stakingen wordt gegrepen om je zin door te drijven. Het onderwijs zou eerst eens naar de eigen interne organisatie en overdreven vergadercultuur kunnen kijken alvorens uit te huilen bij de overheid, maar dit terzijde. Een gemiste kans is dat men vanuit de overheid geen verplichte dam- en schaaklessen aan het basisonderwijs oplegt. Met deze denksporten wordt het analytisch vermogen van de jeugd gestimuleerd, men leert geduldig zijn, afwachten en eerst denken en dan doen. Maar goed een bezoekje naar het Rijksmuseum staat hier dan wel weer tegenover. Wilders mist het woord islam, terecht overigens, maar logisch omdat de 4 partijen destijds de motie Halsema over ‘tegengaan van islamisering geen doelstelling van het beleid is’ steunde. Ja en Segers is allesbehalve islamkritisch. Hij spreekt nog steeds over islam als godsdienst in plaats van antichristelijke ideologie. Het woord jihadisme staat wel in het regeerakkoord. Men wil dat terugdringen of aanpakken. Dat men moskeeën gaat sluiten waar imams haat zaaien in de harten van destijds de moordenaar van Theo van Gogh staat er dan weer niet bij als oplossing. Nee liever wil men de boodschappers van de kwalijke zijden van het Mohammedanisme strenger gaan straffen want als je slecht praat over het Mohammedanisme dan doe je aan ‘haat zaaien'. Welnu, de koran staat vol met haat tegen lieve christenmensen. Het zou mooi zijn als de overheid neutrale voorlichtingslessen over de islam zou gaan stimuleren. Het materiaal van wetenschapper Bill Warner van de Centre for the Study of Political Islam zou hier mooi voor gebruikt kunnen worden. Maar ja dit zal wel een utopie blijven. Men komt in dit land niet verder dan het plaatsen van lelijke betonblokken in winkelcentra om de gevolgen van (zeer vaak islamitisch) terrorisme te verminderen. Ja en dan kom je er achter dat je reactie aan de pers maar 1000 tekens mag bevatten in plaats van 1000 woorden. Genoeg is genoeg…

Gepost door

Dit e-mailen Dit bloggen!Delen op TwitterDelen op FacebookDelen op Pinterest

De PVV groeit naar plaats 2 maar imponeert niet!

Nu de kruitdampen zijn weggewaaid na een enerverende en zonnige verkiezingsdag is er de gelegenheid om de wonden te likken of een feestje te vieren. Ik zal me focussen op de partij waarop ik heb gestemd, de PVV van Geert Wilders. In aanloop van 15 maart stond de PVV erg hoog in de peilingen. Ik heb overigens altijd mijn twijfels gehad of de PVV de verwachtingen waar kon maken. Dat de VVD de grootste blijft is uiteindelijk niet echt een verrassing. In Mark Rutte hebben ze een gewiekst leider. Geert Wilders is een ander type leider. Rutte wil een allemansvriend zijn en Wilders jaagt met zijn ongenuanceerde uitspraken veel mensen tegen zich onnodig in het harnas. De PVV is het na een lange periode van impliciete campagne dus niet gelukt de grootste te worden. Ik heb nagedacht wat de redenen hiervoor zouden kunnen zijn. Ik heb nog eens kritisch naar de kieslijst gekeken. Hierop viel mij op dat er geen kleurling op staat. Maar ook mis ik dat er 1 of meer ex-moslims op staan. Ook zou een overtuigend christen de lijst wat kunnen verlevendigen.  Ik kwam op deze gedachten nadat ik zelf op de avond van de verkiezingen nog moest tafeltennissen. Ik speelde tegen een man uit Iran, geboren als moslim, maar nu in Nederland en zichzelf bevrijd van de enge banden van de islam. Hij zei dat Wilders gelijk heeft over het Mohammedanisme. Op dit vlak heeft de PVV dus nog huiswerk te doen. Wie kan er nu beter getuigen van de ellende van de islam als ex-moslims zelf. Ayaan Hirsi Ali, Wafa Sultan en Sam Solomon zijn goede voorbeelden. En dan natuurlijk is de interne organisatie en de invulling van de campagneactiviteiten voor veel verbetering vatbaar. Er is nog veel te weinig gebruik gemaakt om als partij naar buiten te treden via kranten interviews, debatavonden en TV – optredens. Ook zag ik dat in een blad van de ANWB (Kampioen) veel politieke partijen aan het woord kwamen met de redactionele opmerking dat de PVV niet had gereageerd op de vragen die aan hen waren gesteld. Al met al zijn er dus nog veel verbeterpunten. In mijn woonplaats Bunschoten heeft de PVV het erg goed gedaan. Er is groei van 7,8% naar 13,2% van het aantal stemmen. Felicitaties zijn op de plaats voor de winnaars. We zullen zien wat voor ministersgroep het derde kabinet Rutte zullen gaan vormen. Lang leve de democratie…

Gepost door

Dit e-mailen Dit bloggen!Delen op TwitterDelen op FacebookDelen op Pinterest

Over Polen en stemmingmakerij in raadszaal en pers

In de laatste commissie bestuur en middelen 15 sept kwam ik nog terug op de gehouden extra raadsvergadering over baldadige Polen, mijn bijdrage is hier integraal te lezen.

De Spakenburgse Vrijheidspartij is nog steeds van mening dat met het beleggen van een raadsvergadering over baldadige Polen in het zomerreces sprake was van paniekvoetbal. Dank aan de heer Wieldraaier (CDA) dat u woorden van gelijke strekking gebruikte tijdens deze raadsvergadering waar ik dus niet bij kon zijn. Ook dank aan de heer Walter Koelewijn (CU) die memoreerde dat er geen verband hoeft te bestaan tussen het aantal bewoners in een woning en het verstoren van de openbare orde. (ik ga nu uit van berichten die ik in de pers heb gelezen) Ik had deze opmerkingen al voordat de raadsvergadering begon mijn collega fractievoorzitters doen toekomen. Zo zie je maar weer dat het helemaal niet zo dramatisch is als je er een keer niet bent. Anderen doen gewoon het woord voor je. In die zelfde persberichten las ik dat de heer Heinen (SGP) een opmerking maakte over Syrische vluchtelingen etc. En de heer de Boer (VVD) over een lokale Wilders die er niet was en over een PVV Polenmeldpunt iets had gezegd. Welnu beide uitlatingen schaar ik maar onder stemmingmakerij. Ook de lokale politiek commentator Jan Muijs vond het maar merkwaardig dat ik mijn achterban niet vertegenwoordigde. Welnu, ik was verhinderd omdat ik elders maatschappelijke verplichtingen had. Ik werk tegenwoordig vaak met lieve hardwerkende Polen. Over hoor en wederhoor willen de lokale journalistieke fantasten blijkbaar niets meer weten. De achterban van de SVP raakt bovendien niet zo gauw in de stress van een paar ruziënde Polen. Kwalijk vind ik het dat ik in de pers word neergezet alsof ik mij er met een jantje-van-leiden van af maak door niet op die raadsvergadering te zijn en dat de artikelen die ik over dit onderwerp naar de redactie stuur niet worden geplaatst. Tot zover mijn terugblik. Het idee om van Polen een verklaring omtrent het gedrag te laten overhandigen bij het solliciteren naar werk vind de SVP een slecht plan. Vraag aan college; staat dit niet op gespannen voet met de wet gelijke behandeling. Ten eerste is voor het soort arbeid zo een verklaring niet nodig. En Nederlandse werknemers zijn niet verplicht zo’n verklaring te overhandigen, wat is de rol van de gemeente hierin? Of is dit puur een zaak van de uitzendbranche?

Dit e-mailen Dit bloggen!Delen op TwitterDelen op FacebookDelen op Pinterest

Er vinden de laatste tijd een aantal ernstige incidenten plaats in Spakenburg waarbij Polen betrokken zijn. Alle details zijn mij op dit moment niet bekend, maar het gaat om agressief gedrag met geweld en wapengebruik. Ik kan mij voorstellen dat dit voor overlast en gevoel van onveiligheid bij burgers kan leiden. De lokale VVD en SGP, die zich aardig op het vrijerspad bewegen, vonden het nodig om de gemeenteraad bij elkaar te roepen tijdens de grote vakantie. Op zich een sympathiek gebaar, maar toch vraag ik me af of het noodzakelijk is om deze kwestie dergelijke prioriteit te geven. Het kan wel zo zijn dat de lokale pers de politiek verantwoordelijk houdt, maar men gaat dan te snel voorbij aan twee dingen. 1. De pers is kampioen stoken in de politieke arena. 2. Burgers hebben een eigen verantwoordelijkheid met betrekking tot openbaar drankgebruik, overlast, ruzie en gebruik van geweld. Uiteraard is de openbare veiligheid een taak van de lokale politiek. Maar om nu meteen te gaan roepen dat de veiligheid van onze burgers in gevaar is door een stelletje ellendige Polen dat lijkt me wat onrealistisch neergezet. Zou mooie politieke sier maken en dat nota bene in het reces hier ook geen rol spelen? De raad wil bekijken wat haar bevoegdheid is over het aantal arbeidsmigranten per huisadres al betwijfel ik of er een relatie bestaat tussen het aantal inwoners per adres en het gebruik van geweld in de openbare ruimte. Ten aanzien van de leefbaarheid in de buurt is het prima om hier eens naar te kijken, maar dat kan wat mij betreft prima op een later moment, met hierin ook de mogelijkheid voor burgers om in te spreken tijdens de vergadering. Men moet het probleem niet groter maken dan het is. Het serieus benadrukken van zaken over leven en dood, zoals de fractievoorzitter van de SGP doet tijdens een uitzending met RTV Bunschoten, is wel wat overdreven, maar ja dat neem ik hem met zijn brandweerman pet op niet kwalijk. Een paar oplossingen, welke wat leed kunnen verzachten lijken mij; 1. Goede afspraken met de uitzendbureaus die Polen te werk zetten, dus bij structurele misdragingen het werk stopzetten. 2. Bij geweld uitzetten naar Polen, dit is een zaak voor de grote baas van de VVD met zijn ploeg in Den Haag. 3. Strengere straffen, ook dat is landelijk beleid. Beëindigen wil ik met een tweetal speerpunten uit het verkiezingsprogramma van de SVP.

- Vrijwillige burgerwacht/politievrijwilligers in het weekend

- Functionele en strenge straffen baldadige jeugd, recidive criminelen en drugsdealers

Laat de politiek hiermee haar voordeel doen. Een prettige vergadering gewenst!