Poliflw

In 2006 vertrok het Groningse familiebedrijf, schrootverwerker Simmeren, na jarenlang gesteggel met de gemeente, van het nog altijd braakliggende Simmerenterrein. De voormalig directeur en stiefkleinzoon van de oprichter pende zijn wanhopige strijd met de gemeente op, in het onlangs verschenen boek ‘oh, oh, oh, het moest maar eens verteld worden’. Het verhaal van Van der Leij heeft diepe indruk gemaakt op de fracties van het CDA, de Stadspartij en de Partij van het Noorden. Vandaag dienden deze partijen een reeks schriftelijke vragen in bij de gemeente. “Het verhaal van deze familie is buitengewoon aangrijpend en roept veel vragen op over het handelen van de gemeente. De overheid hoort betrouwbaar en dienstbaar te zijn naar haar inwoners en dit strookt niet met het beeld dat de heer van der Leij over deze kwestie schetst. Daarom is duidelijkheid en opheldering nodig over deze langlopende zaak. We hopen dat het college met de beantwoording van onze vragen duidelijkheid schept. ” aldus de fractievoorzitter van het CDA Groningen, Jalt de Haan. In zijn boek en in gesprek met de genoemde partijen beschrijft Van der Leij zijn juridische strijd met de gemeente vanaf midden jaren tachtig tot op de dag van vandaag. De strijd concentreerde zich voornamelijk op de door de gemeente vurig gewenste bedrijfsverplaatsing. Leendert van der Laan: ‘De zakken van de gemeente Groningen zijn heel diep om steeds maar te blijven doorprocederen op kosten van de belastingbetaler, tegen een hardwerkende ondernemer’. Ook raadslid Mariska Sloot van de Stadspartij wil dat de onderste steen boven komt. “De vastberaden strijd om duidelijkheid en erkenning te krijgen van de heer van der Leij is bewonderenswaardig, het is diep triest dat die er nog steeds niet is. Daar moet nu verandering in komen.”

Het CDA is blij met het beleid van het gemeentebestuur. Er wordt geïnvesteerd in de dorps- en buurthuizen in onze gemeenten, plekken waar mensen samen kunnen komen. Echter ziet het CDA graag nog twee aanpassingen in het beleid en heeft daarom vandaag twee moties ingediend. Ten eerste heeft de CDA-fractie zorgen over het verschil in behandeling tussen accommodaties in de voormalige gemeenten Haren en Ten Boer en andere accommodaties van de gemeente Groningen. Hoewel het CDA erkent dat de herindeling positieve effecten heeft gehad voor dorpshuizen in Ten Boer, vindt het CDA het opmerkelijk dat besturen in Haren of Ten Boer minder bestuurskosten vergoed krijgen dan die in Groningen. Het argument dat besturen in Groningen een groter voedingsgebied zouden hebben, gaat voorbij aan het feit dat ook de voormalige gemeente Groningen accommodaties met een dorps karakter kent, zoals in Engelbert en Noorderhoogebrug. Daarnaast is het een principekwestie voor het CDA: gelijke monniken, gelijke kappen. Zeker nu de fracties van ChristenUnie en de PvdA via een motie verzoeken dat dorpshuizen in de eerdergenoemde dorpen een buurthuis moeten worden, dit houdt in dat er meer georganiseerd wordt, is het belangrijk dat er snel een hogere vergoeding komt. Voor het CDA is het dan ook niet meer dan logisch dat deze besturen gelijk worden behandeld. Het lijkt het CDA dan ook vreemd als deze partijen vinden dat deze besturen vervolgens anders behandeld moeten worden dan een bestuur in Paddepoel of De Wijert. De tweede motie, ingediend door onder andere het CDA, pleit voor de oprichting van buurthuizen in Meerstad en Gravenburg. Wijken zijn meer dan een verzameling huizen; het zijn gemeenschappen. En hiervoor zijn plekken van ontmoeting nodig. In de bouw van deze wijken zijn fouten gemaakt, en die dienen hersteld te worden. Dit gaat voor de toekomst nog even duren, maar dat betekent niet dat er niet gewerkt moet worden aan een tijdelijke oplossing. Want onze gemeente heeft veel behoefte aan minder ik en meer wij.

De gemeenteraadsfracties van het CDA en de PvdA stellen vragen aan het stadsbestuur over het realiseren van een bypass in Ten Post. Het dorp wordt al jaren geconfronteerd met drukte en verkeersonveiligheid veroorzaakt door de provinciale weg die er dwars doorheen loopt. Een verkeersonderzoek heeft aangetoond dat de snelheid van voertuigen te hoog is en erkent de aanwezigheid van verkeersonveilige situaties. De zorgen zijn er vooral voor het nieuw te bouwen Huis van Ten Post, waar een school gevestigd wordt. De voornaamste wens die vanuit de bewoners en via de Thematafel Verkeer en Openbare Ruimte Ten Post naar voren komt, is de aanleg van een bypass, die het verkeer en daarmee de veiligheidsproblemen aanzienlijk zou verminderen. De aanleg van een omleiding biedt niet alleen verlichting voor de verkeersdruk, maar is ook een essentiële stap in het herstel van de leefbaarheid van het dorp dat zo zwaar is getroffen door de aardbevingsproblematiek. Naast de verkeersoverlast heeft Ten Post het al zwaar te verduren gehad door de gevolgen van de gaswinning, benadrukken het CDA en de PvdA. In Ten Post wordt momenteel een grootschalige versterkingsoperatie uitgevoerd als gevolg van gaswinning. De combinatie van aardbevingsschade, veel te lange wachttijden voor versterkingadviezen en de aanwezigheid van een provinciale weg die dwars door het dorp loopt, hebben een negatieve invloed op de leefbaarheid en veiligheid van de gemeenschap. Etkin Armut, raadslid namens het CDA, benadrukt: “De aanleg van een omleiding biedt niet alleen verlichting voor de verkeersdruk, maar is ook een essentiële stap in het herstel van de leefbaarheid van het dorp dat zo zwaar is getroffen door de aardbevingsproblematiek.” PvdA-raadslid Rita Pestman voegt toe: “Het is van groot belang dat er concrete stappen worden ondernomen om de verkeersveiligheid en leefbaarheid in Ten Post te verbeteren. De aanleg van een bypass kan aanzienlijk bijdragen aan het verminderen van de verkeershinder en het creëren van een veiligere omgeving voor de inwoners.”

Het CDA stelt vandaag tijdens het vragenuur vragen over het toenemende drugsgebruik onder het uitgaanspubliek. Dit jaar is voor de vierde keer het Grote Uitgaansonderzoek uitgevoerd door Trimbos. De cijfers dienen voorzichtig te worden geïnterpreteerd, maar de resultaten zijn een goede schatting van het gebruik onder alle uitgaanders in Nederland. Ecstasy is door ongeveer de helft (53,8%) van de respondenten in de afgelopen 12 maanden gebruikt en is daarmee de meest gebruikte drug, gevolgd door cannabis (46,9%). Opvallend hoog (33,7%) is het percentage respondenten dat de afgelopen 12 maanden 3-MMC heeft gebruikt. Dit is vrijwel gelijk aan het gebruik van cocaïne (33,5%). Het gebruik van de illegale drug 3-MMC is de afgelopen drie jaar verdrievoudigd. Vooral in het Noorden van Nederland wordt de drugs steeds vaker gebruikt tijdens het uitgaansleven. Mensen die het middel gebruiken kunnen lastkrijgen van hoofdpijn, tandenknarsen, hallucinaties, hartkloppingen, uitputting of oververhitting. Dit laatste kan zelf levensbedreigend zijn, zo waarschuwt Verslavingszorg Noord-Nederland. De drugs zijn (helaas) online makkelijk te bestellen. Deze resultaten zagen we ook al terug in het rioolwateronderzoek van 2022. Ook in 2021 waarschuwde het CDA al voor de opmars van 3-MMC. Er was toen een opmars te zien richting studentensteden, waarbij de drug op dat moment vooral in het Oosten van Nederland populair was. Het college had toen echter nog geen signalen dat de drug veel gebruikt werd. Wel gaf het college aan in te zetten op preventie. Het CDA maakt zich al jaren zorgen over het enorme drugsgebruik in onze gemeente en heeft dit veelvuldig aangekaart. Het is slecht voor de gezondheid, het milieu en er gaat een groot crimineel circuit achter schuil. De gevolgen van dit laatste zijn wekelijks in het nieuws te zien. Cijfers uit het nieuwe onderzoek van Trimbos zijn alarmerend. Het lukt ons kennelijk onvoldoende om met de huidige aanpak te zorgen voor een daling van het gebruik. Sterker nog, het lijkt alleen maar toe te nemen. Binnenkort wordt het tweede rioolwateronderzoek uitgevoerd. Dit alles leidt bij het CDA tot de vraag of het college hier extra op wil inzetten en hoe het college het toenemend gebruik van 3mmc duidt.

Vandaag heeft de CDA-fractie tijdens het politiek vragenuurtje vragen gesteld over de omgang met getraumatiseerde medewerkers binnen de Groningse brandweer. Een onderzoek van Zembla heeft aan het licht gebracht dat de brandweer geen adequaat zicht heeft op het aantal brandweerlieden dat kamp met trauma's, met name veroorzaakt door het uitvoeren van reanimaties. Uit internationale onderzoeken blijkt dat ongeveer 7 procent van brandweerlieden te maken heeft met PTSS. Dit staat in schril contrast met de officiële cijfers die suggereren dat slechts een handvol brandweerlieden hiermee te maken heeft. PTSS is nog geen erkende beroepsziekte bij de brandweer, wat leidt tot verborgen problemen en belemmeringen voor medewerkers om de nodige psychologische hulp te krijgen. Het CDA Groningen maakt zich zorgen over deze situatie en heeft daarom de volgende vragen gesteld aan het college: 1. Kan het college aangeven hoe de Veiligheidsregio Groningen omgaat met getraumatiseerde medewerkers binnen de brandweer? Vindt zij dit voldoende? 2. Is het college van mening dat PTSS erkend moet worden als beroepsziekte bij de brandweer, zoals bij de politie en defensie? Zo ja, hoe gaat zij zich hiervoor inspannen, bijvoorbeeld richting het volgende Veiligheidsberaad? Zo nee, waarom niet?