Poliflw

Er vielen in de afgelopen periode nogal wat vieringen in het water. De viering van het jubileumjaar van de eerste grote nieuwe stadsuitleg van Groningen kon dan weliswaar helaas nog niet plaatsvinden, in september volgt hiervoor een herkansing.

De snel toenemende omvang van de Stad Groningen was 400 jaar geleden aanleiding voor het stadsbestuur, om moedig vooruit te kijken, voorzitter. Een stadsbestuur dat zich veerkrachtig toonde en in staat bleek om de problemen het hoofd te bieden en ervoor zorgde dat de huidige wijk Hortusbuurt/Ebbingekwartier tot ontwikkeling en bloei kwam.

Ook de viering van 75 jaar vrijheid kon helaas geen doorgang vinden, maar ook 75 jaar geleden stond er een veerkrachtig en daadkrachtig gemeentebestuur, dat niet van wijken wist en moedig de schouders onder de wederopbouw zette.

Die vieringen die in het water vielen werden geannuleerd vanwege het COVID-19 virus, daar zult u vandaag nog veel vaker woorden over horen.

We horen de verhalen van de mensen in de zorg. In het onderwijs. In de cultuursector. En van ondernemers. Iedereen is de laatste maanden door de coronamaatregelen van de overheid op de proef gesteld.

Van stilstand tijdens een intelligente lockdown naar soms wel heel erg flexibel tijdens het weer opstarten, met regels die per week lijken te worden aangepast. Alsof we met elkaar niet weten wat te doen. Corona heeft ons daarmee, en dat is wellicht toch ook iets positiefs, ruimte gegeven voor twijfel, voor het zeggen dat je het ook niet weet. Jan Terlouw schreef daarover niet voor niets het boek ‘Hoed u voor mensen die iets zeker weten.’

Actueler dus, dan ooit. Maar ondanks de onzekerheid en twijfel, moet de overheid wel handelen. Om het virus in te dammen. Maar ook, om de samenleving weer op gang te helpen. De maatregelen hebben mensen onvrij en onzeker gemaakt. En van deze onvrijheid en onzekerheid willen we af.

Want wat als je baan op het spel staat. Jij je zaak gedwongen moet sluiten. Je door corona je ziekenhuisbehandeling niet kon krijgen. Dan is de ingeleverde vrijheid misschien maar relatief.

In de afgelopen periode is er meer dan ooit op zelfredzaamheid geleund. En dat we weer meer vrijheden hebben komt vanwege ons persoonlijke democratische besef. Dat we leven in een samenleving waarin je eigen vrijheid niet ten koste mag gaan van die van een ander. Dat je de meest kwetsbaren moet beschermen.

Groningen heeft het ontzettend goed gedaan. We hebben veerkracht, maar ook daadkracht getoond. We komen altijd weer overeind, en hebben plek voor die mensen die dat nodig hebben. 75 jaar vrijheid zouden we ook in diezelfde gedachte vieren, maar we vierden het in onvrijheid.

Nu is het tijd om die vrijheid te herwinnen, ook door onzekerheden zoveel mogelijk weg te nemen.

Net als dat het bij ons past dat we kritisch zijn op onszelf. Dat we ons eigen functioneren toetsen. Dat doen we bijvoorbeeld met het gebiedsgericht werken maar ook met de democratische experimenten. Waar we juist inzien dat de verbinding zo belangrijk is. De verbinding tussen overheid en inwoners. Om dat belang te onderstrepen was er een motie in wording gezamenlijk met de Stadspartij, maar die houden we nog wel even in portefeuille.

We bespreken vanavond de voorjaarsbrief. En net als het college willen wij ook hier nogmaals benoemen; dank aan alle mensen die de afgelopen periode voor ons, de samenleving, gewerkt hebben. De leraren, de supermarktmedewerkers, de handhavers, de zorgverleners, de politie. En dank ook aan alle ouders die het thuis volgehouden hebben als juf en meester, ik weet uit eigen ervaring dat dat zeker geen sinecure was.

Maar nu moeten we ook aan onze ondernemers denken. Daarom is het goed, dat het college blijft investeren in het vestigingsklimaat en het aantrekkelijker maken van de binnenstad. Want vertrekkende ondernemers betekent niet alleen minder werkgelegenheid maar ook minder dynamiek, en in die cirkel moeten we niet terecht komen. Groningen moet weer gaan bruisen.

Het is bovendien goed, dat het college blijft investeren in wijkvernieuwing en wonen. De verschillen in de gemeente mogen door corona niet groter worden en liefst maken we ze kleiner.

En het is goed dat het college fors investeert in goede onderwijshuisvesting, omdat het fundament voor een goede start in het leven daar ligt.

Pijnlijke keuzes die verschillen vergroten moeten we niet maken, maar om echt grote stappen te zetten zou ook het Rijk moeten bijspringen. Want we kunnen de lasten voor onze inwoners niet eindeloos blijven verhogen. Onze belastingen prijken al in veel teveel top-10 lijstjes op de hoogste posities.

Dus Den haag, kom over de brug. Niet alleen voor de gemeentekas, juist ook voor gerichte projecten, zoals de Lelylijn. Kom niet alleen met wat nodig is, maar maak een groots gebaar.

En zet ook een tandje bij om de energietransitie op gemeentelijk niveau te versnellen. D66 is er trots op dat we voorop lopen, maar wij dragen de risico’s van iets wat óók een landelijke ambitie is. Ambities en realiteit moeten hand in hand gaan.

Ramsey Nassr zei het heel erg mooi. “Gezondheid, onderwijs en cultuur zijn de fundamenten van onze samenleving, niet de ornamenten.”

Deze basis op orde is een voorwaarde voor welvaart, vrijheid en groei. Groei, niet louter economisch ingegeven, maar juist ook persoonlijk. Daarom staan we op de motie om te kijken of we de verlengde schooldag uit kunnen breiden, toch al een van de parels van het vorige en dit college.

En laat dit gemeentebestuur, want dat zijn raad en college nog altijd samen, onze veerkracht en daadkracht tonen!

Berndt Benjamins, fractievoorzitter D66 Groningen

Het bericht ‘Vrijheid’ – Woordvoering van Berndt tijdens het voorjaarsdebat verscheen eerst op Groningen.

D66 is met vijf raadsleden de op twee na grootste fractie van de gemeente Groningen en neemt deel aan de coalitie. Onze progressieve fractie zet zich in voor een bruisende en duurzame gemeente waar je prettig woont en het beste onderwijs kunt genieten. Wil jij hieraan meewerken? Dan is de functie van communicatiemedewerker (20u p/w) misschien iets voor jou! 

De medewerker richt zich met name op communicatieklussen zoals social media, vlogs, perszaken en het meedenken over woordvoeringen. Maar de fractiemedewerker pakt ook organisatorische, secretariële en facilitaire klussen voortvarend op en speelt een belangrijke rol in campagnes. Ook is er de ruimte om beleidsinhoudelijke vraagstukken op te pakken. Het is een veelzijdige en afwisselende baan waarin je veel mensen leert kennen en een inkijk krijgt in politiek en maatschappelijk Groningen. 

Functie-eisen:

Gevoel voor politiek-bestuurlijke verhoudingen; Sterke affiniteit met on- en offline media; Goede redactionele vaardigheden: je kunt helder en compact formuleren in woord en geschrift, ook via sociale netwerk kanalen; Organisatorische en facilitaire vaardigheden;  Nauwkeurig, pro-actief, snel en flexibel kunnen werken; Sterk ontwikkeld analytisch vermogen;  Uitstekende digitale vaardigheden;  Affiniteit met Groningse gemeentelijke politiek en/of brede politieke en maatschappelijke interesse; Affiniteit met D66 en het sociaal-liberale gedachtegoed. Lidmaatschap is een pré. Beschikbaar op maandagavond en woensdag. Overige werktijden in overleg. Indien nodig ook buiten die uren flexibel beschikbaar; 

Het betreft een tijdelijk dienstverband van één jaar voor twintig uur per week. Bij goed functioneren kan dit worden verlengd. De vergoeding bedraagt circa €2650,- bruto per maand bij een voltijds aanstelling.

Ben jij een professionele duizendpoot die hoofd- van bijzaken kan onderscheiden en ook in drukke tijden het hoofd koel houdt? Ben je flexibel inzetbaar, telefonisch goed bereikbaar en heb je geen 9 tot 5 mentaliteit? Altijd al werk willen maken van je politieke interesse? Dan zoeken wij jou!

Stuur je CV en motivatie uiterlijk vrijdag 19 juni 2020 naar fractie@d66groningen.nl t.a.v. Berndt Benjamins. Voor meer informatie over de functie kun je contact opnemen met de huidige fractiemedewerker Anne Marel Hilbers. Dat kan via annemarel@d66groningen.nl of 06-52377233.

Het bericht D66 Groningen zoekt communicatiemedewerker met organisatietalent verscheen eerst op Groningen.

Jaarlijks zet D66 vrijwilligers in het zonnetje op Valentijnsdag. “Vrijwilligers maken veel mogelijk in de samenleving op allerlei terreinen en ook hier in Groningen,” aldus Berndt Benjamins, fractievoorzitter van de D66-fractie: “Het is goed om daar jaarlijks bij stil te staan en vrijwilligers in het zonnetje te zetten.” D66 Groningen deelt daarom op 14 februari met veel plezier een taart uit aan Bab Ad-daar.

Bab Ad-daar is een gastvrije plek voor nieuwkomers in Groningen. Een plek waar vaardigheden en talenten in dans, theater en muziek, voor en achter de schermen ontwikkeld kunnen worden. Dit doen ze door nieuwkomers te koppelen aan professionals uit het culturele veld in deze gemeente. Bab Ad-daar wil de integratie versnellen, zodat je je sneller thuis voelt in Groningen.

Initiator van Bab Ad-daar Ahmad Abdulwahab heeft zelf ervaren hoe fijn het is als er een deur opengaat: “Als nieuwkomer in Groningen besloot ik weer te gaan dansen, net als in Syrië. Ik zat te veel thuis naar mijn smaak en ik wist niet hoe ik het aan moest pakken. Toen ben ik begonnen door, letterlijk, op de deur te kloppen van Theater de Machinefabriek in de Bloemstraat, het huis van het Noord Nederlands Toneel en Club Guy & Roni. Daar heb ik om hulp gevraagd bij het ontwikkelen van mijn vaardigheden in de podiumkunsten”. Deze ervaring wil ik graag met zoveel mogelijk andere mensen delen, vandaar Bad Ad-Daar!

Karla Nabki is vooral trots dat ze gezien worden. “Ik voelde me heel speciaal. Ik denk dat het dan wel een succes is, als ze ons gezien hebben.” Volgens oprichter Ahmad Abdulwahab is het vooral belangrijk dat mensen de vluchtelingen begrijpen. “We willen laten zien wat de situatie is van de nieuwkomers hier. Dat willen wij bereiken met kunst: dat is een makkelijke manier om je verhaal te vertellen, met muziek of met dans.”

“Ik heb gezien dat mensen hier wel openstaan voor nieuwkomers,” vertelt Karla. “Wij hebben wel een kans om iets te veranderen. Ik denk wel dat we een mooie toekomst hebben.”

D66 Valentijnstaart voor Bab Ad-daar

Het bericht D66 Valentijnstaart voor Bab Ad-daar verscheen eerst op Groningen.

Groter denken en kleiner doen heeft ook een financieel gezicht gekregen. De opgaven van de gemeente Groningen en het geld dat daarvoor beschikbaar is zijn al een hele tijd uit balans. De tekorten zijn soms te herleiden tot de inkomsten die wij landelijk van het Rijk ontvangen, maar soms ook ontstaan zijn door keuzes in het verleden.

Onze financiële positie vraagt ook nu om (pijnlijke) keuzes. Berndt Benjamins: “Het college kiest ervoor om zwembaden en bibliotheken open te houden en dus, waar andere gemeenten die keuze wél maken, geen onomkeerbare besluiten te nemen waarvan je later spijt zou kunnen krijgen”. Dit college blijft, hoe moeilijk het ook is, staan voor de sociale infrastructuur.

Maatschappelijke akkoorden Ook D66 heeft er buikpijn van dat veel geplande investeringen in gebiedsgericht werken worden teruggedraaid of uitgesteld. Ook wij hebben last van de teruggeschroefde ambitie op de wijkenergieplannen. Ook wij vinden de verhoging van de Onroerende Zaak Belasting (OZB) heel erg vervelend. En ook wij staan bij de bezuinigingen op sport niet juichend aan de zijlijn. Wieke Paulusma: “Om de tekorten in met name het sociaal domein op te vangen vragen we iedereen om bij te dragen. En dat is niet makkelijk”.

De pijnlijke keuzes kunnen we deels maken omdat we in de afgelopen periode zoveel geïnvesteerd hebben. Bijvoorbeeld in de peuteropvang voor iedereen, Kansen in Kaart, bewegen in de openbare ruimte, toegankelijkheid en de WIJteams. Daardoor kunnen we nu tijdelijk tegen een stootje. D66 is er trots op dat we in Groningen met ingrepen, waar ook wij buikpijn van hebben, toch blijven doen wat we afgesproken hebben. We blijven investeren in de groei van de gemeente omdat dat kansen voor iedereen creëert.

D66 zou het college van B&W, maar ook partijen buiten het stadhuis willen oproepen om onze maatschappelijke akkoorden meer, of opnieuw, leven in te blazen. Laten we niet alleen onze successen gezamenlijk vieren maar ook als het moeilijk is elkaar de hand reiken. Want moeten we met al deze tekorten bijvoorbeeld het abonnementstarief wel invoeren als we verwachten dat ons dat meer geld gaat kosten? Moeten we als het gaat om Veilig Thuis alle nieuwe beleidsveranderingen wel opvolgen, waardoor we niet alleen een financieel tekort oplopen maar er ook simpelweg te weinig meldingen worden afgehandeld? 

Wonen en de Lelylijn Voor wat betreft de bereikbaarheid naar de stad roepen wij het college op om te blijven investeren in snelfietspaden en te blijven lobbyen voor de Lelylijn. Het investeringsfonds dat de regering opperde bij de miljoenennota, moet volgens minister Hoekstra gericht zijn op structurele projecten voor duurzame economische groei. Jim Lo-A-Njoe: “en als er één project aan die voorwaarde lijkt te voldoen, dan is dat toch wel de Lelylijn”.

De andere grote opgave is wat D66 betreft woningbouw in het middensegment. De woningbouw heeft in het verleden te lang stilgelegen en nu bouwen we ondanks de inzet van het college achter de vraag aan. De gemeenteraad en het college van B&W zitten bovenop het te bouwen percentage sociale huur, maar inzicht krijgen in de bouw voor het middensegment lukt volgens D66 niet zo goed. Verder zit de stad in een groeispurt en steeds meer steden laten hun schroom los als het gaat om hoogbouw. Tom Rustebiel: “Hoogbouw is duurzaam, spaart ruimte en geeft de stad smoel. Wat D66 betreft is de Martinikerk als ankerpunt voor hoogbouw dan ook niet meer heilig”.

Veiligheid D66 heeft als partij binnen de coalitie afgesproken dat persoonlijke kwaliteit van leven het leidend principe zal zijn voor gemeentelijk beleid. En als we de vele maatregelen aan dat principe toetsen, dan kunnen wij door de bank genomen leven met deze begroting. Uiteraard maken wij ons wél zorgen. Net iets te vaak naar ons zin namelijk, piept bijvoorbeeld het actief grondbeleid boven het maaiveld uit. In onze beleving plukken wij met deze begroting onder andere ook de wrange vruchten van deze uit de tijd zijnde methode van beleid voeren. Ook met de verdere verhoging van het vreemd vermogen van Meerstad zijn we daarom niet zo gelukkig.

Daarnaast maken we ons wat zorgen over bezuinigingen op handhaving. In steeds meer beleidsplannen wordt steeds vaker een beroep gedaan, juist op handhavers. Landelijk is het beeld sowieso al, dat de druk op de politie alsmaar verder toeneemt. Dat beeld is in Groningen niet anders. Berndt Benjamins: “Dat betekent een verschuiving van de druk naar onze lokale toezichthouders en handhavers, waar toch ook al flinke druk op ligt”. De fractie van D66 maakt zich zorgen over deze ontwikkelingen en zal nauwgezet blijven volgen of onze ambities op dit terrein waargemaakt kunnen blijven worden.

Desalniettemin vindt de fractie van D66 dat er met de enorme opgaven voor de komende jaren nu wel een gewogen pakket maatregelen ligt. Er is gekeken naar alle besparingsmogelijkheden en nauwkeurig gewikt en gewogen. De sociale infrastructuur hebben we hiermee voor de gemeente Groningen voor de komende tijd gezekerd.

 

Het bericht D66: waar andere gemeenten voorzieningen sluiten doen wij dit niet verscheen eerst op Groningen.

Vlak voor de zomer van dit jaar bleek er in Groningen weer een slachtoffer naar huis gestuurd te zijn voor bedenktijd terwijl zij aangifte wilde doen van een verkrachting.  Na navraag bleek dat dit soms ook gebeurt door een gebrek aan capaciteit of door planningsproblemen.

D66 vindt dat elk slachtoffer het recht heeft op aangifte en dat capaciteits- en planningsproblemen hierin geen belemmering mogen zijn. Wieke: ‘Het doen van aangifte van een zedendelict is een enorme stap. Er is vaak angst mee gemoeid dat een slachtoffer niet wordt geloofd’. Aangifte doen moet zo laagdrempelig mogelijk kunnen.

D66 stelt daarom vragen aan het college van B&W over de capaciteits- en planningsproblemen van de politie en het belang van laagdrempeligheid van aangiften met betrekking tot zedendelicten.  Berndt: ‘We zijn benieuwd of er wellicht een andere prioritering van werkzaamheden denkbaar is’.

Het bericht D66: capaciteits- en planningsproblemen mogen geen belemmering zijn bij aangifte zedendelict verscheen eerst op Groningen.

Vandaag debatteert de gemeenteraad over de gemeenterekening, waarin terug wordt gekeken of belangrijke doelen zijn gehaald en of de financiële middelen goed zijn besteed. Fractievoorzitter Berndt Benjamins stond in zijn speech ‘Groots in Groningen’ uiteraard ook stil bij oplopende tekorten en zorgelijke financiële uitzichten van de gemeente. 

Komend weekend vindt in Groningen de 22e editie plaats van Dichters in de Prinsentuin, het grootste openlucht poëziefestival van de Benelux. Het thema van deze editie is “May you live in interesting times”. Dit is een soort vloek, die wordt toegeschreven  aan China. Het is iets dat je eigenlijk een ander dus niet toewenst. Maar, voorzitter, zoals ik al betoogde tijdens de bespreking van de begroting van 2019, interessante en spannende tijden zijn het zeer zeker voor deze gemeente. Want terwijl het economisch weerbericht in Nederland en in Groningen bijzonder gunstig lijkt, is er met dit actuele Meerjarenbeeld wederom een schip met bijzonder zure appelen onze gemeente binnengevaren.

In Groningen gaat het veel mensen goed, veel mensen wonen in een fijne, veilige en groene leefomgeving. De rekening van 2018 ademt grotere betrokkenheid van meer mensen bij hun eigen wijken. Ontwikkelingen als Wijkbedrijf Selwerd, de “VinkMobiel” in Vinkhuizen en de co-creatie rondom het Festivalterrein in Reitdiep zijn daar uitstekende voorbeelden van.

Het Sociaal Cultureel Planbureau publiceerde onlangs de kwartaalrapportage Burgerperspectieven 2019-2, waaruit blijkt dat de negatieve stemming onder onze inwoners in het 2e kwartaal is afgenomen. Oftewel, meer mensen hebben een gunstiger toekomstperspectief gekregen. Het is voor het eerst sinds een jaar dat dit het geval is. Met het meerjarenbeeld in de hand kun je je echter afvragen hoe duurzaam en toekomstbestendig dat perspectief nou werkelijk is.

Want als wij als gemeente moeten bezuinigen, dan kan het bijna niet anders dat ook onze inwoners dit aan den lijve zullen ondervinden. En natuurlijk doet het college zijn stinkende best om extra Rijksbijdragen binnen te halen, dat ondersteunen en waarderen we ten zeerste. Maar zoals het college ook heeft aangegeven, we zullen een brede takendiscussie met elkaar moeten voeren en het moeten hebben over eventueel bijstellen van onze ambities. We kunnen er eenvoudigweg niet omheen dat er tijden komen die moeilijk worden.

Moeilijker omdat de financiële tekorten groot zijn. De fractie van D66 loopt daar niet voor weg en snapt dat er keuzes gemaakt moeten worden. We zijn bereid om die keuzes te maken. Maar die keuzes maken we wel graag in gezamenlijkheid, want alleen samen maken we Groningen. Tegelijkertijd hebben we uiteraard ook de verantwoordelijkheid om de gemeente Groningen toekomstbestendig te houden.

Vorig jaar stonden we tijdens de Week van de democratie stil bij het gebiedsgericht werken. Of zoals het SCP het zou noemen; onze emotionele verbondenheid. En daar kwam het magazine ‘Groots in Groningen: de kracht van klein’, uit voort. De burgemeester zegt zeer treffend in de inleiding in dat bewuste tijdschrift: “intensief contact met elkaar, het verbinden van verschillende groepen en investeren in het vertrouwen zijn van essentieel belang.”

Emotionele verbondenheid helpt namelijk economische ontwikkeling vooruit. Voorzitter, die oproep was toen, eind vorig jaar, al belangrijk. Maar eigenlijk nauwelijks nog urgenter te krijgen dan dit moment, nu, hier, in dit huis. Het huis van de stad, het huis van de toekomst van de democratie. Want als we nú door weten te zetten met onze gebiedsgerichte aanpak en het stuur in handen geven van onze inwoners, dan geeft dat zekerheid en vertrouwen voor de toekomst.

Het geeft vertrouwen als we als gemeente voort kunnen borduren op de fundamenten van samenwerkingen zoals die er nu zijn. Voortborduren op de forse investeringen in onze wijken, in ons onderwijs en voorschoolse opvang. Voortborduren op het gebiedsgericht werken en daarbij samenwerking zoeken en vinden met al die maatschappelijke partners van de gemeente Groningen. Samenwerking met onze inwoners, zodat we de kracht en creativiteit uit onze samenleving kunnen blijven halen en er wederzijdse trots en tevredenheid kan ontstaan.

Voorzitter, tijdens de begrotingsraad haalde ik als voorbeeld al de tuintegelactie aan, om te illustreren hoe grote zaken op een kleine manier tastbaar en begrijpelijk kunnen worden gemaakt. Nog zo’n ander voorbeeld is de aanpak van het A-Kwartier, waar de gemeente is gestopt met plannen achter de tekentafel te maken en het echt aan de buurt overlaat. Maar daarbij niet vergeet dat de buurt het niet alleen kan. En dus verzorgt de gemeente wél het gebiedsteam en een budget.

Dat is de kracht van klein die grootse effecten kan hebben. En daarmee gaan we het in Groningen doen de komende jaren!

 

Het bericht Debat gemeenterekening: Groots in Groningen verscheen eerst op Groningen.