Poliflw

De situatie is niet hopeloos. Dat spreekt alleen al uit het feit dat we hier vandaag samen zijn.

Big tech

In de zoektocht naar een weg vooruit kijk ik nadrukkelijk naar big tech. Op hun platforms zijn vrouwen en minderheden aangeschoten wild. Denk aan de perverse algoritmes die opruiende, haatzaaiende of illegale berichten een megafoon geven. De winsten zijn voor de techreuzen, de kosten voor de maatschappij. Wat mij betreft gaan we zulke algoritmes verbieden, want deze online sentimenten vinden altijd hun weg naar het echte leven. Daarmee vormen ze een bedreiging voor onze samenleving.

Samenleving

Maar er is meer wat we kunnen doen. Wat de samenleving kan doen. We moeten ons blijven uitspreken. Het gesprek blijven voeren. De confrontatie aan blijven gaan. En als we straks in het stemhokje staan, kunnen we ons rode potlood gebruiken om op een vrouw te stemmen. Of op een man met een warm hart voor de vrouwenzaak.

We kunnen met datzelfde potlood extreemrechtse en conservatieve politici uit de provinciebesturen houden. En als we dan het stemhokje uitlopen, kunnen we de moed vinden om onszelf uit te spreken. Want de stilte van omstanders is vaak pijnlijker dan de opmerking zelf.

Voorlopig geen freedom day. Toch ben ik blij dat het kabinet kiest voor maatregelen waardoor wel álles open blijft. Dat je met test, vaccinatie of bewijs van immuniteit gewoon overal naartoe kan.

Maar! Willen we dit behouden, dan moet de vrijblijvendheid er wel echt vanaf. Dat zegt ook het OMT: het werkt alleen als er gehandhaafd wordt. Nogal logisch! Dus kijk ik naar deze minister.

Toen het toegangsbewijs werd ingevoerd was er meteen het beeld van: waarom zou ik het doen als er toch niet op gehandhaafd wordt?  Eén derde van de horecaondernemers controleert niet. Sommige burgemeesters treden stevig op, maar in meerdere grote gemeenten zijn nauwelijks boetes uitgedeeld of plekken gesloten.

Hoe gaat de minister dit een topprioriteit maken? Hoe helpt hij de burgemeesters? Wordt er wederom extra geld vrijgemaakt voor handhaving? En wat is met het eerste bedrag gebeurd? Is het al op? Heeft het geholpen? Zijn er extra mystery guests ingezet?  Hebben we horeca voldoende ondersteund met een extra iemand bij de ingang? Veel vragen dus.

En die zijn er ook bij de buitensport bij amateur verenigingen. Burgermeesters geven aan dat dit lastig uitvoerbaar is. Ik hoor graag hoe het kabinet er tegen aankijkt.

Waar wordt Nederland veiliger van? Dat is de vraag die vandaag voorligt.

In 2014 stapte ik als raadslid de politieke arena binnen als woordvoerder Veiligheid. Hier zo’n honderd meter verderop, in het Haagse stadhuis. Voor de kenners: het IJspaleis. Die zomer zag je hier in de stad de gevolgen van de oorlog die zich in Syrië en Irak afspeelde.

Op het Hobbemaplein verzamelden zich voorstanders van het IS-regime, die luid en duidelijk hun steun betuigden aan de jihadi’s die naar het Midden-Oosten trokken.

Vrouwen, ook uit deze stad, reisden hen achterna. Met een mengeling van boosheid, walging en verwondering sloeg ik het gade.

En ik was niet de enige.

Het conflict, de aanslagen en de vluchtelingenstroom die het veroorzaakte, werkten door in de politieke gemoederen en verhoudingen. De premier van Nederland zette toen de toon: Jihadisten kunnen beter creperen in de woestijn, dan hier in Nederland voor de rechter verschijnen. Daarmee was de toon gezet: You’re either with us, or you’re against us. De werkelijkheid werd gereduceerd tot identiteitspolitiek. Welkom in de wereld van de nieuwe verzuiling.

En de loopgraven zijn inmiddels overzichtelijk geworden. Wie voor het klimaat redden is, is tegen zwarte piet. Wie tegen immigratie is, is voor de Brexit. En zo gaat het in het veiligheidsdebat maar al te vaak. Er wordt een positie ingenomen en met man en macht verdedigd, voordat de vraag is gesteld: waar wordt Nederland nou echt veiliger van?

Die vraag wil ik tijdens mijn Kamerlidmaatschap wel stellen. Omdat politici meer zijn dan een spreekbuis van de onderbuik. Omdat politici de verantwoordelijkheid hebben om moeilijke keuzes te maken, ook als dat electoraal niet uitkomt. En omdat schijnveiligheid echte veiligheid nooit mag verdringen.

De inhuur van onder andere dure consultants en managers  bij de overheid is met 20% gestegen in het afgelopen jaar. De SP wil dat er een forse beperking komt op de inhuur van dure externe medewerkers. De SP maakt hiervoor een wetsvoorstel. Dit is het achtste jaar op rij dat de inhuur van dure externen is gestegen. Tweede Kamerlid Ronald van Raak: 'De overheid barst van de dure externe consultants, managers en communicatiemedewerkers. Totaal overbodig. Overheden moeten zelf kun taken kunnen uitvoeren en niet afhankelijk zijn van overbetaalde consultants.'

De Tweede Kamer heeft de Roemernorm vastgelegd, naar een voorstel van oud SP-leider Emile Roemer. Die zegt dat maximaal tien procent van de uitgaven besteed mag worden aan de inhuur van externen. Die norm wordt dus jaar na jaar niet gehaald. Van Raak: 'Een norm stellen is voor het kabinet blijkbaar niet voldoende. Daarom zijn we bezig met een wet, die na de zomer wordt ingediend. Daarmee stellen we paal en perk aan dure managers bij de overheid.'

You must have JavaScript enabled to use this form.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

De 'rockster-econoom' wordt hij ook wel genoemd: Thomas Piketty. Met zijn boek 'Kapitaal in de 21e eeuw' heeft hij het thema ongelijkheid en de gevolgen daarvan wereldwijd op de kaart gezet. Nu heeft hij een nieuw boek geschreven: 'Kapitaal en Ideologie'.

We hebben verschillende ideeën klaarliggen voor het fundamenteel aanpakken van de ongelijkheid. Zo hebben we het voorstel om miljonairs hun eerlijke deel te laten betalen, maar ook stellen we voor om werknemers meer zeggenschap te geven en een eerlijk deel van de winst.

De boodschap van Piketty is duidelijk: ongelijkheid is een politieke keuze. Daar kunnen we dus verandering in brengen.

SP-fractievoorzitter Lilian Marijnissen: 'Ik hoop dat het nieuwe boek van Piketty zorgt voor nog meer bondgenoten in onze strijd tegen de groeiende ongelijkheid. Van links tot rechts wordt inmiddels erkend dat een groeiende groep niet meedeelt in de toenemende winsten en economische groei. Laten we nu dan ook samen in actie komen om ongelijkheid uit te bannen.'

'Met de Omgevingswet heeft het kabinet een bestuurlijk en juridisch monster gecreëerd', aldus SP-Eerste Kamerlid Rik Janssen. Gemeenten zijn er niet klaar voor en deskundigen waarschuwen dat mensen en bedrijven straks de weg niet meer kunnen vinden bij de overheid. 'Met de Omgevingswet treedt de overheid weer verder terug, de burger moet het zelf weer oppakken. Niet iedereen kan dat.'

De Omgevingswet vervangt 26 andere wetten op diverse beleidsterreinen. De bedoeling is dat de regelgeving daarmee eenvoudiger wordt, zodat mensen en bedrijven gemakkelijker de weg kunnen vinden als ze iets willen regelen. Of het in de praktijk ook zo gaat uitpakken, is nog maar de vraag. Janssen: 'Ik heb de Omgevingswet eerder de wet van roze wolkjes en huppelende konijntjes genoemd. Alles wordt mooier met de Omgevingswet, als je er wegwijs in wordt tenminste en als iedereen het met elkaar eens is. Alles wat de afgelopen decennia door wetten, regels en jurisprudentie herkenbaar zwart/wit is geworden wordt met de invoering van de Omgevingswet weer grijs gemaakt met alle nieuwe onzekerheden van dien. De in de Omgevingswet veronderstelde zelfredzaamheid is een illusie, zegt de Nationale Ombudsman. Daar waar in toenemende mate participatie gevraagd wordt van mensen, ook nu weer in de Omgevingswet, raken steeds meer mensen de weg kwijt en weten ze niet meer bij welk loket ze moeten zijn. Kim Putters, directeur van het Sociaal-Cultureel Planbureau (SCP), wijst erop dat vooral goed geïnformeerde en opgeleide mensen zich hierin kunnen redden, maar lang niet iedereen -  misschien zelfs wel de meesten niet. Zij komen in een voortdurende staat van onzekerheid omdat ze de grip op hun eigen leven kwijtraken. Dat is ellende die we als politiek moeten voorkomen.'

Ondertussen lopen gemeenten volgens Janssen ernstig achter in de voorbereiding. 'Een jaar geleden gaf 46 procent van de gemeenteambtenaren aan dat de eigen gemeente op koers lag. Vier maanden geleden was dat afgenomen tot 43 procent. Eenmaal ingevoerd wordt de Omgevingswet een wet die alle eigenschappen heeft van 'too big to fail'. Als hij niet blijkt te functioneren zitten we er toch aan vast, met een daaraan verbonden geldverslindend ICT-project. Dat ICT-project is te ingewikkeld, de toegevoegde waarde van extra complexiteit is onvoldoende aangetoond en de kosten gaan veel hoger uitvallen dan begroot. Er is nog teveel onduidelijk, onaf en ongewis. Daarom zal de SP tegen de Invoeringswet Omgevingswet stemmen.'

Esther Ouwehand, fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren dient een wetsvoorstel in om te komen tot een verbod op consumentenvuurwerk. Na jarenlange door het kabinet onbeantwoorde smeekbedes van politie, brandweer, burgemeesters, artsen, ziekenhuizen, milieuorganisaties en de Onderzoeksraad voor de Veiligheid dient de Partij voor de Dieren een initiatiefwet in voor een verbod op consumentenvuurwerk. "De Partij voor de Dieren voert al jaren het verzet aan tegen consumentenvuurwerk", licht Ouwehand haar wetsvoorstel toe. "Lange tijd stonden we vrijwel alleen, maar de gelederen beginnen ook bij andere partijen te breken. Minister Grapperhaus liet doorschemeren met meer maatregelen te komen als de komende jaarwisseling weer uit de hand loopt. Op evaluaties kunnen we niet meer wachten. Het is nu al, vóór de Nieuwjaarsnacht, volstrekt duidelijk dat de vuurwerktraditie onacceptabele overlast en schade veroorzaakt." Het zijn vooral omstanders en voorbijgangers die letsel oplopen door vuurwerk. Andere slachtoffers zijn longpatiënten die gedwongen moeten binnen blijven vanwege het fijnstof dat vrijkomt bij het afsteken van vuurwerk en huisdieren die in totale paniek raken van alle knallen, omdat ze de oorzaak van het lawaai niet kunnen duiden. Steeds luider klinkt daarom de roep om een verbod op consumentenvuurwerk. Doorgaans kunnen de aanbevelingen van de OVV rekenen op navolging binnen de politiek, maar in het geval van vuurwerk lijkt het kabinet te vrezen voor een electorale opstand: de belangrijkste en meest effectieve aanbeveling wordt niet overgenomen: het verbod op vuurwerk blijft uit. Overtuigende argumenten daarvoor ontbreken. Er zou “onvoldoende draagvlak” zijn. Maar volgens opeenvolgende opiniepeilingen van onder meer EenVandaag, TNS NIPO en NO TIES blijkt een meerderheid van de bevolking achter een verbod te staan. En een derde van de bevolking zegt zelf geen vuurwerk af te steken. Een verbod zou ook niet nodig zijn volgens het kabinet, omdat gemeenten zelf steeds professioneler aan de slag gaan met vuurwerk. Maar gemeenten worstelen met het vuurwerkbeleid. Een aantal gemeenten wijst vuurwerkvrije zones aan. Andere gemeenten laten het over aan vrijwilligers om zones aan te wijzen en te handhaven. Die zones worden niet gehandhaafd, omdat de politie al de handen vol heeft tijdens de jaarwisseling. Ook in de aanloop naar oud en nieuw zijn er diverse meldingen van door overlastgevers mishandelde burgers die nul op het rekest krijgen van de politie. De Nederlandse Vereniging van Gemeenten heeft de minister nadrukkelijk gewaarschuwd dat lokale maatregelen niet effectief zijn vanwege het waterbedeffect; door verschillen in lokale maatregelen worden vuurwerkproblemen niet opgelost, maar slechtst verplaatst. Het risico op vuurwerktoerisme neemt toe. "De maatregelen die de minister wel neemt, beperken zich tot symboolpolitiek en enkele nauwelijks effectieve maatregelen. Zoals de verplichte levering van een lanceerstandaard bij de verkoop van vuurwerkpijlen en het promoten van veiligheidsbrillen", stelt Ouwehand. “Als het ooit tijd was voor de klap op de vuurpijl is het nu. Een vuurwerkverbod kan niet langer uitblijven."

De SP in de Eerste Kamer heeft dinsdag tegen het Belastingplan van de regering gestemd. SP-senator Bastiaan van Apeldoorn: 'Dit kabinet gaf bij de algemene beschouwingen niets aan anderen, gaf bij de financiële beschouwingen geen enkele ruimte aan de oppositie en volhardt bij het Belastingplan in een oneerlijke verdeling van de lasten voor het draaiend houden van de samenleving. Wie drie maal niks geeft aan anderen, noodzakelijke investeringen nalaat en de ongelijkheid in de samenleving per saldo vergroot, heeft bar weinig te bieden aan hen die de samenleving willen verbeteren en veranderen. De fractie van de SP kan daarom niets anders dan haar steun aan dit belastingplan onthouden.'

Veel oppositiepartijen hadden om hun eigen redenen moeite met het Belastingplan. Het was daarom maar de vraag of het voorstel het zou halen. SP-fractievoorzitter in de Eerste Kamer Tiny Kox: 'Dit was de grootste kans tot nu toe om het rechtse beleid van Rutte-III een halt toe te roepen. Heel jammer dat onze vrienden van GroenLinks – om voor mij onbegrijpelijke redenen – deze kans lieten liggen en, met de coalitiepartijen, voor het Belastingplan stemden. Hun stem gaf de doorslag, maar wel naar, volgens mij, precies de verkeerde kant. Heel erg jammer.'