Poliflw

Onrecht en onrechtvaardigheid. Vraag een aantal mensen die actief zijn in de politiek, lokaal of landelijk, wat zijn of haar beweegredenen zijn om de politiek in te gaan en je zult het horen: “Ik kan niet tegen onrecht” óf “ik wil onrechtvaardigheid bestrijden”. Nobele en begrijpelijke redenen om je in te zetten voor anderen én de samenleving. Zo kan een uitzichtloze situatie voor daklozen onrecht zijn waar iets aan gedaan moet worden. Mensen die al jaren in gevecht zijn met opeenvolgende instanties over de aardbevingsschade. Ondernemers die boetes krijgen opgelegd omdat ze een dagje vrij willen en niet op zondag hun winkel willen openen. Mensen die omwille van hun achternaam bij de belastingdienst op een lijst terecht komen, waardoor ze onterecht toeslagen moeten terugbetalen en er een torenhoge schuld boven hun hoofd hangt. Onrecht. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties van onrecht, maar in Groningen wordt een onrechtvaardige situatie willens en wetens in stand gehouden. Sinds jaar en dag wordt in Groningen hondenbelasting geheven. Met de afgelopen herindeling betekende dat helaas voor de inwoners van Haren en Ten Boer dat ook zij moeten gaan betalen voor een hond. Groningen heeft inmiddels het hoogste tarief van Nederland. Toch is een meerderheid van de gemeenteraad van mening dat de hondenbelasting een onrechtvaardige belasting is. Het geld wat er mee wordt opgehaald, gaat voor een heel klein deel naar voorzieningen voor honden. Het overgrote deel (zo’n 75%) gebruikt de gemeente om andere zaken mee te betalen. Een welkome inkomstenbron in de zware tijd waarin we momenteel leven. En dat financiële argument wordt gebruikt om de hondenbelasting niet af te schaffen. De gemeente heeft het geld écht nodig. We moeten afschaffing integraal benaderen als we begroting bespreken. We zouden het wel willen afschaffen, maar het is niet onze hoogste prioriteit. We zien helaas geen andere dekking. Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je dat namelijk niet doet zeg je feitelijk: We weten wel dat het niet zo netjes is dat we hierover een belasting heffen en het aan allerlei andere dingen uitgeven. En we willen ook echt wel stoppen. Heus wel. Maar ja, het geld dat we ermee binnen halen, dat hebben we toch écht nodig. En ergens minder aan uitgeven, dat is geen optie. We zijn als gemeente nu eenmaal gewend geraakt aan een bepaald bestedingspatroon. Onrechtvaardig, we weten het, maar het geld is te lekker. Het komt nooit uit om structureel minder geld te ontvangen. Niet in slechte tijden, maar ook niet in goede tijden. En zeker niet als je er al jaren aan gewend bent. Ermee stoppen zal altijd pijn doen. Daar moet je een keer doorheen. Maar willens en wetens een onrechtvaardige situatie in stand houden als overheid? Dat is nog veel pijnlijker.

Onrecht en onrechtvaardigheid. Vraag een aantal mensen die actief zijn in de politiek, lokaal of landelijk, wat zijn of haar beweegredenen zijn om de politiek in te gaan en je zult het horen: “Ik kan niet tegen onrecht” óf “ik wil onrechtvaardigheid bestrijden”. Nobele en begrijpelijke redenen om je in te zetten voor anderen én de samenleving. Zo kan een uitzichtloze situatie voor daklozen onrecht zijn waar iets aan gedaan moet worden. Mensen die al jaren in gevecht zijn met opeenvolgende instanties over de aardbevingsschade. Ondernemers die boetes krijgen opgelegd omdat ze een dagje vrij willen en niet op zondag hun winkel willen openen. Mensen die omwille van hun achternaam bij de belastingdienst op een lijst terecht komen, waardoor ze onterecht toeslagen moeten terugbetalen en er een torenhoge schuld boven hun hoofd hangt. Onrecht. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties van onrecht, maar in Groningen wordt een onrechtvaardige situatie willens en wetens in stand gehouden. Sinds jaar en dag wordt in Groningen hondenbelasting geheven. Met de afgelopen herindeling betekende dat helaas voor de inwoners van Haren en Ten Boer dat ook zij moeten gaan betalen voor een hond. Groningen heeft inmiddels het hoogste tarief van Nederland. Toch is een meerderheid van de gemeenteraad van mening dat de hondenbelasting een onrechtvaardige belasting is. Het geld wat er mee wordt opgehaald, gaat voor een heel klein deel naar voorzieningen voor honden. Het overgrote deel (zo’n 75%) gebruikt de gemeente om andere zaken mee te betalen. Een welkome inkomstenbron in de zware tijd waarin we momenteel leven. En dat financiële argument wordt gebruikt om de hondenbelasting niet af te schaffen. De gemeente heeft het geld écht nodig. We moeten afschaffing integraal benaderen als we begroting bespreken. We zouden het wel willen afschaffen, maar het is niet onze hoogste prioriteit. We zien helaas geen andere dekking. Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je dat namelijk niet doet zeg je feitelijk: We weten wel dat het niet zo netjes is dat we hierover een belasting heffen en het aan allerlei andere dingen uitgeven. En we willen ook echt wel stoppen. Heus wel. Maar ja, het geld dat we ermee binnen halen, dat hebben we toch écht nodig. En ergens minder aan uitgeven, dat is geen optie. We zijn als gemeente nu eenmaal gewend geraakt aan een bepaald bestedingspatroon. Onrechtvaardig, we weten het, maar het geld is te lekker. Het komt nooit uit om structureel minder geld te ontvangen. Niet in slechte tijden, maar ook niet in goede tijden. En zeker niet als je er al jaren aan gewend bent. Ermee stoppen zal altijd pijn doen. Daar moet je een keer doorheen. Maar willens en wetens een onrechtvaardige situatie in stand houden als overheid? Dat is nog veel pijnlijker.