Poliflw

Door Kirsten van den Hul op 23 juni 2020 Delen  

Leren kijken met een andere bril begint op school. Leren over omgaan met elkaar, met mensen die er anders uitzien dan jijzelf, die iets anders denken of geloven dan jijzelf. Leren over migratiegeschiedenis. Over de koloniale geschiedenis. Maar ook over discriminatie, racisme, en antisemitisme in het hier en nu.

Want racisme en discriminatie zijn helaas nog altijd een groot probleem. Ook in Nederland.

Het was voor Lakiescha, Sohna en Veronika aanleiding om een petitie te starten, die oproept om meer aandacht te besteden aan racisme en discriminatie in ons onderwijs. Niet alleen bij geschiedenislessen, maar ook bij andere vakken, en in onze schoolboeken. (Heb jij al getekend? Dat kan hier nog steeds!

Want racisme en discriminatie zijn helaas nog altijd een groot probleem. Ook in Nederland.

Ik ben het roerend met ze eens. Vorige week debatteerde de Tweede Kamer over de herziening van het curriculum op basisscholen en middelbare scholen. Het perfecte moment dus om dit goede plan aan de minister voor te leggen. Daarom diende ik samen met GroenLinks en de Partij voor de Dieren een motie in die de minister verzoekt om deze thema’s te verankeren in het nieuwe curriculum. Vandaag is ons voorstel aangenomen in de Tweede Kamer. Dat is heel goed nieuws! Natuurlijk is hiermee het werk nog niet af. Daarom blijven wij ons inzetten voor gelijke kansen voor iedereen. Want een eerlijke start begint op school.

Daarom blijven wij ons inzetten voor gelijke kansen voor iedereen. Want een eerlijke start begint op school.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

De SP ziet weinig in de ‘Wet meer ruimte voor nieuwe scholen’. Volgens SP-senator Bastiaan van Apeldoorn lost de wet geen problemen op in het onderwijs en worden bestaande problemen als kansenongelijkheid en segregatie zelfs vergroot. 'Welk probleem lost deze wet nu daadwerkelijk op?', vraagt Van Apeldoorn zich af. 'In ieder geval niet die problemen waarvoor leraren eerder staakten, zoals gebrekkige salarissen, een schreeuwend tekort aan collega’s en een enorme werkdruk. In plaats van in de nu gebrekkige onderwijskwaliteit te investeren, steek je geld in nieuwe gebouwen. En creëren we met dit wetsvoorstel niet juist nieuwe problemen?'

De belangrijkste problemen – kansenongelijkheid en segregatie – worden volgens Van Apeldoorn door de wet juist vergroot. 'Verschillende organisaties hebben erop gewezen dat met deze wet de segregatie en kansenongelijkheid zal toenemen, waaronder de VO-raad en de Vereniging van openbare en algemeen toegankelijke scholen. De VO-raad vreest ook een toename van concurrentie. Kinderen van verschillende culturele en religieuze achtergronden zullen nog vaker dan nu naar aparte scholen gaan. Nog groter is de kans dat de tweedeling tussen kansarm en kansrijk en tussen laag- en hoogopgeleid verder vergroot wordt. Scholen zullen leerlingen proberen te werven uit met name bepaalde groepen. Ouders die zich verenigen op basis van een bepaalde gedeelde filosofie zullen vaker wel dan niet uit beter gesitueerde milieus komen en zich qua samenstelling van de leerlingenpopulatie eerder richten op de boven- dan op de onderkant.  Minister Slob blijft dit hardnekkig ontkennen. Hierbij mogen we ook niet vergeten dat bijzondere scholen in Nederland ook nog altijd leerlingen op basis van hun richting mogen weigeren. Mijn fractie vindt het principieel onjuist dat publieke bekostigde scholen niet ook voor ieder kind vrij toegankelijk zijn.'

Volgende week stemt de Eerste Kamer over de wet.

Onderwijs en kinderopvang in de coronacrisis

Het besluit om de scholen tot nader orde te sluiten is ingrijpend. Voor leerlingen, leraren en ouders is de impact groot. Maar de duidelijkheid die hiermee wordt geboden is meer dan welkom. In een crisis als deze volstaat het niet om ruimte te laten voor interpretatie. We hebben behoefte aan heldere regels voor iedereen.

Alleen kinderen van ouders die werken in vitale functies zoals de zorg, de politie en de brandweer kunnen naar school voor opvang.  Alle andere leerlingen kunnen thuis lessen op afstand volgen. Op initiatief van D66 zendt NPO3 de hele dag schooltv uit. Leraren zijn nu hard aan het werk om dat zo goed mogelijk voor elkaar te krijgen. Er wordt veel van jullie gevraagd. Daar zijn we jullie ongelofelijk dankbaar voor!

Eindexamenleerlingen maken zich begrijpelijkerwijs zorgen. Dit is als een spannende tijd waar nu veel onzekerheid bijkomt. Zij hebben hier jaren hard voor gewerkt en verheugen zich op de vervolgopleiding. Veel docenten doen er alles aan hun leerlingen zo goed mogelijk te blijven ondersteunen. Met onlinelessen, mentortelefoonafspraken en YouTube kanalen.

De school- en praktijkexamens op school kunnen doorgaan. Dat betekent dat eindexamenleerlingen hiervoor naar school kunnen, mits ze geen klachten hebben. Op die manier kunnen ze verder voorbereiden voor het Centraal Examen. Het beleid is er nu op gericht om zoveel mogelijk examens in eerste tijdvak te doen (die starten op 7 mei). Natuurlijk is er souplesse in dit beleid en ruimte voor maatwerk voor leerlingen. Het moet niet zo zijn dat leerlingen uit angst voor het niet behalen van hun diploma zich gedwongen voelen naar school te gaan en daardoor te hoge risico’s nemen.

Leerlingen kunnen bijvoorbeeld ook in tweede of derde tijdvak nog eindexamen doen, in juni of augustus. Ook is er meer maatwerk mogelijk bij schoolexamens, denk aan het afleggen van mondeling examens. Tot slot wordt er ook gekeken naar verschillende inschrijfdata voor vervolgonderwijs.

De volgende beroepen kunnen blijvend gebruik maken van kinderopvang, INDIEN het kind geen ziekteverschijnselen vertoont. Ook als één ouder een cruciaal beroep uitvoert;

Zorg

Onderwijs en kinderopvang

Openbaar vervoer

Voedselketen

Transport van brandstoffen

Vervoer van afval en vuilnis

Media en communicatie

Noodzakelijke overheidsprocessen

Continuïteit van hulpdiensten

Ouders die niet in vitale beroepen zitten maken nu geen gebruik van de kinderopvang. Toch adviseren wij ouders de gehele bijdrage voor de kinderopvang te blijven betalen. Dit stelt de kinderopvang in staat om flexibele opvang te bieden aan kinderen van ouders in vitale beroepen. Bovendien blijft hierdoor het recht op kinderopvangtoeslag behouden en bent  u verzekert van een plek voor uw kind(eren) als de opvang weer opengaat. De inzet van het kabinet is om de eigen bijdrage van de niet gebruikte opvanguren zoveel mogelijk te compenseren.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Massaal leggen leraren op basis- en middelbare scholen donderdag en vrijdag het werk neer. Meer dan 3000 scholen sluiten de deuren uit onvrede over het (gebrek aan) beleid van het kabinet Rutte-III. Sinds het kabinet is aangetreden waarschuwen docenten keer op keer voor het toenemend lerarentekort, maar tot nu toe blijven fundamentele en structurele oplossingen uit. ‘Het is fantastisch om te zien dat de actiebereidheid in het onderwijs alleen maar blijft toenemen, maar eigenlijk is het natuurlijk gênant dat het nodig is’, aldus SP-leider Lilian Marijnissen. ‘Deze mensen doen zulk ontzettend belangrijk werk, onder zware omstandigheden en tegen een salaris dat gewoon veel te laag is. Dat kun je niet langer negeren als kabinet, zeker niet nu de miljarden tegen de plinten klotsen.’

De SP steunt het eisenpakket van de stakende docenten volkomen. Niet alleen moeten de salarissen op basis- en middelbare school gelijk worden getrokken, ook zal voor allebei deze groepen er geld bij moeten om de schade van een jarenlange nullijn te herstellen. En de werkdruk zal omlaag moeten. ‘Als je dat niet doet, kun je promotiecampagnes maken tot je een ons weegt, maar los je het lerarentekort niet op. Nu al zie je dat teveel jonge docenten na een paar jaar door de werkdruk gedesillusioneerd afhaken. Dat is zonde. Die mensen zie je nooit meer terug in het klaslokaal. En die luxe heeft dit kabinet niet. Aan de bak dus’, aldus Marijnissen die zelf aanwezig was bij stakende docenten in De Kuip in Rotterdam.

Ben jij leraar? Op 12 februari praat Lilian Marijnissen graag met je door. Van 19.30 uur tot 21:00 uur ben je van harte welkom in basisschool de Vijf Sterren in Amsterdam. Neem je collega’s mee en meld je hier aan!

Door Lodewijk Asscher, Kirsten van den Hul op 29 maart 2019 Delen  

Leraren moeten hun werk in vrijheid, vanuit vakmanschap en professionaliteit kunnen doen. Het is ons werk als politici om die vrijheid te beschermen.

Toch staat die vrijheid steeds vaker onder druk. Want niet alleen Trump, Erdogan, Bolsonaro en Orbán geven het onderwijs geregeld de schuld. Ook dichter bij huis worden leraren steeds vaker doelwit van verdachtmaking. “De Nieuwe Schoolstrijd”, noemt Forum voor Democratie hun kruistocht tegen “indoctrinatie van het onderwijs”. Er is zelfs een meldpunt in het leven geroepen waar bezorgde burgers “partijdige docenten” kunnen rapporteren. Ook de PVV roept op tot een meldpunt waar “docenten die zich schuldig maken aan politieke en ideologische indoctrinatie” kunnen worden aangegeven. Leerlingen en ouders worden opgeroepen “linkse leraren” te filmen en deze filmpjes te delen op sociale media. Aan deze oproep wordt inmiddels gewillig gevolg gegeven, zo merkte deze week ook een leraar op een middelbare school in Mijdrecht. Een foto van een schoolbord met verschillende meningen over Forum voor Democratie leidde daar tot een felle online discussie. Met een officiële verklaring van de schoolleiding tot gevolg.

Het is ons werk als politici om die vrijheid te beschermen.

Dit soort lukrake verdachtmakingen ondermijnt niet alleen de positie van onze leraren, maar ook de kwaliteit van ons onderwijs en daarmee de toekomst van onze kinderen. Leraren vormen de ruggengraat van onze samenleving en rechtsstaat. Wij pleiten daarom voor het aanpakken van dergelijke aantijgingen. Door naast onze leraren te gaan staan, en te voorkomen dat zij verworden tot de schietschijf van het rechtspopulisme.

Laten we leraren het vertrouwen geven wat ze verdienen.

Laten we leraren het vertrouwen geven wat ze verdienen. De ruimte om het mooiste beroep ter wereld uit te oefenen. En de tijd om onze kinderen de kernwaarden van onze democratie mee te geven. Daarvoor moeten we veel vaker mét in plaats van óver leraren praten. Te beginnen met gehoor te geven aan hun oproep, gesteund door meer dan 40.000 stakers op het Malieveld, voor meer investeringen en betere arbeidsvoorwaarden. Want alleen zo kunnen leraren doen waar ze het best in zijn: onze kinderen voorbereiden op hun rol als de kritische burgers van morgen.

Tweede Kamerlid

Tweede Kamerlid

Deze week legt het hele onderwijs het werk neer. Een uniek moment. Waar het afgelopen jaar zowel de docent op de basisschool als het personeel van de universiteit in actie kwam, is dit de eerste keer in lange tijd dat het basisonderwijs, voortgezet onderwijs, mbo, hbo en universiteiten de handen ineen slaan en aan het kabinet laten weten dat het zo niet anders kan.

Vorig jaar bij de onderwijsstakingen stonden de werkgevers nog gebroederlijk naast hun leraren – ze waren zelfs verenigd in het zogenaamde PO-front – maar nu is het angstvallig stil aan de kant van de onderwijsbestuurders. Dit terwijl de problemen in het onderwijs alleen maar groter geworden zijn. Lerarentekorten, vierdaagse schoolweken en toenemende schuldenlast voor studenten zijn slechts drie van de groeiende problemen waar het onderwijs tegenaan loopt. Te hoge werkdruk, burn-outs en overvolle klassen zijn aan de orde van de dag. Juist daarom is het zo belangrijk dat het personeel zich gesteund weet door onderwijsbestuurders. En waar sommige besturen lokaal zich loyaal tonen, laten de grote bestuurderskoepels het afweten.

In het voortgezet onderwijs en op het mbo is dat misschien nog wel het meest opvallend. Daar zwaaien twee oud-FNV-mannen de scepter. De ene ken ik nog van toen ik als kind naar de televisie keek en daar een stakingsleider op televisie zag; Paul Rosenmöller. De ander schopte het zelfs tot baas van de FNV en is nu voorzitter van de MBO-raad: Ton Heerts.

De sectorraden delen de zorgen van de onderwijsvakbonden, maar anders dan vorig jaar sluiten ze zich niet aan bij de stakingen. Sterker nog. Er zijn onderwijsbestuurders die hun docenten intimiderende mails sturen als ze willen gaan staken. Bestuurders laten stakende leraren vervangen door invallers, die zo stakingsbrekers worden van hun collega's die het werk neerleggen. Ze schrijven brieven naar hun leraren waarin ze vooral laten weten dat staken gevolgen heeft voor hun salaris en de opbouw van hun pensioen.

Gelukkig zijn er ook onderwijsbestuurders die op eigen initiatief besloten hebben dat hun scholen dicht gaan, bestuurders die meegaan naar het Malieveld, omdat ze ook zien dat het onderwijs beter verdient en dat dit niet vanzelf gaat gebeuren.

Elke docent verdient een bestuurder die achter hem of haar staat. En elke onderwijsbestuurder verdient een sectorraad, die zich achter de eisen van het stakende onderwijspersoneel schaart.

Daarom deze oproep aan de twee oud-vakbondsmannen die nu de scepter zwaaien in onderwijsland. Wees solidair. Onderwijs is niks zonder goede docenten die de tijd en ruimte hebben om hun werk goed te doen. Schrijf je besturen aan, en laat ze weten dat jullie de staking van 15 maart ondersteunen. Trek je collega's in de sectorraden van het primair en hoger onderwijs over de streep! Het onderwijs verdient beter. En dan zie ik jullie hopelijk op het Malieveld.