Poliflw

Door Mirjam Bikker op 26 februari 2024 om 14:10

Reactie op parlementaire enquêtecommissie Fraudebeleid en Dienstverlening

Blind voor mens en recht. Een stelsel dat bedoeld is om mensen te helpen, heeft het tegenovergestelde bereikt, mensen in de vernieling geholpen. Dat is de harde, en onverteerbare conclusie van het rapport van de parlementaire enquete fraudebeleid en dienstverlening. De overheid heeft keihard gefaald, dat is pijnlijk. De overheid, de politiek de rechtspraak zijn tekort geschoten in het bieden van bescherming, het bieden van recht. Blind voor mens en recht. Als macht geen oog meer heeft voor mens en recht dan wordt het vermorzelend.

Mensen zijn het slachtoffer van een stelsel dat van goedwillende burgers fraudeurs maakte. Deze mensen werden ook veelal niet willekeurig geselecteerd voor controle; maar op basis van nationaliteit, wijk of inkomen. Hiermee zijn grondrechten geschonden. Door harde bezuinigingen en genadeloze wetgeving zijn de uitvoeringsorganisaties machines geworden die burgers behandelen als nummer. In plaats van als mens. De menselijkheid verdween, met desastreuze gevolgen voor zoveel kinderen, ouders en gezinnen in ons land.

Op alle staatsmachten, de wetgevende en dus de Kamer voorop, rust nu de dure plicht om dit om te draaien. Laten we, zoals een gedupeerde het treffend zei: ‘weer verantwoordelijkheid nemen voor elkaar’. Dat is de taak van de samenleving en van de overheid.

Dit rapport vraagt om een zorgvuldig vervolg, dat verdienen alle mensen die slachtoffer zijn, van wie het bestaan letterlijk de vernieling in is gejaagd. Het begint met wetgeving die doet waar het voor is bedoeld: het ondersteunen en versterken van mensen door toeslagen en sociale zekerheid. Wetgeving moet eenvoudiger zodat op burgers minder verantwoordelijkheid rust om fouten te maken. Als je een klein foutje maakt ben je niet gelijk een fraudeur. De uitvoering moet ruimte krijgen om weer een echt gezicht te worden voor mensen die dat nodig hebben. Dat is niet gratis en vraagt om te investeren in de uitvoeringsorganisaties, in plaats van te bezuinigingen. Doe het niet.

En het eindigt met de rechtspraak en rechtsbescherming: mensen moeten eenvoudig en laagdrempelig hun recht kunnen halen.

We staan voor een enorme opgave. Na het toeslagenschandaal is het opnieuw ontzettend confronterend hoe onze rechtsstaat er voor staat. Ik dank de commissie voor het vele werk dat zij heeft verricht, en hoe ze - pijnlijk maar waar - in beeld heeft gebracht hoe mensen het slachtoffer werden van het falen van de overheid. Met de aanbevelingen die de commissie doet is er een belangrijke stap. Nu komt het er op aan om geen moment te verslappen. Juist nu is het aan de politiek samen met rechtspraak en uitvoerende organisaties om werk te maken van die dienstbare overheid die bereikbaar en benaderbaar is voor mensen. Die gerechtigheid - recht doen aan mensen - voorop zet.

Dat is de grote opdracht voor de komende jaren. Om slachtoffers te helpen én om het vertrouwen te herstellen.”

Door Mirjam Bikker op 26 februari 2024 om 14:10

Reactie op parlementaire enquêtecommissie Fraudebeleid en Dienstverlening

Blind voor mens en recht. Een stelsel dat bedoeld is om mensen te helpen, heeft het tegenovergestelde bereikt, mensen in de vernieling geholpen. Dat is de harde, en onverteerbare conclusie van het rapport van de parlementaire enquete fraudebeleid en dienstverlening. De overheid heeft keihard gefaald, dat is pijnlijk. De overheid, de politiek de rechtspraak zijn tekort geschoten in het bieden van bescherming, het bieden van recht. Blind voor mens en recht. Als macht geen oog meer heeft voor mens en recht dan wordt het vermorzelend.

Mensen zijn het slachtoffer van een stelsel dat van goedwillende burgers fraudeurs maakte. Deze mensen werden ook veelal niet willekeurig geselecteerd voor controle; maar op basis van nationaliteit, wijk of inkomen. Hiermee zijn grondrechten geschonden. Door harde bezuinigingen en genadeloze wetgeving zijn de uitvoeringsorganisaties machines geworden die burgers behandelen als nummer. In plaats van als mens. De menselijkheid verdween, met desastreuze gevolgen voor zoveel kinderen, ouders en gezinnen in ons land.

Op alle staatsmachten, de wetgevende en dus de Kamer voorop, rust nu de dure plicht om dit om te draaien. Laten we, zoals een gedupeerde het treffend zei: ‘weer verantwoordelijkheid nemen voor elkaar’. Dat is de taak van de samenleving en van de overheid.

Dit rapport vraagt om een zorgvuldig vervolg, dat verdienen alle mensen die slachtoffer zijn, van wie het bestaan letterlijk de vernieling in is gejaagd. Het begint met wetgeving die doet waar het voor is bedoeld: het ondersteunen en versterken van mensen door toeslagen en sociale zekerheid. Wetgeving moet eenvoudiger zodat op burgers minder verantwoordelijkheid rust om fouten te maken. Als je een klein foutje maakt ben je niet gelijk een fraudeur. De uitvoering moet ruimte krijgen om weer een echt gezicht te worden voor mensen die dat nodig hebben. Dat is niet gratis en vraagt om te investeren in de uitvoeringsorganisaties, in plaats van te bezuinigingen. Doe het niet.

En het eindigt met de rechtspraak en rechtsbescherming: mensen moeten eenvoudig en laagdrempelig hun recht kunnen halen.

We staan voor een enorme opgave. Na het toeslagenschandaal is het opnieuw ontzettend confronterend hoe onze rechtsstaat er voor staat. Ik dank de commissie voor het vele werk dat zij heeft verricht, en hoe ze - pijnlijk maar waar - in beeld heeft gebracht hoe mensen het slachtoffer werden van het falen van de overheid. Met de aanbevelingen die de commissie doet is er een belangrijke stap. Nu komt het er op aan om geen moment te verslappen. Juist nu is het aan de politiek samen met rechtspraak en uitvoerende organisaties om werk te maken van die dienstbare overheid die bereikbaar en benaderbaar is voor mensen. Die gerechtigheid - recht doen aan mensen - voorop zet.

Dat is de grote opdracht voor de komende jaren. Om slachtoffers te helpen én om het vertrouwen te herstellen.”

Door Webredactie op 20 december 2023 om 13:42

Laat gevolgen drugsgebruik zien, start confronterende campagne

Start met een confronterende campagne, gericht op drugsgebruikers. Dat is de oproep van ChristenUnie-leider Mirjam Bikker vanmorgen in het debat over de Opiumwet. ‘Drugs maken zoveel kapot. Iedereen moet zich bewust zijn van de verwoestende gevolgen voor onze samenleving. Van de zware criminaliteit tot de gezondheidsschade, van de verslavingen tot de verwoestingen in de natuur door drugsafval. Laat zonder filter zien wat de impact van drugsgebruik is.”, aldus Mirjam Bikker.

‘Jouw lijntje, zijn liquidatie.’ Met deze slogan startte Rotterdam onlangs een publiekscampagne waarin drugsgebruikers worden afgesproken op het verband tussen onschuldig drugsgebruik in het uitgaansleven en het geweld in de onderwereld. Deze terechte campagne verdient landelijke opvolging, volgens Mirjam Bikker. “Opnieuw zien we in Nederland een toename van drugsgebruik, met alle gevolgen. We moeten ons bewust worden van de verwoestende gevolgen. Voor onze gezondheid, voor kwetsbare wijken waar jongeren slachtoffer worden van criminele uitbuiting en zo de prijs betalen van drugsgebruik van anderen – soms zelfs met hun leven. Maar ook voor onze planeet: oerwouden in Colombia die worden ontbost voor cocaïneplantages, drugsafval dat in ons eigen land in de natuur en in het water wordt gedumpt. Hoog tijd om deze gevolgen te laten zien. Wees niet naïef.’

Ontmoeting in Oldebroek

Naast een confronterende campagne stond Bikker in het debat ook stil bij een ontmoeting twee jaar geleden in Oldebroek. Daar sprak Bikker met ouders van wie hun kind was overleden aan overmatig drugsgebruik, aan de gevolgen van 3-MMC-gebruik – op dat moment nog vrij te verkrijgen via internet. Mirjam Bikker: ‘Deze ouders deden een indringend beroep om 3-MMC alsnog op de Opiumlijst te krijgen. Omdat ze zagen hoe die drugs een leven kapot kan maken. Dat is gelukt, maar veel te snel was er weer een opvolgende drugssoort. Bij die ontmoeting is de vaste overtuiging bij mij gegroeid om echt werk te maken van het beschermen van onze jongeren tegen alle designerdrugs. Hier moeten we naast deze ouders gaan staan, naast de politieagenten en burgemeesters die de noodklok luiden. Daarom is het goed dat we vandaag eindelijk de wet bespreken die ervoor zorgt dat we niet meer achter de feiten aan lopen. Drugs hebben een verwoestend effect. Alle reden om dat een halt toe te roepen.'

Het kinderhartcentrum zou verdwijnen uit het Noorden. Er werd een fakkeltocht aangekondigd. Meer dan 10.000 van u waren daarbij aanwezig. Omdat u niet serieus genomen werd. Er werd niet naar u geluisterd. Dat was minder dan twee jaar terug.

Op 10 januari 2022 begon ik als staatssecretaris. Ik trof een harde overheid die mensen tegen de muur duwde. Een overheid die alle juridische middelen aangreep om gelijk te krijgen. Die slecht communiceerde. Die afspraken niet na kwam. Waar je geen gehoor kreeg.

We zijn bijna twee jaar verder. Woensdag maakt u een keuze voor de toekomst. Denk dan nog eens terug. Nu is de gaskraan dicht. Er wordt geen hoger beroep tegen burgers meer ingesteld. Het kinderhartchirugiecentrum blijft. Er is weer perspectief.

Maar het is nog niet klaar. Niet voor u, er is nog genoeg te doen. Ik doe u geen enkele belofte. Niet alles zal in één keer goed gaan. Maar we kunnen wel verder gaan op het ingeslagen pad.

Vertrouwen is de houding van een goede bestuurder. Die vertrouwen geeft, luistert en doet.

Zodat de overheid naast u staat. Daarom vraag ik woensdag weer

uw vertrouwen.

Stem D66,

Hans Vijlbrief

In Nederland vindt conversietherapie nog altijd plaats. Slachtoffers ondergaan bijvoorbeeld herhaaldelijke gebedssessies of moeten deelnemen aan speciale kampen om te ‘genezen’ van homoseksualiteit. Daar moet een einde aan komen, vinden politieke partijen van links tot rechts.

D66-Tweede Kamerlid Jeanet van der Laan: ‘In Nederland moet iedereen zichzelf kunnen zijn. Dit soort therapieën horen niet thuis in ons vrije land. De gevolgen van dit soort praktijken voor slachtoffers zijn groot. Mensen lopen hun leven lang rond met een trauma. Daarom ben ik blij dat we dit met zoveel partijen gaan verbieden. Ik zie uit naar het debat in de Tweede Kamer!’

VVD-Tweede Kamerlid Hatte van der Woude: ‘Jonge mensen raken beschadigd door deze middeleeuwse praktijken. Het is bizar dat dit in 2023 nog gebeurt. Daarom hebben wij deze wet geschreven, want van liefde hoef je nooit genezen te worden!’

Het wetsvoorstel kan nu worden besproken in de Tweede Kamer. Als een meerderheid het voorstel steunt, gaat de wet naar de Eerste Kamer

Ik zou hier niet staan als ik dacht dat de situatie hopeloos was. De politiek kan veel betekenen om de democratie en haar dienaars beter in bescherming te nemen.

We hebben bijvoorbeeld zo snel mogelijk een stevige Wet Politieke Partijen nodig waarbij ondemocratische partijen niet zonder gevolgen hun gang kunnen blijven gaan. De huidige zelfregulering is volstrekt onvoldoende om onze parlementaire democratie te beschermen.

Het grote publieke belang van politieke partijen rechtvaardigt regulering.

De tijd is rijp voor een verbod op doxing, het online delen van de persoonsgegevens van mensen met het doel om ze te intimideren. Het beroep van journalist, wetenschapper of politicus moet niet enkel weggelegd zijn voor waaghalzen, maar voor eenieder die wat wil betekenen voor de maatschappij.

We kunnen veel meer doen aan het temmen van techreuzen die online haat, ophef, ophitsing en desinformatie met hun algoritmes belonen. De winsten zijn voor gigantische Amerikaanse of Chinese bedrijven, terwijl wij de scherven mogen oprapen.

En om het vertrouwen in politiek en democratie in het algemeen naar een hoger niveau te tillen moet de politiek naar zichzelf kijken. Mensen verwachten van politici duidelijke keuzes in het landsbelang, een heldere uitleg als die keuze anders uitpakt dan gehoopt, en openheid over gemaakte fouten.

Ze mogen ook van politici verwachten dat ze de radicalisering en demonisering in het debat beantwoorden met ratio en overtuigde strijd. De strategie van accommoderen of negeren heeft nooit gewerkt; de grens van het acceptabele is steeds een stukje opgeschoven.

De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid Pieter-Jaap Aalbersberg vraagt ons om te normeren en aan de samenleving te laten zien wat de grenzen zijn.

Ook daarom sta ik hier zo uitgebreid bij stil. En ik roep alle redelijke krachten op: zwijg niet langer. Sta op. Spreek tegen. En haal die laffe afleidingsmanoeuvre ‘maak het niet groter dan het is’ nooit meer van stal.

Pieter bracht Groningen, het platteland en een flinke dosis kennis over de landbouw naar de Tweede Kamer in Den Haag. Zijn kennis deed hij als jonge student op in Wageningen en in de Verenigde Staten waar hij met een studiebeurs studeerde. Zijn aardse manier van politiek bedrijven maakte hem een bruggenbouwer. Met beide benen op de grond en het hart op de tong. Met een vooruitziende blik schuwde hij moeilijke keuzes niet. Om die vervolgens uit te leggen – al dan niet in die Groningse kroeg.

In 1977 werd Pieter lid van D66 en actief bij de werkgroep landbouw. Al snel werd hij voorzitter. Tweemaal was Pieter Tweede Kamerlid voor D66. Tussen 1981 en 1982 van korte duur en van 1989 tot 2002. Hij voerde het woord over landbouw in de context van de globaliserende wereld. Maar ook was hij voorzitter van de commissie Europese Zaken en voerde hij het woord over ontwikkelingssamenwerking en defensie.

Zijn betrokkenheid bij de boerensector was duidelijk. Dat leidde soms tot schuring. Tussen de boeren in Groningen en de politiek, maar soms ook tussen zijn eigen inzichten en de ideeën van de partij. Die schuring en grote betrokkenheid brachten vaak veel moois. Hij wist verschillen te overbruggen, maar uiteindelijk leidde het er helaas ook toe dat Pieter dit jaar zijn D66-lidmaatschap voor het leven opschortte.

Maar de verbinding met D66’ers bleef. Want bij Pieter stond de mens altijd voorop. Hij had bijzonder oog voor het menselijke in de politiek. Hij wist te verbroederen. In de fractie, in de partij, maar ook met collega’s van andere partijen. Zijn huis was geregeld de plek waar D66’ers samenkwamen. We herinneren Pieter als een voortreffelijke, principiële en vrolijke parlementariër. Een bescheiden mens die liever achter dan voor de schermen opereerde, maar wel zijn invloed uitoefende.

Ons gedachten zijn bij zijn vrouw Louise en zijn andere nabestaanden. We zullen hem missen.

Sigrid Kaag, partijleider

Victor Everhardt, partijvoorzitter

Jan Paternotte, fractievoorzitter Tweede Kamer

Het Fries mag dan wel met problemen kampen, de taal is nog steeds springlevend en heeft zeker toekomst. Vooral als er wordt ingezet op innovatie en samengewerkt wordt met andere minderheidstalen, denkt De Jong. “Lytse talen kinne gearwurkje oan nije lesmethoaden. Dat is ek nedich ast sjochst hoe’t it Fryske taalûnderwiis derfoar stiet. Dat spilet net allinne by it Frysk. Brussel rint altyd tige waarm foar gearwurking tusken regio’s. Ik wol de lytse talen by mekoar bringe, sa’t wy fan inoar leare kinne.”

Vorige week gaf Minister Hanke Bruins-Slot van Binnenlandse Zaken in Fryslân aan open te staan voor de ideeën van Kamerleden en ook te vinden dat het Fries niet alleen een verantwoordelijkheid is voor het Rijk. Haar uitspraken deed ze tijdens de Rede fan Fryslân, waarbij ze in Leeuwarden haar visie gaf op de Friese taal.. De Friese Commissaris van de Koning Arno Brok en een delegatie van Provinciale Staten zullen bij het debat aanwezig zijn.

De Jong heeft uit enthousiasme zijn Friese sokken alvast klaargelegd voor het debat: “It giet oan”.

'De Haagse rechtbank heeft vandaag uitspraak gedaan over de staatsaansprakelijkheid van de Russische Federatie op grond van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en andere internationale verdragen betreffende het neerhalen van vlucht MH17 boven Oost-Oekraïne op 17 juli 2014. Op weg van Amsterdam naar Kuala Lumpur kwamen alle 298 inzittenden om het leven, waaronder 198 Nederlanders. Drie personen (twee Russische en één Oekraïense) kregen levenslange gevangenisstraffen en één persoon werd vrijgesproken.

Gerechtigheid is geschied. Het vonnis toont aan dat de internationale gemeenschap straffeloosheid niet zal accepteren. De verantwoordelijken moeten ter verantwoording worden geroepen en ik dring er bij alle staten op aan om samen te werken bij het vaststellen van aansprakelijkheid. In de afgelopen acht jaar is de verwoestende pijn van de familieleden en vrienden van de slachtoffers verergerd en verlengd door de ondraaglijke houding van de Russische autoriteiten, die hebben geprobeerd de waarheid te verdoezelen en alternatieve verhalen te verspreiden op basis van vals bewijs. Dergelijke schandelijke manoeuvres zijn dagelijks te zien in de aanvalsoorlog tegen Oekraïne.

Ik complimenteer graag de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV), het Joint Investigation Team (JIT) en niet-gouvernementele groepen zoals Bellingcat voor hun onvermoeibare werk om de omstandigheden van deze tragedie vast te stellen. Gezien het intense en aanhoudende lijden van de nabestaanden van de slachtoffers van de crash, nodigde de laatste resolutie van de Parlementaire Assemblee over dit onderwerp, die afgelopen juni werd aangenomen, het Europees Hof voor de Rechten van de Mens uit om te overwegen prioriteit te verlenen aan hun rechtszaken. We moeten er alles aan doen om de pijn van de slachtoffers niet langer te laten duren.

Namens de Parlementaire Assemblee wil ik nogmaals onze oprechte deelneming betuigen aan de familieleden en vrienden van de slachtoffers en onze bewondering uitspreken voor de constructieve en waardige rol die zij en hun verenigingen hebben gespeeld in de nationale en internationale publieke opinie. Zij hebben er voor gezorgd dat de waarheid werd vastgesteld, en dat degenen die verantwoordelijk zijn voor deze tragedie nu een zekere mate van verantwoordelijkheid dragen.'

Duizend dagen geleden presenteerden we samen met de ouders getroffen in het toeslagenschandaal een zwartboek over de onterecht stopgezette kinderopvangtoeslag en ellende die daarop volgde. Vanaf dat moment werd duidelijk dat de getroffen gezinnen geen klein incident waren, maar een gevolg van politiek beleid. Het betrof geen kleine groep, maar tienduizenden gezinnen.

Duizend dagen later is het voor de meeste getroffen gezinnen nog steeds niet opgelost. En dat is onvergeeflijk. Er kwam een snoeihard oordeel van de parlementaire ondervragingscommissie, kabinet Rutte 3 moest opstappen en de voorbereidingen voor de parlementaire enquête naar dit schandaal lopen.

Duizend dagen later wachten de ouders nog steeds op een oplossing. Ouders werd alles afgepakt: hun werk, hun huis, soms zelf hun kinderen en bovenal hun vertrouwen in de overheid. Wij hebben een uitgewerkt alternatief dat op veel steun kan rekenen, namelijk de oplossing in een dag. Hiermee krijgen de ouders snel hun onterecht afgepakte geld terug en is er ruimte voor echte compensatie en rechtvaardigheid. Het kabinet wil hier echter nog steeds niet aan.

Om de Tweede Kamerleden te laten zien hoe gezinnen kapot gemaakt zijn, vertoonden we eerder de documentaire  'Alleen tegen de staat' in de Tweede Kamer. Normaal praten Tweede Kamerleden, maar nu moesten ze luisteren. Luisteren naar de verhalen van de getroffen ouders. Dit maakte diepe indruk. Ook maakten we een fotoboek. Bert Teunissen portretteerde honderd getroffen gezinnen en het fotoboek maakt daarmee een statement: zie je mensen of zie je een nummer? Op de Kruiskade in Rotterdam kwamen we vorige maand met getroffen gezinnen en maatschappelijke organisaties in actie. De gezinnen mogen niet vergeten worden, de problemen moeten worden opgelost. We zullen doorgaan met deze strijd. Dat is het minste dat we voor de getroffen gezinnen kunnen doen.