Poliflw

Onderzoeksmotie ineens keiharde vergunningseis voor vreugdevuren - ChristenUnie/SGP verbijsterd over hoe aansprakelijkheidsverzekeringswens gemeenteraad een eis werd

Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Het college heeft van een onderzoeksmotie een keiharde eis gemaakt om een vergunning al of niet te verlenen. Daarmee gaat het college een stuk verder dan de raadsuitspraak op 17 oktober. Toen stemde de raad namelijk in met een onderzoek naar de mogelijkheid van het opnemen van de aansprakelijkheid als vergunningsvoorwaarde. Door dit nu ineens als harde vergunningsvoorwaarde op te nemen, slaat het college, nog meer dan degenen die de motie in hebben gediend (GroenLinks, VVD, D66 en Partij voor de Dieren) onze in die raadsvergadering gegeven waarschuwing in de wind. Toen waarschuwde ik er namelijk voor dat de bouwers nooit een verzekeraar zullen kunnen vinden die tegen een schappelijk tarief een aansprakelijkheidsverzekering wil afsluiten. Als het mogelijke gevolg van een calamiteit zo groot is, zullen de premies óók bij een kleine kans van optreden onbetaalbaar zijn voor een vrijwilligersorganisatie.”

Grinwis vraagt het college daarom hoe het kan dat de onderzoeksmotie ineens uitgelopen is op een harde vergunningsvoorwaarde. “Door te zeggen dát de aansprakelijkheid geregeld kan worden met een verzekering heeft het college alleen de vraag: ‘kan het?’ beantwoord. Maar hebben ze ook bedacht wat de praktische consequenties voor de bouwers zijn, als ze zo'n voorwaarde stellen? Kunnen we met de torenhoge, voor een vrijwilligersorganisatie onbetaalbare premies voor een aansprakelijkheidsverzekering in het achterhoofd, dit redelijkerwijs wel van hen verwachten? De vraag stellen is hem beantwoorden.”

Grinwis vraagt zich naar aanleiding hiervan af met welke grondhouding het stadsbestuur eigenlijk kijkt naar de vergunningaanvragen. “Wil je graag een vergunning afgeven en gun je Scheveningen en Duindorp een verantwoord vreugdevuur, of ga je als een boekhouder te werk, waarbij aan alle eisen, inclusief de onredelijke, onverkort moet zijn voldaan? De gemeente verschuilt zich toch niet achter een lijstje af te vinken criteria om daarna droog te constateren dat niet is voldaan aan alle criteria en dus de vergunning niet kan worden verleend? Ik ben benieuwd wat het antwoord van het stadsbestuur hierop is.” Hij heeft het college met klem verzocht de vragen mee te wegen bij de besluitvorming en te beantwoorden vóór het raadsdebat over de vergunningen op 28 november.

Onderzoeksmotie wordt harde vergunningseis.pdf

“Maak infrastructuur duurzamer” - ChristenUnie/SGP inspireert het stadsbestuur met initiatiefvoorstel

Op dit moment wordt in de Haagse raad gedebatteerd over het schoner en duurzamer maken van het vervoer in onze stad. Pieter Grinwis: “In de brief van wethouder Van Tongeren die we bespreken gaat het zoals gebruikelijk over schonere auto’s, milieuzones en elektrisch rijden. Maar in het duurzaamheidsbeleid gaat het eigenlijk nooit over onze infrastructuur: het asfalt waar fietsen en auto’s over moeten rijden en de bushaltes waar de reizigers moeten uitstappen. Wat mij betreft moeten we het daar ook eens over hebben, want ook dáár kan het schoner en duurzamer. Van fietspaden die gemaakt zijn van gerecycled plastic tot bus- en tramhokjes met een groen dak, er zijn opties te over.” Daarom biedt Pieter Grinwis vanmorgen tijdens de commissievergadering over schoon vervoer een initiatiefvoorstel aan wethouder Van Tongeren aan met tien inspirerende voorbeelden van mogelijke innovaties, die bijdragen aan de klimaatadaptatie, duurzaam energie- en materiaalgebruik en/of de energietransitie.

“Het stadsbestuur heeft in al haar duurzaamheidsplannen veel aandacht voor wélk vervoer we kiezen. Maar dat we vaker de fiets pakken en meer het OV moeten gebruiken, dat zijn inmiddels platgetreden paden. Waarom gaat het nergens over de infrastructuur? Er ligt maar liefst 1133 kilometer aan wegen en fietspaden in Den Haag. We hebben het dus over een onmisbare schakel op de weg naar een duurzamer Den Haag.” En voor duurzame ideeën hoeft het college het volgens de partij niet ver van huis te zoeken. “Denk aan de zonnepanelen op geluidsschermen langs de weg, zoals ze die bij de N470 bij Pijnacker-Nootdorp al hebben. Of het opslaan van warmte die wegen op een zonnige dag absorberen, zoals op de N211 tussen Den Haag en Poeldijk.”

Grinwis hoopt het stadsbestuur enthousiast te maken voor zijn suggesties. “We willen in 2030 klimaatneutraal zijn. Het is dus zaak om out of the box te durven denken en open te staan voor goede ideeën uit binnen- en buitenland. De noodzaak tot verduurzaming is er, de goede voorbeelden zijn er velen, het is nu aan het college om met ons voorstel in de hand harder aan de - duurzame - weg te gaan timmeren.”

Initiatiefvoorstel Maak het duurzaam.pdf

Voorzitter, vrijheid van vergadering en betoging is een groot recht in ons land.  Een recht dat al sinds 1798 is verankerd in onze grondwet. Mensen die in ons land vergaderen, mits binnen de grondwettelijke kaders, moeten dat in vrijheid kunnen doen. En wat je ook van iemand zijn opvatting vindt, dit recht staat als een paal boven water.

Wat er afgelopen vrijdagavond gebeurd is voorzitter, is verwerpelijk. Ik wil daar de grootst mogelijke afstand van nemen. Je mag het hartgrondig met iemand oneens zijn, maar dat bespreek je op een vreedzame manier. Ramen ingooien, vuurwerk naar binnen gooien en auto’s slopen, omdat je het met iemand niet eens bent, dan ben je niet goed bij je hoofd, dat doen we niet in mijn beschaafde Nederland. Althans, dat dacht ik. Het tegendeel bleek vrijdagavond het geval. Ik schaam me voor dit gedrag van stadgenoten. En opnieuw stonden we er gekleurd op als zogenoemde stad van Vrede en Recht. Een stad waar blijkbaar de vrijheid van vergadering in het geding is. Zijn de aanvallers overigens in beeld bij de gemeente c.q. bij de politie, mede met het oog op a.s. zaterdag?

Voorzitter, mijn fractie is daarom ook teleurgesteld dat onze burgemeester pas gisteren met een duidelijke veroordeling kwam in zijn brief. En niet eerder, want ‘de burgemeester had niets over dit incident te zeggen, omdat de openbare orde niet in het geding is geweest’, konden we via een woordvoerder vernemen.  Maar voorzitter, een grondrecht was wel in het geding! Waarom heeft de burgemeester niet direct of zaterdag ondubbelzinnig afstand genomen van deze aanval op onze grondrechten?

Voorzitter, dat mensen zich gediscrimineerd voelen door de figuur van zwarte piet, is een legitiem gevoelen. Dat mensen hechten aan een traditie mét een zwarte piet, is ook een legitiem gevoelen. Het enige wat hier nodig is, is dat deze beide gevoelens worden erkend en dat er wederzijds respect is. We moeten voorbij die polarisatie komen. Die polarisatie die ervoor zorgt dat onze samenleving steeds verder uiteen drijft. Mijn fractie heeft geworsteld hoe voorbij die polarisatie te komen. We hebben dit geprobeerd door enerzijds het voorstel te steunen om in onze stad bij de intocht toe te werken naar roetveegpieten, en anderzijds voor te stemmen om demonstraties in de directe omgeving van kinderen niet toe te staan. Een worsteling, en of onze keuzes hierin het ei van Columbus zijn, dat weet ik niet.

Maar door die polarisatie voorzitter, ben ik bang voor hoe het komende zaterdag zal gaan. Ik maak me grote zorgen. Belangrijke vraag in het leven van veel ouders en kinderen: kan ik zaterdag veilig naar Scheveningse Haven of de verdere route om te genieten van de Sinterklaasintocht? Al weken kijken kinderen, inclusief die van mijzelf, ernaar uit, maar ik heb nog niet durven zeggen of we deze keer wel gaan, terwijl dit nog nooit ter discussie heeft gestaan. Want wat gaan we aantreffen?

Als het aan mijn fractie ligt, wordt er bij de intocht niet gedemonstreerd tussen de kinderen die al weken reikhalzend uitkijken naar de Sint met zijn pieten, maar elders. En we weten dat dit schuurt met het recht op openbare manifestaties. Maar tegelijk biedt de wet mogelijkheden hiertoe. Er kunnen beperkingen worden gesteld aan demonstraties op drie gronden, namelijk ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.

En zeker zaterdag lijkt mij het risico op wanordelijkheden groot. Voorzitter, als ChristenUnie/SGP de afweging zou moeten maken tussen het opleggen van beperkingen en een veilig feest of het niet beperken van demonstraties en een grote kans op wanordelijkheden tussen zoveel kinderen, dan kiezen wij voor een ongestoord kinderfeest met enige demonstratiebeperkingen en gaan we zaterdag de polarisatie voorbij. Maakt de burgemeester dezelfde afweging?

Hoe verhoudt zich volgens de burgemeester het grondrecht op demonstratie en de angst bij ouders om kinderen bloot te stellen aan de risico’s? Welke boodschap geeft de burgemeester aan al deze ouders, inclusief mijzelf?

Kan de burgemeester zeggen of de hele route dusdanig goed beveiligd is, zodat de intocht verantwoord en gezellig kan plaatsvinden? Niet alleen in de Haven, maar ook in kleinere straten, zoals de Reinkenstraat. Doet de burgemeester een maximale inspanning, zodat de intocht verantwoord kan doorgaan, of zijn er te veel veiligheidsrisico’s?

Voorzitter, het moge duidelijk zijn, ik ben het echt zat. En velen met mij. Terwijl kleine kinderen reikhalzend uitkijken naar de komst van de goedheiligman, buitelen volwassenen letterlijk over elkaar heen. En zo langzamerhand dringt dat gebuitel steeds meer door tot de hoofdjes van onze kinderen. En voorzitter, daarmee ontnemen we hen het hele sprookje en het Sinterklaasfeest. En volgens mij is dat iets wat niemand wil.

Voorzitter, wat mijn fractie betreft worden er zaterdag beperkingen gesteld aan het recht van betoging. Geen demonstraties in de buurt van kinderen, geen demonstraties in de haven, maar elders. Laten we dit kinderfeest ook daadwerkelijk een kinderfeest houden, en onze grote mensenbesognes elders en op een ander moment uitpraten. Daarom van mijn kant de oproep aan iedereen: gedraag je zaterdag, dan kunnen we het Sinterklaasfeest echt samen vieren.

Tijdens de werkbespreking over de huisvesting van arbeidsmigranten bleek dat er heel wat mis was. Zo blijkt een groep van ongeveer 22.000 arbeidsmigranten niet ingeschreven te staan bij de gemeente, worden arbeidsmigranten tegen te hoge huren gevestigd in gebrekkige en onfatsoenlijke woningen en wordt er misbruik gemaakt van de kwetsbare positie van arbeidsmigranten om bij kleine overtredingen grote boetes in rekening te brengen of in te houden op het salaris. Als gevolg van de toename van het aantal arbeidsmigranten komt ook de betaalbaarheid en de leefbaarheid van Haagse wijken onder druk te staan. Martijn Balster (fractievoorzitter van de Haagse PvdA): “Arbeidsmigranten zijn vaak overgelaten aan de grillen van huisbazen en werkgevers die het vaak niet zo nauw nemen met de regels. En als er dan ook nog een gebrek is aan goede woningen, dan ligt uitbuiting op de loer en worden ze vaak in overvolle en soms beroerde woningen gestopt die niet aan de kwaliteitsnormen voldoen. Dat is niet alleen slecht voor de arbeidsmigranten zelf, maar ook voor de leefbaarheid van Haagse wijken en andere bewoners.” Tim de Boer (fractievertegenwoordiger van de Haagse Stadspartij): "Uit de schattingen blijkt dat ongeveer 10% van de bevolking in Den Haag arbeidsmigrant is. Toch doet het college alsof deze groep niet bestaat. De gemeente moet haar ogen niet langer sluiten en arbeidsmigratie serieus nemen, want alle prognoses wijzen op een verdere groei van het aantal mensen in deze sector."

Pieter Grinwis (fractievoorzitter van ChristenUnie/SGP): “Dat arbeidsmigranten hard werken staat buiten kijf, maar ik maak me best wel zorgen over de gevolgen van de forse toestroom. Als ik kijk naar hun kwetsbare positie ten opzichte van werkgevers en verhuurders, maar ook naar de leefbaarheid van oude stadswijken en andere gevolgen voor onze samenleving. Denk eens aan leerkrachten op school, die alle zeilen bij moeten zetten om kinderen met een grote taalachterstand een beetje fatsoenlijk onderwijs te geven. Denk aan de concurrentie met mensen die welbeschouwd onnodig nog in de Haagse kaartenbak zitten. Het stadsbestuur heeft veel te veel een laissez-faire houding als het gaat om arbeidsmigratie, het is tijd om verantwoordelijkheid te nemen.” Lesley Arp (fractievoorzitter van de SP): “Arbeidsmigranten hebben recht op menswaardige woonomstandigheden. Maar omdat zij sterk afhankelijk zijn van werkgevers die vaak ook de huisvesting regelen, is in opstand komen tegen misstanden risicovol. Door als gemeente strenger toe te zien op fatsoenlijke huisvesting beperken we ook de overlast in Haagse wijken waar de leefbaarheid onder druk staat.”

Schriftelijke vragen Huisvesting van arbeidsmigranten.pdf

College moet boter bij de visafslag leveren

Er is eindelijk land in zicht: na twee jaar van trekken aan het Haagse stadsbestuur gaat het college eindelijk zijn beloftes nakomen bij de renovatie van de visafslag. Dankzij een unaniem aangenomen motie, ingediend door de fracties van ChristenUnie/SGP, CDA, Hart voor Den Haag, HSP, SP en PVV, gaat het college de begin 2018 toegezegde financiële steun die nodig is voor de renovatie uitkeren, zodat deze snel van start kan. Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP) en Kavish Partiman (CDA): “De renovatie is echt bróódnodig voor een gezonde toekomst van onze visafslag en de visserij op Scheveningen. Maar hiervoor was en is een financiële bijdrage van de gemeente nodig en dienen de gemeente en bouwbedrijf Volker Wessels zich aan eerdere afspraken te houden, bijvoorbeeld over de historische gebreken aan het gebouw en de te bouwen parkeerplaatsen ten behoeve van de visafslag.’’

De herontwikkeling van het Noordelijk Havenhoofd op Scheveningen is ooit gestart om het viscluster en de werkgelegenheid daar te versterken. Partiman en Grinwis: “Het is niet te verteren dat er ondertussen al wél getimmerd wordt aan woning- en hotelbouw, maar dat er de afgelopen anderhalf jaar nog nauwelijks iets gedaan is om de visserij op Scheveningen te versterken, terwijl dát oorspronkelijk juist het doel van de herontwikkeling was. We hebben de wethouder nu een opdracht meegegeven, wij roepen daarmee ook Volker Wessels en UFA, de eigenaar van de visafslag, op om de renovatie mogelijk te maken en te starten. De tijd van praten is zo langzamerhand voorbij, het is tijd om te gaan timmeren.”

ChristenUnie/SGP over vreugdevuren: traditie waardevol, maar wel veilig, vakkundig en verantwoord

Vandaag debatteert de Haagse gemeenteraad over de toekomst van de vreugdevuren. Fractievoorzitter Pieter Grinwis is in principe voorstander van het voorzetten van de traditie, maar wil wel dat dit verantwoord gebeurt, met een gedegen vergunning met duidelijke voorwaarden. “De afgelopen jaarwisseling heeft pijnlijk duidelijk gemaakt dat dat vage gedogen vreselijke gevolgen heeft. Ik ben helemaal klaar met het oneindige pappen en nathouden en een cultuur waarin brutalen de halve wereld lijken te hebben. Daarom moet er een vergunning komen met duidelijke voorwaarden die ook echt worden gehandhaafd. Ik wil namelijk dat de komende jaarwisseling voor alle Scheveningers, Duindorpers en andere stadgenoten, in tegenstelling tot afgelopen jaarwisseling, wel veel vreugde brengt.”

In zijn bijdrage aan het debat luidt Grinwis de noodklok voor gedupeerden van de vonkenregen. “Sommige inwoners hebben tienduizenden euro’s schade. Ik weet van mensen die hun huis uit moesten, of sinds januari niet meer aan het werk zijn. Dat gun je toch niemand? Ik heb het college in januari al op het hart gedrukt om deze gedupeerden ruimhartig tegemoet te komen en herhaal dit verzoek vandaag met klem. Zoals het de afgelopen tijd is gegaan, is niet acceptabel.”

Verder hoopt de fractievoorzitter dat de gemeente snel komt met een duidelijke invulling van de overgenomen aanbevelingen van de Onderzoeksraad. “ Die duidelijke uitwerking ontbreekt nog. Daarbij moet ook ingegaan worden op hoe voldaan kan worden aan bijvoorbeeld de Arboregels”, vindt Pieter Grinwis. “Dat lijkt me wel op zijn plaats, want één ding was wel duidelijk de afgelopen jaren: zoals aan de vuurstapels werd gebouwd, zo gebeurt dat niet op willekeurig welke bouwplaats dan ook in onze stad.”

De brandweer en de politie moeten bovendien, in tegenstelling tot nu, altijd gevraagd worden om hun advies als er vuur in het spel is. “Zij zijn de experts als het gaat om brandrisico’s en handhaving. Het kan niet zo zijn dat we hen dan niet op dit soort cruciale momenten erbij trekken.”

Voorzitter. Het is 17 oktober 2019. Weliswaar pas de eerste raadsvergadering en daarmee vuurdoop voor onze waarnemend burgemeester Remkes in onze raad, maar inmiddels de 288

dag voor Scheveningers die nog altijd op een schadevergoeding van de gemeente wachten. Ik kan daar eerlijk gezegd niet bij.

Voorzitter, ik kan daar niet bij als ik denk aan al die Scheveningers die de herinnering aan die rampzalige nacht het liefst zo ver mogelijk wegdrukken.  Ik denk aan het verhaal van een mevrouw, die vertelde: “Overal waar ik keek kwam er vuur naar beneden. We hebben geluk gehad dat niet het hele dorp in de fik is gegaan.” Hoe zij op een normale manier naar de komende jaarwisseling toe kan leven, weet ze nog niet. De afgelopen maanden vond ze nog elke dag vuurkooltjes in haar tuin. 17.000 euro aan schade had deze Scheveningse, die gelukkig geheel werd vergoed door haar verzekeraar. Maar, voorzitter, haar buren hadden minder geluk. Die moesten vijf maanden hun huis uit, omdat het onbewoonbaar was geworden door de vonkenregen. Ongevraagd kwamen ze plotsklaps op straat te staan. Haar buurvrouw lukte het sinds de ingrijpende nacht niet meer om aan het werk te gaan. En daar bovenop hadden ze maar liefst 50.000 euro schade, waarvan tot op heden slechts een deel vergoed is. Voorzitter, dat gun je toch niemand? Hoe heeft het dan zo ver kunnen komen?!

In januari heb ik het college in deze zaal dringend op het hart gedrukt: laat geen vacuüm ontstaan tussen verzekeraars en de gemeente; wees ruimhartig; ga niet tegenover, maar náást de getroffen Scheveningers staan. En het college zou ruimhartig met schrijnende gevallen omgaan. Maar, zo vraag ik me af, wat is volgens het college eigenlijk de definitie van een schrijnend geval? Blijkbaar was niet meer in staat zijn te werken, vijf maanden je huis uit en 50.000 euro aan schade nog geen schrijnend geval. Voorzitter, dat is niet uit te leggen en komt voort uit de afwachtende en daarmee lakse houding van het college en de gemeente sinds die nacht van de vlammende vuurstapels, vlagen vliegvuur en vurige vonkenregens.

In januari wilde het college wachten tot de Onderzoeksraad duiding had gegeven over de aansprakelijkheid, pas dan zou de gemeente daadwerkelijk gaan vergoeden als mensen geen claim bij hun verzekeraar konden indienen. De Onderzoeksraad heeft echter geen onderzoek gedaan naar aansprakelijkheid, dat wist het college drommels goed. Enfin, nu het messcherpe OvV-rapport er dan ligt, past het het college heel duidelijk en ondubbelzinnig tegen deze gedupeerde Scheveningers te zeggen en te laten zien: wij zijn er voor jullie.

Om dat aan te moedigen een motie met als dictum:

verzoekt het college:

zo snel mogelijk alsnog een schadevergoeding aan getroffen bewoners die nog niet (volledig) zijn schadeloos gesteld uit te keren en daarbij de menselijke maat te hanteren;

gedupeerden die weliswaar schade kunnen verhalen bij hun verzekeraar, maar wel kosten hebben als gevolg van eigen risico en verminderde no-claimkorting, tegemoet te komen en deze kosten te compenseren,

En deze motie is mede ondertekend door collega Wijsmuller, Barker en Koster.

Geen gedoogcultuur meer

Voorzitter, uit het rapport van de Onderzoeksraad werd ook duidelijk hoe rampzalig de gevolgen zijn van het eindeloze gedogen, dat pappen en nathouden door de gemeente. Dat was niets anders dan spelen met vuur. De gemeente heeft “nooit echt grip gekregen op het proces”, zo schrijft de Onderzoeksraad eufemistisch. Dijsselbloem zei het wat minder cryptisch: “Als de bouwers van de vreugdevuren jaar na jaar de indruk krijgen dat de afspraken niet worden gehandhaafd, dan geef je het signaal af dat de deur wagenwijd openstaat om je gang maar te gaan.” Dit is volgens hem de ‘oerzonde’ van Haagse bestuurders geweest. De gemeente dacht met gedogen de situatie veiliger te maken, maar het tegendeel bleek het geval. Het merendeel van de bouwers had geen benul van de gemaakte afspraken. Een nietszeggend convenant leidde tot niets anders dan schijnveiligheid.

Voorzitter, dit zijn harde constateringen. Laten we daar dan ook harde conclusies aan verbinden. Ik ben helemaal klaar met dat pappen en nathouden. Om maar de lieve vrede te bewaren, heeft de gemeente, heeft de toenmalige burgemeester verzaakt in te grijpen op momenten dat dit meer dan nodig was. “Een overheid die steeds weer de lieve vrede vooropstelt, loopt echter het risico dat de brutaalsten daar rekening mee gaan houden, ten koste van - kwetsbare - medeburgers”, zo verwoordde Aukje van Roessel het treffend in de Groene Amsterdammer.[1]

En dat mag niet gebeuren, voorzitter, dat medeburgers de dupe worden van een gemeente die liever gedoogt dan ingrijpt. De ChristenUnie/SGP pleit daarom niet alleen voor gezaghebbend doorpakken bij toezicht en handhaving op alle Haagse evenementen en activiteiten, wij willen ook dat goed in beeld wordt gebracht hoe ver de gedoogcultuur eigenlijk in het Haags gemeentebeleid is doorgedrongen, zodat we daar een einde aan kunnen maken.

Daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college:

alle evenementen en activiteiten, die op gemeentelijk niveau min of meer gedoogd worden, en toezicht en handhaving daarop tegen het licht te houden, daarbij aan te geven welke beweegredenen onder deze houding ten grondslag liggen en de raad daarover te rapporteren,

Deze motie dien ik samen in met collega Barker en Koster.

Uitwerking aanbevelingen

Voorzitter, de Onderzoeksraad is duidelijk geweest: het had de afgelopen jaarwisseling totaal anders gemoeten. Het college herkent en erkent de kritiek van de Onderzoeksraad en heeft de aanbevelingen, bijna traditiegetrouw, overgenomen.

Maar voorzitter, de aanbevelingen en dus ook het overnemen daarvan laten nog de nodige ruimte voor concretisering en uitwerking. Het is zaak daar als raad en stad snel meer duidelijkheid over te hebben. Bovendien worden er geen specifieke aanbevelingen gedaan wat betreft het volgen van bijvoorbeeld Arbo- en milieuwetgeving. En dat lijkt me wel op zijn plaats, want één ding was wel duidelijk de afgelopen jaren: zoals aan de vuurstapels werd gebouwd, zo gebeurt dat niet op willekeurig welke bouwplaats dan ook in onze stad. Daarom de motie met als dictum:

Verzoekt het college:

-een uitwerking van de verschillende overgenomen aanbevelingen schriftelijk aan de raad te doen toekomen, waarbij in ieder geval de concrete vergunningsvoorwaarden, het uitgewerkte handhavingsplan en de strikte rolverdeling, waaruit duidelijk wordt welke rol de gemeente op welk moment aanneemt, duidelijk worden;

-hierbij ook aandacht te besteden aan andere wet- en regelgeving, zoals Arbo- en milieuwetgeving

Samen met collega Barker, Wijsmuller, De Graaf en Koster.

Betrekken brandweer

Voorzitter, uit het rapport bleek dat de brandweer onvoldoende betrokken was bij de voorbereiding van de vreugdevuren.

Daarom samen met collega Barker, Mahmood en Koster een motie met als dictum:

verzoekt het college voortaan bij alle vergunningaanvragen van evenementen, waarbij vuur(werk) een belangrijke rol speelt, advies in te winnen bij politie en brandweer alvorens de vergunning te verlenen.

Ten slotte

Voorzitter, ik kan mij de eerste jaarwisselingen als Hagenaar in wording nog levendig herinneren. Van de oorverdovende herrie en rook op het Lorentzplein tot de vele vuurtjes en vuren in de buurt van het Soestdijkseplein, waar ik een jaar later woonde. En dan te bedenken dat het in vroeger jaren nog veel en veel erger was, zoals de Onderzoeksraad onderkoeld, maar treffend beschrijft. Alleen al tegen die achtergrond, maar ook gewoon omdat het in principe een mooie traditie is, wil mijn fractie vandaag geen streep zetten door de vreugdevuren op het Scheveningse Noorderstrand en Duindorpse Zuiderstrand. Ik ben voor het in stand houden van deze traditie, maar dan wel veilig, vakkundig en verantwoord. Ziet de burgemeester dat ook zo? En klopt het dat gisteren de vergunningsaanvraag vanuit Scheveningen is binnengekomen? Hoe gaat de burgemeester deze aanvraag beoordelen, op basis van welke criteria en hoe welwillend of afhoudend treedt hij de aanvragers tegemoet? Hoe proactief betrekt hij bewoners? En als hij tot een positief oordeel komt, zijn de gemeente, de brandweer en de politie er dan klaar voor? Enfin, mijn collega’s hebben deze en andere vragen ook al gesteld. Daar sluit ik me graag bij aan.

Ik zie uit naar de beantwoording van de burgemeester in eerste termijn en wens de burgemeester, de brandweer en andere betrokkenen sowieso veel wijsheid en daadkracht, van het beoordelen van de vergunningsaanvraag tot het uiteindelijke besluit om de vuurstapel wel of niet - dat kan nadrukkelijk ook - aan te steken.

Voorzitter, we hopen immers vurig dat de komende jaarwisseling voor alle Scheveningers, Duindorpers en andere stadgenoten in tegenstelling tot afgelopen jaarwisseling wel veel vreugde brengt!

Betrek politie en brandweer bij vergunningen.pdf

Concrete uitwerking aanbevelingen OvV-rapport.pdf

Tegemoetkomen gedupeerden vreugdevuur.pdf

Vanmiddag hebben Pieter Grinwis en Judith Klokkenburg een gesprek gevoerd met de verkenner voor een nieuwe coalitie, de heer De Bruijn. Na afloop hebben zij onderstaande brief met aandachtspunten van de ChristenUnie/SGP overhandigd.

Den Haag, 9 oktober 2019

Betreft: coalitievorming en -akkoord

Dank voor de mogelijkheid om met u te spreken in het kader van uw verkenning naar een stabiel Haags college, nu het huidige college sinds afgelopen week niet meer steunt op een meerderheid in de gemeenteraad en we dringend op zoek zijn naar een vernieuwd stadsbestuur dat wel vruchtbaar kan samenwerken met de meerderheid van de raad. Daarbij zijn diverse partijencombinaties denkbaar en realistisch. Hierbij doen wij u een aantal van de gedeelde overwegingen tevens op schrift toekomen.

Door het onderzoek van het Landelijk Parket naar ambtelijke corruptie, omkoping en schending van het ambtsgeheim, onder andere gericht op twee wethouders en een raadslid van Groep de Mos, is er een uitzonderlijke en dramatische situatie ontstaan voor Den Haag in het algemeen en het stadsbestuur in het bijzonder. Deze situatie vraagt allereerst om reflectie: het kan en mag niet zo zijn dat onze stad bestuurd wordt door een college waar ook maar een zweem van twijfel rondom zijn integriteit heen hangt. Het is dan ook allereerst noodzakelijk dat onze stad weer zijn naam als stad van vrede en recht waarmaakt met een stadsbestuur dat integer en gezaghebbend is en te allen tijde verantwoord en transparant te werk gaat.

Vervolgens, op 12 september jl. is een begrotingsvoorstel gepresenteerd, waarin het structurele tekort van € 70 miljoen is opgelost door vooral te bezuinigen op zorg, jeugd en beschermd wonen, op de medewerkers van de gemeente en door in te teren op de reserves en op de nog te realiseren verkoopopbrengst van Eneco: een dekking die niet op het applaus van de oppositie - inclusief mijn fractie - kon rekenen. Mijn fractie heeft gelijk na het verschijnen van de Programmabegroting 2020-2023 de handschoen opgepakt om een alternatief te formuleren, waarin enerzijds andere begrotingskeuzes worden gemaakt en anderzijds oog is voor de grote (transitie)opgaven waar onze stad voor staat op het gebied van woningbouw, mobiliteit en energievoorziening. Uiteraard zijn daarin ook enkele posten opgenomen die vooral kenmerkend zijn voor de politieke inzet van mijn fractie, maar afgezien daarvan geeft de insteek van de tegenbegroting mijns inziens inspiratie voor een gemeenschappelijke landingsplaats in een vernieuwd coalitieakkoord. Daarom heb ik onze tegenbegroting ‘Voor een betere kijk op Den Haag’ als bijlage bijgevoegd.

Samengevat betekent onze alternatieve kijk op Den Haag dat we (1) niet wegkijken, maar (2) omkijken naar elkaar en (3) vooruitkijken.

We mogen in onze stad niet langer wegkijken van de veelomvattende ondermijnende criminaliteit in onze stad. Drugsbaronnen rekenen zich steeds rijker, afrekeningen worden steeds gruwelijker en tegelijkertijd wordt het slikken van een pilletje steeds normaler. Een stevige en geloofwaardige aanpak van ondermijning is daarom een must. Daar hoort onder andere een impuls voor handhaving, het HEIT en de Pandbrigade bij. En laten we daarbij ook niet langer wegkijken van het onrecht dat dagelijks in Haagse prostitutiestraten plaatsvindt.

We pleiten daarnaast ook voor beter omkijken naar elkaar. Dat betekent dat wij voorstellen de eerder aangekondigde bezuinigingen op het welzijnswerk en de in de Programmabegroting voorgestelde forse bezuinigingen op zorg, jeugd en beschermd wonen te halveren. De financiële uitdagingen, waar onze stad onmiskenbaar voor staat, mogen er niet toe leiden dat we minder omzien naar mensen die afhankelijk zijn van goede ondersteuning en zorg. Wij vinden het namelijk belangrijk dat iedereen waardig ouder kan worden in Den Haag. Om die bezuinigingen aanzienlijk te kunnen verzachten, mogen we best wat extra vragen van inwoners die zich een huis, hond of tweede ‘heilige koe’ kunnen permitteren. Bovendien is een evenwichtiger verdeling van de begrotingspijn tussen (jeugd)zorg en posten als citymarketing, evenementen en economie wat mijn fractie betreft op zijn plaats.

Ten slotte kijken we vooruit naar de grote (transitie)opgaven waar onze stad voor staat. Het is hoog tijd de hand aan de ploeg te slaan. Op het gebied van energie, waarbij het in 2018 gesloten Klimaatpact inspiratie biedt. Op het gebied van mobiliteit, om onze groeiende stad de komende decennia duurzaam bereikbaar en leefbaar te houden. Op het gebied van woningbouw, waarbij we de groeiende tweedeling willen tegengaan en dus zand en veen meer met elkaar willen verbinden.

Ten slotte, onze stad heeft behoefte aan een daadwerkelijk collegiaal stadsbestuur onder leiding van een daadkrachtige burgemeester, waar niet een ieder op zijn eigen eilandje zijn ding doet, maar waarbij er constructief, eerlijk en transparant wordt (samen)gewerkt. Daarbij zijn professionele ambtenaren, die tegelijk loyaal, kritisch en integer zijn, van onschatbare waarde. Deze houding laat zich niet vangen in regels, maar vereist een gewetensvolle moraal.

Daarnaast geldt onverminderd de uitdaging voor het nieuwe stadsbestuur om bij het besturen van onze mooie en geliefde stad goed te luisteren naar bewoners en niet alleen als het zo uitkomt. Eveneens acht de ChristenUnie/SGP het noodzakelijk dat het nieuwe college de raad met een open houding tegemoet treedt, zodat er ruimte is voor gezond dualisme.

Ik wens u wijsheid bij uw verdere verkenning en Den Haag een bestuur dat zich met hart en ziel inzet voor de vrede, het recht en de bloei van onze stad.

Met de meeste hoogachting u vriendelijk groetend,

Pieter Grinwis

Fractievoorzitter ChristenUnie/SGP Den Haag

Ondanks dat de risico’s bekend waren, kozen de burgemeester en haar adviseurs ervoor niet in  te grijpen, met dit dramatische inferno als gevolg. Grinwis: “Dat reken ik de burgemeester aan. Na de jaarwisseling ’17-’18 gaf ze zelf al aan dat ‘we op het uiterste zitten van wat op een verantwoorde manier mogelijk is.’ Maar in plaats van zeer heldere afspraken te maken en extra daadkrachtig op te treden, toonde ze zich in aanloop naar de afgelopen jaarwisseling veel te toegeeflijk en zag ze af van handhaving toen de regels fors werden overtreden. De handelwijze van de burgemeester voor en na de jaarwisseling heeft vanzelfsprekend niet bijgedragen aan het vertrouwen in de burgemeester. Dat zal ze moeten herwinnen in het debat dat we volgende week als raad met haar voeren.”

De afgelopen jaarwisseling heeft laten zien wat er gebeurt als de gemeente niet ingrijpt. Grinwis: “De tragedie van de vuurstapels laat andermaal zien dat de gedoogcultuur volstrekt is doorgeslagen. Ik ben he-le-maal klaar met het oneindige pappen en nathouden en een cultuur waarin brutalen de halve wereld lijken te hebben. Het stadsbestuur moet grenzen durven stellen, en – nog belangrijker – deze grenzen bewaken met krachtige handhaving. Ik gun elke inwoner van Den Haag een prachtig oud en nieuw. Ik gun de vreugdevuurbouwer zijn traditie, maar ik gun ook de Scheveninger de zekerheid van een veilig oud en nieuw zonder vonkenregen op hun dak. We moeten duidelijke voorwaarden stellen, ze vastleggen in vergunningen en deze als overheid handhaven. Het is toch te zot voor woorden dat elders in het land een vergunning nodig is voor een klein paasvuur, maar men hier zonder handhaafbare regels een brandstapel van wereldrecordhoogte mag bouwen?”

Al eerder uitte Grinwis zijn verontwaardiging over het continue gedraai en het gejokkebrok door de burgemeester. “Een interne evaluatie was nooit haar bedoeling geweest, zo drukte ze ons in januari op het hart, en ik gaf haar welwillend het voordeel van de twijfel. Extra pijnlijk was dan ook de waarheid die in februari boven tafel kwam: hoewel anders geadviseerd, koos de burgemeester wel degelijk in eerste instantie voor een interne evaluatie. En terwijl uit alle macht hier in het IJspaleis werd geprobeerd een verhaal dat krom is recht te breien, konden en kunnen veel Scheveningers nog stééds fluiten naar een schadevergoeding. Waar blijft de solidariteit? Waar blijft de uitgestoken hand? Burgers die op de overheid moeten kunnen rekenen, zeker na zo’n vuurzee en vliegvuur, staan nog steeds in de kou. Dat vind ik niet acceptabel.”

Voorzitter. Wat gisteren begon als een prachtige dag - ik denk aan al die trekkers die dwars door onze stad opstoomden naar het Malieveld voor het grootste boerenprotest in tientallen jaren - veranderde plotsklaps in een inktzwarte dag. Een bizarre dag. Een dramatische dag.

Dramatisch voor onze stad, de stad van vrede en recht, waarbij onkreukbaarheid, betrouwbaarheid en transparantie als eerste te binnen moeten schieten. Geen louche sponsordeals, geen corrupte vergunningspraktijken, geen regel-politiek, of beter gezegd ritsel-politiek, waarbij individuele belangen en wederdiensten belangrijker zijn dan degelijk en integer beleid.

Dramatisch voor ons stadsbestuur, waar gisteren de facto en nu formeel in één klap een einde aan kwam en komt. De bom die al die tijd onder het college bleek te liggen en gisteren door het OM werd geactiveerd, is vanmiddag tot ontploffing gebracht. De coalitie die gisterochtend even voor 7 uur nog bestond, is niet meer.

Dramatisch ook voor de wethouders De Mos en Guernaoui en alle collega’s van Groep de Mos. Hun levenswerk stortte in. Maar voorzitter, ik waak ervoor om de rollen van dader en slachtoffer om te draaien. Want het zijn niet zó maar verdenkingen van het Openbaar Ministerie.

Ik was en ben dan ook not amused over de reactie van de grootste raadsfractie op de actie van het OM. Waar deemoed past, kiezen deze politici ervoor om op Trumpiaanse wijze de tegenaanval in te zetten. Waar terughoudendheid op z’n plaats is, gaan ze er met gestrekt been in. Maar voorzitter, we leven niet in het land van Trump, we leven in een democratische rechtsstaat. In een land van minderheden, waar we altijd moeten samenwerken. En wat mij betreft ook in een land waar we een broertje dood hebben aan verdachten of daders die van zichzelf slachtoffers maken, waarbij collega Dubbelaar ook nog eens een juridisch proces verwart met de politieke realiteit. Het kan immers niet zo zijn dat onze stad bestuurd wordt door een college waar ook maar een zweem van twijfel rondom zijn integriteit heen hangt.

Voorzitter, de gisteren ontstane situatie is niet alleen ernstig, maar vraagt ook om reflectie. Hoe kan het dat je elkaar bij de formatie in twee sessies urenlang uit en te na doorzaagt over partijfinanciering, integriteit en over de relatie met ondernemers en sponsoren - en je precies weet waar het pijnpunt zit, namelijk bij nachtontheffingen - en je vervolgens een besluit als dit als college en coalitie zomaar tussen neus en lippen laat passeren? Hier past bezinning, juist ook vanavond. Als de integriteitsnieren van De Mos tijdens de formatie zo zijn beproefd, waarom is er dan niet zorgvuldig meegekeken door de andere wethouders en waarom heeft de burgemeester bijna achteloos getekend voor het besluit nachtontheffingen? Graag haar reactie.

En als het vernieuwde college straks aantreedt, neem ik aan dat er dan wél een integriteitstoets bij elke wethouder plaatsvindt, zoals dat in verreweg de meeste andere gemeenten ook gebeurt!?

En nu we toch aan het vooruitkijken zijn: onze stad staat voor grote opgaven op het gebied van woningbouw, mobiliteits- en energietransitie. Er ligt een begroting met een dekking van het structurele tekort van € 70 miljoen, die niet op het applaus van de oppositie kan rekenen. Er is kortom grote behoefte aan een stabiel vernieuwd stadsbestuur dat vruchtbaar kan samenwerken met de meerderheid van de raad.

Ik doe daarom een beroep op mijn collega’s om de stad snel weer bestuurbaar te maken. Om samen de mouwen op te stropen, snel tot nieuwe afspraken te komen, zodat we dóór kunnen. En ik doe de oproep aan de wethouders van Groep de Mos alsnog op te stappen en aan de raadsleden van Groep de Mos om per heden geen deel meer uit te maken van de Haagse coalitie, hoe zuur ook. En zo niet, dan zit er niets anders op dan de al ingediende motie van wantrouwen tegen de twee verdachte wethouders te steunen.

Voorzitter, nog één punt moet me van het hart. Wat gisteren gebeurd is, heeft ook veel ambtenaren diep geraakt. Ik wil het college daarom oproepen tot goede zorgen voor hen en vragen om medewerkers van de gemeente nog eens uit te nodigen hun hart te luchten bij een vertrouwenspersoon, mochten zij dat willen. Mijn fractie wil niet dat er iemand met gewetensnood op het stadhuis rondloopt, bijvoorbeeld vanwege politieke opdrachten die hij of zij kreeg!

Voorzitter, ten slotte, vaak lijkt het alsof brutale mensen de halve wereld hebben. Of het nou gaat om bouwers van een vreugdevuur dat steeds groter moet, om drugsbaronnen die zich koningen van de onderwereld wanen, of om ondernemers die op onoorbare wijze vergunningen proberen te bemachtigen. Het is aan ons, gemeenteraad en college, het tegendeel te bewijzen.

Het is namelijk zo belangrijk dat wij allemaal integer en betrouwbaar zijn, mensen uit één stuk. Want zoals de Spreuken-dichter het zo mooi zegt: “Wie onberispelijk leeft, gaat een veilige weg, wie op kronkelpaden gaat, wordt ontmaskerd.”