Poliflw

Tijdens onze (uitgestelde) voorjaarsvergadering op 5 september, herdachten we Dineke Coerse-van Gemert. Dineke Coerse-van Gemert overleed op 4 maart op bijna 98jarige leeftijd.

Dineke en haar man Jaap waren al lang lid van de Partij van de Arbeid, sinds 1954. Maar ze waren meer dan dat. Toen ze zo’n 25 jaar geleden in onze gemeente kwamen wonen bezochten ze onmiddellijk de bijeenkomsten van onze afdeling. Best spannend voor mij als jonge afdelingsbestuurder, die bij gebrek aan een voorzitter de ledenvergaderingen voorzat. Zij kwamen uit Noord Holland en zaten nog maar net op Friese les. Dat leverde spanningen op met Friese leden die hun hele leven al Fries spraken en “har net ferbrekke woene”.

Dankzij Dineke liep dat niet op vervelende situaties uit, er was begrip voor het Fries eigene. In een rap tempo leerden ze het Fries te verstaan en waren ze onlosmakelijk verbonden met onze afdeling en de lokale politiek in Achtkarspelen.

Maar ook binnen de rest Partij van de Arbeid waren Dineke en Jaap Coerse bekend, en geliefd. Ze waren actief bezoekers van gewestelijke vergaderingen, congressen, bijeenkomsten over zorg en de ouderenbijeenkomsten in Leeuwarden. Kort na haar overlijden plaatste ik een bericht over het overlijden van Dineke op het Friese PvdA Digiprikbord op Facebook, zaterdag, de dag van het congres op de Facebookgroep van landelijke PvdA leden. Dat leverde liefdevolle reacties op van partijgenoten uit het hele land. Ik noem er een paar:

Jan Schuurman Hess, chroniqueur, die wandelend onze regio en hen bezocht schreef als reactie: “Ach, wat een verdrietig bericht; zij waren alle twee de meest trouwe en oorspronkelijke sociaaldemocraten die ik ontmoette. Ze waren er altijd, trouw op congres, legden verantwoording af in de afdeling en bezochten trouw de bijeenkomsten in het cafe… Ik vond het fijn ze samen te ontmoeten. Jullie verliezen nu met het overlijden van Dineke, op de een of andere manier de opa en oma van de afdeling. Laten we hun met liefde en kameraadschap herdenken.”

En Hans Spekman: “Verdrietig. Ik voelde me altijd thuis als ik ze zag.”

Sjoerd Keizer: “Bijzondere mensen om van te houden.”

Coby Admiraal: “Ik miste hen al op het congres… Het waren allebei trouwe congresbezoekers en sociaaldemocraten in hart en nieren. En ook nog bijzonder hartelijk.”

Uit alles bleek dat ze uit een echte sociaal democratische traditie kwamen. Eentje van eerlijk delen, het beschermen van wat kwetsbaar is, mensen, de natuur, het leven. Ook eentje van respect voor het individu, strijd voor zelfbeschikkingsrecht en een waardig leven. Alleen al door zo lang lid te zijn van de Partij van de Arbeid, de partij die voor die waarden strijdt, en dat ook openlijk uit te dragen, lever je een bijdrage aan de traditie en aan de strijd.

Zij deden meer, door zich actief te bemoeien met het denken over de invulling van die waarden, het beïnvloeden van beleidsmakers en zelf in de politieke arena te stappen. Dineke en Jaap deelden hun overtuigingen, hun geloof in en hoop op een rechtvaardige wereld. Jaap was de man van de woorden, Dineke de vrouw van de liefde – de liefde die onontbeerlijk is om je idealen te bereiken. Samen waren ze dan ook succesvol. Dat is ook terug te zien in klein en groot beleid in onze gemeente Achtkarspelen. Ze hadden invloed op de keuzes die in onze gemeente werden gemaakt voor de WMO, voor de schulddienstverlening en -hun oude, eerste, gezamenlijke liefde: de natuur.

Gesterkt door Dineke en Jaap diende de PvdA in Achtkarspelen in 2015 een motie in om groenstroken zo in te richten dat deze meer biodivers zouden zijn: bloeiende bloemen, schuilplekken voor vogels en zoogdieren. In Buitenpost zijn de groenstroken bij de rondweg zo ingericht. Als u er op een mooie zomerdag langsrijdt en de margrieten, de korenbloemen, de klaprozen ziet bloeien, denk dan, met liefde, aan hen.

Het bericht In Memoriam Dineke Coerse verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Het meisje met de krullen stond opgetogen met haar vriendinnetjes op het schoolplein. Vandaag geen les, vandaag een uitje met de klas. Misschien wel met de bus. Ze was er op gekleed, laarzen, een dikke trui en in haar rugzak, bovenop de broodtrommel en het fruitbakje, een regenjack voor je weet maar nooit. Haar moeder had haar een kwartier daarvoor met de fiets gebracht en op het hart gedrukt vooral heel voorzichtig te zijn. Haar moeder, die geen werk meer had sinds die ruzie met haar baas, die de nieuwsbrief van de school niet altijd begreep omdat ze eigenlijk niet zo goed kon lezen en die soms heel stil was omdat het maar niet lukte alle rekeningen te betalen. Haar moeder, die door de buren ‘een bijstandsmoedertje’ werd genoemd. Toen het meisje dit voor het eerst had gehoord had ze gevonden dat het erg vervelend klonk, maar inmiddels was ze er wel aan gewend. Bovendien, haar moeder was de liefste moeder van de hele wereld en kon geweldig pannenkoeken bakken. Het meisje met de krullen had al jong geleerd om haar schouders op te halen over het geklets van andere mensen.

Plotseling kwam de juf over het schoolplein op haar afgelopen. De juf zag er een beetje raar uit, het leek wel of ze pas geleden nog had gehuild. Haar stem klonk ook zo gek toen ze het had over ‘verplichte ouderbijdrage’ of zoiets. Hoe dan ook, het kwam erop neer dat ze niet mee mocht met de bus omdat haar moeder weer iets had vergeten. Ze knikte, was er ook eigenlijk wel een beetje aan gewend, leuke dingen waren nu eenmaal nooit voor haar. Ze hoopte alleen dat haar vriendinnetjes niets zouden merken. Daarom verliet het meisje met de krullen het schoolplein aan de achterkant, zodat niemand haar zag.

Dit had niet kunnen gebeuren in het Achtkarspelen van het jaar 1999. Of 2009. Of 2019. Want we hadden een minimabeleid dat dit soort schrijnende situaties onmogelijk maakte. Maar in het Achtkarspelen van 2021 wordt het helaas wel mogelijk. Onze gemeente moet namelijk bezuinigen. In de raadsvergadering van 2 juli j.l. heeft de PvdA gevraagd, geëist en tenslotte gesmeekt het meisje met de krullen, symbool van de minima, te ontzien in de komende bezuinigingsrondes. Het college, datzelfde college dat een week eerder nog had moeten bekennen dat ze een verliefde ambtenaar maximaal vier ton hadden beloofd, was onverbiddelijk en weigerde het minimabeleid te garanderen. Zomer 2020. Het moment waarop Achtkarspelen definitief door de ondergrens van de beschaving zakte.

Het bericht De ondergrens verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

De situatie in de VS vestigt – opnieuw – de aandacht op racisme en discriminatie. In de Nederlandse samenleving valt er in dit opzicht ook veel te verbeteren. Uit een recent rapport blijkt namelijk dat ruim een kwart van de Nederlanders zich gediscrimineerd voelt. Dit gebeurt in het onderwijs, bij het zoeken naar werk, op het werk, in contacten met instanties of in de publieke ruimte. Racisme en discriminatie ondergraven de samenleving.

Ook los van de genoemde problemen vraagt de samenleving constant om aandacht en inzet van iedereen die daarvan deel uitmaakt. En … om een schepje liefde – nét als de plantjes in de vensterbank. Als sociaaldemocraat geloof ik erin dat we met z’n allen invloed hebben op hoe de samenleving er uitziet en functioneert. Noem het: ‘een maakbare samenleving’.

Theoretisch is er al van een samenleving sprake wanneer twee of meer personen leefruimte delen en er wisselwerking plaatsvindt. Je moet dan niet alleen bereid zijn om een stukje van jouw individuele vrijheid in te leveren, maar óók en vooral om actief bij te dragen aan het slagen van ‘het samen leven’. Naarmate de samenleving uit méér en verschillende groepen mensen bestaat neemt de kans op tegenstellingen, spanningen en conflicten toe. Er zal daarom onafgebroken moeten worden bemiddeld en gemiddeld.

Een samenleving is bovendien nooit ‘af’: er is voortdurend onderhoud nodig en altijd kunnen dingen worden verbeterd. Verder zorgen gebeurtenissen binnen de samenleving en invloeden van buitenaf ervoor dat veranderingen blijven plaatsvinden. Veel mensen kunnen daarmee niet of slechts met veel moeite omgaan. En ‘dus’ ontstaan er groepen boze burgers, die onder – aanvoering van enkelen die de gevoelens weten te kanaliseren – op zoek gaan naar een gemeenschappelijke tegenstander aan wie ‘de zwartepiet’ kan worden toegespeeld.

In mijn ideale samenleving is iedereen gelijkwaardig, kan iedereen zijn of haar talenten volledig ontplooien, heeft iedereen een goede woning en voldoende middelen van bestaan. Er wordt omgezien naar degenen die moeite hebben om mee te komen, om voor zichzelf te zorgen, of voor wie door pech of andere tegenslag even alles tegen zit. Het is een samenleving waarin respect en solidariteit centraal staan. Een samenleving waarin mensen niet te maken hebben met negatieve bejegening, achterstelling, uitsluiting of vervolging op grond van hun seksuele oriëntatie, beperking, geloof, huidskleur, etnische achtergrond, geslacht of leeftijd.

Daarom ben ik van mening dat de politiek niet moet bestaan uit partijen die er zijn omwille van ‘het zijn’. Ik geloof niet in het streven naar eigen voordeel en geluk, met gelijktijdige verwaarlozing van de belangen en het geluk van anderen, noch in machtspolitiek of partijpolitiek. Ik geloof in een politiek die het eigenbelang overstijgt en handelt in het gemeenschappelijke belang. Een politiek die streeft naar een sterke, open, inclusieve en rechtvaardige samenleving. Zo’n politiek hebben we hard nodig: lokaal, regionaal, nationaal, Europees en wereldwijd. Van zo’n politiek word ik blij. U niet?

Hink Speulman, Steunfractielid PvdA Achtkarspelen

Het bericht Een maakbare samenleving verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Vandaag is het 1 mei, internationale Dag van de Arbeid. Door de beperkende maatregelen ontmoeten we elkaar niet. Sterker nog, we missen dagelijks onze naasten, onze kinderen, onze kleinkinderen, onze ouders en grootouders. We missen onze vrienden en collega’s.

Juist nu is elkaar ontmoeten zo belangrijk. Zodra het kan zien we elkaar weer!

Tegelijkertijd laat deze crisis zien hoe belangrijk de sociaal democratie en solidariteit zijn.

Nu wordt duidelijk hoe kwetsbaar onze economie is. Hoe belangrijk de mensen in de zorg, het onderwijs, de voedingsvoorziening en de cultuursector voor onze samenleving zijn. Hoe belangrijk de zekerheid van gezondheid, werken, inkomen, onderwijs meedoen en een veilig thuis is.

Onze strijd is nog niet is gestreden. De Dag van de Arbeid moet nog steeds worden gevierd. We pakken snel samen die strijd weer op.

Voor nu: blijf thuis, blijf gezond en blijf strijdvaardig!

In gedachten zijn we bij jullie.

Het bericht Blijf thuis, blijf strijdbaar verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

De dorpshuizen en sociaal-culturele centra in Achtkarspelen leveren een belangrijke bijdrage aan de leefbaarheid in onze gemeente. Door de Corona-maatregelen moesten ook zij hun activiteiten van het ene op het andere moment staken. Naast de impact op deelnemers, bezoekers en vrijwilligers, betekent dit ook dat hun inkomsten abrupt zijn gestopt. Veel ondernemingen die door de coronamaatregelen worden getroffen kunnen een beroep doen op een eenmalige compensatie door het rijk. Hetzelfde geldt voor vrijwel alle sportorganisaties. Maar dorpshuizen, sociaal-culturele centra en vergelijkbare voorzieningen zijn daarvan uitgesloten. Voor veel van deze voorzieningen betekent dit dat hun voortbestaan nu serieus wordt bedreigd.

De raadsfractie van de Partij van de Arbeid in Achtkarspelen maakt zich grote zorgen over het voortbestaan van de voorzieningen. Daarom roept de fractie het College van Burgemeester en Wethouders in een motie op er bij het rijk op aan te dringen dat dorpshuizen en sociaal-culturele centra alsnog voor ondersteuning in aanmerking komen. Omdat het beoogde resultaat onzeker is en de nood onder de dorpshuizen en sociaal-culturele centra hoog, wordt het College gelijktijdig opgedragen om voor Achtkarspelen een eigen, vergelijkbare regeling te treffen. Andere, min of meer vergelijkbare instellingen, die tussen wal en schap dreigen te vallen, zouden eveneens een beroep op deze regeling moeten kunnen doen.

De motie wordt in de raadsvergadering van 16 april 2020 behandeld. Het wordt de allereerste keer dat de raadsleden niet in de raadszaal, maar online, vanuit huis, met elkaar vergaderen.

Het bericht Motie van de PvdA voor steun aan dorpshuizen en sociaal-culturele centra verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Ik zal u maar bekennen, ik heb niks met Dokkum. Op weg naar Ameland rij ik er langs, niks meer en ook niks minder. Maar ik realiseer mij nog niet ten volle dat Achtkarspelen steeds nauwer verbonden raakt met Dokkum.a Mijn gevoel bij Dokkum wordt vereenzelvigd met klei, kou, harde wind en een kaal landschap. Historisch gezien doe ik Dokkum daarmee tekort, ik weet het. Immers Dokkum is landelijk bekend van de moord op Bonifatius en als keerpunt in de Elfstedentocht. Eenmaal in Dokkum kun je niet “verder” alleen nog maar “keren”.

Toch hebben we wel degelijk te maken met Dokkum. Immers, Achtkarspelen behoort met Tytsjerksteradiel, Dantumadiel en Noardeast-Fryslân ( lekker verwarrend) tot de regio Noord Oost Friesland. Een krimpregio waaraan landelijke en provinciale subsidies toevallen. En de hoofdstad van de regio Noord Oost Friesland is Dokkum. En een hoofdstad krijgt natuurlijk de meeste subsidie. Voorbeelden? De Centrale As (kosten € 320 miljoen) en Holwerd aan Zee (kosten € 60 miljoen). Want als Dokkum valt, valt de gemeente Noardeast-Fryslân.

De regio Noord Oost Friesland heeft een gezamenlijke visie op Toerisme en Recreatie voor de regio opgesteld. Kern van de notitie is dat Dokkum wordt omgevormd tot Groot Dokkum. Dokkum wordt de Eiffeltoren van de regio, zie LC van 06–02-2020. Dokkum moet de kar trekken. De regio Noord Oost Friesland zet thans stevig in op recreatie en toerisme en de stad Dokkum wordt het uithangbord om vakantiegangers te trekken naar de gemeente van klei, kou kaalheid en harde wind. Dat smûk skaadzjend beamtegrien meer bekoorlijk is behoeft geen betoog. Maar de plattelandsregio NO Friesland kiest niet voor het platteland maar voor de stad. De stad Dokkum. Zonder Eiffeltoren.

Maar ik zit niet in de gemeenteraad van Noardearst Fryslân maar in die van Achtkarspelen. Ik gun Groot Dokkum alle succes maar niet ten koste van miljoenen subsidies van Achtkarspelen. De solidariteit van de PvdAfractie in de gemeenteraad van Achtkarspelen kent zo zijn grenzen. Met de subsidiestromen gelinkt aan de regio Noord Oost Friesland pist Achtkarspelen naast de pot en pissen Noardeast-Fryslân, Holwerd aan Zee en Groot Dokkum vol in de pot. Achtkarspelen is deelnemer maar gedraagt zich als toeschouwer. Achtkarspelen in de rol van lakei van de heersende orde. Maar onze gemeenteraad heeft de belangen van Achtkarspelen te dienen. Dat is niet links dat is niet rechts, het is broodnodig.

Het jaar 2020 is het Multatuli jaar. Daarom een aangepast citaat van deze grote schrijver: Groot Dokkum, ik veracht U met grote innigheid.

Het bericht Groot Dokkum verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Halverwege het bezoek dat de PvdA Achtkarspelen (fractie en bestuur) afgelopen vrijdag 31 januari aan themapark de Spitkeet in Harkema bracht, stelde fractievoorzitter Theun Nicolai de ogenschijnlijk bijna naïeve vraag: “Ehhh… doen jullie eigenlijk ook nog aan museale activiteiten?” Er volgde een bevrijdende lach van het stichtingsbestuur dat ons gastvrij ontving. Inderdaad hadden we het tot dan toe alleen nog maar gehad over één van hun nevenactiviteiten, het scholen van jonge ambachtslieden. Metselaars, schilders, vaklui. Het gelegenheid geven aan inwoners van Achtkarspelen met een iets grotere afstand tot de arbeidsmarkt om op een gestructureerde manier werkritme op te doen. En het succes daarvan was zo groot – met name onder de nieuwe inwoners van Nederland, de statushouders – dat het bestuur hier terecht ontzettend trots op was.

Toch, hoe belangrijk ook, dat vormt natuurlijk niet de voornaamste bestaansreden van de Spitkeet. Die ligt in het tonen van geschiedenis van de streek, van de omstandigheden waaronder zij die voor ons waren hun leven vorm gaven. Soms uiterst weerbarstige omstandigheden, hardvochtig tot op het barbaarse af maar vanuit een ander invalshoek gezien vaak toch ook verrassend warm. En dat de Spitkeet dat op voortreffelijke wijze doet blijkt wel uit de gestaag stijgende bezoekersaantallen, uit het feit dat er eerder teveel dan te weinig vrijwilligers zijn en uit de bijna duizend trouwe donateurs, verspreid over meerdere werelddelen. En al die prestaties worden dus geleverd door een zelfstandige stichting met slechts heel bescheiden hulp van de gemeentelijke overheid.

Zoals zo vaak eindigde ook dit werkbezoek weer veel te snel. Werken met vrijwilligers betekent nu eenmaal dat er vaak weer andere werkzaamheden en verplichtingen liggen te wachten. Tijdens het afscheid werd nog ‘ns benadrukt dat die ‘bescheiden hulp’ van de gemeente best wel ‘ns wat minder bescheiden zou mogen zijn. Aan de PvdA, cultuurpartij bij uitstek, zal het niet liggen…

Sjon Stellinga

Het bericht De Spitkeet verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Achtkarspelen staat er financieel goed voor. Dat is niet te danken aan zuinig gemeentelijk beleid. De uitgaven van de gemeente blijven op niveau. Van bezuinigingen is amper sprake.D it in tegenstelling tot ons omringende gemeenten zoals Dantumadiel en Tytsjerksteradiel. Hoe kan dat ?

Tot 2021 betalen Liander en co jaarlijks precariobelasting aan Achtkarspelen ad € 1.600.000 per jaar. Deze precariobelasting eindigt in 2021 maar dan heeft Achtkarspelen in totaal al wel € 10.000.00 aan precariobelasting ontvangen. En medio 2020 ontvangen we nog eens € 7.800.000 middels verkoop van onze aandelen Eneco. En dus staat Achtkarspelen er prima voor.

Hoe gaan we de opbrengst van het Eneco energiebedrijf besteden ? De PvdA en de FNP stelden per motie voor deze € 7,8 miljoen in een Fonds te stoppen. Een Fonds ten behoeve van duurzame energie voor de Mienskip zoals (sport)verenigingen, scholen, sporthallen, dorpshuizen enz. Deze instellingen energieneutraal te maken te maken kost geld, veel geld en dat geld hebben we dus!

Helaas vonden de PvdA en FNP alleen steun bij GroenLinks. De coalitie van CDA, CU, en GBA was tegen. Zij willen bepalen en niet de oppositie. Constructieve voorstellen van de oppositie worden per definitie afgeschoten. Helaas maar waar.

Het bericht Het Duurzaam Energie Fonds verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Op donderdag 22 november ontspon zich in de gemeenteraad van Achtkarspelen een debat over schulddienstverlening en schuldsanering. Reden was het betoog door Sjon Stellinga namens de PvdA-fractie naar aanleiding van een door de fractie ingediend amendement.

Achtkarspelen kent al enkele jaren een succesvolle manier van werken als het om schulddienstverlening gaat. Het gaat daarbij niet alleen om het oplossen van de schulden die iemand heeft, maar juist óók worden de onderliggende oorzaken van de schuldenproblematiek meegenomen. Op die manier wordt at de kans dat er opnieuw schulden ontstaan sterk verkleind.

De werkwijze die Achtkarspelen volgt wordt nu gecompleteerd met de mogelijkheid tot het verstrekken van een eenmalig saneringskrediet door de Kredietbank. De gemeente blijft volgens de wethouder echter het aanspreekpunt en blijft onverminderd de regie voeren. In het debat, waaraan raadsbreed werd deelgenomen, werden alle aspecten rondom de schuldenproblematiek belicht. Een debat, waaruit de sociale betrokkenheid van de gemeenteraad blijkt.

Met een goed besluit voor de inwoners van Achtkarspelen als resultaat. Want iedereen kan in zijn of haar leven te maken krijgen met geldproblemen. Wanneer er sprake is van schulden, is het van belang dat wordt voorkomen dat er een uitzichtloze situatie ontstaat. Tegelijk moet er oog zijn voor de belangen van de schuldeisers.

Op dit moment heeft een op de tien huishoudens in Nederland problematische schulden. En een grote groep loopt het risico om in de schulden terecht te komen. Daarom is schuldpreventie belangrijk: het voorkomen dat mensen in problematische schulden raken. Voorkomen is immers beter dan genezen.

Volgens de VNG leert de ervaring dat mensen doorgaans vijf jaar wachten voor ze bij hun gemeente aankloppen. Als zij zich uiteindelijk melden hebben ze gemiddeld veertigduizend euro schuld bij vijftien schuldeisers.

Schuldpreventie vraagt om het vroegtijdig herkennen van financiële problemen. Daarom wil het Kabinet door aanpassing van de Wgs (Wet gemeentelijke schuldhulpverlening) dat het voor gemeenten makkelijker wordt om inwoners met schulden sneller te helpen.

De Wgs biedt woningcorporaties, zorgverzekeraars, energie- en waterbedrijven een wettelijke basis om gemeenten een seintje te geven wanneer mensen betalingsachterstanden hebben. Het wetsvoorstel helpt gemeenten ook om sneller een compleet overzicht van schulden en bezittingen maken. Gisteravond kwam in de gemeenteraad in dit kader het privacy-aspect aan de orde. Begrijpelijk, want hoever mag informatie worden gedeeld?

Onze samenleving gaat er steeds meer vanuit dat mensen op eigen kracht hun leven vormgeven. Het oplossen van problemen valt daar ook onder. Mensen praten (daarom) niet graag over problemen, zoals financiële zorgen. Terwijl het juist heel belangrijk is om er wel over te praten. Dan kan de juiste hulp geboden worden.

Onder de titel ‘Zorgen over geld? Praten helpt!’ heeft het Lectoraal Schulden en Incasso van de Hogeschool Utrecht in samenwerking met de gemeente Utrecht een handreiking gemaakt voor professionals en iedereen anders die in de problematiek is geïnteresseerd. De handreiking kan worden gedownload vanaf de website van de Hogeschool: https://schuldenenincasso.nl/zorgen-over-geld-praten-helpt/

Hink Speulman Schaduwfractielid PvdA

Het bericht Zorgen over geld? Praten helpt! verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Op zondagochtend 6 oktober 2019 bereikte ons het bericht dat Roel Roosma overleden is. Roel was ruim 73 jaar lid van de Partij van de Arbeid.

Zijn strijd voor rechtvaardigheid begon vroeg. Als jongeman werkte hij bij de steenhouwerij van zijn oom Klaas de Vries. Daar zag hij wat sociaal werkgeverschap inhield. Werknemers van de steenhouwerij hadden betaalde vakantie en kregen bij ziekte doorbetaald. Dingen die we nu heel gewoon vinden maar toen nog niet geregeld waren.

Toen de oorlog uitbrak nam Klaas de Vries deel aan het verzet. Roel Roosma kwam in 1941 in dienst bij de steenhouwerij en droeg zijn steentje bij aan het verzetswerk. Halverwege de oorlog dook hij onder om aan de verplichte tewerkstelling in Duitsland te ontkomen. Na de oorlog richtte hij samen met Klaas de Vries de lokale afdeling van de Partij van de Arbeid op. In 1948 nam hij de dagelijkse leiding van de steenhouwerij over. Als werkgever bracht hij de sociaal-democratische idealen in de praktijk. Er was bijvoorbeeld altijd ruimte voor werknemers die ergens anders niet makkelijk aan het werk konden. Voor hen werd werk gevonden dat aansloot bij hun talenten waardoor ze een waardevolle bijdrage konden leveren.

In de oorlog was er een intensieve samenwerking over de verschillende zuilen heen. Roel Roosma was teleurgesteld toen iedereen na de oorlog weer terugviel in oude patronen. Hij had gezien dat juist door samen te werken je meer goede dingen kon bereiken. Dat weerhield hem er niet van om voor de PvdA raadslid te worden. Van 1968 tot 1974 was hij lid van de gemeenteraad. Ook op andere terreinen zette hij zich in voor de samenleving. In onze gemeente was hij onder andere actief voor de bibliotheek, voor de Maatschappij tot het Nut van het Algemeen en voor het Industrieel Centrum De Lauwers. Veel jaren was hij voorzitter van de Stichting Woningbouw Achtkarspelen.

Naast de maatschappelijke strijd was ook zijn familie belangrijk voor hem. Samen met zijn vrouw Aly Roosma-Dekkinga kreeg hij zes kinderen. Veel daarvan traden op de een of andere manier in de voetsporen van hun vader. Hij was ontzettend trots op zijn kleinkinderen en achterkleinkinderen. Bijzonder trots was hij kleindochter Femke Roosma die namens Groen Links in de gemeenteraad van Amsterdam actief strijdt voor de meest kwetsbare inwoners van de stad.

In 2011 kreeg hij, in het bijzijn van zijn familie, de Willem Drees-speld uitgereikt omdat hij 65 jaar lid van de PvdA was. In 2016 werd veel aandacht besteed aan zijn 70-jarig lidmaatschap. In een opname van Omrop Fryslân toonde hij zich nog steeds strijdbaar tegen het onrecht. De laatste jaren werd zijn gezondheid kwetsbaarder. Partijgenoten bezochten hem nog regelmatig, maar de bezoeken werden steeds korter. Het oude vuur brandde echter nog steeds: zodra het over de oorlog en de sociale strijd ging werd Roel Roosma weer fel.

Roel Roosma overleed op 6 oktober 2019 op 95 jarige leeftijd.

Het bericht In Memoriam Roel Roosma verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.