Lieve Amsterdamse Piraten,
Toen ik drie jaar geleden voor het eerst Checkpoint Charlie binnen liep had ik nooit kunnen voorspellen hoe open ik ontvangen zou worden door deze geweldige groep mensen. En het waren dezelfde mensen die mij in de afgelopen 3 jaar in Amsterdam constant motiveerde om mij in te zetten voor hetgeen waar wij allen voor staan. Of het nou was om naar elke uithoek in Amsterdam te fietsen om daar op onze eigen manier directe democratie toe te passen, om onze lijsttrekker naakt door de stad heen te plakken (want toch een beetje een raar moment blijft) of dat het was om mij kandidaat te stellen voor de Amsterdamse gemeenteraad. Ik had er voor geen seconden over na durven denken als ik niet altijd een geweldige groep mensen om mij heen had gehad die mij motiveerde en inspireerde.
Het was dan ook met die mensen in gedachte dat ik mij ongeveer een jaar geleden, hier op deze zelfde plek, kandidaat stelde voor het bestuur. De verkiezingen waren net voorbij en de er werd zelfs serieus nagedacht over opheffing. Ik stelde mij kandidaat omdat ik toen vond en nog steeds vind dat een politieke partij zijn niet draait om het aantal zetels dat je hebt maar om de boodschap die je verkondigt en de passie die je daarvoor hebt. Was het voor de Amsterdamse Piraten makkelijker geweest als wij een aantal zetels in de gemeenteraad hadden bemachtigd? natuurlijk maar wij doen wat wij doen niet omdat het makkelijk is maar omdat wij geloven dat het onderwerpen zijn die het waard zijn om voor op te komen.
Als bestuurder probeerde ik samen met de andere bestuurders stabiliteit te creëren geen gekke dingen doen maar juist even rust in Amsterdam en kijken naar de toekomst. En toen begonnen er een heel aantal vragen zich te creëren in mij. Wat is eigenlijk mijn politieke ideologie, Wat wil ik met mijn passie hiervoor en misschien wel het belangrijkste zit ik nu op de juiste plek…
Dat zijn lastige vragen en ook vragen waarvan ik zelf besloot dat ik die niet kon beantwoorden terwijl ik nog steeds lid van het bestuur was en dus was de keuze helaas vrij snel gemaakt. Ik stop.
Ik stop niet alleen als bestuurslid maar ook als piraat zodat ik kan gaan ontdekken waar ik sta en wat ik met mijn passie voor politiek wil doen.
Dit is geen makkelijk besluit maar wel het juiste omdat ik geloof dat jullie een bestuur verdienen dat met overtuiging voor jullie staat en ik dat niet kan beloven.
Ik wil alle Amsterdamse piraten bedanken voor alles wat jullie mij de afgelopen drie jaar gegeven hebben, ik noem geen namen want ik zal er altijd een aantal vergeten, jullie zijn voor mij belangrijker geweest dan ik ooit zal kunnen uitleggen en ik wens jullie en de Piratenpartij Amsterdam het allerbeste.
