Poliflw

Besturen ten tijde van Covid-19 is, net als al het andere om ons heen, anders. Als overheid wil je het goede voorbeeld geven, dus ook wij als dagelijks bestuur werken zo veel mogelijk vanuit huis. Gelukkig is dat mogelijk, en kan een groot deel van ons werk digitaal en met video bellen, worden uitgevoerd. Ook de inhoud van ons werk verandert. De afgelopen weken hebben we hard gewerkt aan de 1,5 meter economie en een visie op herstel post-Corona.

De economie van Centrum is, nog meer dan die in de rest van de stad, afhankelijk van toerisme. De helft van alle Amsterdamse horeca is gevestigd in Centrum, zowel qua hotels als wat betreft het aantal cafés en restaurants. Ook onze winkelstraten zijn voor een groot deel afhankelijk van bezoekers van buiten de stad. In de horeca en handel werken veel Amsterdammers, maar veel lag de afgelopen weken stil. Toeristen bleven grotendeels weg. Met uitzondering van afhaal was de horeca gesloten, hotels kregen massaal annuleringen, rederijen mochten niet varen en winkelstraten in Centrum waren ongekend leeg.

De oude binnenstad was, en is, stiller dan andere delen van Centrum als de Haarlemmerbuurt, de Jordaan of de Czaar Peterstraat, waar mensen hun boodschappen nog om de hoek doen. Zaken die geen Amsterdammers weten te trekken zullen moeite hebben om de crisis te overleven; de grote stroom toeristen blijft naar verwachting voorlopig uit.

De vraag is dan: hoe breng je als bestuur de economie weer op gang op een manier die niet alleen ondernemers helpt voortbestaan en banen helpt behouden, maar die ook de veiligheid van bewoners borgt? Hoe behoed je de stad voor de ergste gevolgen van de crisis, terwijl je ook kansen pakt om positieve ontwikkelingen te stimuleren? Hoe zorg je, in het historische centrum met haar smalle stegen en straten, dat mensen zich veilig kunnen bewegen? Hoe geleid je alle ontwikkelingen en inkomende verzoeken in goede banen, zodat de binnenstad weer een plek wordt waar Amsterdammers graag komen en verblijven?

Alles hangt samen. Een 1,5 meter-economie - vooral in het dichtbevolkte Centrum met veel winkels en horeca-zaken met kleine vloeroppervlaktes - betekent dat economische kansen samenhangen met het gebruik van, en mogelijkheden in, de openbare ruimte. Dat geldt eveneens voor het welzijn en de veiligheid van bewoners, veel waarvan er in Centrum in kleine appartementjes wonen, niet zelden zonder buitenruimte.  En voor de veiligheid van bezoekers, die net als bewoners door straten moeten kunnen bewegen.

Sinds ruim een week is er om die reden dan ook een menukaart, waarin we beschrijven hoe we ruimte voor elkaar kunnen maken in de stad. Dat is dan bijvoorbeeld door stoepen te vergroten, objecten die in de weg staan te verwijderen, door eenrichtingsverkeer voor voetgangers in het leven te roepen en door met belijning aan te geven hoeveel ruimte anderhalve meter nou eigenlijk is – zoals recent is gebeurd in de Kalverstraat.

Als Dagelijks Bestuur geven wij voorwaarden mee waaraan initiatieven moeten voldoen. We vragen ondernemers om als collectief, in overleg met bewoners plannen in te dienen, die we de komende tijd zullen beoordelen. Op die manier kunnen we samen toewerken naar een veilig, aantrekkelijk en levendig Centrum.

Het COVID-19 virus heeft ook de gang van zaken voor het stadsdeel Centrum compleet veranderd. Alhoewel er zo goed als het gaat wordt geprobeerd dóór te vergaderen, zijn er nog veel verbeteringen mogelijk. In dit bericht een update over 1) de belangrijkste actuele onderwerpen in de stadsdeelcommissie, en 2) de informatievoorziening in tijden van corona.

Ook voor de GroenLinks fractie in Amsterdam Centrum is de gang van zaken compleet veranderd door de coronacrisis. Zo is het  moeilijker geworden om aan informatie uit de buurten te komen en zijn de digitale vergaderingen met de stadsdeelcommissie nog behelpen.

Door de cornoacrisis zijn alle bijeenkomsten in Centrum zijn afgelast, waardoor geen enkele buurtvereniging of bewonersorganisatie vergadert. Ook zijn alle informatiebijeenkomsten van de gemeente over beleid en projecten afgelast. Direct contact met bewoners is nagenoeg onmogelijk. Blijft over mailen en bellen met contacten in de buurten en het bijhouden van allerlei lokale media.

Zo hebben veel buurtverenigingen hun eigen (online) krantje en online nieuwsbrief.  Ook zie je op facebook-pagina’s van deze buurtverenigingen maar ook van sociale organisaties veel terug van wat er speelt in de buurten. En je ziet heel veel particuliere initiatieven ontstaan, op facebook en ook in buurtapps, wat fantastisch is om te zien. Mensen die op vrijwillige basis iets opzetten om anderen te helpen of hieraan meedoen.

Als fractieleden zijn we dus teruggeworpen op dit soort wat informelere informatievoorziening om te weten wat er speelt in het stadsdeel.

De formele vergaderingen van de stadsdeelcommissie zijn nog behelpen. Net als de worstelingen van de gemeenteraad met hoe te vergaderen en bijvoorbeeld hoe hoofdelijk te stemmen, zijn we op stadsdeelniveau ook nog erg zoekende. De eerste formele vergadering was via Skype, maar zonder insprekers en er werd alleen het hoogst noodzakelijke behandeld. En bij het hoogstnoodzakelijke gaat het dan om projecten waar bepaalde termijnen aan zitten, zoals sommige adviesaanvragen of kwesties met betrekking tot bestemmingsplannen.

De vergadering erop werd gevoerd via een inbelsysteem, waarbij wel insprekers mee konden doen, maar niemand elkaar kon zien. Dat was ook verre van ideaal. Als stadsdeelcommissie blijven we wel doorgaan met vergaderingen maar naar de meest optimale vergaderwijze wordt nog verder gezocht.

De agenda is steeds te vinden op https://centrum.notubiz.nl/dashboard

Mocht je wat aan de fractie kwijt willen, laat het ons weten op … We horen graag jullie input en jullie signalen vanuit Centrum! 

Hier had eigenlijk een blog moeten staan over de Aanpak Binnenstad. Over de aanpak waar de gemeente Amsterdam mee aan de slag gaat naar aanleiding van de toekomstvisie van prof. Zef Hemel, die nu een jaar geleden door burgemeester Halsema werd gevraagd een visie te schetsen, over hoe we om moeten gaan met de uitdagingen waar onze binnenstad zich de laatste jaren voor gesteld ziet. Dat gaat dan om de enorme toeloop aan toeristen, om de grote overlast die de aantallen geven qua afval, geluid, viezigheid, onbehoorlijk gedrag, en neveneffecten als steeds duurdere woningen en verschraling van het winkelaanbod…

En nu, halverwege maart 2020, staat de wereld, en de Amsterdamse binnenstad opeens op zijn kop. Door de pandemie van Covid-19 is de mondiale toeristenindustrie in elkaar gestort, worden maatregelen genomen die mensen massaal doen binnen blijven, en maakt welhaast eenieder zich directe zorgen over de eigen gezondheid of die van een naaste. Opeens zijn de toeristen verdwenen uit de Amsterdamse binnenstad, de straten zijn surrealistisch leeg. En stukken schoner, gelukkig werkt de vuilnisophaaldienst door. Evenals een hele hoop mensen die in de zogenaamde ‘vitale beroepen’ werkzaam zijn, waar we nu allemaal nóg dankbaarder voor zijn dan normaal.

Door de overheid is een enorm bedrag aan steunmaatregelen beschikbaar gesteld, dat waarschijnlijk ook nog méér zal worden in de maanden die komen. Heel fijn, terecht ook. Daar zijn we een samenleving voor, om samen onze problemen op te lossen. Heel goed voor kleinere ondernemers en zzp-ers. Zoals dat ook moet voor de culturele sector en heel veel andere sectoren die waarde toevoegen aan de  maatschappij. En hier moet het niet bij blijven. De ‘vitale beroepen’ mogen eindelijk eens beter gewaardeerd worden, ook in rustige tijden. Maar het moet niet alleen gaan om het toewijzen uit en verschuiven van potjes. Als we in deze tijden roepen dat we de waarde van belangrijke dingen, van kwetsbaarheid en voor elkaar zorgen, ‘opeens weer’ beseffen, moeten we daar consequenties uit trekken voor na de ergste crisis.

De prachtige initiatieven van sociale verbondenheid en hulp voor een ander moeten niet opeens verdwijnen wanneer ‘de economie’ weer langzaamaan sneller gaat draaien. Omdat ze geen business plan hebben, geen winstgevend perspectief of om een andere vooral financiële reden. Een noodpakket aan financiële maatregelen moet niet betekenen dat we straks op dezelfde manier als vóór de coronacrisis moeten werken en winst maken, maar dan twee keer zo hard om alle schade te herstellen en leningen af te betalen.

Het vergroten van het welzijn van mensen, en dieren, moet worden gewaardeerd.

Het nemen van maatschappelijke verantwoordelijkheid moet worden gewaardeerd.

Het bijdragen aan het bevorderen van menselijkheid van iederéén moet worden gewaardeerd.

Het bijdragen aan kennis en inzichten die ons als wereldgemeenschap vooruit brengen moet worden gewaardeerd.

En het economische systeem zoals dat tot nu toe dominant was, is hiervoor niet de manier. We moeten niet terug naar zoveel mogelijk toeristen trekken, naar het toelaten van winkels zonder maatschappelijke waarde alleen omdat de belegger van het pand een enorm hoge huur wil betalen, naar het verder vervuilen van de stad en de aarde voor de winst van meestal maar enkelen. Winst is niet de enige motor voor innovatie. Innovatie komt voort uit de creatieve geest van de mens. En die verdwijnt niet.

Amsterdam, Fearless City, blijf fearless wanneer de dingen weer ‘normaler’ worden. In een snel veranderende wereldorde, waarin de grenzen sluiten, moeten we als stad lef tonen en echt kiezen voor radicale zorgzaamheid voor mensen en planeet. Dat is toch wel een van de belangrijkste lessen van deze crisis: hoezeer ons lot als mensen met elkaar verbonden is.  

We komen er alleen, als allemaal samen.

Donderdag 13 februari vond de discussieavond plaats over de ‘Energietransitie in eigen huis’ bij Stichting Perdu, georganiseerd door de afdeling GroenLinks Amsterdam Centrum.

Vijf sprekers namen hieraan op uitnodiging deel om eigen ervaringen en kennis op dit gebied te delen en met het publiek in discussie te gaan over actuele en toekomstige ontwikkelingen.

De sprekers vertegenwoordigden verschillende expertisegebieden en organisaties, uiteenlopend van de gemeente en een energiecoöperatie tot lokale burgerinitiatieven. Daarbij waren overigens een aantal sprekers uitgenodigd met ervaringen buiten het stadsdeel zelf, want Amsterdam Centrum leeft (nog) niet op een eilandje.

Micha Mos, dagelijks bestuurder van Amsterdam Centrum, lichtte toe wat de uitdagingen zijn specifiek voor dit stadsdeel, met veel slecht geïsoleerde gebouwen enerzijds, en anderzijds veel rijksmonumenten en een UNESCO-status van de grachtengordel. Tegelijkertijd zijn er ook lichtpuntjes. Veel van de bewoners van monumentale grachtenpanden hebben een groene mindset en voldoende geld om te investeren in de verduurzaming van hun huis. Veel uitdagingen liggen echter op het gebied van regelgeving; maar daarbij is het goede nieuws is dat de regels door mensen zijn gemaakt en dus ook door ons aangepast kunnen worden. Uiteindelijk is het een kwestie van prioriteiten: “Historisch erfgoed in het Centrum is belangrijk, maar als de stad straks onder water komt te staan heb je er niets aan.”

Manon van der Zwaal en Marjolein Smeele spraken over Schoonschip in Amsterdam Noord: de meest duurzame drijvende wijk van Europa. Na tien jaar inspanning is het medeoprichtster Marjolein gelukt om dit project van de grond en op het water te krijgen. Ruim honderd bewoners wonen hier in drijvende klimaatneutrale huizen en delen daarbij onder meer stroom en elektrische voertuigen. De hoofdzakelijke reden dat het tien jaar heeft geduurd om dit te realiseren had te maken met regelgeving; de bouw van de huizen zelf was goed te overzien. De huidige regels zijn helaas niet ingesteld op het delen van bijvoorbeeld bouwlocaties en voorzieningen, wat noodzakelijk is voor een duurzame toekomst. Zo was het behoorlijk lastig om op een enkel vlot twee woningen te ontwikkelen, terwijl dat wel wenselijk was om een deel van de huizen betaalbaar te houden. Dankzij de volharding van Marjolein, Manon en vele andere bewoners – en ondanks de regelgeving van Nederland en de gemeente – is dit geweldige project gerealiseerd.

Als vierde spreker ging Tineke de Vries, bestuurslid en projectontwikkelaar van de energiecoöperatie Amsterdam Energie, in discussie over de mogelijkheden en uitdagingen van het opwekken van groene stroom in de stad. Het goede nieuws is dat er heel veel daken en andere oppervlakten beschikbaar zijn voor zonnepanelen, en ook op het gebied van windenergie valt er nog veel te winnen. Daarbij zijn coöperaties, bewoners en de gemeente echter sterk afhankelijk van de bereidwilligheid van woningbouwcorporaties en bedrijven met grote daken. Op dit terrein wordt nog regelmatig weerstand ondervonden, waarbij uiteindelijk het geld en het vermijden van financieel risico de doorslag geeft, in plaats van een streven om de stad en planeet voor de toekomst bewoonbaar te houden. Amsterdam Energie geeft in ieder geval een gedeelte van de bewoners de mogelijkheid om gezamenlijk groene stroom op te wekken en te gebruiken.

Tot slot sprak Hans Bueno de Mesquita, de drijvende kracht achter duurzaamheidsprojecten van Jungle in Amsterdam Oost en tevens coördinator bebouwde omgeving van de gemeente Haarlem. Zijn ervaring is dat het wel degelijk mogelijk is om met soms schijnbaar logge organisaties uit het bedrijfsleven of de overheid goed samen te werken, waarbij het van groot belang is om telkens te zoeken naar gedeelde belangen en het tevens loont om te investeren in onderling vertrouwen en vriendschap. Daarnaast kan Jungle Amsterdam ondersteuning bieden bij de wensen van bewoners om zelf aan de slag te gaan met de verduurzaming van huizen en andere gebouwen – zo is direct de gelegenheid aangegrepen om de organisatie van Stichting Perdu te voorzien van praktische adviezen om dit mooie monumentale gebouw te verduurzamen. Wat hier en voor elk ander gebouw werkt is het scannen met infraroodsensoren op warmtelekken, zodat gericht en effectief geïsoleerd kan worden.

De discussie werd op bekwame wijze gemodereerd door Bram Joanknecht, algemeen bestuurslid van de GroenLinks-afdeling Amsterdam Centrum. De insteek daarbij was dat de sprekers niet zozeer een uitgeschreven lezing kwamen geven over de eigen projecten, maar ze vooral vanuit een meer kwetsbare insteek de huidige uitdagingen op hun terrein konden benoemen om daarmee uit te nodigen tot een open discussie met het publiek. De circa dertig aanwezigen maakten hier gretig gebruik van wat leidde tot een levendige discussie die werd voortgezet tijdens de borrel.

Als stadsdeelcommissie vergaderen we meestal op het Stadhuis op het Waterlooplein. Vorige week deden we dat weer eens op locatie, op de Oostelijke Eilanden. Een tijd geleden vergaderden we voor het eerst op locatie, in de Haarlemmerbuurt. Toen spraken we uitgebreider over een aantal zaken in de Haarlemmerbuurt zoals de afvalproblematiek en het verkeer in de Haarlemmerstraat en -dijk.

Vorige week deden we hetzelfde op de Oostelijke Eilanden. Onderwerpen op de agenda waren de actuele situatie op de Oostelijke Eilanden, de herinrichting van de Kattenburgerkruisstraat en de toekomst van de Oosterkerk.

Het mooie van vergaderen in de buurt is dat er meer buurtbewoners op af komen dan op de Stopera. Zo hoort de stadsdeelcommissie meer verhalen van bewoners en kunnen bewoners ook direct vragen stellen. En zo ging het ook. Er waren veel mensen, er werden veel vragen gesteld en met een aantal punten wil de stadsdeelcommissie verder de komende tijd.

Zo werd er door verschillende mensen een dringend appèl gedaan om de Oosterkerk toegankelijk te houden voor de buurt. Momenteel vervult de Oosterkerk een sterke buurtfunctie. De vrees is dat dit bij een eventuele verkoop verloren gaat en dan met name doordat de prijzen te hoog zullen worden voor de bewoners uit de buurt.

Op de Oostelijke Eilanden zijn de laatste jaren enkele gewelddadige incidenten geweest, die een enorme impact hebben gehad op de buurt. Naar aanleiding hiervan zijn er veel maatregelen genomen om de veiligheid, de leefbaarheid en het vertrouwen te vergroten. En dit lijkt effect te hebben. Er zijn veel activiteiten, voor jongeren en ouderen en voor alle buurtbewoners, en er is ook zeker veel saamhorigheid en verbondenheid. Deze inzet moet voortgezet worden. Veel activiteiten worden door buurtbewoners zelf georganiseerd, maar er blijft daarnaast voldoende investering nodig vanuit de gemeente. Zo is er bijvoorbeeld meer aandacht nodig voor de groep jong volwassenen van 23 jaar en ouder en is er voor hen ook een ruimte nodig waar ze samen kunnen komen. Gelukkig komt er een binnenkort nieuwe plek voor de jongeren van 14-20 jaar waar ze op een prettige manier samen kunnen komen.

Zoals de oproep voor de Oosterkerk en ook de wens voor de locaties voor jongeren aangeven, is fysieke ruimte waar mensen samen kunnen komen ontzettend belangrijk. Als ruimte om samen te komen, te ontmoeten, jezelf te uiten en nieuwe dingen te laten ontstaan.

Daarom zijn we als GroenLinks ook erg blij dat in de nieuwe inrichting van de Kattenburgerkruisstraat enkele parkeerplaatsen worden opgeheven ten gunste van ruimte om de community building op Kattenburg een vaste plek te geven. Dit is opgenomen in de plannen nadat een groep buurtbewoners dit idee naar voren had gebracht en met de stadsdeelbestuurder had besproken. Een mooi voorbeeld van hoe plannen van de gemeente en wensen van bewoners samen kunnen komen.

Wil jij je actief inzetten voor GroenLinks Amsterdam Centrum? Altijd al nieuwsgierig geweest naar lokale politiek? En wil jij je graag inzetten voor je idealen? Dit is je kans!

We zijn opzoek naar een organiser die de komende tijd één keer per maand de Huis-aan-huis acties wil gaan organiseren in ons stadsdeel. Daarnaast zoeken we een Digitale Media Manager die ons bestuur komt versterken.

Het bestuur bestaat op dit moment uit vier personen: een voorzitter, een secretaris, een penningmeester en een algemeen bestuurslid. Je kan meer over ons te weten komen door hierboven op de het tabblad 'mensen' te klikken.

Je kunt je aanmelden door een mail te sturen naar ons e-mailadres. Wij zullen je vervolgens uitnodigen voor een gesprek om kennis te maken. Wil je eerst wat meer informatie hebben? Dat is natuurlijk geen probleem! Ook dan kun je een mail sturen en wij nemen dan contact met je op.

De Rozengracht is aan verandering toe. De straat is gevaarlijk: een racebaan, waar grote stromen fietsers tussen lossend groot verkeer slalommen en voetgangers met angst uitkijken naar het moment dat ze de straat moeten oversteken. In december van 2018 overleed er een voetganger en in april 2019 een fietser, beiden bij een verkeersongeval.

Zo urgent als het aanpakken van de slechte verkeerssituatie daardoor ook moge voelen: het is niet nieuw. De Rozengracht is voor het laatst geherprofileerd in 1984, en is daarmee een illustratie van hoe autogericht de stad ooit was. Snelheid moest er worden gemaakt, en geparkeerd moest er worden. Dat is niet langer hoe we over dit soort straten denken. De snelheid mag omlaag, er moet meer ruimte zijn voor groen en zeker in ons vergrijzende stadsdeel is het belangrijk dat er genoeg ruimte is voor voetgangers.

Hoe makkelijk het is om te bedenken wat je beter wilt in een straat, des te moeilijker is het om er iets voor op te moeten geven. Vandaar ook dat het gesprek over de herinrichting van de straat al sinds 2014 duurt. Niemand durfde een knoop door te hakken over wat er bijvoorbeeld moest gebeuren met geparkeerde auto’s. Een jaar geleden kwam er schot in de zaak, toen aan de hand van het nieuwe coalitieakkoord een duidelijke lijn werd gekozen voor een groenere, autoluwe stad.

Het nieuwe ontwerp van de Rozengracht bood meer ruimte voor voetgangers en verhoogde de trambaan, zodat de snelheid eindelijk fors daalt en fietsers zich daar veiliger voortbewegen. Daarvoor moeten wel parkeerplaatsen sneuvelen, die ingezet worden om ladend en lossend verkeer een veilige plek te geven, en om meer ruimte te maken voor fietsparkeerplekken en de bomen meer ruimte te geven om te groeien – ruimte die ze hiervoor nog niet hadden.

De oude, op auto’s gerichte inrichting van de straat zorgt er nu voor dat we de huidige bomen niet goed kunnen beschermen bij een herinrichting. In de 35 jaar dat de straat er nu ligt zijn de wortels volledig vergroeid met alle kabels en leidingen, en bedrijven die met deze kabels werken moeten daar onderhoud aan plegen. De kans dat we deze bomen kunnen behouden is dan ook niet groot, hoewel we er ons uiterste best voor gaan doen om zoveel mogelijk van deze bomen in leven te houden en een nieuwe plek te geven. De realisering dat een veiliger en groenere straat paradoxaal genoeg het einde van een aantal van deze bomen zou betekenen, was voor mij behoorlijk slikken.

Het is tekenend voor de stad van vandaag dat bewoners zich vooral zorgen maken over deze bomen.  Het gesprek aan de hand van deze plannen tussen de ontwerpers, en de bewoners en ondernemers van de buurt ging dan ook over de kap van deze bomen, onze plannen om nog veel meer groen te planten, en de gezondheidswaarde van dat groen. Ik ben er erg blij mee dat zoveel mensen de waarde van het groen in hun buurt zien en er voor opkomen, en ik hoop dan ook dat het gesprek over de Rozengracht uiteindelijk een veiliger, groenere straat oplevert.

Micha Mos

Portefeuillehouder Openbare Ruimte en Groen, Amsterdam Centrum

Meepraten over de Rozengracht? Dan kan. Lees meer op de website van de gemeente.

Micha persoonlijk laten weten wat je denkt over de herinrichting van de Rozengracht? Stuur een mail.

De adviezen van de stadsdeelcommissies bereiken vaak de gemeenteraad niet. Dat schreven het Parool en NRC in een analyse over het nieuwe bestuursstelsel van de gemeente Amsterdam.

In een gesprek tussen stadsdeelcommissieleden en gemeenteraadsleden van de commissie Kunst, Diversiteit en Democratisering (KDD) bleek dat adviezen uit de stadsdelen vaak ongelezen blijven. Juist als het gaan om lokale thema’s is dit heel kwalijk. Dit is een probleem dat heel snel kan en moet worden opgelost.

Wat betreft mijn eigen ervaring in de stadsdeelcommissie van Centrum, herken ik het gevoel van een zoektocht naar hoe wij het meest effectief kunnen functioneren. Geregeld komen er stukken langs de stadsdeelcommissie die zich vooral richten op stedelijk beleid en waarbij het onduidelijk is hoeveel invloed de input van de stadsdeelcommissies heeft. Vaak horen we weinig meer van onze adviezen terug. Vermoedelijk blijven ze dan ongelezen. Onlangs bleek echter dat een advies vanuit Centrum m.b.t. het stedelijk kader “sociaal domein” ter harte is genomen en heeft geleid tot aanpassingen van het stuk. Hierdoor werd in het kader onder andere meer de nadruk gelegd op het belang van de collectieve verantwoordelijkheid voor sociale verbondenheid ten opzichte van het belang van de zelfredzaamheid van een individu. In dit geval heeft het advies van de stadsdeelcommissie dus invloed gehad op stedelijk beleid. Deze tegenstrijdigheid in de invloed van onze adviezen maakt dat het nog een zoektocht is naar hoe wij het meest effectief kunnen functioneren.

Vanuit het perspectief van een GroenLinks’er is er in stadsdeel Centrum in het bijzonder niet veel te klagen. Twee van de drie dagelijkse bestuurders zijn lid van GroenLinks en voeren waar mogelijk consequent groen en sociaal beleid uit. Als stadsdeelcommissielid verkozen namens GroenLinks is de uitdaging tot dusver meer geweest om nieuwe onderwerpen te belichten in de stadsdeelcommissie om zo een aanvulling te zijn op het bestuur, dan om het voorgenomen beleid drastisch te veranderen.

Ondanks dat het dus nog een zoektocht is hoe wij het meest effectief kunnen functioneren als stadsdeelcommissie, is mij het belang van goed lokaal bestuur des te meer duidelijk geworden. Kennis van lokale vraagstukken is cruciaal om te komen tot goed en gedragen beleid. Zo blijkt bijvoorbeeld keer op keer na in gesprek te zijn geweest met bewoners tijdens een informatieavond (van bijvoorbeeld een herinrichting van een straat) dat er punten zijn die verbeterd kunnen worden aan een plan. Ook hebben wij gelukkig wel veel contact met de gemeenteraadsleden van GroenLinks, waardoor wij het belang van bepaalde lokale thema’s kunnen benadrukken. Een ander voorbeeld van de kracht van goed lokaal bestuur is een initiatief dat we halverwege dit jaar zijn gestart in de commissie.

Het doel van het project “De Toegankelijke Stad” is om de openbare ruimte versneld toegankelijk te maken voor iedereen. In de praktijk betekent dit dat wij samen met bewoners van centrum in kaart brengen waar obstakels zijn in de openbare ruimte, waardoor zij bijvoorbeeld in hun directe leefomgeving niet met een kinderwagen of met een scootmobiel over de stoep kunnen. De resultaten worden vervolgens gepresenteerd in de vergadering. In de praktijk resulteert dit bijvoorbeeld in het verplaatsen van verkeerd geplaatste verkeersborden of het verhelpen losliggende stoeptegels. Hiermee hopen we de openbare ruimte toegankelijker voor iedereen te maken en te houden.

Ondervindt u wellicht in uw directe leefomgeving hinder door dergelijke obstakels in de openbare ruimte? U kunt mij een mail sturen naar n.zeevenhooven@amsterdam.nl.

De GroenLinks-fractie in de stadsdeelcommissie centrum is inmiddels een jaar bezig. Noah, Neeria en Elmar reageren op documenten van het Dagelijks Bestuur van stadsdeel centrum, nemen ook initiatief en geven ongevraagde adviezen.

Zo heeft Neeria kort geleden een oproep van de Fietsersbond om de Weesperstraat en Wibautstraat een zondagochtend autovrij te maken, omgewerkt tot een ongevraagd advies. In de stadsdeelcommissie van stadsdeel oost, waar de Wibautstraat in ligt, had GroenLinks hier ook een advies toe ingediend en in beide stadsdeelcommissies is dit aangenomen. Het liefste zouden we de Weesperstraat en Wibautstraat elke zondagochtend autovrij hebben. Jammer genoeg hebben we nog niet alle partijen kunnen overtuigen. Nu komt er een proef op zondag 22 september. Dat is in ieder geval een goed begin!

In de vergadering van de stadsdeelcommissie zijn ook altijd bewoners welkom om in te spreken. Zo kwamen er een paar weken geleden twee marktkoopvrouwen van de Noordermarkt inspreken. Omdat ze wat ouder zijn, hebben ze soms moeite met de verplichting om elk kwartaal tien van de dertien weken op de markt te moeten staan. Als ze niet aan die verplichting voldoen, kunnen ze hun staanplek kwijtraken.

Noah is daarop samen met Bas van der Sande (VVD) een ochtend mee gaan helpen met het opbouwen van de kraam op de Noordermarkt, om te ervaren hoe zwaar dat is. De vergadering erop hebben zij een advies ingediend om de staanverplichting voor marktlui vanaf 58 jaar te versoepelen. Het Dagelijks Bestuur is hier vervolgens mee aan de slag gegaan.