Inleiding Mevrouw de Voorzitter, geacht College, geachte Raad, Vanochtend liep ik met mijn hond door Treebeek. Een wijk, die nog altijd het mijnverleden uitademt, een wijk die in de herfstkleuren nog meer elan krijgt. Een wijk uit het mijnverleden, de tijd van harde werkers, de koempels, door wie Brunssum mede mooi en groot geworden is. Één van de vele wijken en gebieden van Brunssum, die mij trots maakt deze als Raadslid te mogen vertegenwoordigen.
Vijftig jaar geleden werd de Socialistische Partij opgericht. Een partij met hart voor de samenleving en die opkomt voor de gewone man, die vaak wel een behoorlijke steun in de rug kan gebruiken. Een partij die haar hele visie en missie heeft samengevat in drie kernwaarden: gelijkheid, menselijke waardigheid en solidariteit. Ik heb aan de hand van deze drie elementen mijn visie op papier gezet die ik graag met jullie wil delen.
Gelijkheid
Constitutionalisme, een politieke stroming en filosofie die stelt dat de heersende macht gebonden is zekere rechten van de onderdanen te respecteren. Volgens het moderne constitutionalisme moet de staatsvorm gebaseerd zijn op een grondwet. De grondwet, de constitutie, waarvan we allemaal artikel 1 kennen, dat gelijke behandeling en discriminatieverbod aangeeft. Dit geldt ook voor ons mooie Brunssum, waar iedereen van harte welkom is, ongeacht huidskleur, leeftijd, seksuele geaardheid, nationaliteit en ga zo maar door! Waar we voor iedereen, zonder ook maar enige uitzondering garant staan voor een gelijkwaardige, prettige samenleving! Vat dit echter niet te licht op! Armoede, pestgedrag en ander leed, waardoor mensen zich niet meer de gelijke met anderen voelen is niet altijd direct zichtbaar! Schaamte is vaak een grote belemmering voor mensen om met hun problemen voor de dag te komen, waardoor signalen niet altijd goed en vooral tijdig opgevangen worden. Dit kan weer leiden tot afzondering, vereenzaming en het verder wegzakken in de vicieuze cirkel.
Menselijke waardigheid
We leven in tijden van oorlog, stijgende prijzen, allerlei crises passeren de revue. Onze prachtige gemeente doet ijverig mee als het gaat om vluchtelingenopvang, zet zich optimaal in om ouderen, eenzamen, zieken enzovoorts niet als een hoopje ellende weg te laten kwijnen maar betrekt ze bij allerlei activiteiten. Zie de resultaten van het Noorderhuis, het CMWW, om maar een paar zaken te benoemen. Mantelzorgers werken met alle liefde en inzet voor hun hulpbehoevende familie, partners, vrienden, ontelbare vrijwilligers zetten zich in voor hun medemens, of het nu gaat om ouderen, zieken, kinderen, vluchtelingen. Prachtig toch!! Hang de slingers op, blaas die ballonnen op, het leven is compleet, het plaatje klopt helemaal en we leefden nog lang en gelukkig!! Maar is dat ook zo? Ik neem u mee naar een willekeurig gezinnetje op de Egge, Jan en Mientje, met hun kinderen Giovanni en Rowena. Deze namen zijn uiteraard fictief. Jan is afgekeurd, hij was ooit tegelzetter, maar kan zijn werk wegens rugklachten niet meer doen. Mientje werkt een paar uur in de week als schoonmaakster op verschillende locaties. De kinderen gaan naar de middelbare school. Ondanks de toeslagen die ze ontvangen kunnen ze hun rekeningen niet meer betalen. De stijgende prijzen doen dit gezin de das om, de aanmaningen stromen binnen. Het geld komt op een kruiwagentje binnen en gaat er met een olietanker uit. Het ondenkbare gebeurt: ze hebben zich moeten aanmelden voor de voedsel- en kledingbank! Hoort u mij? Een VOEDSEL – en KLEDINGBANK?? In één van de meest welvarende landen ter wereld?? Is het niet GODSGEKLAAGD dat in een land als NEDERLAND mensen afhankelijk zijn van een voedselbank, dat ze hun eigen rekeningen niet meer kunnen betalen en dat de rijken steeds rijker worden? Leg dat eens aan dit gezinnetje en aan alle andere mensen uit, die in een soortgelijke situatie zitten? Kinderen, die soms zonder goed ontbijt naar school gaan en in afdankertjes lopen, hoe leg je dat uit? En wat te denken van de mensen, de gezinnen die in de winter nog te bang zijn om de verwarming aan te zetten uit angst voor torenhoge rekeningen? Mensen die koukleumend, met dikke truien aan in hun koude woningen gaan zitten om zo toch maar geld te besparen? Hier is erg veel werk te doen om deze mensen toch enigszins tegemoet te komen. Denk ook maar eens aan studenten, die hun torenhoge energierekening niet meer kunnen ophoesten! Hiertoe zullen een aantal moties door ons ingediend worden. Moties om het leven van met name hen, die het echt nodig hebben, toch een klein beetje gemakkelijker te maken. Hoe fijn zou het zijn als faciliteiten zoals geldautomaat iets meer in de gemeente aanwezig zouden zijn? En leg mij nu eens uit wat anno 2022 nog de absolute meerwaarde is van het heffen van Hondenbelasting? In deze dure tijd die voorlopig nog niet voorbij is, is het niet menselijk mensen te dwingen te kiezen tussen de hond en het betalen van de rekeningen! De trouwe viervoeter hoort thuis in een huis, niet een dierenasiel.
Solidariteit
Schouder aan schouder staan, werken met vereende krachten, saamhorigheid, allemaal uitdrukkingen die een vorm van solidariteit aanduiden. Ondanks verschillen in politieke opvattingen doen wij als Raad en als College het samen! Samen voor de burger, in het belang van alle inwoners, ondernemers en bezoekers van ons prachtige Brunssum. Een prachtig initiatief is het te houden diner voor éénzamen dat dit jaar gehouden zal worden, wij zijn als SP erg blij met dit positieve resultaat van onze motie. Maar wat zou er in het kader van de solidariteit mooier zijn dan dat wij, als Raad, College en Commissieleden dit diner mede verzorgen en opdienen voor deze medeburgers? Solidariteit ten top! Schouder aan schouder staan met iedereen die zich op Brunssumse bodem bevindt, zowel met Diederik-Jan, de medisch specialist als met Mia de bijstandsmoeder. Solidair zijn met de samenleving, zoals al eerder gezegd: de mensen bijstaan die het moeilijk hebben en het erg goed kunnen gebruiken. Dát maakt Brunssum als gemeente een sterkte gemeenschap waar het goed vertoeven is, voor IEDEREEN. Deze tijd vraagt, nee SCHREEUWT om solidariteit. Hele groepen mensen zijn inmiddels naar de afgrond geduwd, zoals ik zojuist al aangegeven heb. Laten we schouder aan schouder staan met onze ouderen en zieken, met alle mensen die financieel dreigen te stranden, juist zij hebben extra steun nodig! Laten we schouder aan schouder staan met onze zorgverleners en niet in de laatste plaats de mantelzorgers! Een sterk ondergewaardeerde, maar erg belangrijke groep. Laten we schouder aan schouder staan naar de toekomst, op onze weg naar de energietransitie! Vele handen maken licht werk, gedeelde kosten zijn halve kosten! Laten we ook schouder aan schouder staan met onze helden van de politie, de BOA’s/Toezichthouders die waken over veiligheid en leefbaarheid! De toenemende agressie en ander ongewenst gedrag maken het werk voor deze mensen tot een niet te onderschatten uitdaging! Laten we vooral ook niet de jongeren vergeten, de groep die gaat werken om ook na ons dit prachtige land, deze prachtige gemeente op de rails te houden! Denk ook aan de groep die nog niet echt werkfit is, voor hen zouden basisbanen een erg mooie optie kunnen zijn. Het GELD is er, nu alleen nog de WIL!!
