Poliflw

In de afgelopen week werd in de gemeenteraad van Castricum gesproken over de Regionale Energie Strategie (RES). Door een aantal partijen werd opgemerkt dat ook kernenergie onderdeel zou moeten uitmaken van deze strategie. Maar kernenergie is geen goed idee. GroenLinks raadslid Gerard Brinkman legt uit waarom. Hij schreef zijn mederaadsleden een brief...

Waarde mede raads- en commissieleden, college,

In de afgelopen week werd in de raad gesproken over de Regionale Energie Strategie, kortweg de RES. Door een aantal partijen werd opgemerkt dat ook kernenergie onderdeel zou moeten uitmaken van deze strategie. Omdat er nogal wat onduidelijkheden zijn over de mogelijke rol van kernenergie, ben ik zo vrij om enkele overwegingen mee te geven. Bedoeld voor de liefhebbers, mogelijk helpt het bij de gedachtenvorming.

Dat kernenergie niet thuis hoort in de RES, heeft in eerste instantie te maken met de opdracht. In de RES moeten we zoekgebieden vinden voor hernieuwbare energie. Bij kernenergie wordt uranium als brandstof gebruikt en dat is geen hernieuwbare energiebron, zoals zon en wind. Daarnaast moeten de maatregelen in de RES CO2 besparen in 2030. Het bouwen van centrales duurt veel langer, zelfs als we nu het besluit zouden nemen. Ik kom daar nog op terug.

Het is ook niet relevant om kernenergie op te nemen, want de besluitvorming over nieuwe kerncentrales vindt nationaal plaats.  Het Rijk besluit of er nieuwe kerncentrales moeten komen. Het staat dus niet alleen buiten de opdracht van de RES, maar ook buiten de verantwoordelijkheid van de opstellers van de RES.

Kerncentrales zijn er in diverse soorten en maten, waarbij er grote bezwaren kleven aan al deze vormen. De 'oude'  types, zoals die in Borssele, maar ook in Frankrijk of Belgie staan, wil niemand meer hebben. De technologie is achterhaald en ze worden dan ook niet meer gebouwd in West-Europa.

Van de nieuwe generatie kerncentrales (EPR-types genoemd) worden er in Europa nog wel drie gebouwd. Alle drie kampen met enorme overschrijdingen van bouwtijden en van kosten. Men dacht de centrales te kunnen bouwen in 7 of 8 jaar,. Met een Finse kerncentrale werd al in 2005 begonnen en de bouwers hopen deze aan te sluiten in 2022, een bouwtijd van 17 jaar ! De kosten werden begroot op € 3 miljard, maar men zit nu al boven de € 11 miljard. Voor de andere twee bouwlokaties in Engeland en Frankrijk gelden vergelijkbare cijfers.

Door de kern-industrie wordt al jaren reikhalzend uitgezien naar de zogenaamde nieuwe types, namelijk Small Modular Reactors (SMR's) . Deze bestaan echter alleen nog op de tekentafel, er is nergens op de wereld een werkend model. Rolls-Royce uit Engeland wil een SMR bouwen, die nauwelijks zo genoemd kan worden; hun tekentafelmodel is qua grootte vergelijkbaar met het huidige Borssele. Rolls-Royce levert onderdelen voor kerncentrales, maar heeft er nog nooit eentje gebouwd. Tot nu toe is er stagnatie opgetreden, want de bedenkers kunnen alleen maar verder met een forse financiering door de Britse regering. Er zit in het concept ook een merkwaardige tegenstrijdigheid. Lang heeft men gedacht dat schaalvergroting - dus het bouwen van steeds grotere kerncentrales - tot kostenbesparing zou leiden. Nu dat niet het geval is gebleken, gaat de kernindustrie beweren dat juist schaalverkleining tot kostenvoordelen leidt. Maar door diverse experts wordt verwacht dat de stroom uit deze centrales extra duur zal zijn. 

Een tweede initiatief voor kleine SMR's is ontworpen door NuScale, een Amerikaans bedrijf dat centrales wil bouwen met een vermogen van circa 60 MW, zo'n 15 % van de kerncentrale in Borssele. Ook hier geldt dat ze alleen nog op de tekentafel bestaan en dat er nog nergens een werkend proefmodel is gebouwd. En ook hier wordt verwacht dat de schaalverkleining tot dure stroom zal leiden. En net als bij Rolls-Royce is het project in vertraging omdat er forse subsidies nodig zijn.

Tenslotte is er nog een derde initiatief, namelijk kerncentrales die op Thorium werken. Het voert te ver om hier in te gaan op de techniek, maar deze vorm staat nog veel verder weg van realisatie dan de vorige twee SMR's. Die gaan namelijk uit van bestaande technieken, terwijl Thorium-centrales een geheel nieuwe vorm zijn. De verwachting is dat er nog minstens 20 jaar onderzoek nodig is.

In alle gevallen geldt dat we de doelstellingen in 2030 niet gaan halen met kernenergie. De bezwaren tegen kernenergie hebben alleen maar aan kracht gewonnen.

Er wordt nog steeds afval geproduceerd, waar we geen raad mee weten. In Nederland slaan we het daarom maar op in een grote loods( de COVRA in Vlissingen)  maar onze toekomstige generaties zadelen we op met dit tot nu toe onoplosbare probleem.

Daarnaast blijft kernenergie een gevaarlijk proces. Bij een windmolen kan eigenlijk niet zoveel mis gaan. En als het mis gaat is de schade beperkt. Bij een kerncentrale zul je heel veel veiligheidsmaatregelen moeten nemen. En dan nog kan het mis gaan, zoals in Harrisburg (1979), Tsjernobyl (1986) of Fukushima (2011). De gevolgen zijn dan immens.

Daarnaast wordt steeds meer duidelijk dat stroom uit kerncentrales veel te duur is. Wind en zon zijn inmiddels al goedkoper per geproduceerde MWh dan de stroom uit een kerncentrale. Omdat Uranium steeds lastiger te winnen is, zal dat prijsverschil toenemen. In opdracht van Minister Wiebes heeft het bureau Berenschot berekend dat een energiesysteem met kernenergie in Nederland meer dan 2 miljard per jaar extra kost ! Per huishouden zouden we meer dan € 250 per jaar extra kwijt zijn als we kiezen voor kernenergie.

Een steeds vaker voorkomend bezwaar is dat bij veel wind en zon, je het liefst de kerncentrales iets zachter zou willen zetten. Dat opschalen of juist afschalen van stroom kan bij een kerncentrales maar heel beperkt. Het komt nu al voor dat in Zeeland de windmolens stil worden gezet, omdat Borssele niet goed 'uit' kan. De burger betaalt daardoor extra voor de stroom, want de leveringskosten van windenergie zijn vrijwel nul.

Tenslotte wordt vaak geroepen dat kernenergie geen CO2 uitstoot kent, maar niets is minder waar. Bij het winnen en transporteren van uranium, bij het bouwen en ook weer afbreken van kerncentrales, bij de opslag van het radioactief afval, er komt op tal van momenten CO2 vrij. In ieder geval heel wat meer dan bij het bouwen en weer afbreken van windmolens of zonnepanelen.

Al met al zijn de vooruitzichten voor kernenergie somber.

De oude kerncentrales worden in de komende jaren uit productie genomen. De nieuwe kerncentrales komen maar niet af en kosten een veelvoud dan oorspronkelijk geraamd. En de nieuwe kleine reactoren bestaan alleen nog maar op de tekentafel en gaan veel te dure stroom leveren. Zo snel mogelijk stoppen met kernenergie is dus het advies. Ik geef het maar even mee, mochten er mensen zijn die denken dat kernenergie dé oplossing zou zijn.

Met vriendelijke groet Gerard Brinkman

De fractie van GroenLinks Castricum diende vandaag schriftelijke vragen in naar aanleiding van het steekincident dat vragen en zorgen oproept ten aanzien van het reilen en zeilen van de jeugdzorginstelling Horizon in het voormaling St. Antonius Kindertehuis. Blies de wethouder afgelopen juni niet te vroeg de loftrompet* over de transformatie in JeugdzorgPlus? Hoe goed de uitgangspunten en beginselen van de open behandelmethode JouwZorg ook zijn, er zullen altijd jongeren blijven die al dan niet tijdelijk een geslotere vorm van zorg behoeven. Ter voorbereiding van de eerstvolgende raadsvergadering hierover in september, stelde de fractie de nodige vragen. De volledige tekst is hier te lezen:

Geacht college, 

Hierbij treft u een aantal Schriftelijke Vragen aan naar aanleiding van het steekincident in de nacht van 16 op 17 juni j.l.,  de nadere informatie die op Facebook is gedeeld op de JBCA pagina en het artikel in het Noord-Hollands Dagblad d.d.14-08-2020. 

https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20200813_12040320?utm_source

De verdachten van het incident zijn cliënten van Horizon-Bakkum. De gemeente heeft een belangrijke verantwoordelijkheid voor de jeugdzorg-plus waar Horizon onder valt, en ook voor de veiligheid van de inwoners van de gemeente. Bij GroenLinks denken we dat je in deze vorm van jeugdzorg regelmatig cliënten zult hebben die 'met geweld bekend zijn'. Een belangrijk doel van de jeugdzorg-plus, wat deze groep betreft, is juist ernaar te streven dat een gewelddadig verleden niet onvermijdelijk uitmondt in een gewelddadige toekomst. Maar we vragen ons wel af of er onderscheid te maken is tussen lichtere en zwaardere problematiek voor de behandelingsmogelijkheden en onmogelijkheden van Horizon.

We zien graag antwoord op de volgende vragen:

1. Er is veel discussie geweest over de overgang van deze hulpverlening van Parlan naar Horizon. Een van de vragen destijds was of er op de Horizon-lokatie in Bakkum ook jongeren met een zeer zware achtergrond in deze experimentele open omgeving zouden komen, en of de veiligheid van de omgeving niet in het geding zou zijn. In de krant reageerde Horizon daarop destijds dat dergelijk zware cliënten naar Transferium of buiten de regio in een gesloten setting zouden worden geplaatst.  Dat lijkt, gezien het artikel in het NHD en onder voorbehoud van de uitkomst van het onderzoek, nu toch niet te zijn gebeurd. Heeft het college Horizon daarover gesproken? Zo ja, wat was het resultaat van dat gesprek? Is het college bereid de raad van dit gesprek verslag te doen?

2. De zaak is nog in onderzoek, maar er is sprake van dat de daders mogelijk deel uitmaken van een drillrap-groep. Onlangs stond hierover dit artikel in de Volkskrant:

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/zelfs-het-vriendelijke-gezi...

Het lijkt ons niet de bedoeling dat dit geweld, het opjagen en bedreigen van jongeren om onderling punten te scoren via Horizon in Castricum terecht komt en wij maken ons daar zorgen over. Deelt het college deze zorgen? Is het college bereid de raad op de hoogte te houden over de uitkomst van het onderzoek wat dit betreft? 

3. Invloed van het college: 

a. Vindt het college het wenselijk om de toelating van cliënten waarvan bekend is dat ze eerder geweld hebben gebruikt, te stoppen, en hen in een meer gesloten omgeving onder te brengen?

b. Welke mogelijkheden heeft het college in het algemeen, dus zonder dat wij op dit moment zeggen dat dit in dit geval zo is (omdat het nog in onderzoek is), om te zorgen dat dergelijke "zware" cliënten niet toegelaten worden in de principieel open setting die Horizon is?

c. Wat zijn de afspraken over de invloed van de gemeente hierop, zowel vanuit de portefeuille van veiligheid, als die van de jeugdzorg?

4. Maatregelen en behandelvisie Horizon:

a. Wat vindt het college ervan dat Horizon nu toch tralies en andere versterkingen heeft aangebracht, met het oog op de reden dat deze organisatie de aanbesteding heeft "gewonnen", namelijk dat ze juist een open instelling willen zijn?

b. Is er in dit opzicht dan nog verschil met de behandeling door Parlan/Transferium?

c. Is, in de ogen van het college de behandelingsvisie van Horizon geschikt voor iedere jeugdige die voor de jeugdzorg-plus in aanmerking komt? 

d. Is het college het met ons eens dat men bij de aanbesteding te makkelijk heeft gedacht over de geschiktheid van de behandelingsvisie voor alle cliënten in deze categorie, en dat het nodig is hier samen met de jeugdhulp-partners in de regio verder over door te denken?

e. Is het college bereid dit verder doordenken integraal mee te nemen in het voorstel over het binnenkort aan de raad voor te leggen voorstel over jeugdhulp met verblijf?

5. In het recente verleden is er veel kritiek en zijn er veel vragen geweest op de inrichting van het gebouw van Horizon-Bakkum, op het toezicht (veel weglopers die zich niet (op tijd) terugmelden), de kwaliteit van de therapie, en op de scholingsmogelijkheden. Graag zien wij een overzicht over deze kwalitatieve stand van zaken op dit moment, waaruit duidelijk wordt of deze problemen zijn opgelost. Is het college bereid dit met de raad te delen?

Graag zien wij deze vragen binnen de daarvoor gestelde termijn beantwoord.

Met vriendelijke groet,  Namens de fractie van GroenLinks Hannie Lutke Schipholt

 

************************************

)* https://castricum.uitkijkpost.nl/nieuws/algemeen/37031/evaluatie-eerste-jaar-jeugdzorgplus-in-bakkum-

Op dinsdagavond 15 september zijn leden en sympathisanten van GroenLinks Castricum en Uitgeest van harte welkom op de Algemene Leden Vergadering.

We blikken terug en vooral vooruit met hernieuwde energie. Kom je ook? Meer informatie vind je hier: Algemene Leden Vergadering

Fractievoorzitter Hannie Lutke Schipholt sloot vanavond de Algemene Beschouwingen af met een pleidooi voor een socialer en groener antwoord op de huidige problematiek van zoveel crises. Zo sprak ze: "Men kan de beschaving van een samenleving aflezen uit de manier waarop met de zwaksten wordt omgegaan."

Lees hier de volledige tekst van de beschouwing:

Voorzitter, inwoners van Castricum, collega raadsleden en college,

Onze beschouwing is dit jaar veel kritischer van toon dan de voorgaande jaren. In de eerste twee jaar van dit college waren we optimistisch. Wat is er na twee jaar bereikt in de uitvoering van het raadsprogramma? Waar lopen we achter?

De raad neemt deze kadernota met voornemens ter kennisgeving aan en neemt pas besluiten bij de uitwerking in de begroting. GroenLinks is tevreden met deze procedure. Laten we het voortaan altijd zo doen.

Voorzitter, naast de drie crises die we al hadden, werden we dit jaar geconfronteerd met een vierde crisis, de pandemie.

Door het Coronavirus zijn er ook in Castricum mensen ziek geworden en mensen overleden. We staan hierbij stil, en voelen mee met de nabestaanden. Daarnaast voelen veel ouderen zich eenzaam door de strenge regels van het verpleegtehuis of verzorgingshuis. We vragen ons af of het project voor eenzaamheidsbestrijding hier een antwoord op heeft. Sommige ondernemers en werknemers met onzekere contracten hebben het moeilijk. We zien ook dat mensen zich over het algemeen goed aan de maatregelen houden. Persoonlijk voelt het slalommen in de supermarkt nog steeds vreemd. Laten we vooral naar elkaar blijven glimlachen terwijl we dat doen, want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Grimmig kijken maakt het niet beter. De tweede crisis die we zien is financieel. De tekorten op het sociaal domein zijn schrikbarend. Vorig jaar is er een greep uit de reserve gedaan. Nu dreigt de hele reserve opgeheven te worden. Dan hebben we geen buffer meer opzij staan voor dit specifieke doel. Die was nu juist nodig om klappen te kunnen opvangen en de hulp aan kwetsbare mensen te kunnen blijven garanderen. Het argument voor opheffing is dat we de algemene reserve hebben. Maar die is vooral het terrein van het college. Om als raad goed grip te hebben op de uitgaven zijn juist bestemmingsreserves nodig. Zoals we die voor wel meer zaken hebben.

Voorzitter, men kan de beschaving van een samenleving aflezen uit de manier waarop met de zwaksten wordt omgegaan.

GroenLinks vindt dat er een reserve sociaal domein moet zijn voor de mensen die nauwelijks de eindjes aan elkaar kunnen knopen, of voor wie de kwaliteit van leven ernstig onder druk staat. We kunnen niet riskeren dat we straks geen vervoer meer hebben voor ouderen en mensen met een beperking. Of dat jongeren met problemen niet meer goed geholpen kunnen worden om hun leven weer op de rails te zetten. Verschillende gemeenten in het land weigeren al te bezuinigen op het sociaal domein, zolang het rijk niet met een reëel budget komt. Laten we ons daarbij aansluiten.

Ook vragen we aandacht voor de pittige administratieve last voor zorgaanbieders. Zij moeten voor iedere gemeente andere formulieren invullen. Hulpverleners besteden die tijd en energie liever aan hun cliënten. Hier is een gezamenlijke motie voor ingediend. Vergelijkbare moties zijn al aangenomen in Alkmaar en andere plaatsen in de regio, dus dat stemt hoopvol.

De derde crisis is de woningnood. Nog altijd…. Een actievere opstelling van het gemeentebestuur is noodzakelijk om de woningnood te bestrijden. Neemt u, college van de gemeente Castricum, een voorbeeld aan de liberale minister Hendrik Goeman Borgesius. Hij legde de basis voor de volkshuisvesting in Nederland, met een grote rol voor de overheid. Wat ons betreft een held!

Na zijn woningwet van 1901 is helaas stapsgewijs steeds meer marktwerking ingevoerd. Vooral voor de beschikbaarheid van sociale huurwoningen en middeldure woningen bleek dat funest. Particuliere ontwikkelaars willen nu eenmaal vooral dure woningen bouwen. Dus jonge woningzoekers kunnen nu geen wooncarrière beginnen, gescheiden ouders met kinderen worden de gemeente uit gejaagd. Terwijl onze gemeente vergrijst. Ons voorzieningenniveau en de leefbaarheid kunnen we alleen behouden met een evenwichtige leeftijdsopbouw.

Ook het huisvesten van vergunninghouders is in de knel gekomen. We hebben in heel 2019 geen vergunninghouder aan een woning geholpen, terwijl dit gewoon een landelijke verplichting is. De provincie heeft onze gemeente terecht op de vingers getikt. Flexwoningen zijn voor hen ook helemaal geen goede oplossing. Zij hebben de stabiliteit van een normale woning in een woonwijk nodig.

Het college in Castricum doet niets voor de woningzoekenden die dat het hardst nodig hebben

Tot slot is er de klimaatcrisis. Dit is de belangrijkste, omdat die de grootste langetermijnrisico’s inhoudt. Al gaan sommigen liever even een kopje koffie drinken, het is de grootste uitdaging voor de komende decennia. Castricum is echt traag op dit gebied. Het college laat nota bene de keuze voor een magere basis-ambitie open. Maar we moeten naar een dubbel-plus ambitie toe. We kunnen met windmolens in Castricum een substantieel deel van ons eigen energiegebruik opwekken. Dat is een stuk voordeliger dan alleen zonne-energie. We zien daar mogelijkheden voor op plekken waar mensen er nauwelijks last van hebben.

De coronacrisis verstoorde helaas gedeeltelijk het participatietraject voor de klimaattransitie. De burgertop die we als raad op 1-na unaniem wilden, kon niet doorgaan. Het plan voor die top was een mooie mengeling van vermaak en informatie. Nu wordt de warmtevisie besproken met alleen maar grijze mannen. En die zijn me zeer lief hoor, en ik waardeer hun inzet enorm, maar ze zijn geen afspiegeling van de bevolking. GroenLinks hoopt dat er een goed alternatief komt voor de burgertop, en voor participatie in het algemeen.

Tot slot: Deze kadernota wordt een beleidsarm stuk genoemd terwijl er wel degelijk politieke keuzes gemaakt worden. Het mag niet zo zijn dat sluipenderwijs politieke keuzes voor neutraal worden aangezien. Dat er een beleidsrijke kadernota ligt vinden we prima, maar noem het dan niet beleidsarm. De coronacrisis rechtvaardigt niet dat de democratie wordt ondermijnd. Er moeten principiële, en dus politieke, keuzes worden gemaakt. (Welke dat zijn, heb ik u zojuist verteld.)

Dank voor uw aandacht, dank u, voorzitter

GroenLinks Castricum maakt zich zorgen over de huisvesting van verblijfsgerechtigden en trekt aan de bel. Want in onze samenleving kijken we om naar elkaar. Ook, nee, juíst in woelige tijden als het de kwetsbaarsten zijn die het onderspit dreigen te delven.

Machiel Postma schreef namens onze fractie deze brief:

In afschrift aan het college en de gemeenteraad van de gemeente Castricum

Castricum 16 juni 2020

Geachte leden van Gedeputeerde Staten van Noord-Holland,

Naar aanleiding van de briefwisseling tussen uw college en het college van de gemeente Castricum inzake de taakstelling voor de huisvesting van verblijfsgerechtigden willen wij graag onze verontrusting over dit onderwerp met U delen.

Wij maken ons buitengewoon zorgen over de voortgang van de taakstelling, omdat er op één paard gewed wordt en dan ook nog een nogal traag paard. Het realiseren van flexwoningen kan bijdragen aan het realiseren van extra woningen, maar kost dusdanig veel tijd dat het te voorzien valt dat er dit kalenderjaar geen woning gerealiseerd wordt.

En het alternatief? Dat is waar we ons nog meer zorgen over maken. Er wordt geen alternatief geboden.

Hoogachtend namens de fractie van GroenLinks Castricum, Machiel Postma

De fractie van GroenLinks is nooit gelukkig geweest met het concept flexwonen. We hebben in de gemeente grote behoefte aan betaalbare sociale huurwoningen. Daarmee kunnen we jonge starters behouden voor onze gemeente die aan het vergrijzen is, en we kunnen daarmee voldoen aan de taak van het Rijk om vergunninghouders te huisvesten, mensen die in Nederland asiel hebben gekregen omdat ze zijn gevlucht voor oorlog, geweld en onderdrukking. Flexwoningen zijn slechts een schijnoplossing voor de korte termijn. De opeenvolgende colleges in Castricum vertikken het al zeker 20 jaar om substantieel voor betaalbare echte woningen te zorgen. Het huidige college komt nu, met goedkeuring van een groot deel van de raad, met een schamele tijdelijke oplossing voor maximaal 15 jaar.

Voor jonge starters zou het nog een klein beetje kunnen helpen, als ze daarna kunnen doorstromen. Maar de woningen die daarvoor geschikt zijn worden nog steeds nauwelijks gebouwd. Voor vergunninghouders zijn flexwoningen absoluut niet geschikt. Deze mensen hebben een traumatisch verleden en moeten nu in een samenleving die ze nog niet kennen hun weg zien te vinden. Voor hun integratie is het van groot belang dat ze aan een stabiel thuis kunnen bouwen. Dat geeft ruimte voor de andere taken die ze hebben om hun draai te kunnen vinden in onze samenleving. Dat wordt volkomen onderschat.

Het college sluit een aantal groepen uit voor de flexwoningen. Waarschijnlijk doet ze dat om aan het aanzwellende protest vanuit de inwoners tegemoet te komen. Maar mensen die hun straf hebben uitgezeten, zelfs ex-TBS'ers, mogen wettelijk gezien niet uitgesloten worden van woningen. En dat is ook terecht. Ook zij moeten ergens wonen en een nieuw leven op kunnen bouwen. Hetzelfde geldt voor (ex)-psychatrische patiënten. Het is een schande dat het college groepen op deze manier in de schijnwerpers zet, terwijl ze juist de rust en ruimte nodig hebben om hun leven weer op gang te krijgen. Wij zouden er niet voor kiezen om ze op een afgelegen nieuwe plek te huisvesten, maar meer in gevestigde, stabiele buurten. Het college stelt een limiet aan het aantal vergunninghouders dat in de flexwoningen mag komen wonen, maar maakt niet duidelijk wie daar over gaat. Moet de beheerder zelf gaan beslissen over wie wel en wie niet? We zijn al geen voorstander van flexwoningen en al helemaal niet als kwetsbare groepen een discriminerend maximum van 1/3 bij voorbaat wordt opgelegd.

De locaties voor de flexwoningen in Akersloot zijn zeer ongelukkig gekozen. Er is geen openbaar vervoer, en het ligt ver van de voorzieningen af, zeker van voorzieningen die vergunninghouders nodig hebben. Er wordt een stuk open landschap, weliswaar tijdelijk voor 15 jaar, voor opgeofferd. Maar het is het gemeentebeleid om niet te bouwen in het buitengebied. Onze zorg is dat tijdelijke woningen in het buitengebied de weg vrijmaakt voor permanente bebouwing. Wie is er over 15 jaar nog zo alert op om te zorgen dat het daar dan niet alsnog volgebouwd wordt met permanente bebouwing?

Dit zijn voor de fractie van Groenlinks de belangrijkste pijnpunten. Maar ook op het proces is veel aan te merken. Vanaf het begin heeft de wethouder dit enigszins heimelijk aangepakt. Er is geen debat geweest in de raad over de plannen en de  invulling ervan. De manier waarop de geheimhouding van de locaties in werking is gesteld verdient niet de schoonheidsprijs. Ook de keuze voor de ontwikkelaars die het uit gaan voeren is omgeven met onduidelijkheid over de procedure. We begrijpen niet waarom KennemerWonen deze kar niet gaat trekken, terwijl ze met andere gemeenten wel in gesprek zijn over flexwonen. En dan het gefaalde participatieproces; de wethouder had alvorens afspraken te maken met potentiële ontwikkelaars met de inwoners moeten gaan praten over waar en hoe, met welke voorwaarden dit voor hen zou kunnen. En nu is het puinruimen begonnen om het plan alsnog mogelijk te maken. Onze fractie kijkt er met stijgende verbazing naar.

GroenLinks zou er voor kiezen zich meer in te spannen voor de bouw van permanente sociale huurwoningen, om de woningnood onder jonge starters op te lossen en om vergunninghouders een kansrijke plek in onze samenleving te geven. En we zouden de omwonenden van een nieuw project in een veel vroeger stadium betrekken bij dit soort plannen. We zijn immers allemaal gebaat bij een breed draagvlak en bij goede integratie van kwetsbare groepen.

We zijn ook gebaat bij goede sociale huurwoningen. Onze gemeente vergrijst anders en daardoor zullen steeds meer voorzieningen verdwijnen. Bovendien vinden we dat mogelijke problemen in een wijk niet opgelost worden met discriminerende regels. Je creëert er juist andere problemen mee, zoals uitsluiting op de arbeidsmarkt. Daardoor stapelen de problemen bij gediscrimineerde bevolkingsgroepen zich nog verder op. Uiteindelijke betaalt de hele samenleving daar de sociale en financiële rekening voor. Er wordt door rechtse partijen steeds gedaan alsof de woningnood is ontstaan door de komst van vergunninghouders. Maar het komt door de jarenlange ontmoediging van sociaal bouwen dat we nu woningnood hebben. In Castricum is maar een heel klein percentage van de inwoners een vergunninghouder. Dat kan het probleem echt niet zijn.

Gisteren stuurden we een brief aan het college van de gemeente Castricum om de zorgen die we hebben ten aanzien van de kwetsbaarsten onder ons, onder de aandacht te brengen. Om samen te kunnen zoeken naar de beste aanpak in deze moeilijke tijden van Corona. Lees hier de volledige tekst:

Geacht college,

Het zijn uitzonderlijke tijden waarin er voor u onder hoge werkdruk enerverende zaken op de agenda staan. Het coronavirus raakt ons allemaal, ook de fracties in de gemeenteraad. Op dit moment kunnen we niet meer bij elkaar komen om van gedachten te wisselen over de zaken die nu van belang zijn. Onze fractie wil er graag aan bijdragen de gemeente zo goed mogelijk te laten functioneren voor alle inwoners. Daarom willen we u graag met deze brief deelgenoot maken van de zorgen die we hebben over die inwoners van onze gemeente die toch al kwetsbaar zijn. In situaties als deze kunnen zij makkelijk tussen de wal en het schip raken. We hopen natuurlijk dat alles al goed geregeld is. Maar waar dat nog niet zo is, willen we graag enkele zaken onder de aandacht brengen en samenwerken met eventuele andere geïnteresseerde raadsfracties om tot oplossingen te komen.

Zo zal het voor kinderen of volwassenen die in een onveilige thuissituatie leven, niet fijn zijn om verplicht thuis te moeten zijn en kan dit potentieel voor ongelukken zorgen. Daklozen slapen vaak op zaaltjes met elkaar, maar hoe veilig is dit op dit moment? Mensen die van een uitkering moeten leven, mensen in de schuldhulpverlening en mensen met een beperking kunnen door de maatregelen ook op verschillende manieren in de knel komen. Omdat de “veelal geautomatiseerde maatregelen en beslagleggingen, huisuitzettingen en afsluitingen gewoon doorgaan, en de hulpverlening vanwege beperking sociale contacten, minimaler wordt, kunnen kwetsbare mensen, waaronder ook mensen met een beperking, in grote financiële problemen terecht komen.” (citaat van de Landelijke Armoedecoalitie, zie bijgevoegd document).

We zouden graag de volgende punten onder uw aandacht willen brengen. We hopen dat de gemeente hier al oog voor heeft en er al maatregelen zijn genomen.

Het is belangrijk om de BBZ (Bijstand Zelfstandigen, waaronder ZZP-ers) ruimhartig open te stellen, met minimale toetsing vooraf en hierover te publiceren zodat de zelfstandigen de betreffende informatie makkelijk  weten te vinden en men niet te lang in onzekerheid hoeft te zitten. Nieuwe invorderingsmaatregelen, zoals beslaglegging op inkomen, beslag op bankrekening, beslag op inboedel of auto en verrekening van toeslagen zouden op dit moment beter tijdelijk gestopt kunnen worden als het gaat om gemeentelijke belastingen en heffingen bij kwetsbare groepen, tot minimaal een maand na de piek van de corona-crisis, of een tijdsduur afhankelijk van de persoonlijke situatie van de betrokkene op dat moment (maatwerk). Huisuitzettingen zouden zeker nu voorkomen moeten worden in samenwerking met KennemerWonen, particuliere verhuurders en de schuldhulpverlening. Deze zouden in ieder geval beter uitgesteld kunnen worden tot na de piek van de coronacrisis, waarna het gesprek aangegaan kan worden om tot een geschikte oplossing te komen om te voorkomen dat het wegvallen van inkomen door de huidige situatie tot een opstapeling van problemen leidt. Het gaat er nu om dat de coronacrisis mensen verplicht thuis te blijven om de piek aan zieken te verspreiden. Mensen uit hun huis zetten werkt daar tegenin omdat zij dan veelal in ongezondere situaties terecht komen. Hetzelfde geldt voor het voorkomen dat mensen in deze tijd om financiële redenen, die te maken hebben met de corona-crisis, worden afgesloten van gas en elektra. In de kou zitten, geen internet kunnen gebruiken en niet op de hoogte zijn van wat er gebeurt, zijn geen goede uitgangspunten voor mensen om te helpen de crisis te boven te komen. Daklozen die bij de gemeente bekend zijn, zouden het best tijdelijk een veilige plek aangeboden krijgen zo lang de coronacrisis nog niet over haar hoogtepunt heen is. Op slaapzalen raken mensen makkelijk besmet en kunnen een nieuwe besmettingshaard vormen. Dit probleem is waarschijnlijk het beste regionaal op te lossen omdat daklozen die overdag in onze gemeente zijn, misschien niet allemaal in onze gemeente overnachten. Misschien is het bijvoorbeeld mogelijk een deal te sluiten met een lokale hotel-ondernemer die in deze crisistijd geen klandizie heeft? Extra capaciteit is nodig om de bij de Sociale Teams en/of VeiligThuis bekende huishoudens, waar sprake is van een onveilige thuissituatie, extra te monitoren of men de situatie aankan om waar nodig te kunnen bemiddelen of in te grijpen. Om ook de financiële gevolgen van de coronacrisis op langere termijn te helpen verzachten zouden we graag zien dat de gemeente in gesprek gaat met de schuldhulpverlening, de belangenorganisaties voor mensen met een beperking en mensen in een uitkering. Breng in kaart welke mensen problemen krijgen met het eigen risico bij hun zorgverzekering bij voortduring van de coronacrisis, en zorg er zo voor dat de samenleving als geheel niet het gevaar loopt dat zij de zorg mijden. De sociale teams zijn nu extra belangrijk, nu de sociale vangnetten van kwetsbare mensen door de opgelegde sociale distantie zwakker zijn. Er is een analyse nodig van hoeveel mensen daardoor nu in de problemen komen en welke problemen ze ervaren. Gelukkig zijn er in de hele gemeente initiatieven van mensen die anderen helpen, maar er kunnen ook nog steeds mensen zijn die minder zichtbaar zijn die wel hulp nodig hebben. De voedselbanken zijn leeg door hamstergedrag in de supermarkten. Het zou goed zijn om met een maatregel komen om dit gat in de voedselvoorziening voor de kwetsbare mensen te ondervangen.

 

Dit zijn een aantal zaken waar wij aan denken, Wellicht zijn er ook zaken waar we nog niet aan hebben gedacht. Welke andere mogelijkheden ziet het college om in deze moeilijke tijd kwetsbare mensen te ontzien, zodat zij het niet nog zwaarder krijgen? Wij zouden het zeer op prijs stellen als het college de raad middels een brief kan informeren over de maatregelen die het wil nemen of al genomen heeft.

 

Met vriendelijke groet,

de fractie van GroenLinks Castricum

bijlage: afbeelding Armoedecoalitie

Vluchtelingenwerk Nederland, Stichting Vluchteling en Defence for Children roepen Nederlandse gemeenten op om zich te verenigen in een Coalition for the Willing om alleenstaande, kwetsbare kinderen vanuit de overvolle vluchtelingkampen een veilige plek te geven.

We tekenden de petitie van DeGoedeZaak om Castricum op te roepen zich ook aan te sluiten bij de coalitie:https://actie.degoedezaak.org/petitions/bied-vluchtelingenkinderen-uit-griekenland-een-veilige-plek-burgemeester-van-castricum

Teken je ook? Amsterdam, Arnhem, Den Haag, Groningen, Leeuwarden, Leiden, Nijmegen, Tilburg, Utrecht en Zwolle gingen ons al voor. Samen sterk voor een veilig thuis!

Meer informatie over de petitie vind je op de website van Vluchtelingenwerk Nederland:https://www.vluchtelingenwerk.nl/persbericht/gemeenten-neem-alleenstaande-vluchtelingenkinderen-over-van-griekenland