Poliflw

De lucht wordt schoner, geluidsoverlast minder, de natuur loopt uit en komt tot bloei. Kunnen we iets daarvan vasthouden als straks corona onder controle is? Of neemt de vervuiling en aantasting van de natuur, de uitstoof van CO2 weer toe naar het oude niveau. Dat hangt af van hoe we ons vervoer en transport regelen, hoe we omgaan met schadelijke stoffen, hoe en waar we bouwen en hoe we ons aanpassen aan en inzetten voor de natuur. Het is daarom noodzakelijk dat het beleid op deze terreinen door gaat en dat we daar kritisch over blijven meedenken. Gelukkig proberen politiek en bestuur in Dordrecht dat met veel energie door online vergaderen en veel schriftelijke communicatie. Ik bespreek hieronder kort een paar relevante zaken die de afgelopen weken aan de orde waren.

Geluid

We bespraken een burgerinitiatief om langs de N3 bij Dubbeldrecht geluidsschermen te plaatsen. Het college wil dat niet honoreren omdat er stiller asfalt komt, bomen worden geplant en de weg wellicht een 80 km-weg wordt. GroenLinks hoopt en verwacht bovendien dat er geleidelijk minder autoverkeer zal komen en dat een groter deel van het wagenpark elektrisch wordt. Daarom voor dit moment instemming met het collegestandpunt. Rondom de N3 is Rijkswaterstaat verantwoordelijk voor het voldoen aan de wettelijke geluidsnormen. Die vinden wij te hoog. Samen met andere partijen zoeken we naar mogelijkheden om die te verlagen. Het college gaat daar vooralsnog niet in mee. Integendeel, bij woningbouw bij de Hastingsweg en aan de zuidzijde van het station wil men zelfs hogere normen gaan hanteren. Dit wordt binnenkort besproken en wij zullen ons daarbij inzetten voor lagere geluidsbelasting.

Milieu

We spraken over PFOA en GenX. De provincie heeft de hoeveelheden die Chemours jaarlijks mag lozen flink teruggeschroefd. Chemours gaat daartegen in beroep. Wij vinden dat een slecht teken. Het gaat om zgn. zeer zorgwekkende stoffen en daarvan moet maximaal worden tegengegaan dat die in het milieu terechtkomen. Daar is Chemours kennelijk niet toe bereid. Ook het college vindt dat Chemours best méér kan doen. We blijven ons inzetten om uiteindelijk tot een volledig stoppen van lozingen te komen.

In de discussie bleek ook dat er weinig bekend is over hoeveel van deze stoffen er in oppervlakte- en grondwater zit en dat vrij soepel wordt omgegaan met verontreinigde grond. Dat terwijl wordt toegegeven dat er weinig over de uitwerking op gezondheid en natuur bekend is. Wij vinden dat zorgelijk en vermetel. We hebben opgeroepen tot meer onderzoek.

Duurzame mobiliteit

Het is in onze ogen onvermijdelijk dat de automobiliteit geleidelijk wordt teruggedrongen. We gebruiken de auto te veel (namelijk ook als dat niet nodig/gezond is) en te weinig (er zijn te veel auto’s die ongebruikt parkeerruimte staan in te nemen). Samen met onder meer CDA en CU/SGP zetten wij ons in om eerdere oproepen voor een duurzamer mobiliteitsbeleid gestalte te geven. 

Het verkeersplan voor de Spuiboulevard/Schil West ziet er in grote lijnen heel aantrekkelijk uit. Maar ook hier schrikt met en ervoor terug om het autoverkeer in het centrum echt terug te dringen. Onze visie: alleen met de auto naar het centrum als het echt niet anders kan. Dat maakt het centrum tegelijkertijd veel aantrekkelijker.

Gebouwde omgeving

Terwijl het aantal woningen in Dordrecht groeit, neemt het aantal sociale huurwoningen al enkele jaren af. Dat is in strijd het pas-op-de-plaatsbeleid en de ambitie om 10% van de nieuwbouw sociale huur te laten zijn. We hebben daar vragen over gesteld en zullen daar dicht op blijven zitten.

Ook hebben we vragen gesteld over waarom de gemeente groene daken niet wil subsidiëren en waarom nog geen maatregelen zijn getroffen om te zorgen dat daken van nieuwe bedrijfspanden geschikt zijn voor groen en/of zonnepanelen.

Op dinsdag 29 oktober stond de gemeenteraad van Dordrecht voor een simpele keuze: respecteren we een volkstuinvereniging van gewone Dordtenaren, die al tientallen jaren een stukje groen onderhouden? Of bulldozeren we de volkstuinen aan de kant, ten behoeve van de bouw van 20 dure villa's, waarmee het bestuur hoopt millionairs te lokken die misschien in Dordrecht willen wonen?

De vereniging De Vrije Tuinder staat al jaren onder druk van de gemeente om te verhuizen. Hen werd voorgehouden dat 260.000 euro gemeenschapsgeld - feitelijk dus belastinggeld om woningen voor vermogende mensen mogelijk te maken - voldoende zou zijn voor een fatsoenlijke verhuizing. Toen de kosten hoger uit bleken te vallen, ondanks al het werk wat de tuinders zelf bereid waren te doen, concludeerde het rechtse gemeentebestuur dat de Vrije Tuinder dan maar moest worden opgeheven. Als doekje voor het bloeden mogen ze nog tot eind 2020 blijven, en wordt ze voorgehouden dat als ze zelf een hele goedkope locatie vinden op ons volle eiland, waar ze voor 260.000 of liefst minder naar toe kunnen, dat ze dat dan ook mogen proberen. Iedereen weet dat dat volledig utopisch is.

Als SP stelden we ons vierkant achter de Vrije Tuinder. Wat ons betreft worden tuinders niet verjaagd voor millionairswoningen. Bij de stemming om de verhuizing af te blazen en de mensen te laten zitten waar ze zitten kregen we helaas maar de steun van weinig partijen. VSP, PVV en fractie Jager stemden met ons mee.

Een aantal van de andere partijen wilde simpelweg meer geld uittrekken voor de verhuizing, zodat de gemeente in ieder geval haar beloften aan de tuinders na kon komen. Toen ons voorstel het niet gehaald hadden stemden we voor dit "mindere kwaad", dat de steun kreeg van voornoemde partijen, plus D66, PvdA en Groen Links.

Helaas ook niet voldoende. De rechtse meerderheid van VVD, CDA, BVD en CU/SGP, ondersteund door Gewoon Dordt, besloot in meerderheid de tuinders de nek om te draaien.

Het is wel duidelijk waar de rechtse coalitie voor staat in deze stad. Niet voor de gewone burger die op een mooi stukje groen betaalbaar wil recreëren, en daarmee bijdraagt aan de natuur in de stad. Nee, rechts staat voor de mensen met geld en macht.

Hoe lang nog voor mensen de ogen open gaan?

Bijlage: 

2019-10-28-amendement-vrije-tuinder.pdf

Vandaag zette Dordrecht een flinke stap naar een succesvolle transitie naar een energieneutrale stad in 2050. De Gemeenteraad aanvaarde een initiatiefvoorstel dat GroenLinks opstelde in samenwerking met de andere partijen in de gemeenteraad. Ook het college staat er positief tegenover. Door het aannemen van het voorstel besloot de Raad dat er een geloofwaardig tijdpad naar energieneutraliteit wordt opgesteld. Daarmee kunnen we beter beoordelen welke maatregelen nodig zijn en hoe toereikend de geplande maatregelen zijn. Daarnaast komt er meer en betere ondersteuning voor alle burgers en bedrijven om isolatie, duurzame warmte en duurzame elektriciteit mogelijk en aantrekkelijk te maken. Een proactief projectbureau waarin al bestaande ondersteuning wordt gebundeld en uitgebreid, moet hiervoor zorg dragen. 

Belangrijke stap vooruit

Dordrecht gaat een concreet en geloofwaardig tijdpad uitzetten naar een energieneutrale gemeente in 2050. Dat is het belangrijkste gevolg van het initiatiefvoorstel dat GroenLinks met steun van PvdA, D66, SP, VSP en fractie Jager indiende en dat op 29 oktober 2019 door de gemeenteraad  werd aangenomen.  Ook CDA, Beter voor Dordt en CU/SGP stemden met het voorstel in. 

Dit is een heel belangrijke stap. Ik licht graag toe waarom. 

Er zijn veel ideeën die aan de energietransitie kunnen bijdragen: isolatie, energiebesparing, zonnepanelen, windmolens op land en op zee, aardwarmte, warmtenet, waterstof etc. (zie de bijlage bij het initiatiefvoorstel voor een completere lijst). Sommige van die ideeën worden genoemd in de Regionale Energiestrategie van de Drechtsteden en in de Startnotitie Duurzame Stad van het Dordtse college van B&W. Verdere concretisering daarvan is nodig voordat die ideeën echt tot resultaten leiden. Daar wordt aan gewerkt en GroenLinks zal daarbij intensief de vinger aan de pols houden. Daarnaast moet echter worden geconstateerd dat van de meeste ideeën (nog) helemaal niet duidelijk is 

• hoe snel ze in welke omvang kunnen worden gerealiseerd 

• wat dat oplevert

• of dat genoeg is om in 2050 energieneutraal te zijn.

Met het aannemen van ons initiatiefvoorstel is nu bepaald dat er over ongeveer een jaar een uitgewerkt tijdpad moet liggen met twee hoofdelelemten:

• tussendoelen voor 2023. 2026, 2030, 2035 en 2040: hoe ver MOETEN we dan minstens zijn om het einddoel zeker te kunnen halen?

• concrete maatregelen of scenario’s die duidelijk maken dat de tussendoelen, zeker die t/m 2030 ook echt gehaald worden (natuurlijk kunnen die maatregelen/scenario’s later worden aangepast, bijv. als er nieuwe technologische oplossingen operationeel beschikbaar komen – zolang de tussendoelen en het einddoel daardoor maar niet worden aangetast).

Daarmee biedt het tijdpad een kader waarbinnen het concrete beleid vorm te geven en te beoordelen. Een voorbeeld  als we bijv. in 2030 een tussendoel voor duurzame energieopwekking op het eiland van Dordt hebben van 2,5 PJoule, dan moeten de plannen voor wind- en zonne-energie (en eventuele andere duurzame bronnen) daartoe optellen. Wie minder windmolens wil, moet dan andere alternatieven aandragen.

Een duidelijk tijdpad is ook van belang voor het realiseren van de werkgelegenheid en bedrijvigheid die de energietransitie met zich meebrengt. Ook eigenaren die iets met hun woning moeten of willen worden met een duidelijk perspectief geholpen. Er valt letterlijk veel te verdienen, financieel, materieel en ook sociaal. Maar duidelijkheid over opties, richting en tempo is nodig om dat waar te kunnen maken

Het belang van het aangenomen initiatiefvoorstel is ook dat daarin is vastgelegd dat er een eerlijke verdeling van kosten en baten moet komen. Daarnaast komt er een proactief projectbureau dat burgers en bedrijven in de hele gemeente informeert, stimuleert, adviseert en ondersteunt om optimaal aan de energietransitie bij te dragen op een manier die aantrekkelijk, uitvoerbaar en vooral ook betaalbaar is. Daarmee wordt het maatschappelijk draagvlak versterkt, de haalbaarheid van de tussen- en einddoelen vergroot en wordt voorkomen dat de transitie voor bepaalde groepen tot problemen leidt.

Ook op dit vlak blijft GroenLinks actief meedenken.

Een lang debat in de Drechtraad leverde dinsdag 1 oktober niets op. De concrete maatregelen die voorgesteld werden gingen van tafel, maar de taakstelling tot het bezuinigen van 3,6 miljoen op het sociaal domein bleef staan. Op een later moment komt dit terug vanuit het drechtstedenbestuur om dit opnieuw binnen de drechtraad te bespreken. 

Veel ophef de laatste weken in de pers over o.a. het wegbezuinigen van Participatiebudgetten bij de SDD. Verschillende leden van het Drechtstedenbestuur keerden zich hierbij tegen hun eigen voorstellen. Meerdere insprekers wezen dinsdagavond er terecht op wat de bezuiniging op het budget voor Participatie voor gevolgen heeft.

Het Drechtstedenbestuur had de verdeelde rijen weer gesloten, maar kwam niet verder dan een konijn uit de hoge hoed. De concrete voorstellen gingen van tafel, maar de doelstelling van € 3.6 miljoen bezuinigen op de SDD bleef staan. Naar de invulling wordt opnieuw gekeken, maar een onbuigzame financiële wethouder uit Alblasserdam, ook in de Drechtsteden de “baas” over het geld, weigerde toe te zeggen dat de bezuiniging op Participatie dan niet opnieuw aan bod zou komen.

De SP was helder: geen instemming met welke bezuiniging dan ook op de SDD.

"Wij zullen nooit instemmen met het bezuinigen op voorzieningen voor de allerzwaksten van onze samenleving, die onze hulp hard nodig hebben"

Een ander opvallend punt was dat niet alleen de SP, maar alle overige Dordtse raadsfracties, met uitzondering van VVD en CU/SGP de oplossing van het Drechtstedenbestuur afwezen. Bij de stemming verloren zij het, omdat de andere gemeenten bij elkaar meer stemmen hebben.

Gevolg is dat de Dordtse inwoners nu tegen de zin van de overgrote meerderheid van de Dordtse raad getroffen worden door bezuinigingen bij de SDD. Helaas een keihard bewijs dat deze vorm van samenwerking met andere gemeenten verkeerd is.  De SP is er al sinds 2012 voor om alleen samen te werken op de uitvoering mits dat efficiënter is. De regelingen zelf moeten door de lokale raden worden vastgesteld.