Poliflw

Het CDA kan zich geen eiland voorstellen zonder zwembad Zuiderdiep. Afgelopen donderdag hebben de gemeenteraadsleden een presentatie gekregen over de uitkomsten van het onderzoek naar de behoefte aan zwemwater op Goeree-Overflakkee. In dit onderzoek zijn verschillende scenario’s onderzocht, ook scenario’s waarin het zwembad Zuiderdiep gesloten wordt. Liesbeth Keijzer, raadslid van het CDA en zelf woonachtig in Stellendam, heeft zich altijd sterk gemaakt voor het Zuiderdiep. Voor mij is het meer dan alleen een zwembad. Na de watersnoodramp waarbij Stellendam en haar inwoners zwaar getroffen werden, is door de betoncentrale die bij de bouw van de Haringvlietsluizen betrokken was, het buitenbad aan de inwoners van Stellendam geschonken. Voormalig CDA-wethouder L. Visser heeft zich hier sterk voor gemaakt. Hij vond dat je moet kunnen zwemmen als je woont in een plaats omgeven door water. Later was het zijn grote wens om een overdekt zwembad te realiseren in Stellendam en in september 1988 vond de opening plaats van het Zuiderdiep zoals we dat nu kennen. Een zwembad uniek in zijn soort door het buitenbad, de ligweide en het grote terras bij een overdekt zwembad. Ik durf echt te stellen dat Stellendammers een band hebben met hun zwembad. Dit bleek bijvoorbeeld in 2011 toen het toenmalige gemeentebestuur van Goedereede het voortbestaan van het Zuiderdiep ter discussie stelde. In grote getale kwamen de inwoners op voor het behoud van hun zwembad. Liesbeth Keijzer was raadslid voor het CDA in Goedereede en heeft toen in het begin écht tegen de stroom in moeten zwemmen om het zwembad te behouden. Mede door de enorme opkomst, betrokkenheid en standvastigheid van de Stellendammers is het zwembad toen met succes behouden. En die betrokkenheid merkt ze nu weer. Tijdens de boodschappen wordt ze aangesproken met de mededeling: “We blijven staan voor het zwembad hé Liesbeth. Het was een cadeau aan de inwoners van Stellendam en dat blijft het. Hoeveel plezier hebben we al wel niet gehad van het zwembad. We laten het niet sluiten!’ Daniël Huising, portefeuillehouder en fractievoorzitter is het eens met zijn collega-raadslid. Zelf bezoekt hij het zwembad regelmatig. Het is er altijd druk en alhoewel het qua ligging een mooie recreatievoorziening is voor toeristen ziet Huising door het jaar heen vooral de lokale gemeenschap gebruik maken van het zwembad. Op vrijdagochtend komen ouders vanuit alle kernen met hun peuters zwemmen. Op een doordeweekse avond ligt het bad vol met volwassenen die hun baantjes trekken en na schooltijd en in vakanties bezoekt veel jeugd van ons eiland het bad. Binnenkort zal de raad opnieuw over de zwembaden spreken. Het college presenteert dan een notitie waarin het een voorkeursscenario uitspreekt. Keijzer is duidelijk: ‘Ik zal altijd blijven pleiten voor behoud van het zwembad in Stellendam’. Foto: SRGO

Het CDA kan zich geen eiland voorstellen zonder zwembad Zuiderdiep. Afgelopen donderdag hebben de gemeenteraadsleden een presentatie gekregen over de uitkomsten van het onderzoek naar de behoefte aan zwemwater op Goeree-Overflakkee. In dit onderzoek zijn verschillende scenario’s onderzocht, ook scenario’s waarin het zwembad Zuiderdiep gesloten wordt. Liesbeth Keijzer, raadslid van het CDA en zelf woonachtig in Stellendam, heeft zich altijd sterk gemaakt voor het Zuiderdiep. "Voor mij is het meer dan alleen een zwembad. Na de watersnoodramp waarbij Stellendam en haar inwoners zwaar getroffen werden, is door de betoncentrale die bij de bouw van de Haringvlietsluizen betrokken was, het buitenbad aan de inwoners van Stellendam geschonken. Voormalig CDA-wethouder L. Visser heeft zich hier sterk voor gemaakt. Hij vond dat je moet kunnen zwemmen als je woont in een plaats omgeven door water. Later was het zijn grote wens om een overdekt zwembad te realiseren in Stellendam en in september 1988 vond de opening plaats van het Zuiderdiep zoals we dat nu kennen. Een zwembad uniek in zijn soort door het buitenbad, de ligweide en het grote terras bij een overdekt zwembad. Ik durf echt te stellen dat Stellendammers een band hebben met hun zwembad. Dit bleek bijvoorbeeld in 2011 toen het toenmalige gemeentebestuur van Goedereede het voortbestaan van het Zuiderdiep ter discussie stelde. In grote getale kwamen de inwoners op voor het behoud van hun zwembad." Liesbeth Keijzer was raadslid voor het CDA in Goedereede en heeft toen in het begin écht tegen de stroom in moeten zwemmen om het zwembad te behouden. Mede door de enorme opkomst, betrokkenheid en standvastigheid van de Stellendammers is het zwembad toen met succes behouden. En die betrokkenheid merkt ze nu weer. Tijdens de boodschappen wordt ze aangesproken met de mededeling: "We blijven staan voor het zwembad, hé Liesbeth. Het was een cadeau aan de inwoners van Stellendam en dat blijft het. Hoeveel plezier hebben we al wel niet gehad van het zwembad. We laten het niet sluiten!" Daniël Huising, portefeuillehouder en fractievoorzitter is het eens met zijn collega-raadslid. Zelf bezoekt hij het zwembad regelmatig. "Het is er altijd druk en alhoewel het qua ligging een mooie recreatievoorziening is voor toeristen ziet Huising door het jaar heen vooral de lokale gemeenschap gebruik maken van het zwembad. Op vrijdagochtend komen ouders vanuit alle kernen met hun peuters zwemmen. Op een doordeweekse avond ligt het bad vol met volwassenen die hun baantjes trekken en na schooltijd en in vakanties bezoekt veel jeugd van ons eiland het bad." Binnenkort zal de raad opnieuw over de zwembaden spreken. Het college presenteert dan een notitie waarin het een voorkeursscenario uitspreekt. Keijzer is duidelijk: "Ik zal altijd blijven pleiten voor behoud van het zwembad in Stellendam." Foto: SRGO

In deze bijzondere tijden wordt er op alle plaatsen in de zorg heel hard en met veel liefde gewerkt. Ook van mantelzorgers wordt opnieuw veel gevraagd. Het CDA Goeree-Overflakkee waardeert hun inzet, liefde en aandacht enorm. Daarom heeft het CDA mantelzorgers – die na een eerdere oproep door bekenden zijn opgegeven – verrast met een kaartje en DoeGoedbon van een lokale onderneming als bedankje. Elk jaar gaat het CDA Goeree-Overflakkee rondom de ‘Dag van de Mantelzorg’ in november het eiland over om in alle dorpen de opgegeven mantelzorgers te verrassen en te luisteren naar hun persoonlijke verhalen. Maar in deze tijd wilden de christendemocraten de mantelzorgers eens extra een hart onder de riem te steken. Het CDA roept op om zeker ook nu aandacht te hebben voor elkaar en spreekt haar waardering uit voor alle mantelzorgers op ons eiland. Ook vragen zij contact op te nemen als zij iets voor u kunnen betekenen. Steun voor lokale ondernemers en bestrijden eenzaamheid De mantelzorgers ontvingen van het CDA een bedankkaartje en Doegoedbon van een lokale onderneming. Hiermee wil het CDA het belang onderstrepen om onze ondernemers te steunen door lokaal te kopen. De DoeGoed Actie geeft lokale winkeliers en horeca een impuls en draagt financieel bij aan een goed zorgdoel zoals het bestrijden van eenzaamheid op het eiland. De uitgedeelde DoeGoedbonnen zijn te besteden bij Bakker van Helden, Bakkerij Bienefelt of Visspecialist Hameeteman.

5G kan Goeree-Overflakkee verder brengen nu rechter vaststelt dat de uitrol zorgvuldig gaat. Een boer hoeft straks minder gewasbeschermingsmiddelen in te zetten als hij met behulp van 5G tot op de centimeter bladeren in beeld kan brengen. Precisielandbouw is een techniek waar Nederland in voorop loopt en wat met de komst van een sneller netwerk nog verder kan worden doorontwikkeld. Met 5G wordt het straks mogelijk om ambulances direct in contact te stellen met een arts in het ziekenhuis. Dat betekent dat de diagnose niet door het ambulancepersoneel hoeft te worden gesteld, maar dat de arts in het ziekenhuis direct betrokken is bij de eerste hulp en de diagnose. Het wordt met 5G mogelijk om een buslijn in stand te houden in een gebied waar dit zonder een flinke subsidie niet meer mogelijk is. Met de komst van 5G moet het mogelijk zijn om straks zelfrijdende bussen te laten rijden. Het is niet voor niets dat Trouw al in 2018 schreef dat het platteland zit te springen om 5G. De vereniging van plattelandsgemeente wijst ook haar leden op het feit dat het voor de commerciële aanbieders straks weer veel aantrekkelijker is om te starten in de stad, dan op het platteland. Als de kleinere gemeenten niet opletten staan we straks weer achteraan in de rij en verliezen we aan innovatiekracht. Dat zou jammer zijn, aangezien we een groot aantal bedrijven en instellingen hebben op dit eiland die afhankelijk zijn van dit soort innovaties. Het ligt voor de hand om allereerst het ziekenhuis te noemen, maar ook in de zeevaart, in de agrarische sector en op technologisch gebied hebben we bedrijven die nationaal en internationaal hoog aangeschreven staan. Het CDA kon daarom ook niet instemmen met de motie van VKGO en Groep Jan Zwerus die opriepen om de landelijke overheid te verzoeken om voorlopig op het eiland 5G niet toe te staan. Alhoewel de wethouder al aangaf dat de landelijke overheid hier niet in mee zal gaan, zou het volgens ons ook heel onverstandig zijn om dit signaal af te geven. De lokale CDA-fractie heeft de afgelopen periode veel tijd besteed om de consequenties van de uitrol van 5G goed te doorgronden. Wij zijn tot de conclusie gekomen dat de uitrol zorgvuldig wordt vormgegeven, omdat er sinds de invoering van mobiele communicatie voortdurend onderzocht wordt of er schadelijke effecten zijn. Tot nu toe zijn die niet gevonden. Lees meer info over gezondheidsrisico’s op: https://www.eoswetenschap.eu/gezondheid/het-5g-netwerk-een-gevaar-voor-de-volksgezondheid Lees meer info over veldmetingen op: https://nos.nl/artikel/2335294-meten-van-straling-5g-is-bijdragen-aan-geruststellen-burger.html

Er wordt weer gescheurd in onze straat, maar nu door de kinderen Wij hebben als gezin het geluk dat we de coronamaatregelen uitzitten in een huis met veel ruimte en een grote tuin. Met het mooie weer van de afgelopen tijd hebben onze dochter van vijf en onze zoon van vier jaar oud ontzettend veel buiten kunnen spelen. Toch werd ook voor deze twee avonturiers de tuin de laatste weken te klein. Ze wilde graag de wijde wereld in om te kijken of het gras groener is aan de overkant van de straat. Voor mijn vrouw en voor mij was dit niet bespreekbaar. Als je bij ons het grindpad afloopt, sta je direct op de straat. In die straat wordt hard gereden en er is op gezette tijden een hoge parkeerdruk omdat we tegenover een basisschool wonen. De straat is zeker bij het in- en uitgaan van de school erg onoverzichtelijk.Natuurlijk moeten kinderen op een gegeven moment wat ruimte krijgen om zelf met de step of fiets op pad te gaan, maar bij ons voor de deur is dat gewoonweg te gevaarlijk. Tot vorige week. De straat is met het ingaan van de coronacrisis bijzonder rustig geworden. En dus hebben we onze regel een beetje versoepeld. We hebben met hen afgesproken dat ze heel voorzichtig de straat mogen oversteken en we hebben gekeken tot welke straten ze hun verkenningstochten mogen uitvoeren. Ik moest daarbij terugdenken aan mijn eigen jeugd. We waren met drie jongens thuis en ik weet dat we overdag altijd buiten waren. Vanaf dat ik mij kan herinneren, speelde ik buiten op straat. Het grootste gevaar toen ik een jaar of vier was, waren niet de auto’s, maar de sint-bernhard van de buren die erg goed doorhad dat ik niets van het beest moest hebben en met enige regelmaat achter mij aankwam. Alleen als die hond losliep, speelde ik consequent in de tuin. Het was in mijn jeugd een ongeschreven regel dat je bij een beetje fatsoenlijk weer niet binnen ging hangen, maar dat je een speelbroek aantrok en pas naar binnen kwam als je werd geroepen voor het avondeten. Je hoefde ook niet aan te komen bij je moeder dat je niemand had om mee te spelen, want bij nagenoeg alle gezinnen in de wijk heerste dit regime. De straat was dan ook van de kinderen in de buurt. Zo speelden we regelmatig spelletjes waarbij de straat tot speeltuin werd omgebouwd. Met een paar planken kon je al een mooi parcours maken voor een skatebord of crossfiets. Ook speelden we busjestrap, een soort van verstoppertje waarbij er een bal in het midden van de straat werd gelegd die vervolgens kon worden weggeschoten door de kinderen die niet tijdig werden gevonden door de zoeker. Als er bij zo’n spel een auto de straat in draaide, dan moest de bestuurder even geduld hebben totdat we tijd hadden om de bal weg te halen. Wellicht klinkt bovenstaande als weer een verhaal van een dertiger die niet kan accepteren dat het eerste kwartaal van de eenentwintigste eeuw er alweer bijna opzit. Toch had ik het verhaal waarschijnlijk nooit opgetekend als mijn dochter deze week niet van vreugde had staan springen in de kamer. Ze had eindelijk vrienden gemaakt in de buurt. Twee straten verderop woonden kinderen van dezelfde leeftijd waar zij en haar broertje het prima mee konden vinden. Ze had geen idee dat er meer kinderen in de buurt woonden. Maar inmiddels gaat er geen dag voorbij of de vijf nieuw gevonden vrienden zoeken elkaar op. Inmiddels fietst de club van vijf kleuters heerlijk zorgeloos door de wijk en eigenen ze zichzelf langzamerhand de straten toe. Natuurlijk is dat spannend voor de ouders van die kinderen, maar het versterkt ook de sociale cohesie. We spreken ouders die we niet eerder gesproken hebben en maken gezamenlijke afspraken over wie op welk moment een oogje in het zeil houdt. De provincie Zuid-Holland kwam deze maand met een notitie waarbij men onderschrijft dat we de afgelopen jaren bij de inrichting van een wijk veel te veel ruimte zijn gaan geven aan auto’s. Bij de inrichting van wijken kijken we allereerst of er kan worden geparkeerd. Daardoor hebben we volgens de provincie de ruimte niet efficiënt gebruikt. Bij inrichtingen van nieuwe wijken zou die parkeernorm naar beneden moeten. De provincie wil echter die norm niet naar beneden bij stellen om de leefbaarheid van de wijk te vergroten en het buitenspelen terug te brengen, maar om die ruimte te gebruiken om de woningnood aan te pakken. Planoptimalisatie noemt men dat. Bij nieuwe wijken zou een lagere parkeernorm moeten leiden tot een hogere woningdichtheid. Ik vind dat verrassend. Natuurlijk is er een tekort aan woningen in en rond de stad en is de visie ook vooral geschreven rond de stedelijke problematiek, maar je zou ook tot de conclusie kunnen komen dat we die stedelijke problematiek kunnen oplossen door betaalbare woningen te bouwen op plekken waar dat nog prima mogelijk is, in plaats van dat we inzetten op nog meer stenen op een vierkante meter op plekken waar zowel op het gebied van de infrastructuur als de woningmarkt alle grenzen bereikt zijn. We hebben de afgelopen jaren de leefbaarheid van de wijken overgelaten aan projectontwikkelaars. Die groep is van nature niet bezig hoeveel uitdagende speelruimte kinderen overhouden, nadat de ouders van deze kinderen een huis uit de prachtige brochure hebben gekocht. Gemeentes zouden wat mij betreft de regie over de wijken weer terug moeten pakken en per wijk moeten kijken of er voldoende mogelijkheden zijn voor spel en ontmoeting voor jong en oud. Ik hoopte dit stuk af te sluiten met een pleidooi voor een nieuw kinderrecht op buitenspelen. Maar dat is helemaal niet nodig. Artikel 31 uit het Kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties dekt de lading. In dat verdrag staat dat elke kind recht heeft op vrije tijd, spel en recreatie. In de uitwerking lezen we het volgende: Er moeten voldoende veilige speelplekken zijn in de wijk of buurt. Bovendien moet er een variëteit in het aanbod zijn. Dat betekent dat er zowel speelvoorzieningen voor jonge kinderen moeten zijn, als ontmoetingsplekken voor tieners. Ook kinderen met een handicap moeten mee kunnen doen. Voorzieningen dienen bovendien zowel voor kinderen uit welgestelde gezinnen als voor kideren uit arme gezinnen toegankelijk te zijn. Deze coronatijd laat zien dat we nu eindelijk weer een beetje aan dit recht tegemoet komen. Maar als de automobilisten straks weer haast krijgen, wordt een veilige speelplek buiten het erf voor onze kinderen weer lastig te vinden en ik denk dat dit geldt voor veel kinderen in Nederland. Wellicht is nu de tijd gekomen om te kijken of we deze nieuwe situatie van rust en ruimte in de wijk niet moeten verheffen tot het nieuwe normaal. Laten we daarnaast kijken of we het aantal uitdagende speelplekken kunnen vergroten en of ook de bereikbaarheid van deze speelplekken voor kinderen op een veilige manier gewaarborgd kan blijven. Schriftelijke vragen van het CDA aan het gemeentebestuur van Goeree-Overflakkee over de buitenruimte: https://www.goeree-overflakkee.nl/document.php?m=46&fileid=281086&f=54f9dbd99c11b5e32f56826f4c70fe43&attachment=0&c=253789

Beste partijgenoten,

We krijgen op dit moment allemaal te maken met alle maatregelen die genomen worden om het Corona-virus zoveel als maar mogelijk is in de hand te houden. Wij als bestuur van de afdeling Goeree-Overflakkee hebben dan ook besloten om de Algemene Ledenvergadering van a.s. woensdag 18 maart uit te stellen tot nader order. Met name  ook vanwege het feit dat een aantal van onze leden in de risico groep zit.

Wij willen onze leden zo min mogelijk risico laten lopen.

De instructie van de het  Partij-bestuur in Den Haag is op dit moment, gezien de omstandigheden, dat de jaarrekening,  gezien en ondertekend moet zijn door de kascommissie. Dat is bij ons het gelukkig het geval en wij mogen dan de jaarrekening als goedgekeurd door de Algemene Ledenvergadering beschouwen. Met dank aan de kascommissie.

Zodra dit weer voldoende veilig is zullen we jullie een nieuwe uitnodiging voor een volgende Algemene Ledenvergadering sturen.

Hartelijke Groet en goede gezondheid toegewenst,

Namens het bestuur, Hannie Vermeulen

Het bericht Algemene Ledenvergadering uitgesteld verscheen eerst op PvdA Goeree-Overflakkee.

Standpunt ChristenUnie ten aanzien van de Ouddorpse Kerkenpaden en over het voorstel van het college om het Klarenbeeksepad aan de openbaarheid te onttrekken.

De al eeuwenoude kerkenpaden in Ouddorp zijn redelijk uniek en dienen als cultuurhistorisch erfgoed gekoesterd te worden.

De ChristenUnie wil dat ook het Klarenbeeksepad in principe openbaar blijft, maar vanwege de brief uit 2015 willen we de wens van de huidige eigenaar respecteren en het kerkenpad vooralsnog niet openstellen. Er is volgens de ChristenUnie, ook als we de inhoud van de in 2015 door de gemeente aan de vorige eigenaren verstuurde brief respecteren, wat de gemeente betreft geen noodzaak om dit kerkenpad aan de openbaarheid te onttrekken.

Dit is ook niet de intentie geweest van de landinrichtingscommissie of de gemeente. De door de gemeente in 2015 opgestelde brief geeft enkel aan dat vanwege het verzoek van de toenmalige eigenaren het kerkenpad niet opgenomen wordt op de wandelroutekaart. Ook wordt in de brief aangegeven (vermoedelijk niet terecht, maar men moet als ontvanger ook kunnen vertrouwen op de tekst in een door de gemeente verzonden brief) dat niet afdwingbaar is dat het pad opengesteld wordt door de eigenaar.

Als de huidige eigenaren geen openstelling willen dan moeten we dat dus, op basis van de tekst in bedoelde brief respecteren, meer niet. Dat betekent dus dat het Klarenbeeksepad vooralsnog niet opengesteld is. Eventuele volgende eigenaren kunnen hier weer anders over denken en dan is het goed dat duidelijk blijft dat de gemeente de intentie had en heeft dat dit een opengesteld kerkenpad is, met bereidheid om mee te werken aan omleiding voor behoud privacy.

De ChristenUnie begrijpt ook dat het vanwege de privacy van de eigenaren niet fijn is als wandelaars direct langs de boerderij kunnen lopen en wil graag meewerken aan een omlegging, zodanig dat de privacy gewaarborgd is. De huidige eigenaren willen ook daar echter niet aan meewerken, wat jammer is.

Juridisch is er geen enkel probleem om het daarbij te laten en het voorkomt mogelijke precedentwerking in geval eigenaren van andere percelen waarover een kerkenpad loopt ook de openstelling gaan betwisten. Het voorstel zoals het er nu ligt schiet wat de ChristenUnie betreft dus zijn doel voorbij en roept mogelijk onnodige discussie op over openstelling van de andere kerkenpaden.