Poliflw

Deze week is niet de beste voor de Nederlandse democratie. De teleurstellende opbrengst van vijf maanden, met veel loopjes van en naar de informateur en zonder dat een doorbraak ooit dichtbij is geweest, is dat gisteren vooral duidelijk werd wat er in de formatie allemaal níet mogelijk is.

Gelukkig ligt de discopiek aan besmettingen achter ons en zijn er veel minder mensen ziek door Corona. Dat is mooi nieuws en geeft weer iets meer ruimte. Veel mensen zijn inmiddels ook gevaccineerd en daardoor worden er minder mensen (ernstig) ziek ondanks de heftige Delta-variant. Maar elke prik telt, zegt ook het OMT. In reactie op dit advies kwam de minister onlangs weer met het idee om – als je niet gevaccineerd bent - te betalen voor testen. Het zou kunnen bijdragen aan een hogere vaccinatiegraad. 

In deze prachtige Ridderzaal vier ik eerlijk gezegd het liefst één keer per jaar Prinsjesdag. En wat is het jammer dat deze situatie zo heel anders is, dat de coronapandemie nog steeds onder ons is en dat het aantal besmettingen zo ernstig is dat we hier dit debat hebben te voeren.

“De beste manier om waardering te uiten? Ik wil vooral dat het goed is geregeld.” Dit zei een gezinshuisouder vorige week tegen mij. Ik was bij een gezinshuis, een plek waar uithuisgeplaatste kinderen worden opgevangen. Een kind zou als het kan het liefst zo veel mogelijk thuis of in de directe omgeving opgevangen dienen te worden. Als een kind noodgedwongen echter niet meer thuis kan blijven, is het heel belangrijk dat hij of zij zo veel mogelijk opgroeit in een gezinssituatie waar liefde en aandacht is. En dat gebeurt in zo’n gezinshuis, met de liefdevolle zorg van de gezinshuisouders. Helaas zijn er behoorlijk veel knelpunten in het systeem van de jeugdzorg. 

Vandaag debatteerde ik in de Tweede Kamer met de Staatssecretaris van Financiën over herstel voor ouders én kinderen die de dupe zijn van het toeslagendrama, die ongekend onrecht is aangedaan door hun eigen, door onze overheid. Ik wil werken aan een overheid die thuis geeft, juist voor deze mensen. Dat begint met erkenning, compensatie, volledig rechtsherstel en uiteindelijk (hopelijk) heling van de geslagen wonden. Hieronder kunt u mijn bijdrage aan dit debat nalezen.

Gisteren stemden we in de Tweede Kamer over de tijdelijke wet testbewijzen. Opnieuw een wet met coronamaatregelen waar ik al van te voren heel veel mails over kreeg. Juist daarom neem ik je opnieuw graag mee in onze afwegingen.

Tijdens het debat over de aanpak van het coronavirus mocht ik voor het eerst het woord voeren in de Tweede Kamer. In mijn maidenspeech sprak ik over wat voor samenleving we willen zijn. Want hoe je met de zwaksten omgaat, laat zien wat voor samenleving je voor ogen hebt. Ik hoop mij te inzetten voor een overheid die er is als schild voor de kwetsbaren en aan een samenleving die het goede zoekt en aandacht heeft voor elkaar. 

Toen wij als fractie in de afgelopen week voor cruciale keuzes stonden, wisten we dat elke keus die we zouden maken ons op zware kritiek zou komen te staan. En anders dan bij ander werk dat ik eerder heb gedaan, vindt in Den Haag alles in het licht van camera’s plaats en kan iedereen er zich een mening over vormen. Keuzes kunnen ook verstrekkend zijn en daarmee zwaar om te maken. En dat heb ik geweten. Als politicus móet je ook kiezen, voor of tegen een motie van afkeuring. Voor of tegen een motie van wantrouwen. Voor of tegen deelname aan een nieuw kabinet.

Beste Noor, Bram, Timon en alle anderen die ons waarderen, Terwijl ik dit schrijf, voel ik de spanning toenemen. Weet je, vergeet alle slogans en zeker dat grote hoofd van me op die billboards. Maar wat je niet mag vergeten: je staat nu voor een belangrijke keus. 

Als je een T-shirt koopt, moet je erop kunnen vertrouwen dat die op een rechtvaardige manier is gemaakt. Bij het eten van een stukje chocolade moet je zeker kunnen weten dat arbeiders een eerlijk loon hebben gekregen. Vrees dat er kinderhanden betrokken zijn geweest bij de productie van je smartphone zou niet nodig moeten zijn. Al deze zaken zouden vanzelfsprekend móeten zijn, maar zijn ze anno 2021 vreselijk genoeg nog steeds niet.