Poliflw

De Partij voor de Dieren wint in de helft van de provincies. Dit blijkt uit de voorlopige uitslag van de provinciale verkiezingen: in Noord-Holland, Zuid-Holland, Utrecht, Drenthe, Groningen en Overijssel wint de partij zetels en in de overige provincies handhaaft ze haar positie. Naar verwachting wordt de Partij voor de Dieren ook sterker in de Eerste Kamer: de voorlopige uitslag wijst op 4 zetels. De uitslagen van de waterschappen laten nog even op zich wachten. Esther Ouwehand: “Dit is een fantastisch verkiezingsresultaat! Opnieuw winnen we de verkiezingen. Dank je wel aan al die mensen die gestemd hebben voor de natuur, voor de dieren en voor een gezonde toekomst, óók op het platteland. En uiteraard ook veel dank aan iedereen die zich heeft ingezet voor de campagne. Met jullie gaan we op weg naar een gezonde en leefbare planeet!” Over de algemene uitslag van deze verkiezingen: “De politiek moet de problemen oplossen waar Nederland in terecht is gekomen. Voor de natuur weten we dat er geen andere optie is dan nu fundamenteel de natuur gaan beschermen, en de boeren helpen omschakelen naar een gezonde landbouw. Wie er ook in het bestuur komt van de Provinciale Staten, deze realiteit geldt voor iedereen.”

De Partij voor de Dieren komt met een voorstel voor een wettelijke terugbetalingsplicht voor de agro-industrie. Onder meer veevoerbedrijven, slachthuizen, stallenbouwers, supermarkten en de banken moeten de schade die ze aan de natuur en de maatschappij hebben aangericht terugbetalen. Het voorstel wordt ingediend bij de behandeling van het nieuw in te stellen Transitiefonds. Voor dat fonds wordt door het kabinet ruim 24 miljard uitgetrokken voor een periode van 12 jaar, en wordt gebruikt om de natuur te herstellen, boeren uit te kopen en de landbouw te hervormen. De Partij voor de Dieren vindt het onacceptabel dat de kosten voor het Transitiefonds volledig door de belastingbetaler opgebracht worden. Fractievoorzitter Esther Ouwehand vindt de tijd rijp dat bedrijven die jarenlang grof geld hebben verdiend aan de veehouderij eindelijk hun eerlijke aandeel gaan bijdragen. “Het kan niet zo zijn dat alleen de belastingbetaler opdraait voor natuurschade die door grote agrobedrijven is veroorzaakt. Er is geen land ter wereld met zo veel dieren per vierkante meter als Nederland. De bedrijven die aan de enorme Nederlandse veestapel hebben verdiend en altijd enorm hebben gelobbyd tegen het krimpen van de veestapel, moeten zelf als eerste betalen voor de schade die ze zelf veroorzaakt hebben,” aldus Ouwehand. “Veel boeren in Nederland hébben geen verdienmodel, zij zijn het verdienmodel van dit soort bedrijven.” Vorig jaar riep een ruime meerderheid van de Tweede Kamer de minister van Landbouw op om te bekijken hoe banken en agrobedrijven kunnen meebetalen aan het Transitiefonds. De minister heeft veel te weinig met deze oproep gedaan. Voor de Partij voor de Dieren is de maat vol en komt nu zelf met een voorstel voor een wettelijke terugbetalingsplicht. Anderhalve week geleden presenteerde de Partij voor de Dieren het Manifest voor het Platteland , waarin plannen werden gepresenteerd voor een gezonde Nederlandse landbouw met daarin ruimte voor meer boeren en meer natuur. Daarin werd ook een boerenbankbelasting voorgesteld. Dat voorstel is nu verder uitgewerkt en verbreed naar andere bedrijven die aan de enorme veehouderij hebben verdiend. Voorstel De Partij voor de Dieren dient bij de behandeling van de Tijdelijke wet Transitiefonds landelijk gebied en natuur een wetswijziging in waarmee het een heffing creëert voor bedrijven in de toeleverende en verwerkende keten van de agrarische sector en banken, dus niet voor agrariërs zelf. Hiermee wordt het Transitiefonds voor een aanzienlijk deel gefinancierd. Het gaat om veevoerbedrijven, slachterijen en vleesverwerkende bedrijven, zuivelverwerkende bedrijven, stallenbouwers, supermarkten en banken in de agrifood-sector die de afgelopen decennia grote winsten hebben gemaakt door de intensivering en schaalvergroting van de Nederlandse veehouderij. De exacte hoogte, verdeling en invulling wordt door de minister per sector nader ingevuld per AmvB. De Partij voor de Dieren beoogt dat een substantieel deel van de twee miljard die jaarlijks nodig is om het fonds te financieren door de agro-industrie betaald wordt. Eens in de vijf jaar wordt de hoogte, verdeling en invulling opnieuw door de minister vastgesteld. Deze systematiek is vergelijkbaar met het reeds in de Nederlandse landbouw bestaande Diergezondheidsfonds, waarmee de kosten voor de bestrijding van dierziekten in de veehouderij gedeeltelijk op private bedrijven worden verhaald en waarbij de hoogte en verdeling eens per vijf jaar opnieuw worden vastgesteld. Zonder deze heffing, zou de belastingbetaler volledig opdraaien voor het herstellen van de schade die het agro-industriële complex heeft veroorzaakt. De Partij voor de Dieren vindt het oneerlijk dat winsten naar de eigenaren van deze private bedrijven vloeien, terwijl de belastingbetaler hier zeer fors voor moet betalen. Met dit amendement wordt de balans gedeeltelijk teruggebracht.

Meer boeren, meer natuur, gezondheid op 1 en wonen voor iedereen. Dat is de kern van het Manifest voor het Platteland dat Esther Ouwehand presenteerde tijdens de landelijke campagne-aftrap in de Brabanthallen in Den Bosch. Het is manifest is het antwoord van de Partij voor de Dieren op de omgekeerde vlag: minstens 75 procent minder koeien, varkens, kippen en andere landbouwdieren, een natuurvriendelijke landbouw zonder gif en het bevrijden van de boer uit de klem van de agro-industrie. Kijk de registratie van de aftrap van de campagne terug op ons YouTube-kanaal . Of beluister de speech van Esther Ouwehand via Spotify , Apple Podcasts of een andere podcast-app .

De Tweede Kamer heeft op initiatief van de Partij voor de Dieren het nieuwe Mercosur-verdrag van tafel geveegd. Drie jaar geleden deed de Kamer hetzelfde. Sindsdien heeft de Europese Commissie pogingen gedaan om het verdrag uit het slop te trekken door aan een inlegvel te werken. De Tweede Kamer blokkeert nu de poging om tot dit inlegvel te komen. Fractievoorzitter Esther Ouwehand is enorm blij met deze ferme stap van de Kamer. “Dit is opnieuw een grote overwinning voor de Amazone en de Nederlandse boeren. De tijd van vrijhandelsverdragen die ten koste van de planeet, de dieren en de boeren gaan is echt definitief voorbij! Boeren moeten er zeker in deze tijd op kunnen rekenen dat het kabinet hen beschermt tegen oneerlijke concurrentie. Als het kabinet dat nalaat, dan is het aan de Tweede Kamer. En dat heeft de Kamer nu gedaan.” Het EU-Mercosur-verdrag is het grootste vrijhandelsverdrag dat de Europese Commissie ooit heeft afgesloten. Het Europees Parlement en de 27 lidstaten van de Europese Unie moeten echter nog instemmen. De Tweede Kamer heeft het kabinet nu opgedragen om namens Nederland dit verdrag, zolang landbouw daarin is opgenomen, te blokkeren. Bovendien zal het kabinet andere lidstaten moeten bewegen hetzelfde te doen. Wanneer het Mercosur-verdrag zou zijn aangenomen, zou dat desastreuze gevolgen hebben gehad. De import van spotgoedkope landbouwproducten uit onder meer Brazilië zou fors zijn toegenomen. Nederlandse boeren krijgen dan te maken met nieuwe concurrentie van Zuid-Amerikaanse boeren die onder lagere standaarden en dus tegen lagere kosten kunnen produceren. Dat is oneerlijke concurrentie. Bovendien zou het rampzalig hebben uitgepakt voor de transitie naar een natuurinclusie landbouw. Ondertussen komt in Zuid-Amerika het Amazonewoud nog verder onder druk te staan, met snellere ontbossing tot gevolg. Ouwehand krijgt steun van de volledige oppositie en ook coalitiepartij ChristenUnie steunt opnieuw. Drie jaar geleden nam de Kamer al dezelfde positie in. Desondanks gaf minister Schreinemacher van Buitenlandse Handel recent aan dat wat haar betreft het verdrag er toch zo snel mogelijk zou moeten komen. Ouwehand: “De Kamer fluit minister Schreinemacher heel duidelijk terug. Een dikke gele kaart. Zij zal nu richting de Europese Commissie namens Nederland een 180-graden-draai moeten maken.” Op 7 maart zal de Kamer over de motie stemmen, maar omdat de motie ondertekend is door een meerderheid van de Kamer staat vast dat de motie zal worden aangenomen.

Vorige week konden we bij het tv-programma Frontlinie zien hoe het Nederlandse bedrijf Boskalis lak heeft aan mens en milieu in de Filipijnen bij de bouw van een vliegveld. En dat met steun van de Nederlandse staat, een zogenaamde exportkredietverzekering. Maak een einde aan de VOC-mentaliteit bij Nederlandse bedrijven, schaf deze exportsteun per direct af en gebruik het geld voor een fonds waar mens en milieu echt wat aan hebben. Eigenlijk was de VOC, de eerste multinational en ooit het grootste handelshuis ter wereld de eerste vorm van exportkredietverzekering. Stroppen van individuele handelaars in specerijen, tot slaaf gemaakten en andere ‘koopwaar’, werden gezamenlijk gedragen door de ondernemers die binnen de VOC actief waren. Een rapport van Global Witness over de activiteiten van Boskalis in de Filipijnen laten zien dat er weinig veranderd is. De risico’s worden nu niet gezamenlijk gedragen door ondernemers maar door alle Nederlanders samen. Het mechanisme van exportkredietverzekeringen waarbij de Nederlandse staat garant staat voor de roofbouw die Nederlandse bedrijven wereldwijd plegen wijkt niet af van alles waar de Nederlandse handelsgeest berucht om geworden is. Boskalis schaadt de natuur en mensenrechten op de Filippijnen en wordt daarbij door de Nederlandse overheid uit de wind gehouden. Bij het eerste vermoeden van mogelijke regulering daarvan zoals via een nieuwe wet Maatschappelijk Ondernemen dreigt Boskalis topman Peter Berdowski met een vertrek van de onderneming uit Nederland, voor het tweede jaar op rij. Het Global Witness rapport staat niet op zichzelf, maar is een nieuwe zwarte bladzijde uit de historie van de exportkredietverzekering. Neem het gasproject in Mozambique. Aanleiding voor een bloedig conflict inclusief ontvoeringen en onthoofdingen. Maar de Nederlandse overheid sloot er zijn ogen voor en verstrekte toch weer exportsteun aan betrokken bedrijven. Mozambikanen betaalden de prijs. Ontwikkelingslanden worden via onze exportkredietverzekeringen beroofd van hun grondstoffen en als ze al economisch kunnen meeprofiteren, maakt het hen vooral fossielverslaafd. De impliciete boodschap van het kabinet aan het bedrijfsleven: bij een groot aantal grensoverschrijdende activiteiten kunt u rekenen op steun van de Nederlandse staat. Alle reden om de exportkredietverzekering te vervangen door een meer eigentijdse vorm van overheidsstimulering. Het instrumentarium werkt als een fossiele subsidie en is daarmee niet in lijn met het klimaatakkoord van Parijs. Het afschaffen van fossiele subsidies is een afspraak waar Nederland zich vanaf de G20 in Pittsburgh van 2009 al aan heeft gebonden. Het is bovendien één van de makkelijkst af te schaffen fossiele subsidies, omdat er geen enkele verplichting is voor de staat om dit soort steun te verlenen. Het instrument kan met een relatief eenvoudige wetswijziging omgezet worden in een klimaat- en ontwikkelingsfonds dat Nederlandse activiteiten in het buitenland alleen stimuleert als milieu, klimaat, mensen- en diererechten ermee bevorderd worden. Op die manier kunnen we afrekenen met het imago van Nederlandse gelukzoekers die grondstoffen roven, bijdragen aan de vernietiging van het regenwoud, buitenlandse markten verstoren, mensenrechten schenden en roofbouw plegen. In plaats daarvan bouwen we aan een mooiere, schonere en eerlijker planeet. We hebben daar voldoende kennis voor, maar tussen droom en daad staan exportkredietverzekeringen en hebzucht in de weg. Met exportkredietverzekeringen bevorderen we tot nu toe vooral het onleefbaar worden van onze planeet waarop wij ons als Nederlanders al zo lang zeer onbescheiden opstellen. Aan de roep vanuit de samenleving om ons leven te beteren is het makkelijkst tegemoet te komen door direct te stoppen met deze staatssteun voor export en iets beters en constructievers te bedenken voor de vrijkomende middelen. Lammer van Raan, Tweede Kamerlid voor de Partij voor de Dieren

Waar coalitiepartijen als de VVD en het CDA in de lift naar beneden zitten wat betreft ledenaantallen, zit de PvdD in de lift omhoog. Leden vormen de basis om de partij verder uit te bouwen en ze vormen een kweekvijver voor politiek talent. Het 25.000ste lid over zijn motivatie om lid te worden: “Je kunt maar zoveel doen als ‘gewoon persoon’ voor dierenwelzijn. Maar als je in de politiek zit, dan kun je echt impact hebben. Dat neemt het gevoel van machteloosheid weg.” Het kersverse partijlid ontvangt een uitgebreid campagnepakket als welkomstcadeau. Bij de komende Provinciale Staten- en waterschapsverkiezingen en indirect de Eerste Kamerverkiezingen, verwacht de PvdD een groei van zeker 25% te kunnen realiseren.

Zorgmedewerkers die tijdens de eerste coronagolf long covid opliepen en daardoor langdurig ziek zijn geraakt, moeten door de overheid financieel gecompenseerd worden. De Eerste Kamer nam een motie van Partij voor de Dieren-senator Henriëtte Prast aan met die strekking. In de motie wordt voorgesteld 150 miljoen euro ter beschikking te stellen, bijvoorbeeld in de vorm van een fonds voor zorgpersoneel met long covid. Het bedrag dat in de begroting van VWS is opgenomen voor het niet-gebruikte coronatoegangsbewijs, zou als dekking kunnen dienen. Staatssecretaris Van Ooijen (VWS) had de motie ontraden. Coalitiepartijen CDA, ChristenUnie, D66 en VVD stemden, net als een aantal oppositiepartijen, dan ook tegen. Maar de motie haalde het toch. Een dag later bleek het kabinet 180 graden gedraaid en kwam het met de aankondiging van een compensatiefonds. Een mooi resultaat van de Partij voor de Dieren. Prast is blij: “In Nederland werken 1 miljoen mensen in de zorg. Denk aan verpleeghuis- en ambulancemedewerkers, huisartsen en IC-personeel. Zij moesten tijdens de eerste coronagolf keihard werken en deden dat in die eerste maanden vaak onbeschermd. Er waren nog geen protocollen, geen vaccins en onvoldoende mondkapjes. Velen van hen raakten dan ook besmet en kampen nu nog met ernstige klachten. We mogen deze mensen niet in de steek laten.”

Wat de Partij voor de Dieren betreft, is het tijd om de luchtkwaliteit in Nederland drastisch te verbeteren. Het gaat nu zo slecht met de Nederlandse lucht dat duizenden mensen er ziek van worden. Daarom heeft PvdD-Kamerlid Eva van Esch hierover een debat aangevraagd. “Het is tijd voor een andere koers”, aldus Van Esch. Jaarlijks krijgen 6000 kinderen astma door luchtvervuiling. Voor deze kinderen is het niet vanzelfsprekend om te sporten, spelen of naar school te gaan. Van Esch: “Dat is het gevolg van beleid dat wél kijkt naar de belangen van de economie en niet naar die van mens en milieu.” Nederland voldoet al sinds 2005 niet aan de Europese norm voor fijnstof. En het huidige beleid heeft sinds 2015 nauwelijks gezondheidswinst opgeleverd. Mede vanwege de slechte luchtkwaliteit is Nederland dan ook gekelderd naar de 37 e plek van de Kinderrechten-index. “Het Europese voorstel is al slap en dat wil de staatssecretaris verder afzwakken”, vertelt Van Esch. De Partij voor de Dieren wil dat Nederland uiterlijk in 2030 voldoet aan de veel strengere luchtkwaliteitsnormen die zijn opgesteld door de World Health Organization (WHO). Twee van de maatregelen die hiervoer genomen moeten worden, zijn het uitfaseren van houtstook in woningen en het inkrimpen van de veestapel voor een betere luchtkwaliteit. Van Esch heeft de volgende moties ingediend:

Geen enkel Nederlands natuurgebied wordt zo zwaar en straffeloos vervuild als de Waddenzee. Zuivelgigant Friesland Campina loost jaarlijks tonnen fosfaten, stikstof en andere afvalstoffen van de zuivelindustrie in dit UNESCO Werelderfgoed gebied. De LNG terminal in Wilhelmshaven wil dagelijks 480.000 kubieke meter met chloor behandeld water in de Waddenzee lozen. Bij Ternaard worden zeer omstreden fossiele gasboringen voorbereid en hoewel de vergunningen voor bodemberoerende garnalenvisserij zijn verlopen en de minister van Natuur erkent dat een vangststop de natuur ten goede zou komen, mogen de vissers nog minstens 8 maanden hun gang gaan, zonder vergunning. Terwijl de zeespiegel stijgt, daalt de bodem van de Waddenzee door gaswinning en dreigen belangrijke wadplaten de komende 10 jaar te verdrinken. Desondanks behandelt het kabinet dit unieke natuurgebied als een offshore wingewest, in weerwil van smeekbedes van UNESCO het gebied meer bescherming te bieden. Ondanks het feit dat de minister erkent dat de wadden ernstig onder druk staan, beweert ze dat bestaande beschermingsregels toereikend zouden zijn. Het bestaand beleid dat niet in staat is de Wadden te beschermen. Betere bescherming van het gebied wijst ze categorisch af als onnodig. Dat staat op gespannen voet met het toestaan van gasboringen, het stelselmatig gedogen van schadelijke visserij en het oogluikend toestaan van lozingen in dit unieke natuurgebied. Ook wordt er op geen enkele wijze preventief beleid ontwikkeld om de Waddenzee te behoeden voor verdere daling onder dreiging van de steeds sneller stijgende zeespiegel. Vast staat dat de Waddenzee te maken heeft met steeds minder trek- en broedvogels, het aantal vissen neemt sterk af terwijl economische exploitatie in de vorm van zoutwinning, gaswinning en visserij ongeremd blijft. Op die manier vormt de Waddenzee het toonbeeld van de weerloosheid van alles dat werkelijk waarde heeft. Een uniek natuurgebied zou niet afhankelijk mogen zijn van wisselende coalities na verkiezingen vol lege verkiezingsbeloftes, maar verdient intrinsieke bescherming, los van haar nut voor kortetermijnmensenbelangen. Natuur verdient grondwettelijke bescherming, die haar vrijwaart van de waan van de dag. De komende verkiezingen voor Provinciale Staten en daarvan afgeleide Eerste Kamerverkiezingen kunnen het beschermingsregime voor unieke natuurgebieden onherstelbaar beschadigen. De Programmatische Aanpak Stikstof is een wrang voorbeeld van dergelijke politieke compromisvorming. Het besluit was nu stikstofuitstoot vergunnen en in de toekomst zien hoe die te compenseren. Toen in de Tweede Kamer geopperd werd dat een dergelijk systeem bij de rechter nooit stand zou kunnen houden, zei een van de indieners, Ger Koopmans van het CDA: “in dat geval hebben onze ondernemers er toch maar fijn een paar jaar van kunnen profiteren”. Het is díe kortzichtigheid die de Waddenzee als kwetsbaar en onmisbaar natuurgebied in haar voortbestaan bedreigt. De politiek neemt andermaal een afwachtende houding aan in aanloop naar de verkiezingsdatum van 15 maart en het kabinet maakt geen enkele aanstalten tot aanscherping van het beschermingsregime. De Waddenzee is weerloos tegen economische belangen en regeren in de vorm van vooruitschuiven. Als volksvertegenwoordigers hun plicht verzaken in het bieden van wettelijke en werkelijke bescherming van de Wadden, is te hopen dat kiezers het initiatief naar zich toe trekken. De Wadden verdienen beter dan geëxploiteerd te worden als wingewest en vuilnisvat. Leonie Vestering, Tweede Kamerlid voor de Partij voor de Dieren

Zondag 20 november werd het 35 e congres van de Partij voor de Dieren gehouden in ‘s-Hertogenbosch, er waren 544 leden aanwezig. Op het congres zijn de kandidatenlijsten voor de Provinciale Staten, de waterschappen en de Eerste Kamer vastgesteld. Niko Koffeman is opnieuw gekozen als lijsttrekker voor de Eerste Kamer, waar hij sinds 2007 fractievoorzitter is. De verkiezingsprogramma’s voor de Provinciale Staten en waterschappen werden met de aangenomen amendementen vastgesteld. De PvdD doet in zestien waterschappen mee aan de verkiezingen op 15 maart volgend jaar waar dat er in 2019 nog zeven waren. Op het congres is een afdelingsreglement aangenomen en werden de begroting en vooruitblik voor 2023 goedgekeurd. Het was een mooie dag, met vele enthousiaste leden die zich op verschillende manieren inzetten voor onze idealen! Christine Teunissen, vervangend fractievoorzitter in de Tweede Kamer, gaf een inspirerende speech: