De voorzitter van SP Oirschot/de Kempen heeft samen met Kristie Rongen( bekend van het televisiedebat met Rutte: "Ik stop u even") een brief aan Mark Rutte geschreven. Anita van den Putte is rechts op de foto te zien tijdens de demonstratie in Amsterdam. De brief is geschreven namens een collectief van gedupeerden van de Toeslagenaffaire. "U lacht alles vrolijk weg en bent een meester in het liegen en bagatelliseren van problemen en het ontduiken van de waarheid, en ondertussen laat u meer dan 140.000 ouders en hun kinderen met een berg ellende achter. Wat doet dit met u"?
Geachte heer Rutte, beste Mark,
Middels dit schrijven willen wij u graag weer even met twee voeten op aarde terugbrengen. Wij zijn een collectief van gedupeerden van de Toeslagenaffaire die met verbijstering en verwondering moeten toezien wat uw beleid in de jaren dat u in het Kabinet eerst als Staatssecretaris en later als Minister-President en nu zelfs al meer als een half jaar demissionair Minister-President teweeg heeft gebracht en dit tot op de dag van vandaag nog steeds teweegbrengt bij een gedeelte van de arbeidzame bevolking.
In de eerste plaats willen wij u graag in herinnering brengen dat niet-werkende ouders geen recht hebben op kinderopvangtoeslag, dit is de reden dat wij dit wensen te benadrukken. Zoals iedere inwoner van dit land hebben de ouders uit ons collectief, zich alle moeite getroost hun kinderen een zo zorgeloos mogelijke toekomst te bieden.
U bent hoogstwaarschijnlijk bekend met het spreekwoord ‘zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten’, en dit spreekwoord is zonder meer op u van toepassing. U pinkte in Januari 2020 een traantje weg tijdens uw gesprek met een klein groepje gedupeerden, maar de oprechtheid van deze tranen wordt inmiddels oprecht in twijfel getrokken . U zou immers, als deze gemeend waren, niet willens en wetens deze gezinnen nog langer in de ellende laten zitten. Tevens zou u ook nooit documenten doelbewust hebben achtergehouden, maar u doet dit tot de dag van vandaag. U lacht alles vrolijk weg en bent een meester in het liegen en bagatelliseren van problemen en het ontduiken van de waarheid, en ondertussen laat u meer dan 140.000 ouders en hun kinderen met een berg ellende achter. Wat doet dit met u? We begrijpen dat het voor u ondraaglijk is om de waarheid onder ogen te zien en eens echt oprechte eerlijkheid te tonen.
We willen u graag even meenemen op uw persoonlijke klantreis en u vertellen wat wij als gedupeerden tot de dag van vandaag allemaal meemaken en waar u klaarblijkelijk geen enkele notie van heeft. Onschuldige kinderen worden onder uw gezag als eindverantwoordelijke nog steeds uit huis geplaatst, doordat de ouders grote schulden kregen. De beslagvrije voet was immers niet voor de Belastingdienst van toepassing, maar geen geld betekent geen huis, geen eten en wat dan? Ouders uit de toeslagenaffaire, maar ook hun kinderen, zagen het leven niet meer zitten en maakten een einde aan hun leven als gevolg van het handelen van de Belastingdienst. Aan wiens handen kleeft er nu bloed aan die van u of aan de handen van de andere bewindspersonen die verantwoordelijk zijn of waren voor het ontstaan en instant houden van de toeslagenaffaire? Echter bent en blijft u als Minister-President eindverantwoordelijke voor deze schandelijke smet op de na-oorlogse vaderlandse geschiedenis. Een schandelijke smet zonder enig precedent. Het feit dat u de geschiedenis in zult gaan als de premier die alles bagatelliseert, liegt en weglachte ten faveure van het bedrijfsleven en de iktocratie is een gegeven dat u altijd zal blijven achtervolgen. En dat heeft u alleen aan uzelf te danken.
Door alle vinkjes achter de namen van de ouders en de kinderen worden zij nu nog steeds als fraudeur bejegend en dit heeft tot de dag van vandaag zeer grote gevolgen. U was met uw kabinet dan ook erg snel om daags na de uitkomst van de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag om die zgn. Catshuisregeling aan te kondigen, zonder daar ook maar 1 seconde langer over na te denken over de gevolgen en precedentwerking voor de uitvoering hiervan. Het behoeft geen betoog dat het in leven roepen van deze regeling niet anders diende dan het overeind houden van het zittende kabinet, uw kabinet. In de dagen die daarop volgden, zo vlak voor de Kerst, kwamen de schuldeisers in groten getale diezelfde Catshuisregeling opeisen en haalden ook maar en passant alle overige rekeningen leeg. U en uw medebewindslieden waarschijnlijk een fijne kerst, maar de gedupeerden (die zelfs gefeliciteerd werden) hadden helemaal niets, nog geen droge boterham.
Toen u in januari ten langen leste het onvermijdelijke onder ogen moest zien en naar Koning Willem-Alexander toog om uw ontslag in te dienen hoopten de gedupeerden dat er eindelijk een empathische en eerlijke versie van de Minister-President zou komen. Echter deed u tijdens een van de Coronadebatten een uitspraak die bij ons, en een groot gedeelte van de rest van de bevolking, alle haren en voelsprieten tot aan de maan deden rijzen. U zei doodleuk tussen neus en lippen door dat u nu nog meer macht had als daarvoor. Hoe durft u dit te zeggen? Wat is er in de loop der jaren met u gebeurd dat uw geweten zo kan disfunctioneren?
U verdedigt zich nu met het feit dat er zo veel mensen op u gestemd hebben, maar we gaan u uit die droom helpen. U was minimaal 1x per week op televisie met uw Corona persmomenten en op dat moment deed u nog dat de burger zo goed geholpen werd, ondertussen weten ook de ondernemers beter. In de gehele periode gaat alles wat fout kan gaan fout en er gaat niets goed. U bent bang voor precedentwerking, maar wij zijn bang voor ergere zaken.
Die Catshuisregeling en moratorium brengen tot op heden niet veel goeds voor de gedupeerden van de toeslagenaffaire, want de meesten zijn voor veel meer geld de boot in gegaan, laat staan van wat ze allemaal meegemaakt hebben. Dat is onbetaalbaar geworden. De psychosociale problematiek raakt velen van ons harder dan de financieel-economische component van de toeslagenaffaire. Tienduizenden kinderen, of wellicht zelfs meer, zijn in diepe armoede en angst opgegroeid, want wie weet hebben we morgen geen huis, eten of auto of fiets meer. De deurbel levert voor velen van hen nog een paniekaanval op, want wat kwam men nu weer halen, toch niet de kinderen?
In angst zittend achter de bank en de gordijnen moeten dicht blijven, want men mag ons niet horen of zien. Dat was en is voor velen van ons de dagelijkse realiteit. Als een van de ouders na een zeer lange werkdag naar huis reed was er altijd de schrik of men niet de politiefuik in reed, waar de Belastingdienst ook mee controleerde, want dan moest je weer te voet naar huis en had je weer geen auto meer. Hoe ga je dat weer doen of 4 uur per dag fietsen of je baan verliezen. Bij contact met de Belastingdienst werd en wordt tot op heden je dossier achtergehouden en werd je niet geholpen. Tot op heden is er geen echte gepaste oplossing die goed, snel en eerlijk werkt of mag men dat niet meer verwachten?
Het zou zomaar een oplossing voor u kunnen zijn om zich eindelijk eens een staatsman te tonen, een premier die staat voor álle burgers van dit land en eens echt over de brug te komen, echte oplossingen te bieden. Uw leven en dat van uw mede-bewindslieden gaat ongetwijfeld gewoon door, maar voor velen van ons staat het leven al 15 jaar stil. Wij hebben een niet te beschrijven behoefte aan rust, aan een leven zonder stress en schulden, zonder dat we de hele dag achterom hoeven te kijken en kunnen vertrouwen op de toekomst. De ouders van de toeslagenaffaire willen niet meer bang hoeven zijn, zich geen zorgen hoeven maken over de kinderen. Dat geldt zowel voor de kinderen die thuis wonen, als wel de kinderen die aan de ouders zijn onttrokken en liefdeloos opgroeien in een setting die zij niet verdienen, waar zij ook nooit om hebben gevraagd en waar zij ook geen schuld aan hebben.
We zouden meer dan op prijs stellen als wij daar met een aantal verantwoordelijke Bewindspersonen eens heel goed over brainstormen en een eerlijke oplossing geven. Gewoon met open vizier van gedachten wisselen en oplossingsgericht aan de slag gaan. Het zou zo goed zijn om ouders, kinderen, verantwoordelijken van het Kabinet, landsadvocaat (als deze wel te vertrouwen is) en Nationale ombudsman, de Kinderombudsman, Voorzitter van de VNG , enkele journalisten en een paar advocaten eens heel goed samen te werken aan een gedegen oplossing.
Wij willen graag afsluiten met een oproep van de Kinderombudsman Margrite Kalverboer, die naar aanleiding van de kindregeling het volgende verklaarde;
‘Mooi dat de kindregeling tot stand is gekomen met input van kinderen. Dit zijn kinderen die gecompenseerd worden voor schade die zij opliepen door de toeslagenaffaire. Het is belangrijk dat hun aanbevelingen over ondersteuning op bijvoorbeeld ontwikkelkansen, verwerken van trauma, problemen met schulden of huisvesting goed worden opgevolgd. Daarmee kunnen zij hun leven weer op de rit zetten. En kan het vertrouwen van deze kinderen in de overheid weer herstellen’.
Zij zei dit in een gesprek dat zij met de Nationale Ombudsman had met de Vaste Kamercommissie Financiën, die als gesprekspartner van de Staatssecretaris de afwikkeling van het herstel van de Toeslagenaffaire nauwlettend volgt.
Wij horen daarom graag van u.
Met vriendelijke groet,
Kristie Rongen en Anita van den Putte
