Poliflw

Thuis bij…. Frank Roks

Gewone man vanuit het volk, een rijke know-how van maatschappelijke vraagstukken: Frank’s inspirerende reis.

JEUGD VOL AMBITIE EN CREATIVITEIT

Frank, een man met een uitgesproken mening en een passie voor maatschappelijke kwesties, heeft een ongewone reis afgelegd. Geboren en getogen in Roosendaal als de vierde in een groot gezin van zes kinderen, werd hem van zeer jongs af aan de waarde van hard werken en doorzetten met de paplepel ingegoten. Hoewel ze van huis uit weinig kunstzinnigs meekregen, bleken zijn zus, broers en hijzelf veel talent te hebben voor tekenen en schilderen waardoor ze regelmatig op school prijzen wonnen bij tekenwedstrijden. Na de lagere school was Frank de enige binnen zijn familie die zich hierin door ontwikkelde en zo won hij als tiener ooit een wedstrijd van het tv-programma TopPop wat hem een prijs van 100 gulden en een TopPop t-shirt opleverde.

VROEGE STAPPEN IN DE MAATSCHAPPIJ

Na zijn schooltijd aan de Pius X-school in Kalsdonk en een op een haar na afgeronde opleiding schilderen op de LTS in Roosendaal, begon Frank, op dat moment nog net 14 jaar, te werken voor een koppelbaas in een steenfabriek, waar hij meteen aan een lopende band in 3 ploegendienst stenen moest sjouwen. Noeste arbeid, die geld in het laadje bracht. Tegelijkertijd vergat hij zijn schilderstalent niet en bleef tussendoor naambordjes, tekeningen en schilderijen maken als mensen daarom vroegen. Zo groeide hij in zijn kunstgrepen en als hij een opdracht kreeg voor iets wat hij nog nooit eerder gedaan had, zei hij altijd; ja, dat kan ik. Frank is altijd zeer leergierig geweest en als autodidact leerde hij snel en effectief.

Frank was in zijn jeugd niet alleen een harde werker, maar had ook een groot organisatietalent, waardoor hij jong betrokken raakte bij organisaties zoals clubs en tienersozen. Daarnaast bekwaamde zich daar in het DJ-vak,waardoor hij later van 1974 tot 1978 plaatsjes draaide bij Johnny Otis in de Damstraat en dit zelfde tot 1982 in diverse horecazaken deed zoals ’t Wieleke en de Peroma Bar. In de weekenden was stappen hoofdzaak en door de weeks bracht hij veel tijd door in buurthuis Kalsdonk, wat zijn generatie jongeren indertijd als hun tweede thuis beschouwde. Daar raakte hij ook bij tal van activiteiten betrokken en was hij vaak het aanspreekpunt voor jongeren en hun belangen. Ook begeleidde hij als groepsleider (meestal tijdens één van zijn bouwvakvakantieweken) een tiental zomerkampen voor kinderen uit de wijken Kalsdonk en de Westrand.

UITDAGENDE TIJDEN EN CREATIEVE ONTHULLINGEN

Frank was met hard werken gewend om genoeg zakgeld te verdienen, maar maakte in tijden dat dit minder was keuzes die hem soms van het rechte pad afbrachten. Met een oplopend aantal kleinschalige diefstalletjes, ging de kruik net zolang te water tot hij barstte, waardoor hij tot twee keer toe kort in de jeugdgevangenis in Vught belandde. Dat had een positief effect op hem, want juist daar kreeg hij de kans om grote muurschilderingen te maken. Daar ging hij die dagen zo passioneel in op, dat hij het jammer vond dat zijn tijd erop zat omdat zijn werken nog niet voltooit waren.

Twee jaar later, in 1980, toen Frank zijn militaire dienstplicht moest vervullen, drong het besef bij hem door dat een leven met hard werken zonder enige diploma voor hem uitzichtloos was en nog tijdens zijn diensttijd nam zijn leven een beslissende wending. Vaak hadden mensen hem gezegd dat hij meer met zijn sociale- en leiderschapskwaliteiten moest doen en gemotiveerd door verschillende mensen uit het buurthuis (o.a. Margreet Buisman) besloot hij terug te keren in de schoolbanken. Hij wist ook meteen wat hij wilde worden; groepsleider in de jeugdgevangenis. Na het behalen van zijn VMBO startte hij de opleiding MBO-inrichtingswerk op de sociale academie Markendaal te Breda en verkreeg daarbij via een achterdeur een stageplaats bij de reclassering West Brabant, iets wat door sommigen in eerste instantie met gemengde gevoelens werd ontvangen. Die vroegen zich dan vaak (achter zijn rug) af of dit niet de kat bij het spek zetten was?

TWEESPALT

Vanaf dat moment (en tot op heden ervaart hij dat nog) wordt respect en waardering vooral beheerst door tweespalt, waarbij de éne helft vaak geweldig vindt wat hij doet en hem ruimte tot ontplooiing en ontwikkeling geeft, terwijl de andere hem liever afkraakt en deuren dichtgooit. Dit resulteert al jaren in een rollercoaster aan steun en tegenwerkingen, wat één grote levensles in doorzetten in hem opriep, want afhaken (hoe dan ook) dat ligt niet in zijn aard.

WERKEN IN ROOSENDAAL

Binnen het maatschappelijk werk zette Frank zich in deze regio vooral in voor het wel en wee van het gewone volk, de mensen die meestal overal net buiten vielen. Via zijn reclasseringswerk kwam hij op voor de zogenaamde randgroepjongeren en hun families. Daarbij stoorde hij zich vooral aan de term ‘randgroep’jongeren en vond die dermate stigmatiserend, dat hij deze geleidelijk zijn maatschappelijke periode (van 1981 tot 1997) samen met medestanders met veel moeite wist om te buigen tot meer-risico-jongeren. Een overwinning volgens Frank, want het zoontje van de dokter maakt net zo goed domme fouten.

WEER DE GEVANGENIS IN

Vanuit zijn stageplaats bij de reclassering begon Frank na een half jaar gespreksgroepen mee te draaien in de Koepel-gevangenis in Breda. Ook hier was hij een alternatieve eend in de bijt en moest hij af en toe knokken tegen allerlei oordelen en vooroordelen over zijn rol daar, maar dat was iets wat hij als leerzaam ervaarde. In 1984 behaalde Frank zijn diploma mbo-inrichtingswerk, met als afstudeerproject, toen 27 jaar oud, een filmbiografie over zijn leven. In deze film bracht hij zijn ontwikkeling van kind tot de persoon die hij was, middels twaalf socialisatieprocessen in beeld. Resultaat, diploma in de pocket, maar daar was dan ook alles mee gezegd.

HBO-STUDIE

De MBO-opleiding was achteraf een leuke basis, maar bleek onvoldoende om als volwaardig maatschappelijk werkende gezien te worden. Nadat hij in 1985 geconfronteerd werd met het verlies van zijn vrouw, Lena, bracht dit een jaar van reflectie met zich mee, waarna hij alle motivatie weer bijeen raapte en de opleiding HBO maatschappelijk werker begon. Wederom werd de reclassering zijn werkplek en vanuit zijn eerdere ervaringen haakte hij ook aan bij projecten van het CAD en de GGD, waarin hij als straathoekwerker diverse projecten voor straatjeugd en druggebruikers opstartte. Vanuit deze projecten liep hij regelmatig stages in the hot-scenes in Amsterdam en Rotterdam, wat een schat aan ervaring opleverde.

VAN DE STRAAT

Ook in Roosendaal haalde hij (vaak in zijn vrije tijd) groepen jongeren van de straat, waarvoor hij in het toenmalige Vormingscentrum voor Volwassenen in de Brugstraat in Roosendaal een zolder ter beschikking had, welke hij met hen tot hun home verbouwde en waar hij (vaak op zondagavonden) activiteiten organiseerde. Zo passeerden de GEG (Groep Ex-Gedetineerden), The Young Ones, RBC West-side en The Cool Cats, allemaal verschillende groepen met een eigen doel en identiteit, die uiteindelijk steeds zichzelf oplosten. Frank organiseerde er niet alleen gezelligheidsactiviteiten, maar gaf ook voorlichting over allerhande zaken. Soms organiseerde hij zelfs informatieavonden (zijn Tupperware-constructie) met ouders onderling bij heb thuis en benadrukte daar, naast het geven van allerlei voorlichting, ook het belang van onderwijs. Dat onderbouwde hij met verhalen en voorbeelden die gedeeltelijk geïnspireerd waren door zijn eigen geschiedenis, inclusief jeugdzonden.

DE SPREEKWOORDELIJKE DRUPPEL

Na het afronden na 3 jaar van zijn HBO maatschappelijk werk opleiding en nog een extra jaar organisatiekunde, dacht Frank eindelijk in Roosendaal aan de slag te kunnen als straathoekwerker, iets waar toenmalig PvdA wethouder Margot Borghans (die heilig geloofde in Frank’s maatschappelijke kwaliteiten) mooie plannen voor klaar had liggen. Echter door haar plotselinge overlijden, kwamen deze touwtjes in andere handen, waarna haar gedachtengoed helaas teniet werd gedaan. Frank participeerde daarna nog in verschillende jongerenprojecten (o.a. in de gemeente Rucphen) maar naar mate een gedegen vaste baan uitbleef, kwamen er steeds meer bedenkingen naar instanties. Toen hij na wat sollicitaties met wazige motivaties afgewezen werd en een aanvraag kreeg om als ex-gedetineerde in een voorlichtingsproject mee te draaien, was dat de druppel die de emmer deed overlopen. Dit verleden lag toen al bijna 20 jaar achter hem en dit was juist wat hij achter zich had wilde laten.

ONTWIKKELING ALS KUNSTENAAR

Voor Frank was dit het moment om zijn creatieve gaven verder te ontwikkelen en te proberen om daar de kost mee te verdienen. Het was Kees Coppens, een ondernemer uit Wouw, die hem als eerste een kans gaf in de reclamewereld en vanaf dat moment begon Frank zich meer en meer te ontwikkelen als grafisch- en beeldend kunstenaar. Een nieuwe reis in zijn leven die hem gebracht heeft waar hij nu staat. Die ontwikkeling kreeg nieuwe inspiratie toen hij eind jaren negentig als back-packer reizen ging maken, waarbij hij vooral voorliefde kreeg voor Zuidoost-Azië. (o.a. Thailand, Vietnam, Cambodja, Laos, Indonesië, Balie) Ook daar volgde hij zijn sociale gevoelens, ontliep de weelde en toefde liever tussen minderbedeelden van de bevolking. In totaal is hij bijna 3 jaar met de rugzak onderweg geweest en noemt het een onbeschrijflijke leerschool voor zowel zijn sociale als kunstzinnige ontwikkeling, waar geen enkele academie tegen op kan. Nadat hij eind 2003 zijn huidige vrouw Karin ontmoette kreeg zijn leven weer een nieuwe (standvastigere) draai en nadat ze samen hun creativiteit deelden, richtten ze in 2005 kunstatelier 2crea8 op, welke thans gevestigd is in de Brugstraat te Roosendaal. Ook zijn zij samen verschillende keren (waaronder één jaar non-stop) met de rugzak door Zuidoost-Azië getrokken. Een reis die Frank het mooiste en meest inspirerende jaar uit zijn leven noemt.

PERSOONLIJKE WORSTELING

Omdat Frank binnen zijn familie altijd al als een alternatieveling en een rare snuiter gezien werd, kwam bij hem steeds vaker de vraag op of hij wel een échte ‘Roks’ was. Omdat veel details anders deden vermoeden, kwam hij er een jaar of vijf geleden via een DNA-test met een aanverwant familielid achter, dat de gewaande vader inderdaad niet zijn biologische vader was. Dat zorgde voor grote vraagtekens, want wie is hij en waar liggen zijn werkelijke roots? En nog steeds zijn dit open vragen, want hoe intensief hij nadien zijn geschiedenis na probeerde te trekken om letterlijk zijn ware aard boven water te krijgen, hoe meer vraagtekens hij daarvoor terugkreeg. Zijn ouders kunnen het hem niet meer vertellen en verder heeft niemand hem tot nu toe dichter bij zijn oorsprong kunnen brengen. Wat vaststaat is dat de verwekking eind november 1956 plaats heeft gevonden. Daarna hult alles zich in nevelen en dat roept gevoelens op die Frank nog altijd bezighouden.

ALLROUND KUNSTENAAR

Dat Frank sowieso een gevoelsmens is, komt niet alleen tot uitdrukking in zijn beeldende kunstwerken, maar uit hij dit ook in zijn vele schrijfkunsten. Met name de laatste tien jaar is Frank in Roosendaal onlosmakelijk verbonden met het schrijven van column’s, verhalen, gedichten, one-liners, songteksten, tonpraatteksten enz., maar dat dateert volgens hem al uit de jaren 70 toen hij o.a. bijdragen leverde aan wijk- en verenigingskranten. Frank’s schrijfstijl is niet alleen creatief en origineel, maar vooral ook (ver)beeldend en empathisch. Sinds 2014 schreef hij jarenlang pittige weekcolumns voor Roosendaalse Gazet en toen deze eind 2019 ter ziele ging, zette hij dit voort via de zeer drukbezochte Facebookpagina ‘Wat Gebeurd Er Allemaal In Roosendaal’. Ook liet hij zich verleiden tot schrijfuitdagingen en publiceerde bijvoorbeeld één jaarlang non-stop elke één of meerder gedichten. Tijdens de coronapandemie werden dat dagelijks korte gedichten en oneliners en sinds april van dit jaar is hij bezig om weer 365 dagen lang op Facebook een dubbelzinnige stelling of fotograp te publiceren, waarbij hij rechtstreeks aan het publiek vragen stelt over sociale gevoelens, de Roosendaalse maatschappij, politiek enz. Wat zijn leven van jongs af aan verreikte als een hobby, is voor Frank uitgegroeid tot zijn beroep. Kunstenaar in de breedste zin van woord en beeld. Vertaler in hart en nieren. Vele technieken eigen gemaakt, energiek, nooit berustend en steeds op zoek naar vernieuwing. Hij heeft zelfs een lokaal kinderboek geschreven dat nog gepubliceerd moet worden. Daarnaast treedt hij ook regelmatig op als gepassioneerde zanger, wat aantoont dat zijn creativiteit weinig grenzen kent. Frank’s leven laat zien dat zelfs in de meest controversiële tijden, er altijd ruimte is voor groei en verandering.

ZIJN POLITIEKE REIS

Frank’s politieke carrière startte al in de jaren 90 van de vorige eeuw toen hij, geheel in de politieke traditiekleur van zijn familie, lid werd van de PvdA. In de jaren dat hij hier lid van was stond hij twee keer (1990 en 1994) op de verkiezingslijst en haalde toen al veel stemmen binnen, maar inspiratie om in de gemeenteraad te zetelen had hij toen zeker nog niet. Toen zijn eigen partij na de dood van PvdA wethouder Margot Borghans haar erfgoed verkwanselde, stapte hij resoluut uit de partij.

Jaren daarna, in 2021, won VLP Roosendaal zijn sympathie, nadat ze als enige partij belangstelling toonden en in gesprek gingen met Karin en Frank over de grote problemen die er destijds in de Brugstraat speelden. Vervolgens belandde ze samen op plek 16 en 17 van de kieslijst van de VLP Roosendaal, waarbij het in eerste instantie niet hun bedoeling was om in de raad te komen, maar kwam hij toch tot zijn verbazing met voorkeursstemmen in de raad. Omdat het duidelijk de wil van het volk was, heeft toen besloten de raadszetel te accepteren. Hoewel de politiek niet zijn natuurlijke wereld is, brengt hij een andere kijk op zaken en creatieve ideeën in, want dit is een kans om een verschil te maken voor verschillende groepen in Roosendaal. Met name groepen die niet of nauwelijks gehoord worden en die daardoor hun keren naar de politiek. Met een lokale populatie van 60% niet-stemmers is er volgens Frank nog heel veel werk aan de winkel.

TERUGBLIK

Frank zegt na een terugblik op het opsommen van bovenstaande levensreis van geen enkel stap in zijn leven spijt te hebben en vindt dat alles wat hij gedaan heeft, bouwstenen zijn die nog steeds bijgedragen aan de sociale mens, kunstenaar en politiek gemeenteraadslid die hij nu is. Zowel in zijn werk als sociale leven kan hij bouwen op een schat aan levenservaring en mensenkennis. Hij is trots op z’n extra gaven en wat hij daarmee bereikt heeft. Roosendaal kan wat hem betreft nog jaren genieten van zijn werken. Zeker ook met carnaval waar hij in 1993 de feestraamschilderingen introduceerde, welke sindsdien elk jaar gezichtsbepalend zijn binnen het Roosendaalse carnaval. Een creatieve perfectionist en detaillist die zegt nog steeds in alles voor betering vatbaar te zijn. Iemand die altijd zal blijven naar zijn vraagtekens… vooral die ene grote.

Cloetta (beter bekend in Roosendaal als Red Band) is al bijna 100 jaar verbonden met Roosendaal. En die verbinding willen ze graag houden maar wel op een andere plek. Het voornemen is om de huidige  fabrieken (Turnhout en Roosendaal) samen te voegen en nieuw te bouwen aan de Meeten 2. De Roosendaalse Lijst volgt deze ontwikkeling nauwlettend en kritisch.

We zijn trots dat een mooi bedrijf zoals Cloetta met haar werkgelegenheid behouden blijft voor onze gemeente, maar naast werkgelegenheid zijn er ook andere belangen. Zo moet er goed rekening gehouden worden met de juiste inpassing in het gebied en de mogelijke hinder of overlast voor omwonenden. Afgelopen weken werd over dit dossier gedebatteerd in een commissie- en raadsvergadering. De Roosendaalse Lijst is van mening dat er vanuit het college niet pro-actief wordt gecommuniceerd met de omwonenden. Dit terwijl het college in haar eigen ambities en collegeprogramma vol inzet op het actief opzoeken van inwoners, een open gesprek voeren en participatie doorvoeren. Kortom actief communiceren en inwoners betrekken bij ontwikkelingen in hun omgeving.

Nu veel omwonenden juist aangeven dat er niet goed gecommuniceerd wordt, schermt het college met procedures in plaats van dat er oog is voor de menselijke maat. Juist in een lastig dossier waar uitgangspunten steeds lijken te wijzigen en zaken zoals stikstof, geur en de toegezegde MER (milieu effect rapportage) nog steeds niet helder zijn, is het zaak om duidelijk, regelmatig en transparant te communiceren richting deze bewoners. Aangezien dit vanaf januari tot heden niet gebeurd is, heeft de Roosendaalse Lijst gezamenlijk met de PvdA Roosendaal een motie ingediend om hier echt werk van te maken.

Helaas zien de wethouder en de overige coalitiepartijen na een eenzijdig debat in de commissie, maar een pittig debat in de raadsvergadering hier nog steeds de noodzaak niet van in. De motie werd ondanks de volledige steun van de oppositie niet aangenomen. We keuren het niet pro-actief communiceren met de bewoners af, maar we hopen dat de boodschap wel is aangekomen en er nu echt stappen worden gezet om blijvend met de omwonenden in gesprek te gaan.  We gaan ervan uit dat de zorgen van de bewoners serieus worden genomen en er alles aan gedaan wordt om deze waar mogelijk weg te nemen en vragen te beantwoorden.

Wordt vervolgd.

In de strijd tegen zwerfafval presenteerde de gemeente dit jaar een plan van aanpak. Naast kritiek vanuit de gemeenteraad, kunnen raadsleden ook zelf iets doen. Ik nam deel aan World Cleanup Day om Roosendaal schoon te houden.

Ik ging in Wouw op stap met de supporters van schoon in Wouw. In de aanpak van het zwerfafval is het goed om te zien dat veel inwoners zich inzetten voor het schoonhouden van hun eigen buurt. De gemeente ondersteunt hierin onze inwoners. Roosendaal, waaronder dus in Wouw, heeft een aantal fanatieke schooncoaches en vrijwilligers die de dorpen en de stad schoonhouden. De gemeente ondersteunt hen met vrijwilligers met materialen en kennis.

Met de campagne ‘Roosendaal aan de bak‘ zet de gemeente zich in om onder meer op het terugdringen van zwerfafval. Men zit in op bewustwording en preventie, handhaving, intensivering vegen en opruimen. De afgelopen zomerperiode ziet men al een voorzichtige afname van dumpingen. Wat ons betreft zet de gemeente de lijn door als opgenomen in het plan van aanpak met gerichte acties om het zwerfafval tegen te gaan, om dumpingen tegen te gaan.

 

Het bericht Roosendaal schoonhouden doen we samen! verscheen eerst op PvdA Roosendaal.

Ook in tijden van crisis blijkt de financiële positie van Roosendaal sterk te zijn, maar er zijn genoeg uitdagingen. Fractievoorzitter Michael Yap gaf zijn visie op hoe we de lokale samenleving overeind houden tijdens en na deze crisis. Hoe kan morgen beter?

Weet u het nog? Het is nog geen half jaar geleden dat ons leven er totaal anders uitzag. Nog geen half jaar geleden vierden we carnaval in Roosendaal, in volle cafés, kon je genieten in het theater van allerlei voorstellingen en was een bezoek aan je moeder, vader, opa of oma, in het verpleeghuis niet omgeven met allerlei beperkingen.

Zoals Lodewijk Asscher al aangaf, “deze crisis is uniek: corona raakt ons allemaal, het maakt ons onzeker en kwetsbaar. Het virus laat zich niet sturen. Komen we hier beter uit? Niet vanzelf. Corona betekent naast een gezondheidscrisis, ook een economische crisis en een sociale crisis. Na de uitbraakfase van de pandemie lijken we nu te zitten in de overgangsfase op naar wellicht de onvermijdelijke langdurige fase van de anderhalvemetereconomie en de anderhalvemetersamenleving.

In deze onzekerheid en kwetsbaarheid hebben mensen en de samenleving behoefte aan zekerheid. Over hoe we hier uitkomen. Over hoe we de pijn eerlijk en fatsoenlijk verdelen”.

In de Voorjaarsbrief 2020 probeert het college van B&W een eerste aanzet te geven om de gevolgen van de crisis te minimaliseren voor onze inwoners, de zorg, de maatschappelijke partners en bedrijven.

Belangrijk om dus te monitoren. De gemeenteraad heeft op ons initiatief de Motie De Roosendaalse Impact Monitor aangenomen.

De PvdA bekijkt langs een drietal lijnen hoe we de lokale samenleving overeind houden tijdens en na deze crisis.

De effecten op de gemeentefinanciën. De effecten op onze samenleving en onze inwoners. Perspectief na de crisis. 

De effecten op de gemeentefinanciën

Om te beginnen met de onzekere gemeentefinanciën. Roosendaal heeft gelukkig een solide financiële basis.

In het kader van een zuivere beoordeling van onze inkomsten en uitgaven gaat de PvdA er wel vanuit dat we in september een helder inzicht krijgen van de uitgaven behorende bij de coronacrisis en de compensatie van het Rijk. We zouden deze uitgaven eigenlijk buiten de reguliere begroting moeten houden, evenals de compensatie van het Rijk (naar het voorbeeld van de systematiek jeugdzorg).

Laten we ook, net als vele andere gemeenten eensgezind optreden richting het Rijk dat alle corona-uitgaven worden gecompenseerd door het Rijk. Het 1e compensatiepakket komt al een heel eind, maar dit ziet enkel op de periode tot 1 juni 2020. Het laatste wat wij willen is de gevolgen van de coronapandemie lokaal afwentelen om onze economie en samenleving met bezuinigingen.

Wat ons betreft gebruiken we de uitgangspunten van voor de crisis voor het opstellen van de begroting 2021 en het meerjarenperspectief.

We roepen het college op om aanvullend te bezien of we investeringen die al gepland staan, naar voren kunnen halen als het gaat om bijvoorbeeld investeren in de openbare ruimte, investeringen in onderwijsgebouwen niet on-hold zetten, uitvoering geven aan Roosendaal Natuurstad door verder invulling te maken aan het vergroenen en klimaatadaptief maken van onze wijken en dorpen.

De effecten op onze samenleving en onze inwoners.

 De burgemeesters van de grote steden hebben een brandbrief naar het Rijk gestuurd om hun zorgen hierover te uiten. Zorgen over toenemende ongelijkheid en toenemende risico’s, met name in de kwetsbare wijken en bij mensen die het toch al moeilijk hadden. Om toenemende ongelijkheid te voorkomen, zal er de komende jaren een groter beroep op de gemeente gedaan worden, een groter beroep op het sociaal domein. Een domein dat toch al onder druk staat, omdat we als gemeente te weinig geld krijgen voor de taken binnen dat domein. Om de gevolgen van deze crisis op te vangen en te boven te komen, is het sociaal domein belangrijker dan ooit. Voor de PvdA staat hierin overeind dat we kwetsbaren beschermen.

Mogelijke maatregelen die wij zien:

Investeren in werk: Het aan het werk houden, krijgen, of van een uitkering naar een baan helpen van Roosendalers, moet in de volle breedte een belangrijke missie van dit college zijn. Zet niet het hoger ramen van het BUIG-budget en de inzet van de participatiemiddelen in om allerlei beleidsvoorstellen op andere terreinen te dekken, maar ga extra investeren in werk, werk, en nog eens werk. Zoek aansluiting bij de opgaven in onze regio: Extra ondersteuning, (om)scholing, begeleiding en coaching aan Roosendalers die hun baan kwijtraakten. Extra (snelle) korte termijn-inzet voor risicogroepen, zoals zelfstandige ondernemers, jongeren en statushouders. Ondersteuning werkgevers om mensen die al langer aan de kant staan een kans te geven. Voorkom schulden. Ga aan de slag met thuiszitters, onderwijsachterstanden en laaggeletterdheid; Jeugdzorg, armoedebeleid, WMO, houden we overeind. Aantal ondernemers moest verplichting sluiten, compenseer heb door OZB voor een bepaalde periode kwijt te schelden.

Perspectief na de crisis. Ruimte: Innovatiefonds (3 miljoen euro).

Juist in deze onzekere tijd willen we als PvdA nadenken over oplossingen die over de coronacrisis heen reiken. De Europese Commissie heeft eind mei vergaande plannen gepresenteerd om Europa sterker uit de crisis te laten komen door volop in te zetten op een groener, duurzamer en socialer herstel. Dat heeft geleid tot plannen en budgetten, zoals via het Europees Herstelfonds.

Daarbij gaat het heel concreet over zaken als:

grootschalige duurzame renovatie van woningen en infrastructuur, die lokaal veel banen oplevert; het aanjagen van circulaire economie, wat ook banen oplevert; massaal inzetten op hernieuwbare energie (wind, zon en groene waterstof), waar ook veel nieuwe werkgelegenheid mee gemoeid is; een krachtige impuls voor schoner vervoer en logistiek en het realiseren van een miljoen oplaadpunten voor elektrische auto’s.

We hebben de kans en de plicht om de samenleving na corona eerlijker en fatsoenlijker te maken. Laten we die kans benutten. De Voorjaarsbrief 2020 nemen we dus voor kennisgeving aan, ook als het gaat om de nieuwe beleidsvoorstellen die erin staan opgenomen. Daar komen we op terug in september, zeker nu hierin nog te weinig inzicht in is wat het college wil en de dekking is voor ons niet akkoord.

Het bericht Hoe kan morgen beter? verscheen eerst op PvdA Roosendaal.

Tijdens de themabijeenkomst Bestaanszekerheid in het Innovitapark is het manifest Geen Roosendaler meer in armoede gepresenteerd. De kwartiermaker bestaanszekerheid Jan Ducaat heeft de drie pijlers van het gemeentelijk armoedebeleid uiteengezet.

Het gemeentelijk armoedebeleid moet gebaseerd worden op de pijlers: samenwerken, vertrouwen en bestaanszekerheid. De betrokkenen (dus niet enkel de gemeente!) hebben een gezamenlijk verantwoordelijkheid.

De gemeente is bezig met de ontwikkeling van een 6-tal lijnen waarlangs het armoedebeleid vorm moet krijgen.

BuddyLink (naar voorbeeld van het Antwerpse ArmenTeKort) Quiet Community (naar voorbeeld van Tilburg) Professionalisering schuldhulpverlening Kindgericht armoedebeleid Vertrouwensexperiment Realisatie armoedemonitor

De lijnen 1, 2, 3, en 5 komen tijdens deze bijeenkomst uitgebreider aan de orde. De andere 2 zijn nog te vroeg in de ontwikkeling.

Voor de eerste lijn BuddyLink hield Theo Vaes een inleiding. Theo heeft al verschillende malen over zijn inspirerende visie en werk verteld. Uitgangspunt is dat kansarmoede de wereld uit moet en kan. Kern van ArmenTeKort  (of BuddyLink zoals het in Roosendaal heet) is dat twee personen (een kansbiedende en een kanszoekende) gedurende twee jaar (100 wekelijkse bijeenkomsten van circa 1 uur) met elkaar optrekken. De kanszoekende bouwt in die twee jaar zoveel eigenwaarde en zelfrespect op dat bestaanszekerheid op eigen kracht reëel wordt. Momenteel wordt Buddylink in Roosendaal verzelfstandigd. Men is bezig om er een eigen stichting van te maken met goede en betrokken bestuurders. De gemeente blijft uiteraard wel faciliteren.

De tweede lijn is het oprichten van een Quiet Community naar voorbeeld van Tilburg. Als spreker was Ralf Embregts aanwezig. De Quiet is inmiddels een bekende glossy naar voorbeeld van de Quote. De Quiet gaat echter niet over de miljonairs maar over de mensen in armoede. Mensen kunnen lid worden van een Quiet-community en krijgen doordoor meer mogelijkheden om mee te doen. Veel ondernemers en bedrijven stellen meiddelen beschikbaar aan de Quiet Commmunity. De bedoeling is dat iets dergelijks ook In Roosendaal van de grond komt.

De derde lijn: professionalisering schuldhulpverlening werd gepresenteerd door Ad van Rijen van WijZijnTraverse. De kern van deze aanpak bestaat uit een pilot vroegsignalering en een ‘moedige dialoog’. De pilot wordt vormgegeven doordat een aantal belangrijke partijen (zorgverzekeraar, energieleverancier, woningcorporatie) al in een vroeg stadium melding maken van een mogelijk betalingsprobleem en actie ondernemen nog voordat het schuldenprobleem uit de hand is gelopen en er een onoverzienbare schuld van vaak tienduizenden euro’s is opgebouwd. De ‘moedige dialoog’ is een gesprek tussen privaat en publiek over de dreigende schulden. Onder andere vanwege regelgeving (privacy) maar ook door gebrek aan lef of het verwijt dat men zich met iemand bemoeit, was een dergelijk gesprek moeilijk en meestal te laat.

De vierde lijn (vertrouwensexperiment) was voor mij nieuw en daardoor misschien ook wel het meest interessant. Hiervoor was aanwezig Jos Mevis. Jos was de afgelopen twee jaar projectleider van een vertrouwensexperiment in Tilburg. De kern van het vertrouwensexperiment bestaat eruit dat mensen uit de bijstand werden gecoacht en begeleid waar nodig maar dat men niet werd lastig gevallen met controles, bureaucratie, verplichtingen en dergelijke. Ongeveer 800 mensen uit de bijstand zijn op deze manier gedurende twee jaar begeleid. De resultaten waren in alle opzichten succesvol en worden momenteel in Tilburg geïmplementeerd in nieuw gemeentelijk beleid. De bedoeling is dat het werkplein Hart van West-Brabant deze methodiek gaat invoeren.

Daarna was er pauze vervolgd door deelsessies waarin de 4 gepresenteerde lijnen verder werden uitgediept.

Aan het eind is er een manifest ondertekend door 4 partijen namelijk de gemeente, het Werkplein, WijZijn Traverse en Mee West-Brabant. Kern: Geen Roosendaler meer in armoede.

Een goed georganiseerde en interessante bijeenkomst met inspirerende sprekers.

Het bericht Bestaanszekerheid – Geen Roosendaler meer in armoede verscheen eerst op PvdA Roosendaal.

De loer die dit kabinet Zeeland draaide is niet mals. Het mislopen van de marinierskazerne verdient compensatie. Speciaal adviseur Bernard Wientjes is aangesteld om te komen tot een compensatieplan voor Zeeland.

Volgens de media is het plan om Zeeland te veranderen in een ‘Law Delta’, met belangrijke justitiële diensten en veiligheidsorganisaties. ‘Er moet een zwaarbeveiligde gevangenis komen, een Extra Beveiligde Inrichting (EBI). Het moet een tweede vestiging worden, naast de huidige EBI in Vught. Daarnaast wordt in de plannen de komst van een zwaarbeveiligde rechtbank genoemd en de vestiging van een expertisecentrum over georganiseerde criminaliteit.’

In het compensatieplan van Wientjes zou ook de wens staan om de treinverbindingen van en naar Zeeland te verbeteren. Hier liggen volgens onze fractie kansen voor onze regio en onze gemeente. West-Brabant kust Zeeland…

We hebben daarom vragen gesteld over dit onderwerp aan het college van B&W en gaan ervan uit dat de RWB dit oppakt.

 

Het bericht Waar Brabant Zeeland kust verscheen eerst op PvdA Roosendaal.

Diverse inwoners, organisaties en instellingen hebben vandaag het Roosendaals gemeentebestuur opgeroepen om solidair te zijn met andere gemeenten en zich aan te sluiten bij de coalitie van welwillende gemeenten.

 

 

Oproep aan het gemeentebestuur van Roosendaal:

Toon solidariteit net als andere gemeenten

toon solidariteit in Europa

ook met kinderen op de vlucht

Meer dan 100 (oud-)politici, hulporganisaties, wetenschappers, artsen, vertegenwoordigers van kerken en moskeeën, gemeenten en prominenten hebben het kabinet opgeroepen om alleenstaande kinderen uit de Griekse vluchtelingenkampen te evacueren. Nog niet eerder was de roep voor opvang van alleenstaande vluchtelingkinderen in Nederland zo groot.

Zo deed de Groningse burgemeester Schuiling een oproep op het symbolische tijdstip van twee voor twaalf aan het kabinet om 500 alleenstaande vluchtelingkinderen in Nederland op te vangen. “Laten we de kinderen zonder vader en moeder opvangen”, zei Schuiling. “Het is een kwestie van beschaving.”

Inmiddels hebben 44 gemeenten[i] verklaard bereid te zijn om vluchtelingenkinderen op te vangen zodra het kabinet de kinderen veilig naar Nederland heeft gebracht.

De gemeente Roosendaal heeft zich (nog) niet aangesloten bij deze coalitie van welwillende gemeenten. Men volgt de besluitvorming van het Rijk die in EU verband afspraken maakt over geldelijke steun en opvang van vluchtelingen in Griekenland.

De gemeente Roosendaal moet zich solidair tonen en het voorbeeld van andere gemeenten volgen.

Ook ondergetekenden – inwoners en organisaties uit de Roosendaalse samenleving – staan achter de oproep en willen hiermee hun solidariteit tonen.

Wij roepen het gemeentebestuur op om:

de bereidheid uit te spreken om een deel van deze groep kwetsbare kinderen op te vangen, solidair te zijn met andere gemeenten en zich aan te sluiten bij de coalitie van welwillende gemeenten, de massale oproep aan het kabinet voor opvang vluchtelingkinderen uit Griekenland te ondersteunen.

Namens (stand per 28 april 2020):

Protestantse Gemeente Roosendaal

Evangelische Gemeenschap Roosendaal

Pinkstergemeente De Wijnrank Roosendaal

Marokkaans Islamitisch Centrum Roosendaal 

RK Sint Norbertusparochie Roosendaal

 

PvdA Roosendaal

GroenLinks Roosendaal

D66 Roosendaal

ChristenUnie Roosendaal

BurgerBelangen Roosendaal

CDA Roosendaal

SP Roosendaal

Roosendaalse Lijst

VLP Roosendaal

 

Amnesty International – Groep Roosendaal

Vluchtelingenwerk Roosendaal

Lokaal FNV West-Brabant

 

Op persoonlijke titel:

Michel Marijnen (oud-burgemeester Roosendaal)

Kees Jongmans (oud-wethouder Roosendaal)

Conny Kerkhof (oud-wethouder Roosendaal)

Hans Verbraak (oud-wethouder Roosendaal)

Saskia Schenk – Dekkers (oud-wethouder Roosendaal)

Karim Ahlalouch (oud-raadslid Roosendaal)

Mustafa Aygün (oud-raadslid Roosendaal)

Fred Zacht (oud-directeur Kellebeek College)

Teun Dekker (directeur-bestuurder SPCO en SPCKO)

Joseph Dekkers (oud-directeur Da Vinci College)

Jacques Broos (oud-bestuurder wijkcentrum ’t Dijksteeke)

Bernadette Zijp (oud-bestuurder buurtcentrum Kalsdonk en oud-raadslid Roosendaal)

Ine Teunis (voorzitter stichting de Ruilwinkel Roosendaal)

Noortje van Lith (activist voor mensen met een beperking)

Anne Mouniralam (oud-advocaat)

Gijs de Bot (ondernemer)

Jack M. Biskop (oud-tweede-kamerlid)

Sjaak van de Vrede (ondernemer)

Jan Ogink

Lieke Rooijmans

Wim Groffen (voorzitter dorpsraad Wouw)

Petra Jille (coördinator leerlingbegeleiding voortgezet algemeen volwassenenonderwijs)

Marianne Groffen-Rovers

Ad Backx

 

[i] Amsterdam, Den Haag, Nijmegen, Utrecht, Groningen, Leiden, Arnhem, Tilburg, Zwolle, Leeuwarden, Coevorden, Zeist, Schiedam, Houten, Overbetuwe, Enschede, Vijfheerenlanden, Wageningen, Haarlem, Rotterdam, Culemborg, Assen, Leusden, Sudwest Fryslân, Molenlanden, Aa en Hunze, Nieuwegein, Delft, Hilversum, Winterswijk, Bergen, Beverwijk, Den Bosch, Geldrop-Mierlo, Breda, Amstelveen, Gorinchem, Reimerswaal, Tytsjerksteradiel, Midden-Groningen, Veere, Harderwijk, Amersfoort en Baarn.

Het bericht Oproep: Toon solidariteit net als andere gemeenten verscheen eerst op PvdA Roosendaal.

Het lijkt ons goed en verstandig om in deze bijzondere tijd iets van ons te laten horen. De situatie waarin we nu verkeren hebben we geen van allen ooit meegemaakt.

Wat er aan de hand is, weten we. Er waart een virus letterlijk over de wereld met een zodanige impact dat zelfs in moderne westerse landen met een uitmuntende gezondheidszorg die zelfde zorg dreigt te bezwijken. Laat staan wat dit betekent voor de inwoners van landen waar de goede zorg nog in de kinderschoenen staat, waar nauwelijks middelen ter beschikking staan. Je durft je niet voor te stellen wat de impact is. En dan hebben we het nog niet over de (economische) gevolgen. De westerse landen waren al enkele jaren uit het dal gekomen van de vorige (financiële) crisis, maar wel met een grotere tweedeling dan daarvoor. Maar hoe zit dat in de kwetsbare landen die nog steeds niet op eigen benen kunnen staan. Hoe gaan die de dreigende situatie die zich nu aankondigt te boven komen?

Regeringsleiders, economen en allerlei wetenschappers buitelen met verschillende meningen over elkaar heen. Maar over één ding lijkt men het eens. Welke maatregelen regeringen ook nemen (met alle waardering), de gevolgen van deze crisis lijken straks toch terecht te komen bij degenen die al weinig of niets hadden. Dat geldt voor de betreffende doelgroep in ons eigen land, laat staan wat dit betekent voor een groot deel van de inwoners van wat we nog steeds de derde wereld noemen.  Ik hoop dat de hartverwarmende solidariteit die we nu overal zien ook straks zichtbaar wordt als het gaat over de verdeling van de benodigde middelen. Maar ik ben ook bang dat we daarin teleurgesteld zullen gaan worden. We moeten dus nu al signalen af gaan geven dat er een andere ordening moet komen. We moeten daar niet mee wachten tot de omvang van de crisis die ongetwijfeld komt, volledig helder is. We moeten daar nu al mee beginnen. Frans Timmermans op het wereldtoneel, Lodewijk Asscher in Den Haag en Michael Yap in Roosendaal. Maar niet alleen zij. Ook wij zelf zullen onze waarden van solidariteit en eerlijke verdeling van lusten en lasten (U weet wel: de sterkste schouders….) uit moeten dragen waar en wanneer dat kan. Ik hoop dat onze partij het voortouw gaat nemen. Maar dat kan die partij alleen als wij laten merken daar deel van uit te maken. U en ik zijn dus zelf aan zet.

Ongetwijfeld zullen we het daar de komende tijd nog vaak met elkaar over hebben.

Voorlopig echter zonder fysieke vergaderingen. Tot 1 juni zal daar zeker geen sprake van kunnen zijn. Dat betekent dat u regelmatig een nieuwsbericht van ons zult ontvangen.

Contact

Maar heeft u behoefte om met iemand te spreken dan kan dat uiteraard telefonisch. Als u een mail stuurt naar Kees Jongmans (afdelingsvoorzitter) of Michael Yap (fractievoorzitter) dan zorgen zij dat u zo snel mogelijk wordt teruggebeld. Voor dringende gevallen kunt u rechtstreeks bellen met een van beiden.

Overleg

Dat we niet kunnen vergaderen heeft er ook toe geleid dat we de jaarrekening over 2019 niet hebben kunnen vaststellen. Vanuit het hoofdbestuur in Den Haag werd toch gevraagd om de concept-rekening op te sturen. Onze nieuwe penningmeester Eric Stroop heeft dat keurig op tijd gedaan. Vorige week kregen we het bericht dat “Den Haag”  onze jaarrekening heeft goedgekeurd.

Ook de fractie moet anders gaan vergaderen. Het fractiehuis staat leeg. Er wordt nu “gebeeldbeld”. Dat kan prima met “Zoom”. Er is al een eerste try-out geweest en dat zal zeker worden vervolgd. Michael Yap nodigt de mensen die hij er bij willen hebben uit per mail.

De politieke vergaderingen moeten ook op een andere manier. Jullie hebben ongetwijfeld de foto’s gezien in de krant van raadszalen met een burgemeester, een griffier en een enkel raadslid. Geen echt politiek debat natuurlijk op deze manier. In veel gemeenten en provincies bleven belangrijke dossiers op de plank liggen. Ze kon er in onze provincie geen coalitieakkoord worden afgerond (en wat voor één) omdat er niet voldoende Statenleden in de zaal mochten. Vorige is er daarom een spoedwet ingevoerd dat besluitvorming in deze tijd mogelijk maakt. Het politieke proces kan dus vooruit.

Maatregelen in Roosendaal

Het kabinet heeft met spoed een groot aantal noodmaatregelen ingevoerd. Ook in Roosendaal is men daar ongetwijfeld al hard mee aan het werk. We hebben nu nog geen cijfers om iets van de vraag te laten zien. Mogelijk in een volgend bericht. Duidelijk is echter dat er veel bedrijven en organisaties zullen zijn die een moeilijke tijd tegemoet gaan. De gemeenteraad realiseert zich dat de landelijke maatregelen mogelijk niet toereikend zijn of voor iedereen die het nodig heeft, bereikbaar zijn. De gemeenteraad heeft daarom unaniem (uniek) een motie aangenomen dat er ook een lokaal fonds moet komen. Ik ben erg benieuwd wat daar in gaat komen en voor wie dit beschikbaar komt. Michael Yap houdt zich aanbevolen voor wat u zelf tegenkomt aan schrijnende situaties waar hulp nodig is.

Vorige week donderdag is de burgemeester begonnen met een Facebookspreekuur. Dat is op donderdagmiddag tussen 17.00 uur en 18.00 uur. Ook komende donderdag is dat weer. Er nemen ook steeds een of twee collegeleden aan deel. U kunt meedoen dus via Facebook.

Hulp vragen/bieden

Veel mensen durven of kunnen niet meer hun huis uit vanwege het feit dat ze kwetsbaar zijn zoals ouderen en zieken. Voor deze mensen is er veel hulp van verschillende organisaties. Iedereen kan daar een beroep op doen maar je kunt je daar ook aanmelden als jezelf anderen wilt helpen.

In Roosendaal is bijvoorbeeld Social Klus hiermee bezig. Ook zien we hartverwarmende initiatieven zoals in Wouw met Wouw helpt Wouw en in Nispen, Buurthulp Nispen.

Tot zover. Wij wens iedereen veel sterkte en succes. Zoals Lodewijk Asscher onlangs aangaf, let op jezelf en zie om naar elkaar.

 

Het bericht Omzien naar elkaar verscheen eerst op PvdA Roosendaal.

Kan een stad, kan onze gemeente, kan Roosendaal de komende jaren veranderen? Voormalig stadsdichter Eric van Deelen verwoordde het onlangs treffend. ‘Na het economische, tijd voor het sociale’.

Vanuit deze boodschap geeft de PvdA-fractie onze accenten, prioriteiten mee voor een Roosendaal voor iederéén.

In de Kadernota 2020 is reeds voor € 2 miljoen structureel aan nieuwe voorstellen opgenomen en vervolgens verwerkt in de uitgangspositie van de Begroting 2020. Vanuit het college zijn vervolgens geen nieuwe beleidsvoorstellen gedaan in de Begroting 2020. Bij de Begrotingsbehandeling voor 2020 gaf het college wel aan dat het bij de Kadernota 2021 nieuwe, integraal afgewogen voorstellen zal doen aan degemeenteraad, die in lijn liggen met het bestuursakkoord. Dat begrijpen wij, maar de PvdA gaat er ook vanuit dat dit college altijd openstaat voor goede voorstellen uit onze samenleving, goede voorstellen uit onze raad.

Via de bijeenkomst ‘Samen bepalen we de kaders’ heeft onze gemeenteraad met diverse partners uit de Roosendaalse samenleving dit jaar wederom een mooie aanzet gegeven met een aantal goede bouwstenen voor de op te stellen Kadernota 2021. Zaken als een leven lang leren, een veilig Roosendaal, een economisch sterk Roosendaal, spreken ons zeer aan en we denken dat het college van B&W met het wensenlijstje uit die bijeenkomst aan de slag kan. Wat ons vooral opviel waren de vele suggesties met betrekking tot het sociaal domein, zorg voor elkaar. ‘Na het economische, tijd voor het sociale’. De PvdA denkt dat op dit terrein nog zeker een slag te maken valt als het gaat om informatievoorziening aan onze inwoners, het stimuleren van ontschotting en dus meer verbinding tussen onderwijs, zorg, armoedebestrijding met  minder knellende regels, maar meer flexibiliteit.

In het verlengde van deze bijeenkomst menen wij dat een Roosendaal dat Duurzaam, Sterk en Aantrekkelijk wil zijn alleen maar kan werken als we ons inzetten voor een toekomstbestendig Roosendaal. Dat vraagt wat ons betreft om in te spelen op demografische veranderingen, nieuw elan voor onze binnenstad, goed onderwijs, blijvende aandacht voor sport, cultuur en talenten, goed bestuur en bestrijding van kansenongelijkheid.

Voor de komende jaren lijkt het huishoudboekje van onze gemeente op orde en ook de laatste informatie vanuit het Rijk (Decembercirculaire) laat dit zien. Er zou genoeg financiële ruimte moeten zijn voor nieuwe plannen. Deze financiële plaatjes zijn mooi, maar laten we vooral investeren in ‘Kanskracht’. Kanskracht is de mate waarin mensen regie over of grip op hun leven hebben. Dat maakt dat mensen meer tevreden zijn met hun leven, gelukkiger zijn. Investeringen in kanskracht leiden tot ‘fitheid’ op de arbeidsmarkt (meer kans op een baan) en weerbaarheid om met tegenslagen (verlies van een baan) om te gaan. Dat vergroot ieders verdienvermogen, en zo neemt ook de koopkracht toe. Stel een kanskrachtkompas samen. Je kan jaarlijks de kanskracht van specifieke groepen meten en relateren aan beleidsterreinen als onderwijs, gezondheid, werk, en inkomen. Ontwikkel daarop vervolgens beleid en je plannen voor de Roosendaalse samenleving. Door in te zetten op overbrugging van kansarmoede naar kansrijkdom, neemt niet alleen de individuele kanskracht toe maar ook het maatschappelijk optimisme en ons onderling vertrouwen.

Roosendaal Schuldenvrij. Voorkom dat inwoners door gemeentelijk beleid of werkwijze financiële problemen of schulden krijgen of dat deze verergeren. Bezie derhalve of ons beleid herijkt dient te worden: Verhoging beslagvrije voet, Verlaging incassokosten (kosten dwangbevel), Afschaffen wettelijke rente Invoeren vaste termijnen oninbaarheid, Vereenvoudiging en versoepeling van het kwijtscheldingsbeleid. Versoepeling beleid over gemeentelijke belastingen, en het innen van de leges en boetes.

Maak werk van het duidelijk communiceren, zodat iedereen overheidsinformatie begrijpt. We zijn benieuwd naar de uitwerking van de unaniem aangenomen motie ‘Begrijpelijke taal’. Wellicht kan Roosendaal aansluiten bij de VNG-campagne ‘Direct Duidelijk’.

Vanuit het onderwijs en de ondernemers werd onder de noemer ‘Samen Stadje Sterker’ opgeroepen om met Bergen op Zoom het voortouw te nemen in de regio West-Brabant West om een antwoord geven op de volgende maatschappelijke vraagstukken:

Dit antwoord zijn wij graag in de Kadernota terug.

Goed bestuur. Vele ruimtelijke ordeningsvraagstukken hebben we gekoppeld aan een nieuw begrip ‘co-creatie’. Tot op heden lijkt een ieder daar een verschillend beeld bij te hebben, ambtelijk, bestuurlijk, politiek, onze inwoners. Dit vraagt aandacht, zeker als het gaat om de uitdagingen die we komend jaar hebben als het gaat om onder meer het BRAVIS ziekenhuis, de Campus A58 en de zonneparken. Kunnen we komen tot helder gezamenlijk gedragen spelregels. In het verlengde hiervan ook in het samenspel tussen gemeenteraad en college. Wij werken immers allemaal aan het realiseren van maatschappelijke opgaven voor onze mooie gemeente en samen sta je sterker dan alleen.

Dit zijn slechts een aantal accenten die wij als PvdA vanavond benoemen, wetende dat er de afgelopen tijd ook vele andere initiatieven vanuit ons, vanuit de gemeenteraad zijn gelanceerd: o.a. nieuwe visie arbeidsmigranten, doordecentralisatie onderwijshuisvesting, toekomst buurthuizen, nieuwe woonagenda, koester je talenten, borging goede jeugdzorg, een veilig, gezond en feestelijk 2021, omlegging A58. Die verdienen de komende jaren ook een duidelijke plek in het gemeentelijk beleid.

Aan de arbeid a.u.b. Verras ons! Aan de slag voor een Roosendaal voor iederéén!

 

 

Het bericht Samen sta je sterker dan alleen verscheen eerst op PvdA Roosendaal.

Waarom krijgen mbo-studenten tijdens hun stage bijvoorbeeld minder stagevergoeding dan stagiairs van het hbo of de universiteit? Verschillen van een paar honderd euro per maand zijn geen uitzondering. Dat moet anders.

Bij JOB, de Jongerenorganisatie Beroepsonderwijs die mbo-studenten vertegenwoordigt, is de frustratie hierover bekend. Studenten vragen zich af waarom er een verschil in hun beloning zit, terwijl zij net zo hard werken en net zoveel uren maken als alle andere stagiairs. En dan zijn er ook nog steeds werkgevers die, zelfs in deze tijden van krapte op de arbeidsmarkt, mbo-stagiairs aannemen zónder daar überhaupt een vergoeding tegenover te stellen.

Onlangs stemde de gemeenteraad in Roosendaal in meerderheid (Roosendaalse Lijst, VVD, CDA, VLP) tegen een voorstel van de PvdA om de stagevergoedingen voor stagiairs bij de gemeente gelijk te trekken. Gelukkig is het college van B&W in Roosendaal nu tot inkeer gekomen en heeft de stagevergoedingen gelijk getrokken. Immers in praktijk verdienen stagiairs een gelijke behandeling.

Het bericht Gelijk, ook in de praktijk verscheen eerst op PvdA Roosendaal.