Poliflw

Voorafgaand aan de commissievergadering Maatschappij en Middelen spraken een aantal partners uit de culturele sector in. Zij deelden hun zorgen met de Raad voor het aantrekken en behouden van vrijwilligers. Want ook deze sector is voor een groot deel afhankelijk van de inzet van vrijwilligers. Deze populatie vergrijst. Bestaande en potentiële nieuwe vrijwilligers hebben minder tijd of willen liever niet te veel verantwoordelijkheid. De insprekers vroegen ons; Hoe lossen we de tekorten op?

Vooropgesteld is vrijwilligerswerk super belangrijk voor onze samenleving. Zonder vrijwilligers is er bijvoorbeeld geen museum, voetbal, Harmonie of  Vrije Academie. En toch staan verenigingen/organisaties vaak voor uitdagingen bij het aantrekken en behouden van vrijwilligers.

Ze merken dat potentiële vrijwilligers vaak twijfels hebben. Wellicht vragen ze zich af of het vrijwilligerswerk wel bij hen past, of ze het leuk zullen vinden, of de mensen aardig zijn, en of het te veel tijd zal kosten.

Voor iedereen die wel betrokken is bij een vereniging of stichting maar twijfelt of ze wel/niet vrijwilliger willen worden: Vrijwilligerswerk is een win-win situatie; je helpt anderen en krijgt er zelf veel voor terug. Uit eigen ervaring kan ik een paar voorbeelden geven wat het jou kan opleveren:

• Vrijwilligerswerk geeft een gevoel van voldoening en betekenis. Want je helpt anderen en draagt bij aan een betere samenleving.

• Door vrijwilligerswerk ontwikkel je nieuwe vaardigheden en leer je meer over jezelf. Het kan je zelfvertrouwen vergroten en je helpen om uit je comfortzone te stappen.

• Door vrijwilligerswerk kom je in contact met andere mensen en kun je nieuwe vrienden maken.

Om terug te komen op de vraag van de inspreker: ik heb het antwoord niet hoe we de tekorten aan vrijwilligers kunnen oplossen. We zullen met z’n allen opnieuw moeten uitvinden hoe vrijwilligers aan te trekken en te binden. Want op de manier zoals we dit altijd deden lukt ons dat niet goed genoeg meer.

De wethouder gaf in de commissievergadering aan dat deze problematiek ook onder de aandacht is van onze gemeente. Vanuit de gemeente komt er een cultuurplatform die samen gaat werken met de culturele partners aan het duurzaam in standhouden van vrijwilligerswerk en bestuursfuncties.

Een mooi initiatief, maar laten we hier ook vooral samen aan blijven werken en elkaar de vraag stellen: Waar kunt u uw steentje aan bijdragen?

Korine Koers

Meten is Weten!

Althans, dat dacht ik…

Afgelopen maandag heb ik een lezing bezocht met in de uitnodiging als prikkelende titel:

“Wateropgave, Europese richtlijnen of Nederlands wensdenken?”

Omdat mijn portefeuille o.a. de onderwerpen riool, water en agrarische zaken bevatten, heb ik deze bijeenkomst samen met een fractiegenoot bijgewoond.

Nederland en de andere landen van de Europese Unie vinden goede waterkwaliteit belangrijk in alle Europese wateren. Omdat water zich niks van landsgrenzen aantrekt, heeft Europa in 2000 gezamenlijk afgesproken om maatregelen te nemen in de Kaderrichtlijn Water. Deze richtlijn bepaalt dat de wateren in 2027 een goed leefgebied moeten vormen voor de planten en dieren die er thuishoren. Hier is nog grote winst in te behalen door leefgebieden te herstellen, vissen ruim baan te geven en het water schoon en gezond te houden.

Op 5 december 2023 kwam Piet Adema, demissionair minister LNV, met zijn kaart met Nutriënten Verontreinigde gebieden. Ruim de helft van het platteland werd ingekleurd als vervuild. Dit is opmerkelijk, aangezien Europa enkele jaren daarvoor nog bekend maakte dat grote delen van Nederland juist op koers liggen, om in eindjaar 2027 de doelen te halen. Heeft Adema de juiste gegevens gebruikt voor het maken van zijn NV-kaarten?

Opmerkelijk is ook de wijze waarop waterschappen de stikstof- en fosfornormen vaststellen voor hun wateren. In de praktijk leidt dit ertoe dat verschillende waterschappen, verschillende normen hanteren voor vergelijkbare wateren. Het ene waterschap laat de normen wetenschappelijk onderbouwen, het andere waterschap stelt bij (politiek) bestuursbesluit onhaalbare normen vast. Welke waterschappen hebben hun normstelling goed op orde, en welke waterschappen niet?

Voor mij leverde het bezoek aan deze lezing heel veel vragen op:

• Waarom hanteren de waterschappen verschillende normen?

• Waarom maken sommige waterschappen de politieke keuze van onhaalbare stikstof- en fosfor doelen?

• Waarom is de norm en de (bron)herkomst van zware metalen nog niet onderzocht?

• Waarom kijkt Brussel naar de kwaliteit van het grondwater (Nitraatmeting) op een diepte van 3 tot 15 meter op vaste meetpunten terwijl Nederland meet op een diepte van 1 tot 2 meter direct onder de bouwvoor in akkers?

• Waarom stuurt Nederland stuurt op middelen (stikstof en fosfor metingen) in 2020 – 2022 terwijl de EU stuurt op het halen van de ecologische doelen in 2027?

• Waarom hanteert Nederland een half rood ingekleurd Nutriëntenkaartje en gaf Brussel enkele jaren eerder aan dat Nederland mooi op koers ligt?

• Waarom meten met twee (of meer) maten?

Nu ik deze avond heb bijgewoond werd mijn beeld flink bijgesteld en lijkt een groot deel van Nederland weldegelijk op koers als het gaat om de kwaliteit van grond- en oppervlaktewater en het halen van de ecologische doelen. Waarom wil Den Haag ons dan anders doen geloven?

Mijn “waarom vragen” zijn naar aanleiding van deze lezing dus geenszins beantwoord en geven mij reden tot zorgen. Zorgen over hoe transparant bestuurlijk Nederland zich opstelt en hoe men omgaat met zorgvuldige besluitvorming op basis van onomstotelijk bewezen feiten.

Binnen de fractie van Gemeentebelang baseren we onze mening op stukken die wij aangeleverd krijgen via het college vanuit de ambtelijke organisatie, op zienswijzen, op inspraakreacties en door opgedane kennis tijdens werkbezoeken alvorens wij een standpunt over een bepaald onderwerp innemen.

Essentieel is en blijft dat alle informatie die je krijgt aangereikt (vanuit welke overheid dan ook) waarop besluitvorming voor nieuw beleid dient plaats te vinden, 100% betrouwbaar en op basis van (wetenschappelijk) onderbouwde feiten moet zijn! Alleen zo kan de overheid het vertrouwen in haar burgers stapje voor stapje terugwinnen!

Martin Mol

Nunspeet – Gemeente Nunspeet gaat onderzoek doen naar zogenoemde ‘spookwoningen’; woningen die niet officieel bewoond zijn, maar waar wel sprake is van onverklaarbaar energieverbruik. Dit naar aanleiding van vragen van Gemeentebelang Nunspeet.

Het gaat om woningen waar langer dan een jaar niemand stond ingeschreven, maar waar sprake is van onverklaarbaar energieverbruik. Fractievoorzitter Pieter-Jan van Rossen: “Iets klopt er dus niet achter de voordeur. Hoewel er ook andere verklaringen kunnen zijn waarom op een bepaald adres niemand ingeschreven staat, zie je door het hele land dat er in een aantal gevallen sprake is van hennepkwekerijen, drugslabs, prostitutie of illegale bewoning.”

Uit een onderzoek van RTL Nieuws, gebaseerd op cijfers van het CBS, bleek dat er ongeveer 30 spookwoningen in de gemeente Nunspeet zouden zijn. Deze woningen bleken na de vragen van Gemeentebelang niet in beeld te zijn bij de gemeente, maar deze ziet nu wel reden dit te onderzoeken. Dit gebeurt onder meer door de Basisregistratie Adressen Gebouwen (BAG) en Basisregistratie Personen (BRP) met elkaar te vergelijken. Een dergelijke vergelijking was al gepland, maar wordt nu met voorrang opgepakt. Van Rossen: “Het is goed dat het college dit voortvarend oppakt, want het is om meerdere redenen een onwenselijke ontwikkeling. Waar er sprake is van illegale activiteit moet er natuurlijk gehandhaafd worden, maar ook bij andere verklaringen moeten we nagaan waarom een woning lang leeg staat of oneigenlijk gebruikt wordt.”

Dat laatste kan volgens fractielid Corrie Jansen niet de bedoeling zijn: “In deze tijd van woningnood is elke woning er één die we goed kunnen gebruiken. Als dan blijkt dat er woningen zijn die langdurig leeg staan of niet worden gebruikt waarvoor ze bedoeld zijn, namelijk om te wonen, is dat natuurlijk jammer. Dat willen we graag aanpakken, maar dan moeten we dat eerst goed in beeld hebben. Dat gaat nu gelukkig gebeuren.”

Als je sociaal media moet geloven over hoe een gemeente en een gemeenteraad het doen is het vaak niet goed of het deugt niet. Hoe ontstaat zulke beeldvorming vroeg ik mij af. Daar speelt zeker in mee dat wat men in de krant kan lezen. Is dat altijd het complete verhaal? Men kan zulke inhoud vergelijken met wat er in onze openbare vergaderingen, met de openbare stukken erbij, over geschreven staat of over gezegd wordt. Kom gerust naar een commissievergadering als een onderwerp jou interesseert of luister, kijk mee of kijk terug om te weten wat er precies gezegd en besloten is. Daar is ook de uitleg vanuit de fractie van Gemeentebelang over het waarom te horen.

Als raadslid van Gemeentebelang wil ik altijd graag uitleggen hoe een besluit tot stand gekomen is. Daar is ook het eea over te lezen in mijn column in de Huis aan Huis van deze week.

Wat mij de afgelopen week heel positief opviel in de krant waren de stukken met successen van onze raad. Successen die door voorstellen vanuit de organisatie, door beslissingen van de raad en verdere uitvoering van het college goed voor onze inwoners zijn.

Wat voorbeelden:

Naar aanleiding van onderstaande kop kan ik noemen dat er plannen om te bouwen in Hulshorst uitgewerkt worden net als voor ’t Hul Noord. De locaties Elspeet, Kijktuinen, 2 plekken aan de Bergakkerweg, hoek Eperweg, voormalige Aldi en Spoorlaan zijn plekken waar nu gebouwd wordt. Via onderstaande link is het bericht uit de krant hier over te lezen.

Ondanks grote uitgaven voor een nieuwe sporthal en zwembad en de herinrichting rondom het station stijgen de lasten voor onze inwoners minder dan in andere gemeenten. Voor nu vind ik dat een mooi succes.

En twijfel je over wat je in de krant leest? Vraag gerust wat onze reden was om voor of tegen een besluit te stemmen.

Corrie Jansen

Onderstaande column schreef ons raadslid Corrie Jansen afgelopen week voor Nunspeet Huis aan Huis

Als gemeenteraad, zeker als het gaat over bouwen en wonen, krijgen wij veel te maken met participatie en insprekers. Altijd belangrijk om initiatiefnemers en belanghebbenden, vaak omwonenden, te horen.

Voordat een plan om te bouwen bij de raad komt, is er al veel gebeurd. Het idee wordt uitgewerkt naar een plan. Dat wordt voorgesproken met wat kan, niet kan en wat niet mogelijk is vanwege landelijk of plaatselijke wet- en regelgeving, altijd vanuit de gedachte ‘ja, mits’ en niet ‘nee, tenzij’. Dit allemaal binnen de geldende wetten en in de openbaarheid.

Soms zijn omwonenden er van overtuigd dat participeren inhoudt dat hun bezwaren/opmerkingen verwerkt móeten worden in het plan. Als omwonenden hun opmerkingen niet terug zien, wordt veelal genoemd dat de participatie niet goed is gedaan. Dat wil niet zeggen dat er niet over nagedacht is door de initiatiefnemer.

Als raad kijken we of de mogelijkheid om mee te denken en te praten voldoet aan de participatie die vanuit de omgevingswet verplicht is. Het heet bij ons ook een omgevingsdialoog. Samen in gesprek gaan voor een beter plan, als dat passend is.

Zomaar een eigen plan doordrukken is niet mogelijk.

Dit komt onder andere door hoe wij het in Nederland geregeld hebben en dat staat in het eigendomsrecht. Dit recht is bij woningbouwprojecten bij omwonenden of andere belanghebbenden vaak niet bekend. Maar het is een grondrecht: als er voor bezwaren/opmerkingen geen juridische basis is, kan en mag een initiatiefnemer besluiten om – beargumenteerd – niets met de bezwaren en opmerkingen te doen, hoe vervelend dit ook is voor een omwonende.

Voor mij als raadslid en met mij de fractie van Gemeentebelang zijn de afwegingen niet altijd even gemakkelijk, maar gaat het algemene belang voor het individuele belang. Daarbij wordt zeker scherp gekeken en navraag gedaan naar  inbreng van omwonenden en belanghebbenden. Veelal lost een gesprekje of telefoontje met belanghebbenden hoe processen verlopen al een hoop op!

Corrie Jansen

Afgelopen week had ik zomaar ineens een vrije dag. Ik hoefde niet te werken, mij vrouw daarentegen wel, de kinderen waren naar school c.q. opvang, er stond niets in mijn agenda. Helemaal niets. Dat was lang geleden zeg! Ik besloot er een lekker dagje voor mezelf van te maken en stond die middag spontaan op de heide bij Radio Kootwijk. Al jaren wilde ik daar eens heen, maar het kwam er nooit van. En na een rondje om het iconische gebouw en een wandeling door het prachtige gebied bedacht ik me dat deze omgeving bepaald niet zou misstaan in Het perfecte plaatje, uw kent het programma waarschijnlijk wel. Ik deed een poging met m’n telefoon, maar het resultaat was hooguit een 6-je.

Sinds ik de rol van fractievoorzitter op me heb mogen nemen ben ik me er ook steeds beter van bewust dat dat perfecte plaatje een illusie is. Althans, in de politiek wel. De laatste tijd is het beeld van de Nunspeetse politiek allerminst perfect. Al een aantal keer is publiek de integriteit van wethouders, burgemeester, gemeentelijke organisatie en gemeenteraad in twijfel getrokken. Zonder enige onderbouwing en geheel onterecht. Gemeentebelang heeft zich hier ook al een aantal keren over uitgesproken, dat hoeft niet opnieuw, maar het blijft alsof iemand handjes zand in het water gooit. Het zakt wel, maar het water is toch even troebel. Je kan je inhoudelijk gemakkelijk verzetten tegen de aantijgingen, maar het beeld blijft hangen.

Dan het ondernemersfonds. Hier hebben alle betrokkenen lessen te leren, niet in de laatste plaats ons college en wij als raad. Het is dan ook goed dat het onafhankelijke onderzoek duidelijke conclusies heeft getrokken. Maar ook dit is voor de inwoner allerminst een perfect plaatje.

Ook merk ik dat we nog lang niet goed genoeg hebben uitgelegd waarom we als Nunspeet niet meedoen met de samenwerkingsagenda van de Kop van de Veluwe. Dat is al snel uitgelegd (ook gretig door andere partijen) als niet wíllen samenwerken, omdat er onvoldoende in zat voor onze gemeente. Jammer, want het eerste is simpelweg niet waar, en het tweede is -weliswaar feitelijk juist- allesbehalve de doorslaggevende reden geweest (zoals u hier kan terugluisteren). Ik ben er volledig van overtuigd dat dit het beste is voor Nunspeet. Maar ook hier merk je dat de beeldvorming niet altijd positief is.

Dat perfect plaatje bestaat dus niet en mijn allerminst perfecte plaatje wat ik daar op de heide van radio kootwijk schoot staat daar misschien wel symbool voor. Want al vind ík het een gebouw van ongekende schoonheid, een brutaal en contrasterend statement daar midden in de vredige natuur, ik denk ook dat je het alleen op waarde kan schatten als je het héle plaatje ziet.

En door die minder positieve beeldvorming dreigt onder te sneeuwen dat er veel, heel veel, goed gaat in Nunspeet en dat we flinke stappen vooruit zetten. De Wiltsangh, de stationsomgeving (wat écht een uithangbord wordt), de Poort van de Veluwe, de extra impuls aan kunst en cultuur die we willen geven met de nieuwe Kunst&Cultuuraanpak. De eerste stappen naar Sportpark Hulshorst, hopelijk op korte termijn de eerste stappen naar een evenemententerrein, grote stappen in de broodnodige woningbouw, forse ambities in onderwijshuisvesting en écht ruimhartig werk maken van bestaanszekerheid. En dat alles in een voor Nederland behoorlijk unieke vorm van politieke samenwerking. We wonen in heel veel opzichten in een gemeente met hoge lusten en lage lasten.

Het perfecte plaatje bestaat niet, maar het zou jammer zijn als we in Nunspeet al dat wat goed gaat en al die successen die we boeken laten ondersneeuwen door negatieve beeldvorming. Zeker niet als deze onterecht is en bij monde van een kleine groep (goed hoorbare) inwoners is. Ik zie het als mijn taak om ook dát steeds opnieuw goed uit te leggen, zodat er in ieder geval een compleet plaatje ontstaat. Misschien lang niet perfect, maar best mooi.

Pieter-Jan van Rossen

Plaatselijk sufferdje

Zo wordt onze Huis aan Huis courant dikwijls genoemd. Een denegrerende bijnaam voor een krant die wekelijks het plaatselijke nieuws uit onze gemeente bij de inwoners probeert te brengen.

De één vindt de krant helemaal niks en kijkt er niet eens in. Maar de ander, misschien de wat oudere, maar zeker de inwoner die geïnteresseerd is in wat er om hem/haar heen gebeurt, vinden het een gemis als de krant er niet is. Tot deze laatste categorie schaar ik mezelf.

Je kunt de krant online lezen. Maar ik moet u bekennen dat is niet mijn ding, “het is niet echt”. In de vakanties doe ik dat wel maar op één of ander manier lees ik dan de helft maar. Ik kijk naar de koppen van de artikelen en de rest swipe ik verder.

De laatste tijd hoor je steeds vaker dat de huis aan huis niet overal in de gemeente bezorgd wordt. Gemeentebelang betreurt dit want in de krant staan ook de gemeentelijke berichten, vergaderingen, bouwaanvragen, noem maar op. Mededelingen die van belang zijn voor de inwoners van onze gemeente.

De gebrekkige bezorging is dikwijls het gevolg van te weinig bezorgers. Veel jeugd is niet meer te porren om door weer en wind kranten rond te brengen. Toen ik een jaar of 12 was bracht ik wekelijks 200 kranten rond, dat zorgde voor een welkome aanvulling van mijn zakgeld. Weer en wind was niet altijd een pretje maar één keer per week een rondje brievenbussen had eigenlijk meer voordelen dan nadelen.

De huis aan huis krant heeft een maatschappelijke en sociale functie. De verschillende verenigingen maken hun activiteiten in de krant bekend en nemen u na afloop mee in hoe het is geweest. De kerken vermelden hun diensten en ook de familieberichten zorgen ervoor dat we weten wat er om ons heen gebeurt. Maar ook de lokale politiek wordt via de krant bij de mensen thuisgebracht.

Gemeentebelang vindt deze mogelijkheid tot maatschappelijke en sociale betrokkenheid onder onze inwoners belangrijk en we vragen de gemeente, de uitgever en de verspreider om er alles aan te doen de krant wekelijks bij onze inwoners in de bus te blijven bezorgen. Mocht dit onverhoopt toch niet lukken dan is er misschien, net als in Vierhouten, een mogelijkheid te creëren voor een “kranten-afhaalpunt” in een wijk. Een punt dicht bij de inwoners en dag en nacht beschikbaar.

Wordt bij u de krant niet of niet regelmatig bezorgt kijk dan op

https://www.nunspeethuisaanhuis.nl/krantgemist. Hier kunt u lezen waar u een papieren versie kunt ophalen en geprobeerd de service te verbeteren.

Namens Gemeentebelang probeer ik samen met anderen ons plaatselijk sufferdje bij u in de bus of in de buurt te krijgen. En bedank ik alle bezorgers die elke week weer hun “stinkende best” doen om dit te verzorgen.

Uiteraard kunt u ten allen tijde online lezen…….

Ans Pluim

It giet oan! Deze legendarische woorden werden uitgesproken voor de laatst gereden Elfstedentocht, welke voor het laatst gehouden is op 2 januari 1997. Inmiddels 27 jaar geleden. Iedereen kent deze uitdrukking nog wel en ik kan zelfs de beelden nog op mijn netvlies terug halen toen deze zin uitgesproken werd. Velen van jullie misschien ook nog wel. We hebben weer een korte vorstperiode achter de rug en in onze gemeente heeft Ijsclub Hulshorst weer alles op alles gezet om eindelijk weer eens op natuurijs te kunnen schaatsen. Velen van ons hebben dat gedaan en er veel plezier aan beleefd. Ik weet zelf dat er nu een raadslid van Gemeentebelang iets langzamer loopt vanwege een pijnlijke stuit. Maar of er weer een Elfstedentocht aan zit te komen en we kunnen zeggen: It giet oan, dat valt te betwijfelen.

Er is echter iets anders waar deze uitspraak zeker ook betrekking op heeft. En dat is onze raad en zeker ons college. Er is helaas wat uitval als het gaat om de bezetting in het college. Wethouder Elskamp is door vervelende omstandigheden voor een tijdje uitgevallen. Gelukkig zijn er wel weer wat signalen dat herstel zich voorzichtig begint aan te dienen en dat zou fantastisch zijn. Maar het werk van deze wethouder ‘Giet oan’ . Haar portefeuille is verdeeld over de overige wethouders (die overigens al druk zat zijn) en die pakken voortvarend de werkzaamheden op. Fantastisch om te zien. Ook onze Burgemeester Blom is (gelukkig kortstondig) uitgevallen vanwege griepverschijnselen. En dat net op het moment dat de jaarlijkse Nieuwjaarsreceptie stond gepland. Haar eerste nieuwjaarstoespraak als ‘echte gekozen’ burgemeester. Pleister op de wonde was dat onze locoburgemeester Van de Bunte de, door de burgemeester geschreven, toespraak mocht voorlezen. Haar stem telde dus wel degelijk. De locoburgemeester vond het jammer dat hij er niet zijn eigen draai aan mocht geven, maar dat is ook wel een goed leermomentje voor hem. En dan is er nog het, door ons allen gerespecteerde, raadslid van de ChristenUnie dhr. Smit. Helaas langdurig uitgevallen en zijn hoopvolle, optimistische en soms te luide stem wordt echt gemist. Maar gelukkig heeft deze partij een goede vervanger kunnen installeren voor de periode van afwezigheid. Ook hier Giet it oan!

Ook al zit een Elfstedentocht er hoogstwaarschijnlijk niet in en Giet it Nit oan, het raads- en collegewerk gaat onverminderd door. Alle (grote) projecten die lopen gaan gewoon door. Soms vergt het wat extra inzet en moeite maar het gaat door.

Voor mij geldt dat het als een eer voelt om als Gemeentebelanger deel uit te mogen maken van deze oprecht mooie en goede organisatie. Wetende dat……It Giet Oan!

Martin Juffer

Ik wil graag aandacht vragen voor een kwestie die mij zeer aan het hart ligt: het boetebeleid voor bijstandsgerechtigden. Het huidige beleid legt een zware last op de schouders van mensen die al moeite hebben om rond te komen van een bijstandsuitkering.

Foutieve uitgaven, zoals online gokken of onverwachte ontvangsten van derden, resulteren in aanzienlijke boetes voor deze groep. Dit heeft niet alleen financiële gevolgen, maar duwt ook inwoners die bijvoorbeeld voorheen geen schulden hadden verder in problematische situaties.  Het beïnvloedt hun mogelijkheid om in hun levensonderhoud te voorzien en heeft aantoonbaar negatieve gevolgen voor hun eigenwaarde en mentale welzijn.

Ik pleit voor een herziening van dit boetebeleid. Een beleid dat menselijk en eerlijkheid vooropstelt. Dit gericht op ondersteuning in plaats van verdere benadeling. Het streven naar een rechtvaardige benadering die onze inwoners helpt in plaats van verder in de moeilijkheden te brengen.

Door uitleg van een ambtenaar uit het sociale domein is er een gesprek geweest met medewerkers Bewindvoering Financiële zorg. Dat klinkt als een positieve stap in de goede richting. Het is bemoedigend te horen dat er stappen worden gezet om de impact van het boetebeleid te beperken en dat er aandacht is voor onderliggende problemen die bijstandsgerechtigden ervaren.

Het lijkt erop dat  gemeente Nunspeet een meer empathische benadering hanteert door dit beleid als laatste redmiddel toe te passen, waarbij ze proberen de onderliggende problemen aan te pakken. Echter, het verschil in beleid tussen omliggende gemeentes kan voor uitdaging zorgen vooral in de samenwerking en uitwisseling van deze praktijken.

Het zou interessant zijn om te onderzoeken hoe deze verschillen in beleid tussen gemeentes kunnen worden overbrugd, om een meer samenhangende aanpak te ontwikkelen die recht doet aan de complexiteit van de situatie van bijstandsgerechtigden.

Petra van Olst

Iets wat we allemaal graag willen; onze schaapjes op het droge hebben, figuurlijk gezien dan.

In onze gemeente hebben we een mooie kudde schapen. De kudde bestaande uit het zeldzame huisdierras Veluws heideschaap begraast de Elspeter Heide tussen Elspeet en Vierhouten, een groot goed. Nodig om dit gebied te onderhouden. Daarnaast een grote meerwaarde voor het recreatief product van onze gemeente.

Het was een bewogen jaar voor de kudde en herder Daphne van Zomeren, al enige jaren verbonden met de kudde. Herder zijn is een prachtig beroep maar heeft ook de nodige uitdagingen, wat het ook soms ook best pittig maakt.

Het zal u niet ontgaan zijn dat genoemd gebied midden in het gebied ligt waar de wolf zich sinds een aantal jaren heeft gevestigd. Op pad met de kudde ben je als herder dan extra alert en dat is best intensief. Inmiddels gaan er daarom kuddebeschermingshonden mee op pad, ter bescherming van de kudde en ter ondersteuning van de herder. Ook werd de kudde getroffen door Blauwtong, met als verdrietig gevolg het verlies van een aantal schapen. Dit lijkt nu achter de rug.

Door de heftige regenval de afgelopen periode stonden de schapen met hun poten in het water, wat weer nieuwe problemen met zich mee bracht. In de afgelopen dagen zijn de schapen verhuisd naar drogere gronden en gedeeltelijk naar de schaapskooi.

De schaapskooi ligt midden in de kern Elspeet, maar is inmiddels te klein geworden en aan vervanging toe. Gemeentebelang moedigt het onderzoek naar de realisering van een nieuwe schaapskooi, welke op de politieke agenda staat van harte aan.

De realisatie van een nieuwe schaapskooi draagt bij aan verduurzaming en behoud van ons prachtige heidegebied. Maar het geeft ook meer mogelijkheden voor activiteiten en bezoek aan de kudde.

De schaapjes op het droge willen hebben; voor bevlogen herder Daphne geldt dat dus zeker ook, maar hier in letterlijke zin.

Ik hoop op een mooi nieuw jaar en dat wens ik u en jou dan ook van harte toe.

Daniëla Koster