Poliflw

Op 18 december 2019 vond de laatste Statenvergadering van dit jaar plaats. Het ging met name over nota’s die grote thema’s omvatten als leefbaarheid, de afstemming tussen arbeidsmarkt en onderwijs en de financiële opbouw van het Nationaal Programma Groningen. Daarnaast was er aandacht voor het Provinciale Sportbeleid 2020-2023 dat, terwijl er actief aan een Provinciaal Sport- en Beweegakkoord gewerkt wordt, uitgesteld is. Tot slot stonden ook de maatregelen om de stikstofuitstoot terug te dringen op de agenda. Een veelzijdige en goedgevulde agenda was het daarmee zeker. Hoogtepunt was de unaniem aangenomen motie van D66 om de ict-sector te betrekken bij de Kansrijke Leerweg om zo digitalisering ook een optie te laten zijn voor mensen die afstand hebben tot de arbeidsmarkt is. Hier lees je terug wat onze inzet op deze onderwerpen was.

Sport- en Beweegbeleid 2020-2023

D66 vindt het bijzonder positief dat er een provinciaal sport- en beweegakkoord gesloten gaat worden. Daarbinnen zijn voor ons talentontwikkeling, sportevenementen en sport bereikbaar maken voor iedereen belangrijke pijlers. Allereerst de talentontwikkeling: jonge sporters moeten in de provincie Groningen alle kans krijgen hun talent te ontwikkelen. Ten tweede de sportevenementen. Evenementen als de 4Mijl stimuleren iedereen zelf ook aan de slag te gaan. Tot slot de bereikbaarheid voor iedereen. Ook kwetsbare groepen moeten kunnen blijven sporten in Groningen. Sport levert een grote bijdrage aan de leefbaarheid. Het vermindert eenzaamheid en verhoogt de levensverwachting en het welzijn. Het Provinciaal Sport- en Beweegakkoord moet wat D66 betreft aan deze punten tegemoet komen. Ook diende Carin Tappel namens D66 om deze redenen een tweetal moties mede in. Een motie van de ChristenUnie om de geschiktheid van fietstypen aan te geven voor verschillende fietsknooppunten en een motie van het CDA waarin verschillende punten worden aangedragen die in het Sport- en Beweegakkoord moeten komen zoals verduurzaming van sportaccomodaties, verbetering van vervoersmogelijkheden voor sporters met een handicap en de ondersteuning van talentontwikkeling en evenementorganisatie.

Leefbaarheidsprogramma 2020-2023 en Krimpagenda 2020-2023

Carin Tappel vatte het tijdens de Statenvergadering goed samen: “Leefbaarheid in onze provincie vraagt wat D66 betreft focus op gezondheid, onderwijs, krimp, inkomen en arbeid.” In de aangenomen nota wordt goed op deze vlakken ingezet door de Provincie. D66 heeft wel de zeer belangrijke toezegging van Gedeputeerde Tjeerd van Dekken dat er meer samenhang aangebracht zal worden tussen preventie en plaatsen waar zorg moeilijker bereikbaar is. Zorg moet in veel breder verband bekeken worden, omdat welzijn ook verbeterd door goede huisvesting en minder eenzaamheid. Hierbij helpt het goede voorbeelden, zoals de buurtconciërges in onder andere Wedde die vrijwilligers koppelen aan de lokale behoeften die ouderen hebben, breder onder de aandacht te brengen. Ook op onderwijsvlak, waarin het gemiddelde opleidingsniveau opgeschroeft moet worden met de plannen uit deze nota, moeten er initiatieven ontwikkelt worden waardoor krimpgebieden meer perspectief krijgen. Op gebied van vastgoed zijn er ook nog een aantal aandachtspunten door D66 op de kaart gezet. Na 2025 zal er in Groningen volgens voorspellingen serieuze leegstand ontstaan. Sloop en aanpassing van woningen zijn nodig om passende huisvesting voor alle Groningers te realiseren, maar hier is veel geld en samenwerking met de krimpregio’s voor nodig. Daarom moet er perspectief komen op de periode na deze nota en daarvoor moet al tijdens deze Collegeperiode aandacht zijn.

Groningen@Work 2020-2023

De nota Groningen@Work 2020-2023 moet een enorme stimulans moet geven aan de afstemming tussen onderwijs en arbeidsmarkt. Hiertussen is wat D66 betreft de mismatch te groot, ook al heeft Groningen een historisch lage werkloosheid van 4,5 procent. Het is belangrijk dat de Provincie oog blijft houden voor de noodzaak van een leven lang leren. Dat heeft Carin Tappel daarom nogmaals benoemd in de Statenvergadering. Vaardigheden verouderen en moeten onderhouden worden om de ontwikkeling van de arbeidsmarkt bij te houden. Daarin moet iedereen investeren, ook de Provincie en het MKB. D66 heeft de toezegging van de Gedeputeerde dat technologische ontwikkelingen eerder beschikbaar gesteld worden aan het onderwijs zodat mensen wendbaarder worden. Concreet uitgewerkte plannen ziet D66 graag tegemoet. Niet iedereen profiteert van de economische groei, voor sommige inwoners is de afstand tot de arbeidsmarkt heel groot. De Kansrijke Leerweg het het 1000-Banenplan kunnen juist voor deze mensen goede ondersteuning bieden. In de Kansrijke Leerweg wordt de ICT-sector echter niet genoemd, terwijl de ICT-sector in Groningen aan elfduizend mensen werk biedt. Daarom heeft D66 in een motie het College opgeroepen ICT ook onderdeel van de Kansrijke Leerweg te maken. Deze motie werd unaniem door de Staten aangenomen. Ambitieuze uitvoeringsprogramma’s zijn nodig om het onderwijs en arbeidsmarkt beter op elkaar aan te laten sluiten en van onze economie echt een lerende economie te maken.

Financiële opbouw Nationaal Programma Groningen

D66 kan zich vinden in de verdeling van middelen binnen het Nationaal Programma zoals dat voorligt. Wij beseffen dat in de voorbereiding van de activiteiten de kwaliteit en de inhoud van de plannen voorop staat, niet het eventuele trekkingsrecht op de middelen. Wij willen graag de bevestiging van het bestuur van het programmabureau dat zij, als verantwoordelijke voor deze middelen, deze alleen vrij geeft als zij overtuigd is van de kwaliteit van de plannen zoals deze lokaal en regionaal worden ontwikkeld. Het betreft hier de verdeling van middelen binnen een startkapitaal. We mikken erop dat als gevolg van het succes van het Nationaal Programma ook ná de planperiode tot 2030 middelen beschikbaar zijn om projecten uit te voeren. In discussies neemt D66 dan ook 2040 als het jaar waarin we willen zien wat het Nationaal Programma heeft opgeleverd. D66 hoopt op goede samenhang tussen de lokale en de regionale programma’s. Samen komen we verder. De ambities voor onze economie en onderwijs moeten in de gehele provincie worden versterkt. Structurele groei voor heel Groningen, ook de Veenkoloniën en Oost-Groningen moet de inzet zijn.

Beleidsregel salderen stikstof

D66 heeft in de afgelopen maanden al vaak ons standpunt over deze beleidsregel mogen aangeven. Peter Gerrits heeft namens D66 in de Statenvergadering opnieuw gesteld dat de maatregelen die we nu moeten treffen moeten omarmen, om de natuur te beschermen en de bouw weer op gang te helpen. Uitstel van noodzakelijke maatregelen maakt het op termijn niet makkelijker maar juist moeilijker om onze leefomgeving te behouden. We staan daarbij niet tegenover de boeren die het aangaat maar we willen juist náást hen staan. Een toekomstbestendige landbouw is in ieders belang, net als de diversiteit, de soortenrijkdom in de natuur en een toekomstbestendige vormgeving van ons vervoer en de industrie. De nieuwe beleidsregels zijn een goede basis voor deze samenwerking. Vergunningverlening is mogelijk onder heldere voorwaarden. Er is dus ruimte voor een goede bedrijfsvoering. Het is nodig om elkaar bij te staan in de uitvoering van deze maatregelen: in de vergunningverlening én in de handhaving van de regels in de praktijk. En laten we vanaf nu goed vooruit- en niet wegkijken.

De begroting die de coaltie van GroenLinks, PvdA, D66 en ChristenUnie heeft opgeleverd is in onze ogen geen evenwichtige begroting. Inwoners van onze gemeente moeten méér betalen, maar ze krijgen er minder voor terug. Grote bezuigingen op sport en onderhoud en daarnaast een verhoging van de OZB met 8%. Bovenop de verhoging van 12,5% van vorig jaar. De rekening komt teveel bij onze inwoners te liggen. Dat is niet de keuze die het CDA maakt. Toegegegeven; het is een lastige financiële tijd. Het Rijk heeft taken aan de gemeente overgeheveld met te weinig geld. Daarnaast geeft het Rijk minder uit, waardoor ook de begroting van de gemeente zwaar onder druk komt te staan. Maar ook met die constatering kun je andere keuzes maken. Keuzes die veel meer terug gaan naar de kern van wat de gemeente zou moeten doen. En ja, daarin zitten ook keuzes die wij liever niet zouden maken, maar die evengoed beter in balans zijn dan de keuzes van deze coalitie. Het CDA stelt een pakket voor waarin zo'n 5 miljoen euro wordt verschoven en anders wordt uitgeven. Zo kunnen we een ton extra investeren in sport en beheer en onderhoud van de gemeente op peil houden. We draaien de OZB verhoging voor huizeneigenaren terug en maken van de hondenbelasting een doelbelasting. Dit doen we bijvoorbeeld door de basisbaan niet in te voeren, te bezuinigen op het economisch programma en door een tegenprestatie in te voeren. Daarnaast is het helaas noodzakelijk om het OZB-tarief voor niet woningen te verhogen tot in totaal 2,87%, daarmee zit het overigens nog onder de prijsindexatie van 3,87%. Deze keuzes leveren volgens ons een pakket op waarmee we de kwetsbaren blijven ontzien en waarmee we de gemeente meer laten focussen op haar kerntaak. En deze andere keuzes levert naar onze stellige overtuiging een begroting op waarmee we de rekening van de politieke ambities niet jaar in jaar uit neerleggen bij onze inwoners.

Het leven van jongeren lijkt van de buitenkant vaak een sprookje, maar achter dit sprookje gaan soms serieuze problemen schuil. In deze blog neemt Gerben je mee in zijn eigen ervaringen als twintiger, en wat hij als raadslid in Groningen wil betekenen voor deze doelgroep.

Het was op mijn verjaardag, ik werd 20. Mijn oom en tante waren op visite en het was die dag dat mijn oom mij vertelde dat ik tussen mijn 20ste en 30ste keuzes zou maken die een groot deel van mijn toekomst zouden gaan bepalen. Ik zou een studie af gaan ronden, mijn eerste baan krijgen, en de vrouw vinden waar ik de rest van m’n leven samen mee zou willen zijn. We zijn nu twaalf jaar verder en hij heeft gelijk gekregen. Ik was 26 toen ik m’n studie afrondde en daarop volgde direct een baan bij het UMCG. In 2016, ruim een maand voordat ik 30 werd, ben ik getrouwd met Rianne. In de tien jaar tussen m’n 20ste en 30ste heb ik de basis gelegd voor hopelijk een stabiel en waardevol leven. Ik heb het geluk gehad dat weinig tegenslag mijn pad kruiste, maar dit geldt helaas niet voor iedereen die op weg is naar volwassenheid.

Groningen is met 60.000 studenten misschien wel dé studentenstad van Nederland. Afgelopen zomer vertrokken weer meer dan 13.000 jongeren[1] vanuit hun ouderlijk huis richting Groningen om er te gaan studeren en de tijd van hun leven te hebben. Zonder ouderlijk gezag, voor het eerst op kamers, misschien wel lid worden van een studentenvereniging, zelf bepalen wat je doet, wanneer je wat doet, met wie je wat doet. Hard studeren om geen bindend studieadvies te krijgen, nieuwe vrienden voor het leven maken, jezelf leren kennen in het proces van volwassen worden.

Maar naast al dit moois ervaren veel jongeren ook de mindere kanten van het op jezelf aangewezen zijn. Na een gezellige borrel bij je studentenvereniging of een feestje tot in de vroege uurtjes zit je de volgende dag weer alleen op je kamer. Vind je je eigen leven niet zo tof als het beeld dat je van anderen hebt, door de verhalen die je hoort of de beelden die je ziet op sociale media. Misschien vind je niet de aansluiting bij de groep die je leuk had geleken, of gedragen individuen zich opeens anders richting jou als ze onderdeel uitmaken van een groep. Uit onderzoek blijkt dat vier op de tien jongeren zich minstens één keer in de week eenzaam voelen. In Groningen, de jongste gemeente van Nederland, gaat het om duizenden jongeren. Eenzaamheid is een onderschat probleem waar moeilijk over gepraat wordt.

Ik wil dat veranderen. Deze raadsperiode moeten we stappen gaan zetten om eenzaamheid onder jongeren bespreekbaar te maken en bewustwording ervan vergroten. Daarnaast wil ik me inzetten om verschillende generaties meer in contact met elkaar te brengen, bijvoorbeeld door woonvormen te stimuleren waarbij jongeren en ouderen samenwonen. Op het moment dat ik dit schrijf voel ik ook de behoefte om te nuanceren. Zo moeten we eenzaamheid niet verwarren met je soms alleen voelen, en hoort tegenslag of een mindere periode ook bij het leven. Een leuk en gelukkig leven zonder verdriet is een illusie. Om met de woorden van de Belgische psychiater Dirk de Wachter te spreken: ‘in de ongelukkigheid komen de grootste verbindingen tot stand’[2]. Een beetje lijden hoort bij het leven en maakt dat je troost en liefde zoekt bij de ander, waardoor er weer verbinding kan ontstaan. Vertel de ander een keer oprecht hoe het met je gaat, ook al zit je in een wat mindere periode. Vertel dat het niet altijd tof gaat, de ander zal het vast herkennen. En merk dat dat jezelf sterker maakt.   Tegenwoordig ervaren jongeren steeds meer studiedruk. Na hun studie hebben jongeren gemiddeld een studieschuld van €14.000. Zo’n studieschuld is voor sommige jongeren een molensteen om hun nek en zet hen op achterstand in het werkende leven. Daarom wil de ChristenUnie het leenstelsel in een nieuwe kabinetsperiode afschaffen. Daarnaast hebben jongeren steeds meer te maken met onzekere arbeidscontracten en is het vinden van een betaalbare koop- of huurwoning op de overspannen woningmarkt een steeds grotere opgave. Ook jongeren op het MBO ervaren beperkingen. Zo hangt er nog vaak een onterecht negatief imago rond het MBO, terwijl we deze praktisch geschoolde jongeren, de vakmensen van morgen, hard nodig hebben. Ook in Groningen hebben jongeren daar last van, en daarom willen we als lokale ChristenUnie-fractie de initiatieven van coalitie-Y[3] ondersteunen.   Op weg naar volwassenheid word je gevormd door alles wat je meemaakt, door de mensen die je ontmoet en de kennis die je opdoet. Waar mijn vader nog gevormd is door zijn militaire diensttijd, heb ik zo’n diensttijd niet gehad. In de huidige maatschappij worden mensen soms als niet meer dan consumenten gezien, en gedragen we onszelf soms ook op die manier. We consumeren sport op de sportvereniging, maar voor een kantinedienst of bestuursfunctie is vaak geen tijd en kopen we dat af. Ondanks dat Nederland een land is waar relatief veel mensen vrijwilligerswerk doen, blijft het belangrijk om deze waardevolle vrijetijdsbesteding onder de aandacht te brengen.

We zijn dan ook een warm voorstander van de maatschappelijke diensttijd voor jongeren. De maatschappelijke diensttijd start vanaf september 2019. Tijdens de maatschappelijke diensttijd doe je iets voor een ander en ontwikkel je jezelf. Je neemt verantwoordelijkheid voor de samenleving waar je onderdeel van bent, je komt in contact met andere mensen, je groeit in betrokkenheid, en leert nieuwe vaardigheden. Als ChristenUnie willen we dat vele jongeren uit de gemeente deel gaan nemen aan de maatschappelijke diensttijd. Dit willen we stimuleren door het onder de aandacht te brengen en ervoor te zorgen dat allerlei (maatschappelijke) organisaties meedoen.   Een kwetsbare groep die nog meer te verduren krijgt en nog meer moeite heeft om mee te komen in de huidige samenleving is de groep dak- en thuisloze jongeren. Dit is een groep jonge mensen die een moeizame start van hun leven meemaakt en met een achterstand aan hun volwassen leven begint. In een welvarend land als Nederland zou niemand op die manier moeten hoeven starten. Daarom lijkt het mij goed dat we als gemeente Groningen mee gaan doen aan het landelijke actieprogramma Dak- en Thuisloze Jongeren van staatssecretaris Paul Blokhuis, zodat we toewerken naar een situatie waar alle jongeren een dak boven hun hoofd hebben.   Eenzaamheid, depressiviteit, problematische schulden, dakloos: het zijn situaties die voor sommige jongeren leiden tot het zien van nog maar één uitweg, zelfmoord. En alhoewel het aantal zelfmoorden onder jongeren in Nederland relatief laag is, stijgt het aantal jongeren dat zelfmoord pleegt wel. En dat baart mij zorgen. Als gemeente hebben we deelgenomen aan de proeftuin van de landelijke aanpak suïcidepreventie van 113-zelfmoordpreventie. Deze proeftuin is eind vorig jaar afgelopen. Aandacht voor dit onderwerp blijft nodig, want achter zelfdoding gaat een wereld van ellende schuil. Voor de jongeren zelf, maar ook voor de directe omgeving zoals familie en vrienden.   De weg naar volwassenheid is niet voor elke jongere even makkelijk, en ik besef me dat mijn relatief makkelijke leven (tot nu toe) niet voor iedereen de normaalste zaak van de wereld is en voor mij net zo goed anders had kunnen lopen. Toch hoop ik dat in de toekomst de uitspraak van mijn oom voor steeds meer jongeren waarheid wordt. Dat ze de kans krijgen om tussen hun 20ste en 30ste de basis te leggen voor een waardevol leven, waarin er oog is voor elkaar. Houd je je schuil achter een masker, of deel je ook je mindere momenten met anderen? Ben jij jezelf al die jaren wel geweest[4]?

Vandaag stellen we Rinze van der Born uit Haren aan je voor. Hij is als marketingmanager werkzaam bij MKB Nederland. Namens de ChristenUnie is Rinze al enige tijd Statenlid in Groningen met als aandachtsgebieden Economie, Bestuur en Cultuur. Hij zegt: “We moeten zuinig zijn met het goede dat we gekregen hebben. Dat is zorg dragen voor natuur en voor de mensen waar we mee samenleven en samenwerken. Het gaat mij om een beter bestaan voor mensen in onze provincie die het minder hebben, die hun voedsel halen bij de voedselbank, hun kleding bij Maxima en die geen geld hebben voor cultuur en sport.” Je kunt morgen op Rinze stemmen! Zijn naam staat bij nummer 4 van onze lijst.

Vandaag stellen we Dick Hoogers aan je voor. Hij is 26 jaar oud en woont in Zuidhorn met zijn vrouw en twee kinderen. Dick werkt bij de Rabobank als accountmanager voor het MKB en als community manager voor de zakelijke markt. Een belangrijk onderdeel van zijn werk is het begeleiden van start-ups. Hij zegt: “Wat ik belangrijk vind is een gezond en aantrekkelijk vestigingsklimaat voor bedrijven in onze provincie. Daarnaast moeten we doorgaan met het stimuleren van innovatie en er voor zorgen dat de winkelketens aantrekkelijk blijven en de leegstand in de provincie minder wordt.”