Poliflw

Geplaatst op 10:17h in Uncategorized door Jong Uden

Ellen Troost, Nr. 2 Lijst Jong Uden & burgerlid

Vandaag begin ik met een overleg op een vmbo-school waar ik aansluit vanuit mijn werk; basisteam jeugd & gezin. In dit zorgoverleg bespreken we leerlingen die vastlopen op school of daarbuiten. Er wordt een jongere besproken die veel ziek is geweest de afgelopen maanden. Een hoog ziekteverzuim, waarbij we vraagtekens hebben. Wat zit er achter het ziek zijn? Het lukt deze jongere niet meer om naar school te komen. Uit een gesprek tussen de zorgcoördinator en de ouders blijkt dat de ouders het afgelopen jaar gescheiden zijn en dat heeft een behoorlijke impact op het gezin. We weten dat hoe langer een leerling niet op school komt, hoe hoger de drempel wordt om wel weer te komen en dat willen we zo snel mogelijk doorbreken. We maken een plan om deze jongere zo snel mogelijk weer op school te laten terugkeren. Daarbij kijken we naar wat het basisteam jeugd en gezin voor dit gezin kan betekenen, zodat deze jongere snel weer lekker in zijn vel zal zitten.

Na dit overleg heb ik een afspraak met een 17-jarige dame. Zij wil graag een woonplek voor haarzelf. Ondanks alle hulp die we de afgelopen jaren hebben ingezet voor haar en haar ouders, gaat het thuis niet zo lekker. Samen met haar ouders heeft ze de beslissing genomen om voor een eigen plekje te gaan. Soms lukt het beter om op afstand van elkaar weer een goede relatie op te bouwen. We brengen in kaart wat zij nodig heeft om zelfstandig te kunnen wonen, zowel praktisch als relationeel. Vooronderzoek wijst uit welke zorgaanbieder het beste past bij haar hulpvraag en we vragen een beschikking bij de gemeente aan (een soort verwijsbrief), zodat ze aanspraak kan maken op de hulp.

Het zal helaas nog wel een paar maanden duren voordat er een plekje is voor haar.

Dan is het tijd voor lunch! Tijdens de lunch bespreek ik hoe mijn ochtend eruit heeft gezien en krijg ik nog goede tips van een collega. Met collega’s bepsreken we vaker casussen. Iedereen heeft namelijk werkervaring binnen andere velden en dat levert nuttige inzichten op.

De rest van de middag vliegt voorbij. Ik ben druk bezig met een aanvraag voor gespecialiseerde zorg voor een andere jongere. We hebben helder wat nodig is, maar de wachttijd is te lang voordat de juiste zorg kan starten. Hoe kunnen we deze tijd overbruggen? Wie kan daar wat in betekenen? Zijn er andere zorgaanbieders die ongeveer dezelfde zorg kunnen bieden? Is daar de wachttijd minder lang? Hoe lang trekken ouders dit nog? Hoe kunnen we een zo’n situatie voorkomen?

Dit zijn de minder mooie dingen van mijn werk, nou ja eerlijk gezegd het meest frustrerende. Ik wil dat mijn cliënten binnen een korte tijd terecht kunnen, als blijkt dat gespecialiseerde zorg nodig is. Ik wil me niet bezig hoeven houden met of en waar er nog plek is. Is dit een nieuw probleem? Nee, hiervan was ook al sprake van voor de transitie van de jeugdzorg (transitie jeugdzorg is de overgang van de zorgverantwoordelijkheid van de provincies naar gemeentes). Het blijft een moeilijk probleem, waar niet zomaar een oplossing voor handen is. Het zit hem niet enkel in de financiering. Frustratie levert het wel op. Gezinnen die ik niet goed kan doorverwijzen, blijven bij mij. Gezinnen die aangemeld zijn bij ons team, wachten helaas ook langer doordat de uitstroom minder vloeiend verloopt.

Toch vind ik mijn werk heel leuk! Dit vanwege de afwisseling en het dynamische karakter. Elke aanmelding is namelijk anders. Het onderzoeken en graven waar de moeilijkheden liggen en dan bouwen aan het vergroten van mogelijkheden en vaardigheden van het gezin en de jongere. Het regelen en meedenken binnen ons stuk van de jeugdzorg waar wij als team invloed op hebben.

Ook aan deze drukke dinsdag komt een eind. Door naar de BSO om mijn eigen twee kids van bijna 6 en 7 jaar oud op te halen. Waar een van de belangrijkste vragen voor de 7-jarige door hem gesteld wordt: “Wat eten we vandaag?” Het antwoord levert standaard een mokkend kind op. Inmiddels is manlief ook thuis en gaan we aan tafel.

Wat zou het fijn zijn als ik met mijn kennis en ervaring voor onze Udense gezinnen mee mag gaan denken over hoe wij dit proces beter, soepel en toegankelijk kunnen laten verlopen als er meer nodig is. Jong Uden staat voor onze jeugd en ouders en we vinden het belangrijk dat zij zich goed en optimaal kunnen ontwikkelen binnen onze samenleving. Eén loket voor WMO en jeugdzorg is een belangrijke stap in de goede richting!