Poliflw

Over iets meer dan een half jaar kiezen de inwoners van onze gemeente een nieuwe gemeenteraad. Daarom heeft de verkiezingsprogrammacommissie de afgelopen maanden met veel Groningers en Groningse organisaties gesproken. Op dinsdag 14 september willen we ook graag met jouin gesprek over uw ideeën voor onze gemeente. Dit doen we digitaal van 20 uur tot 21:15. Tijdens de bijeenkomst worden deelnemers in verschillende subgroepen opgedeeld. We werken in drie tijdsblokken van ca. 20 minuten waardoor u zich voor drie van onderstaande thema’s kan aanmelden. Wij vragen u daarom bij aanmelding voor de bijeenkomst uw voorkeur voor drie thema’s aan te geven. Sluit geen van de gekozen thema’s volledig bij (een deel van) uw ideeën aan, geen paniek, we ruimen voldoende tijd in voor het aandragen van losse onderwerpen. Thema: Woningbouw en Leefbaarheid Thema: Onderwijs en Cultuur Thema: Ondernemerschap en Werkgelegenheid Thema: Sport en Gezondheid Thema: Veiligheid en Handhaving Thema: Klimaat en Duurzaamheid Thema: Verkeer en Vervoer Wilt u met ons meedenken over het verkiezingsprogramma van het CDA Groningen? Dan kunt u zich voor deze digitale bijeenkomst aanmelden viamichelmeerman@hotmail.com. In reactie op uw aanmelding ontvangt u op maandag 13 september de link naar de bijeenkomst. Heeft u ideeën voor ons verkiezingsprogramma maar schikt de gekozen datum u niet? Laat het ons weten. Wij gaan graag ook met u in gesprek.

De Raad van State moet zich nog uitspreken in een zaak die werd aangespannen tegen de bouw van de Kattenbrug. Toch is het gemeenteplan van plan om met een 'reparatievergunning' de bouw van de brug weer te hervatten. Dat vindt CDA-raadslid Herman Pieter Ubbens een vreemde zaak. Daarom stelt hij woensdag 19 mei vragen aan het college over deze kwestie. Afgelopen vrijdag werd de debouw van de Kattenbrug over het Schuitendiep stilgelegd, na een besluit van de Raad van State. De zaak werd aangepannen door omwonende Korst van Bladeren. Volgens van Bladeren was de vergunning voor de aanleg in strijd met het bestemmingsplan openbaar vaarwater.“Dit is naar ons weten een belangrijk onderdeel van de zaak bij de Raad van State”, zo stelt Ubbens. “Met nu wederom een snelle procedure wordt dit punt toch bevestigd?” Ubbens vraagt zich dan ook af waarom het college ervoor kiest om niet de behandeling en uitspraak door de Raad van State af te wachten. Herman Pieter Ubbens vraagt zich ook af in hoeverre de brug nog noodzakelijk is, omdat de Diepenring als bus route niet voor lijkt te komen in de concept OV-visie. Ook over deze kwestie zal Ubbens tijdens het vragenuur opheldering vragen. Foto: Gemeente Groningen, toekomstige Kattenbrug

De invoering van de hondenbelasting, afschaffing van Diftar, het verhogen van de toeristenbelasting en nu de harmonisatie van de sporttarieven. Er zullen een hoop inwoners uit de gemeenten Haren en Ten Boer zijn die nog niet al te gelukkig zijn met de gevolgen van de herindeling van de drie voormalige gemeenten. Want het zijn de verenigingen in Haren en Ten Boer die er met deze harmonisatie financieel op achteruit gaan. En dat gaat voor sommige voetbalclubs om grote bedragen. Zo gaat een grote voetbalvereniging in Haren ruim 10.000 euro meer betalen en een middelgrote voetbalclub in Ten Boer zo’n 4000 euro. Pijn, omdat we midden in een coronacrisis zitten waardoor vele verenigingen hard getroffen zijn en het nog maar de vraag is hoe ze er na de crisis voor staan. We spraken een bestuurder die bang is dat leden wennen aan de vrije zaterdag of leden die nieuwe (coronaproof) sporten hebben ontdekt zoals tennis, hardlopen of golf. Pijn voor de sporters met een kleine beurs die hun contributie straks met tientallen euro’s verhoogd zien worden. Neem bijvoorbeeld een kleine vereniging in Ten Post zoals VV TEO met zo’n 80 leden. Een vereniging, dat meer is dan een voetbalclub. Een plek waar het hele dorp op een normale zaterdag bij elkaar komt. Een club die dichterbij clubs uit andere gemeenten (met een lager tarief) ligt, zoals in Stedum, dan bij de Stad. Een club waarbij er nu al leden aankloppen die moeite hebben met het betalen van de contributie. Willen we mensen aan het bewegen houden en willen we de leefbaarheid in stand houden, dan is het cruciaal dat de tarieven niet te veel verhoogd worden. En tenslotte pijnlijk, omdat het ons als gemeente niet lukt om de resterende 24.000 euro te vinden die overblijft vanuit het afschaffen van de trainingsveldkorting. Op een begroiting van 1 miljard is dit ronduit teleurstellend te noemen. Maar ook een oproep aan de andere fracties om samen te kijken of we een oplossing voor dit resterende bedrag kunnen vinden. Denk hierbij aan de 1,6 miljoen in de reserve die overbleef vanuit de herindeling.

Miljoenenwinsten in de jeugdzorg staan in schril contrast met grote gemeentelijke tekorten op hetzelfde terrein. Klagen helpt niet, een actief beleid wel. Met enige regelmaat verschijnen er berichten in de krant over commerciële bedrijven in de jeugdzorg die miljoenen winst uitkeren aan aandeelhouders. Zo ontstond er vorige week ook ophef over een Gronings geval. In de jeugdzorg valt ook veel geld te verdienen. Niet voor niets worden met de regelmaat van de klok bedrijven overgenomen of gefinancierd door hedgefunds en durfkapitalisten. Veel winst uitkeren is ook niet verboden. Maar het is de vraag hoe wenselijk het is. Politieke partijen spreken er schande van. Maar schijnbaar machteloos toekijken hoe miljoenen aan gemeentelijk geld worden uitgekeerd aan aandeelhouders is niet voldoende. Gemeenten zouden er iets aan kunnen doen. En liever vandaag dan morgen. Zorggeld is voor de zorg en niet voor de aandeelhouder. Zorggeld is voor de zorg en niet voor de aandeelhouder. Contracten en afspraken Gemeenten kopen jeugdzorg in en dat moet zorgvuldig gebeuren. Het is belangrijk dat alleen eerlijke en kwalitatief goede bedrijven gecontracteerd worden. Bij veel gemeenten krijgt ieder bedrijf dat zegt jeugdzorg te kunnen leveren een contract. En worden er aan de voorkant geen afspraken gemaakt over bijvoorbeeld winstpercentages, vastgoedconstructies, loonkosten of kwaliteitseisen. Laat staan dat ambtenaren in de boeken van aanbieders duiken om echt te controleren of alles ook klopt. Een gemiddeld zorgbedrijf heeft 80 procent van de inkomsten nodig om de loonkosten te betalen. Als dat ineens 60 procent blijkt? Wat is daar dan aan de hand? En waarom is de eigenaar van een zorgbedrijf ook eigenaar van een groothandel in brandstoffen? Klopt dat wel? Door aan de voorkant te investeren in goede contracten en alles goed te controleren, voorkomen gemeenten veel ellende. Helaas hebben veel gemeenten geen mensen in dienst die jaarrekeningen echt doorgronden. Durven ze de lastige gesprekken niet aan of nemen ze de moeite niet? Het past niet om schijnbaar machteloos toe te kijken hoe geld aan aandeelhouders wordt overgemaakt en daar dan schande van te spreken. En tegelijkertijd naar Den Haag wijzen als er tekorten op de jeugdzorg ontstaan. Actie ondernemen Naast een goede contractering is contractmanagement essentieel. Doen bedrijven ook wat ze beloven? Houden ze zich aan de afspraken? En ondernemen gemeenten wanneer dat niet zo is ook echt actie? Spreken ze aanbieders aan? Maken ze heldere verbeterafspraken? Zeggen ze contracten op? En hoe is het mogelijk dat een bedrijf waarvan het contract uiteindelijk is opgezegd in de buurgemeente vrolijk door kan gaan? Machteloos toekijken hoeft niet Het inkopen van jeugdzorg is best een klus. En contractmanagement is dat ook. Maar het is ook geenrocket science. Wie de sluizen aan de voorkant wagenwijd openzet, moet niet klagen als hij natte voeten krijgt. Politieke partijen die schande spreken over winsten in de zorg moeten pleiten voor betere afspraken en ambtenaren met de tijd, de kennis en het lef om mensen aan afspraken te houden. Het past niet om schijnbaar machteloos toe te kijken hoe geld aan aandeelhouders wordt overgemaakt en daar dan schande van te spreken. En tegelijkertijd naar Den Haag wijzen als er tekorten op de jeugdzorg ontstaan. De gemeenten hebben zelf de sleutel tot succes in handen. Zorgcowboys met miljoenen winst? Niet klagen maar aanpakken! René Bolle is fractievoorzitter CDA Groningen, René Peters is Tweede Kamerlid CDA en woordvoerder jeugdzorg.

Afgelopen woensdag ging het in de gemeenteraad van Groningen tot diep in de nacht over Diftar. Daarvoor was al het trieste historische besluit genomen om de Drafbaan te sluiten. In die ronkende puinhoop was er weinig aandacht voor een motie die door de gehele coalitie om een uur of twee s ’nachts werd weggestemd. Waar ging die over? Tekort aan sporthallen Groningen kampt al jaren met een tekort aan sporthallen. Dat sporthal de Wijert en het Corpushuis ondertussen gesloopt werden maakte de situatie niet beter. Het gemeentebestuur erkende dit probleem echter niet. Tot uiteindelijk op 9 maart 2020 het rapport werd opgeleverd waaruit klip en klaar bleek waar de tekorten zich voordoen in de sport. Een tekort aan zwemwater, ijs en binnensportaccommodaties. Eindelijk erkenning voor de Sportkoepel - de koepel waarbij meer dan 90 verenigingen zijn aangesloten - die al jaren hamert op een goed onderzoek en erkenning van het capaciteitsprobleem. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Motie Zes maanden na het uitkomen van het rapport werd het besproken in de gemeenteraad. Het tekort aan zwemwater en ijs zal worden meegenomen in de nieuwe plannen voor Kardinge, maar voor het nijpende tekort aan sporthallen is het afgelopen half jaar niets gebeurd. Sterker nog, de motie waarin het college wordt opgeroepen om zo spoedig mogelijk een oplossing te vinden voor het korte termijn tekort en een plan te maken voor de bouw van een aantal sporthallen op de lange termijn, werd weggestemd door GroenLinks, D66, PvdA en de ChristenUnie. Geldboom Het is inmiddels geen verrassing meer. Waar ChristenUnie wethouder Jongman als raadslid jarenlang pleitte voor meer geld voor sport, wijst ze nu steevast naar buiten met de woorden: “we hebben geen geldboom in de tuin staan”. De bezuinigingen op sport staan iedere vrijwillige sportbestuurder nog vers in het geheugen. Een verhoging van de tarieven, afschaffen van de trainingsveldkorting, ieder jaar hangt er hen wel weer een zwaard boven het hoofd waar ze op moeten reageren. Tegelijkertijd heeft de coalitie, met de wethouder voorop, ieder jaar mooie woorden over het belang van sport. Keuzes Als het echter op daden aankomt wordt er naar de portemonnee gewezen. En dat argument klopt natuurlijk. De gemeente zit niet ruim in de slappe was. Maar zoals het thuis een keuze is waar je je geld aan uit geeft. Zo is dat bij een gemeente ook. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Het is een keuze of je wél voor circa 8 miljoen een cultuurcluster in het Ebbingekwartier bouwt en geen plannen maakt voor twee sporthallen. Het is een keuze of je wél een stadhuis verbouwt voor 19 miljoen en geen plannen maakt voor extra sporthallen. Het is een keuze of je de 100-jarige drafsport serieus neemt en een onafhankelijk onderzoek uit laat voeren óf je zegt zonder overleg de huur op. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Appèl En het is ook een keuze of je naar buiten wijst naar een geldboom die niet bestaat, of dat je ondanks alle beperkingen vecht voor de dingen die je belangrijk zegt te vinden. Dat laatste ontbreekt bij dit gemeentebestuur en bij deze coalitie. De woorden zijn prachtig, maar als het op daden aankomt staat de sport in Groningen achter in de rij. Mijn partij zal blijven vechten voor de sport en gelukkig zijn resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst en blijft er hoop, het kan anders. Bij deze dan ook een appèl aan partijen als D66 en de ChristenUnie. Laten we de sport in Groningen serieus nemen en hen een perspectief bieden zodat we naast Groningen Kunst- en cultuurstad ook met recht kunnen zeggen: Groningen Sportstad.

Het CDA wil toewerken naar een circulaire economie. Het is daarvoor belangrijkom te zorgen voor minder restafval.Een simpele stap is het beter scheiden van afval. Op dit moment gebeurt dat in de gemeente Groningen vooral via nascheiding in de afvalverwerkers. Dit werkt goed bij plastic en drankkarton, maar bij GFT, papier en textiel geldt dat we dat veel beter vooraf kunnen scheiden. Op dit moment bevat het restafval in de gemeente Groningen tussen de 20 en 40% GFT, 16% papier en 10% glas en textiel. Het GFT wordt nog wel na-gescheiden, maar daar kan dan alleen nog maar groengas van gemaakt worden tegen relatief hoge kosten. Veel efficiënter is het composteren van GFT, maar daarvoor moet het schoon zijn en dus vooraf gescheiden. Landelijk is de doelstelling om tenminste 75% van het afval te scheiden. In Groningen halen we nu maar 60%. Dus we zullen ervoor moeten zorgen dat mensen hun afval beter gaan scheiden. Een financiële prikkel is daarbij effectief, dat zien we bij veel gemeenten waar een systeem van DIFTAR al is ingevoerd.Met DIFTAR wordt in het algemeen een afvalsysteem bedoeld, waarbij burgers betalen voor de hoeveelheid afval die zij aanbieden. Daarnaast hebben we in het bestuursakkoord met Haren afgesproken dat zij hun systeem van DIFTAR mogen houden. Tot zover een bondige samenvatting van de argumenten om voor DIFTAR te kiezen. De afgelopen jaren heeft de fractie van de voormalige gemeente Groningen zich vaak druk gemaakt over dumpingen van grofvuil en restafval. In de vorige collegeperiode is daarnaast ook al over DIFTAR gediscussieerd. De positie van de CDA-fractie was toen: zorg er nu eerst voor dat het beheer en onderhoud op orde is voor je een DIFTAR systeem gaat invoeren. Uit ervaringen in andere (stedelijke) gemeenten blijft dat daar het aantal dumpingen van afval vlak na de invoering van DIFTAR fors toeneemt. 'Het schoonhouden van de wijken en dorpen, het onderhoud van verharding en het groenonderhoud staat nu op matig. Breng dat nu eerst eens omhoog, voordat je DIFTAR wilt invoeren.' Het standpunt van het CDA Het standpunt van onze huidige fractie is dat de gemeente eerst moet zorgen dat de bestaande ontevredenheid bij veel inwoners over het onderhoud van de openbare ruimte en over dumpingen en zwerfafval verbetert! Het schoonhouden van de wijken en dorpen, het onderhoud van verharding en het groenonderhoud staat nu op matig. Breng dat nu eerst eens omhoog, voordat je DIFTAR wilt invoeren. Onze bezwaren richten zich met name op de nadelen van DIFTAR in delen van de gemeente waar nu al relatief veel afval op straat ligt en wordt gedumpt. Er zijn echter ook grote delen van onze nieuwe gemeente waar DIFTAR wel goed zal functioneren, in Haren functioneert het nu al jaren naar grote tevredenheid. Het probleem is echter dan het college een ander systeem van beprijzen voorstelt, niet op basis van gewicht, maar per keer dat een kliko wordt aangeboden. Het maakt dan niet uit hoe vol die kliko zit. Uit een kleine peiling onder onze achterban bleek dat veel leden vooral de nadelen zien van dit systeem per kliko. Zo verdwijnt een deel van financiële prikkel. Want stel je hebt nu elke twee weken een volle grijze container? Door DIFTAR ga je beter scheiden en is die kliko is na twee weken nog maar 75%. Maar je merkt daar vervolgens niks van, want je betaalt per kliko. Het zou veel effectiever zijn als de vrachtwagen gewoon elke kliko weegt, dan werkt de financiële prikkel veel beter. En mocht het wel lukken om een leging van dekliko over te slaan dan kan dat tot onhygiënische situaties leiden. Diftar op basis van gewicht Als er ondanks onze bezwaren nu wel een meerderheid in de raad voor DIFTAR is, dan pleiten wij voor een tarief op basis van gewicht. Dit kan overigens alleen in wijken en dorpen waar restafval in kliko’s gaat, omdat bij de ondergrondse stortcontainers een weegsysteem nog te kostbaar en storingsgevoelig is. Het grote probleem is dat volgens de wethouder een gemeente moet kiezen voor één systeem, dus of overal per kilo of overal per aanbieding. Hierover is sinds de bespreking in de raadscommissie op 2 september wel enige onduidelijkheid ontstaan, dat zal ongetwijfeld onderdeel worden van het debat in de raad!

Er komt een verbod op het gebruik van lachgas in de gemeente Groningen. Het gebruik van lachgas in de openbare ruimte wordt verboden doordat de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) wordt aangepast naar aanleiding van een amendement van het CDA. Dit amendement wordt ondersteund door de Christenunie, SP, 100% Groningen, Partij voor de Dieren, PvdA, Stadspartij en PVV en heeft daarmee een meerderheid in de gemeenteraad. In april 2019 stelde de fracties van de CDA, Christenunie, 100% Groningen en de SP al schriftelijke vragen aan het college over de mogelijkheden voor een verbod op de verkoop van lachgas binnen de gemeente Groningen. Dit omdat het gebruik van lachgas als genotsmiddel een gevaar is voor de volksgezondheid en leidt tot overlast en onveilige situaties. Naar aanleiding van deze vragen mocht er geen lachgas verkocht meer worden bij evenementen in de openbare ruimte. Ook mensen die lachgaspatronen achterlaten op straat konden vanaf toen bekeuring verwachten. Het amendement dat de partijen indienen gaat nog verder en zorgt ervoor dat een verbod op het gebruik van lachgas in de openbare ruimte mogelijk gemaakt wordt.Dit verbod is vergelijkbaar met het al bestaande verbod voor openlijk drankgebruik. Het plan betekent niet dat lachgasgebruik op straat overal verboden wordt, zegt fractievoorzitter René Bolle. 'Het college kan straks plekken aanwijzen waar een verbod gaat gelden. Op die manier kunnen boa's en politie de overlast gerichter tegengaan.' Het amendement wordt ingediend bij de raadsvergadering van 9 september.

De gemeenteraadsfractie van het CDA wil dat er zo snel mogelijk gestart wordt met oplossingen voor het tekort aan binnensportaccommodaties. Dit is zo hoog opgelopen dat clubs zijn gedwongen tot ledenstops en wachtlijsten. Het CDA vraagt hier al jarenlang aandacht voor en ziet dat ook het college het probleem eindelijk onderkend. CDA-woordvoerder Jalt de Haan ziet echter dat concrete oplossingen uitblijven. ‘In maart kregen we van het college te horen dat ze willen onderzoeken of een tijdelijke blaashal verlichting kan bieden. Dit is een oplossing voor de wintermaanden, omdat hockey en korfbal dan in de zaal gaan sporten. Het is nu een half jaar later en tussentijds zijn we niks opgeschoten, waardoor we tegen dezelfde problemen als de afgelopen jaren aankijken.’ Daarom dient het CDA in de raadsvergadering van woensdag een motie in nog dit jaar tijdelijke voorzieningen te realiseren om in de leemte te voorzien. ,,Inmiddels zijn acht verenigingen gedwongen tot een ledenstop en nog eens vijftien hanteren een wachtlijst’’, zegt De Haan. Er zijn zelfs verenigingen die te horen hebben gekregen dat er vanaf oktober geen ruimte meer is om te trainen. Een voorbeeld daarvan is zaalvoetbalvereniging DWS Oosterpoort. Ook de Groningse basketbalsport heeft een nijpend probleem in de stad. Zo zijn Basketbal Vereniging Groningen en Scylla na de sluiting van hun thuisbasis in het Corpushuis nu al een jaar aangewezen op de sportzaal van het Gomarus College. Vooral bij wedstrijden is dat behelpen, zonder tribune of kantine. ,,Dat is geen houdbare oplossing.’’

Vanwege de herindeling moet er nieuw beleid komen voor de sociaal culturele accommodaties. Het CDA wil beginnen met het uitspreken van waardering voor al die vrijwilligers die er voor zorgen dat dorpshuizen, buurtkamers, buurtcentra en multifunctionele centra draaiende worden gehouden. Voor hen was deze harmonisatie een extra spannend moment. In de nieuwe nota leest het CDA veel punten waar we ons inhoudelijk in kunnen vinden. Zo is het goed dat er wordt gestreefd naar maatwerk, meer samenwerking en een goede balans tussen wijkactiviteiten en commerciële activiteiten. Toch blijft er nog veel onzeker, doordat het college gekozen heeft voor twee fases. In de reacties lezen we veel teleurstelling, vooral uit Ten Boer, omdat er voor is gekozen om de komende jaren het huidige beleid van de drie voormalige gemeenten voort te zetten. Waar accommodaties in de voormalige gemeente Groningen en Haren konden rekenen op veel (financiële) steun, moesten de dorpshuizen in Ten Boer het met een stuk minder doen. Zo geeft het bestuur in Thesinge aan het hoofd niet veel langer boven water te kunnen houden, is er teleurstelling dat er nog geen nieuw dorpshuis in Ten Boer lijkt te komen en merkt het dorpshuis in Woltersum dat de verzekering flink is gestegen. Het contact met de gemeente is door de grote organisatie in de nieuwe gemeente lastiger en dorpshuizen vrezen voor de administratieve rompslomp. Kortom, de herindeling lijkt voor Ten Boer op dit vlak niet bepaald gunstig uit te pakken. Dit terwijl er, terecht of onterecht, andere verwachtingen zijn gewekt bij de dorpshuizen. Financieel is het voor veel accommodaties lastig. Dit komt onder andere omdat de jaarlijkse indexering niet opweegt tegen de kostenstijgingen. Wat het CDA betreft komt hier een oplossing voor. Ook is het onzeker wat het effect gaat zijn van de bezuiniging van 100.000 euro. Deze gaat ten kosten van de investeringsruimte en het groot onderhoud, omdat die budgetten al te laag waren. Maar hoe het groot onderhoud van de gebouwen in toekomst wordt opgelost is nog niet duidelijk. Kortom, deze nota roept meer vragen op dan het antwoorden lijkt te geven. En bestaat uit veel mooie woorden, maar het blijft wachten op echte concrete maatregelen waar de besturen op verder kunnen bouwen.

Het CDA wil dat er in Groningen gestart wordt met lief-en-leed-straten. In een lief-en-leed-straat proberen vrijwilligers bewoners onderling met elkaar in contact te brengen. Deze vrijwilligers krijgen van de gemeente een klein potje geld op zak om kleine activiteiten te organiseren of zieke buren een bloemetje te brengen. Eenzaamheid is een groot probleem in de gemeente Groningen. Ruim 45% van de bevolking in Groningen voelt zich eenzaam, waarvan een deel zelfs ernstig eenzaam. Ondanks dat er al een aantal projecten lopen, vindt het CDA dat er meer moet gebeuren om eenzaamheid terug te dringen. Het CDA dient daarom tijdens het voorjaarsdebat een motie in om te starten met deze lief-en-leed-straten. In Rotterdam en Den Haag zijn deze straten succesvol in de strijd tegen eenzaamheid. Deze gemeenten hebben samen al meer dan achthonderd lief-en-leed-straten. 'In deze corona-tijd is eenzaamheid toegenomen. Juist dit is hét moment om te starten met lief-en-leedstraten.', aldus fractievoorzitter René Bolle. Vorig jaar stelde het CDA al schriftelijke vragen in de hoop dat er gestart kan worden met lief-en-leed-straten. Destijds gaf het college aan dat het initiatief vooral vanuit de inwoners zelf moest komen. In navolging van het plan ontving de fractie al diverse inwoners die graag willen starten met deze straten. Inmiddels ziet een meerderheid van de raad de meerwaarde van het plan en wordt de motie breed gesteund.