Poliflw

Na ruim acht jaar van voorbereiding werken we nu toe naar het moment dat de Raad van Castricum een besluit gaat nemen over de toekomst van de zwemvoorziening in onze gemeente. Het voordeel van zo’n lange aanvliegroute is dat alle opties en mogelijkheden uitputtend op een rijtje zijn gezet en onderzocht zijn geweest. Zo hebben we de afgelopen honderd maanden in de Raadzaal grote zwembaden met de meest extreme voorzieningen voorbij zien komen, maar ook kleine zwembaden helemaal zonder voorzieningen. Wij hebben in die honderd maanden samenwerking met Heiloo en Bergen voorbij zien komen, met Heiloo maar zonder Bergen en ook zonder beide andere gemeenten. Wij hebben koppelingen gezien met andere sportvoorzieningen en zonder andere sportvoorzieningen.

Steeds maar wachten met het nemen van een toekomstbestendig besluit heeft ook grote nadelen:

Sinds de start van de verkenning zijn er in 2014 en 2018 verkiezingen geweest, waardoor er steeds een andere samenstelling van de Raad en woordvoerder namens fracties zich met het zwemdossier bezighoudt. Inmiddels zijn de afgelopen honderd maanden zijn al vier verschillende wethouders verantwoordelijk geweest voor het project;

De Raad heeft in een eerdere fase richtinggevende besluiten genomen, die om wat voor reden dan ook niet worden gerespecteerd door raadsleden die nieuw tot de fracties zijn toegetreden: ik doel met name op de genomen besluiten van 8 december 2016, van 20 april 2017 en van 9 november 2017 ten aanzien van het zoekgebied, het projectplan en de varianten;

Door het finale besluit steeds maar uit te stellen, lopen de bouwkosten alsmaar op. Het college spreekt in zijn voorstel over een kostenstijging van 11,7% voor de periode januari 2018 t/m december 2019 en verwacht nog eens 8% stijging in de komende 2,5 jaar. Door het getreuzel van de Raad lopen de kosten dus op met zeven cijferige bedragen, waarna sommige fracties ineens zeggen dat het allemaal te duur wordt;

In de tussentijd verkeren belanghebbenden in onzekerheid en worden ook groot onderhoud en renovatie van de Witte Brug uitgesteld in afwachting van de dingen die komen gaan.

Na 100 maanden besluit over de zwemvoorziening

CKenG vindt dat we na honderd maanden een keer vooruit gaan bewegen. Het is tijd dat wij de gemeente Castricum gaan inrichten voor de volgende generatie. Daar heeft onze fractie vorige week, tijdens onze bijdrage aan de Begroting, ook al het nodige over gezegd. Een gemeente van ruim 36.000 inwoners, waaronder veel jeugd die moet leren zwemmen en steeds meer senioren die moeten bewegen, dient de beschikking te hebben over een eigentijdse zwemvoorziening. Een gemeente met zee, strand, het Alkmaardermeer en veel water in sloten dient ervoor te zorgen dat zijn inwoners leren zwemmen in een eigentijdse zwemvoorziening. En een gemeente met een eigen Reddingsbrigade en een actieve zwem- en waterpoloclub dient zijn verengingen te faciliteren in de vorm van een eigentijdse zwemvoorziening.

De lange aanvliegroute heeft er in ieder geval voor gezorgd dat er nu een voorstel ligt waar gedegen over is nagedacht, wat stevig onderzocht is, wat de steun en financiële dekking heeft van het college en dat een grote stap is op weg naar de besluiten die de Raad zo langzamerhand kan gaan nemen. De modulaire aanpak die nu wordt voorgesteld gaat weliswaar niet zover als de fracties eerder met elkaar in het Raadsprogramma hadden afgesproken, maar biedt die einduitkomst nu in fasen en met enige jaren vertraging. Dat gaat dus de goede kant op.

De feitelijke keuze bestaat uit drie opties:

Het huidige bad wordt gerenoveerd, en kan dan tegen hoge kosten dan nog een aantal jaren mee. Als de Raad voor deze optie zou kiezen, dan is het business as usual en wordt de hete aardappel doorgeschoven naar de gemeenteraad die in de periode tussen 2030 en 2034 een herhaling van de debatten gaat doen die wij de afgelopen honderd maanden hebben gevoerd.

Regeren is vooruitzien: als de raadsleden doen waarvoor zij door kiezers zijn gemandateerd, dan durven zij ook besluiten te nemen die verder strekken dan alleen het lopende kalenderjaar. Als de Raad kiest voor deze optie, dan worden de voorzieningen Castricum toekomstbestendig ingericht en ontstaat bovendien de ruimte om na sloop van het huidige in 2024 aan de Rensdorpstraat circa 60 woningen te realiseren, waarmee in een goede mix van koop en sociale huur in ongeveer 15% van de huidige urgente behoefte wordt voorzien. Als De Witte Brug op die plaats blijft staan, kun je die woningen daar natuurlijk niet realiseren.

De derde optie is helemaal stoppen met een zwemvoorziening. Dan zeggen we gewoon tegen onze inwoners: gaan maar in Alkmaar of Beverwijk leren zwemmen, recreëren of je thuiswedstrijden doen. Die optie kost bijna niets, maar dan heb je ook niets. In dat geval kun je ook de stekker trekken uit de bibliotheek en uit Toonbeeld.

Het oorspronkelijke budget is sowieso niet toereikend

CKenG vindt dat er feitelijk geen redenen meer zijn waarom de Raad niet zou instemmen met het voorstel dat het college doet. Een toekomstbestendige zwemvoorziening op Noord-End biedt synergievoordelen met onderwijs en andere sporten, kan worden gecombineerd met een onderkomen voor medische en paramedische voorzieningen, biedt de ideale ligging voor inwoners uit de kernen Limmen, Akersloot, Castricum en Bakkum én maakt ruimte voor 60 nieuwe woningen.

Daar komt bij dat 568.000 euro die eerder als jaarlijkse bijdrage van de gemeente aan de zwemvoorziening in zowel het geval van renovatie van De Witte Brug áls in het geval van nieuwbouw op Noord-End niet toereikend blijft. In het eerste geval bedraagt het tekort 175.000 euro per jaar, in het tweede geval is dat 269.000 euro per jaar. Dat is een verschil van 94.000 euro per jaar. Laten ons dat bedrag nu eens analyseren.

Van het verschil wordt een bedrag van 35.000 euro veroorzaakt doordat de Raad eerder aan het nieuwe bad hogere duurzaamheidseisen heeft gesteld dan aan het huidige bad. In totaal gaat leidt dat tot een extra investering aan de voorkant van 890.000 euro. Dat is 7,1% van de totale investering. Als we dat percentage loslaten op de jaarlijkse kapitaallasten van 499.000 dan gaat het dus om 35.000 euro per jaar. CKenG vindt dat als de Raad extra eisen stelt, de Raad ook bereid moet zijn om daar extra geld voor ter beschikking te stellen, vanuit welke dekking dan ook. Alternatief is om de extra eisen te strepen, dan wordt het verschil met één streep teruggebracht naar nog maar 59.000 euro.

De tweede component betreft het verschil in inschatting van de personeelskosten tussen enerzijds bureau Olco en anderzijds de Initiatiefgroep Nieuw Zwembad Castricum. Daarbij baseert Olco zich op landelijke kengetallen en de initiatiefgroep zich op de efficiëncyvoordelen die zij verwachten in een slimmer gebouwde omgeving te kunnen realiseren. Volgens dit document d.d. 10 mei 2019 gaat het hierbij om 41.000 euro per jaar.

Na aftrek van component 1 en component 2 blijft er nog een verschil over van slechts 18.000 euro per jaar. Natuurlijk valt dit boven de eerder gesteld grens van 568.000, maar nu de raad instemt met het amendement om voor alle subsidieontvangers in onze gemeente de cao-effecten te gaan compenseren, en dit voor de zwemvoorziening in Castricum gaat om een bedrag van 20.000 euro in de komende drie jaar, zal die 568.000 sowieso organisch opgetrokken zijn naar 588.000 op het moment dat het nieuwe zwembad gerealiseerd zal zijn.

Geen redenen meer om niet positief te besluiten

Nu met deze toelichting ook de financiële component is weggepoetst kunnen de fracties die eerst nog een voorbehoud maakten ten aanzien van de realisatie van een nieuwe zwemvoorziening hun eerdere twijfels aan de kant zetten. Er is geen enkele reden meer te bedenken waarom wij als raad niet positief zouden kunnen besluiten over het voorstel van het college dat nu voorligt. Want willen die fracties dan werkelijk de verantwoordelijkheid nemen voor de beperkte mogelijkheden tot verduurzaming van het huidige bad? Willen die fracties werkelijk de zwemvereniging en waterpolo wegjagen, omdat de zwembond de dispensatie niet meer zal verlengen? Willen die fracties werkelijk de realisatie van 60 nieuwe woningen aan de Rensdorpstraat blokkeren? En waar moeten die 60 nieuwe woningen volgens deze fracties dan wél worden neergezet? En willen deze fracties werkelijk verantwoordelijk zijn voor de kapitaalvernietiging die altijd gemoeid gaat met het opknappen van iets ouds, terwijl je op termijn toch moet geloven aan iets nieuws?

CKenG kan zich dat niet voorstellen. Het is jammer dat de motie met betrekking tot het benchmarkonderzoek in andere gemeenten wat lichtzinnig door het college is opgepakt een feitelijk totaaloverzicht geen deel uitmaakt van de stukken. Want CKenG heeft namelijk wél bestudeerd hoe 15 andere gemeenten, met een vergelijkbaar aantal inwoners als Castricum, die óók een zwembad van 40 jaar oud hadden en die voor dezelfde afweging stonden als wij, alle 15 tot de conclusie zijn gekomen dat nieuwbouw slimmer is dan renovatie. In Castricum zijn wij niet eerder zo ver op weg geweest om meerdere uitdagingen tegelijk op te pakken en tot een integrale oplossing te brengen. Laten we deze kans en dit momentum niet voorbij laten gaan. Voor onze fractie staat het als een paal boven zwemwater dat er de komende weken een klap moet worden gegeven op dit voorlopige besluit.

Op 7 november besluit de gemeenteraad over de Begroting 2020 en de meerjarenraming tot 2023. CKenG is content met het feit dat er sprake is van een sluitende prognose en wil het college daar graag een compliment voor maken. Castricum staat er financieel gezond voor en nogal wat andere gemeenten zullen daar jaloers op zijn. Onze fractie ziet dat er door veel mensen hard wordt gewerkt om onze wettelijke taken uit te voeren en om inwoners van dienst te zijn met alledaagse zaken. Het is business as usual en daar is zowel het beleid als het financieel perspectief ook op gebaseerd.

Castricum voor de volgende generaties

Tijdens de behandeling van de Kadernota heeft CKenG er nadrukkelijk voor gepleit om verder te kijken dan onze neus lang is. College en Raad moeten zich vandaag niet alleen bezighouden met een sluitende begroting voor 2020, maar ook met de vraag hoe Castricum er voor de volgende generatie uit moet gaan zien en hoe we dat gaan bekostigen. Daar zien wij in voorliggende stukken vrijwel niets van terug. Helaas hebben ook andere fracties dan CKenG daar nauwelijks oog voor. Dat is teleurstellend, omdat er juist nu veel ingrediënten op tafel liggen voor een toekomstbestendig menu. Laten we ze eens doornemen.

In de eerste plaats is de sfeer in de Raad goed. Het lukt ons om naast het breed gedragen raadsprogramma ook afspraken te maken over andere zaken. Burgemeester en wethouders vormen een minderheidscollege, dat uitvoering moet geven aan de prioriteiten die de Raad meegeeft. Laten we dan ook potloodpunten slijpen: niet alleen debatteren over de vraagstukken van vandaag, maar samen het beeld schetsen hoe Castricum er uit moet zien in de komende decennia. Dan kan het college daarmee aan het werk.

In de tweede plaats heeft de Raad eerder dit jaar, op initiatief van CKenG, een bedrag van 2,9 miljoen euro vrijgemaakt dat als reserve aan het wegteren was in het sociaal domein. Een aantal fracties stuiterden eerst nog tegen het plafond, maar toen onderzoek aantoonde dat de resterende reserve meer dan voldoende was om aan onze verplichtingen te voldoen en onze gemeente met een factor van ruim 2,1 beschikt over een ongekend hoge weerstandscapaciteit om eventueel toekomstige problemen in het domein te kunnen opvangen, bonden deze fracties alsnog in. De bedoeling van het ontvriezen van deze reserve was om ruimte te creëren voor uitvoering van de ambities in het Raadsprogramma. Juist in deze begroting hadden er middelen kunnen worden toegekend om die ambities waar te maken. Maak extra reserveringen en stel spaarpotjes in. CKenG betreurt dat dit nog niet is gedaan.

In de derde plaats staat de rente ongekend laag. Geld is gratis. Sterker nog, je gaat er juist op achteruit als je over financiële middelen beschikt die je bij de bank parkeert. Wij zien dit belangrijke gegeven niet terugkomen in de meerjarenraming. Wat gaat het college daaraan doen?

En in de vierde plaats komen eind 2020 de middelen vrij uit de verkoop van de Eneco-aandelen. Weliswaar derven wij jaarlijks 250.000 euro aan inkomsten uit dividend, maar daar staat wel een eenmalige opbrengst tegenover van, naar verwachting, zo’n 16 tot 17 miljoen euro aan verkochte aandelen. Nu we weten dat het geen zin heeft om dat bedrag op de bank te zetten, moeten we met elkaar gaan nadenken welke scenario’s er mogelijk zijn om niet alleen die kwart miljoen aan dividend te compenseren, maar ook te investeren in het gereed maken van Castricum voor de toekomstige generatie. CKenG heeft een motie ingediend om als Raad en College daarvoor gezamenlijk de komende 12 maanden de wegen te gaan verkennen.

BUCH (-werkorganisatie) moet BETER

Tsja, en dan de BUCH …. De vier gemeenten zijn na anderhalf jaar voorbereiding nu bijna drie jaar operationeel. Langzaam beginnen zich de contouren af te tekenen van waar we met deze werkorganisatie naar toe moeten, maar het gaat allemaal erg stroperig. Van de ooit bedachte redenen om ambtelijk te fuseren, de zogenaamde 3K’s en 2G’s, maakt onze fractie zich vooral zorgen over twee van de K’s, namelijk die van Kwaliteit en die van Kosten. Voor wat betreft de Kwaliteit zien we op veel aspecten dat de overige drie gemeenten niet de slag weten te maken naar het niveau van de best presterende gemeente voor de samenvoeging, en op het gebied van de Kosten stelt CKenG vast dat zomaar het besparingspotentieel drie jaar is doorgeschoven. Bovendien is afgesproken geweest dat van die besparingen 40% terug zou vloeien naar de gemeenten en 60% zou worden geherinvesteerd. Nu die herinvestering inmiddels al heeft plaatsgevonden, namelijk door 4 miljoen euro in ICT en 16,5 miljoen in het Verbeterplan, is onze fractie van mening dat de besparing voor de volledige 100% terug dient te vloeien naar de gemeenten. Dat maakt in de meerjarenraming een verschil van enkele tonnen per jaar, oplopend tot een miljoen in 2023. CKenG heeft daar een amendement voor ingediend.

Op 31 december 2016 hebben de raden van de vier gemeenten ongeveer 1/3 van hun controlerende taak uit handen gegeven. Van de ene op de andere dag hebben 78 raadsleden 33% van hun begroting uit handen gegeven aan de BUCH-werkorganisatie en er verder nauwelijks meer naar omgekeken. CKenG vindt dat onbegrijpelijk. Hoe kan het, dat een publiek orgaan met een jaarlijkse begroting van inmiddels ruim 70 miljoen euro vrijwel ongecontroleerd zijn gang kan gaan? De BUCH ligt ons nauwer aan het hart dan ieder andere Gemeenschappelijke Regeling. Wij moeten daar kort op zitten via zienswijzen en beïnvloeding. Eindelijk, na lang aandringen vanuit Castricum, wordt er nu gezocht naar een Algemeen Directeur voor de werkorganisatie. Eindelijk gaat er nu een Commissie het financiële reilen en zeilen van 700 ambtenaren volgen. En eindelijk ligt er nu een concept op tafel voor een Dienstverleningsovereenkomst, zeg maar de huwelijksakte van de vier gemeenteraden. Maar vreemd genoeg wordt die DVO alleen in Castricum besproken. De andere drie raden hebben hem niet eens ontvangen. Reden dus voor nog een amendement.

Het gaat niet alleen om geld maar vooral om mensen

Tot zover het geld. Uiteindelijk doen wij ons werk in de Raad natuurlijk voor mensen. Onze inwoners dus. Als afsluiting van onze inbreng wil CKenG daar het volgende over zeggen:

Huisvesting: inwoners hebben recht op een dak boven hun hoofd. Het is een grote uitdaging om dat voor iedereen voor elkaar te krijgen, wat terecht is benoemd tot topprioriteit voor deze Raadsperiode. Dankzij de inspanningen van de Woontafel, van wethouder Slettenhaar en enkele ontwikkelaars begint er nu beweging in verschillende dossiers te komen. CKenG spreekt de wens uit dat we vasthoudend zijn, dat we niet worden tegengehouden door onzinnige regeltjes van het rijk en dat de Raad sterk en professioneel genoeg is om ook daadwerkelijk besluiten over projecten te durven nemen.

Als gezondheidspartij van Castricum staat CKenG ook graag stil bij zaken die daar betrekking op hebben. Actueel is bijvoorbeeld de problematiek rondom het inenten van jonge kinderen, waar onze gemeente fors lager scoort dan de 95% die het RIVM als ondergrens stelt. Verder worstelen wij in Castricum met het gebruik van gif in de bloembollenteelt en maakt onze fractie zich grote zorgen over de gesloten jeugdzorg. De procedure rondom de aanbesteding is een schoolvoorbeeld geweest van hoe het niet moet en kwetsbare jongeren dreigen het slachtoffer te worden van politieke ambities. Daar zal nog het nodige over gesproken gaan worden.

Als we het over mensen hebben, dan hebben we het ook over een groep van circa 600 huishoudens in onze gemeenten die een inkomen hebben net boven het minimum. Probleem van mensen die gewoon werken, maar tegen een bescheiden brutoloon, is dat zij buiten allerlei regelingen vallen voor toeslagen en kwijtscheldingen. Daardoor houden zij netto hetzelfde, of soms nog minder, over dan hun buurman die de hele dag thuis is. CKenG vraagt in een motie aandacht voor deze groep van 600 huishoudens.

Voor veel mensen duurt iedere maand een aantal dagen te lang. Althans, wat de financiën betreft. Het geld is op maar het volgende salaris laat nog even op zich wachten. Een groot aantal inwoners van Castricum heeft daar mee te maken, naar rato van landelijke kengetallen zelfs zo’n 600 huishoudens. Als op 31 oktober de Begroting wordt behandeld in de gemeenteraad, vraagt CKenG aandacht voor dit probleem.

Hard werken maar steeds geldtekort

Elke dag naar je werk, maar financieel niet de eindjes aan elkaar kunnen knopen. Het vakantiegeld en de jaarlijkse loonsverhoging gaan op aan stijgende energielasten, zorgpremie, huurlasten, kinderopvang en gemeentelijke belastingen. Voor je gevoel ga je er steeds verder op achteruit. Met een bruto-inkomen net boven het minimum grijp je bovendien naast allerlei toeslagen en (kwijtscheldings-)regelingen, waardoor je netto hetzelfde, of zelfs minder, te besteden hebben dan mensen die wel van deze regelingen kunnen profiteren.

Het levert een gevoel op van onrechtvaardigheid. Want waarom zou je elke ochtend vroeg naar je werk gaan om uiteindelijk geen cent meer te kunnen besteden dan je buurman, die dat niet doet? Daarin speelt bijvoorbeeld kinderopvang een grote rol: als je de hele dag thuis bent heb je geen opvang nodig, als je werkt juist wel. Maar kinderopvang kost geld. Net als bij nogal wat andere regelingen speelt de gemeente een bepalende rol. Castricum kent echter alleen een beleid voor mensen op het minimum, niet voor degenen die daar net boven zitten. Er is sprake van scherpe, niet flexibele scheidslijnen tussen groepen inwoners.

CKenG-motie vraagt om begrip en beleid

In een motie draagt CKenG nu het college op om deze problematiek nader in kaart te brengen. De fractie vraagt B&W om te leren van goede oplossingen in andere gemeenten en een plan op te stellen waarmee inwoners van Castricum in redelijkheid, en binnen de wettelijke kaders, financiële lucht kan worden geboden wanneer zij een inkomen net boven het minimum hebben. Bijvoorbeeld door toeslagen en kwijtscheldingsregelingen voor een ruimere groep in te stellen of de scheidslijnen voor deze regelingen flexibeler te hanteren.

Arbeid moet lonen. CKenG wil het plan daarom uiterlijk binnen zes maanden in de gemeenteraad kunnen behandelen, voorafgaand aan de Kadernota waarin de beleidslijnen voor de langere termijn worden vastgelegd.

Differentiatie parkeernorm maakt kleinschalige bouwprojecten mogelijk

De gemeenteraad van Castricum heeft vorig jaar het realiseren van nieuwe woningen benoemd tot belangrijkste prioriteit. Bij kleinschalige bouwprojecten loopt die ambitie helaas regelmatig vast op de zogenaamde ‘parkeernorm’. Op basis van een besluit uit 2013 wordt gerekend met 1,8 parkeerplaats per woning. In de praktijk blijken zoveel plekken niet nodig te zijn en staan hele parkeerplaatsen gewoon leeg.

Volgens raadslid Lenie Kelder van CKenG is differentiatie de oplossing. “Er zijn grote verschillen tussen wijken voor wat betreft het aantal auto’s per huishoudens”, zegt zij. “In sommige straten heeft iedereen ouder dan 18 jaar een auto, in andere straten is het gemiddelde minder dan 1 auto per huishouden. Dat is bijvoorbeeld het geval in wijken met veel sociale of seniorenwoningen. Waarom zou je daarvoor dan dezelfde parkeernorm voor moeten hanteren?”

Kelder wijst ook op maatschappelijke ontwikkelingen. Demografische trends laten een toenemend aantal eenpersoonshuishoudens zien. En om redenen van klimaat en duurzaamheid kiezen steeds meer mensen er bewust voor om geen auto te bezitten. Als zij er echt een nodig hebben, dan huren ze die. Ook wordt het delen van auto’s steeds populairder. Dat scheelt kosten, uitstoot en parkeerplekken.

Een lagere norm voor parkeerplekken vergroot de haalbaarheid van bouwprojecten, met name daar waar het plannen voor sociale koop- en huurwoningen betreft. Als er minder plekken nodig zijn, biedt dat ook meer kansen op groen in de openbare ruimte en dat helpt om in stedelijk gebied de temperatuur aangenaam te houden tijdens hete dagen. In een aantal gemeenten, waaronder Heemskerk, worden gedifferentieerde parkeernormen al tot volle tevredenheid toegepast. Dan geldt er bijvoorbeeld in de ene wijk een norm van 2,4 en in de andere wijk een norm van 1,2.

CKenG heeft nu het initiatief genomen om de bestaande nota te actualiseren. Kelder: “Onze fractie heeft een motie opgesteld die het college vraagt om de mogelijkheden te onderzoeken en een voorstel tot differentiatie aan de raad voor te leggen. Wij hebben daarin goed samengewerkt met Machiel Postma van de fractie van GroenLinks, die de motie mede zal indienen. Ook een aantal andere fracties heeft al steun toegezegd”. De motie van CKenG en GroenLinks zal later dit najaar in de raad worden behandeld.

CKenG stelt vragen over de risico’s bij een samenvoeging van HVC en AEB

Door CKenG Fractie op 12 september 2019 in Nieuws

Zoals iedereen in de media heeft kunnen volgen, staat de Amsterdamse afvalverwerker AEB op omvallen. Een financieel interessante en risicomijdende poging om AEB te verkopen aan recyclebedrijf Beelen is deze week mislukt, omdat B&W van Amsterdam de afvalverwerker niet aan een private partij willen overdoen. Het college van de hoofdstad laat de gemeenteraad in een brief weten aan te sturen op een fusie met HVC in Alkmaar, waarvan de aandelen in handen zijn van 44 gemeenten en zes waterschappen. Omdat de gemeente Castricum een van de aandeelhouders is, krijgt de fractie van CKenG graag van ons college antwoord op de volgende vragen.

Welk percentage van de aandelen van HVC is in bezit van de gemeente Castricum?

HVC boekte in 2018 een positief resultaat van 13 miljoen euro. Wat hebben onze aandelen de afgelopen jaren aan dividend opgeleverd?

Welke garantstellingen heeft de gemeente Castricum (al dan niet in ruil voor aandelen) aan HVC afgegeven?

HVC is de afgelopen jaren snel gegroeid door met geleend geld in projecten te investeren, die niet tot de eigenlijke kerntaken behoren De totale schuldenlast bedraagt inmiddels 740 miljoen. Hoe kijkt uw college aan tegen de verhouding tussen schulden, resultaat, risico’s en de positie, waaronder garanties, van de gemeente Castricum daarin?

Op zijn beurt is AEB ten onder gegaan aan politieke ambities, vooral op het gebied van duurzaamheid (wet van de remmende voorsprong). Als de samenvoeging van HVC en AEB daadwerkelijk zijn beslag zou krijgen, zou de nieuwe combinatie van start gaan met een schuld van circa 1,2 miljard euro. Hoe denkt u daar als aandeelhouder en risicodragende partij over?

Welke risico’s gaat de gemeente Castricum lopen indien de samenvoeging doorgaat, zowel financieel als operationeel (zoals een tekort aan capaciteit, achterstanden in afvalverwerking)?

Wanneer is de volgende aandeelhoudersvergadering van HVC en welke positie gaat u daar innemen?

Welke overleggen vinden er momenteel plaats met andere aandeelhouders, bijvoorbeeld in BUCH-verband of regio Noord-Holland Noord, om de risico’s te beperken en te voorkomen dat Castricum wordt meegezogen in een financiële catastrofe?

Bent u bereid om deze vragen, gezien de actualiteit, op korte termijn te beantwoorden en aansluitend hierover met de Raad, of een afvaardiging daarvan in de vorm van de auditcommissie, in gesprek te gaan?

De fractie van CKenG zal de ontwikkelingen rondom HVC, en een eventuele samenvoeging met AEB, nauwgezet volgen.

Per brief van 21 mei 2019 heeft het college goeddeels antwoord gegeven op de vragen die wij op 26 april 2019 hebben ingediend in vervolg op onze eerdere vragen van 24 september 2018 inzake het (niet) inenten van kinderen in onze gemeente en de gevolgen daarvan. Wij danken burgemeester en wethouders wederom voor hun reactie, maar menen toch opnieuw vragen over het onderwerp te moeten stellen mede gelet op uitspraken van de wethouder en van de raad van bestuur van de grootste kinderopvang, Forte Castricum, in de media.

Zowel uit dit antwoord als uit mededelingen van de raad van bestuur van Forte zou de vaccinatiegraad van kinderen die door Forte worden opgevangen boven de 95% liggen, reden waarom er(nog) niet tot actie zoals het weigeren van niet-gevaccineerde kinderen hoeft te worden overgegaan. Op onze eerste vragen over de vaccinatiegraad antwoordt het college dat deze in Castricum minder dan 90% bedraagt. Volgend het RIVM komt de groepsbescherming onder druk als de vaccinatiegraad onder de 95% terechtkomt. Vandaar onze volgende, schriftelijke vragen:

1. Hoe zou het kunnen dat de vaccinatiegraad bij Forte kennelijk aanzienlijk hoger ligt dan het gemiddelde in Castricum?

2. Hoe heeft Forte een en ander vastgesteld? Is dat op basis van controle via het vaccinatiebewijs, mededelingen van de ouders of berust dit op exacte gegevens van de GGD?

3. Indien de gegevens van Forte kloppen, dan zou de vaccinatiegraad van (groepen) kinderen elders in Castricum beduidend onder de 90% moeten liggen. Heeft u enig idee waar dit het geval zou kunnen zijn? Wij zouden daarom graag de vaccinatiegraad ontvangen van Kindergarten, de verschillende gastouderbureaus en verder van de basisscholen: de Vrije School, de Montessorischool, de Cunera school, de Sokkerwei, het Helmgras, de Paulusschool, de Visser ’t Hooft school, De Klimop en de Juliana van Stolbergschool.

CKenG is voornemens om binnen afzienbare tijd een open informatieavond over dit onderwerp te organiseren en verzoekt het college hierbij vast de volledige medewerking hieraan te verlenen. Dit vooral ook door alle betrokken partijen aan te sporen hieraan mee te doen, zoals de GGD, de verschillende schoolbesturen, de bestuursleden van de kinderopvangbedrijven en dergelijke.

Als dé gezondheidspartij van Castricum zou CKenG graag van het college antwoord krijgen op de volgende vragen:

1. Heeft het college kennis genomen van het rapport dat het RIVM deze week heeft uitgebracht over de grafietregens die worden veroorzaakt door de slakkenfabriek van Tata Steel?

2. Uit een inschatting van mogelijke gezondheidsrisico’s blijkt dat al lange tijd sprake is van zware metalen en PAK’s in de grafietregen. De effecten hiervan zijn vooral zichtbaar in Wijk aan Zee. In welke mate hebben de zware metalen en PAK’s naar uw inschatting ook Castricum kunnen bereiken, aangezien de wind bijna de helft van de tijd vanuit het zuidwesten (dus vanaf Tata Steel in de richting van onze gemeente) waait?

3. Volgens het RIVM is de geschatte blootstelling aan de metalen lood, mangaan en vanadium voor jonge kinderen zodanig dat dit ongewenst is voor hun gezondheid. Moeten ouders in Castricum zich zorgen maken of is dat niet het geval?

4. Tot op heden heeft het college nog niet over deze problematiek gecommuniceerd. Gaat u dat alsnog doen? Bent u van plan om nader te overleggen met uw collega’s van de gemeente Beverwijk, waar Wijk aan Zee onder valt? Of bent u van mening dat het gevaar voor de gezondheid in Castricum zodanig gering is dat dit rapport geen verdere opvolging behoeft?

De beantwoording van de door CKenG gestelde vragen komt donderdagavond 13 juni in de gemeenteraad aan de orde tijdens de commissievergadering Algemene Zaken.

De fractie van CKenG was de initiatiefnemer tot het spoeddebat, dat op donderdag 28 juni in de Raad plaatsvond over Dijk en Duin. Ons initiatief werd door alle fracties gesteund. Laten we eerst nog even samenvatten waar het vijf maanden geleden over ging:

Het bestemmingsplan voor Duin en Bosch is vastgesteld op 4 oktober 2012. Inmiddels blijkt de ‘ruimte’ in het plan en de daaruit voortkomende ontwikkelingen te leiden tot grote onrust bij omwonenden. Een eerdere poging van de gezamenlijke fractievoorzitters, om Parnassia per brief hierop aan te spreken, had vooralsnog niet tot het gewenste resultaat geleid;

De grote onrust zorgde (en zorgt) bij omwonenden voor slapeloze nachten en is de opmaat naar allerlei juridische procedures. Raadsleden ontvingen daar brieven over. Het toenmalige College, dat de feiten kende en dat de afgelopen jaren de contacten met Parnassia had onderhouden, was toen al demissionair. Het nieuwe College moest zich eerst nog inwerken. Daarom wilde de indieners met het toenmalige College de mogelijkheden bespreken.

Tot een echte slotsom, conclusie of besluit zijn we die avond niet gekomen. Sindsdien hebben zich echter wel weer belangrijke ontwikkelingen voorgedaan. Op verzoek van onze fractie heeft het presidium daarom tijd vrijgemaakt op de agenda om met elkaar van gedachten te wisselen over de actualiteit op Dijk en Duin. Wij beschikken nu als Raad over de jaarlijkse Voortgangsrapportage, we hebben vorige week de heer Schouwenaars van Parnassia te gast gehad en onder geheimhouding de financiële resultaten van het hele project kunnen inzien.

Mooie ontwikkelingen maar ook zorgen

CKenG is onder de indruk van de stappen die Parnassia heeft gezet op het gebied van goede, gezonde en veilige gebouwen op het gebied van zorg, die worden toegelicht onder hoofdstuk 4 van de Voortgangsrapportage. Onze fractie is ten dele tevreden over de realisatie van woningen, met name waar het de eerste projecten en de uitstraling betreft, en de liefde waarmee bewoners de monumentale panden hebben opgeknapt. Maar wij zijn niet gelukkig met alle initiatieven of hebben daar zelfs zorgen over:

Zoals wij al hebben aangegeven tijdens het debat en in onze stemverklaring op 17 december vorig jaar, zijn wij géén voorstander van het realiseren van sociale huurwoningen in het zorggebied, bij het monumentale middengedeelte. CKenG had liever méér dan 48 sociale huurwoningen gezien en op een andere locatie.

De plannen voor gebouw De Loet wijken af van het bestemmingsplan. Zo komt er onder meer een woning 5 meter buiten het toegestane bouwvlak te staan. Omwonenden hebben dan ook beroep aangetekend.

Raad en bewoners hebben het gevoel dat er constant wordt gegoocheld met aantallen woningen. De eerste kopers gingen uit van 230 woningen voor het gehele terrein, maar nadien bleek dat alleen voor de fase 1 tot en met 7 te zijn. Kan het College bevestigen dat het aantal van 380, dat nu in de Voortgangsrapportage wordt genoemd, niet langer meer onderwerp zal zijn van aanpassingen?

Er is afwatering nodig voor de parkeerplaatsen onder De Loet. Dit water wordt geloosd op het Koningskanaal. Hiervoor is toestemming verleend. Niet bekend door wie. De slangen lopen over het bosgebied van de bewoners, hiervoor is geen toestemming verleend. Hierover is een brief gestuurd aan het bouwbedrijf. De grond naast De Loet, van de Wasserij, is vervuild en moet worden gesaneerd. Er is geen activiteit geconstateerd. Hoe is het met de kwaliteit van het water onder De Loet?

Bij De Herberg komen 48 woningen voor herstel. Wat als het door Parnassia bedachte businessmodel mislukt. Komen deze woningen dan als 48 verkapte koopwoningen op de vrije markt?

Koekoeksduin was bij uitstek de plek voor de eerdergenoemde 48 sociale huurwoningen. ‘Toevallig’ werd de grond twee dagen voor het debat erover verkocht. In plaats van parkeren onder het maaiveldkomen er nu parkeerplaatsen aan de straat. De hele vlek wordt nu bebouwd, in plaats van enkel de plek waar de zusterflat heeft gestaan.

Tweemaal per jaar is er bewonersoverleg. Bewoners hebben gevraagd of de gebiedsregisseur daarbij aanwezig kon zijn. Helaas was deze bij het laatste overleg niet aanwezig. Kan het College erop zien dat bij verhindering van de gebiedsregisseur vervanging wordt gestuurd?

Over veiligheid: de bewoners willen graag weten wat voor cliënten er worden gehuisvest in de zorgafdelingen. CKenG heeft daar al eerder aandacht voor gevraagd en schriftelijke vragen gesteld, maar geen antwoord gekregen. Er is een afdeling in beheer van GGZ waar een hek omheen staat. Er gaan nu allerlei geruchten.

De Raad van State heeft inmiddels uitspraak gedaan met betrekking tot de procedure die bewoners hadden aangespannen over Marelsdal. Hoewel de heer Schouwenaars van Parnassia daar vorige week erg luchtigjes over deed toen hem daarnaar gevraagd werd, zitten er in de uitspraak van de Raad van State een aantal elementen die betrekking hebben op het hele plangebied. De belangrijkste zijn:

De publiekrechtelijke sturing ontbreekt bij de afstemming is tussen de verschillende belangen;

Onvoldoende borging van een goede ruimtelijke ordening en rechtszekerheid;

De ontwikkelaar zit zelf in het kwaliteitsteam, en betaalt volgens de geruchten zelfs twee leden van dat team – vraag is dan: “wie betaalt die bepaalt?”;

Het plan biedt geen zekerheid betreft de bouwvlakken, bouwvolumes en de landschappelijke inpassing;

De SOK biedt onvoldoende handvatten om de doelen van de gemeenteraad te kunnen garanderen.

De vraag aan het College en de collega’s van de andere fracties is dan: ‘dit wetende, wat gaat we daar dan aan doen? Hoe gaan we met elkaar borgen dat de toekomstige vlekbebouwing zonder problemen gaat verlopen?’ Tot slot nog twee kwesties:

Het bosgebied in de zones 10, 12 en 14: Parnassia vraagt aan het collectief 600.000 euro, maar als de percelen naar de mening van Parnassia zelf niet goed worden onderhouden, kopen ze het voor 1 euro weer terug. De slager die zijn eigen vlees keurt, dus. Kan dat nu niet anders? Bijvoorbeeld dat de gemeente deze percelen overneemt en onderhoudt. Het gaat daarbij om 16.000 euro kosten per jaar, dat moet met onze groenambities toch in de begroting te vinden zijn.

Een loketfunctie waar de bewoners met al hun vragen terecht kunnen. het is nu vaak onduidelijk waar ze moeten zijn. CKenG heeft het College gevraagd om mee te werken aan een goede oplossing.

Onze fractie zal de verdere ontwikkelingen op Dijk en Duin nauwgezet volgen.

Op 24 mei heeft deze Gemeenteraad besloten over zijn eigen programma voor de periode 2018 – 2022. Unaniem zelfs. Vergelijk het met de bouw van een nieuwe woning: de Raad is opdrachtgever en heeft de bouwtekeningen overhandigd aan de wethouders. Dat zijn de bouwopzichters, die ervoor moeten zorgen dat de bouwvakkers, dat zijn de ambtenaren, hun werk goed uitvoeren.

Ieder onderdeel van de bouwtekeningen wordt nader uitgewerkt en komt vervolgens als voorstel terug naar de Raad voor inhoudelijke behandeling. Omdat de Collegepartijen gezamenlijk minder dan de helft van het aantal zetels hebben, moeten de wethouders steeds hun best doen om instemming van de Raad te krijgen voor hun voorstellen. Dat lukt alleen als de kwaliteit van de voorstellen goed genoeg is en als fracties over hun eigen schaduw heen durven springen en elkaar opzoeken om samen de focus te houden op het belang van de inwoners van Castricum.

We zijn nu zo vier maanden aan de gang en de nieuwe manier van werken bevalt CKenG uitstekend. Er waait een frisse wind in de bestuursvleugel. Wethouders en Collegepartijen stellen zich open en toegankelijk op. We krijgen nu de uitwerkingen voorgelegd die onder verantwoordelijkheid van het nieuwe College tot stand zijn gekomen. De Begroting 2019 is daarvan vooralsnog de belangrijkste. Om alvast op de zaken vooruit te lopen: CKenG zal instemmen met deze begroting en de genoemde prioriteiten. Wél vindt onze fractie dat aantal belangrijke zaken onvoldoende worden belicht en graag maken wij gebruik van deze Algemene Beschouwing om daar aandacht voor te vragen.

Woningbouw

Allereerst de woningbouw: op woensdag 14 maart jl. heeft CKenG een paginagrote advertentie in de krant geplaatst met de dringende oproep om jaarlijks 160 extra woningen in het goedkope segment te realiseren. Onlangs heeft het Rijk deze aantallen nog maar eens bevestigd. Minister Ollongren vraagt gemeenten om haast te maken met plannen om landelijk 75.000 tot 100.000 extra woningen per jaar te bouwen. Aangezien Castricum in oppervlakte en in aantal inwoners circa 0,2% van Nederland vertegenwoordigt, betekent dat jaarlijks 150 tot 200 eenheden in onze gemeente.

Vreemd genoeg staat woningbouw niet als prioriteit genoemd in de Top 12 voor 2019. Wij nemen aan dat het College de plannen en realisatie beschouwt als ‘Masterprioriteit voor de hele periode 18-22’ en daarom woningbouw niet apart heeft benoemd voor het komend jaar. Graag horen wij of deze conclusie juist is en welke plannen het College heeft voor een actiever grondbeleid en de ontwikkeling van Zuid III in Akersloot.

Het Strand

In 2012 heeft de Raad een initiatiefvoorstel van CKenG en De Vrije Lijst aangenomen, waarin alle economische programma’s werden vervangen door één, namelijk de ontwikkeling van het toerisme. Daarin speelt het strand een prominente rol.

Nu zijn we zes jaar verder en er is er nauwelijks wat gebeurd. Sterker nog: door de halsstarrige houding van het Hoogheemraadschap dreigt eerder een verslechtering van de situatie aan het strand dan een verbetering. De waterveiligheid is totaal niet in het geding en in het Kustpact is opgenomen dat de situatie op de dag van de ondertekening de basis is voor de toekomst. De houding van het Waterschap lijkt vooral te worden ingegeven door bureaucratie en haantjesgedrag. Onze fractie vindt dat het College van Castricum met alle ambtelijke, bestuurlijke en juridische middelen vol moet inzetten op optimalisering van de aantrekkelijkheid van ons strand.

Wat CKenG betreft hebben we het dan over een plan dat de periode 2020-2030 bestrijkt voor vier strandpaviljoens en voor Sports at Sea, waarbij alleen slimme verplaatsingen doorgevoerd worden. Wij zijn blij met de aankondiging, vandaag in de krant, van de opwaardering van Strand 10 en willen nu eindelijk doorschakelen met verbetering van het strandplateau, de fietsenstalling, de parkeersituatie en de herinrichting van de strandafgang met splitsing naar publiek, bevoorrading en paarden.

Overige punten

Er spelen nog een aantal zaken, waar onze fractie geen motie voor heeft ingediend maar die wij wel zwaarwegend genoeg vinden om hier te benoemen:

– De Bakkerij: dat dit poppodium bestaat is prachtig. Ook is het Uit-je-Bak-festival een jaarlijks cultureel hoogtepunt. Maar dat de vereniging geen aflossing betaalt en inmiddels drie jaar achter is met het betalen van rente over de hypotheekschuld is niet zo prachtig. De kans is klein dat het geld ooit nog terugkomt. CKenG wil weten welke maatregelen nu genomen gaan worden om de financiële schade niet verder te laten oplopen.

– Inenten van kinderen: onze fractie heeft vragen gesteld over het grote percentage kinderen in onze gemeente, die niet worden ingeënt tegen besmettelijke ziektes zoals mazelen. De vragen zijn inmiddels beantwoord, maar dit is een zaak die grote groepen van onze inwoners treft. Zeker nu de verantwoordelijkheid van het inenten overgaat van het Rijk naar de gemeenten zullen wij erop toezien, dat er een adequaat actie- en communicatieplan wordt opgezet om ernstige gevolgen te voorkomen.

– Verder wil CKenG een lans breken voor de groep inwoners die elke dag naar hun werk gaan, en met een salaris thuiskomen dat net boven het minimum zit. Het Rijksbeleid, maar ook het gevoel van veel Nederlanders, zegt namelijk dat arbeid moet lonen. Voor de groep die wij bedoelen geldt dat helaas niet. Zij grijpen naast allerlei toeslagen en kwijtscheldingsregelingen, waar hun buurman (die geen werk heeft) wél van profiteert. Het gevolg is dat ze netto per maand evenveel, of even weinig, te besteden hebben. Inmiddels is er ook landelijk aandacht voor dit probleem. Wij roepen het College op om hier serieus rekening mee te houden en vragen de collega’s van andere fracties om hun moties en amendementen niet per definitie op de minima te richten, maar juist rekening te houden met de problematiek van de groep die daar net boven zit.

Reserve Uitvoering Raadsprogramma

De Raad heeft het College aan het werk gezet met een ambitieus programma voor de komende vier jaar. Sommige punten uit dit programma vragen alleen organisatorisch inzet, andere punten vragen ook om geld. CKenG heeft een amendement ingediend om daartoe de Reserve Uitvoering Raadsprogramma in het leven te roepen.

De reserve kan worden gevuld met het overschot uit de jaarrekening 2013. Die gelden stonden op voorspraak van toenmalig wethouder Klijnstra sinds juni 2014 tijdelijk geparkeerd als buffer, vanwege beperkte inzichten in de gevolgen van de kanteling van Rijkstaken in het sociaal domein per 2015. Nu zijn we 4,5 jaar verder en hebben we die inzichten wel. Jaarlijks houden wij 1,2 miljoen euro over in dit domein, waardoor de reserve straks groter is dan 6 miljoen. We komen daarmee op het punt dat de Raad zijn eigen besluit uit 2014, over de kunstmatige labeling, moet corrigeren. Door de ongebruikte gelden te doteren aan de nieuwe Reserve lossen we twee zaken in één klap op.

Zoals gezegd is CKenG blij met de daadkracht en voortvarendheid waarmee dit nieuwe College een aantal langlopende dossiers aanpakt. Wij vertrouwen erop dat wij deze conclusie tijdens komende beschouwingen kunnen herhalen.

De afgelopen jaren is bestuur en gemeenteraad in Castricum regelmatig het verwijt gemaakt, dat er geen beslissingen werden genomen en dat problemen steeds opnieuw werden doorgeschoven. Het vertrouwen in de lokale politiek was mede daardoor tot een dieptepunt gedaald. Na de verkiezingen, nu een half jaar geleden, is de wind uit een andere hoek gaan waaien. De raad kent een nieuwe samenstelling, de wethouders zijn geselecteerd op basis van competenties en daadkracht, er is een Raadsprogramma overeengekomen en alle betrokkenen zijn met veel energie aan de nieuwe periode van vier jaar begonnen.

Belangrijk is dat politici keuzes durven maken en knopen doorhakken in langslepende dossiers. Dat geldt voor het nieuwe zwembad, de probleemoverweg naast het station, het strandplateau en vooral voor wat betreft de beschikbaarheid van woningen voor verschillende doelgroepen zoals starters, gescheiden ouders en senioren. Zodat de doorstroming op gang komt en inwoners, die vaak al jaren op een wachtlijst staan, geschikte en betaalbare woonruimte kunnen vinden en niet de gemeente uitgejaagd worden of noodgedwongen langdurig moeten bivakkeren in een ruimte die niet voor hen geschikt is.

Alle woningzoekenden op dezelfde wachtlijst

Juist over die wachtlijsten hebben de fracties in de raad van Castricum afspraken gemaakt in het Raadsprogramma. Overeengekomen is dat de voorrangsregeling voor asielzoekers met een verblijfsvergunning wordt afgeschaft. Tot op heden kregen deze zogenaamde statushouders voorrang bij toewijzing, wanneer er een sociale huurwoning beschikbaar kwam. Daardoor moesten mensen die al op de wachtlijst stonden (nog) langer wachten. De raad heeft het nieuwe college van B&W opgedragen om daar een eind aan te maken. Als gevolg van dit besluit worden ook statushouders op de lijst geplaatst en moeten zij (afhankelijk van de overige criteria) net zo lang wachten als iedere andere inwoner van Castricum die op dezelfde lijst staat.

Het is belangrijk te weten, dat (zonder uitzondering) alle fracties in de raad hebben ingestemd met het Raadsprogramma. Daarbij dient vermeld te worden dat een drietal fracties (GroenLinks, SP en D66 – samen 6 van de 25 zetels) bij het aannemen hebben laten aantekenen dat zij het met dit specifieke onderdeel (afschaffen van de voorrangsregeling) niet eens zijn.

College voert uit wat de Raad heeft opgedragen

Nu het college bezig is uitvoering te geven aan het programma en het besluit is opgenomen in de Begroting voor 2019 blijkt er ineens onrust te ontstaan. Het staat de drie genoemde fracties vanzelfsprekend vrij om politieke instrumenten in te zetten. Zij hebben immers op dit punt een aantekening laten maken. Maar dat geldt niet voor de overige fracties die wél volledig met het Raadsprogramma hebben ingestemd en waarvan de betrokken raadsleden, ook persoonlijk, mede aan de basis hebben gestaan van de opdracht die het college nu uitvoert. PvdA, GDB, de Vrije Lijst en Van Schoonhoven hebben daarom in dit dossier geen enkel recht van spreken in de gezamenlijk aanval van de zeven fracties op het college, in deze vertegenwoordigd door wethouder Paul Slettenhaar. De wethouder treft geen blaam, want hij doet precies wat de raad hem eerder opgedragen heeft.

Ook inhoudelijk slaan de fracties de plank mis. De ophanden zijnde ‘boete’ is een fabel, die eerder al, in april 2017, door de toenmalige portefeuillehouder als onjuiste reden werd opgevoerd om de urgentie er doorheen te drukken. De gemeentelijke opdracht bestaat immers uit het aanbieden van een gelegenheid waar statushouders kunnen verblijven, zodat zij het AZC kunnen verlaten. Die gelegenheid hoeft niet een zelfstandige woning te zijn. Het genoemde aantal sociale huurwoningen, waar de fracties naar verwijzen, klopt feitelijk niet. Het percentage woningen in handen van de corporatie bedraagt 16 procent, daarnaast is er een kleine 10 procent van de woningen in handen van particulieren. Ook in die groep wordt een groot deel verhuurd voor sociale tarieven. Het is overigens appels met peren vergelijken wat betreft percentages. Steden als Amsterdam waar het aantal sociale woningen de 60 tot 70 procent aanraakt, geven een totaal scheef beeld. Als je kijkt naar met Castricum vergelijkbare gemeenten, meerdere dorpen, dan ligt dat het percentage sociale huurwoningen ongeveer gelijk aan dat bij ons.

In het Raadsprogramma staan nog veel meer zaken om de woningmarkt in onze gemeente te bevorderen. Het percentage sociale woningen wordt bij nieuwbouwplannen verhoogd naar minimaal 30%. We gaan bouwen voor het middensegment en sociale woonvormen. Daarnaast bevat het programma tal van andere plannen. Iedere partij heeft daarin zaken gesteund die niet direct in lijn liggen met hun eigen programma, juist met de wil om na jaren van pappen en nathouden gezamenlijk stappen vooruit te maken. Het is teleurstellend om te zien hoe makkelijk sommigen dan nu een terugtrekkende beweging maken als het op de uitvoering van een specifiek onderwerp aankomt.

Doorpakken in plaats van Cherry Picking

Daar waar partijen schrijven dat er iets is veranderd in de sfeer op straat, moeten wij ze gelijk geven. Het is ongelooflijk hoeveel steunbetuigingen en e-mails wij hebben ontvangen van onze inwoners waarin deze ophanden zijnde maatregel wordt bejubeld. Via ingezonden brieven en op social media krijgt de afschaffing van de voorrangsregeling massaal bijval, die in verschillende online enquête oploopt tot 96 procent van het aantal deelnemers. Op de Facebook-pagina ‘Je bent Castricummer als’ lezen wij dat inwoners eindelijk trots zijn op hun gemeentebestuur. In een groot aantal andere gemeenten in het land, waaronder Raalte, Haarlemmermeer, Rotterdam, Den Helder en in West-Friesland, zijn initiatieven genomen om het voorbeeld van Castricum te volgen. En verschillende politieke partijen in de Tweede Kamer roepen de RO-wethouders in andere gemeenten op hetzelfde te doen.

De oplossing is natuurlijk dat er meer gebouwd wordt. Maar dan moeten juist de fracties die nu dwarsliggen bij de uitvoering van het eerder genomen besluit over hun eigen schaduw heen springen. Zij willen allen bouwen, zo lezen we, maar het mag niet te hoog, niet in het buitengebied en niet in het groen. Zo komen we natuurlijk nergens. We moeten gewoon aan de gang, de handen uit de mouwen steken. In het belang van iedereen die hier al langere tijd op zoek is naar een woning. Fijn dat naast VVD, CKenG, CDA en Forza ook anderen eindelijk willen gaan bouwen. Maar dan moeten deze fracties ook bereid zijn om water bij de wijn te doen en durven te kiezen voor vernieuwende oplossingen in plaats van vast te houden aan hun oude idealen.

De ondertekenaars van dit bericht hebben hun handtekening gezet onder het Raadsprogramma en zich gecommitteerd aan de uitvoering ervan. Houden de andere fracties zich ook aan de gemaakte afspraken of beperken zij zich tot Cherry Picking? De komende weken, waarin de Begroting 2019 wordt behandeld, zullen het duidelijk maken.

Fracties VVD, CKenG, CDA en Forza