Poliflw

Peter Blokker blijft aan als raadsrapporteur BBS. Tijdens ons fractieoverleg van gisterenavond heeft Peter Blokker aangegeven aan te willen blijven als raadsrapporteur BBS (Uitvoeringsorganisatie Baarn, Bunschoten en Soest). "Juist nu als het er echt toe doet is het belangrijk om zo dicht mogelijk bij deze organisatie te staan en zo optimaal mogelijk de vinger aan de pols te houden". "Ook ik worstel weleens met de twee petten die ik op heb als raadslid, maar ook als rapporteur, maar hierover hebben we in de fractie afspraken gemaakt." Als VoorBaarn zijn wij blij met het besluit van Peter en hopen dat er snel een tweede rapporteur vanuit de gemeenteraad van Baarn zich aandient.

‪Vandaag gaat VoorBaarn de eerste stappen zetten naar vernieuwde communicatie Er wordt hard gewerkt aan een nieuwe website en deze gaan Bram en Tino vandaag beoordelen Hoe zouden jullie het liefst onze communicatie zien? Trouwens we kunnen hier ook nog wel wat volgers gebruiken‬

Enige tijd geleden werd bekend dat Bever bv een zogenaamde Flagshipstore wilde open van maar liefst 1500m2 op de Noordschil in Baarn. Met veel trots werd aangekondigd dat dit geweigerd was. Dit alles was te lezen in een bijzin in beantwoording van vragen over het centrum. VoorBaarn heeft hier toen schriftelijke vragen over gesteld aan het college (de vragen en beantwoording zijn te lezen hieronder). VoorBaarn is voor een levendig centrum, laat dat duidelijk zijn, maar sluit de ogen niet voor de snel veranderende retailmarkt. Daar moet je als gemeente op anticiperen. U zult begrijpen dat wij dan ook niet tevreden zijn met de beantwoording. Nog niet zolang geleden is er een Action geweigerd, omdat dit niet passend zou zijn in Baarn. Daarnaast mag een bouwmarkt zich wel vestigen of andere woon gerelateerde winkels. Dus de breedpakketzaak, de ijzerwinkel, de verfwinkel, de woninginrichter doen er niet toe? Wordt ongetwijfeld vervolgd!

Photos from VoorBaarn's post

Verwarrende tijden, Vroeger was alles een stuk duidelijker, tja opa verteld. Maar, echt, tegenwoordig is die duidelijkheid vaak ver te zoeken. De wereld staat in brand en zeker na de laatste provinciale verkiezingen lijkt iedereen over iedereen te vallen. De nuance ontbreekt vaak en de winnaar wordt buiten gesloten. Waar een aantal sociale Nederlanders het niet na laten om de pek en veren onder de mottenballen vandaan te halen, zoeken de andere liberalen de grens van de mogelijkheden op, zonder in een hoek gedrukt te worden. Maar ja, over al deze wereldse problemen gaan wij niet. Toch kunnen we zonder problemen parallellen trekken met de Baarnse politiek. Waar je vroeger er van op aan kon dat de ene partij zich vastketenende aan een boom, de ander op kwam voor de arbeider, en de grootste zich vooral sterk maakte voor ondernemend Baarn. Dan had je natuurlijk nog de traditionele partijen die zich lieten leiden door de christelijke normen en waarden. En die ene die het sinds midden jaren 60 al niet meer weet welke koers te varen. Aangevuld met lokale partijen, vaak ontstaan uit onvrede over het gevoerde beleid. De ene tegen de machthebbers, de andere soms lucht fietsend over Baarn heen, soms niet realistisch, maar in ieder geval creatief. Zo was het tot voor kort. Toen kwam VoorBaarn en lijkt alles anders te zijn. Wij kiezen vaak voor de pragmatische aanpak en beoordelen elk raadsvoorstel als een uniek stuk. Daarover hebben we met veel mensen overleg en uiteindelijk leidt dit tot een conclusie. Tot zover prima, maar het lijkt ineens allemaal anders en is soms wat verwarrend. Steeds vaker lijken wij alleen te staan in onze opvattingen, krijgen we soms het idee dat wat we ook zeggen niet gehoord wordt. Zien we steeds vaker dat wij opkomen voor de groepen die geen gehoor vinden bij de voor hun logische partijen. Dat vind ik niet raar, maar heel bijzonder. Laat ons die handschoen dan maar oppakken, dat doen we graag en altijd overdacht. Zo ook de afgelopen maand, wij wilden Made by Holland wat meer ruimte geven, zodat deze ondernemer met een vernieuwd en beter plan kan komen. Deze ondernemer verwonderd achter bleef, omdat VoorBaarn de enige partij was die deze ruimte wilde bieden. Dat behoeft uitleg en dat doen we graag, ook op het openbare facebook. Dat zelfs onze fans de uitleg niet altijd even fijn vinden, dat is dan zo. Gelukkig waarderen ze het zeer dat wij in ieder geval uitleg geven, wat dan weer resulteert in het bekende duimpje. Dit was niet de enige ondernemer die de wenkbrauwen fronsten de afgelopen maand. Zo krijg je de ene week een “flesje wijn” en felicitaties voor het 100 jarig jubileum en krijg je een week later een spreekverbod (ja we zagen en hoorde de opmerkingen, maar helaas niet op beeld) als inspreker. Het zijn verwarrende tijden, maar dat flesje wijn had ik de dag er na op de balie van het gemeentehuis gezet. Inmiddels worden we ondernemerspartij genoemd en dat omarmen we met liefde, maar dekt de lading niet. We zijn in ieder geval een ondernemende partij en daar ben ik trots op. Ik hoop in ieder geval dat wij wegblijven van die verwarring. Laat u het anders weten? Tino Schouten

Tino Schouten

Afgelopen woensdag stond het ruimtelijk kader van Paleis Soestdijk op de agenda, het zal u niet ontgaan zijn. Voltooid verleden tijd, in de breedste zin van het woord, want het onderwerp werd van de agenda gehaald. De meerderheid wenste dit en zo geschiede. VoorBaarn was hier geen voorstander van, al waren wij ook van mening dat het voorgelegde niet besluitrijp was. Wij hadden liever het agendapunt behandeld en aangehouden (niet in stemming gebracht) en zo recht gedaan aan dit belangrijke onderwerp. Eigenlijk was dit ook de bedoeling, maar bij binnenkomst in het gemeentehuis bleek om onverklaarbare reden alles anders.

Wat restte was een motie om bepaalde kaders mee te geven aan Made by Holland, zodat zij verder kunnen met de plannen. Deze motie werd aangenomen met 16 stemmen voor en 3 tegen en u raad het al, VoorBaarn was de enige partij die tegenstemde. Dat vraagt natuurlijk om enige uitleg.

Vanaf het begin en tot het eind heeft VoorBaarn meegedacht over de motie, wat overigens prima gecoördineerd is door Rik van Hardeveld. Uiteindelijk ging het punt over het te bebouwen oppervlak te ver voor ons en zijn wij afgehaakt. Het punt waar het over ging:

“Woningbouw op het Alexanderkwartier vindt uitsluitend plaats binnen het terrein dat gebruikt wordt/werd door de Koninklijke Marechaussee en volgens het uitgangspunt (of principe) ‘rood voor rood’”

“Wij zijn er van overtuigd dat Made by Holland straks in november terugkomt met een passend en kwalitatief mooi plan.”

VoorBaarn had hier graag enige nuance in gezien en het woordje “uitsluitend” vervangen door “zoveel mogelijk” en “rood voor rood” weggelaten of in ieder geval genuanceerd. Het lijkt een detail, maar details maken vaak het verschil. Hiermee hadden we Made by Holland iets meer ruimte gegeven en zo ook het gehele plan. Want daar gaat het om, het gehele plan! Waarvan het zogenoemde Alexanderkwartier een onderdeel is, om geld te verdienen inderdaad en zodoende het paleis te kunnen restaureren en daar is niks mis mee. Beperk je een ondernemer hierin, dan kan dit ten koste gaan van kwaliteit. Wij zijn er van overtuigd dat Made by Holland straks in november terugkomt met een passend en kwalitatief mooi plan en laten zien alle insprekers, opmerkingen, brieven en de raadsvergaderingen mee gewogen te hebben.

Als afsluiter, VoorBaarn is van mening dat de Rijksoverheid de verantwoording had moeten nemen om het paleis te restaureren en zo te behouden voor de toekomst. Wel 30 miljoen uitgeven voor een naamswijziging van een departement, maar geen euro om dit prachtige cultureel erfgoed te kunnen behouden. Er is in alle wijsheid besloten om ons paleis Soestdijk te verkopen aan een private partij namelijk de Meyer Bergman erfgoed groep. Dan is het logisch dat er geld verdiend moet worden om e.e.a. te bekostigen. Om dan zoveel obstakels op de Amsterdamsestraatweg op te werpen gaat VoorBaarn te ver, je moet ook als politiek reëel blijven.

Soestdijk, en door… Afgelopen woensdag stond het ruimtelijk kader van Paleis Soestdijk op de agenda, het zal u niet ontgaan zijn. Voltooid verleden tijd, in de breedste zin van het woord, want het onderwerp werd van de agenda gehaald. De meerderheid wenste dit en zo geschiede. VoorBaarn was hier geen voorstander van, al waren wij ook van mening dat het voorgelegde niet besluit rijp was. Wij hadden liever het agendapunt behandeld en aangehouden (niet in stemming gebracht) en zo recht gedaan aan dit belangrijke onderwerp. Eigenlijk was dit ook de bedoeling, maar bij binnenkomst in het gemeentehuis bleek om onverklaarbare reden alles anders. Wat restte was een motie om bepaalde kaders mee te geven aan Made by Holland, zodat zij verder kunnen met de plannen. Deze motie werd aangenomen met 16 stemmen voor en 3 tegen en u raad het al, VoorBaarn was de enige partij die tegenstemde. Dat vraagt natuurlijk om enige uitleg. Vanaf het begin en tot het eind heeft VoorBaarn meegedacht over de motie, wat overigens prima gecoördineerd is door Rik van Hardeveld. Uiteindelijk ging punt 1 te ver voor ons en zijn wij afgehaakt. Het punt waar het over ging: “Woningbouw op het Alexanderkwartier vindt uitsluitend plaats binnen het terrein dat gebruikt wordt/werd door de Koninklijke Marechaussee en volgens het uitgangspunt (of principe) ‘rood voor rood’” VoorBaarn had hier graag enige nuance in gezien en het woordje “uitsluitend” vervangen door zoveel mogelijk en “rood voor rood” weggelaten of in ieder geval genuanceerd. Het lijkt een detail, maar details maken vaak het verschil. Hiermee hadden we Made by Holland iets meer ruimte gegeven en zo ook het gehele plan. Want daar gaat het om, het gehele plan! Waarvan het zogenoemde Alexanderkwartier een onderdeel is, om geld te verdienen inderdaad en zodoende het paleis te kunnen restaureren en daar is niks mis mee. Beperk je een ondernemer hierin, dan kan dit ten koste gaan van kwaliteit. Wij zijn er van overtuigd dat Made by Holland straks in november terugkomt met een passend en kwalitatief mooi plan en laten zien alle insprekers, opmerkingen, brieven en de raadsvergaderingen mee gewogen te hebben. Als afsluiter, VoorBaarn is van mening dat de Rijksoverheid de verantwoording had moeten nemen om het paleis te restaureren en zo te behouden voor de toekomst. Wel 30 miljoen uitgeven voor een naamswijziging van een departement, maar geen euro om dit prachtige cultureel erfgoed te kunnen behouden. Er is in alle wijsheid besloten om ons paleis Soestdijk te verkopen aan een private partij namelijk de Meyer Bergman erfgoed groep. Dan is het logisch dat er geld verdiend moet worden om e.e.a. te bekostigen. Om dan zoveel obstakels op de Amsterdamsestraatweg op te werpen gaat VoorBaarn te ver, je moet ook als politiek reëel blijven.

Een week… Wat is een week op een mensenleven? Die vraag hoor je wel vaker natuurlijk, maar in dit geval was het een week om even bij te komen van de raadsvergaderingen van vorige maand. Een week nadat het definitieve besluit is genomen om de bibliotheek, onze bibliotheek te verplaatsen vanuit het centrum naar de Speeldoos. Een week nadat besloten is in de gemeenteraad om 4 miljoen euro te verstrekken om de “noodlijdende” Speeldoos te verbouwen. Een week na een voor mij en VoorBaarn onbegrijpelijk besluit, maar vooral de week nadat een meerderheid van de gemeenteraad heeft laten zien, dat hoeveel inwoners, organisaties, ondernemers er ook inspreken, dit geen invloed heeft op een vooraf ingenomen mening. Dit moest me even van het hart en daar heb ik heus geen week voor nodig gehad om dit te bedenken. Maar, het is altijd goed om het e.e.a. te laten bezinken. Ben ik dan een slecht verliezer? Nee, na afloop van de raadsvergadering heb ik keurig zowel via social media, als ook in de echte wereld belanghebbende en de verantwoordelijk wethouder gefeliciteerd. Zo hoort dat ook! Dat leer je als handballer, maar dat ik nog steeds de pest in mijn lijf heb mag ook duidelijk zijn. Ik troost me met de gedachten dat er over 154 weken weer verkiezingen zijn en ga er vanuit dat u de afgelopen maand niet bent vergeten tegen die tijd en anders helpen we wel met herinneren. Een week? Zit ik dan een week in een hoekje als een klein kind te kniezen omdat ik mijn zin niet heb gekregen? Nee natuurlijk niet, want ook het politieke leven gaat door, maar niet alleen het politieke leven. Vooral het normale leven en na zo’n intensieve periode geef je weer eens extra aandacht aan vrouw en kinderen, want ze zijn papa even kwijt geweest. Dat hoort erbij weten ze inmiddels, maar als je iets teveel hoort “papa, ga je nou weer naar de gemeente” dan moet je even omschakelen naar dingen die echt belangrijk zijn. Daar is zo’n week met relatieve rust uitermate geschikt voor. Al was het ook niet helemaal zonder politiek, want gisteren op onze 15e trouwdag zat ik braaf op het gemeentehuis bij een ingelaste vergadering van de auditcommissie, om daarna nog even snel een overleg te hebben elders. Gelukkig hebben we zondagavond heerlijk met een tweetjes gegeten. Dus we kunnen er weer even tegen. Een week later is ook weer de vooravond van de nieuwe cyclus raadsvergaderingen. Deze maand staat er nogal iets op de agenda, met als belangrijkste punt Paleis Soestdijk. Aangezien ik daar een deel van mijn jeugd heb doorgebracht een voor mij bijzonder agendapunt. Het belooft weer een boeiende periode te worden. Zo is verveelt de lokale politiek nooit, al is het soms, heel soms wel vervelend. Voor wat betreft de afgelopen periode kan ik alleen nog maar zeggen; insprekers, briefschrijvers, email stuurders, duim opstekers, lobbyisten, en alle anderen Baarnaars die zich op welke manier dan ook hebben laten horen, BEDANKT! Hou dat vol, want ooit komt die week. Tino Schouten

Door Bram van Ommen, 28 maart 2019

De maand maart stond in het teken van de verhuizing van de bibliotheek uit de Hoofdstraat naar de Speeldoos. Een onderwerp waar de Baarnse bevolking massaal voor warm liep. Er werden vergeet-mij-nietjes en 1900 handtekeningen aan de burgemeester overhandigd, er is een filmpje gemaakt door RTV Baarn, er waren tientallen ingezonden brieven in de Baarnsche Courant en aan raadsleden, de raadsfracties zijn bezocht tijdens hun overlegmomenten in het gemeentehuis en er is ingesproken door enkele inwoners van Baarn tijdens de informatie- en debatvergaderingen van de gemeenteraad.

Voor Baarnse begrippen was er een ongekend grote opkomst tijdens die vergaderingen. Vertegenwoordigers van de Speeldoos en Bibliotheek zaten naast inwoners en winkeliers en andere betrokkenen die allemaal hun eigen redenen hebben om de bibliotheek in het centrum willen houden.

“Zullen we allemaal maar weggaan dan?”

Ik mocht de eerste avond van de vergadercyclus voorzitten. Niet in de raadszaal zoals gebruikelijk, maar in het gebouw van de speeltuinvereniging Oosterkwartier. Meestal ben ik wel wat gespannen om een vergadering voor te zitten. De vorige keer verliep het niet helemaal zoals ik wilde, maar de spanning viel nu gek genoeg wel mee. Ik had er wel zin in. Ik was wat aan de late kant, er waren al veel mensen, RTV Baarn was er om het live uit te zenden op televisie en verder zo’n 80 mensen in de zaal. Ik had me goed voorbereid, ik was er klaar voor.

Omdat er zoveel belangstelling was, heb ik samen met de griffier een hele uitgebreide introductie opgesteld waarin ik de regels en de volgorde van de vergadering heb uitgelegd. Niet iedereen is immers een frequent bezoeker van raadsvergaderingen. Een van de regels is de maximale spreektijd. Die hebben we met elkaar afgesproken om iedereen even veel spreektijd te geven en hun visie op een voorliggend raadsvoorstel te presenteren. Alle insprekers zijn bij aanmelding bij de griffier van de spreektijd op de hoogte gebracht.

Als voorzitter van de vergadering heb ik de taak om deze ordentelijk te laten verlopen. Dat wil onder andere zeggen volgens de afspraken die wij met elkaar hebben gemaakt. Daar past dan ook bij om alle aanwezigen, kijkers en luisteraars op de hoogte te stellen van de 5 minuten spreektijd. Hoe vervelend het ook is om iemand in zijn of haar betoog te moeten onderbreken vanwege de tijd, het is een officiële vergadering en de regels zijn duidelijk. Ook voor de mevrouw die namens 1900 inwoners kwam inspreken.

Dat heeft tot veel onbegrip geleid in de zaal, maar ook op straat ben ik er, tot gisteren aan toe de hele maand nog op aangesproken. “Zullen we allemaal maar weggaan dan?” werd er geroepen in de zaal. “Je deed het wel een beetje bot.” hoorde ik later in de supermarkt. Ik heb het nog eens terug gekeken, maar ik vind dat eigenlijk wel meevallen. Het was duidelijk, ja. Als voorzitter kan je maar beter duidelijk zijn.

Eerste reactie: Vanavond is het plan om de bibliotheek te verplaatsen vanuit het centrum naar de Speeldoos met 13 stemmen voor en 6 stemmen tegen aangenomen in de gemeenteraad van Baarn. Voor ons als VoorBaarn een teleurstellend resultaat. Maar, ook dat is democratie. Toch vooral teleurstellend omdat 1900 handtekeningen van inwoners, bijna 100 handtekeningen van centrum winkeliers en ondernemers en tientallen ingezonden brieven in de Baarnsche Courant geen effect hebben gehad. Wij als VoorBaarn willen iedereen bedanken voor de inzet en het gehoor wat men heeft gegeven om zich te laten horen. Dit keer heeft het niet het gewenste resultaat, maar neem van ons aan dat wij ons nog laten horen. Meer als dit konden wij op dit moment niet doen. Fractie VoorBaarn

Weet u het nog? Precies een jaar geleden zaten wij toch iets gespannen te wachten op 21.00 uur. Dan zouden namelijk de eerste resultaten bekend worden. En, wat werd het een mooie avond voor Baarn en voor VoorBaarn. Wij konden aan de slag! Met drie zetels de gemeenteraad in. Een herinnering om nooit te vergeten! Nu een jaar later zijn we nog steeds aan de slag voor u en vooral voor Baarn, dat het allemaal niet vanzelf gaat blijkt telkens weer. Hoe breek je door gesloten rijen heen? De vraag die ons steeds bezig houdt. Laat onverlet dat wij als VoorBaarn dit met veel plezier en toewijding voor u doen. Als fractie, maar ook achter de schermen. Soms is het goed om even terug te kijken, maar het vizier is naar voren gericht.