Poliflw

Novemberpublicatie

Al geruime tijd zijn er plannen om in Hoogkarspel een Knarrenhof, een groep woningen voor senioren, te realiseren. Nadat onder meer de ijsbaan als locatie was afgevallen, kwam een groenzone langs de Anjerstraat bij de tennisbanen en het zwembad in beeld.

Na de zomervakantie zijn wij met omwonenden gaan kijken naar de beoogde locatie voor een Knarrenhof in Hoogkarspel. Na ons bezoek ter plekke is onze conclusie dat we deze groene natuurzone, met grote bomen, moeten behouden als verblijfs- en speellocatie. Daarnaast wordt de verkeersafwikkeling lastig, en dreigt er geluidsoverlast van de naastgelegen sportvoorzieningen.

We hebben in Hoogkarspel, maar ook in heel Drechterland, sowieso niet zo veel van dit soort groene plekken, en juist ook met het oog op de klimaatverandering moeten we hiermee extra zuinig omgaan. Het is met het oog op een goede en mooie leefomgeving zaak om niet alle open plekken in onze kernen te verstenen, maar juist te kijken naar mogelijkheden voor meer groen en water in de wijken. Tegen hittestress en voor meer biodiversiteit. Het terrein langs de Anjerstraat zou trouwens, in overleg met de omwonenden, verbeterd en verfraaid kunnen worden.

Wij zijn absoluut niet tegen het concept van een Knarrenhof. Integendeel. We hebben daarom ook met de mensen van de stichting Knarrenhof Hof van Drechtje gesproken om met hen mee te denken over een nieuwe locatie. Onze inzet is namelijk dat een Knarrenhof wel op de politieke agenda blijft staan, en dat we wat ons betreft op zoek gaan naar een betere plek. En dat geldt niet enkel voor Hoogkarspel, maar ook voor Venhuizen. Ook hier zouden we de mogelijkheid van een Knarrenhof open willen houden. Want het bouwen van duurzame seniorenwoningen in Drechterland blijft noodzakelijk.

Sjon Wagenaar, fractievoorzitter

Oktoberpublicatie

De afgelopen weken is er in Venhuizen veel ophef ontstaan over het mogelijk verwijderen van een pannaveld, dat al tientallen jaren op dezelfde plek ligt. De reden: overlast. Ik heb zelf op ’t Padland gezeten in een tijd dat er nog geen wijk omheen lag. De mogelijkheid van buiten sporten en spelen in een veilige omgeving naast een school is een groot goed in een tijd dat we steeds meer verdichting van het landschap zien.

In januari van dit jaar heeft de gemeenteraad, waaronder wij van Progressief Drechterland, het college opdracht gegeven om een mediatie-traject aan te gaan met alle betrokken partijen en de uitkomst te delen met de raad, waarbij wat ons betreft de uitgangspositie moest zijn dat het pannaveld moet blijven.

Maar nu lijkt het erop dat de gemeente vanuit een juridisch oogpunt helaas wordt teruggefloten. Jammer genoeg hebben wij deze conclusie uit een persbericht moeten halen en is er tot op heden nog niets met ons (de raad) besproken. Sterker nog, wij hebben begrepen dat er überhaupt nog niet met alle betrokken partijen was gesproken. Dit is tegen de afspraken in.

Middels schriftelijke vragen hebben wij om opheldering gevraagd. Helaas is er voor gekozen om deze maand geen raadsvergadering in te plannen, dus kunnen wij geen mondelinge vragen stellen.

Ik hoorde een reactie die ik jullie niet wil onthouden. “Ik ben recent aan de Zuiderdijk komen wonen, maar geluid van al dat water, kunnen ze daar niet iets aan doen?”

Mocht u ideeën hebben of hierover willen meepraten, dan kunt u mij bereiken via david@progressiefdrechterland.nl  raadslid

Sinds een aantal jaar hebben mijn partner en ik het reizen per fiets ontdekt. Wij vinden het een mooie manier om zwervend door een land en/of streek te trekken. En we houden ook wel van enige fysieke inzet. Afgelopen zomer was ons doel om vanaf Hengelo Slovenië te bereiken, maar eigenlijk gaat het vooral om de route: via het oosten van Duitsland en over de Oostenrijkse Alpen. Na een aantal dagen bereikten we de Weser en keken we nog eens naar het weerbericht, met name of het zuidelijker niet te warm zou worden, maar dat leek mee te vallen. Na 3 weken kwamen wij aan in het Sloveense Maribor, mooi gelegen aan de Drau.

Fietsend ervaar je de landschappelijke overgangen en spreek je onderweg veel mensen. Je komt door prachtige dorpjes en stadjes waar je anders niet gauw zult komen.

Duitsland lag er droog en dor bij. Langs de Werra zag de campingbaas zijn onderneming voor kanotochten letterlijk en figuurlijk opdrogen. Niet alleen de droogte, maar ook een lokale fabriek met een grote waterbehoefte en veel macht draagt hieraan bij. Dankzij enorme spaarbekkens in het Thüringerwoud is de drinkwatervoorziening in dit gebied wel goed geregeld, zo legde hij ons uit.

In de Alpen was alleen op de hoogste bergen, in ons geval rond de Grossglockner, nog sneeuw van enige omvang te bespeuren. Voor de gletsjers is het een rampzalige zomer.

In Oostenrijk is hard gewerkt aan de infrastructuur voor fietsers. En daar wordt door velen, meestal met elektronische ondersteuning, gebruik van gemaakt. Je komt nog wel grove gravelpaden tegen en er moet natuurlijk wel eens geklommen worden. Maar goed, er is doorgaans minder wind dan bij ons. Veel mensen die wij spreken kunnen zich trouwens nauwelijks voorstellen dat je met een fiets van Nederland naar Slovenië kunt rijden. Tja….

De oversteek van de Alpen met een beladen vakantiefiets is wel een punt. We besluiten om dit via de lage en makkelijke Schoberpas te doen. Aldus beland je in Stiermarken alwaar de zon na enige bewolkte en regenachtige dagen prompt weer doorbreekt, en de sfeer mediterraan aandoet. Via Graz ben je dan snel in Slovenië. Een prettig land, zo is onze indruk, maar dat gaan we een volgende keer beter ontdekken.

Voor de terugreis maken we voor een groot deel gebruik van de trein. Van München tot Hannover gaat dat met een snelle ICE-trein. Een mooie en flitsende ervaring. En op tijd thuis voor het avondjournaal……. meteen weer terug bij de realiteit van alledag.

Sjon Wagenaar, fractievoorzitter Progressief Drechterland