Nieuws van politieke partijen over DENK inzichtelijk

284 documenten

Twee jaar onderweg – Raadslid Gijs blikt terug en vooruit

Groenlinksaf Groenlinksaf DENK Waalwijk 07-04-2024 18:51

In 2022 startten wij (Dilek, Frank, Anja, Yvette en ik (Gijs)) als coalitiepartij aan een nieuwe raadsperiode. Bij die gratie, omdat Dilek wethouder is geworden, mocht ik in juni van dat jaar beginnen als raadslid namen GroenLinksaf, na eerst 3 maanden fractievolger te zijn geweest. Inmiddels bevinden we ons halverwege deze raadsperiode en is het tijd voor een terugblik. Om dat te doen ga ik eerst even nog iets verder terug.

Toen ik als 28-jarige werd gevraagd om deel te nemen aan de politiek, heb ik eerst getwijfeld. Ideologisch gezien zat het wel snor. Ik ben opgegroeid in een familie waar de discussie werkelijk altijd op de loer lag en daarnaast heb ik een wetenschappelijke opleiding gehad waar hetzelfde gold. Naast gezegend te zijn met een druk sociaal leven heb ik echter een fulltime baan en inmiddels twee kinderen. Om dat te combineren met de gemeentepolitiek moest ik niet alleen mezelf, maar ook mijn vriendin overtuigen dat dit mogelijk was. Uiteindelijk is het een sprong in het diepe geweest, waarbij ik heel dankbaar ben dat ik van haar die ruimte heb gekregen om mezelf te ontplooien en om mijn idealen ook daadwerkelijk om te zetten in daden.

Uiteindelijk ben ik de politiek in gegaan omdat ik wil bijdragen aan het vergroenen van onze versteende gemeente met haar enorme bedrijventerrein. Daarnaast hebben wij over de breedte gezien een grote hoeveelheid minder bedeelde medeburgers die onze aandacht verdienen. We leven helaas in een land waar de natuur en de minder bedeelde mens het al decennia lang zwaar te verduren hebben door de ongebreidelde wens tot economische groei van ons kapitalistische en liberale systeem. Hierbij wordt de economie constant boven mens en natuur geplaatst met als uitgangspunt ‘trickle-down-economics’. Met andere woorden. Als we zorgen voor economische groei dan volgt het welzijn van de mens vanzelf. De natuur is daarbij lange tijd vergeten, maar krijgt inmiddels in ieder geval in de theorie weer steeds meer aandacht. Het is mijn visie dat als wij in de praktijk de natuur weer boven, of tenminste naast de economie zetten, de welvaart en het welzijn van alle mensen dan juist gaan volgen. De omgekeerde weg dus.

Toen ik in 2022 begon was ik 30 jaar, terwijl de gemiddelde leeftijd van een raadslid in Nederland op dat moment ca. 54 jaar was. Ook naar Waalwijkse maatstaven was ik een vrij jonge politicus. De gemeentepolitiek was compleet nieuw voor mij. Juist vanwege mijn onervarenheid verwachtte ik echter enorm veel te leren. Hiervan kan ik na twee jaar zeggen dat dat zeker zo is! Zo heb ik inmiddels tientallen keren mogen spreken voor de raad. Iets wat ik als enorme drempel ervaarde bij de keuze om überhaupt de politiek in te gaan. Ik heb altijd (net als 99 procent van de mensen) last gehad van angst voor spreken in het openbaar, dus de eerste keer was ik ruim een week zo zenuwachtig dat ik er fysiek last van had! Onterecht uiteraard, want het ging hartstikke goed. Toch is het nogal wat om als onervaren broekie een raad vol ervaren lieden even te vertellen dat er de afgelopen jaren toch wel wat meer had kunnen worden gedaan om het centrum te vergroenen.

Inmiddels heb ik de raad mogen toespreken over veel meer zaken die mij persoonlijk aan het hart gaan. Denk aan extra groen op Landgoed Driessen, het wegnemen van bureaucratische hordes bij het verstrekken van de starterslening, of aan het zorgen voor een bij Waalwijk passende balans in het aantal betaalbare koop- en huurwoningen. We hebben als fractie ook echt wat bereikt. De windmolens en zonnepanelen van de Grootschalige Opwek Duurzame Energie gaan er eindelijk komen, we hebben de Molukse gemeenschap een mooie handreiking gedaan en we hebben een koersverandering gemaakt op het gebied van het sociale domein, waarbij we meer aandacht willen voor de samenredzaamheid van onze burgers.

Als je halverwege bent, moet je niet alleen terugkijken, maar ook altijd vooruit kijken. In mijn ogen zijn we goed op weg. Als kleine coalitiepartner tussen ideologisch anders geaarde partijen blijft er voor ons vooral een uitdaging liggen op het gebied van bijsturen van het economische geweld. We zullen blijven hameren op het niet vergeten van de mensen die het het hardste nodig hebben en op het niet vergeten van de natuur. In mijn ogen doen we er daarbij goed aan om af en toe flink aan de boom te schudden, zodat wij ons als partij blijven onderscheiden van de andere partijen. Onder aan de streep zijn wij een partij van actie die lange tijd ver weg is gebleven van het pluche. Ik weet dat dit binnen de partij ook nog zo wordt gevoeld en dit sentiment is begrijpelijk, maar dicht op het vuur zitten is ook heel wat waard!

Tot slot een oproep. Laat je niet alleen horen op de daarvoor bestemde momenten. Wij hebben het als fractie lekker druk, waardoor het soms lastig is om naar jullie toe te komen. Wij staan echter open voor alle input en gaan graag met iedereen in gesprek over alles wat jullie aan het hart gaat. De lijntjes zijn kort. Maak daar gebruik van! Andersom zullen wij dat ook blijven doen.

‘Windmolens ramp voor mens en dier’

Partij Vrij Almelo (PVA) Partij Vrij Almelo (PVA) DENK Almelo 02-04-2024 15:16

Er staat nog geen enkele windmolen in Twente, maar ook hier krijgt de vrees voor gezondheidsschade door de turbines steeds steviger voet aan de grond.

De gemeenten Almelo, Tubbergen en Twenterand en de provincie Overijssel gaan samen de mogelijkheden voor windmolens in het gebied op de grens van de drie gemeenten onderzoeken. Rond de zomer van 2022 moet duidelijk zijn wat er wel en niet mogelijk is.

De gemeente rommelt die dingen onze wijken in zeggen tegenstanders die protesteren tegen de bouw van windmolens. Een actievoerder twijfelt geen moment: ik wil geen windmolen op 400 meter van mijn vrijstaande huis in het gebied waar ik woon. En hij is niet de enige van de actievoerders die de bouw van de windturbines koste wat het kost willen tegenhouden.

„Ik ken geen onderzoek dat de veiligheid van windmolens zó dicht bij bebouwing garandeert.”

Als windmolens te dicht bij mensen worden gebouwd, kan het constante geraas van de turbines voor gezondheidsschade zorgen volgens onderzoeken. Denk aan stress en slapeloosheid. Onderzoeken van het RIVM spreken dat tegen, maar die kloppen niet. Dat zijn literatuuronderzoeken waarbij het RIVM de belangen van de onderzoekers niet meeweegt, terwijl zij soms baat hebben bij windenergie. Onderzoeken die aantonen dat het veilig is om op 400 meter afstand te wonen van een windmolen die hoger is dan 150 meter, zijn er niet.

Het is de bedoeling dat deze zomer duidelijk is wat er ruimtelijk en technisch wel of niet kan in het zoekgebied. Mede op basis van deze onderzoeksresultaten kunnen de gemeenteraden beslissen of en waar windenergie mogelijk is in het gebied op de grens van Almelo, Tubbergen en Twenterand.

Clintel gaat op 4 april in Hoge Hexel het land in om het klimaatbeleid en de impact van de energietransitie aan de kaak te stellen.

Rembrandtbrug: Verkeerde informatie verstrekt?

Inwonersbelangen Inwonersbelangen DENK Woerden 19-03-2024 10:35

Opnieuw zijn er artikel 42 vragen nodig om opheldering te verkrijgen over de informatie en het proces ten aanzien van het project Rembrandtbrug. De gemeenteraad lijkt verkeerd geïnformeerd. Als dit zo is, dan zullen de kosten van Rembrandtburg weer verder oplopen.

Heeft er nu wel of niet een inventarisatie plaatsgevonden?

Op 4 maart jl. is er een brief vanuit de gemeente gestuurd aan de bewoners wonend en ondernemers gevestigd rondom het tracé van het project Rembrandtbrug. In deze brief wordt aangegeven dat er continu gewerkt is aan de ontwerp werkzaamheden van dit project. Ook wordt aangekondigd dat de gemeente laat onderzoeken, door middel van proefsleuven, hoe en waar de kabels en leidingen in het gebied liggen.

Op 28 september 2022 heeft het College naar de gemeenteraad de Nota van beantwoording zienswijzen Bestemmingsplan ‘Rembrandtbrug’ gestuurd. Hierin is de gemeenteraad over kabels en leidingen als volgt geïnformeerd:

* * * * *

8.19 Kabels en leidingen

U geeft aan dat in zijn geheel in het ontwerpbestemmingsplan Rembrandtbrug het onderdeel kabels en leidingen ontbreekt en dat het verleggen een kostenpost met zich meebrengt. 

Reactie

Het onderdeel kabels en leidingen is opgenomen in paragraaf 4.11 van de toelichting op het bestemmingsplan. Alle aanwezige kabels en leidingen binnen de plangrenzen zijn geïnventariseerd, waarbij de focus ligt op deze kabels en leidingen die mogelijk een raakvlak vormen met de geplande werkzaamheden. Uit de inventarisatie blijkt dat binnen de plangrenzen datakabels, laag- en middenspanningskabels, gasleidingen hoge en lage druk, rioolleidingen onder druk en vrijverval en waterleidingen aanwezig zijn (zie tabel 4.12 in de toelichting). In de kostenraming is rekening gehouden met de kosten voor het verleggen van kabels en leidingen. 

Conclusie

De zienswijze leidt niet tot aanpassing van het bestemmingsplan.

* * * * *

Gemeenteraad lijkt onjuist geïnformeerd over Rembrandtbrug

Uit de beantwoording zienswijzen komt het beeld naar voren dat de inventarisatie van leidingen en kabels uitgevoerd is. Dit staat haaks op de brief die recent gestuurd is, waarin inwoners en bedrijven geïnformeerd worden over uit te voeren werkzaamheden om in kaart te brengen waar leidingen en kabels in de grond zitten.

Naar aanleiding hiervan hebben Inwonersbelangen, Splinter en Woerden & Democratie de volgende vragen:

Hoe kan het zijn dat er nu pas onderzoek wordt gedaan naar de kabels en leidingen? Hoe kan het dat gemeenteraad eind 2022 geïnformeerd is dat helemaal inzichtelijk is waar kabels en leidingen liggen en dat er nu een onderzoek naar gedaan wordt? Wordt de gemeenteraad wel adequaat geïnformeerd over alle zaken die spelen rondom de Rembrandtbrug? Zijn er nog meer zaken waarover de gemeenteraad niet over geïnformeerd is? Denk bijvoorbeeld aan de benodigde keerlussen, waar uit eigen onderzoek van raadsleden bleek dat deze wel nodig zijn. Hoe is een raming van alle kosten en benodigde investeringen mogelijk als onduidelijk is, waar wat in de grond zit? Is het standpunt van het college nog steeds dat alle kosten voor omleggen van leidingen en kabels niet voor rekening van de gemeente is?

 

Het bericht Rembrandtbrug: Verkeerde informatie verstrekt? verscheen eerst op Inwonersbelangen.

Op bezoek in de Geitenkamp: wijkbijeenkomst

Arnhem Centraal Arnhem Centraal DENK Arnhem 15-03-2024 16:18

Op bezoek in de Geitenkamp: wijkbijeenkomst

Arnhem Centraal zet zijn reis door de wijken van Arnhem voort en deze keer bracht de reis ons naar de Geitenkamp! In buurthuis De Beijer kwamen enthousiaste buurtbewoners en vrijwilligers, Team Leefomgeving (TLO) en de buurtconciërge samen voor een avond waarin er werd geluisterd naar wat er speelt in de Geitenkamp en wat we voor elkaar kunnen betekenen.

De avond begon met een inspirerende toespraak van Jan Lareman, namens Stichting Stevig. Gedreven door vrijwilligers uit de wijk, organiseren zij een scala aan activiteiten voor buurtbewoners, met name voor ouderen. Van dagtochten tot een-op-een uitjes, de stichting staat klaar om te voldoen aan de behoeften van de bewoners. Soms ook gewoon lekker simpel. Hier houdt het echter niet bij op! Jan gaf aan dat er ook oog is voor mensen die buiten de boot vallen. Denk aan samenwerkingen met Riki Stichting, waarbij ze bonnen uitdelen op feestdagen, of vouchers om iets leuks mee te kopen via Actie Pepernoot, speciaal voor oudere jongeren. Zelfs voor de kleintjes brengen ze via Stichting Lions cadeautjes aan de deur. Goed ondersteund door TLO, de provincie – door middel van een auto om bewoners rond te brengen – en door de gemeente. De

is volgens de vrouw van Jan, tevens vrijwilliger, dat de stichting actief mensen opzoekt en duidelijk vertelt wat ze willen. Het persoonlijke contact dus. Daarnaast geloven ze bij Stevig dat “voor ons iedereen gelijk is. Dat maakt voor ons niks uit, we willen er voor iedereen zijn. Dat maakt het verschil.”

Dat mensen buiten de boot vallen en zich niet gehoord voelen, zorgt er juist weer voor dat mensen het vertrouwen in de overheid verliezen. “Men verzuipt in het systeem”, delen de bewoners, vanwege het complexe systeem. Arno en Paulien van TLO staan “met een been in [die] systeemwereld (lees: overheid) en met een been in de leefwereld” en vertelden dat dit soms botst. TLO houdt zich bezig met allerlei taken en in de Geitenkamp proberen ze vooral te kijken naar de behoeften en wensen van de bewoners. Op die manier ondersteunen ze de gemeente en wijkwethouder direct met passend beleid voor de wijk!

René Oudenhoven, een van de twee buurtconciërges, deelde zijn ervaringen namens het motto “schoon, heel en veilig”. Hij en zijn collega gaan actief de wijk in, van het opruimen van vuil tot het helpen van ouderen met tuinwerk en kleine klusjes. Hun inspanningen, zoals bij de opruimdag – een initiatief vanuit de bewoners waar ze samenwerken met de gemeente en woningcorporaties om grofvuil gratis kwijt te kunnen – illustreren niet alleen praktische hulp, maar ook het belang van samenwerking en verbondenheid in de wijk. Ook zij merken dat bewoners verzuipen in het systeem, en dus doen ze hard hun best om deze mensen te helpen – en daar is René dankbaar voor.

De essentie van de avond werd samengevat door de roep om zichtbare actie op korte termijn en wederzijds vertrouwen. Bewoners drongen aan op duidelijke en eerlijke communicatie van de overheid en benadrukten de noodzaak om beloften na te komen. Maar bovenal, het gevoel om gehoord te worden, met daarnaast de dringende behoefte aan de revitalisering van het marktplein als een gezellige en warme ontmoetingsplek in de Geitenkamp. Ook de komst van betaalbare, mooie woningen waarbij ouderen als het ware in een community samenwonen, is een duidelijk pleidooi van de bewoners.

De wijkbijeenkomst in de Geitenkamp was een levendige en inspirerende avond, waarbij we met interesse hebben mogen luisteren naar de lichtpuntjes in de wijk, maar ook de puntjes waar verbetering hard nodig is. En dat is het mooie van deze wijkbijeenkomsten. Zo nodigde wijkbewoner Anouk, Arno en Paulien van TLO uit om eens langs te komen en te zien wat er speelt.

De Geitenkamp laat zien wat mogelijk is met samenwerking en betrokkenheid. Laten we dit meenemen naar de rest van Arnhem en tegelijkertijd onze handen uitsteken naar de Geitenkamp. Zo houden we de burger Centraal.

Arnhem Centraal vindt dat BOA’s neutraliteit moeten uitstralen

Een nieuwe speeltuin in de Laar-Oost

Overheid voor en door de burger ten dienste

Slikken of Stikken

Slydregt NU Slydregt NU DENK Sliedrecht 15-03-2024 14:07

Het college van Burgemeester en Wethouders in Sliedrecht lijkt een talent te hebben ontwikkeld voor het creëren van controverse en teleurstelling onder de inwoners. Recentelijk heeft de politieke partij Slydregt.NU het vertrouwen verloren in dit bestuur, en met goede reden. Het begon met een ongevraagd plan voor een AZC, dat als een onaangename verrassing werd gepresenteerd aan de bevolking. Nu worden de inwoners geconfronteerd met een nog meer wereldvreemde uitbreiding van Sliedrecht, ten noorden van de spoorbaan.

Het dictaat omvat de verwijdering van het bestaande zwembad en zalencomplex De Lockhorst, en in ruil daarvoor een belachelijk pierenbadje dat de kosten voor de inwoners op onaanvaardbare hoogtes jaagt. Deze uitbreiding is gepland in een van de meest ongunstige bouwterreinen in Nederland, een veenachtige polder waar zelfs koeien moeite hebben om doorheen te waden.

Deze polder, waarin de ontwikkelaars al lang geleden met de boeren aankoopovereenkomsten hebben gesloten, maakt het realiseren van bouwrijpe grond buitengewoon kostbaar. En alsof dat nog niet genoeg is, eist het college ook nog de bouw van een ecoduct tussen het oude en nieuwe gedeelte, wat resulteert in de sluiting van het enige zalencentrum in Sliedrecht. Het college lijkt te vergeten dat voorzieningen zoals De Lockhorst een essentiële rol spelen in de gemeenschap, en het vervangen ervan met een inferieur alternatief is ronduit onverantwoordelijk.

De kosten van dit megalomane project zijn verbijsterend hoog, geschat op maar liefst 62 miljoen euro, waarvoor slechts een relatief kleine subsidie van 21 miljoen euro beschikbaar is gesteld. Dit roept ernstige vragen op over de financiële verantwoording en prioriteiten van het college.

Bovendien blijkt uit het verleden dat het college niet bepaald een succesvol trackrecord heeft op het gebied van grote projecten. Denk bijvoorbeeld aan het debacle rondom het Burgemeester Winklerplein, de verplaatsing van voetbalvelden, en recent jongerencentrum Elektra. Dit wekt begrijpelijkerwijs weinig vertrouwen bij Slydregt.NU en de rest van de inwoners van Sliedrecht.

Het wordt hoog tijd dat het college haar prioriteiten heroverweegt en luistert naar de behoeften en zorgen van de inwoners. Het opzadelen van de gemeenschap met een dergelijk absurd en kostbaar project, ten koste van essentiële voorzieningen en leefbaarheid, getuigt van een schrijnend gebrek aan visie en verantwoordelijkheid. De inwoners van Sliedrecht verdienen beter dan dit.

Geschreven door burgerraadslid Gert Jongeneel als column in het Kompas Sliedrecht d.d. 14 maart 2024.

Na de raad: 26 februari 2024

Politieke Unie Politieke Unie DENK Noordoostpolder 12-03-2024 17:42

Nieuwsbrief: februari 2024

Uit de fractie

26-2-2024

Beste lezers,

De nieuwsbrief is een weekje later omdat de agenda van de raad te lang was om het op één avond af te ronden. Er stonden twee onderwerpen op die veel amendementen en moties opleverden, dat waren de Ontwerp omgevingsvisie en het nieuwe Beleid huisvesting arbeidsmigranten.

Beleid huisvesting arbeidsmigranten

Het oude beleid is geëvalueerd en naar aanleiding van de gesprekken met allerlei betrokken personen en instanties is een aantal wijzigingen voorgesteld. De nadruk ligt op het verschuiven van huisvesting uit de kernen naar het buitengebied en liever enkele grote locaties dan vele kleine. De uitkomst van de evaluatie was dat er 3 extra locaties van 300 plaatsen gerealiseerd mogen worden. Eén locatie in het glastuinbouwgebied en twee in de buurt van Emmeloord. Omdat dit een ‘ophoging’ van 900 plaatsen is hebben wij een amendement ingediend om het aantal categorie 2 locaties te verminderen van 15 naar 12. Daarmee neemt het aantal plaatsen niet toe met 900, maar met 450. Argument voor dit amendement is o.a.  dat deze categorie 2 locaties op een ‘solitair erf’ geplaatst moeten worden. Dit veroorzaakt een nadrukkelijke zoektocht naar dergelijke erven en het zorgt er voor dat de afspraak ‘huisvesten dichtbij het werk’ lastig in te vullen is. Je kunt immers moeilijk stellen dat in Kraggenburg, waar twee van deze locaties vergund zijn, 300 migranten permanent werken. Een meerderheid van de raad steunde dit amendement. Daarnaast heeft het college onze motie overgenomen om na te denken wat we op termijn met de 4000 vergunde plaatsen gaan doen als door robotisering en/ of automatisering het aantal arbeidsplaatsen overbodig is. We zijn benieuwd naar het antwoord op deze vraag. Verder hebben wij ingestemd met moties en/of amendementen die onze uitgangspunten voor het huisvestingsbeleid onderstreepten. Denk daarbij o.a.;

Wonen nabij het werk;

Huisvesting voor mensen die in Noordoostpolder werken;

Gecertificeerde huisvesting met aandacht voor oppervlakte en privacy;

Natuurlijk zijn we benieuwd naar de uitwerking van dit nieuwe beleid.

Een rotonde of een verkeerslichten installatie?

De provincie werkt samen met de gemeente aan het veiliger maken van de aansluitingen van de A6 bij de Hannie Schaftweg en de Muntweg. Bij de Hannie Schaftweg gaat dat gebeuren door aanleg van een rotonde zoals in Bant. Maar bij de Muntweg wil men het regelen met verkeerslichten. Wij werden daar niet meteen vrolijk van. Verkeerslichten zorgen vaak voor oponthoud, stress en sluipverkeer. De argumenten voor een verkeerslichteninstallatie waren de veiligheid voor de fietsers en gebrek aan ruimte. Wij zijn ervan overtuigd dat de veiligheid voor fietsers ook met een rotonde prima geregeld kan worden en gebrek aan ruimte – in de Noordoostpolder- lijkt ons geen sterk argument. Daarom hebben we een amendement ingediend om de diverse mogelijkheden om deze aansluiting veiliger te maken eens op papier te zetten met de voor- en nadelen en de financiële consequenties. Dit amendement werd gesteund door nagenoeg de gehele raad. We wachten de resultaten nu af voor we een definitieve keuze maken.

Voor reacties of vragen over de Nieuwsbrief kunt u contact met mij opnemen.

Mijn mailadres is; w.c.haagsma@planet.nl

Wiemer Haagsma

26-2-2024

Jongeren-participatiecoach.

Om jeugdwerkloosheid te bestrijden is er vanuit het Regionaal Werkbedrijf Flevoland een uitvoeringsplan jeugdwerkloosheid vastgesteld en goedgekeurd. De gemeenten Lelystad, Dronten, Noordoostpolder en Urk, hebben de handen ineen geslagen voor een regionale aanpak tegen jeugdwerkloosheid. Elke gemeente kan naar eigen inzicht inzetten op dat wat nodig is.

Voor de gemeente Noordoostpolder betekend dit dat er een jongeren-participatiecoach ingezet gaat worden. Door het creëren van deze regiefunctie kan een bredere kwetsbare doelgroep rekenen op meer aandacht en begeleiding richting werk of onderwijs. Regionaal wordt elkaars expertise gedeeld waardoor er een lerend netwerk ontstaat tussen professionals.

Vanuit de centrumgemeente Almere ontvangt de gemeente Noordoostpolder subsidie om dit project een jaar te kunnen draaien. Daarna is het project geborgd vanwege de doorstroommiddelen.

Dit thema is in de commissie besproken en voor alle fracties een hamerstuk.

Albertine Evers

26-2-2024

De omgevingsvisie is na lang wachten eindelijk daar. We hebben het idee dat er een goed proces aan vooraf is gegaan met een mooi resultaat. We hebben als Politieke unie een drietal amendementen ingediend.

De eerste gaat over boerderijwindmolens. We hebben al langere tijd de discussie wat te doen met deze vorm van duurzame energieopwek. In de omgevingsvisie werd wel ruimte geboden voor deze vorm maar er werd niet specifiek aandacht aan geschonken. Dankzij ons amendement staat er nu expliciet in de omgevingsvisie dat we denken aan molens van 20-30 meter op agrarische erven. We vinden dit belangrijk omdat mogelijkheden om het agrarisch erf te verduurzamen op raken. De provincie staat ons nu nog in de weg maar we hopen dat zij geïnspireerd raken door onze visie. Plannen maken plannen.

De tweede ging over dorpscentra. We vinden het als Politieke Unie belangrijk om dorpscentra mee te nemen in de ontwikkeling en groei van een dorp. Het is mooi dat dit nu extra aandacht krijgt.

De derde gaat over mestverwerking en scheiding. Hier hebben we alleen de woorden (collectief) grondgebonden voor gezet. Hiermee maak je onderscheid en duidelijk dat je niet zomaar overal een mestvergister of scheider wil maar dat je dit wel wil daar waar het een bedrijfsgebonden situatie betreft.

Alex Tuinenga

Een Stem voor Elke Stem: Burgerberaden en haar functie

Leefbaar Almere Leefbaar Almere DENK Almere 12-03-2024 14:59

Op voorstel van het presidium en de burgemeester sprak de raad op 25 mei 2023 met dr. Lisanne de Blok. Aanleiding was de historisch lage opkomst bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 (39,8%). Mevr. De Blok is één van de schrijvers van het rapport ‘De lokale niet-stemmer’, een onderzoek dat BZK liet uitvoeren, waarbij ook interviews in Almere Poort zijn gehouden. Hieruit bleek dat men verschillende redenen heeft om niet te stemmen. De niet- stemmer heeft een gebrek aan vertrouwen, desinteresse in politiek en het gevoel niet gezien of gehoord te worden door de lokale politiek (Zie mij, hoor mij). Daarnaast sprak de raad op 11 januari over plan van aanpak participatienota en geleerde lessen burgerparticipatie. Bij deze bespreking gaven verschillende insprekers aan niet tevreden te zijn over het participatieproces.

Vanavond willen de indieners van dit agendavoorstel graag met u het gesprek aangaan over een mogelijk effectief participatie-instrument: het burgerberaad. Dit instrument kan worden ingezet bij ontwikkelingen die invloed hebben op de directe omgeving van inwoners.

Het belang van deliberatieve democratie

De inwoner betrekken bij de besluitvorming is ontzettend waardevol. Het zorgt voor een meer inclusieve, transparante en verantwoordelijke samenleving. Burgers hebben unieke inzichten en ervaringen die waardevol zijn bij het nemen van beslissingen die hun leven en gemeenschap beïnvloeden.

Waar referenda de kiezers alleen maar vragen ergens voor of tegen te zijn, is het veel waardevoller om hen met elkaar in gesprek te laten gaan en samen te zoeken naar oplossingen. Dat noemen we ‘deliberatieve democratie’: hierin staat publieke discussie, het gesprek en redelijke argumentatie centraal. Door naar elkaar te luisteren kunnen burgers samenwerken aan weloverwogen oplossingen voor ingewikkelde vraagstukken.

Inzetten van het instrument ‘burgerberaad’

Om het vertrouwen in de gemeentelijke besluitvorming te herstellen en de burger meer te betrekken, zijn de indieners voorstander van het ‘burgerberaad’. Een burgerberaad is een groep gelote burgers, die met elkaar het gesprek aan gaan, zich verdiepen in de voorgedragen kwestie en vervolgens gezamenlijk komen met een advies, voorstel of besluit (afhankelijk van het mandaat dat ze gekregen hebben).

In Almere kennen we al iets wat veel weg heeft van een burgerberaad. Dat zijn de Havenadviseurs die adviseren in het kader van de stedelijke vernieuwing van Almere Haven. Ook is het college bezig om een burgerberaad op te zetten in het kader van de Omgevingsvisie.

De indieners zouden graag vaker gebruik maken van deze vorm van burgerparticipatie. En om die reden willen we hierover het gesprek aangaan binnen de raad.

Hoe werkt een burgerberaad?

Willekeurige selectie: De deelnemers worden op willekeurige wijze geselecteerd uit de gehele populatie van de stad, hierbij wordt wel gelet op een evenredige vertegenwoordiging gebaseerd op verschillende factoren. Dit garandeert een diverse en representatieve groep burgers.

Kennisontwikkeling: onderdeel van het burgerberaad is dat de deelnemers verdiepen in het onderwerp door deskundigen uit te nodigen. Dit stelt hen in staat om goed geïnformeerde standpunten te vormen. De deelnemers bepalen zelf welke informatie zij nodig hebben.

Facilitatie: Een neutrale en ervaren gespreksleider begeleidt het proces. De gespreksleiders zorgen ervoor dat de discussies ordelijk en respectvol verlopen. Daarnaast zorgt de gesprekleider ervoor dat alle deelnemers gelijke mogelijkheden krijgen om hun standpunten naar voren te brengen.

Deliberatie: De geselecteerde burgers gaan met elkaar in gesprek, bespreken het onderwerp grondig en overwegen verschillende standpunten. Hierbij wordt gebruik gemaakt van redelijke argumentatie en feitelijke informatie.

Opstellen van aanbevelingen: Aan het einde van het proces worden de bevindingen samengevat en worden aanbevelingen opgesteld die worden voorgelegd aan beleidsmakers of andere relevante actoren.

Mandaat: Van te voren dient ook te worden afgesproken wat met de uitkomst van dit proces wordt gedaan. Brengen ze een advies uit aan de raad en besluit de raad vervolgens zelf? Of worden de adviezen direct opgenomen in het beleid?

Voordelen van een burgerberaad

Het instrument burgerberaad heeft verschillende voordelen:

Representatief: Doordat deelnemers geloot worden, vormen ze – in tegenstelling tot reguliere participatieprocessen of democratische verkiezingen – tot een representatieve afspiegeling van de samenleving. Burgers die anders niet veel van zich laten horen, krijgen nu de kans om hun stem te laten horen. Om gelijkwaardige deelname mogelijk te maken is het belangrijk om te zorgen dat iedereen mee kan doen. Dit kan door middel van het aanbieden van maatoplossingen voor mogelijke deelnemers, zoals het regelen van tijdelijke kinderopvang, een afspraak voor een vergoeding etc. Overwegingen over dit soort inclusie, net als bijvoorbeeld de informatie over het taalniveau en ondersteuning op het gebied van informatie zijn volgens mij belangrijk om mee te nemen.

Diepgaande overweging: Het deliberatieve proces biedt deelnemers de mogelijkheid om complexe kwesties grondig te bespreken en verschillende standpunten te overwegen. Dit zorgt voor weloverwogen beslissingen die rekening houden met diverse invalshoeken.

Vertrouwen en legitimiteit: Doordat de geselecteerde burgers willekeurig zijn gekozen, worden de aanbevelingen van het deliberatieve proces vaak gezien als een weerspiegeling van de bredere samenleving. Dit vergroot het vertrouwen in de resultaten en de legitimiteit van de besluitvorming.

Kwalitatieve resultaten: De representatieve, deliberatieve steekproef bevordert een sfeer van redelijke argumentatie en feitelijke informatie, waardoor emoties en vooroordelen worden verminderd. Dit resulteert in beter geïnformeerde en meer doordachte beslissingen.

Risico’s/ Nadelen Burgerberaad

Juiste vraagstelling: Het is heel belangrijk om de juiste vraag te stellen bij een burgerberaad. Een te brede vraag geeft vaak niet het antwoord op het op te lossen probleem.

Mandaat raad vs. burgerberaad: Het is essentieel om duidelijke afspraken te maken in hoeverre het burgerberaad bepaalt en de vrijheid heeft. Wat doet de raad als hij het niet eens is met de uitkomst van het burgerberaad?

Tijdsbestek: Voor een grondige uitvoering van burgerberaad zijn inwoners nodig die tijd willen en kunnen besteden hieraan. Dit kan ook betekenen dat een deel van potentiële deelnemers niet kan deelnemen. Denk aan de groep 30 tot 45 jarige inwoners met kinderen en een fulltime baan.

Kostenplaatje: De organisatie van een burgerberaad brengt kosten met zich mee. Voorafgaand aan de organisatie van een burgerberaad is het belangrijk hierover afspraken te maken.

Internationale vrouwendag 2024

SP SP DENK Veenendaal 08-03-2024 09:05

Één wereld, duizend vrouwen Longread Inleiding

Ik zie op straat een groepje jongens lopen. Zwarte gewatteerde jassen aan, spijkerbroeken, sneakers. Ze praten en lachen met elkaar. Niks bijzonders in eerste instantie, maar er is iets waardoor ik blijf kijken. De plek en het tijdstip lijken niet te kloppen bij dit beeld. Dan verplaatst mijn blik zich naar iets achter de jongens. Daar lopen vrouwen met lange rokken en hoeden, zonder make-up. Ineens is het mij duidelijk; deze jongens gaan naar de middagdienst van de kerk waar ik net voorbij kwam. Mijn man draagt een overhemd en een spencer, beige broek aan; hij zou zo een verjaardag kunnen bezoeken, of een vergadering kunnen binnenlopen, of in die kerk kunnen gaan zitten zonder dat het zou opvallen. Ik kijk naar mijn korte gekleurde rokje, voel mijn grote glinsterende oorbellen zachtjes zwiepen in de wind. Ik ben benieuwd hoeveel voeten ik over de drempel zou kunnen zetten zonder op z'n minst vreemd aangekeken te worden. Als je de religie van een man wil weten, moet je kijken naar zijn vrouw, flitst het door mij heen. Meteen daarachteraan realiseer ik mij dat dit natuurlijk helemaal niet altijd zo is. Maar toch, ligt de verantwoordelijkheid voor het uitdragen van culturele tradities en gewoonten niet grotendeels bij vrouwen? En zijn deze niet van grotere invloed op hun levens dan die van mannen?

Vandaag is het Internationale Vrouwendag, met dit jaar als thema 'Eén wereld, duizend vrouwen', waarbij culturele verschillen en overeenkomsten centraal staan.

Terug naar het privédomein

Op de website van Internationale Vrouwendag staat het volgende te lezen: “Eén wereld, duizend vrouwen is het thema voor Internationale Vrouwendag 2024 en gaat over de verschillen én overeenkomsten tussen vrouwen uit Nederland maar vanuit verschillende culturen. Met subthema’s die gaan over culturele verschillen bij geboorte, huwelijk, werk en de dood. Een positief thema want hoe mooi is het dat alle vrouwen uniek en verschillend zijn maar ook overeenkomsten hebben? Met het thema ‘Eén wereld, duizend vrouwen’ kunnen wij elkaar inspireren maar kunnen wij ook van elkaar leren.” (A)

Aldus de website van internationale vrouwendag. Zoals ieder jaar vraag ik mee weer af hoe een klein stukje tekst dat zo vol stijlfouten en meningen is, organisaties moet aanmoedigen om iets met het thema te doen en hun naam hier aan te koppelen. Gelukkig is het dit keer wel een duidelijk en concreet thema. Op de website zijn korte columns te vinden die verder ingaan op een van de subthema's. Bij het lezen van de stukjes bekroop mij een beetje een onbehagelijk gevoel. Was het eigenlijk wel een goed idee om culturele tradities voor vrouwen uit te lichten? Het leek mij dat de voorbeelden min of meer toevallig bij elkaar waren gezet. (Hoewel dat natuurlijk niet vreemd is; je kunt niet van elke bestaande cultuur, van elk land, een uiteenzetting geven van de tradities en rituelen.) Wat mij verder opviel tijdens het lezen; de voorbeelden uit Nederland die naar voren kwamen, vond ik eigenlijk nikszeggend. Ja, in Nederland is thuisbevallen heel normaal en we eten beschuit met muisjes bij een geboorte, maar wat zei dat nu over mij als werknemer en de manier waarop ik mijn zwangerschap, bevalling en kraamtijd beleefd heb? Wat mij betreft werken we nog steeds aan een stukje vrouwenemancipatie; deelname van vrouwen aan het publieke leven. En met het lezen van al die tradities en gebruiken, had ik het idee dat onze gedachten vrouwen min of meer weer terug sturen naar waar we vandaan kwamen, terug naar de privésfeer. Het privédomein is, in tegensteling tot het publieke domein, het domein waar het leven van veel vrouwen zich van oorsprong afspeelde. Het domein waar ook de tradities rondom huwelijk geboorte en dood thuis horen. En waar veel vrouwen hard werken om het het domein te laten zijn waar kinderen opgroeien en mannen thuiskomen. Inmiddels hebben we vaak betaald werk, maar we hebben ook de grootste moeite dat te combineren met de zorg voor kinderen of de zorg voor ouderen.

Susan Moller Okin (1946 – 2004), een feministische politieke filosoof, schreef in 1999 het essay 'Is Multiculturalism Bad for Women' waarin zij beschrijft hoe in liberale Europese landen mensenrechten van veel vrouwen en meisjes geschonden werden of dit oogluikend werd toegestaan in het kader van de cultuur waar de betreffende vrouwen en meisjes oorspronkelijk vandaan kwamen. Het gaat Okin om speciale groepsrechten van minderheden in een land. Het zou volgens veel mensen indertijd bijdragen aan het leiden van een betekenisvol leven van minderheidsgroepen. Maar om welke culturele tradities komen dan in aanmerking voor groepsrechten, en door wie zijn die bedacht? Een voorbeeld dat ze geeft, komt uit het Frankrijk van de jaren '80. Polygamie werd daar destijds getolereerd werd, bij immigranten uit het aantal Afrikaanse landen. De vrouwen die in een polygaam huwelijk terechtgekomen waren, ervoeren dit in hun eigen land al als nauwelijks vol te houden, maar in Frankrijk was het een ondraaglijke positie die aan hen opgedrongen werd. (B)

De politieke essays en boeken van Okin richtten zich op bestaande rechtvaardigheidstheorieen en mensenrechten. Deze theorieën gaan vaak over rechtvaardigheid in het publieke domein, waarbij rechtvaardigheid tussen verschillende gezinnen wordt aangekaart, maar de rechtvaardigheid binnen het gezin nauwelijks.

Okin ziet twee belangrijke verbanden tussen cultuur en gender. Als we kijken naar waar de speciale rechten en culturele verschillen zich op richten, dan zien we vooral zaken die zich afspelen in het privéleven; seksualiteit, voortplanting, huwelijk, ouderschap, erfenis. Allemaal zaken die op de levens van vrouwen en meisjes over het algemeen een veel grotere impact hebben dan op het leven van jongens en mannen. Natuurlijk gaat cultuur over meer dan alleen deze zaken, maar toch worden de verschillen het duidelijkst in de privésfeer. Het opvallende is volgens Okin dat speciale regels niet golden voor wetten met betrekking tot het publieke domein, zoals handel en criminaliteit. (B)

Het tweede verband tussen cultuur en gender is dat de meeste culturen van oorsprong een principe hebben dat gericht is op de controle van mannen over vrouwen. Okin geeft voorbeelden van het Christendom, het Jodendom, de Islam en de oude Grieken en Romeinen, waarbij verhalen en mythes een rol spelen die vrouwen omschrijven als over-emotioneel, ongeloofwaardig, slecht, seksueel gevaarlijk, en waar bovendien de rol van vrouwen in de voortplanting wordt ontkend. Denk aan Athene die ontspringt uit het hoofd van Zeus of Adam die geschapen is door een mannelijke God en Eva die uit een rib van Adam gemaakt wordt en vervolgens hem verleidt om slechte keuzes te maken. De meeste religies kennen veel gelovigen die een stuk progressiever zijn, maar de orthodoxe of fundamentalistische versies zijn er ook. Gebruiken zoals vrouwenbesnijdenis, uithuwelijking, kindhuwelijken en polygamie worden ook nu nog soms expliciet verdedigd als zijnde nodig om de controle en de macht over vrouwen te houden, zodat zij de man kunnen dienen. (B) Okin geeft in haar essay voorbeelden van interviews met mannen die dit expliciet benoemden. Hoewel het schenden van mensenrechten in feite als crimineel beschouwd kan worden, gebeurde dat maar weinig. Dat het ging om een traditie van een bepaalde cultuur werd gezien als een verzachtende omstandigheid en straffen bleven uit of waren milder. Zulke praktijken zijn iets heel anders dan het dragen van een rok, of een keppeltje of een hoofdoek en ze maken het nagenoeg onmogelijk voor vrouwen om te kiezen voor een leven onafhankelijk van mannen, om celibaat of lesbisch te zijn, of om geen kinderen te hebben. Of om betaald werk te doen. En dat is meteen het tweede probleem dat ik heb met de keuze voor dit thema. Daar waar insluiting is, is ook uitsluiting. Door de nadruk op deze onderwerpen te leggen, vergeten we stilletjes ook iedereen die hier niets mee te maken heeft. Want wat moeten jonge gezonde, alleenstaande, kinderloze vrouwen met onderwerpen als dood, geboorte en huwelijk? Misschien moeten we juist praten over dat wat niet benoemd wordt. Wat is het gevolg als je niet trouwt? Wat betekent het voor je contact met je familie of je gemeenschap als je geen kinderen krijgt? Het huwelijk bijvoorbeeld, is een instituut waarbij van oorsprong de vrouw als eigendom van haar vader aan haar man wordt overgedragen. Kunnen we werkelijk praten over verschillen in huwelijkse tradities, zonder hierbij stil te staan? Zonder te beseffen dat er talloze vrouwen zijn die dit nog steeds als zodanig zien en er alles aan doen om hier aan te ontkomen?

Rechtvaardigheid, respect en liefde

Uit de voorbeelden van Okin blijkt dat in gezinnen gender, ongelijkwaardigheid en hiërarchie van oudsher een belangrijke rol spelen in diverse culturen. Wettelijk gezien bestaat deze ongelijkheid inmiddels niet meer, maar oude tradities spijpelen nog steeds door in het hedendaagse leven. (C) Ongelijkwaardigheid in de privésfeer kan vervolgens leiden tot ongelijkwaardigheid in de publieke sfeer, maar andersom geldt ook; beslissingen gemaakt in de publieke sfeer hebben invloed op de privésfeer, betoogt Okin. Ze meent dat het gezin de eerste plek is waar men leert wat rechtvaardigheid is. Rechtvaardigheid binnen het gezin is dus belangrijk, voor de leden van het gezin en voor het publieke domein. (C)

Wanneer we kijken naar de ideeën achter de multiculturele samenleving waarbij er afgeweken mocht worden van de geldende wetten en mensenrechten, dan zien we dat veel maatregelen voortkwamen uit de gedachte dat we respect willen opbrengen voor de ander en dat een samenleving met verschillende culturen een bepaald soort rechtvaardigheid vraagt. Volgens Okin kon dat niet samengaan met het toepassen van de mensenrechten op ieder individueel persoon en het respect voor elkaar binnen de cultuur en binnen het gezin. In voorgaande jaren heb ik er al eens over geschreven, maar ik doe dat gewoon hier nog een keer; wat bedoelen we wanneer we het hebben over 'respect'?

In tegenstelling tot de multiculturele samenleving van Okin, meent Lineke Verkooijen in haar essay 'Over gelijkheid, diversiteit en de toekomst van het social work' dat een zogenaamde gelijkheidscultuur lange tijd in onze samenleving heeft overheerst. Niet-gelijk of verschil is in de gelijkheidscultuur een probleem geworden. (D) Maar het probleem dat ze aankaart lijkt op dat van Okin: We zijn er te veel vanuit gegaan dat 'respect' betekent dat je een ander zijn eigen gang moet laten gaan. Dat heeft zowel in het privédomein als in het publieke domein problemen veroorzaakt.

Verkooijen pleit voor een diversiteitscultuur, in plaats van een gelijkheidscultuur. 'Respect' speelt een belangrijke rol in de (diversiteits)cultuur. Respect zou kunnen betekenen; je ervan bewust zijn en accepteren dat het denken en doen van de ander invloed heeft op je eigen denken en doen. Het sluit tevens aan op de notie van respect die filosoof Avishai Margalit hanteert, waarbij we ons moeten realiseren dat het leven van mensen een open einde heeft, dat zij hun handelen en hun oordeel kunnen veranderen. (D) Beide noties gaan uit van de ander als iemand die we niet volledig onder controle hebben en wiens acties we niet geheel kunnen voorspellen. Deze vormen van respect hebben we nodig als we praten met elkaar over verschillende culturen binnen een land.

Ondanks de verschillen hebben culturen vaak ook één belangrijke overeenkomst, hebben we gezien; de verschillen binnen een cultuur, de verschillen tussen mannen en vrouwen. Veel tradities die in diverse culturen ontstaan zijn, zijn niet bepaald gebaseerd op de hierboven benoemde notie van respect voor ieder afzonderlijk mens. Een interessante uitdaging is dan om te kijken hoe we deze tradities kunnen behouden of veranderen in een versie waarbij er wel sprake is van een dergelijke vorm van respect.

Als we praten over de dood, de geboorte, werk en het huwelijk, als we praten over de verhoudingen binnen het gezin, is een uitgebreide behandeling van de term ‘respect’ dan wel op zijn plaats? Moeten we die niet achterlaten in het publieke domein. Moeten we het niet hebben over liefde? Speelt liefde niet de hoofdrol in het privédomein?

De Amerikaanse schrijver, hoogleraar, feminist en activist bell hooks (met kleine letters, want haar boodschap was belangrijker dan haar naam of status, pseudoniem van Gloria Watkins 1952-2021) heeft in 2001 het boek 'All About Love' geschreven. In het Amerika van de jaren '90 zag hooks veel mensen die zonder liefde leven, ook al realiseren ze zich dat zelf vaak niet, terwijl werkelijke liefde ons leven grondig positief kan veranderen. hooks omschrijft liefde niet als een gevoel, maar als een werkwoord. Liefde kan niet samengaan met mishandeling, vernedering of verwaarlozing, ook al wordt ons dat soms wijsgemaakt. Zorg en affectie bestaan vaak wel naast mishandeling of vernedering, en hoewel ze onderdeel zijn van liefde, vormen ze niet genoeg voorwaarde om van liefde te kunnen spreken. Liefde bestaat naast zorg en affectie uit; erkenning, respect, commitment, vertrouwen en open en eerlijke communicatie. (E) Het is wat mij betreft een kritische en veeleisende omschrijving van liefde, maar ook een concrete en werkbare omschrijving. Het maakt meteen duidelijk dat liefde te vinden kan zijn in elke cultuur, religie of maatschappij, maar dat het ook heel vaak juist afwezig is in gebruiken die omwille van de traditie zelf in ere worden gehouden. Respect staat dus niet tegenover liefde, maar is er een onderdeel van.

Hoewel hooks allerlei culturele verschillen tussen mannen en vrouwen ziet in het (niet) geven van liefde, is ze er duidelijk in dat zowel mannen als vrouwen ertoe in staat zijn lief te hebben, als ze het goed geleerd hebben, en beide in staat zijn het te verraden en vernietigen. Het kapitalisme en het patriarchaat komen er geen van beide goed vanaf bij hooks. Religies hebben zich wat haar betreft teveel ingelaten met dit kapitalisme en zich laten leiden door de waarden van een productiegerichte cultuur, de waarden van rijkdom, privilege, het individu en macht. Fundamentalistische denkers gebruiken religie om imperialisme, militarisme, seksisme, racisme en homofobie te rechtvaardigen. Ze ontkennen de verbindende boodschap van liefde die aan elke grote religie ten grondslag ligt. (E) Religie en/of spiritualiteit dient niet zozeer om het individu zich beter te laten voelen, of beter te laten functioneren in de maatschappij, maar zou daadwerkelijk moeten verbinden en een einde moeten maken aan machtsvertoon en dominantie. En toch zijn het juist macht, controle en dominantie die volgens hooks een grote rol spelen in veel relaties en culturen. In de westerse cultuur komt daar bovendien een angst voor de dood en een obsessie voor veiligheid bij, die alleen maar leiden tot meer controle, geweld en agressie. Kapitalisme en het patriarchaat hebben er samen voor gezorgd dat in onze cultuur het kerngezin de best mogelijke manier van leven lijkt, terwijl juist het leven in een groter verband de kans groter maakt dat mensen opgroeien met iemand die in staat is liefde te geven. “Onderzoek door antropologen en sociologen, toont aan dat kleine privé units, en zo vooral die georganiseerd zijn rond patriarchaal denken, een ongezonde omgeving zijn voor iedereen. Gezond en verlicht ouderschap is het best gerealiseerd binnen de context van een gemeenschap en een uitgebreid familienetwerk.” (E) Zou hooks dan de voorkeur geven aan de polygame huwelijken die Okin omschreef? Nee, het lijkt me van niet, aangezien deze grote gezinnen ontstaan zijn uit de wens de controle te houden over de vrouwen en kinderen. Dwang en controle hebben niets te maken met respect. Laat staan dat er open en eerlijke communicatie kan plaatsvinden. Zoals hooks zegt "the family that talks together, stays together."(E)

Als ik om me heen kijk, zie ik inderdaad dat alles in onze maatschappij gericht lijkt te zijn op een gezin met twee ouders en twee kinderen. De reden dat werk in combinatie met gezin zo'n veelbesproken onderwerp is, is mijns inziens dan ook niet te wijten aan de feministische golven die vrouwen bij hun huishouden heeft weggehaald, maar (onder andere) aan de verwachting dat je alles binnen je eigen gezin oplost en met succes, al dan niet met gebruik van betaalde diensten van buitenaf.

Het viel hooks op tijdens haar onderzoek naar wat er zoal geschreven is over liefde, dat vrouwen in de geschiedenis vaak degene waren die liefde moesten uitvoeren, maar dat de mannen degene waren die meenden er iets over te vertellen te hebben. Dichters, kunstenaars, dokters, therapeuten en haar eigen ex-partner; ze waren de kenners, de experts. Dat ze zelf niet wisten hoe ze liefdevol moesten zijn, is volgens hooks omdat ze het niet goed geleerd hadden. Liefde is niet iets wat je zomaar overkomt, maar iets dat je kunt leren. Helaas hadden veel babyboomers die hooks tegenkwam alleen maar hun rol geleerd. Vrouwen werden geacht verzorgend te zijn, wat werd aangezien voor liefde, terwijl ze tegelijkertijd aantrekkelijk moesten zijn en mannen moesten manipuleren om iets van macht te verkrijgen. Geen open en eerlijke communicatie dus. Mannen op hun beurt moesten de macho zijn, zonder gevoelens en met macht en controle, vaak ook door te liegen en te verbergen. Mannen die het patriarchaat niet willen steunen, hebben het moeilijk zegt hooks. (E)

Ik wil geenszins beweren dat het voor mannen wel makkelijk is. Gemiddeld genomen zijn de culturele verschillen tussen hen minder groot en zijn tradities binnen het privédomein meestal minder bepalend voor hun leven dan voor vrouwen, maar evengoed komt liefde respect of zelfs maar acceptatie hen niet aanwaaien. Met mijn oorbellen en mijn rokje kom ik nog wel een andere kerk in, maar als mijn man een rok zou dragen en oorbellen in zou hebben, zou hij überhaupt nog wel ergens naar binnen komen?

Conclusie

Ik zou willen stellen dat verschillen tussen culturen er zeker zijn, maar dat ze, als het op de positie van vrouwen aankomt, ook behoorlijk wat overeenkomsten hebben wat betreft hun oorsprong. Bovendien zijn verschillen binnen culturen, vooral tussen vrouwen en mannen, vaak groot. Natuurlijk kan het op de werkvloer prettig zijn wat basale kennis te hebben van de culturele achtergronden van werknemers. Maar wat ik belangrijker vind is dat we blijven kijken en luisteren naar elkaar, en elkaar niet reduceren tot een rijtje tradities dat je ergens op een website hebt gelezen. Want dan zou er sprake zijn van minder respect, niet meer. Internationale Vrouwendag is bij uitstek een dag om juist naar persoonlijke beleving van mensen te vragen. Eén wereld, duizend vrouwen. Vraag al die vrouwen maar eens welke van de tradities rondom huwelijk, geboorte en dood uit hun cultuur ze zouden willen schrappen. Ik realiseer me dat ik het weinig over het op de website genoemde subthema ‘werk’ heb gehad. Misschien was het beter geweest als ik me juist daar op had gericht. Dan had ik het mezelf een stuk makkelijker gemaakt, aangezien ik ooit een scriptie over diversiteit op de werkvloer heb gemaakt. Maar dan had ik wellicht weinig geleerd. Ik zie iets opvallends, ik erger me aan iets dat geschreven staat en ik besluit verder te onderbouwen en onderzoeken hoe dit komt.

Op de website staat dat dit een positief thema is. Dat heb ik dan bij deze misschien een beetje voor je verpest. Mijn excuses. Het is nou eenmaal een traditie van mij om de zaken rondom Internationale Vrouwendag problematischer te maken dan dat ze in eerste instantie worden voorgeschoteld. Hopelijk zijn dat voldoende verzachtende omstandigheden en is je oordeel mild.

Bronnen A: https://www.internationale-vrouwendag.nl/thema-2024-een-wereld-duizend-v... B: S. Moller Okin, Is multiculturalism bad for woman C: S. Moller Okin, Justice, Gender and the Family D: L. Verkooijen, Over gelijkheid, diversiteit en de toekomst van het social work E: b.hooks, All about love

Beter onderhoud nodig voor blikvangers in Veendam!

GemeenteBelangen Veendam GemeenteBelangen Veendam DENK Veendam 26-02-2024 19:30

Robert de Jonge, fractievoorzitter van GemeenteBelangen Veendam, heeft tijdens de gemeenteraadsvergadering van 26 februari 2024 aandacht gevraagd voor de zorgelijke staat van onderhoud van diverse opvallende plekken in onze gemeente. Het gaat hierbij zowel om technische als esthetische kwaliteit. Denk aan het het herdenkingsbankje aan de Dominee Sannestraat, het “Lichtobject” aan de Parallelweg, het waterwerk aan de Blanksteinkade, de fleurfontein op het Aquaplein en het Ubbo Wilkensfontein. Verlichting werkt niet meer, er zijn zichtbare schades aan stenen en voegen, alles is sterk vervuild en onkruid groeit overvloedig rondom en zelfs op deze opmerkelijke plekken. GemeenteBelangen roept op tot beter onderhoud van deze plekken, zodat ze echt de aandacht trekken. Wethouder Bert Wierenga reageerde dat de gemeente al met een aantal zaken bezig is en dat er aandacht is voor deze zaak.

Politiek inloopuurtje bij MIMIK

Gemeentebelang Gemeentebelang DENK Deventer 26-02-2024 12:29

Denk mee met lokale politici en voorzien hen van input

Het is essentieel dat lokale politici benaderbaar zijn en in gesprek blijven gaan met de inwoners van een gemeente. Dit doet de grootste lokale partij van onze gemeente door elke keer opnieuw een andere wijk, dorp of buurtschap in de gemeente te bezoeken en hier zogeheten ‘inloopuurtjes’ te organiseren. Onder het genot van een kop koffie of thee horen de lokale politici graag wat er leeft en speelt in de gemeente.

Op maandag 4 maart 2024 zitten diverse fractieleden van Gemeentebelang Deventer, van 19:00 tot 20:00 uur, klaar bij MIMIK om met inwoners in gesprek te gaan. Het inloopuurtje is er voor mensen die een verschil willen maken door actief mee te denken met de lokale politiek en hen van input te voorzien. “We pakken onderwerpen die actueel zijn voor inwoners constructief op, waarbij we in gesprek gaan met de direct betrokkenen. Vervolgens zoeken we met de fractie naar een passende oplossing” vertelt raadslid Hennie Eltink.

Naast het gesprek tijdens de inloop plannen de lokale politici desgewenst ook nog een persoonlijke vervolgafspraak in met een ieder die daar behoefte aan heeft. “Samen met de inwoners uit stad en buitengebied willen we de voortschrijdende samenleving op actuele wijze vorm blijven geven” aldus Bert Roetert. “Iedereen is op 4 maart om 19:00 uur van harte welkom om ons bij café ‘DAAR’ in MIMIK van input te komen voorzien”, zo sluit hij af.

Kortom, hopelijk tot de 4e maart in Theater MIMIK!

Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.