Wageningen heeft zelf geen grond, dus zijn het altijd projectontwikkelaars die grond kopen en er, in overleg met het gemeentebestuur, mooie plannen voor ontwikkelen. Aan die plannen worden eisen opgelegd die te lezen zijn in de Woonvisie. Die eisen leiden vaak tot grote meningsverschillen tussen gemeente, projectontwikkelaar en omwonenden, wat weer tot vertraging in de bouw leidt. Tussen plan en oplevering kan wel tien jaar zitten. Nu heeft het college voorgesteld om op het vrijkomende terrein van Menzis zelf voor projectontwikkelaar te gaan spelen. Samen met Menzis wordt dan een mooi woningplan bedacht van ongeveer 300 woningen, Menzis verkoopt de grond aan de gemeente en de gemeente zoekt een bouwer. Op zich een prima plan waar voor onze gemeente voordelen aan kunnen zitten. Procedures kunnen sneller gaan, er wordt precies gebouwd wat nodig is en eventuele winst vloeit in de gemeentekas. Maar het kan ook verschrikkelijk mis gaan en op een financieel drama uitlopen. Voorbeelden genoeg in het land van gemeenten die investeerden en veel geld verloren. Toch heeft de Stadspartij voor dit plan gekozen. De woningnood is zo hoog dat alles gedaan moet worden om zo snel mogelijk voor diverse Wageningse doelgroepen te bouwen.